bezitting vinden, sir. Als ik dus mr. Barclay's plaats mag in nemen en u daar morgen mag yondieiden,- zal ik hem zien over te halen, dat hy dadelijk naar het vasteland vertrekt. Hy moet zoo spoedig mogelijk ... Een oogcnblik zat hij Kaar aan te kijken; toen sprong hy overeind. Hij kon niet blijven zitten, terwijl zij stond. Zij gal hem een gevoel alsof hij moest neerknielen.

fRetaaklraaSegHy ... Hij vroeg ons, of wij wilden tegenspre ken, dat hij zooveel op zijn kerfstok heeft als het „Rotterdamsch Nieuwsblad" be weert. Lucasse zei, dat hij in Schiedam was gekomen om werk te zoeken, en

„De jongen lijkt wel stapelgek," dacht hy. En steeds weer overviel hem die gedachte. „Zou hy zich in «chulden gestoken hebben vroeg by soms. En hoe meer hy zich in het gebeurde verdiepte, ho» dieper ... . Was zy niet zoo edel als men meestal zei, was zy een geslepen coquette in plaats van de on schuldige freule Van der Eichen, waarvoor zy doorging? zoo vroeg hy zich af.

geven?" vroeg Edela scherp. En evenals vroe ger fonkelden haar oogen. Vogelje zette een ontsteld gezicht, toen zy de toornige houding van Edela zag. ... „Wie was toch die andere?" vroeg Lotte Schneider, toen de belde dames bet mode magazyn waren binnen gegaan, op een toon, die nu juist niet van groots achting voor Vogeltje getuigde.

„Toen zy uw atelier verliet, raynheer Otsory, ging zy naar Furie terug en vroeg hem haar wear naar Port-Navalo te brengen. Toen hoorde hy natuuriyk niet dan met groote moeite haar net zoo lang uit ... dragen of je wilt of niet en hier (kan je geheel vrij van komen. Je kunt ook elektriciteit nemen of petro leum of vroeg naar bed ra^n eneen

hem wae, dat hy een kouden, zakelyken brief van zyn zoon ontving, waarin deze hem vroeg, dat by hem de elf duizend gulden zou zenden, die zyn eigendom waren. Bernard had indertyd dit geld van een oom ... De nieuws bezitter van tElohonkamp" dacht er echter niet ean daar te gaan wonen. Een zworen vloek had hy geuit, toen hy kooper van het goed werd. Hy had n,l. slechts ge boden om de andere bieders aan

Daar hij niet zoo'n bekwaam ruiter was had Jerome bovendien alle moeite om zich met één hand in evenwicht te houden, hy bedacht dus een ander middel om den kostbaren zak te dragen; hij kreeg het ... Hy droomde, dat hij zijn vijand Martin ontmoette en zoowaar met hein in strijd geraakte. De kostbare zak raakte los en de rijksdaalders robden over den weg.

. Dat zyn naam onder hot vonnis zou staan, daaraan had hy in onbegi ypeiyke zorgeloosheid niet gedacht. En dat zyn ondei teekening ook juist zoo lees baar moest zjin. Nu zat hy in de klom. ... „Zeker, zoo heet ik," antwoordde hy.

In het ziekenhuis vroeg zy inlichtingen en men zei de haar, dat ingenieur Havestrand voor een week aangekomen was. Hy had zich na een doorgestane ziekte blijkbaar te veel ingespannen. ... „Wie mag ik aandienen?" vroeg hy.

Hy ontdekte echter niets. De witte gor- dynen waren neergelaten. Slechts één was open en daar stond een dienstmeisje en schudde een stofdoek uit. Marie Simmst liet (ich niet zien. Wat zy nu wel mocht ... De voordeur stond aan. Zonder zich reken schap te geven tot welk doel, trad hy binnen. Z'Ie deur gesloten was geweest, zou hy no. up dien inval zyn gekomen.

Over het dunne laagje Maartsche sneeuw kwam de Newfoundlander aandraven. Toen hy ochter de zweep zag, die zyn meesteres in de hand had, bleef hy staan en keek haar vragend aan. ... Zy knikte hem toe en, gerustgesteld, sprong hy luid blaffend tegen haar op.

maken in de gavotte. Toen zy weigerde, vroeg hy Téphany, die, na even geaarzeld te hebben, zyn hand aannam en aan den dans ging deelnemen. Mary keek haar met groote oogen na. Dit was een Té phany, die zy ... „Is dat van u?" vroeg zy.

„Vyfhonderd franken, mynheer, geen stuiver minder. En als zy duizend vroeg, zou hy het haar ook geven. Hy hoeft het er nu eonmaal op gezet haar te schilderen. Wat hy aan haar ziet, weet de Hemel. Ik ... bêta-Lecuw. Indien de snelle schijnbare verplaatsing aanhoudt, zal de komeet biimen enkele weken avonds ster worden. Zij is volgens waarnemingen,- Zaterdagochtend vroeg gedaan, ten minste zoo helder als

De ambt. nam, nadat hij den verbalisant den agent K. "Wieileiiga had gehoord, het verweer van beklaagde aan en vroeg ont slag van rechtsvervolging. ... De verdediger vroeg nog aan dén wagen bestuurder of hij wel meer een ongeluk heeft gehad en of hij het is geweest* die tot aan het water toe gereden is* waarop de wagenbestuurder ontkennend

„Hoe heet hy?" vroeg Téphany. ... Zy zeilden reeds vroeg in den ochtend uit. Téphany was niet meer alleen met Michael geweest sinds den dag, mser dan e9n week geleden toen zy boos was geworden, omdat hy zoo onverschillig had

dit zoo zonderling ?oor, dat zy niet anders veronder stelde dan dat de sohryver van dit bericht zyn vei stand verloren moest hebben. Haar, die hy nauwelyks kende, vroeg hy zyn vrouw te worden I Zy de ... „Ik bedoel," vroeg zy nogmaals, „of uw vader alles, wat hy my schreef, gologen heeft."

9 Waarom heb je dat lied gezongen?" vroeg hy. ... neerzette, en vroeg zich af of hy het bonzen van haar hart kon hooren. Daarna opende zy de oogon wyd en keek hem vol in 't gelaat. Nu speelde de maan hun geen parten meer. De Michael, dien zy nu zag, was da

„Waar zijn Victoria© en Anna?" vroeg hy by'na vóór de deur dicht was gedaan. ... Een pp.ar collega's waren bereid do praktyk roor hem waar te nemen en de» Vrijdags ging hy op reis naar Dalem.

Den volgenden morgen vroeg zy aan den ouden heer Riefenstahl om haar ontslag. Deze koek daar vreemd van op; hy had Edela graag willen houden en drong er daarom op aan, dat zy zou biyven. Hy bood haar ... Een paar dagen vóór haar vertrek vroeg hy

Daar niemand iets vroeg, en ook niemand wensohte te debatteeren, werd de vergade ring met een geestdriftig, opwekkend slot woord door de leidster - gesloten. ... „En voor den ingenieur mag de cognao- fle8ch niet vergeten worden. Dit heeft hy noodig. Men kan hem nog best aanzien, dat hy een hevige influenza heeft gehad. Ik zal ondertusschen gauw myn

De officier vroeg bevestlgiug van het vonnis. Bekl. wilde graag een geldboete betalen. Hy is voddenkoopman en het ls nu juist den tyd om ale zoodanig iets te verdienen. De presi dent dacht, dat hy ... trouwens waren al In andere handen overgegaan. Getuige dacht, dat Van W. wel had kunQen vermoeden en wel geweten dat zy gestolen waren en vroeg hoe hy daar mede moest handelen.

Tauern lachte even. Hy bracht zyn paard nog dichter naast het hare en vroeg: ... „Hadt je zin om te rennen?" vroeg hy luchtig. „Op den Tauernburg zal het je aan gelegenheid daartoe niat ontbreken. Daar zyn groote vlakten, bosschen on wildernis zooveel als je wilt. Er zyn ook

Zy begreep, dat liy jaloersch was op haar vriendschap voor Michael, en was daarom een beetje toegevend voor hem. Soms trok hy haar aan op een wyze, die haar gemoeds rust verstoorde. By bracht haar ... bloemen en boeVen; hy voldeed aan al haar grillen, zette alleilei aardige uitstapjes op touw. Mary werd nooit moe zyn lof te zingen. Had hy er moeder Pouldour niet toe gebracht, geen sterken drank meer te

„Alweer een bekentenis?" vroeg hy eenigs zins ontstemd. ... Frits Grote bleef nog eenige oogenblikken in afwackiende houding voor haar staan, al- lorens hy op zijn gewone, geluidlooze manier $e kamer verliet.

. Verder kwam hy op tegen het ten laete gelegde doen vervoeren door beklaagde, alamedo, dat dit uit den stal iou zUn geschied. Dit heelt het O. M. wel Ibton vallen, maar dat gaat zoo maar niet san. Het is ... B. A. v. U. was niet verschenen. In zUn winkel aan de Haarlemmerstraat had hy onge keurd varkensrleesch voorhanden, dat san het Abattoir werd afgekeurd en afkomstig was van een gestorven of uit nood

Heiwig trad den winkel binnen en na den chef vriendschappelyk te hebben begroet, vroeg hy zoo luid, dat hst gehetle personeel het zou kunnen hooren, wanneer de eerst ... Nog even bedacht Heiwig zich of hy wel een rytuig zou nemen, maar ten slotte bosloot hy toch maar te voet verder te gaan. Hy had zyn tyd zoo weten in te deelen, dat hy vyf minuten vóór zevenen een

„Zoo; Ireuie, is het avondje ven gisteren u goed bekomen?" vroeg hy hoffoiyk, maar wat oppervlakkig. ... „Niet? Heeft de „Tannlhiusor" u in den droom gestoord, of hat veelbewogon slot in het hotel u ontstemd?" vroeg hy langzaam. „Wat ging u die dronken boer aan?"

Edela stond reeds op. Zou zy hem bsleedigd hebben, dat hy zoo plotseling het teeken tot opstaan had gegeven? vroeg zy zich af. ... plek etond, blootshoofds. Doch hy zag hsar niet na. Waaraan zou hy denken? vroeg Edela. En wat zou hy van haar willon, dat hy dezen morgen haar gezelschap had gezocht?

„Heb ik u pyn gedaan?" vroeg hy teeder. ... plekje onder de boomen en vroeg haar ol hy een stoel voor haar wilde gaan halen.

„Wien u voor hebt? Maar, mijnheer." Hy richtte zich fier op. „Ik ban Bandin. Gustavo Bandin. En ik ik zeg, dat uw niohtje schattsn in haar kesl heeft." ... Toen verklaarde hy met een onnavolgbare radheid van tong en in het Fransch, aan de twee van verbazing sprakelooze oudjes, dat Téphany een stem had uit duizendendat het verwaarloozen van die stem

De vreemdeling keek den knaap onderzoekend aan. „Uw tante Fe licitas. zegt ge, is dat de eerste na de priorin?" vroeg hy daarop een weinig vriendelijker. ... „Dan zoudt ge misschien wel kunnen bewerken, dat ik vandaag nog toegelaten werd," vroeg de andere met een sluwen blik.

Af en toe keek zy hem van ter zyde aan zonder dat hy dat bemerkte. Hy kon zeer innemend doen, als hy wilde. Edela vroeg zich af hoe toch wel zyn eigenlyk_ karakter was, hoogmoedig en koud, zooals zy ... In de open auto reden zy uit naar Wann- 8ee. Op het terras van het Zweodsche pavil- joon lieten zij zich een en ander brengen. Zy zaten zeer gezellig byeon en Edela was Tauern zeer dankbaar, dat hy

Namens hei personeel sprak de chef, de heer Aarse, den jubilaris toe, en wees er op, dat Wijting zich steeds getoond had een goed kameraad te zijn, aan ieder die het vroeg raad en steun gevende. En ... Maar by iedereri naam schudde haar moeder droevig het hoofd. „Neen, n*en, by die ben ik al geweest, maar hy heeft geweigerd l"

Hij, de oveiigona zoo fantaslelooze jurist, had zelfs vannacht reeds van haar gedroomd, 's Morgens bad hy het echter zóó druk met z\jn werk gehad, dat hij niet verder meer over zijn droom kon ... radenken. Hy kwam voorde zooverste maal weer tot de ontdekking, dat er toch zulk een ongehooord groot aantal on gelukkige huwelyken waren. Wanneer men eens een statistiek zou willen opmaken, waar voor Waldau

„O neen, juffrouw," antwoordde Yannik eenvoudig; daarna vervolgde zy: „Hy heeft zyn achildergeresdschap al laten halen." ... „Mynheer Carne vei telde my, dat hy er van had afgezien, Ik ben daar heel bly om. Het zou niet goed voor je zyn geweest."

Hy verliet het vertrek en trok de deur achter zich toe. Mary ging voor het raam staan en veegde baar voorhoofd af. Zy had het warm. De frissche lucht deed haar goed. Zy vroeg zichzelf af, of zy ... En dan hoevelen zijn oud, ofschoon nogf' m'aar weinig jairen tellend. Zij weten al' alles van het leven af. Voor hen ,zijn C£ geen misteries meer. Zij lachen om alles! j Armé, vroeg rijpe menschen.

„En?" vroeg hy angstig vragend. ... „Wat zou hy gezegd hebben, beste vader?" vroeg sy. „Ik begryp het niet."

,0f besohermt jeugd en bemlnneiykheld in doze booze wereld ook ntet meer voor bekom mernissen?" vroeg hy weor, om nader by zyn doel to komeD. ... , antwoordde hy „Naar mavrouw Simmel", en steeg haastig de drie trappen op, In het zalige gevoel haar nu weer te zien.

Toen riep haar chef haar nogmaals in zyn kamer, maar wat hy haar vroeg, had niets met het bezoek van daar juist te maken. ... Een der aanwezigen, de heer Dubbelde- man,vroeg of spr. er zeker van was dat hij op het sterfbed nog hetzelfde zou zeg gen en denken als thans.

De komst van Rykmans gaf haar afleiding. HU onderzocht het kind nauwkeurig en gaf zijn aanwijzingen. Daarna keek hy Victorine opmerkzaam aan en zei: ... „Daar weet een zuster wel raad op. In elk geval is hot nu uit mot dat overwerken. Begrijpt u? U kunt nog niet op u zelf passen, daarom zal ik het maar doen," besloot hy lachend. „Nu gaat u een paar

alle voorbijgangers opnemend, Furie. Zijn gezicht kroeg oen woeste uitdrukking, toeu Michael hem zei, dat hy •orst den volgenden dag bohoefde te posaeren. ... „Hy is het type van den eohten Breton," zei Michael zorgeloos.

aangehouden door den onbezoldigd ryksveldwachter R. de Jong, die hem vroeg of hy permissie had te vieschen, waarop deze hem wilde verballeeeren. H. werd toen booe, stootte hem van zich af en zou hem In het ... Hedenmorgen belde Schrekker aan het huis van de weduwe aan, waar hy het meleje te spreken vroeg. Toen hy het dienstmeisje de trap zag afkomen, trok hy een geopend mes te voorschyn, waarmede hy het

„Hebt gy het koud, lieveling?" vroeg hy teoder. ... Nu maakte do woede zich van hem meester. Hy greep haar pols en zijn gelaat naar het hare toebuigend, fluisterde hjj hovend: „Zal ik jo mooten verachten?"

„Wy mogen biy zyn, ais het hierby blyft," zei Walter met ernstig gezicht, toen hy de kamer binnen kwam om te ontbyten. ... hoe slecht hy staat."

„Hos vindt je hem, Téphany?" vroeg hy. En nog vóór zy op die plotselinge vraag had geantwoord, vervolgde hy: „Hy is doodeiyk van je." ... ,G(1 hebt een goed hart," zei hy. „Ja, dat bebt ge. Ge doet mU een vraag, die zelfa voor een man, die veel wyzer is dan ik, moeilijk t» beantwoorden zou zijn. Maar tocb zal ik zien haar volgens m

De heer Woudstra vroeg of de heer De Groot de consequentie hiervan voor Den Haag aanvaardt. ... Hy zag hoe bet bloed weer naar haar wangen terugkeerde; het was of het leven weer in haar terugkwam. Haar lippen werden weer rood, haar oogen schitterden weer, snel ging haar borst op en neer.

„"Waarom houdt je rekening inet hem?" vroeg Tépbany met minachting. „Denkt raun- beer Carne dan, dat hy zyn houding zal rechtvaardigen door jou by my in een kwaad daglicht te stellen?" ... „Ga niet heen," antwoordde Michael. Toen wendde by zich tot Téphany en zei langzaam „Carne is in zyn recht al» hy blyft."

gevangenbewaarders^ als hy dit verkoos, en hy mocht even. vroeg opstaan alsof zyn paard beneden stond to wachten om naar het hooiland te gaan; maar hy had niet veel aan dit voorrecht, als hij toch niets had, waarmee ... zouden bij hem komen morgen vroeg zou de advocaat zeker komen. Het was alles zoo vreeselijk ongerijmd; toch was het verbazend hoezeer zulk een ongerijmde vergissing iemand kon deen lijden. „Goddank!'' riep

tusschen de Boschbrug en de rechterzijde van den Koe kamp op. Maar terwijl daar reeds vroeg in den morgen de werklieden der gemeente be zig waren geweest om ten koste van zwaren arbeid dien hoofdweg vrij te ... Michael was aan het schilderen. Toon Tépluu y binnen kwam, knikte hy haar toe, maar ging door met zjjn werk. Hy schilderde een nieuw model, een Brétonschen boer met lang zwait haar en een langen

„En daar schrik je zoo van?" vroeg hy lachend. ... „Heb je naar my verlangd?" vroeg hy.