Nieuw weerhaakje aan
traditionele toneelvorm
m
m Elsevier Ma
Restauratie laat-gotische
atlaariuiken voltooid
Een niet in de hand te houden rebellenclub
Broers eerste voorstelling Mexicaanse Hond
Nu in Rijksmuseum Twenthe opgesteld
Boek over jazz bevestigd:
Sylvia Sass
zingt niet bij Njh"
Kamerorkest
ZATERDAG 27 DECEMBER 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
door Dirkje Houtman
AMSTERDAM ..De Mexi
caanse Hond", is een vooroor
logs begrip dat werd gebruikt
voor ongerijmde radiostorin
gen Niemand wist waar ze
vandaan kwamen of wat ze
betekenden. Een van de afge
splitste groepen van het re
cent opgeheven Hauser Orka
ter koos dit begrip als nieuwe
naam waar onder zij op 6 Ja
nuari de onofficiële première
van haar eerste voorstelling
..Broers" utbrengt. Vooraf ge
gaan door een reeks proef-
voorstellingen gebeurt dit op
het ADM-terrein in Amster
dam. de opgeheven scheeps
werf waar deze zomer het Fes
tival of Fools werd gehouden
..De Mexicaanse Hond" is geen mis
plaatst begrip zegt Mare van Warmer
dam. een van de leden van de nieuwe
formatie. ..omdat we niet bang zijn
toneelconventies te storen' en be
ducht voor pretenties voegt hij er wat
terughoudend aan toe dat dat met
een weer zo beladen klinkt.
Met de nieuwe combinatie, bestaan
de uit drie spelers van Hauser Orka
ter aangevuld met de acteurs Hans
Dagelet en Gerard Thoolen, wordt
geprobeerd een nieuwe richting in te
slaan. Die is niet alleen het gevolg
van een andere werkwijze maar heeft
ook te maken met de samenstelling
van de groep, die vergeleken bij Hau
ser Orkater sterk is ingedund.
..Bij Hauser Orkater werkten we met
z'n dertienen." zegt Marc van War
merdam. ..Iedereen had z'n eigen in
breng. bedacht een grap. een stukje
muziek of een dialoog die hij dan op
eigen initiatief uitwerkte. Dick Hau
ser zette al die nummers op kaart en
bracht er een dag voor de eerste try-
out een volgorde in aan. Uitgangs
punt hierbij was dan. wat past er
technisch gezien het beste achter el-
De Mexicaanse Hond, een van de afgesplitste groepen van Hauser Orkater.
die met haar eerste voorstelling „Broers" te zien Is op het terrein van de
Amsterdamse Droogdok Maatschappij.
kaar. Die losse nummers werden al
spelend wel naar elkaar toegetrokken
en vervolens werden we door de pers
met interpretaties en rode lijnen om
de oren geslagen
Rode draad
Die rode draad wordt niet nu aan het
toeval overgelaten maar er bijvoor
baat ingebracht. En daarin ligt ook
een van de verschillen in werkwijze.
Bij „Broers" gaat de groep uit van
een verhaal met een bewust gekozen
dramatische opbouw. De verhaallijn
hebben de spelers samen bedacht.
Daarnaast werd er met de wensen
van de groepsleden rekening gehou
den. Hans Dagelet wilde graag trom-
pet spelen en Gerard Thoolen (af-'
komstig van het Werkteaterl wilde
met theatraal visuele vormen wer
ken. Alex van Warmerdam schreef
vervolgens de dialogen
Merc: ..Met Broers gaan we qua soort
theater een stapje terug de conventie
in. Dat is een bewuste keuze, ook ai
proberen we anderzijds door beelden
en vormen die we gebruiken aan een
traditionele toneelvorm te ontkomen
foto: Erwln Verheljen
In tegenstelling tot de Hauser Orka
ter-voorstellingen hebben nu alle vijf
de spelers een rol. Grofweg vertelt de
voorstelling het verhaal van twee
broers die tevreden in een vrij geïso
leerde omgeving wonen. Ze functio
neren goed totdat er drie landmeters
komen. Die nemen Iets mee van bul
ten dat de wereld van die broers
dreigt te veranderen. De jongere
broer wil er wel in meegaan, de oude
re niet. In de uitvoering hebben we
geen keuze gemaakt voor de houding
van de een. noch voor die van de
ander. Je kunt de ontwikkeling van
de twee onafhankelijk van elkaar vol
gen. In beide gevallen kom je ergens
anders uit
De Mexicaanse Hond heeft met
„Broers" welbewust gekozen voor de
helderheid van personages. Waarom?
Mare: „Doordat de Hauser Orkater-
voors te Hingen uit een aantal partjes
waren samengesteld was het moeilijk
voor jezelf een rol op te bouwen. Een
korte monoloog moest meteen in zijn
essentie kloppen een grap moest on
middellijk raak zijn. Tijd om in een
rol te groeien ontbrak door de vorm
van de voorstellingen. Nu met Broers
l om In een
beginnen we langzaam en hebben
meer gelegenheid erin te komen.""
Toch is de groep niet helemaal van de
reeks korte scenes afgestapt die Hau
ser Orkater zo eigen was.
„De voorstelling heeft in de vorm een
filmische achtergrond", zegt Alex
van Warmerdam." Broers ls opge
bouwd uit een reeks korte scenes, er
wordt op normale spreektoon In geac
teerd en Je zou kunnen zeggen, spre
kend ln Mmtermen. dat zij vrij vlot
geknipt is."
Die fragmentarische scene-opbouw ls
er ook de reden van dat de spelers
tijdens de repetities niet echt aan
spelregle zijn toegekomen. „Het was
meer wiskunde dan spelen.", zegt
Alex hierover. „Alles vloeide nog niet
in elkaar over. Als geheel ls het een
theatraal karkas waarin Je het spoor
moest volgen. De enige zorg was zo
snel mogelijk van de ene plaats naar
de ander en van de ene scene in de
volgende te komen, onderwijl ook
nog requisleten op de juiste plaats
deponerend. Iedereen moest eerst we
ten waar hij moest zijn; daarna kon
den we pas aan de invulling be
ginnen."
Een conventionele toneelmatige ma
nier van werken is dit allerminst als
je ervan uitgaat dat de mlse-en-scene
meestal vanuit een rolopvatting
groeit. Ook in dit opzicht vertoont de
werkwijze overeenkomst met die van
de film, waarin acteurs in korte shots,
stukjes van een rol moeten verwer
ken in een van te voren ontworpen
omgeving.
Toch bleef de huivering van de groep
om in het strakke patroon van toneel
conventies te vervallen tijdens het
repetitieproces groot. „We riepen
voortdurend tegen eikaar: het moet
geen toneel worden, ook al geven we
alles aan om er toneel van te maken,"
zegt Marc van Warmerdam. „Een rol
ls behaaglijk maar daarnaast zoeken
we manieren om het toch weer anders
te doen" En zijn medespeler Thijs
van de Poll zegt er ook wel weer
enigszins geruststellend over: „We
doen een paar stappen terug naar de
traditionele toneelvorm maar het
weerhaakje komt er op een andere
manier weer in"
Weelderige verkondigingsengel (links) en sobere Maria op de achterkant van het laat-gi *s
altaarluik.
ren
rid
erl<
n i
issl
lie
door Jac. Lelsz
door Frits Lagerwerff
De Nederlandstalige boeken
die de laatste jaren over jazz
werden gepubliceerd waren
stelselmatig van onooglijke
kaften voorzien en Hans Dul-
fer's bundel Jazz ln China is
op deze regel geen uitzonde
ring.
De auteur, die tevens autohandelaar,
tenorsaxofonist, adviseur van over
heidsinstanties. jazzfestivals en om
roepen, talentenjager en sessionlei-
der is. figureert tussen de tekst op de
cover als een buitengewoon begaafd
koorddanser en een saxofoonspelen
de spleetoog. Het had ijdeler gekund
Dulfer jongleert in vijf hoofdstukken
niet alleen met het Amsterdamse tof-
felemonen-jargon. zijn gebundelde
columns en artikelen zijn vooral een
kritische en nostalgische terugblik op
de jazz van de laatste dertig jaar. met
inbegrip van een waarschuwende vin
ger en vele. vele anecdotes. Het is
..human interest" die Dulfer nota be
ne de kwalificaties conservatief,
anarchist, opruier, riool-joumalist.
charlatan, randfiguur en proleet ople
verden. Insiders wisten reeds dat hij
zichzelf en zijn onderwerpen gaarne
einde kwam. In al het bloemrijke en
soms buitengewoon humorvolle pro
za wordt de Europese en Amerikaan
se avant-garde wel erg gemakzuchtig
afgeschreven, met uitzondering van
enkele saxofonisten uit New York die
Ronduit prachtig is het als coda op
genomen korte verhaal over Theo
opblaast, dat hij feiten en fantasie
zelden scheidt en dat hij eigen.
tijdgebonden maatstaven aanlegt, ui zo handig waren Dulfer's pad nadruk-
zijn spel en in de keuze van de helden kelljk te kruisenr
die hij al schrijvend bewierrookt. Bin- I
nenkort weten meer mensen wie Dul
fer is, omdat tussen de onopgesmuk
te bon mots. de uitroeptekens en de
weinig afstandelijke toelichtingen
nog eens dezelfde sterke verhalen
worden verteld die eerder in bladen
als Jazzwereld, Het Gewicht. Muziek-
krant Oor en de Haagse Post hebben
gestaan. En dat leest vlot weg tijdens
de vakantiedagen.
Zuigende kanttekeningen worden ge
plaatst bij de ontwikkeling van de
jazz. en speciaal die takken van de
avant-garde waartoe Dulfer niet be
hoort. bij de zelfingenomen, gezwol
len jazzkritlek en bij het steeds weer
opdoemende epigonisme in alle toon
aarden van de jazz. Hij schrijft het
beste over zijn favorieten, de swings
axofonisten, en spaart Archie Shepp.
zijn grote voorbeeld, niet als het gaat
over financiële misstanden
Taldick, het ten ondergang gedoem
de trompetfenomeen, dat zijn tijd ver
vooruit was en dus onbegrepen bleef.
Vermoedelijk spiegelt Dulfer zich als
ironisch jazzpolemlst gaarne aan dit
beeld
Hans Dulfer: Jan in China en andere
perikels nit de geïmproviseerde mu-
aiek. Uitg. Bert Bakker. Amsterdam.
170 bi*., 22.50.
De restauratie, die tien Jaar in beslag
nam, gebeurde door de Maastrichte
naar W J. Mares. Tijdens deze werk
zaamheden werden enige verrassen
de ontdekkingen gedaan Geconsta
teerd werd dat de achterzijden van de
luiken, wat men niet wist. ook van
voorstellingen waren voorzien, die
nadat de deklagen voorzichtig wer
den verwijderd, bleken te bestaan uit
links de Verkondigingsengel en
rechts de Mariafiguur
Het drieluik, dat men aanvankelijk
van Zuidnederlandse herkomst
dacht, wordt op 't moment toege
schreven aan de beeldhouwer Tilman
van der Burch op aan diens atelier in
Keulen, eind 15de/begin 16de eeuw.
Tot voor kort was het middenstuk
spoorloQ-. maar op grond van onder
zoekingen door een kunstgeschiede
nisstudent in New vorV wordt thans
aangenc nen dat het Metropolitan
Museum of Art i>. dl stad er de
eigenaar van ls.
Nadat eerst het gebeeldhouwde lin
kerpaneel met de geboorte van Maria
was gerestaureerd, waarbij ook de
verborgen schildering op de achter
zijde. De Verkondigingsengel, was
onthuld, zijn nu het rechterpaneel
met de geboorte van Christus en aan
de achterzijde de Mariafiguur respec-
I
ENSCHEDE Precies 25 Jaar nadat het rijksmuseum Twenthe te Enschede va J?
Zuidlimburgse kunsthandelaar de twee zijluiken aankocht van een laat-gotische triptit u-
gebeeldhouwde voorstellingen bevat van zowel de geboorte van Christus als van de gei re'
van Maria, wordt dit altaarstuk thans in gerestaureerde staat getoond
Uevrlijk gerestaureerd en blootge- Een probleem blijlt de toesclft
"dw, vo'vps van de schilderingen op de ac h
de kunsUüstorlcl Zeno kolke en Ma- de van het altaarstuk Tussor
rietle Nlermeyer van het rijksmu- Jej. Qp zlch2el( zlJn de zjj(
Am06 uVeTlll dicht, dan hield men toch nik l
te dien dage zal De de vervallen hut over om naar kijken Qp f
JXSP oprichten), een sche gronden vermoedde desti
heilsbelofte a us, die te maken heeft r~-H
met de stichting van het messlaanse
rijk. waartoe ook de heidenvolken
zullen behoren. Aanvankelijk moet
de „stal" verkeerd hebben „in een
bewust bedoelde ruïneuze toestand",
waarbij men echter niet veel meer
dan een stuk muur een stad. een heel
landschap zag verrijzen. Later heeft
men de muur „gecompleteerd", van
een dak voorzien als het ware. Dat is
nu weer ongedaan gemaakt. Andere
toevoegselen werden echter gehand
haafd om het beeld niet al te zeer aan
te tasten. Niet helemaal duidelijk is
geworden waarom men vóór het een
en «gen het ander heett gekozen ue lm
Interessant is wat aan de achterkant schildering met Maria nog eei
voor de dag kwam. Een sobere Maria, knopingspunten geeft voor eei
Tegenover e«i juist nogal weelderige exacte toeschrijving
bi
Th Lemmens. directeur van h
meegs Museum De Commi
van St Jan. dat de Verkondig
gel geschilderd zou kunnen zij
de anonieme Meester van het
leven, die 2de helft 15de eeuw i
len werkzaam was. Hij vervaa 1
o.m. acht voorstellingen uit B
leven, waarvan er zich zeven in
chen bevinden, één ervan betn -
een verkondigingsscène. Verge
gen hebben nade^and toch
vraagtekens opgespen. In E u
de houdt men het er voorlopig
de schilder moet worden gezoc
nen de Keulse school waaai "J
hoopt wordt dat de nu gerestai
Verkondigingsengel. Waarbij overi
gens de achtergrond vrijwel identiek
is. zij het dat er perspectivisch ver
schillen zijn. Meer dan de engel had
Maria geleden. Waar de oorspronke
lijke schildering verloren ging, wer
den de hiaten met neutrale kleuren
bijgewerkt.
Grapjes
Hoewel Dulfer zeker niet in de rijen'
der angsthazen en eufemistici thuis
hoort. is de stellingname die uit zijn
verhalen blijkt.'die van een doemden
ker aan wiens persoonlijke muzikale
ontwikkeling misschien te snel een
Speciaal vandaag Speciaal morgen
Brandpunt beeft een speci
al over Ethiopië. Redacteur
Willibrord Frequin registreer
de er de ellende onder de be
volking die te lijden heeft on
der de droogte. Er is te weinig
regen gevallen, de oogst is mis
lukt en er is gebrek aan drink-'
water. Er moet hulp komen, of
er sterven opnieuw honderd
duizenden in Ethiopië.
Ned. 2/21.2D
Heins Rühmann speelt de
hoofdrol in drie korte films
van Rudolf von Sydow. Onder
werpen: de cello, de speeldoos
en het orgel.
Ned. 2/22.40
Fanfan la Tulipe, film uit
1952, met de vroeg overleden
Gerard Philippe in de hoofd
rol. Naast hem ook Gina Lollo-
brigida. Fanfan is de mooie,
soms wat droevige held, zoals
dat hoort in films waarin ma
dame De Pompadour ook
voorkomt.
Belg. 1/16.00
De Rooie Haan rust uit. In
plaats daarvan een program
ma over de astmakliniek in
Davos, die het jaarlijks rond
de kerst altijd wel tot een pro
gramma brengt. Deze keer
over dr. Paul Zuidema. die
sinds 1942 bezig is met tuber
culosepatiënten in Davos. Hij
neemt nu afscheid. Een pro
gramma van Gabri de Wagt.
Hilv. 1/13.03
Het programma van het
jaar. NOS terugblik op 1980. In
de studio ontvangt Berend
Boudewijn de gasten. Daarbij
Dries van Agt, Joop den Uyl,
Job de Ruiter, maar ook Joop
Zoetemelk, en andere sterren
of artiesten. De NOS introdu
ceerde het programma de afge
lopen dagen met een filmpje
waarin onder meer: Ruud ter
Weijden stormt de NOS studio
binnen, waar prompt een vuil
niszak naar buiten wordt ge
bracht. Het kan toeval zijn ge
weest; anders wordt het een
heel leuk programma.
Ned. 2/17.50
Maarten Koopman en Or-
low Seunke maakten een serie
korte films voor de VPRO, on
der de titel Pim. Aflevering
één: Pim en zijn hospita.
Ned. 2/21.35
Een gedramatiseerde colla
ge over de overleden Vlaams/
Franse chansonnier Jacques
Brei. Han Peekei presenteert
Ramses Shaffy, Herman van
Veen, Liesbeth List, maar ook
Raymond van het Groene-
woud, Ivan Heylen en Johan
Verminnen.
Ned. 1/20.55
Vooraf; ik kan absoluut niet tegen
Seth Gaaikema. Dat is zo ge
groeid. door de jaren heen. Hij kan
z'n hoofd niet vertonen of ik denk.
getverderrie, dat zal me weer bij
zonder flauw worden. En het erg
ste van alles is, dat ik achteraf het
gevoel heb. dat ik tevoren al gelijk
had. Zonde van de tijd, ten on
rechte. mogelijk zelfs uit beroep
sijver. niet halverwege de knop
omgedraaid. Terwijl aan de ande
re kant zo'n voortreffelijk Bel
gisch spel. te zien was
Woensdagavond de zaak dus uit
gezeten. en ten slotte maar eens
proberen te vatten of ik anti-Gaai
kema ben geboren, of het gewoon
vanzelf ben geworden.
Het heeft in ieder geval iets te
maken met zijn grote afkeer van
een uitgesproken mening. Dat ver
kondigt hij met grote graagte
sinds bleek dat dat er bij een groot
publiek altijd wel ingaat. Terwijl
het ongeveer de ergste handicap is
naast absoluut niet kunnen zin-
- gen die een cabarettier kan
overkomen. Als je die afwijking
hebt is er nog niks aan de hand.
Honderden soorten banen, van
ober tot meneer van de retirade,
staan voor je open. Alleen moet je
er geen cabarettier mee willen
worden. Een cabarettier met een
hekel aan uitgesproken meningen
is als een bakker met een allergie
voor brood. D'r kan nog wel eens
wat uit z'n handen komen, maar
gegarandeerd dat het naar stop
verf smaakt
In het verleden wees Gaaikema
het vingertje van Nederland af.
Dat altijd overal ook nog wat over
willen zeggen. Terwijl het toch
niets voorstelt. Hoewel het mij er
ger lijkt geen vinger te willen heb
ben. geen mening te willen geven,
geen gelijk te kunnen krijgen
(dust, en altijd maar keurig in de
pas te lopen, wordt de grauwe
grijsheid verheven tot meest wen
selijke norm. Lach er een beetje
bij. Gaaikema ook weer tevreden.
Nederland, waarom toch zo som
ber? Daarom
Gaaikema gaf onder het motto
door Ruud Verdonck
„Van Fred Emmer tot de kribbe",
een soort jaaroverzicht. Gelar
deerd met grapjes, zoals over ou
derling Plekema, die niet gewoon
liep, hij plantte zich voort, en toen
hij in de hemel kwam pleitte hij
bij Onze Lieve Heer met: „Ik heb
zondags nooit gefietst". Waarop
Onze Lieve Heer zei: ..Van wie
mocht dat niet"?
Hoed af. altijd doen bij bekenden.
Grapjes genoeg, maar nooit sar
casme. Zoals de zaal nooit in een
deuk lag, maar altijd beleefd op
tijd lachte. In de slaapkamer van
Den Uyl. in de slaapkamer van
Van Agt. Maar na de inleiding
hield het steeds op. Aanzetten tot
iets. dat maar niet kwam.
In totaal tweemaal verschoot het
publiek even van kleur. Met een
luid ooooh. dat hadden we niet
van je verwacht. Gaaikema. hoor
de je ze denken De eerste keer
was dat toen hij het had over het
défilé op de verjaardag van Koe
koek. als die eens president zou
zijn. ..Iedereen mag meelopen,
zelfs de pony's. Als ze nog
kunnen."
De tweede keer toen hij echt caba
ret begon te doen. Een soms zelfs
bijtende aanklacht tegen het op
bergen van bejaarden. Gaaikema:
„Vluchten kan niet meer", een
liedje over een bejaardentehuis.
De zaal; „Ooooh".
Dat was bepaald niet het slechtste
deel van de show. waarin verder
de gedichtjes opvielen, die hij uit
z'n mouw schudde, als was hij
Toon Hermans zelf. Rijmend
bracht hij toen verrassingen aan,
die ontbraken in de conférences.
Terwijl ln die conférences ook nog
regelmatig het gevoel naar voren
kwam dat hier iemand bezig was
met een imitatie van Wim Kan.
Maar dat kan ook gelegen hebben
aan regisseur Leen Timp. die
Gaaikema op die momenten ook
het beeld in trok alsof de echte
boekhouder van Nederland, zijn
oudejaarsshow gaf. Overigens was
de regie verder ook als de show.
zeer statisch, nooit verrassend en
dikwijl vervelend.
Holland, haal je humeur terug,
zong Gaaikema ten slotte, ln weer
een van die weerbarstige liedjes,
waarin de woorden struikelen
Maar het was al te laat. Voorlopig
helemaal uit m'n humeur
En dat op kerstavond. En in de
wetenschap dat Herman van Veen
en Jos Brink nog moesten komen.
Nacht
Kerstmis in de nacht. Die van
eerste op tweede kerstdag. Herrie.
Jan en Wilfried zetten een boom
op, op Hilversum l Blijheid en
vrijheid volgens het recept van
Hilversum III
Gezellige plaatjes, bij voorkeur
met een kerstinslag. Keuze te
over, want iedere artiest van naam
lanceert wel één keer ln zijn/haar
'even een grammofoonplaatje
over kerstmis en de bijbehorende
gedachten.
3peciaal aan deze nacht was de
quiz. Wie componeerde Stille
nacht, heilige nacht? Wanneer
werd hij geboren en in welk Jaar
overleed hij. Prijs: een plaatje uit
de stapel die Winfried op schoot
heeft
Groetjes doen. Tevoren xs regel
matig opgeroepen om cassette
bandjes met groeten in te sturen.
En inderdaad, er is er nog één
binnen gekomen ook. Wat danr
rest is luidruchtige vrolijkheid,
enig dédain en wat wilde kreten
over een mislukking.
Extra hulp in deze nacht: het om
roeppastoraat. Dat brengt eenza
men met elkaar ln contact. Om
half drie zijn er vijftien koppels
aldus gevormd. „Ééntje heeft zelfs
teruggebeld. (om te zeggen, dat het
contact heel goed was
Ter staving van dit succes, komt
even later Ad aan de telefoon. Hij
heeft contact gekregen, want hij
had gebeld over zijn eigen pro
bleem met de vreetpartijen met
Kerstmis. En hoe was dat contact
Ad? „Erg leuk om te horen dat er
mensen zijn met problemen in het
persoonlijke vlak. dat was met
Jan uit Utrecht het geval. Het is
moeilijk om een pasklare oplos
sing te vinden."
Ze hadden nog even geprobeerd
om Jan in Utrecht ook te bellen,
maar die nam niet meer op. Dus
die was al naar bed
..Hé, Ad. bedankt voor je reactie
Hier is Michael Jackson met Ben."
Arme eenzame mensen, voor wie
dit wordt aangericht
Positief 6
Dopingcontrole gesloten in ver
band met alcoholcontrole.
Van onze kunstredactie
AMSTERDAM Niet de Hon
sopraan Syvia Sass. maar haar d<
se collega Janet Price versche
soliste in de Kerstmatinee vs iel
Nederlands Kamerorkest. Vlak u
het begin werd de bezoekers je
Concertgebouw meegedeeld da rc
vrouw Sass wegens moeilijk
over haar reispapieren Engelan «i
uit kon. De Hongaarse sopraan ia
daar namelijk a siel aangevraag j
bleken is. dat de leiding van hi j
merorkest al een week op de n
was van de onmogelijkheid von ui
via Sass om naar Nederland te i zi
1
Een teleurstellend verzwijgen (e;
de publiciteitscampagne rond h k
derlands debuut van deze intei t i
naai hoog bejubelde operazai
Sylvia Sass zal evenmin optre Ij
de Kerstmatinee heden in de D w
Rotterdam, en in het voor Den
aangekondigde concert in hel
certgebouw maandagavond 1
d<
SETH GAAIKEMA'
TEKSTEN
óók die van Kerstavi
vindt u bijeen in
TERUG NAAR DE BR<
Een boek om steeds bij
hand te hebben!
200 blz. paperback
voor maarf 14,90
bi| elke boekhandel!