De Geus beschuldigt synode
van onjuiste voorlichting
h
Nederland moet eerste
op de weg naar
stap doen
kernontwapening
Kritiek op theologie van diakonale raad
Trouw
Instemming met synode besluit
VAN DA A,
Indonesische kerk over gevangenen
Hervormde synode in pastorale brief:
Rome stelt rege
over kinderdoop
MAANDAG 24 NOVEMBER 1980
TROUW/KWARTET
and
Van een onzer verslaggevers
DRIEBERGEN De hervormde synode heeft de brief, die
minister De Geus van defensie ter vergadering heeft laten
voorlezen, geen rol laten spelen bij haar besluitvorming.
De Geus viel de hervormde brief aan als zou er een ontwikkeling naar een
en beschuldigde de schrijvers van een strategie van beperkte kernoorlogen
foute voorstelling van zaken, voor- aan de gang zijn „met de grootste
ingenomenheid, onrechtvaardigheid klem tegen",
tegenover mede-christenen die In het
verleden verantwoodelijk waren voor GeVRRrliik
het veiligheidsbeleid en van schone- J
handenpoli tiek.
Volgens de Geus is het niet waar dat
het aantal kernwapens in de komen
de jaren met duizenden zal toene
men. Hij schrijft dat het Salt-n ak
koord hoewel niet geratificeerd
in feite wordt nageleefd, dat de Navo
besloten heeft 1.000 kernkoppen uit
Europa weg te halen, en hij tekent
bezwaar aan tegen de stelling dat de
militaire bruikbaarheid van de kern
wapens zou toenemen.
De minister van defensie meent dat
de nieuwe Navo-strategie, die wil dat
de wapens niet op bevolkingscentra,
maar op militaire doelen gericht zijn,
vooral op ethische gronden tot stand
is gekomen. „Maar in plaats van deze
ontwikkeling toe te Juichen," klaagt
De Geus, „stelt de concept-brief dat
hierdoor de militaire bruikbaarheid
toeneemt." De Geus spreekt dit en
In de ogen van de minister van defen
sie is de laatste jaren juist een hoop
gevende ontwikkeling naar beper
king van de rol van de kernwapens
ingezet Hij zegt dat de Nederlandse
regering daartoe initiatieven heeft
ontwikkeld. Eenzijdige stappen zou
den deze afbreken. Bovendien zou
den eenzijdige stappen leiden tot des
tabilisering. Een conventionele oor
log zou schrikbarende verwoesting
als gevolg hebben. Kernwapens heb
ben mede zo'n oorlog voorkomen,
meent De Geus. Hij geeft toe dat hij
als christen ook wel verlegen is met
de kernwapens. „Daarom zullen we,
vaak met klamme handen, blijven
zoeken naar wegen tot verbetering
van het poliUeke klimaat en wapen
beheersing. Maar het is onjuist te
beweren dat er niets werd bereikt."
De Geus citeert Groen van Prlnsterer
en zegt: „Looft de Heer en houdt uw
krult droog!" Het was een lijfspreuk
van onze voorvaders in hun strijd
tegen de Spaanse tirannie. Ook van
daag en morgen moeten wij bereid
zijn ons te verdedigen tegen bedrei
ging! De minister zegt „Wij zouden
volkomen vrede, volle vrijheid en vol
strekt recht willen, maar in de concre
te situatie van iedere dag kunnen wij
de boodschap van het evangelie niet
waar maken".
Algemeen werd de brief van De Geus
door de verdere sprekers genegeerd.
Drs. L. Hogenbrink, staflid van de
synode, kwalificeerde echter hem als
te optimistisch. „De minister heeft
een andere kijk op de realiteit dan de
kerk", zei Hogenbrink. Alle sprekers
deelden de pessimistische kijk van de
pastorale brief. Enkelen lieten blij
ken dat zij niet in de consequentie
van de brief, kernontwapening van
Nederland konden meegaan.
Verschillende sprekers legden de na
druk op hun bezwaar tegen de dicta
tuur in Oost Europa. Ouderling W.
Jansen uit Heemstede zei echter: „Op
het moment dat de bommen van oost
naar west en van west naar oost vlie
gen, wil ik dat mijn kerk zich daar tot
het uiterste toe tegen heeft verzet".
Applaus
Even ontstond nog een discussie over
de vraag of de pastorale brief niet
beter „herderlijk schrijven" zou kun
nen heten. De Zaanse predikant A.
Polhuls was daar met een groep ande
ren erg voor, maar hun voorstel daar
toe werd met 24 tegen 28 stemmen
verworpen. „Het verschil tussen die
twee benamingen is niet aan te ge
ven", zei de pasbenoemde scriba, dr.
R. J. Mooi. maar Polhuis had toch
liever „herderlijk schrijven" gehad.
Mooi deed aan het eind van het debat
nog een beroep op de synode met zo
groot mogelijke unanimiteit achter
de pastorale brief te gaan staan. „We
spreken als kerk", zei hij. „We hebben
geen regeringsverantwoordelijkheid
en daarom kunnen wij spreken in
volle duidelijkheid en concreetheid".
Toen de brief tenslotte was aangeno
men steeg een applaus op uit het
talrijke publiek dat tot half twee de
besprekingen had bijgewoond.
Formeel is de brief gericht aan de
gemeenten. Het is dus niet een stand
puntbepaling van de hele kerk. Wie
niet achter de brief staat hoeft nog
niet bevreesd te zijn dat hij als een
minder goed hervormde kan worden
beschouwd. Maar hervormde leger-
predikanten zullen er, zoals ds. P.
Sierat opmerkte, wel op worden aan
gesproken.
■laa: lp
Iers 1
in op
■H
1
De beweging Stop de Neutronenbom, stop de kernwapenwedloop
organiseerde zondag in Amsterdam een bijeenkomst met afgevaar
digden uit de kleinere Europese landen. Op de foto de Poolse
secretaris van de schrijversbond Szyndzielorz in gesprek met CDA-
kamerlid Frinking en bisschop Ernst van Breda. Het verslag staat
op pagina 3.
Van een onzer verslaggevers
DOORN Een aantal hervormde synodeleden vindt de
generale diakonale raad (ODR) van hun kerk te veel een
vormings- en toerustingsinstituut voor de bestaande diaken
en te weinig een voorganger in de vernieuwing van het
diakonaat.
Deze kritiek werd zaterdag geuit tij
dens de bespreking van het beleids
plan 1980 van de GDR. Ds. A Pol
huis, rapporteur van de vaste com-
missie voor diakonaat en samenle- WortGl
ving van de synode, schetste de visie
van waaruit de GDR werkt. De voor
onderstelling van dit beleid is, dat de
diaken de helper is van hen die geen
helper hebben. De diakenen zijn de
handen van het lichaam van
Christus.
de oorzaak, dat men nauwelijks iets
van de GDR merkt als maatschappij
vernieuwende factor.
GDR-voofzitter ds A. Romein zei in
zijn reactie, dat de GDR Inderdaad
kiest voor diakonaat in de gemeente
en daarvoor „Christus" dienst aan
zijn gemeente als wortel ziet. Zijn
dienst gaat aan de onze vooraf en is
ons tot voorbeeld, aldus ds Romein.
De gemeente wordt dan geroepen tot
diakonaat, als een van de eerste con
sequenties van het leven uit Christus.
Maar juist deze visie staat op het
ogenblik in de wereldkerk onder zwa
re kritiek, aldus ds. Polhuis. Deze
kritiek komt erop neer, dat dit theolo
gie van de rijke, bezittende klasse is,
die „wel wat over heeft" voor de ar
men. Deze kritiek komt vooral van
hen die proberen te theologiseren
vanuit de positie van de gemarginali
seerden (zij die aan de rand van het
bestaan geschoven zijn) zelf. Dat be
tekent dat niet wij het lichaam van
Christus zijn, betoogde Polhuis, maar
dat in de gemarginaliseerden en de
armen van de samenleving de gestal
te van de Messias oplicht.
Ds. Polhuis verweet de GDR eenzij
digheid en het missen van een #at
bredere visie. Daar ligt volgens hem
In zijn beleidsplan zegt de GDR, dat.
„de wortel van het diakonaat ligt in
de dienst, die Christus zelf aan zijn
gemeente bewijst". Dit beperkt vol
gens Polhuis het diakonaat tot de
concrete gemeente. Hij zette daar een
theologisch vraagteken bij. Wordt in
het Nieuwe Testament niet veeleer
gesproken over de dienst van de Heer
aan de wereld, in plaats van aan de
kerk? Dat behoedt voor een al te
kerkelijke aanpak.
Fariteïsme
Ds Romein waarschuwde er in dat
verband voor, het werk van Christus
aan de gemeente en zijn werk aan de
wereld niet in mindering op elkaar te
brengen. Christus werkt aan de we
reld steeds in en door de gemeente,
zei hij Daarom was hij niet bang voor
een te kerkelijke aanpak van het dia
konaat. als de kerk maar beant
woordt aan haar roeping echt diako-
naal kerk te zijn.
Een gemeente, die inderdaad, zoals
ds Polhuis zei, „wel wat over heeft
voor de armen", valt in het zwaard
van farizeïsme en het oordeel van
Christus, vond ook ds Romein. Hij
zag niet wat er verkeerd aan was.
wanneer de GDR op deze punten de
diakenen vorming, advies en toerus
ting biedt. Dan komt er vanzelf ver
nieuwing.
Woensdag zullen deze vragen verder
aan de orde komen op de algemene
diakonale vergadering, de jaarlijkse
ontmoetingsdag van de GDR met de
diakenen uit het hele land, in Amers
foort. Daar zal onder anderen ds P.
van de Heuvel, plaatsvervangend sy
nodevoorzitter, spreken over de
plaats van het diakonaat in het ge
heel van de kerk.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Het nieuws, dat de
hervormde synode zich had uitge
sproken tegen het bezit en gebruik
van kernwapens veroorzaakte een
spontaan en langdurig applaus op de
internationale conferentie in Amster
dam van vertegenwoordigers uit de
kleinere Europese landen. Thema
van deze conferentie was „Wat kun
nen wij doen tegen de kernwapen
wedloop?" Bisschop H. Ernst van
Breda sprak zijn grote vreugde uit
over h^t besluit van de hervormde
kerk en zei jaloers te zijn.
Mevrouw Sinie Strlkwerda liet zich
ontvallen er trots op te zijn, dat ze
hervormd is.
Kapitein Meindert Stelling, die als
beroepsmilitair reeds openlijk ver
klaarde elk gebruik van kernwapens
te weigeren, verweet de politici geen,
radicale keus te willen maken. „Als ze
worden geconfronteerd met een uit
spraak als nu van de hervormde syno
de. of ook van het Humanistisch ver
bond. verklaren ze een eigen verant
woordelijkheid te> hebben. Maar dat
„eigen" is een schild, waarachter ze
kruipen. In een ethisch oordeel als
van de hervormde synode zijn alle
factoren opgenomen. Dat wordt ver
geten."
pre?
de
OP WEG NAAR HET LAATJ^St
Als gij de koning der Joden zlj| intte
red dan Uzelf. flfl
(Lukas 23 vers 35-43) dl'
Ook dit hoort bij de zondag va HS
gisteren: de koning aan het kn l An
hebben geen andere koning da en-0
gekruisigd is. Wij gaan het laar
dagen in met niemand anders
met Hem die hier de dood voi
het kruis. Al eerder hadden d»
„overheidsdienaars" gezegd:
Anderen heeft Hij gered, laatf^J
zichzelf redden. Hier zegt een
kruiseling hetzelfde. Maar waff"""
al die mensen van zijn wonder
missie? Gekomen om zijn ziel 'ar
geven tot een losprijs voor vel* 'e c
gekomen om anderen te redde
is de enige die zichzelf niet ree n /r'
mag. Onder geen enkele ona'
omstandigheid. Hij mag het le
niet voor zich nemen. Hij is gel
om het te geven. Dat is de n p
achtergrond van Zijn koningsc
En zoals Hij is. zo is het in Zijn
Koninkrijk. Hij noemt dat zelf
kruis op je nemen". Niet zomai ing
verdriet, maar dat ene verdriet|*ar 1
leven wordt genomen. Dat vi
waartegen een heel leven opwi
maar dat is niet altijd zichtbai
wordt heel vaak versluierd. Je
geen zicht op en je probeert oo
leven te redden terwijl Hij het
gered heeft. Verbonden te zijn
deze herder-koning is een vrei
zaak. Altijd weer heb je 't noi
Hij zich laatzien en dat je 't
de weet komt: Hij heeft mij al
Ik hoor bij die anderen, om wi
redding Hij zelf moest afzien
leven. Met dat uitzicht sluit h
kerkelijk jaar. Alles is al g<
de dagin. Ojrweg naar het
Een nieuw begin.
nt
DRIEBERGEN De Indonesische raad van kerken zal met de rooms-
katholieke bisschoppenconferentie op 10 december in een gesprek met
president Soeharto pleiten voor het lot van de circa 10.000 vrijgelaten
politieke gevangenen. Zij zijn bijna allen nog zonder werk en ontvangen geen
pensioen of andere bijstand. Ook zullen de kerken aandringen op amnestie
voor de niet berechte politieke gevangenen. „Een puist bij de militairen",
aldus ds P. D. Lathuihamallo. algemeen voorzitter van de raad van kerken.
Hij sprak vrijdag op de hervormde synode te Driebergen.
Er bestaan in Indonesië misverstanden over de kerken die een minderheid
vormen. Dit heeft geleid tot optreden van de overheid. Bij principiële vragen,
zoals de godsdienstvrijheid, reageren de kerken heel krachtig. Bij minder
principiële zaken wordt volstaan met een wijs beleid. De Indonesische
samenleving gist en zoekt naar een eigen vorm, wat de kerken tot waakzaam
heid noopt, aldus de Indonesische predikant.
waarin opgenomen: Da Rotter
dammer, mat Dortfta Dagblad,
Nieuwe Haagaa Courant mat
Nieuwe Leldae Courant
Uitgave: Trouw/Kwartet BV
Hoofdredacteur Jenze Tammmga
HOOFDKANTOOR
Postbus 859
1000 AW Amsterdam
Wibautstraat 131 Amsterdam
lel 020-5629444
telex 13006
Postgiro 66 00 00
Bank Ned Credietbank
Rekenmgnr 23 00 12S74
Gemeentegiro Amsterdam
X11000
REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT
Postbus 948
3000 AX Rotterdam
tel 010-115588 (abonnementei
en bezorging)
tel. 010-115588 (redactie)
lel. 115700 (uitsluitend voor
WestWaak 4
REGIO DEN HAAG/LEIDEN
Postbus 101
2501 CC Den Haag
lel 070-469445
lel. 070-469445 (redactie)
tel. 070-468864 (uitsluitend voor
advertenties)
Parkstraat 22 Den Haag
REGIO NOORD/OOST-NEDERLANO
(abonnementen en bezorging
Postbus 3
8000 AA Zwolle
tel. 05200-17030
Melkmarkt 56 Zwolle
Abonnementsprijzen:
Per maand f 10,98
Per kwartaal f 50,95
Per half jaar 101,90
Per jaar 201.60
Advertentietarieven op
aanvraag
Telefonische abonnementenop
drachten (zie adressen boven)
Opgave familieberichten 9-19.30
van maandag t/m vrijdag Op
zondag van 16-20 uur tetet. 020-
5622797.
Opgave mrv-advertenties lel.
020-5626262 of schriftelijk aan
Mim-Adv afdeling, postbus 433.
1000 AK AMSTERDAM.
Adreswijzigingen uitsluitend
schriftelijk san onze Amsterdam-
AMSTERDAM De hervormde synode heeft besloten een brief aan de plaatselijke
hervormde gemeenten te sturen, waarin zij als stap op weg naar kernontwapening
van de wereld voorstelt te beginnen met het verwijderen van kernwapens uit ons
Asn de gemeenten
Christus is onze vrede. HIJ heeft ons
de weg van vrede gewezen door deze
weg zelf te gaan. In de gemeenschap
rondom de gekruisigde en opgestan-
de Heer mogen wij elkander zoeken
en vasthouden, en onze voeten laten,
richten op de weg die HIJ heeft ge
baand.
Deze brief is geschreven vanuit de
overtuiging dat de huidige bewape
ningswedloop onze geloofsgehoor
zaamheid op de proef stelt. Tegen
over de steeds snellere uitbouw en
vervolmaking van de nucleaire ver
nietigingsmacht in de wereld kan de
kerk niet zwijgen. Zij kan niet aan
vaarden dat het bewaren van de vre
de blijvend gediend wordt door het
steeds hoger opstapelen van vemieti-
gingsmiddelen die in staat zijn om in
enkele uren tijds de aarde voor dui
zenden Jaren onbewoonbaar en ont
oonbaar te maken. De kerk kan even
min aanvaarden dat door oost en
west zoveel schaarse grondstoffen en
vernuft worden aangewend voor de
verdediging tegen elkaar, dat de be
strijding van armoede en uitbuiting
in grote delen van de wereld daaraan
blijvend ondergeschikt wordt ge
maakt.
Herhaald „neen"
In het uitvoerige nieuwe gesprek dat
in onze kerk over de kernbewapening
op gang ls gekomen willen wij ook als
synode nu onze stem laten horen. Wij
beseffen dat wij niet „namens" u al
len kunnen spreken, wij willen tot
u spreken, en daarom ook met u.
In de afgelopen 30 Jaar ls door opeen
volgende synodes met steeds meer
klem gewaarschuwd tegen de voort
gaande bewapeningswedloop. Wij be
vinden ons thans op een tijdstip
waarop velerlei nieuwe ontwikkelin
gen zijn ingezet die deze wedloop nog
weer onvoorstelbaar gevaarlijker en
benauwender maken dan voorheen.
De aantallen kernwapens zullen in de
komende paar Jaar nog weer met dui
zenden toenemen. Hun militaire
bruikbaarheid neemt toe. Het aantal
landen dat er over beschikt of kan
beschikken neemt toe. Naar menselij
ke berekening moet dit tot een kata-
strofe leiden, temeer als wij zien hoe
op allerlei gebied in onze wereld de
conflictstof zich ophoopt.
Als wij over deze ontwikkelingen
spreken doen wij dit in het besef dat
de zonde die zich daarin uit zich ook
diep in onszelf heeft genesteld. WIJ
verstaan de huidige bewapenings
wedloop als uiting van een verstrek
kende crisis ln onze cultuur, waarin
sprake ls van ongehoorzaamheid te
genover God en gebrek aan liefde
jegens de naaste, van een neiging tot
zelfbehoud tot elke prijs en van ver
trouwen op eigen macht.
land. Hieronder laten we de tekst van de brief vrijwel letterlijk
volgen. In de uiteindelijke tekst zullen nog enkele ondergeschikte
wijzigingen komen.
zelfsprekend ls voorgehouden. Het ls
een onbekende weg. Wij menen ech
ter dat de huidige weg van nog altijd
verdere uitbouw en vervolmaking
van de kernbewapening geen uitzicht
biedt.
Lijden
Tegelijk mogen wij weten dat onze
eigen schuld, persoonlijk, als kerk, en
als samenleving, niet de laatste werk
elijkheid ls. Christus' gemeente leeft
uit het geloof in haar Heer, die over
winnaar is, niet door geweld of tegen
geweld, maar door lijden. Zij weet
dankzij haar Heer dat de vijandschap
niet het laatste woord heeft. En van
Hem hoort zij: „Mij is gegeven alle
macht in hemel en op aarde" (Mat-
theus 28 vers 18). Vanuit het geloof in
de gekruisigde en opgestane Heer
kan de gemeente leven. Zij kan zich,
levend vanuit die werkelijkheid, te
weer stellen tegen de machten en
krachten die ln afschrikking met
massale vernietiging het antwoord
blijven zoeken op de tegenstellingen
in de wereld.
Het is nu achttien Jaar geleden dat de
synode een „neen zonder Ja's" uit
sprak tegen de kernbewapening, in
het herderlijk geschrift „Het vraag
stuk van de kernbewapening" van
1962. Kernwapens werden daarin
aangemerkt als onbruikbaar voor
enig doel waarvoor wapengeweld le
gitiem zou kunnen worden aange
wend. Christenen, zo werd toen ge
steld, zullen het niet voor hun aan
Gods woord gebonden geweten kun
nen verantwoorden om aan een oor
log met kernwapens mee te werken,
ook niet als de overheid dat van hen
zou eisen. De synode sprak zich toen
niet even ondubbelzinnig uit over het
bezit van kernwapens. De reden was
niet dat het „neen" toch van een „Ja"
werd voorzien, namelijk een „Ja" te
gen de oorlogvoorkomende funktle
van kernwapens. De reden was dat de
„afschaffing" van deze wapens niet in
de gebruikelijke zin van het woord
mogelijk was: de vraag was langs
welke wegen het „neen" kon worden
gerealiseerd.
WIJ moeten nu vaststellen dat de weg
waarvan dp synode 18 Jaar geleden
hoopte dat zij een uitweg zou zijn,
niet is gegaan. Integendeel, de erva
ring van de afgelopen 18 jaar toont
ons hoe het bezit van deze wapens
ons heeft meegesleept met de ver
snelde opbouw en vervolmaking er
van en met de ontwikkeling naar een
strategie van „beperkte" kernoorlo-
Vrijheid
gen. Wij moeten daarom allereerst
ons „neen" van 1962 herhalen en
daarbij nu ook in alle duidelijkheid
vaststellen dat dit „neen' ook onver
kort geldt voor het bezit van deze
wapens.
Onderhandelingen
WIJ willen aansluiten bij het blijven
de belang van wat door de synode ln
1962 werd bepleit. Tevens stellen wij
vast dat de weg die ln werkelijkheid
is gegaan, namelijk de weg van tege
lijk onderhandelen èn verder bewape
nen, vooral heeft geleld tot heilloze
vermeerdering van de bewapening.
Daarom achten wij het nu noodzake
lijk om te pleiten voor een benade
ring waarbij het onderhandelen ge
paard gaat met stappen die alvast op
de weg van ontwapening worden ge
zet. Nu het niet mogelijk is gebleken
via meerzijdige afspraken tot zulke
stappen te komen, dienen zij eenzij
dig te worden gezet. Zij dienen on
dubbelzinnig te zijn in hun Intentie.
ZIJ dienen niet alleen een richting te
wijzen, maar ook te getuigen van de
bereidheid om zelf in deze richting te
gaan. WIJ menen, dit betrekkend op
onze verantwoordelijkheid in onze ei
gen samenleving, dat denuclearise-
ring van Nederland een dergelijke
ondubbelzinnige stap zal zijn. Wij
roepen op tot steun aan dit voorstel.
Wij beseffen dat er grote risiko's
schuilen in een weg die zo duidelijk
afwijkt van wat ons steeds als van-
Vrijheid van godsdienst en vrijheid
van meningsuiting zijn wezenlijke
verworvenheden van onze samenle
ving waarvoor wij dankbaar zijn. Wij
maken ons geen illusies over politie
ke systemen waarvan wij gevrijwaard
willen blijven en die wij vrezen. Maar
belijdend mogen wij zeggen: wij kun
nen leven met onze Heer, desnoods
ondanks het politieke systeem. In
geen geval rechtvaardigt de bescher
ming van onze vrijheden, dat wij onze
veiligheid baseren op de mogelijke
vernietiging van al wat ons en onze
tegenstanders lief is en op de aanran
ding van de Schepping.
Wij beseffen dat wij allen grote moei
te zullen hebben met het daadwerke
lijk gaan op deze nieuwe weg. WIJ
zullen daarom ln de komende tijd een
indringend gesprek moeten voeren
met hen die door hun werk direkt
betrokken zijn bij dit vraagstuk, als
politici, als militairen, als ambtena
ren, of als werknemers in bepaalde
industrieën. WIJ zullen deelgenoot
moeten zijn met allen, die vanuit deze
direkte betrokkenheid hun kennis en
inzicht dienstbaar zullen hebben te
maken aan het zoeken van een uit
weg. Met name onze politici staan nu
voor keuzen die zó ongewoon en in
grijpend zijn, dat zij meer dan ooit de
voorbede en de steun van ons allen
nodig hebben.
De Barmhartige
Ons „neen" tegen de kernbewape
ning en de keuze die dit Inhoudt
spreken wij uit in het besef dat God
de Barmhartige is. Als Hij zich niet
ontfermt, zal er geen toekomst zijn.
Maar als we om ontferming en toe
komst bidden, ls de keerzijde daar
van de gehoorzaamheid. Daarom roe
pen wij de gemeente op tot het luiste
ren naar het woord van de Heer en
daarmee tot diepere gemeenschap
onder elkaar. In het huidige tijdsgew
richt van grote gevaren voor heel de
mensheid zien wij uit naar de komst
van Hem die tot zijn gemeente zegt:
„Wees niet bevreesd. Ik ben de eerste
en de laatste, en de levende, en Ik ben
dood geweest, en zie, Ik ben levend
tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de
sleutels van de dood en het doden
rijk" (Openbaring 1 vers 17/18)
Ontmoeting met de bash
ging, 29-30 november, Den Ale: ufl
Laag Zuthem (tel. 05290-541).
Geweldloos verzet, 28-29 1
ber, Kontakt der Kontinenten
terberg. Opg. Kerk en Vrede, t
10445.
Feminisme en bijbel-ei
voor vrouwen, bijbellezen vai^
ministisch perspectief, 28-29 I
ber. Kerk en Wereld, Drieberg!
03438-12241).
Opkikkerweekend voor
ten, 28-30 november. VredeveW
se (tel. 05921-1948).
ROME (AP) Het Vatlca:
een instructie uitgegeven overi
derdoop. In de richtlijnen van!
gregatie voor de geloofsleer
gewezen op de noodzaak van <Jt
zo spoedig mogelijk na de geba
Ook wordt ervoor gepleit dat dt
ouders zo intensief mogelijk I
doopvoorbereidingen worden
trokken.
Een andere houding wordt ln
genomen ten opzichte van oud«
nauwelijks meer gelovig geacW
nen worden. In die gevallen m
niet worden gedoopt, tenzij
doende garanties zijn voor eenk
lieke opvoeding. Zo niet. dan!
doop moeten worden uitgesttl
het kind op (een katholieke)
ziet.
Het document antwoordt op
genwoordige huiver in rooms!
lieke kring tegenover de kindei
die de vrijheid van de kindei
Inperken. Die zuivere vrijheid I
niet. meent het Vaticaan. „oud
men vcor hun kind beslissing
wezenlijk zijn voor zijn leven
waardeoordeel. Een zogen»
neutrale houding waar het de
dienst beseft zou neerkomen 4
negatieve keuze die het kind
zenlij k goed zou onthouden."
Het zeventien pagina's tellende*
ment eindigt met een aanspork
grotere pastorale activiteiten 11
hoeve van verloofden en gehu*
zij moeten worden gewezen öp
verantwoordelijkheid voor delf
sopvoeding.
