De cirkel van de onmacht
Tekening van een lezer
Ambtenarenbonden boos
over aanpak onderzoek
Ook WD wil wijzigingen
in wetsontwerp abortus
'neushoorn' wil wat extra's
Schij noverwinning
Arbeidsvoorwaarden bij overheid
stuur 'n brief
arm schaap
schrik niet
gevaarlijk
enfanfin/ie
De Stichting Boycot Outspan Aksie
(BOA) zal /elf niet langer worden
geboycot, nu het gerechthof in Am
sterdam heeft beslist dat ccn onfat
soenlijk geachte advertentie ten on-
rechte uit de advertentiekolommen
van de gedrukte media is geweerd.
Het verbod werd vijf jaar geleden
uitgevaardigd door de Reclameco
decommissie. die van mening was
dat de afbeelding in de advertentie
van een zwart hoofd dat door een
blanke hand op een sinaasappelpers
wordt gelegd, niet van goede smaak
getuigt Plaatsing van de adverten
tie werd daarmee door een veto
getroffen, want de bladen hebben
zich gebonden zich aan de richtlij
nen te houden.
De BOA kwam daartegen in het
geweer met het argument dat de
commissie niet te oordelen heeft
over reclame die geen commcrcielle
doeleinden dient. Daarbij beriep zij
zich op de grondwettelijk en ver
dragsrechtelijk gewaarborgde vrij
heid van meningsuiting. Volgens de
BOA is het principieel onjuist dat
de codecommissie onder reclame
mede „het propageren van denk
beelden" verstaat De vrijheid om
denkbeelden uit te dragen, zo is de
redenering, kan niet worden beknot
door afspraken tussen de codeco-
missie en uitgevers van dag- en
weekbladen en tijdschriften.
De bij het hog behaalde overwin
ning is in dat licht bezien een be
trekkelijke. In het arrest wordt de
bevoegdheid van de codecommissie
om ook over ideële reclame te oor-
dcln. onverlet gelaten. Gezegd
wordt alleen dat bij de beoordeling
van advertenties die denkbeelden
propageren, „grote terughoudend
heid" moet worden betracht. Dat
betekent niet meer dan dat het nu al
door de codecommissie gevoerde
beleid wordt goedgekeurd. Geen
wonder dat de commissie zich, in
een eerste reactie, niet ontevreden
toont over het arrest.
Het is jammer dat de vraag die de
BOA eigenlijk aan de orde heeft
gesteld, door het hof niet is beant
woord. Binnen de codecommissie
wordt er al jarenlang over gediscus
sieerd of het niet beter is zich van
een oordeel over andere dan han
delsreclame te onthouden De te
genstanders daarvan zijn nog
steeds in de meerderheid, omdat
anders een door hen niet gewenste
grens tussen commerciële en ideeëlc
reclame zou worden getrokken. En
die onwil heeft waarschijnlijk weer
alles te maken met de hun onwelge
vallige opvatting dat de vrijheid
van meningsuiting geen betrekking
heeft op reclame die handelsdoel
einden dient.
Met betrekking tot de door het hof
gewenste „terughoudendheid"
wordt in het arrest gezegd dat
ideeële reclame slechts mag worden
tegengehouden, als de „overgrote
meerderheid van de bevolking" een
advertentie „wansmakelijk of on
fatsoenlijk" zou vinden. Wat de
codecommissie daarmee aan moet.
is niet duidelijk. Maar afgezien
daarvan wordt bij die overweging
uit het oog verloren dat niet slechts
de meerderheid, maar ook een min
derheid vrij haar mening moet kun
nen uiten. Het heeft er, ook daarop
gelet, veel van weg dat de rechter de
BOA niet meer dan een schijnover
winning heeft bezorgd.
Het treumiswekkende van
de affaire Wiegel Is dat hij
zich geen moment echt zor
gen heeft behoeven te ma
ken. toen het parlement
hem deze week ter verant
woording riep voor zijn wa
pengekletter rondom de
Groote Keyser in Am
sterdam.
Vooreerst niet. omdat de minister
(en dat schijnt bijna een tragiek
van de man te zijn» meestal
prompt op het eerste fronsen van
zijn wenkbrauwen wordt bediend.
Zo leidde zijn gegrom van vorige
week maandagmorgen voor de
NCRV-radio onmiddellijk tot de
opheffing van de blokkade van de
kerncentrale van Dodewaard.
En ook zo had het „tuig" van de
Groote Keyser. om maar eens een
in sommige kringen geliefkoosde
uitdrukking te bezigen, bij wljzs
van spreken zijn blezen al gepakt,
toen de minister alweer op maan
dagmorgen in De Telegraaf zijn
wens kenbaar maakte zo langza
merhand zijn leger te willen in
zetten.
Dus waarover klaagde het parle
ment eigenlijk nog? Hooguit over
de theoretische mogelijkheid dat
het optreden van de minister wei
eens de inleiding had kunnen vor
men tot een bloedige veldslag.
Maar dat werd al gauw een mistig
achterhoedegevecht, waarbij het
vooral ging om de vraag of het
gemeentebestuur van Amsterdam
nu wel of niet om assistentie van
de eliteploeg van Wiegel had ge
vraagd. Of anders gezegd: in hoe
ver de minister nu echt of niet
echt met voeten door een porse
leinkast was gelopen. De feitelijke
uitkomst van het overleg met de
krakers heeft inmiddels uitgewe
zen dat Wiegel dit wel heeft ge
daan. maar dat de kopjes al voor
die tijd uit de kast waren gehaald
Paradox
Nee. het treumiswekkende van de
situatie is eigenlijk, dat zelfs als
de zaak wel uit de hand zou zijn
gelopen. Wiegel waarschijnlijk
nog weinig te duchten zou hebben
gehad van diezelfde Tweede Ka
mer. De paradox doet zich voor.
dat in een steeds ingewikkelder
wordende maatschappij wel veel.
maar lang niet alles geregeld
wordt. Er is zelfs een ontwikkeling
gaande de invulling van belangrij
ke zaken aan de regering over te
laten. Het parlement, als mede
wetgever. beperkt zijn rol tot het
aangeven van het raam. waarbin
nen de overheid naar eigen inzicht
de zaakjes verder zelf mag re
gelen.
En voor nog ingewikkelder zaken
geldt, dat de wetgever het in zijn
geheel laat afweten. Zo is het sta
kingsrecht in Nederland nog
steeds niet geregeld. Volgende
week buigt de Tweede Kamer zich
over een ander voorbeeld van on
macht. namelijk de zoveelste rege
ling van de abortuskwestie. Het
zou bijna een politiek wonder zijn
als zij er dit keer wel uitkwam
Met het krakersprobleem is het al
niet anders gesteld, dan met de
abortuskwestie, het stakingsrecht
en wie weet straks ook nog de
euthanasie. Het zijn stuk voor
stuk onderwerpen waarover op de
meest onvoorspelbare tijdstippen
de vlam in de pan slaat. Maar
daarover, als het erop aankomt,
niets zwart op wit blijkt te zijn
geregeld. De rechters moeten hun
weg maar zien te vinden in een
woud van verouderde bepalingen,
moeizaam zoekend naar iets wat
wellicht kan gelden als het rechts
gevoelen van het volk. Het is ei
genlijk nog verbazingwekkend,
dat de rechterlijke macht in ons
land zonder al te veel gemor
steeds weer bereid is deze taak
van onbezoldigde wetgever uit te
oefenen
Illusie
Soms zijn de uitkomsten van dit
rechtersrecht voorspelbaar, zoals
bijvoorbeeld in het geval van de
abortus. Wat dat betreft levert het
parlement volgende week een ach
terhoedegevecht. hoe belangwek
kend dat ook moge zijn uit een
principieel oogpunt. Het is echter
een illusie te menen dat het parle
ment nog op enigerlei wijze de
gegroeide rechtspraktijk zou kun
nen terugdraaien. Wie tien jaar
lang anderen de eikels uit het vuur
laat rapen, heeft zo langzamer
hand echt wel zijn aanspraken op
regelgeving verloren.
Vaak ook zijn de rechterlijke uit
spraken echter in hoge mate on
voorspelbaar. Iedere keer weer als
partijen een stakingsconflict ter
beoordeling aan de rechter voor
leggen. worden driftig en met het
zweet in de handen de knopen van
de jas geteld hoe dit keer weer de
uitspraak zal uitpakken.
Afweging
Zo ook bij het kraakgebeuren
Sinds alweer jaren geleden de ho
ge raad heeft vastgesteld, dat
strafrechtelijk (i.e. op grond van
huisvredebreuk) niks tegen de
krakers is te ondernemen hebben
verontruste huisbazen en specu
lanten in onroerend goed het over
de civielrechtelijke boeg moeten
gooien. Maar daarmee kwam on
vermijdelijk een maatschappelij
ke afweging van het vraagstuk om
de hoek kijken, i.e. de afweging
van het belang van de daklozen
versus dat van huiseigenaren.
Daarmee werd de weg ingeslagen
naar een ingewikkelde doolhof
van juridische begrippen, normen
en waarden, gemeentelijke veror
deningen, waarvan de uitkomsten
voor de burger alleen maar on
voorspelbaar en daarom ook wei
nig bevredigend kunnen zijn.
Het ligt daarom wel een beetje
voor de hand dat een gemeente be
stuur zich eerst nog eens grondig
bedenkt voor het op grond van dit
soort uitspraken meteen maar een
leger op de been brengt. En daar
mee is de cirkel van de onmacht
gesloten: de rechter is door gebrek
aan regelgeving gedwongen tot
het doen van onbevredigende uit
spraken en het bestuur, dat als
medewetgever verantwoordelijk
is voor het ontbreken van goede
spelregels, aarzelt om die uitspra
ken uit te voeren.
Het is gemakkelijk voorspelbaar
dat zulke leemtes in de wetgeving
het opportunisme ruim kans ge
ven. Politici die onmachtig zijn
om voor ons burgers de zaakjes te
regelen, zijn daarentegen maar al
te graag bereid om wel electoraal
hun voordeel te doen met de ge
voelens van ontreddering als ge
volg van het uitblijven van goede
regelgeving. Met de wapens klet
teren zonder dat daaraan enige
regelgeving ten grondslag ligt, is
daavan een voorbeeld en wie weet
is het misschien ook wel de wens
de wapens ooit eens ongeregle
menteerd te mogen gebruiken. De
paradox van de roep om recht en
orde is dat deze meestal regels
vraagt waarvoor in een democra
tie geen meerderheid is te vinden.
Keus
Daarmee is de keus om of gedul
dig te werken aan regels waarvoor
wel een meerderheid is te mobili
seren. danwel de zaak te frustre
ren door iedere keer weer voor de
beurt te roepen, zodat de harde
lijn straks geen regels meer be
hoeft om te kunnen zegevieren.
Helaas is het maar al te vaak zo,
dat het parlement ministers de
ruimte laat voor het maken van
zulke keuzes Dat mag de Kamer
zich ook weieens een keer beden
ken. wanneer zij een minister ter
verantwoording roept ook al
heeft die dan de verkeerde keus
gemaakt.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG De ambtenarenbonden zijn boos en teleurge-
J steld over de manier waarop de Rotterdamse hoogleraar
i Wolfson een opdracht van minister Wiegel (binnenlandse
zaken) ter hand heeft genomen. De bonden zien de uitspraken
van Wolfson als een regelrechte aanval op de salarissen en
i andere arbeidsvoorwaarden van het overheidspersoneel.
Tekeningen. b<| voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859. 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzi|de
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
Wolfson moest een onderzoek voorbe
reiden naar de arbeidsvoorwaarden
bij de overheid aan de ene kant. en
die in het particuliere bedrijfsleven
aan de andere kant. Volgens Abva
Kabo. de grootste vakbond van amb
tenaren. hebben Wolfson en zijn me
dewerker Ros zich in het geheel niet
aan de opdracht gehouden. „In plaats
van een opeet te maken voor een
vergelijkend onderzoek, stellen zij
onomwonden dat ambtenaren te veel
verdienen," aldus de FNV-bond. Het
rapport, dat Wolfson en Ros aan de
minister uitgebracht hebben, ziet de
bond als een onverholen aanval op
het trendbeleid (de koppeling van
ambtenarensalarissen aan de loon
ontwikkeling in het bedrijfsleven).
Ook volgens de CNV-bond voor over
heidspersoneel. de CFO. gaat de
hoogleraar te veel in op het beleid
van de overheid.
In het rapport aan Wiegel wordt het
trendbeleid getekend als een staart.
I die de hond kwispelt, in plaats van
andersom. De overheid bemoeit zich
steeds meer met de loonontwikkeling
in het particuliere bedrijfsleven
Daardoor volgt de overheid als werk
gever. in feite de trend die zij zelf
heeft bepaald.
Wolfson en Ros hebben ook het idee
geopperd om „traditioneel bepaalde
functie-rangorden" eens kritisch te
bekijken. Het is hun bij voorbeeld
opgevallen, dat grote aantallen we
tenschappers het tot hoogleraar wil
len brengen, ondanks een forse verla
ging van de aanvangssalarissen
'Zuigkracht'
Een andere bewering, waarmee Olf-
son boosheid en teleurstelling heeft
opgewekt luidt dat de overheid een
fikse ..zuigkracht" heeft op mensen
met hogere functies in het bedrijfsle
ven. De overstap van bedrijfsleven
naar overheid wordt veel vaker ge
maakt dan andersom, zo wordt ge
steld. „Uit de lucht gegrepen" noem
de Abva Kabo die stelling gisteren.
DEN HAAG (ANP) Ook de WD-fraktie in de Tweede
Kamer heeft evenals de frakties van PvdA en D'66 dat in
een eerder stadium hebben gedaan wijzigingsvoorstellen
ingediend op het abortus-wetsontwerp van de ministers Gin
jaar (volksgezondheid) en De Ruiter (justitie).
VRIENDSCHAPPELUK WERKBEZOEK'
Voorgesteld wordt in de abortusrege
ling vast te leggen, dat de vrouw, die
een abortus wil. naar elke geneeskun
dige kan Pok willen de liberalen een
verkorting van de bedenktermijnen
voor de betrokken vrouw. Een vol
gend WD-voorstel betreft de invoe
ring van één vergunningenstelsel
voor alle klinieken, waarin zwanger
schappen worden afgebroken. Niet is
in te zien. aldus de toelichting op dit
wijzigingsvoorstel, waarom aan klini-
kene. waarin zwangerschappen van
langer dan 13 weken worden afgebro
ken. andere kwaliteitseisen moeten
worden gesteld dan aan klinieken
waarin zwangerschappen van korter
dan 13 weken worden afgebroken
Geldboete
Ook stelt de WD zich op het stand
punt. dat de strafbedreiding In het
ontwerp beperkt moet blijven tot een
geldboete. Ook PvdA en D'66 hebben
op deze punten wijzigingsvoorstellen
ingediend. Het meest vergaande
voorstel van WD-zijde betreft het
zelfbeschikklngsrehct van de vrouw
een voor de fraktle wezenlijk punt.
Het wijzigingsvoorstel beoogt ook in
de wetstekst tot uitdrukking te bren
gen dat alléén de vrouw zal kunnen
uitmaken of de in het overleg met de
geneeskundige naar voren gekomen
alternatieven een oplossing bieden
voor de noodsituatie waarin zij ver
keert.
Van WD-zijde is meegedeeld at de
wijzigingsvoorstellen zijn bedoeld als
en verbetering en verduideliking van
het regeringsontwerp, dat volgende
week in de Tweede Kamer wordt be
handeld.
De liberale wijzigingsvoorstellen dra
gen merendeels een technisch karak
ter. Een WD-woordvoerder heeft
desgevraagd meegedeeld, dat de
voorstellen niet moeten worden opge
vat als ultimata en dat het geheel van
de daarin behandelde materie ,,be-
psreekbaar" is.
Het Nederlands instituut van psycho
logen heeft in een brief aan de Twee
de Kamer zijn teleurstelling uitge
sproken over het feit dat zowel de
regering als de volksvertegenwoordi
ging hebben verzuimd gebruik te ma
ken van de psychologie bi de voorbe
reiding van het wetsontwerp over de
abortus.
Verdachte moord vrij
PIJNACKER (ANP) De 23-jarige
Marokkaan A. A. heeft geen enkel
aandeel in de moord op de rozenkwe-
ker Gerard Roeling uit Pijnacker ge
had. Hij werd deze week als verdach
te aangehouden, evenals een 32-jari-
ge Marokkaan met dezelfde Initialen
De laatste heeft bekend de moord te
hebben gepleegd.
ma»
ren 4
item
I bh
ind
Tril
3aan
end
w d
i oW
lindl
zijn
uwe
ime*
van
n. 31
De internationale actie om de
neushoorn van de dreigende on
dergang te' redden, die eind vorig
jaar is begonnen, heeft tot nu toe
in Nederland een netto-bedrag
van 1.1 miljoen gulden opgele
verd. Het Wereldnatuurfonds Ne
derland heeft met dit geld reeds
op korte termijn projecten in
Tanzania. Zambia en Soedan
kunnen steunen. Hoewel het oor
spronkelijke streefbedrag van
zes ton ruimschoots is overschre
den. wil het Wereldnatuurfonds
döórgaan en nog eens een half
miljoen gulden inzamelen
Dat geld is bestemd voor het
8hambe-reservaat in Soedan, dat
in 1935 onder meer ter bescher
ming van de witte- of breedlip-
neushoorn werd opgericht. Het
huidige aantal van deze soort
wordt geschat op duizend, waar
van ruim de helft in Soedan De
regering van dat land heeft plan
nen het huidige reservaat vijf
keer zo groot te maken In het
reservaat, dat dan achthonderd
vierkante kilometer zal beslaan,
bouwt Soedan een hoofdkwartier
met vijf controle-posten en wor
den enkele dlenstwegen aange
legd. Het geld dat het Wereldna
tuurfonds wil inzamelen, is onder
meer bestemd voor radio- en
zendapparatuur, een vrachtauto,
tractoren, onderdelen en gereed
schap
Om het extra half miljoen bijeen
te krijgen, zal het wereldnatuur
fonds op diverse wijzen de aan
dacht op het project vestigen.
Voorts is er een premieboek (We
reld Dierenatlas). dat iedeeen
ontvangt die vijftig gulden of
meer bijdraagt. Ten slotte is van
de nieuwste elpee van Piers Hay-
man en John Kuiper. „Storm to
the East", een single gemaakt
met het nummer „Who knows
where the nose goes?" dat over
de neushoorn bericht. De op
brengst van dit plaatje is ook
voor het Shambe-reservaat in
Soedan.
Het Wereldnatuurfonds. dat van
daag in Apeldoorn de jaarlijkse
WNF-dag houdt, zal zich ook in
zetten voor het Przewalski-
paard. het laatste nog levende
oerpaard. dat in het wild is uitge
storven maar waarvan er nog on
geveer driehonderd in dierentui
nen leven. De dieren hebben daar
echter te weinig ruimte, terwijl
bovendien fokproblemen door in
teelt en erfelijke ziekten de kop
opsteken. Het plan is reservaten
voor het Przewalski-paard te
stichten, waar dit oerpaard voor
de toekomst kan worden be
houden
Een eerste semi-reservaat zou in
het Natuurpark Lelystad in de
Flevopolder kunnen komen. De
Rijksdienst voor de IJsselmeer-
polders is bereid daaraan mee te
werken en vier hectare voor deze
paarden te bestemmen. Er moe
ten echter ook paarden worden
gekocht en daarvoor is een kwart
miljoen gulden nodig De jeugd
afdeling van het Wereldnatuur
fonds heeft hiervan al tachtigdui
zend gulden bijeengebracht.
Othman bin Haji Karim is een 66-
jarige boer uit Brunei een sul
tanaat op de noordwestkust van
Borneo die al sinds 1962 gede
tineerd is krachtens bepalingen
van de noodwet, die naar wille
keur van de sultan van Brunei
elke twee jaar verlengd kunnen
worden. Aangenomen wordt dat
Karim de laatste zeven jaar in de
gevangenis van Jeroedong zit.
Karim zou Ud of plaatselijk func
tionaris geweest zijn van de „par-
tai kakyat Brunei", de volkspar
tij van Brunei (PRB) en gevan
gen genomen zijn wegens deelna
me aan een politieke opstand in
december 1962 Hem ls overigens
nooit iets ten laste gelegd, noch is
hij berecht. Toen in 1962 vergade
ringen van de wetgevende raad
werden opgeschort, werd de PRB
verboden Op dat moment bezet
te deze partij alle gekozen zetels
in de wetgevende raad. Toen de
sultan zijn eigen vertegenwoordi
gers in de raad benoemde, maak
te de partij de vorming van een
onafhankelijke regering van Bru
nei bekend Op 12 december 1962
kondigde de sultan de noodtoe
stand af die nog steeds van
kracht ls en riep de hulp in van
Britse troepen. Engeland is nog
tot 1983 verantwoordelijk voor de
behandeling van buitenlandse
zaken, en daarna pas zal Brunei
geheel onafhankelijk zijn. Er wer
den toen 2500 PRB-leden gear
resteerd. De meesten zijn inmid
dels weer op vrije voeten Van de
49 door Amnesty International in
1974 geadopteerde gevangenen
werden er 39 in vrijheid gesteld,
wat de indruk geeft dat de rege
ring leden van de PRB niet lan
ger als een bedreiging voor de
veiligheid beschouwt. Behalve
Othman bin Haji Karim zitten
dus sinds de opstand van 1962
nog negen mensen zonder aan
klacht of proces gevangen, onder
wie een onderwijzer, vier boeren,
een visser, een fitter en twee
ploegbazen
Beleefd (in het Engels) gestelde
verzoeken om vrijlating van Oth
man bin Haji Karim kunnen ge
stuurd worden naar: His High
ness Sir Muda Hassanal Bolkiah.
Sultan of Brunei Istana Darul
Hana Bandar Seri Begawan
Brunei.
In een schuurtje van zes bij zes
meter dat achter een woonhuis in
Eindhoven staat, vond de politie
deze week vijfentwintig schapen
opeens gedromd, vervuild en in
een laag mest van driekwart me
ter. De dieren wachtten daar tot
hun baas. een Turkse slager, de
tijd rijp achtte om ze te slachten
De politie was gewaarschuwd
door buurtbewoners die over een
onhoudbare stank klaagden. Die
stank kwam onder andere van
het kadaver van een lam. dat in
een plastic zak in de tuin lag. De
slager kreeg een proces-verbaal,
de schapen zijn uit hun benarde
positie bevrijd. Nog meer klach
ten over stankoverlast deed de
politie in drie andere tuinen in
Eindhoven zoeken, waar ze rot
tende resten van geslachte scha
pen aantrof. In twee gevallen kon
proces-verbaal worden opge
maakt. in het derde geval heeft
de politie niet kunnen uitvinden
wie de dierlijke resten in de tuin
gegooid had; in het bijbehorende
huis wonen namelijk tien buiten
landers.
..Wie voelt in dit donkere jaarge
tijde niet af en toe een vage aan
drift om zijn boeltje te pakken en
zuidwaarts te ijlen? Het is dat we
geen vleugels hebben, anders
Maakt u zich geen zorgen, het is
een volkomen natuurlijk verlan
gen. voortkomend uit een onuit
roeibaar instinct", aldus Herman
Post in Studio. De Britse zoöloog
dr Robin Baker heeft een stan
daardwerk over dit onderwerp
geschreven, dat hier verschijnt
onder de titel „De grote trek" en
bewerkt is door Midas Dekkers.
Dr Baker heeft ontdekt, weet
Post zodoende, dat de mens oor
spronkelijk dezelfde trekdrift
heeft vertoond als vogels en an
dere diersoorten. „8chrik dus
niet als u op donkere herfstdagen
soms een vreemde jeuk tussen de
schouderbladen mocht waarne
men: het is niets dan een vaag
vermoeden van vleugels, die bij
de menselijke soort nooit uit de
verf zijn gekomen."
Lassie. Flipper, Judy en alle an
dere dieren uit Daktari. het zijn
tv-films waar kinderen meestal
graag naar kijken Veel gezinnen
schaften zich indertijd een „Las-
sie-hond" (collie) aan. omdat je
nou eenmaal geen aap of dolfijn
in huis kunt nemen. Allemaal erg
leuk. behalve voor dr Andreas
Grasmüller. de baas van de West-
duitse dierenbescherming „Zul
ke series behoren uit het pro
grammapakket te worden geno
men." laat Televizier hem zeg
gen, „omdat ze er gemakkelijk
toe leiden dat kinderen deze die
ren als ongevaarlijk beschouwen
En dat zijn ze lang niet altijd."
door Fctzr Pijl won
Een (iets
Ik mocht mijn vriendje'} fiets wel lenen.
Een blokje rond, maar meer ook niet.
Je voelt je snel een hele piet,
wanneer de angst om op de stenen
terecht te komen is verdwenen.
Ik had een step, maar dat was niets
in vergelijking met die fiets,
die ook nog paste bij je benen.
Ik kreeg hem niet, dat was te duur.
Hoe moest ik er dan toch aan komen?
Een frame, een zadel, vork en stuur.
ik lag er nachten van te dromen,
had in gedachte nagebouwd
een zelfde fiets, maar dan van hout.
