t
Meer bloedplasma is nodig
De stewardess
W lucht
asivin_
ntploffing in Peking
Mogelijk invoering van plasmaferese
«HumanPlasma
hoe is die foto hier beland?
'OUW
Commentaar
ïwijd als de wereld
moeilijker
ornament
natuurlijk
moederliefde
extraatje
ERDAG 30 OKTOBER 1980 0
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
jjier socialistische voorlieden.
J-prïjswinnaar Tinbergen, op-
fcleider Den Uyl, UNCTAD-
jónaris Pronk en FNV-voorzit-
|ok behoeven zich over één
fin ieder geval geen illusie te
n. namelijk dat hun initiatief
mthousiasme en zonder een
tjc van sceptiscisme zal wor-
egroet. Plannen die over de
trenzen heenblikken. zijn
al rijkelijk ambitieus, laat
J een nieuw wereld-werkgele-
lidsplan: Qua palet orbis zo
fee wereld strekt, om het motto
jet Korps Mariniers maar eens
t halen
iu om een aantal redenen al te
irig zijn het plan op grond
lit soort overwegingen ook
meteen naar de prullenmand
ijzen. Om te beginnen wordt
imbitieuze karakter van het
an de {aanzienlijk ingeperkt door een
dosis vaagheid. Wat bijvoor-
te denken van een cruciale
mber ifcde uit het voorstel, namelijk
nieuwe werclddenken tot
estaun ^ing dient te komen in een
gericht op een „positief anti-
lafcndc structurele herstructure-
(1 un de nijverheid in de geïndu-
iseerde landen." De Nobel-
voor de letterkunde zou Tin-
n daarvoor nooit krijgen.
toeleli
n hart
5 brei
ges#
it Tro tl
raak
te
?ren,[
andacht vestigen op de vaag-
van het rapport klinkt mis-
n als een verwijt, maar zo is
och allerminst bedoeld. Plan-
jie mikken op een brede steun
n noodzakelijkerwijs ruim ge-
ulcerd te worden. Een al te
iailleerde invulling zou het
lal op voorhand kansloos ma-
zeker wanneer ook nog al te
kkelijk allerlei socialistische
laarden worden bereden. De
leid van het plan is daarom
cfat d K)S','eve aanwijzing, dat het de
s zout tiefnemers wel om instemming
s da# gonnen.
In het ;edachtengang spreekt ook uit
j/c. waarop de plannenmakers
lak hebben aangekaart. Het is
iceerd als een voorstel, dat
>eld is als een aanvulling op het
verschenen en inmiddels po-
beóordeelde rapport
i Door daarbij aansluiting tc
n wordt in ieder geval hel
vermeden, dat het ene idee
het andere wordt dood ge-
De plannenmakers zijn
voorts zo verstandig geweest, eerst
hun voelhorens in ruime kring uit te
steken, alvorens tot presentatie van
het plan over te gaan. De positieve
reacties die ze daarmee hebben ver
kregen. maken het plan zeker niet
op voorhand kansloos
Mogen zoveel omzichtigheid en
vaagheid pleiten ten gunste van een
acceptatie van het plan. des te nij
pender is natuurlijk de vraag, of het
eindresultaat dan nog wel de moei
te waard is. Welnu, het blijkt dan
dat Tinbergen c.s. er in ieder geval
in geslaagd zijn, de centrale bood
schap overeind te houden. Die
komt erop neer, dat de schaal van
nationale staten te klein is om het
werkloosheidsprobleem ten princi
pale op te lossen. Die kleine schaal
leidt tot een krampachtig protectio
nisme, dat op de korte termijn
wellicht enig soelaas biedt, maar
dat op de langere termijn juist
desastreus uitpakt
De initiatiefnemers pleiten daarom
voor een herstructurering van de
industrieën in de geïndustrialiseer
de landen, die erop neerkomt, dat
de ontwikkelde landen een belan
grijker accent gaan leggen op ken
nis-intensieve en kapitaal-inten
sieve activiteiten. Gedacht wordt
aan een forse versterking van de
researchsector. Die zou dan weer
impulsen moeten leveren voor het
maken van produkten ten behoeve
van energiebesparing en behoud
van het natuurlijke milieu. Met zo
een accentverschuiving zou dan
ruimte vrijgemaakt kunnen worden
voor ecn overheveling van produk-
tic activiteiten naar de Derde
Wereld
De nadere uitwerking van deze ge
dachte illustreert nog eens indrin
gend. dat hiermee ecn gemeen
schappelijk belang is gemoeid. In
een periode waarin de kloof met de
Derde Wereld eerder groter dan
kleiner is. is zo een plan of tenmin
ste iets dat erop lijkt,broodnodig
Voorwaarde is dan echter wel, dat
de afzonderlijke regeringen bereid
zijn er hun nek voor uit te steken.
De protectionistische neigingen van
bijvoorbeeld ook de socialistische
partij in Engeland wijzen erop, dat
dit wel eens een taai gevecht kan
worden. Zo wijd de wereld ook
moge strekken, helaas is het hemd
nader dan de rok.
K.
>Pi4
lini
>rd
tott
over
r en ING AFP, Reuter) Een onbe-
an S aantal mensen is gedood of ge-
xiam I bij een ontploffing die zich gis-
voordeed in het hoofdstation
de spoorwegen in Peking. Een
dvoerder van het ministerie van
tg. S cnlandse zaken bevesigde dat er
1.9 explosie was geweest, maar wilde
zeggen of het een ongeluk of een
tjes betrof.
boe landen mensen waren naar het
H on gestroomd toen het nieuws
9, de ontploffing bekend werd.
r niemand mocht het gebouw
deeJ>en Het treinverkeer bleef nor-
.ukje 1 verlopen, maar reizigers moes
inde via zijingangen naar de perrons.
5ott i het stationsgebouw deden ge-
V dreigt met acties in de sigarenindustrie
onze correspondent
DHOVEN De voedingsbonden
f dreigen na het opnieuw afgebro-
CAO-overleg in de sigarenindust-
over te gaan tot acties als de
(gevers niet binnen een week in-
lueel voorstellen een CAO af te
ilfei *VKie'a van de voedingsbonden
..Eerder hebben we alleen pri
ces gehouden nu zullen we ook
door Plet Hagen
AMSTERDAM Nederland
telt ongeveer 400.000 donors
die jaarlijks ongeveer 600.000
halve liters bloed afstaan. Dat
is een niet geringe hoeveel
heid, waarmee ons land tot nu
toe aardig in eigen behoeften
heeft kunnen voorzien.
Maar de vraag naar bloed blijft toene
men. Vooral het verbruik van uit
bloedplasma bereide produkten als
albumine, stollingspreparaten en im-
munoglobulines stijgt snel. Met het
oog daarop heeft de regering vorig
Jaar tijdelijke vergunningen moeten
afgeven voor de import van commer
ciële stollingsprodukten uit het bui
tenland.
De farmaceutische industrie is actief
ingesprongen op dit gat in de Neder
landse markt. Van de voor de behan
deling van hemofilie (bloederziekte)
gebruikte Factor-VIII-preparaten
wordt naar schatting al vijftien pro
cent ingevoerd.
Tegenover de Tweede Kamer heeft
de regering op 22 mei van dit Jaar
benadrukt, dat zij hoopt dat Neder
land in de toekomst weer in de eigen
behoefte aan bloed en bloedproduk-
ten zal kunnen voorzien. Een mooi
streven, maar dan moet er op korte
termijn wel het nodige gebeuren.
Om te beginnen zullen regering en
Rode Kruis een actiever beleid moe
ten voeren. Het beleid zal moeten
worden gericht op een doelmatiger
gebruik van het beschikbare bloed.
Hoe dan ook zal de hoeveelheid
bloedplasma. die nodig is voor de
bereiding van specialistische produk
ten, moeten worden vergroot.
Er zijn verschillende manieren om dit
doel te bereiken. Allereerst kan het
aantal donaties per donor worden op
gevoerd. Het maximum is voor man
nen vier keer en voor vrouwen twee
keer per Jaar. Maar het gemiddelde
aantal donaties is slechts anderhalf
per jaar. Daar zit dus nog rek in
Tegelijkertijd zou de werving van do
nors kunnen worden geïntensiveerd.
In Nederland wordt nu per miljoen
inwoners jaarlijks 45.000 liters bloed
afgestaan. De ervaring in Zwitserland
heeft geleerd dat verdubbeling van
dit aantal mogelijk is.
Of we in Nederland ook zover moeten
Keepfitaeo
HandteWiihCa-
gaan. hangt mede af van de vraag hoe
het beschikbare bloed wordt ge
bruikt. Vaak is het niet nodig patiën
ten een tranfusie van „vol" bloed te
geven. In een meerderheid van de
gevallen is het mogelijk (en beter) te
volstaan met een concentraat van de
benodigde bestanddelen (bijvoor
beeld rode bloedcellen of albumine).
Op die manier kun je met dezelfde
hoeveelheid bloed meer doen. In de
afgelopen jaren heeft deze zogenaam
de „componenten-therapie" steeds
meer veld gewonnen, maar de grens
van het mogelijke .is nog lang niet
bereikt.
Betere organisatie
Er is ook nog winst te behalen door de
organisatie van de afname en verwer
king van bloed te verbeteren. Wan
neer de bloedbanken en de mobiele
teams van het Rode Kruis zich erop
toeleggen zoveel mogelijk vers inge- AdnVUlliflQ
vroren plasma te leveren aan het Cen
traal Laboratorium van de Bloed
transfusiedienst (CLB), kan de pro-
duktie van preparaten uit plasma
aanzienlijk worden opgevoerd
Toch verwacht men bij het CLB en de
andere betrokken organisaties niet.
dat deze maatregelen voldoende zul
len zijn om in de komende Jaren de
groeiende vraag te kunnen bijbenen.
Daarom zal op korte termijn moeten
worden beslist over invoering van een
nieuwe methode van bloedinzame-
ling plasmaferese. Dat is een vorm
van bloeddonatie, waarbij de donor
eerst een halve liter „vol" bloed geeft,
maar na schelding van de verschillen
de bestanddelen de rode en witte
cellen terug krijgt. Op die manier
wordt alleen het plasma aan de donor
onttrokken. Wanneer men dit procé
dé nog eens herhaalt („dubbele" plas
maferese) komt per donatie ongeveer
een halve liter plasma ter beschik
king.
Plasmaferese kan niet in de plaats
komen van de gebruikelijke „vol"
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon
D'J ONS OP BINNENLANDSE. ZAKEN.
ruchten de ronde dat er veel slachtof
fers waren, omstanders spraken van
twintig tot dertig doden of gewonden.
Ambulances reden af en aan en het
stationsplein was grotendeels door
politie afgezet.
Iemand meende te weten, dat de
slachtoffers militairen waren, die ex
plosieven vervoerden toen de ontplof
fing zich voordeed op een verdieping
van het enorme gebouw.
Eerder dit jaar stonden in Chinese
kranten berichten over explosies op
stations en in treinen in de provin
cies. meestal het gevolg van passa
giers die explosieven of vuurwerk bij
zich hadden
stakingen gaan organiseren". De heer
T van Berkum van het bureau voor
de sigarenindustrie vindt het onbe
grijpelijk dat de bonden het bod van
dc weerkgevers afwijzen. „Ons voor
stel betekent een loonsomverhoging
van tien procent. Meer is in de huidi
ge economische situatie volstrekt on
verantwoord."
De vakbonden nomeen het laatste
collectie CAO-voorstel van de werk
gevers „zwaar onvoldoende".
bloeddonaties, maar is hoogstens een
aanvulling op het bestaande pro
gramma. Het voordeel van plasmafe
rese is, dat je een donor veel vaker
kunt oproepen. Terwijl een donor van
„vol" bloed twee a drie maanden no
dig heeft om zijn bloed weer op peil te
brengen (waardoor niet meer dan vier
donaties per jaar mogelijk zijn), kan
plasmaferese zeker twee keer per
maand worden herhaald. In sommige
landen geven (betaalde) donors zelfs
wekelijks plasma.
Ook als men naar het gebruik van
bloed kijkt, heeft plasmaferese voor
delen. De behoefte aan rod en witte
bloedcellen is immers beperkt en dus
heeft het eindeloos opvoeren van het
aantal donaties van „vol" bloed geen
zin. Op een gegeven moment krijg je
dan grote overschotten rode en witte
cellen, waar ook andere landen geen
behoefte meer aan hebben. Als dat
punt wordt bereikt, is het ook tegen
over de donor meer verantwoord al
leen plasma af te nemen. Men zou op
z'n minst de donor voor de keus kun
nen stellen: vol bloed geven of een
plasmaferese
Hoewel plasmaferese onmiskenbare
voordelen heeft, zijn er ook proble
men aan verbonden. Het is de vraag
hoeveel malen per jaar iemand een
halve liter plasma kan missen. In de
Verenigde Staten is een maximum
van vijftig tot zestig liter per donor
(afhankelijk van het lichaamsge
wicht) toegestaan en ook in sommige
ontwikkelingslanden wordt plasma
ferese intensief bedreven. De Wereld
Gezondheidsorganisatie en het inter
nationale Rode Kruis houden het vei
ligheidshalve op een maximum van
vijftien liter per jaar. Frequentere
plasmaferese zou, zeker in landen
waar de voeding minder goed is, kun
nen leiden tot een tekort aan noodza
kelijke eiwitten.
Ook de betaling van de donor kan een
probleem vormen. In Nederland
staan donors gratis bloed af en de wet
op menselijk bloed verbiedt alle com
mercieel gewin. De nu toegestane
commerciële importen vormen vol
gens de regering slechts een tijdelijke
inbreuk op die regel
In de meeste landen waar plasmafe
rese wordt toegepast, worden de do
nors hiervoor betaald. De plasmafere
se is bijna overal in handen van de
farmaceutische industrie. Deze
maakt uiteraard de nodige winst en
dan is het niet in te zien, waarom de
donor geen enkele vergoeding zou
mogen ontvangen. Bovendien inves
teert de plasma-donor nogal wat tijd
anderhalf uur per keer, dat is drie
maal zo lang als een donatie van vol
bloed duurt. En terwijl een donor van
vol bloed slechts enkele malen per
jaar opdraaft, komen plasma-donors
soms wekelijks bij de bloedbank. En
dus worden prijzen betaald variërend
van enkele guldens in ontwikkelings
landen tot bijna veertig gulden in
West-Duitsland. Dat betekent overi
gens niet dat plasmaferese zonder
betaling uitgesloten is, dat bewijst
het voorbeeld van België, waar do
nors gratis plasma geven.
In zekere zin staat de toekomst van
ons systeem van ideële bloed voorzie
ning op het spel. Zien wij af van
maatregelen, dan maken wij ons
steeds meer afhankelijk van commer
ciële importen en dus van betaalde
donors in andere landen. Het zal dan
ook moeilijk worden controle uit te
oefenen op de herkomst van dit
bloed, dat zoals men weet voor
een klein, maar niet onbelangrijk
deel uit ontwikkelingslanden afkom
stig is.
Wil Nederland in de komende jaren
in de eigen behoeften blijven voor
zien en in dat kader plasmaferese
invoeren dan is dat een ingrijpende
beslissing. Tot nu toe hebben wij al
leen ervaring met plasmaferese voor
speciale doeleinden (bij voorbeeld
voor het verzamelen van bepaalde
anti-lichamen). Invoering van plas
maferese op grote schaal vergt niet
alleen grote investeringen, maar ook
een nieuw type donor
Niemand zal serieus bepleiten om in
Nederland het Amerikaanse voor
beeld te volgen, waar het systeem van
commerciële plasmaferese soms tot
roofbouw op donors heeft geleid. Ook
in Amerika gaan trouwens stemmen
op om deze intensieve plasmaferese
te verbieden. Maar hoe het dan wel
moet. is nog niet te zeggen. Om ons
wat nader te oriënteren hebben we
ons licht opgestoken bij de buurlan
den. België en West-Duitsland. Daar
over meer in een volgend artikel.
In verkeer omgekomen
BORNE (ANP) De 65-jarige me
vrouw J. M. Weghorst is overleden
nadat zij op haar fiets door een auto
geschept was. Het ongeluk gebeurde
op een kruising. Een andere fietsende
vrouw werd licht gewond
SCHINVELD De achttienjarige H
J. Bindels uit Brunssum kwam om
het leven toen hij met een motorfiets
te hard over een verkeersdrempel
reed en viel.
ADVERTENTIE
Neusverkouden? Nasivin neusdruppels ot spray helpen u snel. Uitsluitend
verkrijgbaar bi] apotheker of drogist. Lees eerst de gebruiksvoorschriften
NASIVIN EEN HELE OPLUCHTING MERCK
OFTEWEL ZO VADER ZO ZOON
Op drie manier zijn in de oorlog
foto's van leden van de koninklij
ke familie in ons land terechtge
komen: vliegtuigen wierpen de
kiekjes boven bezet Nederland
af. of ze dropten de negatieven
boven streken waar betrouwbare
fotografen klaar stonden om ze
op te vangen en af te drukken, öf
diezelfde fotografen kregen de
negatieven direct uit handen van
koeriers en andere agenten.
Die methoden zijn door lezers
van RSV In-Druk (personeels
blad van Rijn-Schelde-Verolme)
allemaal genoemd, maar daar
mee heeft hoofdredacteur Gert
van der Hoest van dat blad nog
geen waterdichte oplossing van
het raadsel in handen gekregen.
Bijgaande foto van prinses Julia
na met dochters Beatrix en Irene
had hij als hoofdbestanddeel van
een prijsvraag in zijn blad afge
drukt. De prijsvraag is inmiddels
achter de rug, de prijzen zijn toe
gekend. maar de vraag is geble
ven: hoe is speciaal deze foto in
ons land gekomen?
Diverse lezers van het blad deden
een gooi naar de oplossing. De
meesten wisten nog uit ervaring,
dat het best een „brandplaatje"
kan zijn geweest, zoaLs de Duit
sers uitgeworpen negatieven van
zulke foto's noemden; die zouden
dan spontaan ontbranden als je
ze opraapte, zodat het veiliger
was om die dingen maar te laten
liggen. Overigens schijnen maar
weinig mensen er ingetrapt te
zijn, want velen blijken zelf zo'n
„brandplaatje" thuis te hebben
gehad. Anderen reageerden op de
vraag met de mededeling dat de
foto's meestal per schip uit Enge
land kwamen, weer een ander
had de bewuste foto aan de deur
gekocht. Stiekem natuurlijk,
want er stonden zware straffen
op het in bezit hebben van zulke
foto's of vlugschriften.
De heer Van der Hoest heeft ook
de particulier secretaris van
prins Bernhard en het Rijksinsti
tuut voor Oorlogsdocumentatie
om opheldering gevraagd. Bij het
Koninklijk Huisarchief blijkt
niet bekend wie de foto van prin
ses en prinsesjes heeft gemaakt
en evenmin hoe de foto in Neder
land is gekomen. Volgens het
RIOD is het wel waarschijnlijk
dat ie als „brandplaatje" is afge
worpen. maar zeker is dat niet
Ze zijn er bij RSV In-Druk dus
niet uitgekomen. Wat nog niet
wil zeggen dat het raadsel nooit
opgelost zal worden. Want mis
schien is er onder onze lezers wel
iemand die al dan niet toevallig
bij de verzending van deze foto
aanwezig is geweest, of 'm hier in
Nederland heeft afgedrukt of ver
spreid. Of heel misschien leest de
geheim :gent die de foto inder
tijd hierheen bracht, deze krant
wel.
„Die Ombudsman, dat was een
erg leuk programma. Ik heb daar
na natuurlijk buitengewoon inte
ressant werk gedaan en ik zou
nooit meer voor vast terug willen
naar de televisie, maar als ik alles
overzie heeft het programma me
toch wel de allermeeste bevredi
ging gegeven in m'n leven."
Tweede-Kamerlid Marcel van
Ddrn vindt het nieuwe t.v.-pro
gramma „De achterkant van het
gelijk" dat hij sinds kort presen
teert. veel moeilijker dan inder
tijd die Ombudsman, bekent hij
in de Varagids. want ..daar zat
bijna geen improvisatie bij." Hij
heeft het trouwens vroeger wel
eens nóg moeilijker gehad: ,,Ik
weet nog dat ik de eerste keer
van mijn leven in een microfoon
moest spreken, voor een radio
uitzending. Ik kreeg bijna geen
woord uit m'n strot, zo ver
krampt was ik. Maar dat is al
weer heel lang geleden
Voor velen een bekend plaatje,
maar niemand kan tot nog toe
met zekerheid zeggen hoe het in
de oorlog in ons land gekomen is.
..De Fransen spreken geen Frans
meer", riep de gaullist Mare Lau-
riol verontwaardigd in het Fran
se parlement. „Diensten als Air
France, Renault en andere rich
ten zich nota bene in het Engels
tot het Franse publiek. Wij moe
ten deze ontoelaatbare ontwikke
ling een halt toeroepen!" Zijn
partijgenoot Xavier Deniau wist
er bij te vertellen dat het „tijdens
bijeenkomsten in bepaalde uni
versiteiten" verboden is zich van
het Frans te bedienen. „Laten wij
ons verenigen voor het behoud
van het kostbaarste ornament
van de Franse cultuur." De gaul
listen kregen grote bijval. Vervol
gens begonnen de begrotingsde
batten, waarbij de sprekers er
hoorbaar op letten zich in goed
Frans uit te drukken
Peinzend over proefdieren
schrijft hoofdredacteur drs. Lidio
Blankstein van Adformatie in
zijn blad: „De farmaceutische in
dustrie beroept zich er op dat er
dank zij haar inspanningen
waarbij ook dieren het leven heb
ben moeten laten veel bereikt
is in de gezondheidszorg. Voor
cosmetica geldt dat niet. Dat.
werd me een aantal jaren geleden
heel duidelijk toen ik met de pu-
bliciteitsmanager van een groot
huis' sprak over de toen lopende
campagne voor make-up die de
vrouw een natuurlijk aanzien be
loofde. Wat kan natuurlijker zijn
dan géén make-up? vroeg ik. Het
bléek dat ik de vrouweziel niet
goed begreep. Voor haar gevoel
van eigenwaarde kan ze steun
vinden in een passende make-up
Ze kan zich mooi en natuurlijk
wanen, dank zij een veegje hier
en een kwastje daar. De nieuwe
kleren van de keizer dus eigen
lijk. Een illusie. Geschilderde
vensters op een blinde muur. Een
dier voor een illusie."
Met snoep en sigaretten is net
zoiets aan de hand. Hoewel we
allemaal heel goed gelukkig en
gezond kunnen zijn zonder die
dingen, gaan we er toch gewoon
mee door. „Als het om consume
ren gaat zijn we blind en onver
moeibaar," aldus dis. Blankstein.
Uit kwaadheid en ter verdediging
van haar 29-jarige zoon die in
Great Neck in de staat New York
een bon voor fout parkeren
kreeg, heeft de moeder van de
bekeurde haar tanden in de hand
van de politieman gezet die het
bonnetje uitschreef. De politie
man moest zich in het ziekenhuis
laten behandelen, de 50-jarige
liefhebbende moeder zal zich
eerstdaags moeten verantwoor
den wegens het toebrengen van
lichamelijk letsel aan een ambte
naar in functie.
Een Zwolse bloemist heeft een
envelop met dertig gulden en dit
anonieme briefje in zijn brieven
bus gevonden: „Dieven hebben
wel eens spijt." Een leuk extraat
je voor de verraste bloemist.
want nij weet er niks van dat er
iets uit zijn winkel zou zijn gesto
len. De politie denkt dat het geld
afkomstig is van iemand die mis
schien lang geleden eens iets uit
de winkel heeft meegenomen en
uiteindelijk berouw heeft gekre
gen. Het kan zelfs al zo lang gele
den gebeurd zijn, dat de dief zich
in de winkel vergist heeft, maar
die drie tientjes zijn en blijven bij
de bloemist.
Zilveren dingetjes Grafdel
ver William King (62) vond in de
aarde van het kerkhof van het
Oostengelse plaatsje Pentney
„zes zilverachtige dingetjes",
waarvan hij niet veel bijzonders
verwachtte. Maar het Brits Mu
seum in Londen vertelde hem,
dat het duizend jaar oude Saksi
sche broches waren, die samen
wel 650.000 waard zijn. King
mag het hele bedrag houden,
maar zal er 125.000 voor het
opknappen van het dak van het
plaatselijke kerkje van afstaan
Voorlichting Chinese meis
jes kunnen nu volledig op de
hoogte zijn met wat hun in de
bruidsnacht te wachten staat
Het blad „Vrouwen van China''
brengt een bijlage die geheel is
gewijd aan huwelijk en seksuali
teit. en raadgevingen bevat over
„onderwerpen die zelden in het
openbaar worden aangeroerd".
Er zijn direct al negenhonderd
duizend exemplaren van ver
kocht en men hoopt wel ander
half miljoen jonge vrouwen te
bereiken
