Een voorbeeldige
reconstructie
Marijnen raakt Shakespeares
menselijke werkelijkheid
e
Interland op tv
onzeker
blijft
Psalmensymfonie
feilloos vertolkt
1»
Mons toont 'Vincent van Gogh in België'
KNVB beslist vanmiddag
Overleg over
omroep CAO
afgebroken
Publiek midden in Midzomernachtsdroom
Debuut Concertgebouwkoor
Nieuwe boeken!
N
ZATERDAG 11 OKTOBER 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
=3
Rein de Graaft krijgt
de Boy-Edgarprijs 1|
Van onze kunstredactie
AMSTERDAM De grote prijs voor M
jazz en geïmproviseerde muziek ij
Nederland, de Boy Edgar-prijs, jj
voor dit jaar toegekend aan de Gro
ningse pianist-componist Rein ;n
Graaff. Deze prijs bestaat uit ee* ind
plastic van Jan Wolkers en een geld.
bedrag ter grootte van 5000 guides h
dat jaarlijks door het BUMA-foSS 1J-:
beschikbaar wordt gesteld. iptr
Een door de Stichting Jazz en Ge
Improviseerde Muziek benoemde ju.
ry prijst de winnaar in haar rapport
als „een musicus die de traditieset
verworvenheden van de Afro-Amerv |c(
kaanse muziek op geheel eigen wib L
heeft uitgewerkt. Hij heeft zich c;
hoog niveau bezig gehouden metdr lCrl
ontwikkeling van een muzikale taai
waarbij zijn enorme harmonische b cr c
tultie en melodische vindingrijkheid ,t[.\
opvallen. Daarnaast is hij uitblinkt!
ln de kunst van het begeleiden."
Rein de Graaf, ln 1942 in Gronlnge JW
geboren en daarna ln Veendam g«o isst
gen, raakte reeds op jeugdige leefUj ,n
als jazzmuzikant bekend, omdat k; ,n
met zijn trio op de festivals van Lo»
drecht, Zilrich en Duinkerken in fc
prijzen viel. Daarna zou hij een groit a"
reputatie als begeleider opbouwen q rid
na het Mlcha Mengelbergkwartet dt"
oversteek naar de Verenigde Staten
wagen. In New York speelde hij ma
de Art Blakey-sollsten Henk Moblty itii"
en Lee Morgan en Jamde waar dg r>|
maar mogelijk was. Behalve aan l. r
ropese toemees met Johnny Griffia
Art Taylor, Clifford Jordan. Dexta 1
Gordon. Clark Terry, Buddy Tat» Sic
Sonny Stitt, Philly Joe Jones en vel 3| d
anderen werkte hij met saxofonii ,rr
Dick Vennik aan een eigen kwarto
dat Inmiddels reeds zestien Jaar
staat. tn e
In de ruim 20 Jaar dat Rein de Qrn n ,c
actief is ln de Nederlandse Jazz hert pmf
hij, aldus de Jury, nimmer aan de mKn
getimmerd als bevlogen vernieuw j .i.
omwille van de vernieuwing. Zijn n»
zikaal uitgangspunt was en bleef dt °'el:
Amerikaanse bop en neo-bop van dei-a! e
jaren 50. L <j{
De prijsuitreiking vindt op zatenhjr1^
15 november ln het BIM-huis plaaüP
Ter gelegenheid hiervan music*
het Rein de Graaff-Dick Ver
kwartet en de Internationale col
natie van musici met wie De
Incidenteel heeft samengespeeld.
door Coes Straus
MONS Wie ter hoogte van het Belgische Mons (of Bergen) vanuit trein of auto een blik slaat
op het Waalse landschap, loopt goede kans daar een of meer van die nog altijd zo merkwaardig
gevormde heuvels te zien. Het zijn in feite kunstmatig tot standsgebrachte steenbergen die de
restanten bevatten van de schachtkool die hier ter plaatse werd ontgonnen. Deze streek is de
Borinage, die hpe weinig inspirerend ook in haar verregaande troosteloosheid, voor minstens
één grote schilder van centraal belang ln zijn leven is geweest: Vincent van Gogh.
Honderd jaar geleden liep Van Gogh
daar rond en mede dat feit is de
aanleiding geworden voor een ten
toonstelling in het Musée des Beaux
Arts in Mons. Het is een expositie die
ingaat op de periodes die Van Gogh
in België heeft doorgebracht: eerst in
de jaren 1878-1880 in de mijnstreek,
later ook in Brussel en Antwerpen.
Vooral de eerste periode is van groot
belang voor de ontplooiing van het
talent Van Gogh: vanaf die tijd gaat
hij zich immers met hart en ziel voor
de schilderkunst inzetten.
In de Borinage rijgen de treurigste
dorpjes zich aaneen. Even buiten
Mons begint het al in volle omvang. Is
Mons nog een aardige stad, met een
fraaie kathedraal, een even mooi bel
fort en een charmante grote markt
plaats, wie de stad uitgaat wacht
droeve treurnis. Jemappes. patura-
ges. Cuesmes. Dour. Wasmes, Homu
en Frameries, ze doen niet voor el
kaar onder in verveloosheid en uit
zichtloosheid. Soms zijn de huizen in
de „corons", de werkmanswij ken. wat
opgekalefaterd, maar dan nog is het
kleurpatroon met opgewekte wan
smaak aangebracht. Hardgroen wis
selt vuilwit of suikerzoet-roze af: Bel
gië op zijn smalst.
Souvenirwinkel
Een eeuw geleden toen Van Gogh
hier als hulpprediker bij ontstentenis
van een spoorwegverbinding te voet
ging. moet het allemaal nog erger zijn
geweest. De kunstheuveltjes waren
nog niet met bomen beplant, de ar
moede was nog niet versierd met tele
visie en luxe auto op afbetaling. Veel
van toen is nu verdwenen, zoals ook
veel wat aan Van Gogh zou vermogen
te herinneren is verloren gegaan. Er
gens bij een oude baas is nog een
gedeelte van de muur in zijn huiska
mer te zien die vroeger de afscheiding
vormde van een ruimte waar Van
Gogh voorging in gebed. In Wasmes
staat een onooglijk beeldje, gemaakt
door Zadkine, op zo'n slechte plaats,
dat het een aanfluiting is voor zowel
het talent van de beeldhouwer als dat
van Van Gogh. Even verderop is een
gelukkig gerestaureerd huls te vin
den waar de schilder geruime tijd
heeft gewoond, nu omgedoopt ln het
Maison Van Gogh. Dan denk je dat
daar iets aardigs mee wordt gedaan,
maar het interieur herbergt slechts
een souvenirwinkel: er worden repro-
dukties van de beroemdste schilderij
en verkocht, van de postbode tot de
brug bij Arles.
Het feit dat Van Gogh het geloof
bracht onder de inwoners vande Bori
nage, deze protestantse enclave in
het verder zo katholieke zuiden, is
terug te vinden op een enkele pla
quette op een ander woonhuis. Voor
wat hij voelde voor deze mensen, af
stammelingen van de Hugenoten uit
het nabijgelegen Frankrijk, met hun
typische streektaal het Borin, kun je
alleen in zijn brieven aan broer Theo
terecht.
Leermeesters
Een tentoonstelling over Van Gogh,
kan die nog een nieuw licht werpen
op deze schilder? Mede door die brie
ven Is Van Gogh Immers geen onbe
kende meer voor ons. Elke overwe
ging die tot een schilderij heeft ge
leid, iedere gemoedsstemming kan ln
die brieven worden getraceerd. De
samenstellers van de Monse exposi
tie, onder wie dr. A. Hammacher, oud-
conservator van het museum Kröller-
Müller ln Otterlo, hebben niet naar
nieuwe feiten gezocht. Wat ze deden
is Van Goghs kortstondige verblijven
in België, reconstrueren aan de hand
van zijn brieven. Die reconstructie is
voorbeeldig in beeld gebracht. Niet
alleen is de ontwikkeling van Van
Goghs eigen werk aan de hand van
een voldoend groot aantal schilderij
en en tekeningen op de voet te vol
gen, je ziet ook zijn grote voorbeelden
Van onze radio en tv redactie
HILVERSUM De KNVB zal pas
vanmiddag beslissen of de vriend
schappelijke voetbalwedstrijd tussen
Nederland en West-Duitsland, van
avond rechtstreeks op de televisie
mag worden uitgezonden. Gistermid
dag waren er nog 10.00 plaatskaarten
voor het PSV-stadion onverkocht.
Als de voetbalbond het licht op groen
zet. zendt de NCRV de wedstrijd van
af half acht op Nederland 1 uit. De
film „De hofnar" komt dan te ver
vallen.
De laatste jaren hielden de KNVB en
de NOS zich aan de afspraak dat
uiterlijk 24 uur voor de aanvang van
een wedstrijd een definitief besluit
zou worden genomen. Dat gebeurde
om te voorkomen dat de televisie zou
worden gebruikt om de kaartverkoop
te stimuleren. De onverkochte 10.000
kaarten vertegenwoordigen samen
een waarde van ruim 300.000 gulden.
Als de wedstrijd in z'n geheel op de
televisie wordt uitgezonden, betaalt
de NCRV ruim 80.000 gulden aan de
KNVB. De Duitse omroep die het
programma overneemt, zuivert dat
bedrag aan tot de prijs die de KNVB
tot 115.000 gulden heeft laten zakken.
In het PSV-stadion is met het oog op
Speciaal vandaag
deze interland speciale reclame aan
gebracht. Bij PSV is voor het begin
van het seizoen het verbod op recla
me in het stadion afgeschaft. Adver
teerders hebben per tijdelijk bord een
bedrag van 25.000 gulden moeten be
talen. Toch maakt de NOS geen be
zwaar tegen de sluikreclame, „omdat
de borden voornamelijk op Duitsland
zijn gericht". Ook de Duitse televisie
ziet in de overtreding van de EBU-
regels tegen sluikreclame, geen aan
leiding om bezwaren te maken.
UTRECHT (ANP) De onderhan
delingen over de CAO voor omroep
medewerkers voor 1980 tussen de om-
roepwerkgevers en de .tonden zijn
afgebroken. Tot nu toe hebben de
omroepwerkgevers niet willen ingaan
op de door de bonden voorgestelde
eisen over arbeidsplaatsen, het her
stel van de prijscompensatie en een
verlaging van vervroegde uittreding
tot 61 jaar.
Speciaal morgen
Nieuw: Schrikdraad. Een
programma dat moet prikke
len maar geen pijn mag doen.
Waarin opgenomen de onge
noegen-meter: een interview
kan gestopt worden als het pu
bliek er genoeg van heeft. De
terreur van de kijkcijfers in de
praktijk. Ned i/20.40
De aktualiteitenrubriek
Brandpunt duikt in de aan
koop van de Groote Keyser, de
opening van de Amsterdamse
metro en de definitieve tot
standkoming van het CDA.
Hopelijk weer met die KVP-
komiek van vorige week.
Ned. 2/21.20
Herman van Run (over de
Raad voor de Journalistiek),
politiek tekenaar Kees Wille
men (door Elsevier verket
terd), Sipke van der Land (Ha
re Krishna boosheid) zijn gas
ten in De alles is anders show.
Ook Aad van den Heuvel.
Ned. 2/22.20
Om zelf het goede voor
beeld te seven een windmolen
tje op de radiowagen waarmee'
de VARA de blokkade van de
kernenergiecentrale in Dode-
waard volgt. „Kernenergie ja
of nee" is het onderwerp in de
meeste bestaande rubrieken.
Vandaag begint het al in Din
gen van de dag met het ver
haal van Dodewaard: over het
denken over kernenergie 15
jaar geleden, de omwenteling
in het denken, de manier waar
op regering en industrie daar
op reageerden. Morgen in
Vroege vogels een gesprek met
Mansholt. Volgende week in
deze natuurrubriek directe re
portage van de blokkade.
Hilv. 1/18.11
Nieuw: Kunst op het spoor,
ofwel Openbaar Kunstbezit.
Twee jaar weggeweest omdat
de NOS het niet meer zag zit
ten, nadat de kijkers het af
hadden laten weten om naar
de NOS-programma's voor
Openbaar Kunstbezit te kij
ken. Een concentrische cirkel,
waar beide toch uit zijn geko
men. Met jeugdig elan de
programma's mikken vooral
op jongeren gaan NOS en
OK er eens in de vier weken
tegenaan. Niet dat de naam
Openbaar Kunstbezit sinds
1956 „standaardwerk" iq me
nige boekenkast ook maar
één keer in het tv-programma
wordt genoemd. OK is uitge
ver en de NOS mag niet een
door uitgevers of reclame be
zoedelde omroep zijn. Van-
Veel meer is Tekens aan de
wand, de eerste aflevering van
Kunst op het spoor, reclame
voor de Nederlandse Spoorwe
gen. Jef Rademakers maakte
er een pret- in plaats van een
kunstprogramma van. Kees
Schilperoort in de hoofdrol als
reiziger in een trein die leger,
schoner en kabelgeler is dan
wat de meeste passagiers ge
wend zijn.
Schilperoort ais de modale
provinciaal stuit bij zijn uitje
naar Amsterdam op volge-
klodderde muren. Hij noemt
het verloedering. Een aan
hangster van deze uit New
York overgewaaide rage/kunst
helpt hem echter uit de droom.
De naam is graffiti. Ze wijst
op tekens die met elkaar in
verband staan en een verhaal
vertellen. En passant pleit ze
voor subsidie, want verf kost
e"d' Ned. 2/18.05
en werken van leermeesters, vrien
den, collega's en andere tijdgenoten.
Van Gogh. die begon te schilderen in
een periode toen de Haagse School al
ln een vergaande staat van ontwikke
ling was, dweepte met de schilder
kunst van Anton Mauve, zoals trou
wens ook Herman van der Weele
deed. Beiden werkten aanvankelijk
heel getrouw naar hun meester, maar
het wordt op de tentoonstelling heel
aardig in beeld gebracht, toen hun
wegen uiteindelijk uit elkaar liepen.
Zoals dat ook gebeurde met de (artis
tieke) vriendschap tussen Van Gogh
en Anthon van Rappard, de laatste
even verdienstelijk als Van der Weele.
maar net als deze te kort schietend
om zijn kunst te verheffen boven het
behaaglijke-esthetische.
Met Van Gogh wordt de opkomst van
het Hollandse Impressionisme ge
toond: de Haagse tak met de Maris-
sen, de Amsterdamse met Breltner.
Er worden uitstapjes naar Antwerpen
en Brussel gemaakt, met Félicien
Rops, Cons tan tin Meunier, Charles
Verlat en Henri de Braekeleer en en
passant worden ook Van Goghs grote
Japanse voorbeelden (Hlroshlge. Ei
sen. Kunisada) ten tonele gebracht.
De tentoonstelling sluit af met het
begin van de Franse, beter gezegd de
Parijse periode Ook daar doen de
organisatoren niet kinderachtig, de
Moulin de la Galette Is er, de papa-
vervelden, een restaurant-interieur.
Na alle aanlopen begint hier natuur
lijk de interessantse periode uit de
schildersloopbaan van Van Gogh.
maar de aanzetten ertoe zijn min
stens even belangwekkend. Al blijkt
dan wel dat Van Gogh ook slechte
schilderijen kon maken, zoals een si-
garetrokende schedelkop toont, een
monstrueus werkje.
Jeugdzonde
Het zijn juist dergelijke Jeugdzon
den" die zo'n expositie het gewenste
reliëf geven. Afbreuk aan het niveau
van Van Goghs werk doen ze niet.
Integendeel, want wat deze expositie
ln alle duidelijkheid laat zien is dat
Van Gogh, geplaatst tegen het decor
van zijn volstrekt niet ln kwaliteit
tekort schietende tijdgenoten, te
voorschijn komt als een onverbidde
lijk genie.
Tot 30 november, met uitzondering
van maandag steeds geopend van 10-
18 uur, bovendien op woensdag tot
20 uur. Er is voor ruim 21 gulden (300
frank) een kleurrijke catalogus be
schikbaar.
Portret van de zouaaf Milllet, Arles, 1888, olieverf op doek, afkom
stig uit het museum Kröller-Müller in Otterlo. 'ot* u»rr«
door André Rutten
ROTTERDAM Het opmer
kelijkste aan Franz Marijnens
voorstelling van Shake
speares „Een midzomer
nachtsdroom" in een nieu
we vertaling van Cees Bud-
dingh is eigenlijk niet eens,
dat hij het publiek midden op
het toneel op een draaibare
tribune zet, die naar voor-,
achter- en zijtonelen kan wor
den gewend, waar de verschil
lende scènes zich afspelen.
Het opmerkelijkste Is dat hij zijn
publiek, natuurlijk ook doordat het
er midden ln en met de neus boven op
zit, in de manier van spelen heel ge
woon laat zien. wat er zich ln vrouwen
en mannen gaat roeren als zij verliefd
worden. Hij en zijn spelers doen dat
heel genuanceerd, zonder ingrepen in
de tekst, voortdurend op zoek naar de
natuurlijke Impulsen, die Shake
speare in zijn spel der verbeelding
onderbrengt, bijgestuurd door de
graad van beschaving ln de figuren,
bij wie die impulsen optreden.
Theseus, de hertog van Athene, en
Oberon. de koning der elfen, beide
gespeeld door Lou Landré, zijn twee
facetten van een autoritaire dwinge
land met zeer beheerste felle manie
ren, die met ijzeren wil zijn zin door
drijft. Hippolyta, de door Theseus
overwonnen koningin van de Amazo
nen, en Titania, beide gespeeld door
Pauline van Rhenen, tonen de ont
wikkeling van een aanvankelijk on
getemd natuurwezen, dat in bezit ge
nomen wordt. De twee Jonge min
naars René van Asten en Evert de
Jager zijn tamelijk gewone Jonge
mannen, de een wat vlotter, de ander
wat stijver, maar hij raakt minstens
zover uit de plooi als de ander. De
twee meisjes Thea Korte rink en
Marieke van Leeuwen zijn ook ta
melijk alledaags, de eerste zelfs wat
trutterig, de tweede feller en uitda
gender. maar ln de verwarringen van
hun verliefdheden vergeten zij alle-
twee het decorum, waaraan ze als
nette jonge meisjes gewend zijn.
Als het meisje Henmia en haar min
naar Demetrius elkaar op de afge
sproken plek ln het bos ontmoeten
heeft zij een rugzak en een rubber
kampeermatras bij zich, hij een plaid.
Die open plek Is een onverbloemde
hoek van het kale toneel. Daarnaast,
op het tamelijk ruime zijtoneel, is de
plek waar Titania zich met haar elfen
zal vermeien. Daar spuiten waterfon
teinen op, tot zij er met een handge
baar een einde aan maakt. De belich
ting is er ook irreëler Daar zie Je wat
de begoocheling maakt van de werke
lijkheid, die in de scènes tussen de
gewone mensen onverbloemd de to
neelwerkelijkheid is. Puck, als The
seus' ceremoniemeester, gespeeld
door Peter Tuinman, zegt wel dat hij
rent en vliegt, in tien minuten vier
keer de wereld rond, maar hij be
weegt zich daarbij sloom.
De handwerkslieden zien er ook uit
als arbeiders van ongeveer nu, behal
ve als zij, achter een oud vaandel van
de muziekvereniging Veni Vidl Vlei,
op trommels slaande, aan het hof van
Theseus verschijnen, keurig in het
zwarte pak. In hun scènes Is de ge
bruikelijke komische werking verme
den. zonder dat de humor verdwijnt.
Die wordt nu vooral tekenend voor
hun wat naïeve, maar wel eerlijke
grote Inzet. De manier waarop de
hertog en zijn gasten op hun spel
reageren kwetst hen dan ook zicht
baar zeer. Bij hun „boerendans" drin
gen zij ln gesloten front, luid tromme
lend op de feestvierders in. die hen
verstijfd van schrik nastaren als zij
zich terugtrekken. Opmerkelijk hier
bij John Kraaykamp als Spoel/Pyra-
mus, Paul Rötger als Wind/This be,
Fred Vaassen als Dissel/spelleider.
Een zeer originele, overtuigende
voorstelling, die alleen ln de Rotter
damse schouwburg te zien Is; een
bewuste keuze.
door Jac. Kort
pilt
K)
AMSTERDAM De hoofd
stad ls en oratoriumkoor rij
ker: het „Koor van het Con
certgebouworkest" waarover
eerder van de week ln deze
rubriek al het epn en ander is
medegedeeld. Donderdag
avond stonden er op het podi
um ln de Grote Zaal ongeveer
225 zangeressen en zangers,
twee derde dames en een der-
Model
Dit is dan het reservoir, het water
loopt door dit pijpje, wordt hier
verwarmd, stijgt naar boven en
druppelt dan in de filter, hier on
geveer. daar zit de koffie, daar
gaat het dan doorheen en komt zo
uiteindelijk ln deze kan terecht.
Duidelijk genoeg? Dat is het ge
heim van het koffiezetapparaat.
Wim Bosboom frutselde er wat
met z'n handen bij, want dat
prachtige opengewerkte model
van modem vernuft hadden ze
niet voor niets laten maken. Over
kalkaanslag een andere keer.
Want het ging nu over het begin
van een stukje, het Intro van een
item, over prijsverschillen tussen
dit soort apparaten. Twee maan
den geleden is gepubliceerd (Ver
gelijkend Warenonderzoek) hoe
dat eruit ziet. Kieskeurig, klanten-
programma van de TROS, noem
de nu even het adres waar men de
bijbehorende informatie wel kan
krijgen.
Nu maar hopen dat de TROS-
familie donderdagavond op oor
logssterkte was uitgerukt om Wim
Bosboom zijn schouderklopjes te
bezorgen. Want dat was er bij de
VARA nooit bij. Wel hetzelfde pro
gramma, nooit zo'n opstekertje
toe.
Letty Kosterman heet in deze op
stelling Yvonne Habets. Ze goo
chelt niet met een balpen, maar
spreekt de wereld bestraffend toe:
nog één woord en je kan een lel
van me krijgen. Tenzij ze ln een
milde bui een briefje van een was-
middelenfabriek heeft voor te le
zen, waarin deze aankondigt ook
erg hard te werken.
Oud en vertrouwd, zelfs het decor
verklapte niets. Studio Sport
schafte tenminste een bankstel
aan. Bosboom zit nog achter een
afdankertje van Koning Klant.
Hij heeft de ene arbeidersomroep
verwisseld voor de andere, vindt
hij.
door Ruud Verdonck
Dat van die koffiezetapparaten
moeten we zeker ook nog geloven?
Kans
Een beetje behoorlijk kansarm
persoon bezit nog wel een zwart/
wit televisie. Een minderheid, in
middels. De lobby voor de kleu-
renbakken heeft gewerkt. Wie niet
om is heeft nog maar één keuze:
naar de bank voor lening of naar
de oogarts.
Berlin Alexanderplatz, aflevering
één, om maar wat te noemen.
Driekwart speèlde zich af ln onge
twijfeld kunstzinnig obscuur,
waar geen beeld aan vast te kno
pen was. Anders teisterde een
knipperlicht wel zodanig, dat je de
andere dag een slachtoffer van de
kleurenbakkenlobby moest vra
gen, of ze daar ook zo'n hoofdpijn
hebben gekregen. Nee, dat niet,
wel zeer genoten.
Een tijdje terug. Tatort, dat ls dus
dat Duitse politiemannen soms zo
menselijk kunnen doen De ont
knoping speelde zich af in het vol
strekt duister. Schieten in het
donker. Maar weer de verkeerde
geraakt, kon Je aan de volgende
aflevering merken.
Go Ahead-FC Twente. Wie er van
links naar rechts speelt moet er
per se bij. Want voor velen mag
dan rood tegen blauw spelen, voor
de kansarme loopt alles maar wat
door elkaar. Vanwege de televisie
iets anders aantrekken is al lang
voorbij.
Ook nog eens op moeten letten op
iemand ln een blauwe Jas. Gemist,
natuurlijk. Vanwege de groene,
zwarte, bruine en rode jassen ln
zijn buurt Allemaal blauwe
jassen.
Soms komt zwart/wit nog wel uit
Bij Kick Stokhuyzen bijvoor
beeld. Van die quiz; hij schilderde,
z'n naam begint met een R en
eindigt op embrandt, wie bedoe
len wij hier?
Stokhuyzen zat ln een kunstzinnig
decor. Voor de kleurenkijkers.
Want Jan Minimaal zag een opge
wekte aanspreker ln een uitvaart
centrum. Kick zelf zat achter de
fraai bewerkte kist voor een wat
klein gebleven persoon. Achter
hem stonden twee grotere geval
len. te wachten tot de man-vrouw
polis over de brug zou komen. Het
geheel werd afgemaakt met licht
beelden in stemmig grijs, medede
lingen waar ook gehoorgestoorden
bijzonder weinig mee konden
doen. Waarschijnlijk tijdens de re
petities uitgelegd als visualise
ring. Een mooi woord, dat reeds ln
de wieg snoepjes aangeboden
kreeg van enge mannen.
Maar toch. Kick in het morato
rium. Eindelijk een lichtpunt voor
de kansarmen.
Veen
Aber nein. Nu heeft ook Heintje
het loodje gelegd. De AVRO heeft
z'n meest fantastische vondst van
de maandag op Hilversum 3, de
nek omgedraaid. Het schlageruur
tje ls vervangen door Cees van
Zijtveld. Paal, mast, lat, stok. Dat
ls 't. AVRO's eigen Herman 8tok.
Het lukt maar niet met de AVRO,
op wat bedoeld wordt als popzen
der. Wie daar buiten Jan Steen-
man, Cees van Zijtveld, Krijn Tor-
ringa en de firma Onzin Si Co van
de nachtelijke uren, nog een pro
gramma mag maken, weet twee
dingen zeker: binnen een half jaar
weer op straat en de popmuziek is
Iets voor bijna veertigers.
De hele zaak is nu voor de zoveel
ste keer opnieuw aangekleed. En
wie ls er de grote coryfee? Jawel,
Jan van Veen. Twee jaar terug
door de AVRO ontslagen als
hoofd amusement, wegens te Inni
ge commerciële banden. Dat zegt
wel wat, als je bij de AVRO bent.
Veen vult nu Hilversum 3. Ander
half uur Bingo ln de morgen, twee
uur Rondjes voor Nederland tij
dens de lunch, een uur rijmpjes
tegen middernacht en nog een uur
aan de andere kant van twaalf
uur, als Hilversum 3. Hilversum 1
heet. Bij elkaar vijfeneenhalf uur.
Nog even en de AVRO maandag
op Hilversum 3 heet weer gewoon
Minjon.
Vandaag
Woensdagavond, een buitenkans
je. Algemene beschouwingen ver
daagd. Eindelijk kan Den Haag
Vandaag eens journalistiek uit
pakken.
En inderdaad, stukje muziek om
gezellig bij te wachten op het vol
gende programma. Koos speelde
er lustig op los en Sorgdrager en
Mulder waren ook in topvorm. Als
je voor het eerst een piano na mag
doen, niet?
pnr
de heren, die de koorpassagdk'/'
ln Strawinsky's PsalmensynFrirv
fonie en Beethovens Neg
Symfonie voor hun reken
namen.
Het betrof hier een bulten
concert, aangeboden aan de sp
van het koor en tevens een i
optreden na een studieperiodo onderj11
leiding van de Engelse koorleidffjlr-
thur Oldham, die circa negen o
den heeft geduurd.
Om met de positieve dingen te betfa-
nen: De leden van dit door Beraad!
Hal tink zo vurig begeerde koor
zeer Jong. Naar schatting ligt de ge
middelde leeftijd ver beneden de der
tig jaar, hetgeen tot gevolg heeft, dat
de koorklank helder, fris en tot op
grootste hoogte (Beethoven!) mi
loos klinkt. Voorts is de verhi
tussen het aantal vrouwen- en
nenstemmen (bij vele oratorii
nigingen een zwak punt!) bij dit
uitstekend.
„Tenslotte ls er door Arthur Old)
in de afgelopen periode zeer I
gestudeerd met zijn vocalisten, l
geen voor de pauze bleek uit 1
feilloos uitvoeren van Straw
moeilijke Psalmensymfonie, alsm
door het gemak, waarmede het k
de koorpassages uit de Negende t
Beethoven geheel uit het hoofd z
De klankkleur van het, koor vlei n
deze eerste keer nogal tegen. Er
vrij ruw en ongenuanceerd gezongï
waarbij de toonsterkte moest vergil
den wat er aan klankgehalte te k
kwam. Zelf zo, dat niet alleen ln Stij
winsky met zijn grote blazers t>
ting, maar zelfs in Beethoven, wal
het orkest zo'n honderd man f
ogenblikken waren, dat het orto
letterlijk werd overschreeuwd. F
nard Haltlnk genoot kennelijk vantil
mogelijkheden, die uit dit koor zijn®
halen, maar voor mij blijft het r
vraag of er behoefte bestaat aan er
ensemble van een dergelijke i
ting.
Van de wetenschappelijke Uil
te Amsterdam zijn de volgende
ken in de synthese-serie: van
Bolhuis: Over De Wandelaar
Martlnus Nijhoff (118 blz - 14.
Over Het land van herkomst vi
de Perron, door F. Bulhof
12.50).
Emanuel van Portugal en
van Nassau, door mr. dr. J L J
de Kamp. Uitg. Van Gorcum als <k l<fc|||i||,
VI van de werken uitgegeven door
koninklijk Nederlandsche gene r ;j|
schap voor geslacht- en wapenkufl
284 blz - 89.50.
Dope-ceel, een wetenschappelijk
derzoek naar gevolgen van rnarill
nagebruik door G. G. Nahas. Uitg.
Groot. Goudriaan. 288 blz - 29.5
Maatschappelijke gelijkheid, een
ciaal-ethische studie door J. Sin*
Uitg. Samson, Alphen a d. Rijn.
blz - 26 75
AO-boekje nr 1834: Crisis in de
reld van de Islam, door
len. Uitg. Stichting IVIO.
blz - 1.90
r D. v.d. M
Lelystad!]
