Stakingsrecht ondergeschikt
aan beter ambtenarenoverleg
Tekening van een lezer
Willem Ruis daagt
Privé voor rechter
il
Trouw Commentaar
blik in de keuken van carter
Een inspirerend plan (1)
NCBO-voorzitter dringt aan op betere regeling geschillen:
Een inspirerend plan (2)
Directie van KMS wil weer overleg
'Financiële reputatie in diskrediet'
samen uit
sprookje
noodsprong
voor de rijken
WOENSDAG 1 OKTOBER 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5_
Het plan van het CNV om iedereen
van hoog tot laag een steentje bij te
laten dragen aan een werkgclcgen-
heidsfonds. spreekt onmiskenbaar
tot de verbeelding. Het maakt in
een klap duidelijk dat met slechts
eén procent loonmatiging miljar
den guldens zijn te ..verdienen",
die vervolgens heel concreet en heel
gericht kunnen worden gebruikt om
werkgelegenheid te scheppen. Zo
rekent het CNV voor. dat met
behulp ook van de extra aardgasba
ten het plan goed is voor zo'n
vijftienduizend arbeidsplaatsen.
Dat is inderdaad niet mis en zo
bezien vraag je je zelfs af. waarom
het CNV niet meteen maar twee
procent loonmatiging heeft voorge
steld.
Zo eenvoudig als het op papier
lijkt, zo moeilijk is het echter om
het plan in de praktijk uit te voeren.
Zo zal het al heel wat voeten in de
aarde hebben om die ene procent
daadwerkelijk te innen. Waar
schijnlijk zal de belastingdienst
daar zorg voor moeten dragen.
Maar goed. met wat vijven en zes
ven zal dat ook wat de hogere
inkomens betreft best lukken
Zo'n gerichte heffing kan zelfs sti
mulerend werken omdat het precies
iemands bijdrage laat zien aan het
economisch herstel van ons land
Het wordt pas echt moeilijk als het
fonds eenmaal is gevormd. Zo is
het een open vraag wat het effect op
onze economie is van een fonds,
dat wel gelden vrijmaakt voor ge
richte investeringen, maar dat an
derzijds de loonkosten niet drukt.
Een ander belangrijk vraagstuk be
treft de beslissingsmacht over het
fonds. Bij een jaarlijkse voeding
van slechts één procent van de
loonsom ontstaat al een miljarden
project dat in de geschiedenis zijn
weerga niet kent Wie gaan die
miljarden beheren, verdelen en
controleren.'
Het CNV heeft nog geen duidelijk
en overtuigend antwoord op deze
vragen. Het is ook nog wat vroeg
om dat antwoord nu al tol in detail
gereed te hebben. Een beheerinsti-
tuut dat in staat is miljarden gul
dens verantwoord uit te geven, kan
niet op een achternamiddag uit de
grond worden gestampt. Toch is
het een inspirerend plan.
Overweging van het CNV-plan
leidt voorlopig tot twee conclusies.
De eerste is dat het in ons land nog
steeds niet goed mogelijk is over
heidsgeld. dus geld van ons alle
maal. gericht en concreet te gebrui
ken om werkgelegenheid te stimule
ren en de structuur van de econo
mie te versterken. Er kunnen best
zinnige bestedingen worden be
dacht. zoals financiering van plan
nen voor herstructurering van be
drijfstakken (textiel bijvoorbeeld),
of financiering van regionale ont-
wikkelings-maatschappijcn in
noorden, oosten en zuiden van het
land. Verder is te noemen tijdelijke
steun aan bedrijven om via reorga
nisaties te komen tot veel meer
deeltijdbanen, of financieringshulp
aan bedrijven voor onderzoek en
industriële vernieuwing (innovatie).
Ook projecten voor energiebespa
ring kunnen via zo'n fonds nuttig
worden gestimuleerd
Het schort tot nu toe echter aan een
concrete uitwerking van dit soort
instrumenten van beïnvloeding van
het economische gebeuren. Jaren
geleden heeft de toenmalige minis
ter van economische zaken. Lub
bers. een mooie nota geschreven
over selectieve stimulering van eco
nomische groei, met aanzetten voor
innovatiebeleid. speerpuntenbe
leid. ..sector-structuurbeleid" en
VLISSINGEN (ANPI De directie
van de Koninklijke Maatschappij De
Schelde in Vlissingen heeft de bon
den gisteravond uitgenodigd voor
hernieuwd overleg.
Aan de orde ko
men de voorstellen, die de directie
van de KMS na beraad met de RSV-
leiding de afgelopen dagen heeft op
gesteld. Vrijdag raakten de onder
handelingen tussen bonden en direc
tie van de KMS in een impasse
Veertien dagen geleden brak er bij de
KMS in Vlissingen een wilde staking
uit, die zich na een dag uitbreidde tot
nog twee KMS-bedrijven in Vlissin-
gen-oost en Middelburg. De produk-
door Marga Rijerse
meer van dat schoons. In de ver-
volgnota van Lubbers' opvolger
Van Aardenne is veel van deze
gedachten echter weer losgelaten.
Het resultaat is dat het anno 1980
nog steeds buitengewoon moeilijk
is geld gericht te besteden
Een tweede conclusie is dat het
CNV-plan illustreert hoe onmis
baar juist zo'n gerichte aanpak is
om werknemers voor loonmatiging
te interesseren. Vanuit CNV-lei-
ding en ledcnachterban. en niet
alleen van daaruit, blijkt steeds
weer bereidheid tot matigen wan
neer men maar ziet wat er met het
geld gebeurt
Hoe onvoldragen het CNV-plan
ook nog moge zijn. het geeft in elk
geval de richting aan Het kabinet
wil matigen zonder aan te geven tot
welke effecten de matiging moet
leiden Het CNV geeft aan dat er
ook een perspectief aan de matigers
zal moeten worden geboden. Hope
lijk valt het CNV-plan niet. zoals
een enigszins vergelijkbaar plan
van de CDA-fractie twee jaar gele
den. op rotsige bodem in het loono-
vcrleg van komende vrijdag. Aan
het parlement is dan de eer volgen
de week verder inhoud te geven aan
het plan
Terreur
In het commentaar van gisteren over de terreur in München waren per abuis
de laatste twee alinea's van het eerste deel (Terreur 1) geplaatst aan het eind
van het tweede deel.
tie bij die drie bedrijven ligt nu al
veertien dagen volledig stil.
■De FNV-onderhandelaar H. Bijvank
zal aan de tweeduizend stakers de
voorstellen van de KMS-directie
voorleggen. Dan zal ook worden be
slist of deze voor de stakers in zoverre
acceptabel zijn, dat het werk wordt
hervat. Is dat niet het geval, dan zal
de staking volgens stakingsleider H.
Sepers worden voortgezet
De directie van KMS heeft gisteren
door het opnieuw starten van de on
derhandelingen met de bonden ge
hoor gegeven aan het ultimatum dat
het CNV maandag aan de directie
van de KMS heeft gesteld.
Formeel gezien mogen amb
tenaren nog steeds niet sta
ken. Weliswaar worden amb
tenaren, wanneer ze deelne
men aan een staking, niet
meer strafrechtelijk vervolgd,
het recht om te staken bezit
ten ze niet. Tientallen jaren
stond en staat nog steeds het
stakingsrecht centraal in me
nige discussie in de volksver
tegenwoordiging. Op dit mo
ment is een meerderheid bin
nen het parlement van me
ning dat er aan dit ..discrimi
nerende" stakingsverbod snel
een einde moet komen
De kersverse voorzitter van de Neder
landse Christelijke Bond van Over
heidspersoneel. ALammert Post.
loopt echter, evenals zijn voorganger
Wabe Wieringa. bepaald niet erg
warm voor de toekenning van het
recht tot staken.
Toch is voorzitter Post van mening,
nu er de politieke wil is om aan amb
tenaren stakingsrecht toe te kennen,
positief op deze feitelijke ontwikke
ling moet worden ingespeeld. „Er
moet dan wel een zodanige overleg-
constructie en regeling van geschillen
worden gecreëerd, dat het grijpen
naar hardere en in het uiterste geval
het hardste actiemiddel, de staking,
kan worden voorkomen. Een herbe
zinning van de hantering van het
stakingswapen, nu die tot een wette
lijk actiemiddel gaat behoren, zal
echter nodig zijn. Bij dit alles zal het
ambtenarenoverleg centraal moeten
staan. Maar zolang er geen goede
constructie bestaat van het ambtena
renoverleg met de minister van bin
nenlandse zaken en zolang er geen
overleg mogelijk is dat kan leiden tot
overeenstemming tussen de partijen,
heeft een regeling van geschillen en
stakingsrecht niet zoveel zin", aldus
de NCBO-voorzitter
Handvest
Eind 1978 werd door het parlement
definitief de goedkeuring gegeven
aan het Europees Sociaal Handvest.
Hierdoor kreeg het stakingsrecht in
ons land een wettelijke basis. Een
tijdelijk voorbehoud werd gemaakt
voor het overheidspersoneel. Volgend
jaar moet het stakingsrecht voor
ambtenaren geregeld zijn. Weliswaar
zullen er aan de wettelijke regeling
bepaalde restricties verbonden zijn.
..Welke in een democratische samen
leving noodzakelijk zijn voor de be
scherming van de rechten en vrijhe
den van anderen en voor de bescher
ming van de openbare orde. de natio
nale veiligheid, de volksgezondheid
en de goede zeden." Het komt er dus
op neer dat niet alle ambtenaren in
de toekomst zullen mogen staken.
NCBO-voorzitter Post: „Ambtenaren
kennen niet. zoals in het particuliere
bedrijfsleven, het recht van collectief
handelen. Er bestaat geen CAO.
Ambtenaren hebben te maken met
de overheid als werkgever die eenzij
dig de arbeidsvoorwaarden vaststelt.
Er is in het overleg tussen de ambte
narenbonden en de overheid geen
sprake van twee gelijkwaardige part
ners waardoor dit overleg zou kunnen
uitmonden in een gezamenlijk con
tract. Dit leidt er toe dat ook bezuini
gingen op de salarissen van ambtena
ren eenzijdig door de overheid kun
nen worden opgelegd".
Beroep
Binnen het overleg bestaan geen re
gelingen om tot het beslechten van
geschillen te komen. Wanneer het
overleg vastloopt kan alleen een be
roep op de Kamer worden gedaan.
Iets wat in praktijk nauwelijks voor
komt. Gegeven deze situatie zou je
kunnen veronderstellen dat juist het
stakinswapen het enige is wat over
blijft om doeltreffend te kunnen pro
testeren tegen deze eenzijdige maat
regelen. Wanneer een staking echter
gericht is tegen de overheid als werk
gever dan zal in praktijk de grens met
een politieke staking moeilijk te trek
ken zijn.
NCBO-voorzitter Post: „De door de
regering ingestelde commissie-Toxo-
peus, die het stakingsrecht voor amb
tenaren en de uitzonderingen daarop
bestudeert, isoleert in haar voorstel
het stakingsmiddel van het overleg.
Pas wanneer het overleg definitief is
uitspreken. „Dat komt ons op het
eerste gezicht niet zo doeltreffend
voor. Het opent in feite alleen maar
de weg tot staking." Een ander punt
van kritiek van de NCBO op de arbi
trage-voorstellen is dat met name za
ken als bezuinigingsvoorstellen nau
welijks voor arbitrage vatbaar zijn
„En juist dat zijn zaken die vandaag
de dag het overleg zo enorm fru
streren." i
Grondig
De nieuwe voorzitter van de Nederlandse Christelijke Bond van
Overheidspersoneel, de heer Post.
afgebroken kan men over gaan tot
staken. Dat is natuurlijk nauwelijks
doeltreffend en kan geen enkele in
vloed hebben, omdat de minister in
dat geval over kan gaan tot eenzijdi
ge vaststelling. Wij hebben geen be
hoefte aan stakingsrecht maar aan
een goede overlegconstructie en een
goede regeling van geschillen. Zodat
men. wanneer het overleg vastloopt,
een geschillenbeslechtigingsregeling
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859. 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon
kan instellen om het overleg weer op
gang te brengén."
Vetorecht
De NCBO heeft meer kritiek op de
twee ontwerpen die onlangs door de
commissie Toxopeus aan minister
Wiegel van binnenlandse zaken wer
den voorgelegd. Een ontwerp behelst
de regels voor oplossing van geschil
len tussen de bonden en de minister.
In die voorstellen krijgt de voorzitter
van het Centraal Georganiseerd
Overleg in Ambtenarenzaken, de mi
nister van binnenlandse zaken, een
veto-recht. Wanneer alle centrales in
het overleg arbitrage verlangen dan
kan de voorzitter zijn veto hierover
Het belangrijkste wat zou moeten
worden veranderd, de bestaande
overlegstructuur, wordt juist in d?
voorstellen van de commissie-Toxo'
peus in stand gehouden „De voor
stellen ontnemen elke reële mogelijk
heid voor doeltreffende geschillen
beslechting. Zij leggen het hanteren
van actiemiddelen zodanig aan ban
den, dat niemand er mee uit de voe
ten kan", aldus voorzitter Post De
NCBO neigt er steeds meer toe om
alleen de wijze van overleg voeren
grondig te herstructureren.
voorstaan is een constructie van pari
tair overleg, dat wil zeggen een over
leg dat tot overeenstemming leid),
tussen partijen. Deze overeenstem
ming kan dan vastgelegd worden in
een overeenkomst en tot. uitvoering
worden gebracht in bestaande erf
nieuwe rechtspositieregelingen
In onderhandelingen moet je een be
trouwbare gesprekspartner hebben,
en dat is niet meer het geval met
minister Wiegel. Hij behandelt het
overheidspersoneel als een aparte ca
tegorie waar extra op bezuinigd
wordt. Door deze steeds verdergaan
de eenzijdige aantasting wordt de
rechtspositie van de ambtenaar
steeds verder afgebroken. Door de
zeer beperkte mogelijkheden die de
bonden binnen het overleg hebben
voel je je steeds machtelozer En. zo
meent Post. zolang er een goede over
legconstructie ontbreekt heeft de re
geling van geschillen en stakings
recht (als uiterste middel waarvoor?'
geen enkele zin
Harde middelen
Wanneer de regering en het parle
ment dit niet willen gaan inzien dan
valt op den duur niet meer aan harde
re actiemiddelen te ontkomen. „De
overheid als goede werkgever zal er
voor dienen te zorgen, dat wij in de
keuze van onze actiemiddelen het
schaden van de belangen van de ge
meenschap kunnen blijven voorko
men". aldus NCBO-voorzitter Post.
START 11 OKTOBER
EN NU AL EEN LEKKE BANO!
AMSTERDAM (ANP) De
televisiepresentator Willem
Ruis wil dat de rechter het
weekblad Privé dwingt tot
rectificatie van een artikel
waarin zijn financiële reputa
tie in discrediet wordt ge
bracht.
In een kort geding dat gisteren dien
de voor de president van de Amster
damse rechtbank, mr. W. J. Borger-
hoff Mulder, eiste hij ook dat het blad
zich niet opnieuw schuldig maakte
aan het publiceren van onwaarheden
over hem. op straffe van een dwang
som van vijftigduizend gulden per
overtreding
Privé schreef onlangs dat Ruis in
..ernstige financiële moeilijkheden"
komt te verkeren „als hij niet binnen
zeer korte tijd zijn luxe droomvilla
weet te verkopen"
De raadsman van Ruis. mr H M.
Voetelink. zei dat zijn cliënt door dit
artikel niet alleen morele, maar ook
materiële schade heeft geleden Het
onroerend goed van Ruis zou erdoor
in waarde zijn gedaald
Onwaarheid
Volgens de raadsman verschijnen er
ook andere artikelen in Privé die ver
naast de waarheid zitten. In dat ver
band viel de naam van Rudi Carrell.
die via dezelfde advocaat stappen
regen het blad heeft, ondernomen. De
raadsman van Privé vroeg zich af
waarom Ruis niet in navolging van
Carell van het kort. geding had afge
zien. nadat een rectificatie in het blad
was aangeboden. Zijn tegenpleiter zei
met zulke rechtzettingen niet zulke
goede ervaringen te hebben De recti
ficatie van de berichtgeving over Ca
rell was vergezeld gegaan van de me
ning van Privé, waardoor het gewen
ste effect uitbleef. De president van
de rechtbank doet volgende week
donderdag uitspraak.
a 11 1 j
^■j
J
Als een staatshoofd bij een colle
ga op visite gaat. is dat iets heel
anders dan wanneer een gewoon
mens een paar dagen bij vrien
den logeert. Dat staatshoofd zal
meestal, behalve familie
vrouw, kinderen een rijtje
hoogwaardigheidsbekleders in
zijn kielzog meeslepen, door
gaans ministers en andere hoge
ambtenaren, en vaak ook zijn pri-
vé-kok, zeker als het hoofd zelf
een banket of diner geeft voor
zijn gastheer. Je realiseert het je
niet zo, maar de koks van konin
gen. koninginnen, premiers en
presidenten zijn belangrijke
mensen.
Ze heten meestal ook
niet gewoon „kok", maar min
stens „chef de cuisine". Twee
maal een c dus, zoals je op auto's
van gewichtige medewerkers van
consulaten ziet. De „chefs" besef
fen hun eigen gewichtigheid ook
heel goed. Een paar jaar geleden
voelden ze zich zelfs gedrongen
drie c's in hun vaandel te gaan
voeren. Ze verenigden zich in de
„CCC". de club van de (culinaire)
chefs van de (staats-ichefs. en
komen sindsdien elk jaar een
keer ergens bij elkaar om recep
ten en wetenswaardigheden uit',
te wisselen, en natuurlijk om lek
ker te eten
Gepraat wordt er veel op zo'n
genoeglijke bijeenkomst, maar
geroddeld over de grote bazen
beslist niet althans niet tegen
over buitenstaanders. Op de laat
ste CCCC (de c van conferentie
kan er nog best bij) in Stockholm
hebben maar een paar kéukén-
chefs iets over hun werkgever la
ten vallen, en zo interessant was
dat nou ook weer niet. Marcel le
Servot bij voorbeeld, die het eet-
gebeuren voor de Franse presi
dent Valéry Giscard d'Estaing en
de zijnen verzorgt, is alleen maar
trots op zijn werkgever: „Monsi
eur le président houdt van uitge
zochte spijzen, maar alleen in
kleine hoeveelheden", zei hij.
„Hij is een man met smaak en
kan zich maanden later nog een
goede maaltijd voor de geest ha
len. Hij bemoeit zich niet met de
menu's: daar heeft hij het te druk
voor."
De Zwitser Henry Haller, die in
het Witte Huis in Washington de
scepter zwaait in de vorm van
een pollepel, wilde wel iets meer
loslaten. Johnson, zei hij, hield
van een goeie karbonade. Nixon
vóelde meer voor eenvoudige, ge
grinde hapjes, een enkele keer
afgewisseld door iets bijzonders,
en de Carters zijn dol op een
gebraden kippetje, een varkens-
cotelet en op z'n tijd een runder
lapje. Wat Haller dwars zit, is dat
mevrouw Carter zich naar zijn zin
veel te veel bemoeit met de gang
van zaken in de drie keukens;
haar voorgangsters besteedden
daar nauwelijks aandacht aan.
Veel moeilijker heeft Roland
Schnitzler het. Hij moet het de
leden van de Europese Commis
sie naar de zin maken, van wie de
smaken nogal uiteenlopen. Hij
maakt er, zei hij, een „verenigde
Europese mix" van. Schnitzler
kan geen rekening houden met
zoveel voorkeuren maar, zei hij,
„als er Engelsen bij zijn. kan ik in
elk geval niet met slakken op
tafel komen."
Of Carters kok Haller ook de fo
rellen moet bakken, waarmee de
president thuis komt ais hij weer
eens een dag of twee voor z'n
ontspanning in Leetown (West-
Virginia) gevist heeft, is niet be
kend. Iedereen weet dat de presi
dent altijd met een flinke vangst
terugkomt, meer dan anderen
vangen in elk geval. Sinds een
van de functionarissen daar uit
de school geklapt heeft, is ook
bekend waar de president zijn
rijke oogsten aan te danken
heeft: aan het feit, dat er gauw
een lading forellen extra in het
vismeer gedropt wordt zodra pre
sident Carter in aantocht is.
In Santa Clara (Caiifomië) is re
gelmatig dit ongebruikelijke
straattoneeltje te zien: als deze
jonge inwoner een ommetje op
de rolschaats maakt, laat hij zijn
boa constrictor tegelijk een
luchtje scheppen.
Het sprookje ontrolde zich een
klein jaar geleden onder het lover
van kasteel Het Oude Loo bij
Apeldoorn. Zijne keizerlijke
hoogheid kroonprins Akahito
van Japan wandelde samen met
kroonprinses Michiko. prinses
Beatrix en prins Claus door de
uitgestrekte tuinen van het
Oranje-landgoed. Het gesprek
ging over koetjes en kalfjes, en
ook over karpers waaraan de vij
ver schreeuwende behoefte
scheen te hebben
Wat toen besproken werd is dezer
dagen werkelijkheid geworden.
Het verhaal, in feite een gewone
gebeurtenis, werd althans als een
sprookje opgedist in een bericht
van de Rijksvoorlichtingsdienst,
die zich nog niet eerder tot zo'n
grote lyrische hoogte heeft weten
op te schroeven. Het persbericht
klinkt werkelijk ontroerend:
„Terwijl zij langs de vijver liepen,
verscheen plotseling een witte
karper aan de oppervlakte. Prin
ses Beatrix vertelde toen aan
haar gasten, dat de karper een
afstammeling was van de karpers
die vele jaren geleden aan haar
grootmoeder, koningin Wilhelmi-
na. waren geschonken en dat hij
zich zeer zelden liet zien. De Ja
panse kroonprins stelde daarop
aan prinses Beatrix voor een ein
de te maken aan hét eenzame
bestaan van deze witte karper
Zijn aanbod een aantal gekleur
de Japanse karpers te selecteren,
bestemd voor de vijver van Het
Oude Loo. heeft de prinses teen
gaarne aanvaard"
Het einde van het sprookje kun
nen we er zelf aan toevoegen: „En
zij leefden nog lang en gelukkig".
De karpers dan. want de jonge
Japanners zitten intussen met
die ene witte in de vijver
De eerste parachutesprong van
zijn leven werd voor de Zwitser
Charles-André Roux meteen een
noodsprong. Op zeshonderd me
ter hoogte sprong hij boven het
noordwesten van Zwitserland uit
een eenmotorig vliegtuigje, maar
hij kwam niet ver: zijn parachute
bleef aan de staart van het toe
stel haken. Zodra de piloot het
ongeluk gewaar werd, bleef hij zo
langzaam mogelijk rondcirkelen,
wachtend op de ingeroepen hulp.
Die kwam in de vórm van een
helikopter, waarvan een redder
zich aan een touw tot vlakbij de
bungelende parachutespringer
liet zakken. De redder sneed de
parachute los en de springer deed
precies wat hem opgedragen
werd: na een paar seconden trok
hij zijn nood-parachute open.
waarna hij veilig in een aardap
pelveld landde. De operatie -nam
anderhalf uur in beklag.
Chinezen die buiten hët vaste
land van China wonen, kunnen
zich toch duur in de volksre
publiek laten begraven. Er
schijnt nogal wat belangstelling
voor te zijn, want de Chinese
kustprovincies Zhejiang en Ji-
angsu hebben een aardig lucra
tief handeltje in riante begraaf
plaatsen met veel lazuursteen
kunnen opzetten. De autoriteiten -
van de provincies hebben de han
del uitbesteed bij een zaakwaar
nemer in Hongkong, die de ge
achte clientèle een ruime plaats
op een fraai gelegen kerkhof kan
aanbieden, inclusief de vervaar
diging van passende tombes en
stenen en zelfs reserveringen kan
verzorgen. Volgens het dagblad
Hongkong Standard belast de
onderneming zich in één moeite
met het transport van de dood
kist die met de veelal uit Tai
wan afkomstige cliënt via
Hongkong naar China wordt
doorgezonden Aankoop en aan
leg van een graf met een opper
vlakte tussen 92 en 830 vierkante
meter komt met alle toebehoren
op zo'n vijf- tot vijfentwintigdui
zend gulden, een bedrag dat dus
alleen door rijke Chinezen opge
bracht kan worden.
Gokje Het moet met al te
■.aak gebeuren, anders is de
Horseshoe Club", een goktent
in Las Vegas, gauw failliet: een
jonge Amerikaan kwam er met
twee tassen binnen, ééri gevuld
met 770.000 dollar, de, andere
leeg.
Hij zei een gokje te willen
wagen in de hoop zijn kapitaal te
kunnen verdubbelen. Het lukte
hem. Een paar minuten later kon
hij met twee volle tassen het
pand veria ten
