Edelman, bedelman,
artiest, socialist,
vader en monnik
Vrijgemaakten willen
zendingsopleiding
Honderdste geboortedag van Pieter van der Meer de Walcheren
Trouw
Boliviaanse bisschoppen in geweer tegen junta
VANDAAG
VOORBUGANGEI
Braziliaanse kerk
vreest uitzetting
van buitenlanders
Bezinnings- en ontmoetingsdag
sekretaris binnenland
Russisch-Amerikaans
gesprek in Genève
VRIJDAG 5 SEPTEMBER 1980
TROUW/KWARTET
door Pieter van der Ven
„Beter in vrijheid onder de blote
hemel, op de naakte aarde van hon
ger omkomen, dan lichamelijk en
geestelijk vetgemest in een dicht
hok van de burgerman." „Een
schreeuw om liefde is meer waard
dan zesendertig rozenkransen."
„Als ik ooit doodga, ga ik dood aan
te veel vitaliteit" uit het dagboek
van Pieter van der Meer de Walche
ren. toen een ruim tachtigjarige
monnik.
Met veel festiviteiten gedenkt de rooms-
katholieke kerk dit jaar de vijftienhonderd-
ste geboortedag van Benedictus van Nurcia.
de vader van het westerse monnikendom,
vooral van de naar hem genoemde benedictij
nen en benedictinessen. Op 10 september is
het honderd jaar geleden dat een van zijn
opmerkelijkste Nederlandse zonen werd ge
boren, al zag het er op die geboortedag be
paald niet naar uit dat het ooit zover zou
komen.
Pieter van der Meer de Walcheren stierf nog
geen tien jaar geleden. Nu kun je in negentig
jaar een hoop doen, maar wie de levensloop
van Van der Meer bij elkaar zet. heeft genoeg
om wel drie mensenlevens royaal tc vullen.
Aristocraat, liberaal-protestant, classicus, so
cialist, anarchist, journalist, essayist, schrij
ver, uitgever, rooms-katholiek. echtgenoot,
vader, vriend, monnik: en priester. En veel
van die dingen niet zozeer achtereenvolgens,
maar tegelijk: de monnik bleef vader en een
liberale edelman met radicale roo:e irekjes.
Pieter van der Meer de Walcheren werd op 10 september 1880 in Utrecht geboren uit een
vooraanstaande, adellijke, remonstrantse familie. Als student klassieken in Amsterdam
werd hij socialist en vertrok naar Brussel waar toen voor mensen als hij meer te beleven
was. Daar leerde hij zijn vrouw, Christine Verbrugghe, kennen. Er volgden jaren met
reizen door West-Europa. Van der Meer schreef boeken en voorzag verder met wat
lesgeven in het levensonderhoud.
Het socialistische en artistieke milieu waarin zij verkeerden kon hen niet volledig
bevredigen. In Parijs kwamen ze vooral onder invloed van de schrijver Léon Bloy in
nauw contact met het rooms-kathollcisme. In 1911 werd Van der Meer in de r.-k. kerk
opgenomen, waartoe zijn vrouw al van huis uit behoorde. Deze periode beschreef hij in
„Mijn dagboek".
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij Frans oorlogscorrespondent voor De Maasbode.
In de jaren daarna werd hij in Nederland voorman van de katholieke jongeren die hun
geloofsgenoten cultureel wilden emanciperen. In 1929 keerde hij weer terug naar Parijs,
nu in dienst van de uitgeverij Desclée de Brouwer.
Vóór de Tweede Wereldoorlog komen Van der Meer en zijn vrouw voorgoed naar
Nederland. Na de dood van zijn vrouw in 1953 werd hij benedictijner-monnik in de
Paulusabdij in Oosterhout, op een steenworp afstand van bet klooster waar zijn dochter
Annemarie zat. Hij stierf op 16 december 1970.
Emancipatie
Toen omstreeks 1920 de politieke emancipa
tie van het rooms-katholteke volksdeel zo
goed als voltooid was en er zelfs een katholie
ke universiteit in het vooruitzicht was, kwam
als vanzelf de behoefte aan het verwerven
van een plaats ook In het culturele leven.
Juist toen kwam de artistieke, versbakken
rooms-katholiek Pieter van der Mec-r met zijn
vrouw Christine en zijn kinderen weer naar
Nederland. Jarenlang had hij eerst in Brus
sel. later in Parijs gewoond. De eerste jaren
van deze eeuw had hij er verkeerd met grote
geesten van zijn dagen, schrijvers, filosofen,
schilders, componisten, heel het wereldje van
mensen dat van de twintigste eeuw iets
nieuws wilde maken In Parijs was hij in
aanraking gekomen met een rooms-katholi-
cisme dat al die cultuur niet afzwoer, maar
integendeel in zich opnam en er een dynami
sche. mystieke dimensie aan toevoegde
Middelmatigheid
Niet iedereen was gelukkig met de komst van
de kritische en breed onderlegde Van der
Meer De Nederlandse rooms-kathclieken be
leefden literair en cultureel de gouden jaren
van het rijke roomse leven en Van der Meer
stak niet onder stoelen en banken dat hij
daarvan de middelmatigheid, smakeloosheid
en zelfvoldaanheid verafschuwde. Vooral
rondom tijdschriften als Roeping, De Nieuw
Eeuw en De Gemeenschap vormde zich een
culturele elite met mensen als Anton van
Duinkerken. Gabriël Smit, Gerard Knuvel-
der. Gerard Wijdeveld. Albert Kuyle, diens
schoonvader Otto van Rees, de gebroeders
Bruning, Joep Nicolas, Charles Eyck, Jan
Engelman. Herman de Man en Albert Hel
man. oVer wie straks nog.
Deze beweging waarin Van der Meer en zijn
vrouw zeer aanwezig waren is achteraf een
belangrijk voorspel geweest op de „Door
braak" van na de tweede wereldoorlog en de
ontwikkelingen in roomskatholiek Neder
land m de jaren zestig. De beweging viel
mede uiteen door de opkomst van het natio-
naalsocialisme, dat enige leden sterk aan
trok. Pieter van der Meer bleef daar verre
van; daarvoor was hij tezeer socialist geble
ven of misschien wel te Frans geworden.
Uitstraling
Belangrijker was wellicht de grote uitstraling
die hij had op een brede kring van goede
vrienden, bekenden en onbekenden. Zijn zes
dagboeken beslaan een periode van bijna
zestig jaar. De eerste drie beleefden tal van
hei-drukken en werden in veel talen vertaald.
Met een beetje goede wil en Invoelingsvermo
gen Is wel te begrijpen waarom die boeken
toen zo'n succes waren. De stijl is weliswaar
gezwollen, er is naar moderne smaak weinig
analyse en weinig feitelijke informatie. Des te
meer is hét een persoonlijk verslag van zeer
intense ervaringen: de invloed van een aan
tal belangrijke ontmoetingen en vriend
schappen, ingrijpende gebeurtenissen als de
dood van zijn moeder, zijn twee zonen en Zijn
vrouw: de langzame ontdekking van het
roomskatholicisme, vooral daarin de bene
dict'! jnse spiritualiteit met haar gevoel voor
stijl en schoonheid. Daar ontdekte hij een
combinatie van ingetogenheid en levens
kunst. Hij zag er een harmonie van saamho
righeid. vrijheid en inhoudelijkheid zonder
verstarring. Iets daarvan vond hij ook bij de
dominikanen. En bij de karthuizers, zoals
blijkt uit zijn boekje „Het witte paradijs". Hij
had weinig op met bijvoorbeeld de jezuïeten,
die volgens hem door ijzeren tucht tot verdor
de mensen waren ingekrompen. Lezing van
het werk van de Franse jezuïet Teilhard de
Chardin en kennismaking met Nederlandse
jezuïeten als Jan van Kilsdonk, Piet Schoo
nenberg en Huub Oosterhuis deden hem zijn
mening op dat punt herzien
Uniek
Maar zijn grote liefde waren de benedictij
nen. Dat werd nog sterker toen zijn oudste
zoon en zijn dochter in Oosterhout in het
klooster traden. Kort daarna in 1933, komt de
zoon te overlijden en dan gebeurt iets wat
zelfs in de rooms katholieke kerk uniek mag
heten. De beide ouders, die dan alweer enige
jaren terug zijn in Parijs, besluiten de plaats
van hun zoon als het ware in te nemen. Pieter
van der Meer gaat naar de Paulusabdij in
Oosterhout, zijn vrouw Christine meldt zich
bij de benedictinessen in Solesmes. In die
dagen waren deze vrouwenkloosters letterlijk
achter slot, grendel en tralies en dit beteken
de dat moeder en dochter elkaar „voor dit
leven" vaarwel zelden.
Het was te veel gevraagd. Binnen korte tijd
werd duidelijk dat zij het izl het klooster niet
uithield en ze namen hun leven weer op als
man en vrouw, met hun vrienden en hun
dochter in het klooster. Deze ingrijpende en
ook dramatische Jaren tussen 1933 en 1936
heeft Van der Meer heel indringend be
schreven. Dat hij daarna nog drie delen aan
zijn dagboek heeft toegevoegd was van het
goede rijkelijk veel: er viel eigenlijk niets
meer te melden. Nog één ding. Twee weken
na de dood van zijn vrouw in 1953 begon hij
opnieuw als monnik in de Paulusabdij. In een
recordtempo ontving hij de priesterwijding,
76 jaar oud.
Nog was het vuur dat in hem brandde be
paald niet gedoofd. Hij maakte er geen „oude
dag" van. Ook toen hij blind geworden was
Pieter van der Meer de Walcheren.
bleef hij alle ontwikkelingen volgen. In de
abdij zocht hij een plaats in de voorhoede bij
de bestrijdng van de behoudzucht en geeste
loosheid die hij er tgegenkwam. Hij was zich
er goed van bewust dat niemand in de abdij
zich met hem kon meten in geschiedenis en
relaties.
Léon Bloy
Zijn leven lang kende hij een groot aantal
mensen.in zijn jonge Jaren had hij contact
met Frederik van Eeden; hij werd beïnvloed
door Heijermans, Gorter, Verwey. Het Franse
wereldje kende hij als weinig anderen: Apolll-
naire, Satie. Maar eenzaam en mijlenver bo
ven alle andere oude en latere contacten
staat daar in Parijs, in die jaren vóór de
eerste wereldoorlog: Léon Bloy, schrijver van
schotschri en een aantal romans.
Voor de Van der Meers was de ontmoeting
met de familie Bloy van doorslaggevende
betekenis voor hun verdere leven. Het was
Bloy die rusteloze zoekers als zij waren de
weg wees naar de rooms katholieke kerk. Zo
wel in zijn dagboek als tientallen jaren later
in zijn boekje „Alles ls liefde" vertelt Van der
Meer uitvoerig over hem.
Bloy was zonder twijfel een indrukwekkende
persoonlijkheid en een man die in alles aan
Van der Meer gewaagd was. Een soort Franse
Buskes stel ik me voor. Bloy boog voor ntots
en niemand, „behalve voor God en zljn^^c"
schrijft Van der Meer. Voor het overige
schreef hij vlijmscherpe satire tegen alle reli
gieuze lauwheid die hij om zich heen zag.
Bloy en Van der Meer hadden ieder op eigen
wijze iets van de aantrekkingskracht van een
hedendaagse guru, maar volmaakt zonder de
hedendaagse commercie. Ook was er meer
vrijheid, het ging niet om het aanvaarden van
'een systeem of het gezag van een meester:
daarvoor bleef ieder tezeer in zijn eigen waar
de en viel niemand in ongenade omdat lüj
hun geloofsverrukkingen niet deelde. Tot het
laatst toe bleef Van der Meer bijvoorbeeld
dik bevriend met notoire „heidenen" als mr.
dr. Benno Stokvis en dr Lou Lichtveld (Al
bert Helman).
Naarmate de jaren verstreken vonnde zich
naast de hechte vriendengroep rondom Van
der Meer een grote kring vereerders. Mensen
die zijn boeken gelezen hadden of ervan
gehoord hadden trokken van heinde en ver
naar de Paulusabdij in Oosterhout om een
glimp van „Pater Pieter" op te vangen. Het
mystieke vitalisme van Van der Meer vond
weerklank in een sfeertje van half bigotte,
wat geëxalteerde bewondering. Pieter van
der Meer had zich vermoedelijk nooit de tijd
gegund om zich op de deugd van bescheiden
heid toe te leggen; hij genoot zichtbaar van
die roem. Deze leek echter meer en meer op
het verleden gebaseerd zonder dat hij dat
besefte. Het vuur bleef branden, maar de
braamstruik was al verteerd. Als je hem die
laatste jaren sprak ging hij zich hoe langer
hoe meer herhalen, maar wel met veel allure
en gedrevenheid. Hij wilde het groots en
meeslepend houden, maar had op zijn laatst
niets anders dan zijn eigen abdij en monniks
leven om zich tegen af te zetten.
Misschien was uiteindelijk zijn intense ver
houding met zijn dochter voor hen beiden
geen zegen meer Hun wederzijdse grenzeloze
bewondering tUde hen steeds verder over het
paard en boven de grond. Voor Van der Meer
was dat niet erg: hij had een lang en boeiend
leven achter de rug. Voor zijn dochter, die
inmiddels de tralies van het klooster had
geruild voor een flatje in de stad, was het
tragischer. Toen haar vader stierf leek de
laatste grond onder haar verdwenen. Ze over
leed enkele jaren later.
VERLICHTING
Er wordt vandaag veel over
verlichting gesproken. De ervaring n
die men met dat woord aangeeft
schijnt moeilijk onder woorden te
brengen te zijn. Het moet zoiets zijr j
als een onthechtheid aan de uiterlij
dingen en vooral aan jezelf en tegelj
een groot gevoel van eenheid van al
dingen, jezelf inbegrepen. Die
verlichting overkomt je, maar je
moet er wel heel veel voor doen.
Verlichten spreken van jarenlange
ontberingen, zelftuchtigingen en
Vrijwillig afstand doen van allerlei
zaken. Ik kan me wel voorstellen da
een mens toestanden kan ondergaa
die moeilijk onder woorden te
brengen zijn en als het al lukt om er
woorden voor te vinden dan nog zal
het wel meegemaakt moeten hebbe
Sartre schreef iets over het gevoel
van de grote walging dat hem in een
park bij het zien van grillige
boomwortels overkwam. Er is
natuurlijk ook kitsch in de wereld
van de verlichting. Zoals de vals-
mystieken hun schuld-ervaringen
van elkaar overschreven in die tallo
bekeringsboekjes van de negentiei
eeuw, zo herhaalt zich dit Inde
modeme mystiek. Vroeger hoorde ik
ook spreken van verlichting.
Verlichting met de Heilige Geest.
Geest van God en van Jezus kon
licht maken in Je hart, zodat je de
dingen ging zien zoals ze waren. In
kerk is er een gebed dat genoemd
wordt: het gebed om de verlichting
met de Heilige Geest. Het gaat v<
aan de lezing van de Schriften en de
preek. Het is iets heel moois, je gaat]
er iets door horen wat je nog nooit
gehoord hebt. Zelfs in woorden die
al jaren kent. Het is wel
buitengewoon, maar niet
uitzonderlijk. De professoren de
schoenmaker bidden het samen mi
en ook de huismoeder met de klo'
in haar hand en de dichter met zijn
hoofd vol woorden. Ze horen er
allemaal bij. Ze vallen om zo te
zeggen allemaal onder de verlichl
„Het woord van liefde, vrede en ri
is in uw eigen mond gelegd, is in uw
eigen hart geschreven."
Beroepingswerk
Biografie
In 1940 schreef Gerard Knuvelder een eerste
biografie: „Pieter van der Meer de Walcheren,
Leven en Werken." In de recente bundel
opstellen voor kardinaal Alfrink „Hervor
ming zonder schisma" heeft Knuvelder op
nieuw in kort bestek te betekenis van Van
der Meer (voor het katholieke cultuurleven)
geschetst. Dit najaar is het woord aan Albert
Helman. De bijna tachtigjarige oud-diplo
maat en schrijver van Surinaamse afkomst
kende Van der Meer sinds de jaren '20.
„Vriend Pieter" luidt de itel van een boek
van 500 pagina's, waarin Helman uitdrukke
lijk „als ongelovige" en persoonlijk op het
leven van Van der Meer terugkijkt. Van der
Meer had het vast dolgraag nog willen bele
ven, maar er zal ook voor anderen reden
genoeg zijn om naar dit boek uit te zien.
waarin opgenomen: De Rotier
dammer, met Dordts Dagblad,
Nieuwe Haagse Courant met
Nieuwe Leidee Courant
Uitgave: Trouw/Kwartet BV
Hoofdredacteur Jenze Tamminga
HOOFDKANTOOR
Postbus 8S9
1000 AW Amsterdam
Wibaufstraat 131 Amsterdam
tel. 020-913456
tele* 13006
Postgiro 63 00 00
8ank Ned.' Credieibank
Rekenmgnr 23 00 12 574
Gemeentegiro Amsterdam
X11000
REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT
Postbus 948
3000 AX Rotterdam
tel 010-115588 (abonnementen
en bezorging)
tel. 010-115588 (redactie1
tel 115700 (urtsluifend voor
REGIO DEN HAAG/LEIDEN
Postbus 101
2501 CC Den Haag
tel 070-469445
(abonnementen en bétór$iQQ)
tel. 070-469445 (redactie,
tel. 070-468864 (uitsluiten- voor
advertenties)
Parkstraat 22 Den Haag
REGIO NOORD/OOST-NEOERLAND
(abonnementen en bezorg ng
Postbus 3
8000 AA Zwolle
tel. 05200-17030
Melkmarkt 56 Zwolle
Abonnementsprijzen
Per maand 16,98
Per kwartaal 50.95
Per half jaar 101.90
Per jaar 201,60
Advertentietarieven op
ADVERTENTIE
door Koos Koster
LIMA/LA PAZ Vijf van de
dertig Peruaanse bisschop
pen hebben er bij hun rege
ring op aangedrongen de on
dergrondse beweging van Er-
nan Siles Suazo in Bolivia te
erkennen. De bisschoppen
verdedigen het recht op op
stand van de bevolking en
veroordelen de bloedige on
derdrukking door de militaire
junta van generaal Garcia
Meza.
De brief van de vijf bisschoppen is
mede-ondertekend door 76 van hun
priesters. Volgens de brief heeft de
junta honderden doden op haar ge
weten. Duizenden Bolivianen zijn ge
arresteerd of verdwenen. De brief ein
digt met de uitspraak dat het volk
hopelijk de eindzege behaalt op de
dictatuur.
De katholieke vredesbeweging Pax
Christi heeft in een telegram aan de
hoppen Jorge Manrique Hurta-
do en Zacharias Mam am geprotes
teerd tegen de arrestaties, de marte
lingen en het moorden op diegenen
die ijveren voor gerechtigheid. In het
door bisschop Luigi Bettazzi onderte
kende telegram bëlooft Pax Christi
steun aan de twee bisschoppen. Bet
tazzi, de bisschop van Ivrea, is voor
zitter van Pax Christi Internationaal.
De spanning tussen kerk en staat in
Bolivia neemt per dag toe. De junta
probeert de clerus te verdelen tussen
nationale priesters en hun buiten
landse collega's en zet de bisschop
pen hevig onder druk. Monseigneur
Manrique is een 67-jarige hartpatiënt
en de beruchte folteraar Luis Arce
Gomez heeft gezegd dat de leeftijd en
de ziekte van de prelaat de reden
vormen dat hij nog niet is gevangen
genomen.
De nationale priesters zijn op de
hand van Opus Dei en de fascistische
Falange-partij. Ze hebben aartsbis
schop Manrique ervan beschuldigd
dat deze op een schijnheilige manier
het anarchistisch gespuis van het ex
tremisme verdoezelt en hem opgeroe
pen tot aftreden.
De cocaïne smokkelende junta van
Bolivia verwijt de aartsbisschop dat
hij het wederzijds respect tussen kerk
en staat schendt en verklaringen te
gen de regering afgeeft.
De vakbonden zijn onwettig ver
klaard, de politieke partijen zijn ont
bonden, de pers is onder censuur ge
plaatst. Daardoor blijft de kerk de
enige instelling die de stem kan laten
horen van wie geen stem hebben. De
bisschoppenconferentie van Bolivia
heeft zich dan ook in juli solidair
verklaard met Manrique en probeert
de gevangen zittende pater Julio Tu-
muri, de voorzitter van de commissie
voor de mensenrechten, vrij te
krijgen.
Onder leiding van de Argentijnse ko
lonel, Oswaldo Chimeno, specialist in
folteringen, cocaïnesmokkelaar en
boezemvriend van dictator Garcia
Meza, zijn in samenwerking met
het Boliviaanse ministerie van Bin
nenlandse Zaken inmiddels meer
dan 5000 Boliviaanse strijders voor
de democratie opgepakt. Voorname
lijk door paramilitaire bendes, die
's nachts de huizen binnendringen in
de volkswijken van La Paz en die
vervolgens leegroven. Deze gearres
teerde Bolivianen zitten gevangen in
La Paz of worden overgebracht naar
onbekende en geheime concentratie
kampen in het binnenland van Boli
via, zoals naar het pas geopende Pu
erto Cavina, in de streek rondom Al to
Beni. De bevolking zegt dat de staats
greep meer Argentijns dan Bolivi-
aans is. omdat Argentijnse folterspe-
cialisten hun Boliviaanse collega's
commanderen.
Bezoekt de
NATIONALE
BUBELSTAND
CLK-Boekenbeurs
te Utrecht.
Nederlands Bijbelgenootschap
Postbus 620 - 2003 RP Haarlem
Tel. 023-259501
NED. HERV. KERK
Beroepen: te St. Pancras W. J. Bur#
graef te Oldemarkt-Paaslo.
Aangenomen: naar Nijverdal (toel
G. Vieth te Lathum; naar Papen
drecht (toez) H. W. Riphagen te WeA
broek, die bedankte voor Meerkert
en Stolwijk; de benoeming tot bijt'
past. te Hilversum per 1 nov. J.
der Velde a.s. em, pred. te
Bedankt: voor Aalsmeer (toez) G.
Alma te Soest.
Afscheid: op 7 sept, van Oene
Koeman ber. te Rijssen; van Al
meer J. M. de Meij ber. te Houl
(herv/geref); van Haarlem D. J. Moi
houwer ber. te Bergen op Zoom.
Intrede: te Almen T. J. Ji
Schoonhoven uit Tjerkgaast; te V<
Ph. L. Krijger uit Den Haag-Loosdi
nen; te Dordrecht P. S. A. Lefeber uil t
Gendt-Lent; te Wildervank B. A t
Nieuwenhuijse kand. uit Drachten; ttj I
Eext (part-time) G. Nijenhuis uil
'Koog-Zaandijk; te Stiens J. Zagemi
uit Roden; op 13 sept. te Zetten
Andelst kand. B. J. van Vreeswijk uil
Stellendam.
Bevestiging: te Stolzenau (lucht
machtpred.) C. L. Glastra uit Brum
men; te Driebergen (directeur Kerk
en Wereld) J. Vuyst uit Amsterdam.
BRASILIA (ANP) De rooms-katho-
lieke kerk in Brazilië maakt zich ern
stig zorgen over maatregelen die de
regering in petto zou hebben tegen
duizenden buitenlandse priesters en
religieuzen. Zij worden met uitzetting
bedreigd, om op die manier de strijd
van die kerk voor sociale gerechtighe
den en vooruitgang te dwarsbomen.
Zelfs bisschoppen durven het land nu
niet uit, omdat ze bang zijn niet meer
op hun post te kunnen terugkeren.
ADVERTENTIES
Telefonische abonnementeic?-
drachten (ne adressen
Opgave familieberichten 9-9.30
van maandag !/m vri|daq Op
iondag van 18-20 uur iele' 020-
913456
Opgave mini-advertenties tel
020-936668 of schriftelijW aan
Mmi-Adv afdeling, postbus 433
1000 AK AMSTERDAM
Ac!reswi(/ingen uitsluitend schrrf-
tehfk aan onze Amsterdamse
adressen
van de Vereniging tol bevordering van het
gereformeerd kerkelijk leven
Woord en Geest Reformatie en Reveil
Op zaterdag 13 september a.s. plaats: Grachtkerk Lievevrouwestraat 15. Amersfoort.
A.-ovangstija:.1ö'30 uur {sluiting 16.00 uur), zaal open 10 uur
P-ogramm»;
Overzicht van de werkzaamheden en bestuursverkiezing.
2 opreker drs J C Schouten te Baambrugge ..Het geestelijk leven in de gemeente
3 Gespreksforum
4 Orgel en samenzang ofl.v. Jan Teeuw te Rotterdam
5 Optreden van de befaamde Belgische muziek- en dedamatiegroep o.l.v Willy Appermont.
Nadere inf te verkrijgen bij sekr. ds G. Meijering te Scherpenzeel. tel. 03497-2859
A«e vrienden-en belangstellenden ztjn hartelijk welkom'
PERSBERICHT
GrWne wiHen wn uw. aandacht vestigen op de jaarvergadenng van de „Vereniging tot
-3 va- net geformeerd kerkelijk leven welke D V zaterdag 13 september om half
it-beg-' Jé G-achtkerk te Amersfoort (zie ook advertentie in dit Wad). De bedoeling iS
t ne; we en wee van de veremgmg en van het blad Woord en Geest met uw zeer
-■wenste nspr.i :-. aan de orde te stellen, ook via jaaroverzichten 's Middags zal het referaat
-■ i 3's I C -Sc*-.' Jen over „Het geestelijk leven in de Gemeente stellig uw belangstelling
en, Eon.fprurn noopt vervolgens uw overblijvende vragen te beantwoorden De vereniging
ijsdoeit met dern jaarvergadering alle bewuste gereformeerde kerkleden de kans le geven, in
•'•/o t'jd vo' kerkelijke spanningen en schokkende problemen elkaar te ontmoeten, te spreken,
(1 gt». n ön :p qnivangen en te bemoedigen om de goede strijd in het geloof, liefde en
.v.i'h'i-g jo bii|ven volhouden om de goede strijd in het geloot, liefde en verwachting te
•- jve" valk en -o- het onvervalst gereformeerd karakter van onze kerken De hartverkwik
kende muziek-, zang- en dedamatiegroep uit België van Witty Appermont zal orme samenzang
or p -beden mede :ie juiste toonzetting geven aan deze dag Deze jaarvergadenng bedoelt een
o g te worden van allen die het bijbels bek|denis karakter van de Gereformeerd® Kerken
"ooghouden en gehandhaafd zien
DE NEDERLANDSE ZENDINGSRAAD
missionair overleg- en werkorgaan van kerken en instellingen in Nederland -
zoekt zo mogelijk per 1 januari 1981 een
Samen met de algemene sekretaris vomit zij/hij de centrale schakel in het werk
van de Nederlandse Zendingsraad
Taakomschrijving:
het bevorderen van samenwerking tussen de aangesloten zendingsinstellin
gen op het terrein van het werk in Nederland
aktiviteilen gericht op missionaire vorming, waaronder de N.Z.R.-zendings-
dagen
publiciteit en voorlichting
vertegenwoordiging van de N.Z.R. in verwante organisaties
Gevraagd wordt
een vrouw of man tussen 30 en 50 jaar. meelevend lid van één der
aangesloten kerken
die zich uitgedaagd voelt door de nieuwe zendingsagenda voor de kerken in
de samenleving
met theologische en/of agogische vorming
die de Engelse taal beheerst
ervaring overzee strekt tot aanbeveling
Geïnteresseerden kunnen zich vóór 1 oktober 1980 schhfteUjM wenden tot de
voorzitter van de N.Z.R.: ds. C B. Posthumus Meyjea - Krugedaan 55 - 2806
EC Gouda.
OENÊVE (EPD) Amerikaanse en
Sowjet-Russische kerkelijke leiders
hebben na afloop van een gemeen
schappelijke bijeenkomst in Genève
een verklaring opgesteld waarin zij
hun beider landen waarschuwen te
gen een nieuwe wapenwedloop. De
acht Russische en negen Amerikaan
se vertegenwoordigers vinden dat
hun landen onmiddellijk ontwape
ningsinitiatieven moeten nemen. Zij
pleiten voor ondertekening van het
Salt-H-verdrag en voor aansluitende
Salt-IH-onderhandelingen. De kerke
lijke vertegenwoordigers bieden
daarbij als kerkelijke bijdrage vor-
mings- en uitwisselingsprogramma's
aan ter ondersteuning van het ont-
spanningsstreven.
De Amerikaans-Russische bijeen
komst was de tweede van dit karak
ter in de laatste anderhalf jaar.
GEREF. KERKEN
Aangenomen: naar Den Haag-West
P. Heinen, doe. pedagogische acade- c
mie te Utrecht.
Afscheid: van Heiloo H. W. Wierdi
ber. te Utrecht (missionair- en toerus-
tingswerk).
Intrede: te Nijensleek (Dr) J. Schone-
wille kand. te Kampen; te Wolvega W,
Stuursma uit Middelstum; te Heeren
veen H. H. Wind uit Ermelo (leger-
pred.).
GEREF. KERKEN (VRUG)
Beroepen: te Vlaardingen P. M. dt
Wit kand. te Kampen.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen: te Elburg M. C. Tanis te
Sliedrecht.
Bedankt: voor Zuidland P. Beekhuis
te Noordeloos.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen: te Cqpelle a/d IJssel Th
van Stuyvenberg te Meliskerke.
NED. PROT.BOND
Intrede: te Giessendam-Hardinxveld
(part-time) E. H. Cossee uit Dor
drecht (alwaar hij pred. blijft).
REMONSTR. BROEDERSCHAP
Afscheid: van Apeldoorn E. W. H
Laman Trlp-Kleinstarink, wegens
ben. past. ziekenh. te Arnhem.
Van een onzer verslaggevers
SPAKENBURG Een studiecommissie binnen de gereformeerde kerken
(vrijgemaakt) is tot de conclusie gekomen, dat deze kerken een eigen
zendingsopieiding moeten krijgen. Deze zou dan in Kampen moeten komen,
als een zelfstandige opleiding naast de theologische hogeschool en toch op
verschillende punten met die school verbonden.
De generale synode zal hierover volgend jaar beslissen.
De vrijgemaakten hebben voor de opleiding van hun zendingswerkers lange
tijd gebruik gemaakt van het Hendrik Kraemer Instituut (van de hervormden
en de gereformeerden) in Oegstgeest. Sinds enkele jaren achten zij dat niet
meer verantwoord, gezien de verschillen in theologische opvattingen.
Wanneer deze zendingsopleiding gerealiseerd zal worden, zal dit van de 99.000
kerkleden 1,80 per ziel per jaar vragen.
De gereformeerde kerken (vrijgemaakt) verrichten zendingswerk op West-
Borneo, West-Irian, in Zuid-Afrika, Brazilië, Curasao en Suriname. Zij verle
nen verder zendingshulp aan kerken in Australië, Zuid-Korea en op Soemba.