Edelman, bedelman, artiest, socialist, vader en monnik Vrijgemaakten willen zendingsopleiding Honderdste geboortedag van Pieter van der Meer de Walcheren Trouw Boliviaanse bisschoppen in geweer tegen junta VANDAAG VOORBUGANGEI Braziliaanse kerk vreest uitzetting van buitenlanders Bezinnings- en ontmoetingsdag sekretaris binnenland Russisch-Amerikaans gesprek in Genève VRIJDAG 5 SEPTEMBER 1980 TROUW/KWARTET door Pieter van der Ven „Beter in vrijheid onder de blote hemel, op de naakte aarde van hon ger omkomen, dan lichamelijk en geestelijk vetgemest in een dicht hok van de burgerman." „Een schreeuw om liefde is meer waard dan zesendertig rozenkransen." „Als ik ooit doodga, ga ik dood aan te veel vitaliteit" uit het dagboek van Pieter van der Meer de Walche ren. toen een ruim tachtigjarige monnik. Met veel festiviteiten gedenkt de rooms- katholieke kerk dit jaar de vijftienhonderd- ste geboortedag van Benedictus van Nurcia. de vader van het westerse monnikendom, vooral van de naar hem genoemde benedictij nen en benedictinessen. Op 10 september is het honderd jaar geleden dat een van zijn opmerkelijkste Nederlandse zonen werd ge boren, al zag het er op die geboortedag be paald niet naar uit dat het ooit zover zou komen. Pieter van der Meer de Walcheren stierf nog geen tien jaar geleden. Nu kun je in negentig jaar een hoop doen, maar wie de levensloop van Van der Meer bij elkaar zet. heeft genoeg om wel drie mensenlevens royaal tc vullen. Aristocraat, liberaal-protestant, classicus, so cialist, anarchist, journalist, essayist, schrij ver, uitgever, rooms-katholiek. echtgenoot, vader, vriend, monnik: en priester. En veel van die dingen niet zozeer achtereenvolgens, maar tegelijk: de monnik bleef vader en een liberale edelman met radicale roo:e irekjes. Pieter van der Meer de Walcheren werd op 10 september 1880 in Utrecht geboren uit een vooraanstaande, adellijke, remonstrantse familie. Als student klassieken in Amsterdam werd hij socialist en vertrok naar Brussel waar toen voor mensen als hij meer te beleven was. Daar leerde hij zijn vrouw, Christine Verbrugghe, kennen. Er volgden jaren met reizen door West-Europa. Van der Meer schreef boeken en voorzag verder met wat lesgeven in het levensonderhoud. Het socialistische en artistieke milieu waarin zij verkeerden kon hen niet volledig bevredigen. In Parijs kwamen ze vooral onder invloed van de schrijver Léon Bloy in nauw contact met het rooms-kathollcisme. In 1911 werd Van der Meer in de r.-k. kerk opgenomen, waartoe zijn vrouw al van huis uit behoorde. Deze periode beschreef hij in „Mijn dagboek". Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij Frans oorlogscorrespondent voor De Maasbode. In de jaren daarna werd hij in Nederland voorman van de katholieke jongeren die hun geloofsgenoten cultureel wilden emanciperen. In 1929 keerde hij weer terug naar Parijs, nu in dienst van de uitgeverij Desclée de Brouwer. Vóór de Tweede Wereldoorlog komen Van der Meer en zijn vrouw voorgoed naar Nederland. Na de dood van zijn vrouw in 1953 werd hij benedictijner-monnik in de Paulusabdij in Oosterhout, op een steenworp afstand van bet klooster waar zijn dochter Annemarie zat. Hij stierf op 16 december 1970. Emancipatie Toen omstreeks 1920 de politieke emancipa tie van het rooms-katholteke volksdeel zo goed als voltooid was en er zelfs een katholie ke universiteit in het vooruitzicht was, kwam als vanzelf de behoefte aan het verwerven van een plaats ook In het culturele leven. Juist toen kwam de artistieke, versbakken rooms-katholiek Pieter van der Mec-r met zijn vrouw Christine en zijn kinderen weer naar Nederland. Jarenlang had hij eerst in Brus sel. later in Parijs gewoond. De eerste jaren van deze eeuw had hij er verkeerd met grote geesten van zijn dagen, schrijvers, filosofen, schilders, componisten, heel het wereldje van mensen dat van de twintigste eeuw iets nieuws wilde maken In Parijs was hij in aanraking gekomen met een rooms-katholi- cisme dat al die cultuur niet afzwoer, maar integendeel in zich opnam en er een dynami sche. mystieke dimensie aan toevoegde Middelmatigheid Niet iedereen was gelukkig met de komst van de kritische en breed onderlegde Van der Meer De Nederlandse rooms-kathclieken be leefden literair en cultureel de gouden jaren van het rijke roomse leven en Van der Meer stak niet onder stoelen en banken dat hij daarvan de middelmatigheid, smakeloosheid en zelfvoldaanheid verafschuwde. Vooral rondom tijdschriften als Roeping, De Nieuw Eeuw en De Gemeenschap vormde zich een culturele elite met mensen als Anton van Duinkerken. Gabriël Smit, Gerard Knuvel- der. Gerard Wijdeveld. Albert Kuyle, diens schoonvader Otto van Rees, de gebroeders Bruning, Joep Nicolas, Charles Eyck, Jan Engelman. Herman de Man en Albert Hel man. oVer wie straks nog. Deze beweging waarin Van der Meer en zijn vrouw zeer aanwezig waren is achteraf een belangrijk voorspel geweest op de „Door braak" van na de tweede wereldoorlog en de ontwikkelingen in roomskatholiek Neder land m de jaren zestig. De beweging viel mede uiteen door de opkomst van het natio- naalsocialisme, dat enige leden sterk aan trok. Pieter van der Meer bleef daar verre van; daarvoor was hij tezeer socialist geble ven of misschien wel te Frans geworden. Uitstraling Belangrijker was wellicht de grote uitstraling die hij had op een brede kring van goede vrienden, bekenden en onbekenden. Zijn zes dagboeken beslaan een periode van bijna zestig jaar. De eerste drie beleefden tal van hei-drukken en werden in veel talen vertaald. Met een beetje goede wil en Invoelingsvermo gen Is wel te begrijpen waarom die boeken toen zo'n succes waren. De stijl is weliswaar gezwollen, er is naar moderne smaak weinig analyse en weinig feitelijke informatie. Des te meer is hét een persoonlijk verslag van zeer intense ervaringen: de invloed van een aan tal belangrijke ontmoetingen en vriend schappen, ingrijpende gebeurtenissen als de dood van zijn moeder, zijn twee zonen en Zijn vrouw: de langzame ontdekking van het roomskatholicisme, vooral daarin de bene dict'! jnse spiritualiteit met haar gevoel voor stijl en schoonheid. Daar ontdekte hij een combinatie van ingetogenheid en levens kunst. Hij zag er een harmonie van saamho righeid. vrijheid en inhoudelijkheid zonder verstarring. Iets daarvan vond hij ook bij de dominikanen. En bij de karthuizers, zoals blijkt uit zijn boekje „Het witte paradijs". Hij had weinig op met bijvoorbeeld de jezuïeten, die volgens hem door ijzeren tucht tot verdor de mensen waren ingekrompen. Lezing van het werk van de Franse jezuïet Teilhard de Chardin en kennismaking met Nederlandse jezuïeten als Jan van Kilsdonk, Piet Schoo nenberg en Huub Oosterhuis deden hem zijn mening op dat punt herzien Uniek Maar zijn grote liefde waren de benedictij nen. Dat werd nog sterker toen zijn oudste zoon en zijn dochter in Oosterhout in het klooster traden. Kort daarna in 1933, komt de zoon te overlijden en dan gebeurt iets wat zelfs in de rooms katholieke kerk uniek mag heten. De beide ouders, die dan alweer enige jaren terug zijn in Parijs, besluiten de plaats van hun zoon als het ware in te nemen. Pieter van der Meer gaat naar de Paulusabdij in Oosterhout, zijn vrouw Christine meldt zich bij de benedictinessen in Solesmes. In die dagen waren deze vrouwenkloosters letterlijk achter slot, grendel en tralies en dit beteken de dat moeder en dochter elkaar „voor dit leven" vaarwel zelden. Het was te veel gevraagd. Binnen korte tijd werd duidelijk dat zij het izl het klooster niet uithield en ze namen hun leven weer op als man en vrouw, met hun vrienden en hun dochter in het klooster. Deze ingrijpende en ook dramatische Jaren tussen 1933 en 1936 heeft Van der Meer heel indringend be schreven. Dat hij daarna nog drie delen aan zijn dagboek heeft toegevoegd was van het goede rijkelijk veel: er viel eigenlijk niets meer te melden. Nog één ding. Twee weken na de dood van zijn vrouw in 1953 begon hij opnieuw als monnik in de Paulusabdij. In een recordtempo ontving hij de priesterwijding, 76 jaar oud. Nog was het vuur dat in hem brandde be paald niet gedoofd. Hij maakte er geen „oude dag" van. Ook toen hij blind geworden was Pieter van der Meer de Walcheren. bleef hij alle ontwikkelingen volgen. In de abdij zocht hij een plaats in de voorhoede bij de bestrijdng van de behoudzucht en geeste loosheid die hij er tgegenkwam. Hij was zich er goed van bewust dat niemand in de abdij zich met hem kon meten in geschiedenis en relaties. Léon Bloy Zijn leven lang kende hij een groot aantal mensen.in zijn jonge Jaren had hij contact met Frederik van Eeden; hij werd beïnvloed door Heijermans, Gorter, Verwey. Het Franse wereldje kende hij als weinig anderen: Apolll- naire, Satie. Maar eenzaam en mijlenver bo ven alle andere oude en latere contacten staat daar in Parijs, in die jaren vóór de eerste wereldoorlog: Léon Bloy, schrijver van schotschri en een aantal romans. Voor de Van der Meers was de ontmoeting met de familie Bloy van doorslaggevende betekenis voor hun verdere leven. Het was Bloy die rusteloze zoekers als zij waren de weg wees naar de rooms katholieke kerk. Zo wel in zijn dagboek als tientallen jaren later in zijn boekje „Alles ls liefde" vertelt Van der Meer uitvoerig over hem. Bloy was zonder twijfel een indrukwekkende persoonlijkheid en een man die in alles aan Van der Meer gewaagd was. Een soort Franse Buskes stel ik me voor. Bloy boog voor ntots en niemand, „behalve voor God en zljn^^c" schrijft Van der Meer. Voor het overige schreef hij vlijmscherpe satire tegen alle reli gieuze lauwheid die hij om zich heen zag. Bloy en Van der Meer hadden ieder op eigen wijze iets van de aantrekkingskracht van een hedendaagse guru, maar volmaakt zonder de hedendaagse commercie. Ook was er meer vrijheid, het ging niet om het aanvaarden van 'een systeem of het gezag van een meester: daarvoor bleef ieder tezeer in zijn eigen waar de en viel niemand in ongenade omdat lüj hun geloofsverrukkingen niet deelde. Tot het laatst toe bleef Van der Meer bijvoorbeeld dik bevriend met notoire „heidenen" als mr. dr. Benno Stokvis en dr Lou Lichtveld (Al bert Helman). Naarmate de jaren verstreken vonnde zich naast de hechte vriendengroep rondom Van der Meer een grote kring vereerders. Mensen die zijn boeken gelezen hadden of ervan gehoord hadden trokken van heinde en ver naar de Paulusabdij in Oosterhout om een glimp van „Pater Pieter" op te vangen. Het mystieke vitalisme van Van der Meer vond weerklank in een sfeertje van half bigotte, wat geëxalteerde bewondering. Pieter van der Meer had zich vermoedelijk nooit de tijd gegund om zich op de deugd van bescheiden heid toe te leggen; hij genoot zichtbaar van die roem. Deze leek echter meer en meer op het verleden gebaseerd zonder dat hij dat besefte. Het vuur bleef branden, maar de braamstruik was al verteerd. Als je hem die laatste jaren sprak ging hij zich hoe langer hoe meer herhalen, maar wel met veel allure en gedrevenheid. Hij wilde het groots en meeslepend houden, maar had op zijn laatst niets anders dan zijn eigen abdij en monniks leven om zich tegen af te zetten. Misschien was uiteindelijk zijn intense ver houding met zijn dochter voor hen beiden geen zegen meer Hun wederzijdse grenzeloze bewondering tUde hen steeds verder over het paard en boven de grond. Voor Van der Meer was dat niet erg: hij had een lang en boeiend leven achter de rug. Voor zijn dochter, die inmiddels de tralies van het klooster had geruild voor een flatje in de stad, was het tragischer. Toen haar vader stierf leek de laatste grond onder haar verdwenen. Ze over leed enkele jaren later. VERLICHTING Er wordt vandaag veel over verlichting gesproken. De ervaring n die men met dat woord aangeeft schijnt moeilijk onder woorden te brengen te zijn. Het moet zoiets zijr j als een onthechtheid aan de uiterlij dingen en vooral aan jezelf en tegelj een groot gevoel van eenheid van al dingen, jezelf inbegrepen. Die verlichting overkomt je, maar je moet er wel heel veel voor doen. Verlichten spreken van jarenlange ontberingen, zelftuchtigingen en Vrijwillig afstand doen van allerlei zaken. Ik kan me wel voorstellen da een mens toestanden kan ondergaa die moeilijk onder woorden te brengen zijn en als het al lukt om er woorden voor te vinden dan nog zal het wel meegemaakt moeten hebbe Sartre schreef iets over het gevoel van de grote walging dat hem in een park bij het zien van grillige boomwortels overkwam. Er is natuurlijk ook kitsch in de wereld van de verlichting. Zoals de vals- mystieken hun schuld-ervaringen van elkaar overschreven in die tallo bekeringsboekjes van de negentiei eeuw, zo herhaalt zich dit Inde modeme mystiek. Vroeger hoorde ik ook spreken van verlichting. Verlichting met de Heilige Geest. Geest van God en van Jezus kon licht maken in Je hart, zodat je de dingen ging zien zoals ze waren. In kerk is er een gebed dat genoemd wordt: het gebed om de verlichting met de Heilige Geest. Het gaat v< aan de lezing van de Schriften en de preek. Het is iets heel moois, je gaat] er iets door horen wat je nog nooit gehoord hebt. Zelfs in woorden die al jaren kent. Het is wel buitengewoon, maar niet uitzonderlijk. De professoren de schoenmaker bidden het samen mi en ook de huismoeder met de klo' in haar hand en de dichter met zijn hoofd vol woorden. Ze horen er allemaal bij. Ze vallen om zo te zeggen allemaal onder de verlichl „Het woord van liefde, vrede en ri is in uw eigen mond gelegd, is in uw eigen hart geschreven." Beroepingswerk Biografie In 1940 schreef Gerard Knuvelder een eerste biografie: „Pieter van der Meer de Walcheren, Leven en Werken." In de recente bundel opstellen voor kardinaal Alfrink „Hervor ming zonder schisma" heeft Knuvelder op nieuw in kort bestek te betekenis van Van der Meer (voor het katholieke cultuurleven) geschetst. Dit najaar is het woord aan Albert Helman. De bijna tachtigjarige oud-diplo maat en schrijver van Surinaamse afkomst kende Van der Meer sinds de jaren '20. „Vriend Pieter" luidt de itel van een boek van 500 pagina's, waarin Helman uitdrukke lijk „als ongelovige" en persoonlijk op het leven van Van der Meer terugkijkt. Van der Meer had het vast dolgraag nog willen bele ven, maar er zal ook voor anderen reden genoeg zijn om naar dit boek uit te zien. waarin opgenomen: De Rotier dammer, met Dordts Dagblad, Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidee Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jenze Tamminga HOOFDKANTOOR Postbus 8S9 1000 AW Amsterdam Wibaufstraat 131 Amsterdam tel. 020-913456 tele* 13006 Postgiro 63 00 00 8ank Ned.' Credieibank Rekenmgnr 23 00 12 574 Gemeentegiro Amsterdam X11000 REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT Postbus 948 3000 AX Rotterdam tel 010-115588 (abonnementen en bezorging) tel. 010-115588 (redactie1 tel 115700 (urtsluifend voor REGIO DEN HAAG/LEIDEN Postbus 101 2501 CC Den Haag tel 070-469445 (abonnementen en bétór$iQQ) tel. 070-469445 (redactie, tel. 070-468864 (uitsluiten- voor advertenties) Parkstraat 22 Den Haag REGIO NOORD/OOST-NEOERLAND (abonnementen en bezorg ng Postbus 3 8000 AA Zwolle tel. 05200-17030 Melkmarkt 56 Zwolle Abonnementsprijzen Per maand 16,98 Per kwartaal 50.95 Per half jaar 101.90 Per jaar 201,60 Advertentietarieven op ADVERTENTIE door Koos Koster LIMA/LA PAZ Vijf van de dertig Peruaanse bisschop pen hebben er bij hun rege ring op aangedrongen de on dergrondse beweging van Er- nan Siles Suazo in Bolivia te erkennen. De bisschoppen verdedigen het recht op op stand van de bevolking en veroordelen de bloedige on derdrukking door de militaire junta van generaal Garcia Meza. De brief van de vijf bisschoppen is mede-ondertekend door 76 van hun priesters. Volgens de brief heeft de junta honderden doden op haar ge weten. Duizenden Bolivianen zijn ge arresteerd of verdwenen. De brief ein digt met de uitspraak dat het volk hopelijk de eindzege behaalt op de dictatuur. De katholieke vredesbeweging Pax Christi heeft in een telegram aan de hoppen Jorge Manrique Hurta- do en Zacharias Mam am geprotes teerd tegen de arrestaties, de marte lingen en het moorden op diegenen die ijveren voor gerechtigheid. In het door bisschop Luigi Bettazzi onderte kende telegram bëlooft Pax Christi steun aan de twee bisschoppen. Bet tazzi, de bisschop van Ivrea, is voor zitter van Pax Christi Internationaal. De spanning tussen kerk en staat in Bolivia neemt per dag toe. De junta probeert de clerus te verdelen tussen nationale priesters en hun buiten landse collega's en zet de bisschop pen hevig onder druk. Monseigneur Manrique is een 67-jarige hartpatiënt en de beruchte folteraar Luis Arce Gomez heeft gezegd dat de leeftijd en de ziekte van de prelaat de reden vormen dat hij nog niet is gevangen genomen. De nationale priesters zijn op de hand van Opus Dei en de fascistische Falange-partij. Ze hebben aartsbis schop Manrique ervan beschuldigd dat deze op een schijnheilige manier het anarchistisch gespuis van het ex tremisme verdoezelt en hem opgeroe pen tot aftreden. De cocaïne smokkelende junta van Bolivia verwijt de aartsbisschop dat hij het wederzijds respect tussen kerk en staat schendt en verklaringen te gen de regering afgeeft. De vakbonden zijn onwettig ver klaard, de politieke partijen zijn ont bonden, de pers is onder censuur ge plaatst. Daardoor blijft de kerk de enige instelling die de stem kan laten horen van wie geen stem hebben. De bisschoppenconferentie van Bolivia heeft zich dan ook in juli solidair verklaard met Manrique en probeert de gevangen zittende pater Julio Tu- muri, de voorzitter van de commissie voor de mensenrechten, vrij te krijgen. Onder leiding van de Argentijnse ko lonel, Oswaldo Chimeno, specialist in folteringen, cocaïnesmokkelaar en boezemvriend van dictator Garcia Meza, zijn in samenwerking met het Boliviaanse ministerie van Bin nenlandse Zaken inmiddels meer dan 5000 Boliviaanse strijders voor de democratie opgepakt. Voorname lijk door paramilitaire bendes, die 's nachts de huizen binnendringen in de volkswijken van La Paz en die vervolgens leegroven. Deze gearres teerde Bolivianen zitten gevangen in La Paz of worden overgebracht naar onbekende en geheime concentratie kampen in het binnenland van Boli via, zoals naar het pas geopende Pu erto Cavina, in de streek rondom Al to Beni. De bevolking zegt dat de staats greep meer Argentijns dan Bolivi- aans is. omdat Argentijnse folterspe- cialisten hun Boliviaanse collega's commanderen. Bezoekt de NATIONALE BUBELSTAND CLK-Boekenbeurs te Utrecht. Nederlands Bijbelgenootschap Postbus 620 - 2003 RP Haarlem Tel. 023-259501 NED. HERV. KERK Beroepen: te St. Pancras W. J. Bur# graef te Oldemarkt-Paaslo. Aangenomen: naar Nijverdal (toel G. Vieth te Lathum; naar Papen drecht (toez) H. W. Riphagen te WeA broek, die bedankte voor Meerkert en Stolwijk; de benoeming tot bijt' past. te Hilversum per 1 nov. J. der Velde a.s. em, pred. te Bedankt: voor Aalsmeer (toez) G. Alma te Soest. Afscheid: op 7 sept, van Oene Koeman ber. te Rijssen; van Al meer J. M. de Meij ber. te Houl (herv/geref); van Haarlem D. J. Moi houwer ber. te Bergen op Zoom. Intrede: te Almen T. J. Ji Schoonhoven uit Tjerkgaast; te V< Ph. L. Krijger uit Den Haag-Loosdi nen; te Dordrecht P. S. A. Lefeber uil t Gendt-Lent; te Wildervank B. A t Nieuwenhuijse kand. uit Drachten; ttj I Eext (part-time) G. Nijenhuis uil 'Koog-Zaandijk; te Stiens J. Zagemi uit Roden; op 13 sept. te Zetten Andelst kand. B. J. van Vreeswijk uil Stellendam. Bevestiging: te Stolzenau (lucht machtpred.) C. L. Glastra uit Brum men; te Driebergen (directeur Kerk en Wereld) J. Vuyst uit Amsterdam. BRASILIA (ANP) De rooms-katho- lieke kerk in Brazilië maakt zich ern stig zorgen over maatregelen die de regering in petto zou hebben tegen duizenden buitenlandse priesters en religieuzen. Zij worden met uitzetting bedreigd, om op die manier de strijd van die kerk voor sociale gerechtighe den en vooruitgang te dwarsbomen. Zelfs bisschoppen durven het land nu niet uit, omdat ze bang zijn niet meer op hun post te kunnen terugkeren. ADVERTENTIES Telefonische abonnementeic?- drachten (ne adressen Opgave familieberichten 9-9.30 van maandag !/m vri|daq Op iondag van 18-20 uur iele' 020- 913456 Opgave mini-advertenties tel 020-936668 of schriftelijW aan Mmi-Adv afdeling, postbus 433 1000 AK AMSTERDAM Ac!reswi(/ingen uitsluitend schrrf- tehfk aan onze Amsterdamse adressen van de Vereniging tol bevordering van het gereformeerd kerkelijk leven Woord en Geest Reformatie en Reveil Op zaterdag 13 september a.s. plaats: Grachtkerk Lievevrouwestraat 15. Amersfoort. A.-ovangstija:.1ö'30 uur {sluiting 16.00 uur), zaal open 10 uur P-ogramm»; Overzicht van de werkzaamheden en bestuursverkiezing. 2 opreker drs J C Schouten te Baambrugge ..Het geestelijk leven in de gemeente 3 Gespreksforum 4 Orgel en samenzang ofl.v. Jan Teeuw te Rotterdam 5 Optreden van de befaamde Belgische muziek- en dedamatiegroep o.l.v Willy Appermont. Nadere inf te verkrijgen bij sekr. ds G. Meijering te Scherpenzeel. tel. 03497-2859 A«e vrienden-en belangstellenden ztjn hartelijk welkom' PERSBERICHT GrWne wiHen wn uw. aandacht vestigen op de jaarvergadenng van de „Vereniging tot -3 va- net geformeerd kerkelijk leven welke D V zaterdag 13 september om half it-beg-' Jé G-achtkerk te Amersfoort (zie ook advertentie in dit Wad). De bedoeling iS t ne; we en wee van de veremgmg en van het blad Woord en Geest met uw zeer -■wenste nspr.i :-. aan de orde te stellen, ook via jaaroverzichten 's Middags zal het referaat -■ i 3's I C -Sc*-.' Jen over „Het geestelijk leven in de Gemeente stellig uw belangstelling en, Eon.fprurn noopt vervolgens uw overblijvende vragen te beantwoorden De vereniging ijsdoeit met dern jaarvergadering alle bewuste gereformeerde kerkleden de kans le geven, in •'•/o t'jd vo' kerkelijke spanningen en schokkende problemen elkaar te ontmoeten, te spreken, (1 gt». n ön :p qnivangen en te bemoedigen om de goede strijd in het geloof, liefde en .v.i'h'i-g jo bii|ven volhouden om de goede strijd in het geloot, liefde en verwachting te •- jve" valk en -o- het onvervalst gereformeerd karakter van onze kerken De hartverkwik kende muziek-, zang- en dedamatiegroep uit België van Witty Appermont zal orme samenzang or p -beden mede :ie juiste toonzetting geven aan deze dag Deze jaarvergadenng bedoelt een o g te worden van allen die het bijbels bek|denis karakter van de Gereformeerd® Kerken "ooghouden en gehandhaafd zien DE NEDERLANDSE ZENDINGSRAAD missionair overleg- en werkorgaan van kerken en instellingen in Nederland - zoekt zo mogelijk per 1 januari 1981 een Samen met de algemene sekretaris vomit zij/hij de centrale schakel in het werk van de Nederlandse Zendingsraad Taakomschrijving: het bevorderen van samenwerking tussen de aangesloten zendingsinstellin gen op het terrein van het werk in Nederland aktiviteilen gericht op missionaire vorming, waaronder de N.Z.R.-zendings- dagen publiciteit en voorlichting vertegenwoordiging van de N.Z.R. in verwante organisaties Gevraagd wordt een vrouw of man tussen 30 en 50 jaar. meelevend lid van één der aangesloten kerken die zich uitgedaagd voelt door de nieuwe zendingsagenda voor de kerken in de samenleving met theologische en/of agogische vorming die de Engelse taal beheerst ervaring overzee strekt tot aanbeveling Geïnteresseerden kunnen zich vóór 1 oktober 1980 schhfteUjM wenden tot de voorzitter van de N.Z.R.: ds. C B. Posthumus Meyjea - Krugedaan 55 - 2806 EC Gouda. OENÊVE (EPD) Amerikaanse en Sowjet-Russische kerkelijke leiders hebben na afloop van een gemeen schappelijke bijeenkomst in Genève een verklaring opgesteld waarin zij hun beider landen waarschuwen te gen een nieuwe wapenwedloop. De acht Russische en negen Amerikaan se vertegenwoordigers vinden dat hun landen onmiddellijk ontwape ningsinitiatieven moeten nemen. Zij pleiten voor ondertekening van het Salt-H-verdrag en voor aansluitende Salt-IH-onderhandelingen. De kerke lijke vertegenwoordigers bieden daarbij als kerkelijke bijdrage vor- mings- en uitwisselingsprogramma's aan ter ondersteuning van het ont- spanningsstreven. De Amerikaans-Russische bijeen komst was de tweede van dit karak ter in de laatste anderhalf jaar. GEREF. KERKEN Aangenomen: naar Den Haag-West P. Heinen, doe. pedagogische acade- c mie te Utrecht. Afscheid: van Heiloo H. W. Wierdi ber. te Utrecht (missionair- en toerus- tingswerk). Intrede: te Nijensleek (Dr) J. Schone- wille kand. te Kampen; te Wolvega W, Stuursma uit Middelstum; te Heeren veen H. H. Wind uit Ermelo (leger- pred.). GEREF. KERKEN (VRUG) Beroepen: te Vlaardingen P. M. dt Wit kand. te Kampen. CHR. GEREF. KERKEN Beroepen: te Elburg M. C. Tanis te Sliedrecht. Bedankt: voor Zuidland P. Beekhuis te Noordeloos. GEREF. GEMEENTEN Beroepen: te Cqpelle a/d IJssel Th van Stuyvenberg te Meliskerke. NED. PROT.BOND Intrede: te Giessendam-Hardinxveld (part-time) E. H. Cossee uit Dor drecht (alwaar hij pred. blijft). REMONSTR. BROEDERSCHAP Afscheid: van Apeldoorn E. W. H Laman Trlp-Kleinstarink, wegens ben. past. ziekenh. te Arnhem. Van een onzer verslaggevers SPAKENBURG Een studiecommissie binnen de gereformeerde kerken (vrijgemaakt) is tot de conclusie gekomen, dat deze kerken een eigen zendingsopieiding moeten krijgen. Deze zou dan in Kampen moeten komen, als een zelfstandige opleiding naast de theologische hogeschool en toch op verschillende punten met die school verbonden. De generale synode zal hierover volgend jaar beslissen. De vrijgemaakten hebben voor de opleiding van hun zendingswerkers lange tijd gebruik gemaakt van het Hendrik Kraemer Instituut (van de hervormden en de gereformeerden) in Oegstgeest. Sinds enkele jaren achten zij dat niet meer verantwoord, gezien de verschillen in theologische opvattingen. Wanneer deze zendingsopleiding gerealiseerd zal worden, zal dit van de 99.000 kerkleden 1,80 per ziel per jaar vragen. De gereformeerde kerken (vrijgemaakt) verrichten zendingswerk op West- Borneo, West-Irian, in Zuid-Afrika, Brazilië, Curasao en Suriname. Zij verle nen verder zendingshulp aan kerken in Australië, Zuid-Korea en op Soemba.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 2