enselijk bestaan vol
/ergiftigde relaties
PvdA-top wil
rol partijraad
beperken
Transuw gids voor
een goede bungalowvakantie.
Minister weigert
steun veerdienst
Geest van de western
uit de fles geslagen
)ood van showman suikerzoet sentiment
Rekende gezichten, gëmengde gevoelens
Bij kabinetsformaties
Clint Eastwood in Bronco Billy
that jazz
Kamer wil rederij wel tegemoet komen
Vakbond tevreden
over akkoord voor
nieuwe zuivel-CAO
FILM
TROUW/KWARTET P 15 - RHS 17
6
D. Ouwendljk
mag dan geen sprake zijn
het bestaan van een echt
Nederlandse filmkunst", dit
emt niet weg, dat Neder-
ndse filmers individueel voi-
ende prestatie-drang heb-
fcn overgehouden om zich
kens weer aan nieuwe pro-
cten te wagen.
individualiteit in het filmen
!t zijn voor- en nadelen. Een groot
leel is het ontbreken van een na-
iaal kader, waarbinnen een ver-
iwde dramatiek gewerkt zou kun-
worden. Werken binnen zo'n ver-
iwde dramatiek zou de veelal uit
hand gelopen experimenteerlust
jt redelijkere proporties kunnen te-
jgbrengen. Een groot voordeel is dat
(mers zich. na minder geslaagd
Jjrk. steeds weer kunnen ver
duwen.
e hebben het gezien met Erik van
iylen, die na zijn mislukte film „De
atste trein" een voor hem geheel
juwe kant op ging met „Opname",
•rkwaardig genoeg herstelde van
ylen in die film, vermoedelijk on
anist, precies dat wat hem in „De
itste trein" de das had omgedaan:
geneigdheid van de Nederlandse
teel- en filmdramatiek om te over-
door schijnbaar „natuurlijke"
in werkelijkheid irriterende,
fs lachwekkende overacting. Van
jrlen redde zichzelf door verbin-
ig met een theatergroep, die, on-
derlands, eerder geloofde in onder-
elde dan in overschuimende actie
dictie.
t op zekere hoogte zien we bij Ate
Jong iets gelijksoortigs in zijn
igste, deze week in roulatie geko-
in film „Bekende gézichten, ge-
ngde gevoelens". Twee jaar gele-
i. na zijn debuut „Blindgangers",
takte De Jong zijn film „Dag dok-
Niet helemaal vrij van het kneu-
lge realisme, dat zo veel Neder-
idse films verontreinigt, maar wel
!t figuren die. zoals dat met het
van de Nederlandse films het
val is, leven van het ene spelmo-
ent naar het andere. Meer schema's
in mensen. Het acteren hield De
jng aardig in bedwang, desondanks
itbrak aan de individuën een boven
tt spel uitgaande authenticiteit.
die Van Zuylen op zich zelf toepaste
weten te bereiken door welbewust
contact met een toneelgroep, de
groep Baal.
Het gaat bij De Jong om een verfil
ming van het toneelstuk „Bekende
gezichten, gemengde gevoelens" van
de Duitser Botho 8trauss, gespeeld
door Baal. Het filmresultaat is niet
toe te schrijven aan Baal. behalve
voor zover er overleg is geweest tus
sen de regisseur en de spelenden. Het
beeld van de film als geheel blijft
superieur aan de door de personen
uitgewisselde teksten en hun (zeer
summiere) handelingen. Dat beeld is,
een bijna 'statisch absurdistisch
beeld van ontwrichting. Geestelijke,
psychische, sociale en materiële ont
wrichting.
Alles speelt zich af binnen de ruimte
van een vervallen hotel. Zo vervallen,
dat het aan afbraak toe is. Zó zijn ook
de mensen, die zich binnen dat verval
bewegen. Ze weten geen raad met
hun individualiteit, maar net zp min
weten zij raad met hun onderlinge
betrekkingen.
Er is geen sprake van enig verhaal.
Alleen van relaties. Vergiftigde rela
ties. Doris is de vrouw van de hotelei
genaar Stefan. Zij is verzot op stijl
dansen en heeft daarbij de portier
van het hotel. Herman, als partner.
Doris voelt zich mislukt als danseres,
Herman is verbolgen, omdat Doris
door te stuntelen zijn en haar kansen
om zeep brengt. Stefan ziet alles om
zich heen in puin vallen. Hij is een
„bezittende", maar haat bezit. Hij wil
zijn hotel van de hand doen aan de
staat, vertegenwoordigd door een
ambtenaar van binnenlandse zaken,
Jacques, die met zijn vrouw Margot
de kerstdagen in Stefans hotel door
brengt
Dan zijn er nog twee mensen, de
vrijgezel Karl, wiens gezicht geschon
den is bij een door Doris veroorzaakt
auto-ongeluk, en de vrouw van Her
man, Hedda. die evenals trouwens
de vrouw van Jacques een kort
stondige verhouding met Stefan
heeft gehad.
Waarom deze mensen bijeen zijn is
een raadsel. Ze hebben hun voor
wendsels de verkoop van het hotel,
oefening voor danswedstrijden, ver
zorging van de gasten. Maar het hotel
is voor elk afzonderlijk en voor de
groep als geheel, een hel." Het is in
absurditische termen vertaald, ver
kommering van het menselijk leven.
In de lijn van dit absurdisme worden
de teksten de ene keer gestileerd, de
nadere keer nadrukkelijk realistisch
gezegd. Je voelt aan alle kanten de
lugubere ondergangsstemming (vol
tooid door de vrijwillige „diepvries
dood" van Stefan), al probeert elkeen
er voor momenten aan te ont
snappen.
De film had aan kracht gewonnen als
zij meer pantomime was geweest. Ate
de Jong heeft zich j zoals hij trou
wens zelf toegeeft soms onnodig
vastgeklampt aan teksten (dikwijls
onverstaanbaar, wat op bepaalde mo
menten een voordeel is). De absurde
opbouw van menselijke grotesken
was, gesterkt door de uitmuntende
muziek van Lodewijk de Boer, vol
doende geweest.
Men zal begrepen hebben, dat „Be
kende gezichten, gemengde gevoe
lens" niet een film is, die men gaat
zien ter nabeleving van een menselij-
Een scène uit „Bekende gezichten, gemengde gevoelens'
ke anekdote. Het is een film over
hopeloos vastgelopen, tot in het zin
loze verdraaide menselijkheid. Mis
schien niet direct herkenbaar, maar
wel tragisch aanvoelbaar.
Behalve Ate de Jongs film is er een
tweede film van Nederlandse her
komt in première gebracht: een nieu
we „interview-film" van Thijs Ocker-
sen over „Don Siegel. last of the inde
pendents".
Thijs Ockersen is een stug en taai
doorwerkende cineast, die zich
door de omstandigheden vooral
heeft toegelegd op informatief fil
men. Hij doet dat met grote kundig
heid en met een imponerende voor-,
keur voor opbouwende karakterise
ring van de door hem behandelde
figuren en dingen. Ik bedoel: Ocker
sen vermijdt, zoals ook in zijn ge
sprekken met Siegel. haast stelselma
tig de analytische benadering.
Dit behoedt hem ervoor om met voor
opgezette ideeën op iemand af te
gaan en hem zo lang onder het analy
se mes te leggen, tot de ziel eruitges-
neden is. Of liever gezegd, de ziel die
door de interviewer als zó aanwezig
werd verondersteld.
Ockersen geeft Siegel hij deed dat
ook met Samuel Fuller alle gele
genheid om zonder pose (tegenover
een te serviele bewondering) en zon
der agressiviteit (tegenover een te
analytische nieuwsgierigheid) zich
zelf te zijn. Het resultaat is, dat er in
de film een heel andere Siegel te
voorschijn komt dan je. op grond van
de films waaraan hij zijn grote be
kendheid te danken heeft, verwacht.
Ik zal niet zeggen, dat Siegel te voor
schijn komt als een zachtmoedig
mens, maar de gewelddadigheid die
je hem toekent is niet iets dat hij
zoekt, maar iets dat hij als een men
selijke noodlottigheid heeft onder
kend. De mens speelt gewelddadig
met zich zelf en met anderen, men
denke aan films als „Riot in Cell
Block II", „Coogans bluff". ..Two mu
les for sister Sarah". „The beguiled",
„Dirty Harry".
Siegel is een man met een bijna ver
wonderde oogopslag. Die oogopslag
is geen pose. Hij „vermomt" er zich
niet door. De verwondering is er, om
dat de mens tot in zijn geweldda
digste kwaliteiten toe hem bekend
is en tevens vreemd blijft. De uitbeel
ding van gewelddadigheid is daarom
geen keuze van Siegel (zoals uit Oc-
kersens film telkens weer blijkt),
maar een kwestie van „het vak". Dit
strookt volledig met de verwondering
van de man.
Ockersens film heeft de duur van
zeventig minuten. Voldoende voor
een afdoende impressie van een per
soonlijkheid.
Bekende gezichten gemengde gevoe
lens, Amsterdam, Movies 3, Utrecht,
The Movies, Groningen, Movies 3,16
j-
Van onze parlementredactie
DEN HAAG Het PvdA-partijbestuur wil de rol van de
PvdA-partijraad bij de komende kabinetsformatie beperken
Het bestuurwil voorkomen dat de partijraad, samengesteld
uit vertegenwoordigers uit de partij gewesten, bij de formatie
de rol van mede-onderhandelaar vervult, zoals dat gebeurde
bij de mislukte PvdA-CDA kabinetsformatie in 1977.
Het partijbestuur heeft de partijraad
nu voorgesteld de eigen bevoegdhe
den zodanig in te perken dat over een
kabinetsformatie alleen nog een eind
oordeel kan worden gegeven. Voor
stellen om een eenmaal gesloten ka
binetsakkoord nog te wijzigen zou de
partijraad dan niet meer kunnen
doen. ze kan het resultaat alleen
maar goed- of afkeuren. De partij
raad moet op 27 september over dit
voorstel beslissen.
PvdA-voorzitter Max van den Berg
benadrukte gisteren in zijn toelich
ting dat de partijraad de uiteindelij
ke beslissing over een nieuw kabinet
behoudt. De partijraad zal het geslo
ten akkoord voor een nieuw kabinet
ook eerst moeten goedkeuren, alvo
rens dat kabinet daadwerkelijk kan
optreden. Van den Berg: „Wij willen
niet zeggen: waar bemoeit de partij
zich eigenlijk in een formatie mee."
Lijsttrekker
Stileren
lervan heeft De Jong in „Bekende
chten, gemengde gevoelens" af-
id genomen. Niet door volledig te
>pen met het acteren, maar door
zodanig te stileren, dat er perso-
ontstaan, die buiten de dimensie
len van een direct herkenbare
kelijkheid. De personen zijn geen
Dsen-schema's. zij worden mense-
karikaturale symbolen. Dit heeft
Jong en daarin is dan de verbin-
ig te vinden piet de hernieuwing
PvdA-fractieleider Den Uyl zal de
partij in de komende verkiezingen als
lijsttrekker aanvoeren, tenminste in
dien de PvdA ervan afziet zich zonder
meer tegen de atoomwapens uit te
spreken. Den Uyl heeft al eerder laten
weten, en dat is nu schriftelijk nog
eens bevestigd, dat hij geen lijsttrek
ker wil zijn als zijn partij een al te
radicale koers tegen de atoomwapens
inslaat.
Vergeleken met de afgelopen jaren
zal er in de komende verkiezingscam
pagne meer aandacht aan het verkie
zingsprogram worden gegeven en wat
minder alleen op de lijsttrekker. Den
Uyl, worden gespeeld. „Het beleid
van de PvdA staat centraal in de
campagne. Den Uyl Is daarbij uiter
aard onmisbaar, maar we mikken
niet alleen op zijn persoon. We willen
niet alleen maar zoveel mogelijk
stemmen halen, maar ook een goede
inhoudelijke campagne voeren," al
dus Van den Berg. Hij zei desge
vraagd dat de PvdA-lijsttrekker niet
automatisch minister-president hoeft
te worden. „We hebben op dit punt
geen staatsrecht, maar in het geval
Den Uyl zou het me niet verwonderen
als het wel zo wordt."
De partijraad moet ook beslissen
over een voorstel de Tweede Kamer
leden nauwer te binden aan het par
tijprogram. Als zij bepaalde bezwa
ren hebben moeten de kaniddaat-Ka-
merleden die van te voren kenbaar
maken en dan moet de partij beoor
delen of dat aanvaardbaar is
De PvdA zal op een later congres in
oktober 1981 beslissen of Kamerle
den die zich niet aan het program
houden ook teruggeroepen kunnen
worden en dus hun Kamerzetel moe
ten inleveren. Van den Berg is geen
voorstander van deze procedure: ..Als
een Kamerlid het niet goed doet geeft
de volgende kandidaatstelling vol
doende gelegenheid om daar wat aan
te doen." zei hij.
Clint Eastwood in Bronco Billy
Enkele jaren geleden is er een
film gemaakt over de legen
darische Buffalo Bill en de
niet minder legendarische
Davy Crockett, waarbij de
historische gebeurtenissen
werden terug gebracht tot cir
cus formaat. Je gedachten
gaan bij Clint Eastwoods film
Bronco Billy onwillekeurig
die richting uit.
Je vraagt Je even af, of opnieuw het
circus gebruikt is voor een satirische
verbeelding van „het Westen". Maar
je wordt al gauw uit de droom gehol
pen. Het circus dient alleen als kleuri
ge achtergrond van de held met de
scherp geconcentreerde blik, het met
vier opzichten werd bij de
ngste Oscar regen de film
11 that jazz" van Bob Fosse
Verscheiden met de betite-
ig „best". Onder meer voor
.best art direction" en de
est costume design". Deze
derscheidingen zijn onge-
ijfeld verdiende honorerin-
n geweest. Maar het wil nog
it zeggen, dat „AU that
z" ook een „beste film" zou
n. Dat is zij beslist niet.
kwalificatie voor de film die het
est voor de hand ligt is. dat het
it om de show-dood van een show-
n Een glitter dood, gebracht in de
biance van een met gazen sluiers
pastelkleurige. fondant sentimen-
teit, die de werkelijk prachtige
riek van bepaalde gedeelten heil-
s compromitteert.
flfrsonen en verhaal zijn stereotiep
geclicheerd. De hoofdpersoon is
i door werk en amoereuze neigin-
I geobsedeerde regisseur van
todway shows en showfilms. Joe
leon (Roy Scheider). Als toeschou-
r ben je getuige van de keuze van
Mers en danseressen voor een
uwe show. Dit geeft de gelegen-
d tot het laten uitvoeren van test-
letten. met de overbekende weige-
igen, gevolgd door teleurstelling of
«ptaties.
E at je hier mist is de spontanieteit.
"f zo verfrissend is in een film als
pme". Ook dóór zijn de „gelmpro-
perde" balletten geënsceneerd.
maar zij hebben een frisheid, die je in
„All that jazz" de hele film door ver
geefs zult zoeken. Dat wordt ten dele
goed gemaakt door de soms meesle
pend exuberante „oefeningen" voor
de door Gideon bedachte en choreo
grafisch geleide show. Met name in
een „airotic" dans. waar zij het hier
en daar met goedkope middelen en
duidelijk effectbejag een surrealis
tische kracht in is gelegd, waaraan je
je onherroepelijk gewonnen geeft.
Variaties
Het is met dit soort films vrijwel
altijd hetzelfde. Ze worden in wezen
gemaakt om de veroverende ritmiek
en de decoratieve kracht van ballet
ten. Maar zelden stelt een ontwerper
van fco'n film zich tevreden met een
dergelijke louter visuele schoonheid
Er moet, om de variaties aan elkaar
te binden, een verhaal bij worden
verzonnen.
Fosse, die de film heeft geregisseerd,
heeft ook de onvergetelijke film „Ca
baret" gemaakt. Die film bezat even
eens een overvloed aan show elemen
ten. Maar die waren uitvloeisels uit
het goede verhaal, dat aan de film ten
grondslag lag. Daardoor kon een
evenwichtige dramatiek worden be
reikt. In „All that jazz" is het verhaal
getrokken Hit de drie stuivers ro
mantiek tussen ritmische en deco
ratieve elementen door gestrooid. Er
is geen echte samenhang ontstaan.
Het hangt allemaal als los zand aan
elkaar.
Het verhaal gaat, zoals hierboven al
is gezegd, over de showdood van een
showman. De film opent met een con
frontatie van Joe Gideon met de „en
gel des doods". In goedkope stijl
een stijl, die eigenlijk in strijd is met
de echte show verbeeldingen van Gi
deon, zodat dit element in de film
volstrekt vals is. De engel is een met
gaas omhulde levende etalagepop, zij
is verschenen op het moment dat
Gideon na een hartaanval zijn werk
aan een door hem op touw gezette
show uit handen moet geven. Hij doet
dat met tegenzin en blijft in zijn
verbeelding tot het einde toe tegen
zijn dood vechten.
Levensstrijd
Deze laatste levensstrijd van Gideon
is een eigen showvorm gaan aanne
men. Een vorm, waarin het onbewus
te van de showman (in surrealistische
beelden) wordt vermengd met beel
den die van buiten af (dus niet via
Gideons brein) worden binnen ge
bracht. Beelden van de verrichte
hartoperatie, met vrees voor direct
sterven of gevoelens van levensverza
king worden vermengd met beelden
van zakelijke onderhandelingen over
voortzetting van de show. Van het
eerste de innerlijke ontmoeting
van Gideon met de dood is er te
weinig. Van het tweede de voort-"
gang van het leven buiten de sterven
de Gideon om is er te veeL Dat
bestempelt „All that jazz" in zijn ge
heel als een mislukte film.
D.O.
Amsterdam: Calypso I, Rotterdam:
Calypso I, Den Haag: Asta. Verder in
Eindhoven, Utrecht, Den Bosch,
Groningen, Arnhem, Hilversum.
Roy Scheider als Broadwayregisseur Joe Gideon in All that jazz.
ADVERTENTIE
Een week v.a. f 215.-. een lans weekend u.a. f130.- en een midweek v.a. flOO.- per bungalow.
Buiten het hoogseizoen kunt u in alle rust genieten van een heerlijke vakantie in een
komfortabele bungalow in de mooiste natuurgebieden van ons land. Er is keuze uit 19 verschillende
bungalowparken. U reist per trein of per auto.
Deze en vele andere reizen in eigen land zijn uitvoerig be-
schreven in de kleurrijke nieuwe Trans gids: .Vakantiereizen in herfst V LI Ul IO
winteren lente 80/81". Haal 'm even bij het NS-station, de Rabobank T
of uw reisbureau. Of bel:030 - 62.78.44. \(XbXUlilLlLlZLTl
Trans: het aktieue reisbureau van de Nederlandse Spoorwegen.
forse halen gesneden gezicht en de
tot een felle streep verstrakte mond
Clint Eastwood.
Het is niet uitgefloten dat Eastwood,
zijn image van „harde knaap" (opge
komen uit de westerns van Italiaanse
makelij) beu is. Met een circussausje
erover heen is het allemaal prettiger
te slikken. Want wie neemt momen
teel de harde western-vechter, de bar
se cowboy of de genadeloze sheriff
nog au sérieux. Het begint erop te
lijken of het genre, zoals het zich
integraal heeft gemanifesteerd, ten
dode is opgeschreven. Het circus is
daarvoor d.w.z. voor ten dode opge
schreven genres het aangewezen
conserveermiddel. Gebaren, situaties
en figuren kunnen, herdoopt tot min
of meer karikaturale typen, het mu
seum van het onvernietigbare amuse
ment in gaan. In zekere zin gebeurt
dat ook met„Bronco Billv".
Oppervlakkig genomen fungeert
Clint Eastwood in de film als een nep
cowboy. De tijd van de cowboys is
voorbij, maar je kimt de figuur nog
steeds geroutineerd blijven na spelen
en doen alsof hij nog bestaat. Dat is
een nep cowboy neer zetten. In Bron-
co Billy is een andere weg gevolgd. De
cowboy Billy is een nostalgische fi
guur, die in de ambiance van het
circus ver tegemoet komt aan de een
voudige verbeelding: de verbeelding
van kinderen, die nog in hun romanti
sche helden willen geloven en de ver
beelding van ouderen, die, met een
zekere weemoed, al lang afscheid
hebben genomen van het genre de
western zonder psychologische frat
sen, zonder bleke spaghetti draden,
zonder modieuze geweldexplosies,
maar simpel ruig en ongecompli
ceerd. Men begrijpe overigens goed
in Bronco Billy wordt geen circusspel
gemaakt van een western. Alleen
wordt, binnen circussfeer, de geest
van de western typen uit de fles gela
ten, zoals in de sprookjes van de
duizend en één nacht.
Clint Eastwood/Bronco Billy trekt
met zijn circus door heel Amerika.
Oorspronkelijk is Billy schoenenver
koper geweest, maar het leven in New
York, waar hij eerzaam schoenen ver
kocht, benauwde hem. Hij wilde naar
„the West". Niet het actuele Ameri
kaanse Westen, maar het Westen
zoals dat nog voortleeft In de jon
gens-verhalen. Hij herschiep zich zelf
tot cowboy, die een lasso-danser,- een
slangen-bezwerende indiaan en een
rad pratende presentator om zich
heen verzamelde en zich zelf opleidde
tot snelle scherpschutter en meester
lijk messenwerper.
Bankoverval
Dat Billy zelf moeite heeft de wereld
van de werkelijkheid en de circus
verbeelding uit elkaar te houden,
blijkt wanneer hij in een onvervalste
antieke cowboyscène tussenbeide
komt. Hij is getuige van een overval
op een bank en reageert spontaan als
snelle schutter. Hij is er een beetje
verbaasd over, maar voelt zich er wel
door versterkt in zijn functie van „be
waarder van een legende".
De film is een pretentieloze amuse
mentsfilm. Veelal wordt een dergelij
ke omschrijving gebruikt voor een
film met de waarde van een lege schil.
Dat gaat niet op voor „Bronco Billy".
De in de film besloten intenties, zoals
die hierboven zijn weergegeven, zijn
niet opzettelijk nagestreefd, ze vloei
en natuurlijk voort uit de essentie
van de in de film verwerkte verbeel
ding. De verbeelding van een legende
in circus (of clown) abstractie. Pre
tenties horen daar niet bij.
D.O
Amsterdam: Nöggerath, City 7 Den
Haag: Metropole 1, Rotterdam: Cor
so. Voorts in Utrecht, Groningen,
Nijmegen, Arnhem, Heerlen, Zaan
dam, Amersfoort, Apeldoorn, En
schede, Den Bosch, Eindhoven, Hil
versum, Leiden.
Voor het debat over de veerdiensten begon ontving het Tweede-Kamerlid
M. W. Schakel een petitie uit handen van burgemeester Blommenstein van
Terschelling waarin hij namens de bewoners van de eilanden voor handha
ving van de bestaande dienstregeling pleitte.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG Minister Tuijnman van verkeer en waterstaat
voelt er weinig voor via een rijksbijdrage de veerdiensten
tussen Harlingen, Vlieland en Terschelling op peil te houden.
Een meerderheid van de Tweede Kamer heeft er gisteren in
een debat over deze zaak bij de minister op aangedrongen wel
steun te verlenen aan rederij Doeksen, die de veerdiensten
onderhoudt. Tuijnman zal de Tweede Kamer volgende week
meedelen of hij toch nog mogelijkheden ziet de gevraagde
bijdrage van omstreeks een half miljoen te leveren.
De veerdienst op de Waddeneilanden
zullen met ingaraj van half september
volgens een beperktere dienstrege
ling gaan varen, vanwege geldgebrek
van de rederij. Eilandbewoners zijn
daar tegen in verzet gekomen, omdat
zij vrezen moeilijker dan voorheen op
het vasteland te kunnen komen. Een
delegatie van de eilandbewoners was
gisteren dan ook naar Den Haag geto
gen om dat regering en parlement
nog eens duidelijk te maken.
Subsidie
De rederij Doeksen is de laatste in
Nederland die de verbindingen ge
heel op particuliere basis onder
houdt. Aller ogen zijn derhalve op de
overheid gericht om via subsidie de
diensten op peil te houden.
Tuijnman betreurde het dat de be
trokken provincies en gemeenten in
het noorden des lands niets hebben
ondernomen om de veerdienst te red
den. Hij meende dat dat mede hun
verantwoordelijkheid was. Ook rela
tiveerde hij de vrees, dat de eilandbe
woners geïsoleerd zouden raken, om
dat, zo zei de minister, „slechts enke
le slecht bezette schepen van de win
ter niet meer zullen varen."
WD, PvdA en D'66 dienden een mo
tie in, waarin wordt gesteld dat in
krimping van de veerdienst moet
worden voorkomen, totdat er een
nieuwe landelijke regeling is voor wat
wel wordt genoemd de „zoute veren".
Het CDA is met de minister van me
ning. dat ook van de plaatselijke
overheden wel wat mag worden ver
wacht om de reder te helpen. SGP-
Kamerlid Van Rossum vroeg de be
windsman in een motie tarieven en
dienstregeling van de veren te sa
neren.
Volgende week stemt de Kamer over
de moties, waarschijnlijk nadat be
kend is geworden of Tuijnman alsnog
met het gevraagde geld komt
Van onze sociaal-economische re
dactie
UTRECHT De Voedingsbond FNV
is tevreden over het principe-akkoord
over een nieuwe zuivel-CAO. Volgens
het akkoord in de zuivel blijft de
koopkracht op peil en zal er voor vuil
en onaangenaam werk beter worden
betaald Dankzij een herstructure
ring van de loonschalen en de vuil
werk-toeslagen die praktisch alle
22.000 werknemers krijgen op de
chefs na krijge de werknemers er al
met al bovenop de prijscompensatie
nog eens vier tot viereneenhalf pro
cent meer loon bij. Door verruiming
van de loonschalen en betere uitloop
mogelijkheden zit er bovendien voor
veel werknemers in de zuivel ook de
komende paar jaar nog een jaarlijkse
loonstijging van een procent of twee
in het vat
Van werkgeverszijde is erop gewezen
dat bij invoering van de nieuwe belo
ningsstructuur per 1 januari aan
staande en de vuil-werk toeslag
eventuele zwarte-loonbestanddelen
zullen worden „geschoond", zodat
het effect van deze operatie per werk
nemer sterk kan verschillen. De CAO
kent verder een minimumvakantie
toeslag van 2300 gulden, uitbreiding
van de basisvakantie met een dag en
de invoering van vijf dagen onbe
taald verlof. De loontoeslag van 26
gulden wordt bovenop de prijs
compensatie verwerkt door een
loonsverhoging van een procent per 1
januari.
