'Vier jaar te kort voor wijziging universiteiten' 'Werknemers booreiland nog steeds rechteloos' Kritische noten bij opening academisch jaar Penning voor oud-minister Wind Doe joe folio mie? (1) Doe joe folio mie? (2) Gevoelig Agenda Steuncomité Latijns-Amerikanen: DINSDAG 2 SEPTEMBER 1980 BINNENLAND TROUW/KWARTET Van onze onderwijsredactie AMSTERDAM „Een kabinetsperiode van vier jaar is te kort voor ingrijpende verandering in het onderwijssysteem en voor fundamentele onderwijswetgeving, als er behoorlijk gewerkt moet worden." Deze opmerking maakte gisteren drs H. J. Brinkman, de voorzitter van het college van bestuur van de vrije universiteit van Amsterdam, in zijn toespraak ter gelegenheid van de opening van het academisch jaar. Hij kwam tot deze conclusie nadat hij de moeizame ontstaansgeschiedenis had geschetst van een aantal wetten, die in voorbereiding zijn voor het wetenschappelijk onderwijs. I Drs. Brinkman was gisteren niet de enige, die kritische kanttekeningen plaatste bij het beleid van minister Pais (onderwijs) en zijn voorgangers. In de meeste openingsredes, die op de universiteiten en hogescholen wer den uitgesproken, werd de moeilijke financiële positie aangestipt, waarin de universiteiten komen te verkeren. Voor het Landelijk Studenten Aktie Komlté betekende de opening van het academisch Jaar het startsein voor gerichte acties tegen het beleid van Pais. De kritiek richtte zich op het wets- ontwerp voor de tweefasenstructuur. dat voorziet in een doctoraalstudie t van vier Jaar en een beperkte door- stroming van studenten naar de post- doctorale fase voor specialisatie en r gerichte beroepsopleiding. Een twee de punt van kritiek vormde het voor ontwerp van wet op het wetenschap pelijk onderwijs 1981. Positiever was men over de beleidsnota universitair onderzoek. Bijval uit Leiden r Drs Doorman kreeg bijval van de voorzitter van het college van be stuur van de rijksuniversiteit van Lei den. mr. K. J. Cath. Deze meende dat toekomstige kabinetten zuiniger moeten worden met het maken van beleidsnota's en het doen van wets voorstellen. Volgens Cath zijn de af gelopen acht Jaar „astronomische be dragen'' besteed aan voorstellen" tot verandering van het wetenschappe lijke onderwijs en onderzoek. „Het zou beter zijn als het parlement wordt verplicht tot snelle besluitvor ming, waarbij voldoende speelruimte wordt gelaten aan de universiteiten en hogescholen." Het wetsontwerp voor de twee-fasen- structuur ontmoette niet overal kri tiek. Prof. dr. A. Verhoeff, de schei dende rector van de rijksuniversiteit van Utrecht, zei in zijn redevoering, dat hij gematigd positief stond tegen over de hervormingsplannen van Pais. „Ik kan de invoering van deze nieuwe structuur niet zien als het begin van het einde van het universi taire onderwijs Het gevaar lijkt me groter dat er onder de nieuwe opper vlakte toch weer niets wezenlijks aan het universitaire onderwijs zal veran deren." Zijn visie werd gedeeld door de rector magnificus van de rijksuniversiteit in Groningen, prof. dr. J. Borgman. Hij zag in. de ombouw van de doctoraal opleiding tot vierjarige programma's „een unieke aanleiding om over ver nieuwing van het onderwijs na te denken". Verhoeff hoopte wel dat de discussie over de twee-fasenstructuur gauw is afgelopen. „Over de vraag of de twee fasenstructuur de meest wenselijke dan wel de meest verwerpelijke vorm van universitair onderwijs is, zijn nu zoveel wijze en onwijze woorden ge produceerd, dat het de hoogste tijd wordt dat het parlement vastlegt waar de universiteiten zich in de toe komst aan zullen moeten houden. Dat zal een einde maken aan de onze kerheid". aldus Verhoeff. Academische vrijheid In de speeches werd een groot aantal bezwaren geformuleerd tegen de wet op het wetenschappelijk onderwijs 1981. waarvan het voorontwerp in dis cussie is. Volgens prof. dr. J. Sperna Weiland, de rector magnificus van de Erasmus universiteit in Rotterdam, zitten er in de komende wet elemen ten, die de vrijheid van onderwijs beperken. „Ongewild wordt er een structuur geschapen, waarbij weten schappers en vooral studenten niet meer in volle vrijheid kunnen onderzoeken en publiceren. De pro gramma's worden zo strak opgesteld, dat met name de studenten alleen nog de voorgeschreven boeken en dictaten kunnen verwerken." Hij verklaarde zich tegen de vastleg ging van het ongeschreven beginsel over de „academische vrijheid." In perking van deze vrijheid en de finan ciële bezuinigingen zouden het con formisme bevorderen. Galilei, aldus Sperna Welland, zou aan de toekom stige Nederlandse universiteit geen kans meer krijgen 9m te bewijzen dat de aarde rond is. Het idee voor zo'n onderzoek zou slecht vallen bij het wetenschappelijk forum op de uni versiteiten door de doorgevoerde be zuinigingen zou het onderzoek niet uitgevoerd kunnen worden, omdat de publieke opinie op de universiteit er niet achter staat. De rector magnificus van de vrije universiteit van Amsterdam, prof. dr. H. Verheul, toonde zich evenmin een voorstander van de vastlegging van het begrip „academische vrijheid." Hij zag liever dat de academische vrijheid gewaarborgd werd in de grondwet. De wet universitaire bestuurshervor- ming kreeg nogal wat kritiek van drs. M. J. Koomstra, lid van het college van bestuur van de Leidse universi teit. Koornstra memoreerde aan de opzet van de wet. De studenten en het niet-wetenschappelijk personeel zouden zorg dragen voor een duidelij ke maatschappelijke oriëntatie bij de besluitvorming. Koornstra: „Het te gendeel lijkt mij soms het geval. Vak groepen en subfaculteiten zijn niet zelden gericht op budget maximalise ring. Te weinig besturen laten blijken dat het totaal van hun activiteiten één of enkele miljoenen omvatten, die door de samenleving Worden op gebracht." De relatie tussen universiteit en maatschappij werd ook gelegd door ir. W C. M van Lieshout, de voorzit ter van het college van bestuur van de katholieke universiteit van Nijme gen Hij meende dat de maatschappe lijke dienstverlening meer gestructu reerd moet plaatsvinden op de uni versiteiten. Een katholieke universi teit heeft volgens dr J. Kremers, de voorzitter van de stichting van de katholieke universiteit in Nijmegen, een speciale taak in deze samenle ving. „Het barst van de zinsgevings- vragen, geestelijke nood, verstopte menselijke verhoudingen en minder heidsgroepen, die geen steun hebben en in de knel raken. Kremers vond dat de katholieke universiteit op grond van de „christelijke solidari teit" zich meer op deze problemen moest richten. In de openingsrede van prof. dr. L. Heyde, hoogleraar aan de centrale interfaculteit filosofie aan de katho lieke hogeschool te Tilburg, bena drukte hij het belang van deze een Jaar oude opleiding. „Met deze nieu we faculteit is de filosofie meer dan voorheen een zaak geworden, die alle faculteiten aangaat." De rector magnificus van de Techni sche Hogeschool in Eindhoven, prof. ir J. Erkelens, ging in zijn rede in op de groeiende kritiek vanuit de maat schappij op het wetenschappelijke onderwijs. Hij noemde de kritiek vaak terecht. „Wij hebben onszelf te veel geïsoleerd en zijn er onvoldoende in geslaagd naar buiten toe duidelijk te maken welke nuttige bijdrage wij leveren aan de toekomstige welvaart van ons land." Ondernemerschap Erkelens vond dat dat de TH's hun bijdrage moeten leveren in de strijd om het voortbestaan van de nationa le industrie door de oprichting en de ontwikkeling van kleinere vernieu wende ondernemingen te stimuleren. „Jonge ingenieurs zouden daarom be ter op het ondernemerschap moeten worden voorbereid." Hetzelfde geluid klonk door in de rede van prof. dr. ir. H. H. van den Kroonenberg, de rector magnificus Prof. mr. H. J. Hofstra, oud-minister van financiën, is gistermiddag op de rijksuniversiteit van Groningen onderscheiden met de Ubbo Emmiuspenning. Hij kreeg de penning uit handen van de rector magnificus, prof. dr J. Borgman. Hofstra werd onderscheiden op grond van zijn indrukwekkende inbreng in de belastingwetenschap. van de Technische Hogeschool Twen te. Hij pleitte voor de mogelijkheid, dat kleine en middelgrote bedrijven financieel in staat worden gesteld jonge ingenieurs in dienst te nemen voor de begeleiding van vernieu wingsprojecten. Dit zou kunnen als jaarlijks vijftien procent van de 150 miljoen, die de regering beschikbaar stelt voor renovatie, voor dit doel wordt gereserveerd. Uitert somber was prof. dr. H. Casi- mier, oud-voorzitter van de Konink lijke Nederlandse Academie van We tenschappen in zijn rede voor de Technische Hogeschool in Delft. Hij acht het niet uitgesloten dat de op hol geslagen wetenschap en techniek uiteindelijk kan leiden tot een cata strofale ondergang van de huidige beschaving De gevolgen van de mo derne technische successen zijn vol gens Casimier niet onverdeeld gun stig. „In de ontwikkelingslanden brachten zij nauwelijks verbetering in een mensonwaardig lot van de meerderheid. In de westerse maat schappij leiden zij tot vervulling van de steden, toenemende werkloosheid en ontevredenheid, toenemende on veiligheid en geweld, steeds slechtere dienstverlening en een stijging van PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTENPARLEMENTEREN Redactie: Hans Gosllnga. Bijdrage: Ferry Mingelen Het Binnenhof staat er nog, het kabinet zit er nog, de problemen liggen er nog. Er is niets nieuws onder de zon. Laten we ons dus opmaken opnieuw wind na te jagen. Kleine, IJdele gebeurtenissen ma ken duidelijk dat men weer in het kleine vaderland is en politici niet veranderen. Men bekijke slechts zo'n fotootje als dat van onze minis ter-president met een trommel op zijn buik en een baret op zijn hoofd. Ziet zo een ereburger eruit? Wie lang naar de foto kijkt, zal zich gelukkig prijzen een gewoon burger te zijn. Van Agt mag trouwens wel oppassen met al die ereschappen. Werd hij deze zomer ook niet reeds ere-doctor aan een Amerikaanse universiteit? Wie zoveel ere-functles heeft, kan voor gewone functies wel eens te zwaar worden bevonden. Voor neef Joop liggen de problemen anders. Een professor in zijn partij meent te hebben aangetoond, dat de opposi tieleider de naam „ome" niet langer waard is. Den Uyl is daarmee weer onderaan de ladder, want in de politiek ben Je voor neef niets, maar na ome kun je nog vadertje worden. Na de oorlog is dat, zoals men weet, alleen Drees gelukt. Zoals van een ereburger mag wor den verwacht, heeft Van Agt dit weekeinde opgeroepen tot nationa le eenheid. Hij richtte dit appèl tot de christelijke bond van oranjevere nigingen. Had hij water naar de zee gedragen, men zou het beter heb ben begrepen. Maar laat neef Joop oppassen. De premier heeft van een ambtenaar te horen gekregen hoe hij stemmen kan winnen, dat kwam zo. In een van zijn mismoedige buien beklaagde Van Agt zich tegenover een van zijn ambtenaren over het juk van de wekelijkse persconferen tie. Kon hij daar niet van af? Hij zei daar maar dingen die hij niet wilde zeggen en die hij later in het parle ment weer moest rechtzetten. De ambtenaar antwoordde de-pre mier, dat stoppen wel buitenge woon lichtzinnig zou zijn. „Immers, u zegt op de persconferentie iets verkeerd, maar dat levert u twee zetels op. Vervolgens corrigeert u de zaak in de Kamer en dat levert opnieuw twee zetels op." Wind. Men zij er voor gewaar schuwd in dit verkiezingsjaar. lands vrijwel volledig beheerst, ver der redêlijk is in een van de Scandi navische talen, Hebreeuws' kan le zen en zelfs een keer de moeite nam om aan een diner in China een toe spraak af te steken in het Chinees. Toen de raad van Europese minis ters van onderwijs vorig jaar in Ne derland vergaderde, werd hem zelfs gevraagd als voorzitter te fungeren, juist vanwege zijn talenkennis. Hij wisselde toen ook Inderdaad net zo gemakkelijk van taal als wij ge woon van overhemd. Bravo dus. Ne derland spreekt een woordje mee. Jongens van Jan de Witt, Piet Hein en de Verenigde Oostindische Com pagnie. Purheps ievun ze verie blkboon of ze strettezie wie ievun fiel zet ze Van Agt ent of ze dekkeet diesurfs sierejus konsiddereetsjun. Wishout ekzek- jurreting ze importuns of ze oda- tarkut, wie konsiddur it es uh sik- niffikunt saainMinister Jan de Koning (ontwikkelingssamenwer king) spreekt de algemene vergade ring van de Verenigde Naties toe. In het Engels. Zaterdagavond zond het NOS-jour- naal er beelden van uit. Dat was op zichzelf nog wel om aan te zien. Maar wie daarbij ook nog het geluid had aanstaan, moet een hevige krampstoot hebben gevoeld in de grote taalspier. Zelfs de Nederlandse ondertiteling neigde tot een opstand, de witte letters trilden al. Vermoedelijk zou den engelstalige toehoorders in New York beter af zijn geweest wan neer De Koning de tekst van zijn toespraak gewoon had rondgedeeld in plaats van haar uit te spreken. Want het Engels waarvan hij zich bediende, vertoonde sterke over eenkomst met een Gronings dialect zoals dat wordt uitgesproken door een inwoner van Peking. Minister De Konng is overigens niet de enige bewindsman die zich on verstaanbaar maakt. Er zijn meer kleurrijke voorbeelden, zowel van het huidige kabinet (Albeda, Gardeniers) als van vorige minis tersploegen. Legendarisch is bij voorbeeld het optreden van de voor malige minister van (volksgezond heid en) milieuhygiëne, Irene Vor- rink, die zich een keer in Frankrijk introduceerde met de woorden: „Je suis la ministre du milieu." Minister van de onderwereld dus. Gelukkig beschikt ons land ook over bewindslieden die de betekenis van een gedegen talenkennis op de juiste waarde schatten. Zoals minis ter Arie Pais (onderwijs en weten schappen), die vloeiend Engels, Frans en Duits spreekt, het IJs- Dit vermag ons echter niet aan de taal armoede onder bewindslieden voorbij te gaan. Anders krijgen we straks een minister van onderwijs, die zijn Duitse collega gaat uitleg gen dat het „Deutsch prassen" op de Nederlandse scholen steeds druk wordt beoefend. Er is overigens wel een mogelijk heid voor bewindslieden om blun ders in de buitenlandse taal uit de weg te gaan. Het Verbond van Ne derlandse Ondernemers heeft bij voorbeeld een stoomcursus, waar men in veertien dagen tijd een van de moderne talen redelijk in de vin gers kan krijgen. Tot nu toe wordt daar althans door ministers of staatssecretarissen echter maar Pais spaarzaam gebruik van gemaakt. Alleen de oud-minister van verkeer en waterstaat Bakker schijnt de VNO-cursus te hebben bezocht. De vraag rijst derhalve of de over heid zelve niet eens initiatieven moet nemen om aspirant-bewinds lieden te toetsen op hun capacitei ten. En dat zou dan niet alleen de talenkennis hoeven te gelden. Jaren geleden heeft de Haagse ad vocaat mr. Remco de Ranitz bij zijn promotie tot doctor in de rechtsge leerdheid (in Leiden) de stelling ver kondigd dat politici net als topamb tenaren een psychologische test zouden moeten ondergaan. Zo'n test past nu eenmaal in de sollicita tieprocedure voor (duur betaalde) overheidsbanen en geredeneerd vanuit het gelijkheids- en rende mentsbeginsel zou derhalve ook een bewindsman hiervoor in aanmer king moeten komen, zei De Ranitz. Daaraan zou dan nog een aantal andere voorwaarden kunnen wor den vastgeknoopt, namelijk: goede contactuele eigenschappen, gede gen kennis van het staatsrecht en goede beheersing van de moderne talen. dan. Iemand in WD-kring bedenkt dat Rietkerk een goede kandidaat zou zijn om de WD-commissaris van de Koningin in Groningen, Toxopeus, per 1 oktober op te vol gen. Prompt neemt iedereen maar aan dat Koos inderdaad naar Gro ningen gaat, alsof ze hem graag en zo snel mogelijk kwijt willen. Nu worden politieke kopstukken in Den Haag vaker voor allerlei mooie baantjes genoemd zonder dat het ervan komt Doorgaans laten ze de ze geruchten maar lijdzaam over zich heen gaan. Niet echter Koos Rietkerk'. Afgelopen vrijdag gaf hij een speciale verklaring uit waarin hij benadrukte geen ambitie voor de post te hebben en WD-partij- voorzitter Korthals Altes herhaalde deze boodschap diezelfde avond op het WD-congres in Rotterdam. Vanwaar deze overgevoeligheid? „Ik denk dat hij echt 'niet veel zin heeft in Groningen, het is niet een man die zijn werk om vijf voor twaalf in de steek laat, zegt zijn woordvoerder desgevraagd. Maar stel dat een ernstig beroep op hem wordt gedaan, dan zou hij het toch alsnog kunnen doen, politici zeggen wel vaker dat zij geen ambi tie ergens voor hebben? „Ja, dat sluit ik niet uit, dat weet je nooit bij een politicus," zegt Rietkerks woordvoerder. Een andere WD-functionaris heeft een betere uitleg voor Rietkerks ge voeligheid. „Sinds die geruchten over „Groningen" rond gaan, is een aantal WD-afdelingen geneigd Rietkerk helemaal niet of veel lager op hun kandidatenlijst te zetten. Dat kan hij natuurlijk niet hebben, stel je voor dat „Groningen" hele maal niet doorgaat," aldus deze WD-bron. De mogelijkheid dat Rietkerk ver beneden zijn niveau op de WD-lijst komt. lijkt niet on gegrond. Erg populair is hij niet in de partij en er zijn al veel meer beschikbare kandidaten dan ver kiesbare plaatsen. Niet alleen de 28 huidige Kamerleden dringen me rendeels om een plaatsje, ook nogal wat bewindslieden uit het kabinet willen naar de Kamer. Met zoveel kapers op de kust kan zelfs een WD-fractielelder de zaken niet op hun beloop laten. De Koning Het leven van WD-fractleleider Koos Rietkerk gaat niet over rozen. Ruim drie jaar lang al leidt hij on der moeilijke omstandigheden de WD-fractie in de Tweede Kamer Dankbaar is dat werk niet. Rietkerk mocht in het begin nog wel officieel meedelen dat hij nu de politieke leider der liberalen was. in feite is niemand anders dat ooit geweest dan de echte WD-kampioen vice- premier Hans Wiegel. Maar goed, Koos heeft het toch maar gedaan. En wat gebeurt er De Tweede Kamer bespreekt van daag maatregelen tot bestrijding van belastingfraude. Vorige week kwam men daar niet meer aan toe. Vervolgens komt de aanpak van een ander euvel aan de orde, de beunhazerij. Tot slot praat de Ka mer over haar eigen huisvesting. Vanmiddag houdt de Kamercom missie voor kernenergie een hoorzit ting in verband met mogelijke ac ties tegen de kerncentrale in Dode- waard. het aantal zelfmoorden. Ondertussen wordt naarstig gewerkt aan de voor bereiding van een collectieve zelf moord. onder het mom van defensie." Prof. Casimier toonde weinig vertrou wen in staatslieden, politici en mili tairen, dat zij verstandige beslissin gen zullen nemen. Zij zijn volgens hem onvoldoende op de hoogte van de moderne technische ontwikkelin gen en de gevaren die zij met zich meebrengen. Derde Wereld De ontwikkelingslanden kwamen ook aan de orde in de speech van dr. G. J C van der Horst, adjunct-direc teur van de Nuffic. bij de opening van het academisch jaar op de universi teit van Amsterdam. De Nuffic Is de stichting van Nederlandse universi teiten en hogescholen voor interna tionale samenwerking. Hij pleitte voor meer en betere contacten tussen de Nederlandse universiteiten met Derde Wereldlanden. Volgens Van der Horst is er nog geen sprake van een systematische voorrang van de ontwikkelingsproblematiek binnen de universitaire wereld. Alleen op de vrije universiteit wordt voorrang ge geven aan ontwikkelingssamenwer king. „De ontwikkelingsproblema tiek is de urgentste van alle wereld omvattende problemen," aldus Van der Horst. Het feit dat de Landbouw Hoge school in Wageningen een forse bij drage levert aan de ontwikkelingssa menwerking, gold voor ir. P. van der Schans, de voorzitter van het college van bestuur, als argument voor een afwijkende financiële behandeling door de regering. ..Meer dan enige andere universiteit of hogeschool biedt Wageningen hulp bij verbete ring van de landbouw en de ontwik keling van het platteland in de Derde Wereld." Van een onzer verslaggevers DEN HELDER Zolang de Nederlandse wetgeving niet van toepassing is op de mijninstallaties in het Nederlandse deel van de Noordzee, blijven werknemers op deze booreilanden rechteloos. Vooral het ministerie van sociale zaken faalt in het aanpakken van de sociale wantoestanden, die zich op het Nederlandse deel van het continentale plat voordoen. PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTENPARLEMENTEREN Deze kritiek werd gisteren in Den Helder geuit door het steun-comité Latijns-Amerikanen Den Helder en de dienstenbonden FNV. Vorig jaar november bracht het steuncomité (waarin politieke partijen van links en rechts, kerkelijke organisaties en vakbonden deelnemen) een zwart boek „Tussen wal en schip" in de publiciteit om de misstanden op de boortorens te illustreren. De actie was vooral gericht op de situatie waarin zo'n vijftig hoofdzakelijk Zuidamerikaanse schoonmakers en keukenwericers hun werk verrichten. Volgens het zwartboek was er sprake van een mensonwaardige situatie. Met arbeidsrecht heeft die niets te maken, ontslagbescherming bestond niet. evenmin als een enigszins accep tabele regeling van werk- en rusttij den. Het keukenpersoneel moest vier weken werken en had daarna maar een week vrij. De actie in Den Helder leidde tot'een gesprek met minister Albeda (sociale zaken), die zei de situatie belabberd te vinden en die blij was dat er „zo veel lawaai was gemaakt". In een gesprek met de inspecteur-generaal der mijnen, Korver, bleek van Haagse bezorgdheid over de wantoestanden veel minder; volgens Korver waren er geen klachten ingediend. Op 6 de cember werd het kantoor van Univer sal Service Göken BV (USI) op Schip hol bezet om de eis van betere ar beidsvoorwaarden kracht bij te zetten. Overeenkomst Begin dit jaar werd een CAO bereikt tussen USI, die keukenpersoneel aan de oliemaatschappijen levert, en de dienstenbonden, waarin een minima le overeenkomst was neergelegd (twee weken op - twee weken af. dui delijke afspraken over salaris en tijd stip van betaling, een duidelijke belo ningsstructuur. een ontslagrecht vol gens Nederlandse begrippen en socia le verzekering). Het gematigde enthousiasme over de effecten van de actie werd in mei weer getemperd, toen bleek dat de oliemaatschappijen Penroid en Pla cid Oil niets te maken wilden hebben met het bedrijven die vakbonden bin nen halen. USI moest voor haar uit- zendwerk meer geld uittrekken van wege de bijkomende lasten en raakte orders kwijt. Sommige oliemaat schappijen trokken arbeidskrachten voor het keuken- en schoonmaak werk aan van het Schotse bedrijf Calk en van de nieuwe Helderse Off shore Company (HOC), die eind mei in het leven was geroepen door de voormalige onderdirecteur van USI, Egon Schulz. Deze Schulz was bij USI ontslagen na de negatieve publica ties. Bij USI zijn inmiddels elf werkne mers ontslagen. Zes van hen. vijf Co- lumbianen en een Chileen, lieten zich gisteren op het Gewestelijk Arbeids bureau in Den Helder inschrijven, gesteund door de dienstenbonden. Volgens FNV'er Dick Hamaker be staat er vrijwel geen rechtspositie voor de ongeveer 250 buitenlanders, die op het continentale plat van Ne derland werkzaam zijn. Ook de onge veer vijftig Nederlandse werknemers kunnen geen beroep op het Neder landse ontslagrecht doen. De inschrijving bij het arbeidsbu reau, die directeur J. J. A. Baak een formaliteit noemde omdat de buiten landers „illegalen" zijn. betekent nog niet dat het vijftal voor een WW- uitkering in aanmerking komt. Direc teur Baak zei niets meer voor de vooral in Den Helder woonachtige Zuidamerikanen te kunnen doen. zo lang het Nederlandse continentale plat niet onder de Nederlandse wet geving valt. Werkgevers zijn volgens hem niet aan te pakken: „Voor ons is het een ongrijpbare situatie." Rechtspositie Dick Hamaker hekelde gisteren 'de houding van de Nederlandse over heid. Al 26 Jaar is Nederland in bet bezit van het continentale plat, maar voor de mensen die op de boortorens werken is volgens hem een goede rechtspositie nooit gecreëerd. „Er werken nu in de totale offshore-be drijven (bedrijven buitengaats, red.) ongeveer 30.000 mensen. Naar ver wachting zijn dat er over tien jaar 100 000. Mensen die in de offshore werken hebben ook het recht be schermd -te worden. Nu kan elke werkgever iemand die naar zijn me ning te lang haar heeft, zomaar ont slaan. Die werknemer is dan brode loos en kan ook geen beroep doen op de sociale verzekeringen." Volgens Hamaker „klappen ambte naren van sociale zaken of economi sche zaken dicht, als je het woord continentale plat laat vallen. Men weet er niets vanaf en is verder bang voor de belangenstrijd van de olie maatschappijen." Het steuncomité en de dienstenbon den hebben gisteren een groep Zuida merikanen vergezeld naar het kan toor van Placid Oil in Den Helder om een brief te overhandigen, waarin ge protesteerd wordt tegen de arbeidssi tuatie op de boortorens Geëist wordt ondermeer dat de totale Nederlandse arbeidswetgeving voor het Neder landse plat wordt toegepast, dat be drijven die op het plat in actie zijn. voorwaarden opgelegd krijgen, en dat er een interim regeling komt voor de verblijfsrechtelijke positie van de Zuidamerikanen bij ontslag, ziekte of langdurige arbeidsongeschiktheid.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 9