kleine
krant
Van der Schaar- Rest van de wereld: 0-1
Trouw de
Nieuwe school
staking dreigt
IGNIS Koelkasten&diepvrtezers
V
Leraren minder salaris
Helpen kan
op veel
manieren
Logeren
31 e™\ doeV
Af
-X
'Snelle' werkwijze van hartchirurg stuitte bij De Klokkenberg op verzet
Man doodgestoken
in Eindhoven
Man neergeschoten
voor 5.000 gulden
Akkoord hij
The Times
- DINSDAG 2 SEPTEMBER 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET P 8 - RHS 1|
-
2 september 1980
De Kleine Krant
Medewerkenden:
Piet Hagen
Johanneke Leestemaker
Manneke Wijgh
Gilles Stoop
Brieven en reacties naar
Trouw, postbus 859
1000 AW. Amsterdam
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG De bonden van onderwijzers eu
leraren zijn vreselijk boos op minister Pais. Deze
heeft gezegd dat alle docenten maar wat minder
moeten verdienen om hem uit zijn geldzorgen te
helpen. Willen de leerkrachten dat niet, dan is er
volgens de minister maar één oplossing: grotere
klassen en ontslag voor duizenden docenten.
De bonden zullen zich fel ver- Je minder verdienen. Het ls te
zetten tegen dit plan. Als de gek om alleen de leerkrach-
regering geld tekort komt, ten aan een extra offer te
moeten èlle mensen een beet- vragen.
Willen de bonden dan liever
grotere klassen? Natuurlijk
niet Maar goed onderwijs ls
Iets waarvoor we ln dit land
met z'n allen moeten zorgen,
zeggen ze. Je laat toch ook
niet de brandweermannen
hun eigen brandweerauto be
talen?
Als Pais zijn plannen doorzet.
zullen de bonden misschien
nieuwe stakingen uitroepen.
En dan niet voor één dag,
maar voor langere tijd. Dat
betekent dan een extra va
kantie voor de leerlingen. Die
zullen Pais wel dankbaar zijn
voor deze nieuwe vorm van
vakantlespreldlng.
Kinderen van Kamerleden op Sri Lanka:
«V'
Zeven kinderen van Kamerle
den hebben ln augustus een
bezoek gebracht aan Sri Lan
ka. De Ikontelevisie was ook
op Sri Lanka en zendt mor
genavond, in het Paard van
Troje een verslag uit van de
reis. Dlck-Jan Rempt en Pe
tra Worrell, twee van de zeven
wereldreizigers, vertelden
aan de kleine krant al Iets
van hun belevenissen op Sri
Lanka: „We hebben op de eer
ste dag een krottenwijk be
zocht, later hebben we een
vrij-handelszone bezichtigd,
waar bedrijven (ook Neder
landse) od voordelige voor-
waarden "industrie kunnen
opzetten. Drie dagen lang
zijn we ln het noorden van Sri
Lanka geweest, daar hebben
we het Vavunlya-project be
keken."
Dlck-Jan: „In zo'n arm land
als Sri Lanka moet met hulp
van andere landen ontwikke
ling op gang gebracht wor
den. Ik weet niet wat de beste
manier van hulpgeven ls. Elk
project heeft zijn goede en
slechte kanten."
Petra: We hebben gezien hoe
de mensen met een klein
beetje geld zelf putten kun
nen bouwen of de riolering ln
een wijk kunnen aanleggen.
Dat vind lk goede ontwikke
ling. Met weinig middelen
van organisaties als de Novib
of Unicef kunnen de mensen
zelf de ontwikkeling in gang
zetten."
Dlck-Jan: „Ik vind de klein
schalige projecten ook erg
goed maar lk snap niet waar
om multinationals (bedrijven
die in verschillende landen
vestigingen hebben) zo'n vies
woord ls. We zijn bij een Ne
derlandse ondernemer ge
weest, die een textielbedrijf
op Sri Lanka heeft. Zo'n be
drijf geeft werkgelegenheid
en de mensen kunnen tegelij
kertijd leren hoe ze een indus
trie kunnen opzetten."
Petra: „Ik vind dat geen goe
de ontwikkeling. De grond
stoffen en Ideeën voor de In
dustrie komen uit het buiten
land en worden weer geëxpor
teerd. De arbeiders blijven
met lege handen achter. En
als de voorwaarden voor bui
tenlandse bedrijven minder
gunstig worden, verhuizen ze
naar eenandere vrlj-handels-
zone. Het gaat ze alleen om
de winst, ze gebruiken de
plaatselijke bevolking daar-
Dlt ls een stukje gesprek,
zoals er tijdens de reis op Sri
Lanka talloze zijn gevoerd.
De kinderen van de Kamerle
den hebben er veel geleerd,
hard gewerkt (Dlck-Jan was
er vijf kilo afgevallen) en later
met hun ouders over hun er
varingen gesproken.
De reis naar Sri Lanka werd
mede georganiseerd door
Unicef, die de hele maand
september allerlei activitei
ten op touw heeft gezet om
kinderen meer over de derde
wereld te laten weten en geld
ln te zamelen voor hulppro
jecten.
Je kunt het verslag van de Sri
Lankareis woensdagavond
op de televisie zien: Paard
van Troje, Nederland 2, 1 mi
nuut voor zeven.
Vanaf 1 september zijn de
mensen met een Surinaams
paspoort verplicht een visum
te halen, voordat ze Neder
land binnen mogen. Visum,
dat betekent letterlijk „ge
zien". Voor 1 september
mochten alle Surlnamers
„ongezien" ons land in en uit.
Omdat Suriname oók na de
.onafhankelijkheid een beetje
bij Nederland hoorde, kregen
de inwoners allerlei voor
rechten.
Nu lijkt er een eind te komen
aan deze bevoorrechting.
25 november gaan er nleu'
regelingen gelden en de mei
More munnle
Zeminister of ze Nezzerlens
was setterdee on te telle-
vizjlon. In hls best Inglisj
hl aaskt ze Joenaitet Nees-
jions to gif more munnle to
ze pouer countries.
Het was eigenlijk een heel
goed voorstel van minister
De Koning. Alle rijke lan
den moeten één procent
van hun uitgaven aan de
arme landen geven, zehhij.
En in tien jaar moeten we
alle schulden van de arme
landen wegwerken.
De uitspraak van het En
gels was dan wel niet vlek
keloos, maar de vertegen
woordigers van andere lan
den zullen het best begre
pen hebben. Ze hebben bo
vendien koptelefoons op,
waardoor ze de toespraak
vertaald krijgen in het
Frans, het Chinees (en mis
schien het Engels).
Trouwens, kan minister De
Koning het helpen dat ze
vroeger op school zulk
slecht Engels kregen?
sen die voor die tijd nog naar -1 am v
Nederland wilden komenA -
worden nu geplaagd door de
visumplicht.
De laatste passagiers zonder
visum, die vorige week met
een grote Jumbo van Para
maribo naar Schiphol vlogen,
werden al met argusogen be
keken. De Surlnamers met
een Nederlands pi
mochten zo door de doua
post heen. Die met een Si
naams paspoort kregen
veel moeilijker.
Lucle, een negenjarig meisje
werd door haar familie in Pa- I
ramaribo op het vliegtuig ge-
zet. De tante, die geld naar
Suriname had gestuurd om
Lucie te laten overvliegen,
stond op Schiphol te wach- I
ten. Maar geen Lucie. In de 1
zelfde Jumbo zaten nog drie I ✓-v
kinderen die zonder vader of 1 \J
moeder naar Nederland vlo- j
gen. Deze kinderen, moesten
op Schiphol eerst vertellen
wat ze kwamen doen in Ne
derland.
De tante van Lucle wist de
Juiste achternaam van Lucie
niet: heet ze nu naar haar I
eerste vader, haar tweede va- i
der of naar haar moeder? Na
veel gesoebat mocht de tante
door de douane heen om haar
nichtje te zoeken en zij ver
klaarde plechtig aan de doua-
ne dat Lucie kwam logeren ln 1
Holland. i
qou frorn)
>ilaod P
aaTnf /',oe no' det
B \W (rvJ
~l
„Maar," zei de tante later,
„We hebben al een kamertje J
in het huis voor Lucle vrij y
gemaakt en haar al opgege- A,
ven op een goede school." De'7'
moeder van Lucle heeft nog I
vier kinderen en ze ls te arm
om alle kinderen genoeg te I C_)
eten te geven en naar school I
te laten gaan. „Daarom halen
we Lucie naar Nederland. ZIJ
heeft geen toekomst ln Suri-
name. WIJ hebben het hier zo
goed, we kunnen best delen
met een kind."
VN, UNCTAD. IMF. UNESCO, WHO. UNI
CEF, FAO, zo kunnen we nog wel even
door gaan. Achter deze afkortingen schui
len grote organisaties, die beslissingen
nemen waar de hele wereld mee te maken
krijgt. Laten we beginnen bij de VN. De
Verenigde Naties werd ln 1945 opgericht
om te helpen met het oplossen van proble
men. BIJ de VN zijn haast alle landen
aangesloten. De landendelegatles zitten
in de Algemene Vergadering, de belang
rijkste club van de VN. Al die andere
afkortingen zijn ook clubs van de VN,
maar dan op een speciaal gebied. In de
vijfendertig Jaar dat de VN bestaat, zijn er
steeds meer afkortingen bij gekomen. De
VN lijkt soms het meest op een praatclub.
Op vergaderingen worden ellenlange toe
spraken gehouden waar haast niemand
naar luistert. En elk land komt elke keer
weer aan bod om een toespraak te hou
den. Een andere keer lijkt de VN het
meest op een papierwinkel. De ambtena
ren van de VN (ruim 30.000) maken me
tersdikke rapporten over wat ledereen
heeft gezegd en welke oplossingen er zijn
voorgesteld.
Nu wordt er in New York een VN-conferen-
tle gehouden over ontwikkelingssamen
werking. Alle afkortingen, die bovenaan
dit artikeltje staan, zijn ln New York aan
wezig, de UNCTAD bijvoorbeeld, dat ls de
VN-organisatie voor handel en ontwikke
ling. De UNCTAD wil graag dat de arme
landen minder afhankelijk worden van de
hulp en houding van de rijke landen, door
zélf veel handel te drijven. De VN-confe-
renties over ontwikkelingssamenwerking
2 september 1980
hebben tot nu toe de problemen van rijk
en arm nog niet opgelost, zij zijn alleen
maar groter geworden, lijkt wel.
Twintig jaar geleden was de hele VN het er
over eens de oplossing was: hulp aan arme
landen. Elk rijk land moest een procent
van het nationale Inkomen aan een arm
land geven, dan waren de problemen zo
uit de wereld geholpen. Tien jaar later
klonk er een ander geluld op de VN-bijeen-
komsten: Handel, geen hulp! Alleen als de
arme landen onder gunstige voorwaarden
handel zouden kunnen drijven, waren de
problemen op te lossen. Ondertussen,
weer tien Jaflr later, blijken allerlei derde
wereldlanden bankroet te zijn. Ze hebben
zulke grote schulden dat ze niet eens de
rente aan het IMF (de wereldbank) kun
nen betalen.
Nu willen de arme landen in New York
bereiken dat ze meer grip krijgen op de
geldhuishouding van de wereld. Ze willen
meer te zeggen krijgen ln het IMF. De
rijke landen zien wel in dat er van een kale
kip geen veren valt te plukken. Maar de
schuld kwijt schelden, dat willen ze ook
weer niet.
Er verschijnt vast een dik rapport over bij
de VN.
door Bram Pols
DEN HAAG Bij schrijven van 22 maart jl. zijn de bouwplannen van De
Klokkenberg ten behoeve van de hartchirurgie door ondergetekende
goedgekeurd. Naar mag worden verwacht zal het centrum aan het eind van
het jaar de eerste patiënten kunnen ontvangen.
Dat schreef staatssecretaris Mevrouw Veder-
Smit ruim een Jaar geleden aan de vaste
commissie voor volksgezondheid in de Twee
de Kamer. De kliniek had toen al voor zoveel
problemen gezorgd, dat met de regelmaat
van eb en vloed in de dabladen kon worden
nagetrokken hoe het met het opzetten van
het hospitaal verliep.
In februari van dit Jaar begon de ellende
•opnieuw. Er waren wrijvingen tussen dr. Van
der Schaar, de hartchirurg, die sterk betrok
ken was geweest bij de opzet van de kliniek,
en de medische staf van het aan De Klokken
berg verbonden ziekenhuis St. Ignatius. En
ook het afgelopen half jaar kon men de
conflicten van de medici op de voet volgen. In
februari trad „Nederlands beste hartchi
rurg", zoals ingewijden zeggen, naar buiten
óp een wel buitengewoon heftige manier:
„Als je meer wilt dan anderen val Je uit de
middelmaat. Dat mag niet ln Nederland.
Hard werken, prestaties leveren, dat is onfat
soenlijk. Uitstekende dingen doen ook. Dat
moet onmiddellijk worden genivelleerd. Je
bent anders veel te bedreigend voor anderen.
Wat gebeurt er dus als Je niet te stoppen
bent? Men ontmantelt gewoon de dingen om
je heen, zodat je van zelf moet stoppen."
Met dit soort geruchtmakende uitspraken
trad een man naar buiten om wie eerder een
hartkliniek werd gebouwd. Voor zijn collega's
was het een klap in het gezicht, die verder
werken met Van der Schaar onmogelijk
maakte.
Tempo
Gedreven door zijn Amerikaanse leermees
ter, dokter Denton Cooley, was hij van plan
om zo'n duizend open-hartoperaties per Jaar
te gaan uitvoeren in De Klokkenberg. Maar
een open-hartoperatie is Iets anders dan het
plakken van een band: er zijn meer mensen
nodig voor zo'n ingreep. Vooral de collega's
van Van der Schaar begonnen dus te klagen
over het tempo, waarmee Van der Schaar aan
de slag wilde gaan. Hij ontpopte zich spoedig
tot eenling, die hier in Nederland de Ameri
kaanse methode „naar binnen wilde
wringen".
De tussenkomst van de Maastrichtste hoog
leraar Greep had succes in het begin van dit
jaar. De partijen kwamen overeen dat het
niet te pas kwam op zo'n manier de publici
teit te zoeken. Van dér Schaar legde zich neer
bij het voorstel van professor Greep om in
geval van onenigheid niet meer de kolommen
van welk blad dan ook te zoeken, maar zulks
in het team te berde te brengen. Zwijgplicht
heet dat bij voetballers.
Het heeft slechts een paar maanden geduurd.
De werkbaarheid, zoals dat heet, bleek nu
echter defnitief verdwenen. Resultaat van
Greeps bemiddeling, besprekingen op het
departement van volksgezondheid, tussen al
le groepen die betrokken waren bij de artsen-
ruzie, was dat dokter Van der Schaar
zijn biezen pakte. In die biezen
bevonden zich overigens twee volle jaarsala
rissen.
Van der Schaar verklaarde tegen
over het ANP: „Ik kreeg alle verantwoorde
lijkheid van een leider, maar ik mocht me
niet als zodanig opstellen. Professor Greep
zegt nu, dat ik als leider niet goed heb ge
werkt, maar ik ben helemaal geen leider
geweest en ik heb ook nooit de kans gekregen
om leiderschap ln het beleid te ontplooien. Ik
ken geen hartteam zonder leider. Er moet een
man zijn die uiteindelijk de beslissingen
neemt. Ik zeg niet, dat ik dat zonodig moet
zijn, maar iemand moet het zijn."
Door de moeilijkheden ln het team nam de
lust tot werken ook bij Van der Schaar af: „Ik
existeerde ais chirurg minimaal. Ik ging van
de operatiekamer naar mijn kamer en kwam
er niet meer uit. Verder deed ik niets. Ik
mocht ook geen afscheidsgesprekken met
patiënten hebben. Ik mocht geen ontslag
brieven voor patiënten meer schrijven, dat
mochten alleen de cardiologen. Ik had een
afdeling onderwijs georganiseerd, maar dat
mocht ook niet, het was mijn taak niet, dat
hoorde ook bij de cardiologie. Hartfilms, die
lk van cardiologen elders in het land kreeg
toegestuurd mocht ik niet meer aan de car
diologen van het St Ignatius ziekenhuis laten
zien en aan de hand daarvan de patiënt
bespreken. Daar zaten ze dan wazig bij te
kijken en later hoorde ik dan dat dat niet te
pas kwam. Dat was de taak van de cardio
loog. De samenwerkingsovereenkomst in de
ze machtsstrijd gebruikten ze om hun in
vloed over het geheel in de hand te houden."
Bemiddelaar Greep stelt, dat de capaciteit
van De Klokkenberg is berekend op maxi
maal 450 operaties per Jaar. Nu Van der
Schaar ls vertrókken, wil hij nog drie tot vier
hartchirurgen aantrekken om dit te verwe
zenlijken. Van der Schaar daarover: „Collega
Bedderman en ik hadden samen met een
paar assistenten op onze slofjes duizend harfc-
operaties per Jaar kunnen doen. We deden er
tijdens de topdagen de prettigste tijd
trouwens drie per dag en waren om half
drie klaar. De operatiezusters gingen dan in
het zonnetje zitten. Het is vopr de handvaar-
dieheid zaak veel operaties te doen. Nu moe
ten er meer cmrurgen komen, die twee, drie
operaties in de week doen. Daarmee krijgen
ze de nodige ervaring nooit."
Dr. P. van der Schaar.
Het is ongekend welk een omvang de heisa
heeft aangenomen rondom het doen en laten
van een hartchirurg in een provinciestad. Een
van de redenen daarvoor is wellicht dat de
overheid er gigantische sommen geld voor
over heeft om een kliniek als De Klokkenberg
te laten draaien. Van der Schaar daarover:
„Ik kan niet meer becijferen wat een operatie
in De Klokkenberg nu kost. De banken heb
ben twintig miljoen gulden willen Investeren
in de kliniek, uitgaand van een operatiecapa
citeit van duizend per jaar."
Tijdens de topdagen van Van der Schaar
kostte een operatie 23.000 gulden. In aridere
Nederlandse ziekenhuizen, waar dergelijke
ingrepen plaatsvinden ligt dat bedrag tussen
de dertigduizend en zestigduizend gulden. Nu
het ook in De Klokkenberg die kant uitgaat,
is het de vraag of de exploitatie nog sluitend
te krijgen is. Daar komen nog enkele supervi-
soren bij, die bemiddelaar Greep voorlopig
nog een half jaar wil aanhouden. Dat kost
honderd gulden per uur per man. De nieuwe
manager drukt op de begroting voor 1700
gulden per dag, BTW en onkosten niet mee
gerekend. Verder zijn er nu nog gastchlrur-
gen, die met hun team overkomen en even
eens betaald wensen te worden.
Hoe men de problemen ook wendt of keert:
steeds weer blijkt men de werkwijze, die Van
der Schaar wilde introduceren in Nederland
niet te lusten. Een goedkopere werkwijze,
maar volgens de hartchirurg zelf, ook een die
is gericht op het sneller helpen van de pa
tiënt: „Je moet een patiënt niet eindeloos aan
het lijntje houden. Zo'n man of vrouw zit te
wachten op een veroordeling. Kan er wel of
niet worden geopereerd. Ik heb mensen mee
gemaakt, die maanden bij de telefoon heb
ben zitten wachten, omdat er gebeld kon
worden dat ze aah de beurt waren. We moe
ten in Nederland in ieder geval van die wacht
lijsten af."
nci tempo, waarmee Van der Schaar patiën
ten wilde helpen stuit bij de Nederlandse
medische wereld op weerstand. Dat komt
niet in de laatste plaats doordat ook zieken
huispersoneel met een CAO werkt, hetgeen
beperkingen inhoudt als het om werktijden
gaat. Daarnaast mag men er gerust van uit
gaan dat de ambities van deze hartchirurg
niet altijd met verblijd gezicht zijn gadeges
lagen door minder ambitieuze collega's. Die
zelfde collega's spreken van een „karakter
structuur, die een goede samenwerking in de
weg staat" Dat mag een fors verwijt zijn aan
Van der Schaar, maar evengoed aan henzelf.
Deze buitengewoon hoog gespecialiseerde
collega's, die naar men mag veronderstellen
ook zeer intelligent zijn, hebben laten blijken
niet in staat te zijn met zo'n karakter om te
gaan: dat is Jammer, want nimmer is komen
vast te staan dat de methode, die Van der
Schaar voorstond niet de moeite waard zou
zijn.
Dr. F. Ac. M. Mol, directeur-geneesheer van
het St. Ignatiusziekenhuis in Breda: „Ja, als
ik Van der Schaar zo hoor, dan moeten we wel
de onredelijkheid zelve zijn. Maar een logisch
denkend mens kan op zijn vingers wel natel
len dat er iets mis is. Alle, werkelijke Alle
partijen waren het er op een gegeven moment
over eens dat het zo niet langer kon. Je kunt
leider van een team zijn, maar dat houdt niet
ln dat Jij dan enkel vertelt wat er dient te
gebeuren. Leiderschap houdt ook in dat Je
naar mensen kunt luisteren, dat je smeedt als
dat nodig is. Het ls duidelijk dat Van der
Schaar daarin volkomen faalde."
„Wie in Nederland heeft zo'n kans gehad.
Voor een tweede keer. In Eindhoven ls het in
het begin van de Jaren zeventig ook al mis
gegaan met Van der Schaar. En in die weten
schap is het toch duidelijk dat we zo'n man
niet zouden aantrekken als we er niet alle
maal het beste van wilden maken. We zijn
met goede hoop begonnen. In februari werd
de verhouding hard verstoord, doordat hij
meende onenigheden met collega's te moeten
uitvechten in krante-kolommen. Nou dat is
niet bepaald onze stijl. We hebben Greep
erbij gehaald en de zaak is bijgelegd. We
hebben afgesproken dat we niet meer zo te
werk zouden gaan. Iedereen heeft toen ge
zegd, dit is verleden tijd. Maar ln de loop der
tijd heeft opnieuw alles en iedereen zich
tegen hem gekeerd. Er was er niet één meer
die achter hem stond. Zouden die het dan
allemaal bij het verkeerde eind hebben ge
had? Nee, dat geloof ik niet.
De periode Van der Schaar ls voorbij. Colle
ga's uit Utrecht en Rotterdam nemen de zaak
nu waar op voorbeeldige wijze. Er vinden
ongeveer zeven operaties per week plaats.
Dat is meer dan Van der Schaar de afgelopen
tijd heeft kunnen doen door alle twijfels en
onrust We hopen dat de kliniek nu weer een
beetje gaat draalen."
Het half Jaartje „Van der Schaar tegen de
rest van de wereld" lijkt nu defnitief in het
voordeel van de rest van de wereld te zijn
beslecht Of dat terecht is zal de eenvoudige
sterveling nooit kunnen vaststellen. Hij ver
mag dat eenvoudig niet te beoordelen.
De vaste Kamercommissie voor volksgezond
heid heeft het deze week over de hartchirur
gie in Nederland gehad. Men wil een gesprek
met staatssecreatris Veder-Smit. „Niet zozeer
over de situatie ln De Klokkenberg, zoals die
de laatste weken is geweest Nee, over de
hartchirurgie in het algemeen." De Klokken
berg komt daar zijdelings bij te pas. Daarmee
lijkt het hoofdstuk Van der Schaar in de
Nederlandse hartchirurgie inderdaad ge
sloten.
Een koelkast of diepvriezer
koopt u niet zomaar even op
goed geluk. U wilt een puur
funktioneel stuk techniek in de
keuken. Een veilige bergplaats
voor uw dagelijkse levensmid
delen en uw diepvriesvoorraad.
Bekijk 'n Ignis koelkast of
diepvriezer eens. Tot in de
finesses berekend op een lang
en intensief gebruik. Typisch
Ignis. De Keuken Kluizen.
Van onze correspondent
EINDHOVEN De veertigjarige J
Loots uit Eindhoven ls gistermorgei
doodgestoken in zijn woning aan dl
Schans. De vermoedelijke dader, dl
zestienjarige M. v. R. uit Eindhoven
ls aangehouden. De Jongen had eei
verhouding met het slachtoffer.
De politie heeft ook de 63-Jarige va
der van de jongen opgepakt en de 27
jarige J. W., die met het slachtoffa
samenwoonde. Het drietal had in eei
café besloten J. L. een afstraffing (4
geven omdat hij regelmatig overhoof
lag met de zestienjarige Jongen.
In de woning van het slachtoffer ont
stond een vechtpartij. Daarbij zou dl
Jongen het slachtoffer twee keer mei
een mes ln de borst hebben gestoken
en daarna hebben getrapt.
AMSTERDAM Twee onbekend
mannen hebben gistermorgen voü
de openbare leeszaal aan de Prinsen
gracht ln Amsterdam een 55-jarigi
man neergeschoten en beroofd val
een tas met 5.000 gulden. Het slacht
offer wilde om half zeven 's morgefl
de bibliotheek binnengaan om dl
schoonmakers ln het gebouw hui
loon te betalen. Op de stoep probeei
den de twee overvallers hem de ta
met geld uit handen te rukken, wal
echter niet lukte. Zij vuurden daaro]
twee schoten af die de man in hè
linker borstbeen troffen.
Hij ls met ernstige verwondingen 11
een ziekenhuis opgenomen. Met hè
geld ginden de overvallers er daarai
op de flets vandoor.
van Ignis. Safe als een kluis.
LONDEN (AFP) De Stads een wee»
stakende journalisten van Engeland
oudste dagblad The Times, gaai
weer aan het werk.
Gisterochtend gingen de stakers ak
koord met een voorstel van de direc
tie tot een loonsverhoging van 2
percent, verspreid over achttiel
maanden. De krant kan vandaag ge
woon verschijnen. Sinds vorige wee)
zaterdag was dat niet gebeurd.
Brommer tegen trekker
STEENWIJK (ANP) De negentleo
jarige J. Houwer uit Steenwijk is dooi
een verkeersongeval omgekomen. Hl
reed met zijn bromfiets tegen eei
landbouwtrekker.
