3ntwikkelingen zijn niet gunstig
Buitenstaanders,
waarom niet?
Wij zijn niet amateuristisch
Visser vraagt langere financiële polsstok
De visie van een trainer: wij hebben niet gefaald
.m
RVVH
- Barendrecht
Zwaluwen
Lyra
Quick Boys
iPAG 26 AUGUSTUS 1980
TROUW/KWARTET
RH 21
Kir Adri Vermaat
idderkerk
WH was In de laatste
jnpetttle één van de
lbs, die qua prestaties
eurstellend voor de
ig kwam. De verrlchtln-
n waren nauwelijks
nstant, hoewel er kwa-
elt genoeg ln de forma-
van trainer Ton de
pop schuilde. Maar
ralltelt alleen ls niet
ildoende, het moet ook
jpen" en dat deed het
eer niet dan wel ln de
dderkerkse formatie.
een wonder, dat pr-
an Jan van der Jagt
ch wat behoudend op
stelt ten aanzien van het
seizoen 1980-1981.
Oorzaken
Over de oorzaken van het te
leurstellende seizoen wil Van
der Jagt best het een en ander
kwijt. „Er waren spelers, die het
hele seizoen beneden hun'kun
nen hebben gespeeld. Dat
kwam vaak door een lakse in
stelling, sommigen geloofden
het wel. De motivering ontbrak
soms, een kwaal waar we bU
RWH al lang mee kampen. WIJ
hopen toch, dat door de ambiti
euze aanpak van Ton de Hoop
de instelling geleidelijk beter
zal worden. Maar een bepaalde
mentaliteit verander Je niet zo
maar even. Daar is tijd voor
nodig."
De Ridderkerkers geloven dat
zij van het afgelopen seizoen
heel wat geleerd hebben. Het
komend seizoen zal de A- en B-
selectie bijvoorbeeld gesplitst
trainen, waardoor De Hoop een
beter inzicht in de capaciteiten
en karakters van de spelers
hoopt te krijgen. Bovendien
zullen uitblinkers in de A-Junio-
ren sneller dan voorheen een
kans krijgen om zich waar te
maken. Zij zullen al tijdens het
seizoen mee gaan trainen met
de A-selectie. Ook ls er een
Jeugdtrainer aangetrokken,
omdat ook RWH inmiddels be
seft dat Juist de jeugd het be
langrijkste deel van een vereni
ging vormt.
BIJ RWH geeft men veruit de
voorkeur aan een trainer, die
niet ellenlange theoretische
verhalen aan zijn selectiegroep
voorspiegelt. Wat dat betreft is
de keus, een jaar geleden om
Ton de Hoop aan te trekken een
gelukkige greep geweest. Moei
teloos kan De Hoop in het rijtje
trainers als Han Berger en Fritz
Korbach worden gezet.
„Er zijn veel trainers met een A-
diploma, die boordevol theore
tische kennis zitten. Maar zij
vergeten dat hun gepraat niet
interessant is voor de meeste
spelers. Die willen gewoon een
lekkere pot voetbal spelen en
verder geen gezeur." zegt Van
der Jagt, die vindt dat creatieve
spelers te weinig ontzien wor
den in het huidige voetbal. „Er
wordt soms genadeloos hard
gespeeld, vooral de spitsen
moeten het vaak ontgelden.
Ook dat is een reden waarom zij
zich naar het middenveld laten
terugzakken. Het voetbal wij
zigt nog steeds en bepaald niet
in gunstige zin. Daar komt de
ongunstige degradatieregeling
in de eerste klasse nog eens bij.
Ook die werkt hard en defensief
voetbal ln de hand."
Dat laatste is volkomen juist.
De nummers dertien en veer
tien degraderen automatisch
uit de beide eerste klassen, ter
wijl de respectievelijke teams
die als twaalfde eindigen in een
onderling treffen uitmaken wie
zich de vijfde degradant mag
noemen. Door het relatief wei
nige krachtsverschil ls er spra
ke van een voortdurende
„struggle for life", die meestal
tot de laatste competitiedag
voortduurt. Vooral de tweede
competitiehelft wordt dan ge
kenmerkt door ploegen die zich
misschien wel logisch ne
gatief opstellen, wat dan weer
ten koste gaat van het
kijkgenot.
Het is een steeds vaker voorko
mend verschijnsel, dat zaken
lieden plaatsnemen ln de bestu
ren van een vereniging. Er
wordt dan, en misschien niet
ten onrechte, beweerd dat er op
die manier makkelijk geld los
komt voor de vereniging.
Bedrijven
Jan van der Jagt kan ook een
andere, best interessante reden
aanvoeren. „Het besturen van
een vereniging is steeds moeilij
ker geworden. Er gaat veel
meer geld in om dan vroeger.
Tegenwoordig zijn het bedrij
ven geworden. De kantine-om
zet omvat bij sommige vereni
gingen astronomische bedra
gen. Dan is het logisch dat je
mensen in het bestuur hebt die
gewend zijn met geld om te
gaan in een bedrijf. Je ontkomt
daar niet aan. Aan de ene kant
willen de amateurs sober blij
ven, aan de andere kant willen
zij professioneel zijn. Daarom
zullen steeds meer zakelijk ge
schoolde mensen hun plaats
vinden in het amateurvoetbal."
De RVVH-selectie, omgeven door jeugdige supporters, in af
wachting van het nieuwe seizoen.
werk voor de club met veel ple
zier, al doet zijn uitspraak „de
pers is te negatief" anders den
ken. „Ik doe dat werk graag,
anders had ik het niet zo lang (6
Jan van der Jagt doet zijn pr- jaar - red.) volgehouden. Toch
denk ik, dat dit één van mijn
laatste seizoenen wordt. Anders
ben ik bang een beetje „blind"
te worden voor de club. en in
derdaad. de negatief ingestelde
pers zit mij dikwijls dwars."
»r Peter Wilschut
\RENDRECHT
echts drie spelers die
>t afgelopen jaar regel-
atig deel uitmaakten
n Barendrechts eerste
am zijn ai vanaf hun
ugd verbonden aan
in club. De overige spe-
s zijn van elders geko-
en om Barendrecht in
eerste klasse te hou-
in. Dat mag je een te
rn aan de wand noe-
en, omdat nieuwe spe-
rs nooit uit clubliefde
iar een andere vereni
ng gaan. Toch weigert
im van de Heuvel, met
arry Visser en Cees van
Meer, de drie „echte"
arendrechters, Baren-
recht een doorgangs-
Uls te noemen.
oeloop
en de Heuvel: „Het is denk ik
[et zo, dat Barendrecht veel
krloop kent, maar het is een
loop. Ga maar na wie er nu
trokken zijn: Hans van
:h, Hans de Wilde en Piet
huitemaker. Henk van Kem-
n en Harry Spermon zijn ge-
opt. Naast de spelers die van-
onze jeugd zijn gekomen,
elen Jongens als Gerard van
Korput, Bas Hokke en Roel
inthem hier al zo'n zeven jaar.
like jongens hebben langza-
erhand ook wel een binding
et een club. Als er feestjes
organiseerd worden, zie je
n ook."
;r het waarom van die toe-
bestaan uiteraard vraagte-
kens. De doorstroming van de
eigen Jeugd loopt zonder meer
gevaar, wanneer veel nieuwe le
den van buitenaf tot de vereni
ging worden toegelaten. Ook
bij Barendrecht zelf wordt dat
gevaar (gelukkig) onder ogen
gezien. Er is zelfs enige tijd ge
leden een bijeenkomst gehou
den waarbij jeugdspelers onder
de 20 jaar van het bestuur in
duidelijke bewoordingen te ho
ren moeten hebben gekregen
waarom niet nadrukkelijker
voor de inzet van de eigen jeugd
werd gekozen bij het eerste
team: Barendrecht wil dolgraag
blijven spelen op het hoogst
bereikbare niveau, iets wat kan
worden gezien als gezonde eer
zucht.
De eigen jeugd werd incapabel
geacht het nu drie jaar geleden
verworven eersteklasserschap
met succes te verdedigen. Een
bestuursvisie die Van de Heu
vel ongevraagd onderstreept:
„Ik een eigen kweekspeler? ik
kan wel zeggen dat er heel wei
nig gekweekt is hoor; de luxe
van een jeugdtrainer heb ik
nooit meegemaakt. Nu is Maup
Martens drie jaar bezig als
jeugdcoach. Je ziet nu ook dat
er wat spelers uit de jeugd dit
jaar bij de A-selectie komen."
Heuvel, zoals hij zelf zegt on
derhand behorend tot de inven
taris van Barendrecht, probeert
de geruchten omtrent betalin
gen te ontzenuwen met gespier
de taal: „Als ik samen zou spe
len met een jongen die betaald
kreeg, en die jongen zou een
fout maken, die ik zou moeten
herstellen, zou ik dat echt niet
voor zo'n man opknappen."
Van de Heuvel is nog een gezel
ligheidsvoetballer, die buiten
het veld de meest mogelijke
waarde hecht aan een goede
sfeer, maar daarbinnen toch
het hoogst mogelijke wil berei
ken. Daarom is hij ook niet on
gelukkig met de komst Van bui
tenstaanders: „De gezélligheid
was in de lagere klassen heus
wel groter dan nu, maar ik vind
het toch voor mezelf wel leuk
om de krant open te slaan en
Barendrecht in de voor ons
hoogst bereikbare afdeling op
de derde of vierde plaats terug
te vinden. Daarbij ben ik wel
blij dat het bestuur goed kijkt
wie ze toelaten. Ze hebben toch
een goede neus wat dat betreft.
Hans van Asch bijvoorbeeld,
hij is nu weggegaan, maar dat
was een leuke vent. Wat aan
trekkelijk is voor de mensen die
hier naar toe kómen is denk ik
de accommodatie. Barendrecht
heeft met Popovics en nu Rab
trainers van naam, wat tcoh
ook wel aanspreekt. Het is toch
aantrekkelijker om onder een
man als Rab te trainen, een
man met gevarieerde oefenstof,
dan onder iemand met een C-
diploma die je rondjes laat
hollen.
Betalingen
Het tijdelijk kiezen voor spelers
van buiten de vereniging, roept
bij (je buitenwereld (collega
clubs) wrevel en de gedachte
aan betalingen op. Wim van de
Trainen
Ik ben toch al geen liefhebber
van trainen, dus wat variatie is
dan wel prettig. Conditie is
denk ik mijn zwakste punt.
Toch, ik speel nu elf jaar in het
Wim van de Heuvel, één van de
drie Barendrecht-eerste elftal
spelers die bij Barendrecht ook
zijn jeugd doorbracht.
eerste, en ik twijfel er niet aan
dat ik daar in blijf. Zodra ik zou
merken dat mijn positie ter dis
cussie komt te staan, ga ik echt
wel wat extra's doen. Hoelang
Ik nog meekan is niet te zeggen.
Ik ben nu 27, maar over hoeveel
tijd ik minder fit zal zijn, is
onvoorspelbaar."
Hopelijk staan er tegen de tijd
dat Van de Heuvel moet afha
ken, vervangers uit de eigen
jeugd klaar. Wat is. ook voor
het publiek mooier, dan het
zien van eigen spelers in de ba
sis. Het verenigingsleven moet
toch worden gemaakt door een
hele club. Supporters hebben
geen binding met spelers die
van een andere vereniging ko
men. Misschien dat dat ook de
oorzaak is van de stilte die bij
Barendrecht om het veld
meestal heerst, en ook door het
bestuur meermaals is gesigna
leerd.
Maar Barendrecht wil de ont
wikkelingen meemaken in de
amateurtop en dat vraagt of
fers. Gelukkig onderkent Van
de Heuvel het werkelijke be
lang van amateursport: „Het
hele gebeuren om het veld heen
moet gezellig blijven. Het mooi
ste van de hele voetballerij is
dat je vrienden maakt. Een jon
gen als Gerard van de Korput
had ik buiten het voetballen om
waarschijnlijk nooit leren
kennen."
door Peter Wilschut
VLAARDINGEN - Pres-
tatief heeft Zwaluwen
Vlaardlngen een uitste
kend jaar doorgemaakt.
Vier elftallen spelen in de
KNVB, het eerste draai
de goed mee in de eerste
klasse B van het zater
dagvoetbal. Verantwoor
delijke man voor het
technisch beleid was de
laatste twee jaar Theo de
Waard, een fanatieke
trainer, die zijn eigen lijn
wilde uitzetten en daar
mee ook prestaties boek
te. Vanwege die steeds
beter wordende presta
ties wekte het uit elkaar
gaan van Zwaluwen en
De Waard verbazing.
Het was eigenlijk niets meer
dan het op juiste waarde schat
ten van het belang van het
amateurvoetbal. De Waard
nam zelf ontslag, maar het be
stuur zag een continuering van
de overeenkomst ook niet meer
zitten: het behoud van een ge
zonde vereniging werd hoger
aangeslagen dan prestaties ten
koste van alles. Waaruit niet
geconcludeerd mag worden dat'
Zwaluwen terug gaat naar een
„amateuristisch" beleid.
Prestaties
Tijdens de afgelopen competi
tie leek het erop dat Zwaluwen
geïndoctrineerd werd door een
klein groepje mensen dat de
prestatie boven alles verhief.
De oer-Zwaluwers konden daar
mee geen genoegen nemen en
stelden dat Zwaluwen meer was
dan een select presterend gezel
schap. Gevolg was een conflict,
dat uiteindelijk uitmondde in
het benoemen van een begelei
dingscommissie die de volledi
ge begeleiding en verzorging
Trainer André Corveleijn geeft aanwijzingen vanuit de dug-out.
- klasser te blijven, gaat je jeugd
weg, met als gevolg dat je hele
vereniging in elkaar valt. Het
geld moet je zo lang mogelijk
van de tafel zien te houden".
„Amateuristisch"
Jos Buitelaar, met erevoorzitter
Dick van der Snoeck, Gerrit
van Toor, en Henk van Rossen
de dus nog niet lang geleden
geïnstalleerde begeleidings
commissie vormend, vult aan:
„Omdat wij niet betalen zullen
wij wel dat etiket „amateuris
tisch" opgeplakt gekregen heb
ben. Maar degene die zegt dat
Zwaluwen amateuristisch
werkt, weet er niet veel vanaf.
Ons tweede elftal heeft bijvoor
beeld een eigen verzorger en
een eigen masseur".
Het tweede elftal lijkt door het
instellen van de begeleidings
commissie meer gewicht te heb
ben gekregen. Dat moet dan
weer de doorstroming van het
tweede naar het eerste team
vereenvoudigen. Die doorstro
ming moet voor continuïteit
van het selectiekorps op zich
heeft genomen.
Concrete punten die door het
ontstane conflict het levens
licht aanschouwden, waren de
tails rond de gang van zaken bij
de selectie. Routinier Leen Pij
pers: „Het zijn altijd de futili
teiten waardoor conflicten ont
staan. Dat komt omdat de be
langrijkste zaken in de organi
satie wel goed geregeld zijn.
Waar het de selectie om ging
het afgelopen seizoen waren
echt niet de financiën. Nee, het
ging om goede ballen op de
training, om voldoende wed-
strijdkleding. Wel dat is er nu.
Geld is voor ons niét belangrijk.
Als je gaat betalen om eerste
zorgen. Continuïteit die Zwalu
wen aan de top van het zater
dagvoetbal zal moeten houden.
Dat is het streven, ook van
mensen binnen Zwaluwen, die
vinden dat het eerste elftal niet
alle prioriteit moet krijgen. Se
cretaris Cees Kool: „De oplei
ding op eerste klasniveau be
gint al bij de F-pupillen. Na
tuurlijk staat het plezier in het
voetbal voorop, maar je organi
satie moet je daar al op de
eerste klasse afstemmen".
Verbetering
Zwaluwen hoopt die organisa
tie door het instellen van de
begeleidingscommissie verbe
terd te hebben. Jos Buitelaar,
die ook leider wordt van het
eerste team: „Zo'n soort com
missie zou er toch wel gekomen
zijn, maar door de conflicten is
het instellen ervan misschien
versneld. Als je, zoals Zwalu
wen prestatiegericht wil wer
ken, moet alles om het voetbal-
gebeuren heen goed geregeld
zijn. Wat de prestaties betreft,
ben je vervolgens afhankelijk
van Je jeugddoorstroming".
Penningmeester Aad de Bruyn:
„De gezelligheid binnen de ver
eniging is het belangrijkste. Ie
dereen die de poort binnen
komt, is Zwaluwenman. Dan
maakt het niet uit wat Je bent.
Als je ook nog goed presteert is
dat vreselijk leuk, maar zorg
vooral dat de sfeer goed is".
De homogeniteit, volgens De
Bruyn dus zeer essentieel, is
weer terug bij Zwaluwen. Als de
nieuwe trainer André Corve-
leijn die weet te koppelen aan
een evenwichtige ploeg, moet
Zwaluwens topte am dit jaar
kunnen eindigen waar het de
afgelopen competitie al had
moeten staan: in de top. De
kwaliteit is er voor. want Dlck
van de Bergh (Excelsior), Ton
Hendriks (Barendrecht) en J'an
Merrelaar (Feyenoord-ama-
teurs) moeten in de breedte ge
lijkwaardige vervangers heb
ben. Alleen interne strubbelin
gen kunnen Zwaluwen dan nog
parten spelen.
uick Boys-trainer Arie La-
ndijk: „Ik ben niet te verlei-
n tot emotionele uit
raken".
door Lock Laurman
KATWIJK Alleen de
eerste plaats telt, zegt de
wielrenner. Tweede wor
den is het ergste dat je
kan overkomen. In dat
licht bezien heeft Quick
Boys een slecht seizoen
achter de rug, waarin ook
het bekertoernooi en de
nacompetitie sportieve
teleurstellingen oplever
den. Trainer Arie Lagen
dijk wilde wel terug
blikken.
„We hebben ifiet gefaald. Je
moet niet alleen je eigen spel
bekijken maar ook dat van de
tegenstander en dan waren we
net even de mindere. Toch is
het een topjaar geweest. Finan
cieel was het enorm geslaagd.
Per wedstrijd kwamen gemid
deld vijftienhonderd mensen.
We hebben drie nieuwe spelers
moeten inpassen. Het verloop is
in Katwijk vrij groot. Niet dat
ze naar een andere vereniging
gaan, maar er zijn veel jonge
spelers die ineens stoppen. Nu
weer Joep den Hollander, dat
■betekent zeven spelers in drie
jaar."
Ondanks het gebrek aan succes
is het oordeel, over de nacom
petitie positief: „De toekomst
zal uitwijzen of het seizoen
daardoor te lang duurde. Maar
ik vind het belangrijk dat je na
afloop van de competitie niet
plichtmatig, maar bewust bezig
bent met wedstrijden die volle
dige inzet eisen. Ik ben wel on
tevreden over de organisatie er
van. De opzet was goed. Ook de
normale competitie krijgt een
eerlijker verloop. Elke wed
strijd is belangrijk. Neem nou
Bennekom, toen ze niet meer ln
degradatiegevaar waren, kon
den ze periodekampioen wor
den. Dan krijg je tenminste niet
van die rare uitslagen."
Het spel'van Quick Boys ver
raadt veel van de visie van de
trainer en de geïnvesteerde trai
ningsuren. Domineert de trai
ner niet te veel, zodat de spelers
verkrampt spelen om aan zijn
eisen te voldoen? „Natuurlijk
zijn er vaste lijnen. Op eigen
helft moet Je de combinatie zoe
ken, daar mag je geen balver
lies lijden. Op de helft van de
tegenstander kun je één tegen
één spelen. Daar geen vaste sja
blonen. Misschien is het faal
angst als ze tegenstanders niet
uitspelen. In het strafschopge
bied mag Mart van der Plas zelf
bepalen wat hij doet Als een
speler zelfvertrouwen heeft,
dan schiet hij wel. Als hij voelt
dat het er niet is, dan verlegt hij
het probleem naar een ander. Ik
vind overwicht en discipline be
langrijk, maar er is ook een
bepaalde vrijheid en ik zet daar
geen rem op. Bovendien, de res
ponse is enorm. Waar vind je
nog in één vereniging vieren
twintig jongens die een vrije
dag opnemen van hun eigen
geld om mee te doen aan een
trainingsweekend. Als er maar
een paar jongens zouden zeg
gen dat ze me zat waren dan
ging ik al."
Daar ook het bestuur van
Quick Boys bij herhaling te
kennen gaf uiterst tevreden te
zijn met de huidige trainer,
gaat Arie Lagendijk aan zijn
vierde seizoen in Katwijk be
ginnen met nog een optie voor
een vijfde, al kan het betaalde
voetbal het afscheid bespoedi
gen." In mijn contract heb ik
zo'n clausule laten opnemen.
Wat ik enorm ambieer is hulp-
oefenmeester zijn bij een goede
organisatie. En dan maar twee
drie jaar observeren, dat vind
ik een „must". Ik kan niet gaan
wachten tot ik eens gevraagd
word, want wie ben ik? Maar zie
er maar eens tussen te komen.
Misschien is in Katwijk de tijd
rijp voor een fulltime manager
Bij zo'n grote vereniging als
Quick Boys moet zo'n man toch
emplooi genoeg vinden en be
paalde zaken eisen toch een
professionele aanpak? „Veran
deren gaat langzaam. Je moet
allerlei weerstanden overwin
nen. Toen ik hier kwam was er
maar één Jeugdtrainer. Nu heb
ben we er vier. Voor elke leef
tijdsgroep één. Prioriteiten
moeten bij de jeugd gelegd wor
den. We gaan nu ook twee da
gen met hen naar Zeist. Hoe
veel jeugdelftallen niet kampi
oen geworden zijn? B 1 in de
regionale afdeling zelfs, terwijl
A 1 regionaal moeiteloos mee-
loor Loek Laurman
E LIER Ver voor het
nde van de afgelopen
ompetitie was er een
ieln opvallend berichtje
issen het andere sport-
leuws: Zaterdag twee-
eklasser Lyra contrac-
«rde Pim Visser oud-
ïeler/trainer van onder
ïdere Xerxes en Sparta
de laatste jaren in het
«taalde voetbal werk-
lam bij SW als trainer,
en ambitieuze daad, als
an een muis die brult,
nige aandacht en toe-
chting ls dus bp zijn
laats.
i, een poëtische naam voor
voetbalclub. Een fusieclub
een zaterdag- en een zon-
agafdeling, waarvan de zater-
agsectie kwalitatief domi-
teert; het tweede elftal speelt
zelfs in de reserve eerste klas.
Een brede basis dus, iets waar
op een kabinet zich graag zou
beroepen. Maar in De Lier geeft
dat nog geen reden tot voldoe
ning. Want die grote groep min
of meer gelijkwaardige spelers
heeft nog geen kans gezien een
rol van betekenis te spelen in de
tweede klas. Na de fusie van
1973 ging men in twee seizoe
nen van de vierde naar de twee
de klas. Maar die bracht slechts
degradatieproblemen, met een.
nauwelijks veranderende spe
lersgroep.
Opvallend
En ineens was daar die opval
lende transfer. Verwacht men
daar de zo gewenste verbete
ring van? Secretaris Strijbis:
„We lazen in de krant dat Visser
wegging bij SW. We hebben
hem toen onmiddelijk bena
derd. Binnen enkele weken was
de zaak rond, al ging het toch
niet zo heel gemakkelijk. We
willen wel eens naar de eerste
klas. Niet dat we dat dit jaar
verwachten te bereiken, want
daar hebben we geen elftal
naar. Ik verwacht een zware
competitie. Maar ik hoop dat
we nu eens van die onderste
plaats wegblijven. We hebben
geen speciale opdracht aan Vis
ser gegeven. We verwachten dat
deze trainer ons geleidelijk aan
resultaat brengt."
De sprong naar een trainer van
het kaliber Visser vereiste een
langere financiële polsstok dan
men gewend was te gebruiken.
Maar de noodzakelijke lengte is
gevonden, zodat men het nu
breed ziet zitten, al kijken som
migen met argwaan tegen de
professionele aanpak aan: in de
aanloop naar het seizoen drie
avonden trainen en daarnaast
nog de nodige oefenwedstrij
den. Tevens beseft men echter
zijn eigen soms te amateuristi
sche verleden.
En dan te bedenken dat Pim
Visser heeft overwogen met vier,
trainingen per week te starten.
Er werd echter nu al fijntjes
gesuggereerd de bedden maar
naar het sportpark te verplaat
sen, zodat hij dat plan maar
heeft laten varen.
Natuurlijk beseft hij dat hij een
stap maakte van se mi-profs
naar amateurs: „Je moet voor
zichtig zijn, maar wel proberen
bepaalde dingen in te voeren.
De opkomst voor de training
bijvoorbeeld. Dat ligt moeilij
ker. Maar er moet een zekere
orde zijn. Dat is besproken."
„Rotbeslissingen moet je altijd
en overal nemen. Daarin is voor
mij niets veranderd. Je praat
wel met spelers. Maar ik houd
niet van eindeloze gesprekken.
Acht van de tien keer word Je
het toch. niet eens. Je moet pro
beren eens op eikaars plaats te
gaan staan."
Hij weet welmg of niets van het
zaterdagvoetbal af, dus Pim
Visser beperkt zich nog maar
tot het maken van enkele posi
tieve opmerkingen over zijn
nieuwe omgeving: „Opvallend
was voor mij, dat het spel voor
al gebaseerd ls op een goede
instelling. De bal wordt wat
minder rond gespeeld. Men
speelt meer recht toe, recht
aan. Dat ls ook voor de mensen
interessanter om te zien, want
de bal ls sneller voor het doel.
Al zal dat hier ook wel uit nood
geboren zijn met die degrada-
tiezorgen."
„Ik heb geen speciale opdracht
gekregen. Ik wil echter wel zo
snel mogelijk resultaat. We
moeten tevreden zijn als we zor
genvrij zijn en gezien de tweede
helft van de competitie (zeven
tien punten) moet dat haalbaar
zijn. We hebben John Teunis-
sen aan Den Haag verloren. Dat
was een belangrijke spits. In
onze afdeling zitten Xerxes en
Zwart-Wlf28. Die hebben veel
nieuwe spelers. Misschien ls het
een voordeel dat Lyra al Jaren
een vaste kern heeft."
„De ambitie voor het betaalde
voetbal is over. Die heb ik wel
gehad. Vooral toen het destijds
bij Sparta lekker gegaan was.
Maar nu wil ik geen fulltimer
meer worden en als parttimer
kun je te veel niet doen, wat je
wilt doen. Natuurlijk speelt de
leeftijd een rol. Ik ben nu bijna
vijftig. Als je even in de dertig
bent, wil je wel. Maar ik wilde
niet van hot naar her. En nu zeg
ik: 't hoeft niet meer."
„Ik voel het ook niet als een
degradatie, de tweede klas za
terdag. Ik heb het tenslotte zelf
gekozen. Natuurlijk had ik ook
naar andere verenigingen kun
nen gaan. Er waren ook enkele
kandidaten, vandaar die aarze
ling toen Lyra kwam. Je streeft
tenslotte naar het hoogste. Mis
schien is het toch wel gunstig
voor een kennismaking met het
zaterdagvoetbal. Je goede
naam als trainer kun je overal
verliezen. Daarmee moet Je wat
geluk hebben."
„Mijn instelling ten opzichte
van voetbal is niet veranderd.
Ik ben nog even fanatiek. An-»
ders stop ik ermee. Inderdaad
zijn het de ambities van de trai
ners die de trainingsfrequentie
opvoeren. Ik vraag me wel af of
dat nog wel zin heeft. Straks zul
De nieuwe Lyra-trainer Pim
Visser vereiste voor de vereni
ging een langere financiële
pplsstok dan men gewend was
te gebruiken.
je het weer zien. de blessures
aan overbelaste gewrichten en
lusteloze spelers aan het begin
van de competitie. En het voet
bal is er trouwens ook niet door
verbeterd."
Pim Visser zal het straks alle
maal wel zien als hij een ander
deel van de voetbalwereld gaat
verkennen. „Misschien in het
geheel wat meer ontspannen,
maar met dezelfde ambitie."
draalt. Maar bij de analyse van
het seizoen heeft niemand daar
oog voor. Dan is het eerste geen
kampioen geworden"
Toch blijft staan dat Arie La
gendijk allereerst wordt beoor
deeld naar de prestaties van het
eerste elftal. Ook door de pers.
Wekelijks wordt hij opgewacht
aan de kleedkamerdeur voor de
„traditionele persconferentie".
•De ervaringen van Lagendijk:
„Het volk weet negentig pro
cent van het voetballen, het be
stuur denkt vijfennegentig te
weten, dus de trainer doet alsof
hij honderd procent weet. Maar
ik verkoop het evangelie niet
alleen. Ik ben niet te verleiden
tot emotionele uitspraken.
Eerst moeten de spelers inge
licht worden. Ik wil niet onmid
dellijk oordelen. De pers moet
dat wel. Ze vragen dan reacties
op spelers en de scheidsrechter.
Ik begrijp dat wel. maar dan wil
ik terug rien wat er gezegd ls. Ik
praat altijd over „wij", want
niet alleen de spelers hebben
verloren.
Daarbij wil ik wel eerlijk zijn,
maar ook niet het achterste van
mijn tong laten zien. En dan
scheelt het ook wie er aan de
deur staat Want wat krijg Je
nou voor vragen? Als lk Journa
list was, zou ik me eerst eens
goed informeren door het vol
gen van cursussen over voetbal.
Nu krijg je jongens met een
goede algemene ontwikkeling
die een d of een t op de Juiste
plaats kunnen zetten. Dan krie
belt het bij mij."
Toch leest hij nog steeds alle
verslagen: „Jij mag van mij
best relativeren. Ik wel zeil ook
relativerend overkomen. Er zijn
goede en slechte dingen en la
chen vind ik heerlijk. Maar als
ik verloren heb, lig ik twee
nachten wakker. Wanneer moet
ik dan lachen?"
