Sen winnende ploeg yordt niet gewijzigd |/oorrang voor ptimisme Suikerooms en voetbalschool In alle rust werken aan de opbouw 'Ballen mijn grootste hobby' J& Noordwijk TSB Zwart Wit '28 Spijkenisse RCL )AG 26 AUGUSTUS 1980 TROUW/KWARTET RH 19 or Peter Wilschut ORDWIJK De uwe Noord wijk-trai- piet Buter staat voor ondankbare taak iets het succes van zijn rganger John Eelman continueren. Noord- i één en twee werden ners het afgelopen r kampioen van Ne land, voorwaar een isprekende prestatie. oude voetbalwet luidt dat in winnende ploeg niet mag Igen, en daar is bij Noord- ook eigenlijk geen aanlei- toe. Alleen Sjocrd Boot lat Noordwijks elite-team, leze spits zal niet makkelijk angen kunnen worden, met jud van de identiteit van de g van het afgelopen sei- rtrouwd rdwijk werd immers voor- ïelijk kampioen op basis vertrouwde sjablonen en door de inbreng van meer viduele kwaliteit. Spitsen, veel incasseringsvermogen en bezitten om zich in het jlige voetbal te handhaven, schaars, en ook daarom zal :opvolger van Boot zich niet tkelijk aandienen. ert Spaanderman, zelf ex- s en tegenwoordig ausput- in het succesvolle Noord- over het spits-zijn: „Je it met je rug naar de bal toe die voorstoppers schoppen ir tegen je kuiten en je en- Daar moeten die scheids- iters eens tegen optreden, TerUÖfVa.1 wat minder aandacht beste- 6 aan praten." ert Spaanderman is een van oudere spelers van Noord- en een man die alle suc- ien al heeft meegemaakt. Zo ikte hij ook het algemeen ateurkampioenschap van 3 mee. Spaanderman over, benadering door de tegen- nders van de amateurkam- en: „Natuurlijk zullen de )s tegen ons extra-gemoti- Albert Spaanderman, met op de achtergrond Noordwijks nieu we trainer Pieter Buter. verre verzadiging en vermoeid heid doorspelen, moet je af wachten. Ook is het onvoor spelbaar in hoeverre je met blessures, waarvoor we het af gelopen jaar eigenlijk gespaard zijn gebleven, te maken krijgt. Ik hoop alleen niet dat we zover terugvallen als in 1973. Toen wonnen we om het kampioen schap van Nederland tegen RBC en in de daarop volgende competitie degradeerden we bijna." Juist om Noordwijk daarvoor te behoeden zal de routine moeten dienen. Spaanderman over de samenstelling van het eerste team in de komende competi tie: „De achterhoede zal wel ge handhaafd blijven, op het mid denveld hebben we er door de komst van Piet Strijk (Rooden- burg) en Jack Manuputty (Rijnsburgse Boys) wat moge lijkheden bij, en in de voorhoe de zal wat gepuzzeld moeten worden. In het tweede lopen bovendien enige spelers die het aan moeten kunnen om in het eerste mee te draaien." veerd zijn. Dat is ook logisch. Ik zou als tegenstander ook dol graag van de amateurkam pioen willen winnen." Juist omdat Noordwijk al een wat ouder, daardoor wel goed ingespeeld elftal heeft, lijkt de ploeg wat gevoeliger voor bles sures en voor verzadiging. Fac toren die de oorzaak kunnen zijn van een terugval in het nieuwe seizoen. Spaanderman echter: „Dat wij een oudere ploeg hebben is wel vaker ge suggereerd, maar als het op conditie en karakter aankwam, wonnen wij juist altijd. In hoe- Ook de nieuwe trainer Piet Bu ter denkt wel dat er weinig zal veranderen: „Er komen wat jongeren bij, en je moet er voor zorgen dat je de juiste mix be waart waar het de leeftijd be treft. Ik spreek echter tegen dat Noordwijk op dit moment een oude groep heeft. De gemiddel de leeftijd is 26/27 jaar. Het moeilijkst zal worden dat het niet beter kan dan in het afgelo pen Jaar. Ik kan alleen maar hard en enthousiast gaan wer ken. Wanneer de ploeg een duw tje, een prikkel nodig heeft in het nieuwe seizoen, zal ik ze dat niet kwalijk nemen. Ze hebben alles immers nu gewonnen. Het geluk is dat er nogal wat terrei nen zijn, waar Je een succesje kunt boeken. Denk maar aan de betaalde beker, de nacompe- titie, de amateurbeker en de gewone competitie." De amateurbeker en de nacom- petitie plegen echter in het be- ginstadium niet aan te spreken. De gewone cofnpetitie, waarin dit Jaar alle clubs uit het westen van het land, worden aangetrof fen, blijft het belangrijkste ter rein, en Noordwijk moet voor de hoofdprijs daarvan toch weer als een belangrijke kandi daat worden gezien. Nadeel voor de club wordt dan dat hij met defensief ingestelde ploe gen te maken zal krijgen, die de favorietenrol maar al te graag aan Noordwijk laten. Door het vertrek van Boot moet worden gevreesd dat Juist het inlossen van die favorietenrol de grootste problemen zal ople veren. Noordwijk is het sterkst vanuit een gesloten defensie, hetgeen Albert Spaanderman beaamt. Een belangrijk onder deel daarvan is het hanteren van de buitenspelval, die met steeds meer gemak wordt open gezet. Spaanderman: „Dat is een stuk samenspel dat moet groeien. Je kunt er niet op trai nen. De laatste tijd liep het erg goed." Tegen ACV en Xerxes wist de hele ploeg inderdaad de discipline op te brengen om snel uit te komen. Het was me de bepalend voor de identiteit van Noordwijk, en dat onder deel, waarvan de kenner moet smullen, -blijft gelukkig be houden. or Adri Vermaat AARDINGEN The ell Boys, kortweg TSB noemd, mag zich wel- ht een unieke voetbal- reniging noemen. Heel de verte doen de Vlaar- ïgers denken aan PSV, lar dan vele keren ver- iind. Financieel gezien PSV een olifant, terwijl >B in dat verband niet Eer dan een armzalige nis voorstelt. Maar or de binding van hun reniging met enerzijds gloeilampenfabriek en deizijds de oliegigant bben beide clubs toch rerse overeenkomsten. B mag zich namelijk, even- PSV in den lande, bepaald verheugen in een grote po lariteit in Vlaardingen. Veel bs kijken met scheve ogen t ar het unieke sportcomplex, "t speciaal voor de werkne- rs en hun'aanverwanten van multinational is bëdoeld. nnisbanen, voetbalvelden, vijvers een zwembad, een at- lekbaan, het is er allemaal, indaar wellicht dat menig itenstaander denkt, dat de 26 tspanningsvereni gingen iar even een kik hoeven te ven, om vervolgens glimla- end te constateren dat het nodigde geld weer overvloe- binnenrolt. Niets is echter nder waar. Voorzitter Leen luwmeester kan moeiteloos nadelen van een vereniging TSB opsommen. „Wij mogen geen entree heffen, nu we in de derde klasse spelen is dat nog niet zo heel erg, om dat we als bedrijfsvereniging toch al weinig publiek krijgen. Maar wanneer we eens zouden promoveren naar de tweede of eerste klasse, dan zouden we op die manier toch behoorlijk wat geld mislopen. Voorts zijn ook de opbrengsten van de kantine niet voor ons alleen. Die op brengsten worden gedeeld met de andere afdelingen van de ontspanningsvereniging. De spelers van het eerste elftal hebben geen privileges ten op zichte van bijvoorbeeld het achtste elftal. Het enige voor recht, wat zij het afgelopen sei zoen wel hadden, waren trai ningspakken, die door een transportbedrijf beschikbaar waren gesteld. En voor de spor tieve prestaties is het ook jam mer dat maar 1% buitengewone leden is toegestaan. Dat zijn de zogenaamde introductieleden, die echter pas lid worden, nadat daarover in een extra ledenver gadering is gestemd. En een do nateurschap van onze vereni ging is ook niet mogelijk", zegt Leen Bouwmeester, die tegen deze ongemakken ook tal van prettige dingen voor zijn ver eniging kan opsommen. Daar is bijvoorbeeld het onder houd van de velden^ dat wordt Het bestuurscollege van TSB toevertrouwd aan een werkne mer van het bedrijf. Evenzo is het gesteld met de kantinedien sten, daar staan vaste krach ten, wat voor de club betekent dat er nooit zorgen omtrent de kantinebezetting zijn. Voorts staat de trainer op de loonlijst van de maatschappij, de vereni ging TSB betaalt hem geen cent. De vereniging mag de trai ner wel zelf aantrekken, al moet men rekening houden met het budget, dat jaarlijks bij de di rectie van de maatschappij moet worden ingeleverd. Maar ook wat betreft de trai ners bestaan er nogal wat mis vattingen óp het gebied van de financiële ruimte. „Wanneer we van trainer veranderen levert dat verbazingwekkende sollici taties op. Trainers van vierde klassers die bij ons solliciteren, vragen dan salarissen, waar veel trainers van eerste klassers alleen nog maar van dromen", weet Bouwmeester te melden. „Zo hebben wij wel een verzor ger, maar die wordt onderling door de selectiespelers betaald. Er is geen financiële ruimte om die man door de vereniging te laten betalen". Waar veel amateurclus, en dan vooral de besturen, soms ziek worden van het gejammer om geld, is het duidelijk dat TSB met die .ziekte" niet te kampen heeft. De spelers krijgen zelfs geen „etentje", omdat door der gelijke fratsen de kosten te hoog worden. Men zorgt met veel nadruk voor goed trai nings- en wedstrijdmateriaal, maar meer kan de vereniging voor zijn spelers niet doen. De laatste seizoenen is TSB toch wat meer prestatiegericht geworden. De selectiespelers zijn verplicht om te komen trai nen, iets wat enkele jaren gel den nog niet het geval was. Bij na werd het afgelopen seizoen met een kampioenschap be kroond, maar in de slotfase za ken de Vlaardingers met lede ogen aan dat De Zwerver uit eindelijk met de afdelingseer ging strijken. Zoals al eerder gememoreerd, door het beperkt aantal toege stane buitengewone leden, is er weinig verloop binnen de vere niging, en vandaar dat Leen Bouwmeester hoopt dat er ko mend seizoen misschien wel promotie in zit. „Wim Stoeve la ar, Hans van Bommel en Leen Boon zijn er komend seizoen niet meer bij. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. On ze wens blijft om in de tweede, en liefst de eerste klasse te gaan spelen, vandaar dat ik optimis tisch blijf". Arie van der Wel, met sigaar en strohoedje, geschept door zijn collega's van de terreinencommissie v.l.n.r. Mariius van der Ent, Ben Oorebeek en Jan Hagen. door Loek Laurman ROTTERDAM „Te gen spelers die vertrok ken heb ik wel eens ge zegd: Dat jullie weggaan, vind ik niet erg, als het bestuur maar blijft. Des noods beginnen we weer in de vierde klas. Als we de lijn vasthouden, blijft de vereniging bestaan. We gaan nu naar de twee de klas, maar er is bij ons niets veranderd." Woorden van Arie van der Wel, 58 jaar, materiaalman bij Zwart-Wit '28. Herkenbaar aan het jolige hoedje op de gele kuif, zijn karakteristieke gang en spiedende blik, maar vooral aan de permanent aanwezige sigaar. Actief Zwart Witter sinds 1939. Eerst als keeper/ voetballer. Later ook als be stuurslid, zich nu beperkend tot het verzorgen van de ballen en wat daarbij hoort, de bestuur lijke kanten daarvan aan ande ren overlatend. Eén van de „stille" werkers, waarop een vereniging drijft. Mensen die de club groot ma ken, terwijl de publiciteit naar de „even binnenwaaiende" voetballers gaat. Op de achter grond altijd aanwezig, nooit echt ouwehoerend, toch veel zeggend, daarmee kleur gevend aan het zwartwitte bestaan. Eigen schuld „Het is mijn eigen schuld dat ik dit doe. Het was in 1949. Toen had je nog van die veterballen. De man die dié ballen verzorg de, had zo'n veter er verkeerd in. gedaan. Dat was een hele kunst om dat goed te doen. Ik zei er wat van. Hij ging kwaad naar huis en liet de ballen staan. Toen zei Hennie Troost dat het duidelijk was wie er voortaan voor moest zorgen." „Je moest erg zuinig zijn. Bal len waren vlak na de oorlog haast niet te koop. Ik had ze allemaal thuis tot we naar de Vaan gingen. Ballen zijn mijn grootste hobby. Elke trainings groep heeft zijn eigen ballen. Daar wordt weieens de hand mee gelicht. Dan willen ze bal len ruilen met die van een ande re groep. Vooral in de lagere groepen. De hogere hebben een betere controle. Ik kan daar niet avond aan avond op letten. Anderen doen dat vopr je, maar die doen ook weieens dienst in de kantine. Je moet je ogen goed de kost geven, anders dui ken' ze de verkeerde kast in. Wij zien dat direct. Soms ver stoppen ze de goede ballen voor de volgende keer. Daarom moe ten we steeds goed rond neu zen. Jet moet de ballen schoon maken en op scanning brengen. Het gebeurt ook wel dat ze een slechte bal gewoon hét bos in spetteren. Dan zijn ze die ten minste kwijt." Van de Wel wil graag duidelijk maken dat het verzorgen van de ballen een klein onderdeel is van een grote hoeveelheid acti viteiten: shirtjes wassen, gras maaien, lijnen kalken, kleedka mers schoonmaken. Vele ande ren zijn daarmee in de weer, mensen die hij minstens zo be langrijk acht als zichzelf. Geza menlijk vormen ze een commis sie die onder een bestuurslid ressorteert. „Je kunt niet alles alleen doen, want anders was ik hier van 's morgens vroeg tot 's avonds laat." Knuppel „Soms zou ik weieens met een knuppel rond willen zwaaien. Dan gaat er een bal van hon derdtwintig gulden over het hek en dan roepen ze mij. Zelf zijn ze te beroerd om hem te gaan halen. Maar zij zijn toch ook lid van ZwartrWit. Die paar minuten laatst tegen Leonidas begonnen met een penalty, die werd naast geschoten. Die ge miste penalty kon me niet sche len, maar wel dat ik die bal nooit meer heb teruggezien." „Als het slecht gaat met het eerste gaan de mensen tegen je aan praten. Je hoort wat na een wedstrijd. Jij bent dan de pis paal, want je loopt nog over de terreinen. Er zijn dan ook van die sarcastische mensen. Ik ga er nooit diep op in en geef ook een dwaas antwoord, anders kun je wel naar de psychiater. Je speelt een bepaald type. Je draagt een harnas. Vooral dit seizoen. Sommige mensen praat je toch niet van hun standpunt af." „De wedstrijden van het eerste zie ik nooit helemaal. Je moet ook de andere velden in de ga ten houden. Anderen nemen het wel van je over, maar dan vliegt er een bal weg en dan ga je er weer achteraan. De meeste doelpunten zie ik niet." „Het leukste vind ik dat de jeugd voetbalt. Bij de groten denk ik weieens: bekijk het maar. Ik heb geen schouder klopjes nodig. Maar als ik die kleine mannetjes bezig zie, dan denk ik dat het toch zin heeft. Ik zeg dit nou allemaal in het belang van de vereniging. Ik laat het genoegen zien, maar ook wel de narigheid. Niet om de jongens negatief af te schil deren, want zo zijn ze lang niet allemaal." Geschrokken „Het ergste vind ik dat er acht spelers zijn weggekocht, on danks dat we gedegradeerd zijn. Wat zou er gebeurd zijn als we kampioen geworden waren. Ik ben geschrokken van de din gen die ik gehoord heb. Jongens die vijfduizend gulden kregen aangeboden van andere vereni gingen. We hebben een heerlij ke trip naar Joegoslavië gehad, fijn en gezellig. Dan ga je toch niet weg. Dat kan ik nieh begrij pen. Eén speler zei tegen me. Jij hoort niet meer in deze tijd." En als ik voorzichtig het aantal nieuwe spelers in de Zwart-Wit- selectie opsom en naar de „za kelijke" bindingen wijs: „Als de vereniging ook maar één gul den betaalt, dan zeg ik tegen het bestuur dat ze het maar moeten bekijken. Als zij nog op bed liggen zijn wij al bezig. Als het nou om een hele grote voet baller zou gaan, die graag bij Zwart-Wit wil spelen maar de reiskosten vormen een be zwaar. omdat die jongen bij voorbeeld nog studeert. Wil het bestuur hem dan tegemoet ko men, dan kan ik daar een heel eind in meegaan. Wij gingen vroeger ook lappen voor jongens die in dienst za ten. Tegenwoordig veranderen ze maar van club. Je moet in een vereniging groeien, dat kan niet in twee jaar. Nu hebben jongens afscheid genomen die het verschrikkelijk vonden, maar toch een paar centen wil den pakken. Ze krijgen nooit de vreugde die wij gekend hebben. De vreugde van het collectief doen, hebben ze niet geproefd. Ze missen het verenigingsleven. Zo'n mixed-toernooi, daar zijn we dertig jaar te laat mee be gonnen. Je hebt het gevoel dat je erbij hoort." door Adri Vermaat SPIJKENISSE Wie de jeugd heeft, heeft de toe komst. Een gezegde, dat steeds meer opgeld doet in het turbulente voet balwereldje. Steeds meer verenigingen komen tot de conclusie dat de jeugd van nu de basis voor later is. Dat ook amateurvere nigingen tot een steeds professioneler aanpak overgaan in het begelei den van jeugdige talen ten is al lang geen nieuws meer. Maar dat amateur clubs overgaan tot het op poter zetten van een voetbalschool is een ge heel nieuwe ontwikke ling. Een voorbeeld van een vereni- ging die zover wil gaan is eerste klasser Spijkenisse, dat in de strijd om behouden te blijven voor voetbal op het hoogste ni veau de jeugd prevaleert boven gevestigde namen, die van bui tenaf de vereniging menen te komen versterken. Begeleiding Talentvolle junioren zullen vanaf hun dertiende Jaar inten sief worden begeleid door een team, dat bestaat uit jeugdtrai ner Van der Vorst, een masseu se, en een commissie van vier man, die regelmatig contact zal onderhouden met de ouders van de talenten. Bij die contac ten zullen met name zaken als studie, het overbelasten van de spelers en dergelijke aan de or de komen. Bovendien zullen er diverse trainingskampen worden geor ganiseerd en zal worden ge tracht een band te scheppen met de vereniging om te voor komen dat spelers, die eenmaal doorgebroken zijn, hun geluk elders gaan zoeken. Niet zelden gebeurt het immers, dat de minste aanbieding vanuit de betaalde voetbalsector vol doende is voor een jeugdig ta lent om „ja" te zeggen tegen die uitdaging. Terwijl het een gege ven is, dat maar heel weinig amateurspelers daadwerkelijk doorbreken in het profvoetbal. Suikeroompjes Uiteraard rijst de vraag hoe een amateurvereniging een derge lijke zaak kan bekostigen. Wel nu, heel wat amateurverenigin gen hebben hun eigen „suiker oompjes" en Spijkenisse maakt daar geen uitzondering op. Met financiële steun van een Spijke- nisse-supporter, die anoniem wenst te blijven, kan in het nieuwe seizoen worden gestart met de school in de voor de vereniging geruststellende we tenschap, dat zij er financieel geen buil aan kan vallen. Piet Slijkhuis, al vijf seizoenen lang de leider van het eerste elftal van Spijkenisse, ziet de ontwikkeling bij zijn vereniging met veel genoegen aan. Slijk huis: „Zwart Wit '28 was jaren lang dé club in het zaterdag- voetbal. En hoewel Hennie Troost (voorzitter Zwart Wit, red.) het ontkent vind ik per soonlijk. dat juist Zwart Wit '28 een voorbeeld is van een vereni ging die zijn jeugd heeft ver waarloosd. Succes Zowel Spijkenisse als Zwart Wit '28 hebben in het verleden sprekende successen geboekt, wat veel spelersaanloop van buitenaf betekende. Die spelers kwamen vaak als vanzelfspre kend in het eerste elftal, terwijl de jeugd daardoor moest wach ten op een kans. Met als gevolg dat veel van die jeugdspelers hun heil gingen zoeken bij an dere verenigingen waar zij die kans wel kregen. Wij willen nu rond routiniers als George Jar- dez, Nico Hokke en Arend Bu- vens de jeugd inpassen, en over enkele jaren hopen wij dan de vruchten te gaan plukken van de voetbalschool." Overigens houdt Spijkenisse er rekening mee. dat de school, qua opzet en functionering, misschien toch niet zo'n succes wordt als men er zich nu van voorstelt. Vandaar, dat het ko mend seizoen als een proefjaar wordt beschouwd en dat aan het einde er van zal worden bekeken of het zin heeft met de zaak door te gaan. Problemen Naast de voor een amateurvere niging toch wel imponerende opzet van een voetbalschool kent de club overigens nog ge noeg problemen. Vooral de ver houding met de gemeente baart het bestuur nogal wat zorgen. Zo worden er gelden geïnves teerd in een nieuw tenniscom- plex en ook een schietbaan complex krijgt voorlopig de voorkeur boven een flinke op knapbeurt van het sportpark, waar vooral nieuwe kleedka mers geen overbodige luxe zou den zijn. Om maar te zwijgen over de velden, die ook in deze periode van fust bepaald niet florissant ogen. Maar de ge meente Spijkenisse hecht voor-' lopig meer belang aan nieuwe recreatiemogelijkheden, daar mee model staand voor een mo derne. qua aantal inwoners nog altijd groeiende gemeente. Middenmoot De Spijkenissenaren hopen zich in het komende seizoen wat vlotter door de eerste klas se te bewegen dan in het afgelo pen seizoen het geval was. Toen werd pas in de slotfase van hét zenuwslopende seizoen het eer steklasserschap veilig gesteld door tegen de latere degradant SDCP een remise te bewerk stelligen. En hoewel het ook Spijkenisse duidelijk is dat een regionale indeling financieel aantrekkelijk is, maar wel een zwaardere competitie inhoudt, rekent men er toch op dat een middenmootpositie het minste is wat komend seizoen in het verschiet ligt. De jeugd van Spijkenisse aan het werk door Adri Vermaat LEIDERDORP RCL is de laatste seizoenen een tamelijk anonieme eerste klasser geweest. De Lei derdorpers vestigden in het afgelopen seizoen voornamelijk de aan dacht op zich door een uitstekende eerste sei zoenhelft en voorts door het sterke spel van Ben nie Heemskerk. Pas in de slotfase van de competi tie kwam er weer nieuws van het front: Heems kerk tekende een con tract bij eerste divisie club Telstar en trainer John Huguenin besloot na een zes jaar durend dienstverband zijn heil te gaan zoeken bij derde klasser Katwijk. De vacature-Huguenin werd uiteindelijk door tie komst van ex-Zwaluwentrainer Theo de Waard opgevuld en met die keuze is het duidelijk dat RCL ook de komende seizoenen in rustig vaarwater wil blijven. De Waard, rustig en timide overko mend, zal in de voor hem nieu we omgeving ongetwijfeld in al le rust willen werken aan de opbouw van een nieuw RCL. Omdat Theo de Waard in het verleden als jeugdtrainer bij Excelsior en Quick Boys. en als hoofdtrainer bij Zwaluwen liet blijken prestatie! bezig te wil len zijn. maar nooit de jeugd uit het oog verloor, viel de keuze van RCL juist op hem. Het luk te het RCL-bestuur zelfs om De Waard ook voor de woensdag avonden te strikken om dan de jeugd trainingen te leiden. „Erg positief en nuttig vind ik die trainingen, naast de hoofdse lectie leer ik dan ook de jeugd van RCL kennen," vindt De Waard, die bij zijn vorige ver eniging helaas moest ondervin den dat de structuur déér zich niet leende voor een dergelijke ambitieuze aanpak. De Waard heeft de zaken in de aanloop naar het nieuwe sei zoen rigoureus aangepakt. Niet minder dan zes trainingen per week stonden de eerste weken op het programma, een geheel nieuwe ervaring voor de meeste spelers. „Ik begin pittig, dan weet ik meteen wie wel en wie niet over een goede conditite beschikt. Bovendien is een ijze ren conditie een „must" in het hedendaagse voetbal." De Waard is na een aantal ge sprekken met zijn nieuwe werk gever tot de conclusie gekomen dat RCL wellicht met een ide aal werkterrein voor hem vormt. „Omdat het bestuurniet moeilijk doet en ik mijn eigen ideeën kan uitwerken. Bij veel verenigingen bemoeit het be stuur zich te veel met de aan pak van de trainer en dat zal bij RCL ongetwijfeld niet ge beuren." Wat betreft zijn ideeën wil Theo de Waard best kwijt, dat die dikwijls niet overeenkomen met die van zijn collega's. Als voorbeeld noemt hij het ver foeilijke twee-spitsen systeem, zoals dat bij het recente EK- toernooi in Italië werd gehan teerd. „De kans is groot, dat wanneer sommige amateur clubs met succes zo'n systeem imiteren, de rest van de clubs ook in die trant gaat spelen. Daar begin ik niet aan. Het voetbal is het meest attrac tief wanneer er aanvallend ge speeld wordt. Daar zal ik dan ook niet van afwijken." zegt De Waard, die als één der weinigen voorspelt dat het met de af brokkeling van ons voetbal niet zo'n vaart zal lopen. Hij vindt dat er daarvoor te veel talent voorhanden is, al onderkent hij dat tactische opdrachten veel van hen roemloos ten onder doen gaan. RCL smaakte na afloop van de competitie nog eens het twijfel achtige genoegen om in het ka der van de nacompetitie te mo gen strijden om twee plaatsen in het bekertoernooi van de be taalde clubs. Het lukte de Lei derdorpers tenslotte niet een dergelijke plaats te bemachti gen, wat na alle gedane moeite als jammer werd ervaren. Maar vooral hoopt men in de toe komst verschoond te blijven van een nacompetitie. zoals die in het afgelopen seizoen werd gespeeld. Secretaris Teun Rietveld heeft daar tenminste een duidelijke mening over. „De wedstrijden spraken het publiek na de lange competitie totaal niet meer aan, terwijl ook de spelers niet veel animo meer aan de dag legden. De nacompetitie duur de bovendien veel te lang en wij hopen dan ook dat de opzet .ervan anders zal worden. An-_ ders doen wij er liever niet dan wel aan mee." Veel clubs constateren dat het peil van het eerste klassevoet bal het laatste seizoen is stil büjven staan. Ook Rietveld is die mening toegedaan, en door de regionale indelingen ziet hij dat peil ook het komend sei zoen niet stijgen. „Wij zijn erg blij met die indeling, de kosten zijn minder hoog en bovendien verwachten wij door de diverse streekderby's meer publiek. Maar die derby's laten maar hoogst zelden goed voetbal zien. -vandaar dat onze ver wachtingen wat betreft het spelpeil niet hoog gespannen zijn."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 19