Niet tegen NAVO blijven rammen
Water in centrum van
Schoonhoven vervuild
toen klonk 't plechtig: o, o, o, o
Commentaar
we gasinkomsten (1)
Interkerkelijk vredesberaad verlegt koers met Novib:
we gasinkomsten (2)
Lozingsverbod voor loodwitfabriek
Afluisterpost VS
gaat voorbij aan
telefoon hier
vet
principe
brein bron
tDAG 21 AUGUSTUS 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
UW
rt V de jaarwisseling de in-
*aaa,c °l'ePr'jzen explosief
gei gingen, leidde dat bij het
tot enige paniek. Het Cen-
l0^nbure3u publiceerde zeer
*a cijfers over de Nederland-
'Ne pie. en het kabinet kondig-
e onmaatregel en aanvullen-
3k igingen af. Toch was toen
ï11 >rzien dat diezelfde olie-
i-ajing de Nederlandse aard-
ia* in waarde flink deed stij-
de verloop van enkele jaren
a inkomsten voor de staat
ea «ren. In wezen stond de
rk ie economie er dus niet zo
iter voor. De vraag was
M wel op welke wijze die
;omsten zouden moeten
angewend om de sluime-
)nomische kracht tot ui-
rengen.
jck is die vraag dringender
nu het ernaar uitziet dat
van gewijzigde contrac-
uitenlandse afnemers van
de extra inkomsten al
[81 beginnen binnen te ko
nier Van Agt heeft nu
jat deze nieuwe gelden ten
eten komen van het be-
i en niet moeten opgaan
ene uitgaven van de
[Dat laatste is de afgelo-
|jaar gebeurd, ,en de pre-
mde dat ,een fout'.
jl is dit een wat te simpele
Feit is wel dat de in
tuit aardgas tijdelijk zullen
1 betekenttijdelijk' in dit
[dat het nog best tien jaar
i voordat deze geldbron
te drogen. Deze tijdelijk-
t tot twee conclusies. Ten
eerste zullen activiteiten die thans
op basis van de gasgelden worden
gefinancierd, over ruim tien jaren
moeten kunnen worden gestopt of
worden gefinancierd uit andere
bronnen.
Ten tweede valt binnen een jaar of
twintig het eigen gas weg als be
langrijke energiebron voor ons land
en moet ofwel de economie sterk
genoeg zijn om vervangende bui
tenlandse olie en kolen te kopen,
ofwel door drastische energiebespa
ring het gasdeel in de energievoor
ziening kunnen worden gemist. An
ders zou er na het opbranden van
de gasvoorraden weinig anders op
zitten dan uitbreiding van kern
energie.
Getoetst aan deze twee normen kan
niet zomaar worden gesteld dat de
gasgelden tot nu toe uitsluitend
fout zijn besteed. Het is waar dat de
gasgelden werden opgenomen in de
grote pot van de staatsinkomsten.
Ze maken daarvan nu rond twaalf
procent uit. Deze inkomsten heb
ben de overheid in staat gesteld
meer te doen aan goed onderwijs,
infrastructuur, en behoud en verbe
tering van koopkracht (waardoor
de vaart in de Nederlandse econo
mie kon blijven ondanks internatio
nale inzinkingen als in 1975).
De gasgelden hebben tot nu toe
zeker bijgedragen tot versterking
van de Nederlandse economie. Men
kijke slechts naar de problemen in
Denemarken, een industrieland met
eenzelfde hoog niveau van over
heidsuitgaven en sociale voorzie
ningen als Nederland, maar zonder
een gasbel.
ct de vraag worden gesteld
de aanvullende gasgelden
nog betere aanwending
is. Het is een weinig aan-
perspectief om over tien
universiteiten en scholen
sluiten en omstreeks 1995
n en arbeidsongeschikten
alveerde uitkeringen naar
moeten sturen, domweg
le gasbel leeg begint te
aanwending lijkt die ten
van energiebesparing en
ling van alternatieve vor-
i energievoorziening. In de
ota's van de minister van
sche zaken zijn hiervoor
le zinnige onderwerpen te
Denk bijvoorbeeld aan sti-
van warmte-kracht-pro-
*aarin op kleine schaal
of per groot bedrijf
leit wordt opgewekt en de
wordt benut voor verwar
plaats van afgevoerd als
>als nu gebeurt bij de grote
heid zou hiertoe zelf inves-
kunnen uitvoeren. Een
weg kan worden gevonden
vet investeringsrekening, die
iu nogal lage premie kent
edrijfsinvesteringen gericht
giebesparing. Ook kan iso-
rachtiger worden gestimu-
ia opvoering van subsidies
schriften.
anwending voldoet aan de»
normen: zij kan bij opdro
gen van de gasgeldbron worden
gestopt, omdat dan het doel zoveel
mogelijk moet zijn bereikt, en zij
vermindert te zijner tijd de behoef
te aan dure vervangende olie en
kolen. Bijkomende voordelen zijn
de extra werkgelegenheid die deze>
aanwending uitlokt, en de verdere
adempauze die zij verschaft voor
beslissingen over uitbreiding van
kernenergie. Een derde bijkomend,
voordeel is dat deze aanwending
past in de noodzaak meer als rent
meester "bm te springen met schaar
se grondstoffen en hulpmiddelen.
Aanvullende goede aanwendingen
met een investerend karakter zijn te
vinden in zaken als innovatie van
de industrie, sectorbeleid en volks
huisvesting. Voor de eerste twee
zaken liggen inmiddels ook al enke
le mooie nota's met goede plannen
klaar. Waar het nu nog aan ont
breekt is geld vooral voor de
innovatie en aanvullende wetge
ving, vooral voor het sectorbeleid.
Versterking van de industrie is ook
nodig om straks, als het gas als
energiebron terugloopt, voldoende
export te hebben om de invoer van
olie en kolen te kunnen betalen.
Want als dat niet mogelijk is, wordt
grootscheepse overgang op kern
energie steeds moeilijker te ont
lopen.
Ook op het terrein van de volks
huisvesting liggen mogelijkheden,
en dan niet in de vorm van huur
subsidies maar van krachtiger aan
pak van de stadsvernieuwing en
bouwsubsidies.
door Ferry Mingelen
DEN HAAG Het Interker
kelijk vredesberaad (IKV) is
één van de meest succesvolle
actiegroepen van de afgelo
pen jaren. In 1977 begonnen
met de leus: „Help de kernwa
pens de wereld uit, te beginn-
nen in Nederland," heeft het
IKV bereikt dat de weerzin
tegen kernwapens binnen en
kele jaren in ons land brede
steun heeft gekregen.
PvdA-lelder Den Uyl moest ln juni
van dit Jaar zelfs hard ingrpijpen om
te voorkomen dat zijn partij ln het
nieuwe verkiezingsprogramma de
kernwapens zonder meer overboord
zou zetten. De CDA-gelederen zijn
over het vraagstuk diep verdeeld, hoe
de discussie daar afloopt moet nog
maar worden afgewacht. Reeds nu
valt echter te voorspellen dat een
eventueel PvdA-CDA-kablnet in de
cember 1981 niet met de Invoering
van nieuwe atoomwapens zal kunnen
instemmen. Nog een tijdje doorzet
ten, nog wat meer druk op de politiek
en Nederland verlaat de NAVO-kern-
wapenstrategie, hopen, dan wel vre
zen veel mensen.
Het is zo bezien een verrassing dat
het IKV heeft besloten de bakens te
verzetten door in samenwerking met
de ontwikkelingsorganisatie Novib
zich meer te gaan richten op de rela
tie kemwapens-derde wereld.
Strandt het IKV in het zicht van de
haven, zijn de actievoerders moe ge
worden?
Niet geslaagd
IKV-secretarls dr. Mient Jan Faver
blijkt desgevraagd heel wat minder
onder de indruk van het succes van
zijn club. In de decemberbelissing,
niet principieel tegen modernisering
van de NAVO-kernwapens, in het op
treden van Den Uyl, de weifelachtig
heid van het CDA, de vaagheid van
D'66 ziet hij evenzovele bewijzen dat
het IKV niet geslaagd is.
Faber: „Men kruipt nu politiek voor
de problemen weg. Na alle rumoer
erom heen, heeft de anti-kemwapen-
beweging zich toch niet doorgezet.
Door de Russische inval in Afghanis
tan en de verscherpte Oost-West te
genstelling is het politieke klimaat
ook minder gunstig geworden dan in
de hoogtijdagen van de ontspanning.
Eenzijdige ontwapeningsstappen lig
gen nu veel emotioneler. Politici dur
ven onder de huidige omstandighe
den duidelijk niet verder te gaan. Er
is ook minder uitzicht dat een gebaar
van onze kant door Oost-Europa zou
worden beantwoord. Alhoewel zeker
Dr. Mient Jan Faber
ook in Oost-Europa traditioneel de
wens van ontwapening aanwezig is,
doen we momenteel over en weer
alles om de sfeer te verpesten. Na de
grote teleurstelling van december
hebben de actievoerders een nieuwe
stimulans nodig. We hebben gecon
stateerd dat we binnen de beperkte
NAVO-Oost-West verhouding mo
menteel niet verder komen. Het heeft
geen zin om almaar tegen dezelfde
muur te rammen als je er alleen een
bloedende kop aan overhoudt. We
moeten zien om die muur heen te
komen."
'Breder'
Het IKV hoopt met .steun van de
derde wereld, de ongebonden landen
te bereiken. De oude doelstellingen
van het IKV worden niet verlaten
maar de weg ernaar wordt anders, of,
zoals Faber liever heeft, „breder".
Het idee is grofweg om Nederland
meer aansluiting te laten zoeken bij
de derde wereld, bij de ongebonden
landen die zich verzetten tegen kern-
wapenpolitiek van de supermachten.
Het idee dat Nederland alleen staat
moet worden doorbroken door te la
ten merken dat er buiten de NAVO
voldoende steun is. De vraag is of het
IKV op zo'n breed actieterrein, zijn
doeltreffendheid niet zal verliezen.
Faber ziet geen andere keus: „We
hebben overwogen ons op de kernwa
penmodernisering of op de lichame
lijke effecten van een kernwapenont
ploffing alleen te concentreren. Dat
vinden we echter te beperkt. Daarbij
komt dat de verspreiding van kern
wapens over de wereld steeds gevaar
lijker wordt. Je kan zeggen dat de
atoomarsenalen van Moskou en
Dr. Sjef Theunis
Washington nóg vrij beheersbaar
zijn. Daar gebeuren niet zo gauw on
gelukken mee. Maar dat geldt niet
voor de kernwapens van Bagdad of
New Delhi.
Met dat standpynt laten we onze be
zwaren tegen de kernwapens en de
bewapeningsrace op zichzelf niet val
len, de acties daartegen gaan ook
door. Door duidelijke politieke eisen
te formuleren hoeven we ook op dit
nieuwe bredere terrein onze invloed
niet te verliezen. Nederland moet zich
in de Verenigde Naties echt voor de
niet-verspreiding van kernwapens
gaan inzetten, samen met de derde
wereldlanden. Alles wat daar bereikt
wordt kan ook binnen de NAVO wor
den gebruikt. De oude leus tegen de
kernwapens blijft van toepassing. Zo
lang de rijke landen de kernwapens
voor hun veiligheid zeggen nodig te
hebben kan Je de derde wereld moei
lijk duidelijk maken waarom zij ze
beter kunnen missen. Nederland stelt
ook voor de derde wereld een goed
voorbeeld door van kernwapens af te
zien."
Bondgenoot
Het IKV heeft voor zijn nieuwe activi
teiten een machtige bondgenoot ge
vonden in de NOVIB. De organisatie
houdt via de actie „Gast aan tafel" en
het blad „Onze wereld" direct con
tact met minstens 250.000 leden in
Nederland en doet voorts vla df II
miljoen van ontwikkelingshulp, za
ken met talrijke landen en organisa-
fties in de derde wereld.
De samenwerking met de NOVIB be
tekent xx>r het IKV een nieuw aan
zien. De „Straatvechter" wordt een
nette actievoerder, de tegenstellin
gen rond het optreden van het IKV
kunnen er door verminderen. Oezien
de groeiende kritiek binnen de ker
ken op de IKV-activiteiten, het lopen
de beraad in gereformeerde kring
over de band met het IKV, zal dat de
anti-kernwapen actievoerders niet
slecht uitkomen.
Is dat ook de werkelijke reden van
deze koerswijziging? Faber: „We zijn
niet slim genoeg om dat te be
denken."
Ondertussen vaart ook de NOVIB wel
bij de nieuwe combinatie. Deze orga
nisatie krijgt een soort oppepper. NO-
VIB-secretaris dr. Sjef Theunis: „De
ontwikkelingshulp geeft geen aanlei
ding jpeer tot heftige discussies. In
Nederland behoort het tot het burger
lijke fatsoen om er positief over te
denken. De NOVIB is daardoor een
„nette" rustige club geworden, waar
in ook aarzeling bestond om stand
punten in te nemen in zulke heftig
omstreden vraagstukken als vrede en
veiligheid. We hebben nu besloten uit
de schuilhoek van de „enge" ontwik
kelingssamenwerking te komen. De
relatie tussen ontwikkelingsvraag
stukken en bewapening wordt steeds
duidelijker. Dit betekent zeker „vers
bloed" voor onze achterban. We gaan
de „Gast aan tafel"-leden zeker actief
benaderen met deze nieuwe proble
matiek en we zullen ook onze vele
contacten in de derde wereld gebrui
ken. We zullen daar ook meer organi
saties gaan steunen die zich op het
terrein van de (kern)bewapening be
zighouden."
Particulier
De NOVIB is niet bang door de leden
hiervoor op de vingers te worden ge
tikt en nog minder door de minister
van ontwikkelingssamenwerking.
vWe denken dat de negatieve effecten
op onze leden erg mee zullen vallen,
mits we de zaak maar goed begelei
den. En verliezen we toch leden, dan
krijgen we daar zeker andere voor
terug. Met de minister van ontwikke
lingshulp verwachten we helemaal
geen problemen. We zijn tenslotte
een onafhankelijke particuliere orga
nisatie."
Theunis verwacht dat de band met
het IKV alleen maar voordelen zal
bieden. „Juist als,twee zo verschillen
de partners samengaan, kan er veel
uitkomen, dat gebeurt vaker", aldus
Sjef Theunis.
Van een onzer verslaggevers
SCHOONHOVEN/LEKKER-
KERK Het Water van de
Oude Singel in het centrum
van Schoonhoven is dermate
vervuild met lood, dat het
raadzaam is contact met het
water te vermijden.
Dit heeft de regionale inspectie voor
de volksgezondheid in Zuid-Holland
gisteren meegedeeld aan het gemeen
tebestuur van Schoonhoven. De ver
vuiling is het gevolg van lozingen van
Loodwitfabriek Hondroff, Block en
Braet op de gracht van de oude stad
Schoonhoven. Inmiddels is aan het
bedrijf een lozingsverbod opgelegd.
Volgens de inspectie voor de volksge
zondheid is het slib in de Oude Singel
zeer sterk verontreinigd met lood. De
concentratrie lood in het water is
eveneens hoger dan toelaatbaar,
maar volgens de Inspectie is de situa
tie niet alarmerend en is er geen spra
ke van direct gevaar voor de volksge
zondheid.
Geen besluit
Oér gaar ook -rooitr /2>f freotDekkeiD T£IT
Aan het overleg gisteren op het stad
huis van Schoonhoven over de ver
vuiling door de loodwitfabriek namen
behalve de inspectie voor de volksge
zondheid en het gemeentebestuur
ook het hoogheemraadschap voor de
Krimpenerwaard en de milieudienst
van de rijkspolitie deel. Er is gisteren
nog geen beslissing genomen over de
vraag of, en zo ja hoe het verontrei
nigde slib uit de gracht moet worden
verwijderd.
Bij het inmiddels afgesloten lozings-
punt van de fabriek zal volgens loco
burgemeester P. Visser op korte ter
mijn een onderzoek worden ingesteld
door de inspectie voor de volksge
zondheid naar de concentratie lood in
de bodem. Voor de omwonenden van
de loodwitfabriek staat inmiddels
vast, dat ook de bodem op en rond
het bedrijfsterrein vervuild is met
Premier Van Agt:
DEN HAAG (ANP) Volgens pre
mier Van Agt is er geen enkele reden
om een verband te veronderstellen
tussen het Nederlandse telefoonver
keer en een post van de Amerikaanse
veiligheidsdiensten in Engeland. De
minister-president zegt dit als tij
delijke minister van buitenlandse za
ken in antwoord op vragen van het
CDA-kamerlid Scholten. Deze had
gevraagd na te gaan, of ook telefoon
verkeer in ons land door deze Ameri
kaanse afluisterpost wordt afgeluis
terd. In het Amerikaanse centrum
zou ten behoeve van militaire, politie
ke en commerciële doeleinden tele
foon- en telexverkeer uit Europa kun
nen worden afgetapt
In zijn antwoord zegt Van Agt dat het
hier een zaak betreft tussen Engeland
en Amerika.
lood en mogelijk ook een deel van de
-oude binnenstad van Schoonhoven.
De bewoners hebben namelijk zelf
bodemmonsters genomen en die la
ten onderzoeken door de universiteit
van Utrecht. Volgens de loco-burge
meester is het gemeentebestuur offi
cieel nog niet op de hoogte gesteld
van de resultaten van dit bodemon
derzoek. „Pas als we de gegevens van
de universiteit gedetailleerd op ons
bureau hebben, zullen we hierop na
der ingaan," aldus de heer Visser.
Lekkerkerk
De tweede week van de ontgraving
van de gifwij k in Lekkerkerkwest
heeft „weinig spectaculairs" aan het
licht gebracht, aldus een mededeling
van het perscentrum aldaar. Tijdens
de eerste, week van de ontgraving was
dat wèl het geval. Toen werden name
lijk sporen van hetkankerverwek
kende benzeen aangetroffen. In de
afgelopen week zijn honderdvier af-
valvaten aangetroffen en daarmee is
het totaal aantal opgespoorde vaten
op 224 gebracht. Onder de opgegra
ven vaten bevonden zich ook vijf vol
le vaten. Zesènzestig vaten waren nog
gedeeltelijk gevuld, de overige waren
doorgeroest. Over de inhoud van de
vaten is nog niets bekend.
De verontreiniging die de afgelopen
week is aangetroffen, komt overeen
met het verontreinigingspatroon dat
tijdens een proefontgraving aan het
licht kwam. De volgende stóffen wer
den aangetroffen in bodemmonsters:
xyleen, isophoron (een oplosmiddel
dat in de verfindustrie wordt ge
bruikt), zink, lood, chroom en cad
mium.
De Olympische Spelen in Mos
kou hebben in de Sowjet-Unie
een golf van moppen los ge
maakt. Oude grappen doen op
nieuw de ronde, maar tegelijk is
er een serie splinternieuwe opge
doken die soms met de Spelen te
maken hebben. Zulke moppen
worden daar natuurlijk niet in de
krant afgedrukt, maar ze gaan
wel van mond tot mond. In de
dagen van Stalin kon je nog een
enkele reis Siberië verwachten
als je op zoiets betrapt werd,
maar daar zijn de mensen nu niet.
zo bang meer voor.
Eerst een „olympische" mop: als
partijleider Brezjnew een rede
houdt, raadpleegt hij gewoonlijk
voortdurend zijn notities. Toen
hij in het bomvolle stadion dus
de Olympische Spelen moest
openen en de vijf olympische rin
gen bovenaan op zijn papiertje
zag, begon hij plechtig: „O, o, o,
o, o".
De Tsjechoslowaakse regering
heeft aangekondigd dat er nu
ook een ministerie van marine
komt. De Sowjets informeren
verbaasd waarom: Tsjechoslowa-
kije ligt toch zeker niet aan zee?
En wat zou dat? antwoorden de
Tsjechen. „Hebben jullie soms
niet een ministerie van cultuur?"
Sinds er steeds meer joodse bur
gers willen emigreren, doet dit
mopje de ronde: waarom zijn
Joodse baby's veel mooier dan
niet-joodse? Antwoord: omdat ze
voor de export bestemd zijn.
„Heb je al gehoord dat een vlieg
tuig met het complete Sowjet-
polltiebureau aan boord in Polen
is neergestort?" „O ja? En is er
nog iemand gered?" „Jazeker:
Polen."
Rabbijn Rabinowitsj, een in Rus
land veel voorkomende figuur in
moppen, belt de politie: „Mijn
papegaal is weggevlogen en voor
het geval u hem zou vangen wil ik
alvast uitdrukkelijk verklaren
dat ik het absoluut niet met zijn
ideeën eens ben."
De politie moest, zo gaat het ver
haal althans, wat vriendelijker
zijn tegen de burgers. Net in die
tijd staat het achterbalkon van
een tram in Leningrad stampvol;
er staat ook een agent tussen.
Plotseling niest iemand hard.
„Wie heeft daar geniesd?" bast
de politieman. Waarop mensen
naast de niezer fluisteren: „Man,
zeg nou maar dat jij het was,
anders zijn we meteen allemaal
de sigaar." Dus zegt de niezers
schuchter: „Ik was het. agent,"
waarop de politieman brult: „Ge
zondheid, kameraad!"
En dan nog een oudje dat het
altijd weer doet: wat is het ver
schil tussen kapitalisme en com
munisme? Antwoord: kapitalis
me is het uitbuiten van mensen
door andere mensen, communis
me precies het tegenoverge
stelde.
Leuke clubs hebben ze in Castri-
cum. De .Gevederde Vrienden
zijn weliswaar geen vogels, maar
eigenaars van vogels. De Castri-
cumse Luchtpost heeft niets met
de PTT te maken, maar met post-
duivenhouders, en zo is het ook
met De Dolfijn en De Salaman
der, maar toch leuk. Ze staan
allemaal op een rijtje in het nieu
we gidsje voor inwoners (Wegwijs
in Castxicum), en de aardigste is
misschien wel de biljartvereni
ging Door Leedvermaak Sterk.
Maar zelfs die haalt het nog niet
bij de namen van de zaalvoetbal
verenigingen. Dat zijn er negen,
waarvan de meeste gesponsord
worden, zoals dat heet. Dat bete
kent dus dat plaatselijke onder
nemers geld in zo'n vereniging
stoppen en het als tegenprestatie
op prijs stellen soms zelfs eisen
dat de club z'n eigen naam ver
loochent en er die van de sponsor
voor in de plaats gebruikt. Dat
gaat tegenwoordig in het hele
land zo en de sportpers die geen
gratis reclame voor de sponsors
wenst te maken door die namen
steeds in verslagen te moeten
noemen, is daar niet gelukkig
mee. Misschien herinnert u zich
nog dat Trouw over dezelfde
kwestie onlangs een proces aan
de broek kreeg van zo'n sponsor,
omdat de krant weigerde de
naam van de sponsor te gebrui
ken; de sponsor van een voet
balclub verloor dat proces.
In Castricum lijkt dat geen pro
bleem. Er is een zaalvoetbalvere
niging die zich naar een café
noemt, een die zich de naam van
een schoenenzaak heeft aange
meten, een die de naam van een
tapijthandel draagt, en zo zijn er
meer. De mooiste heet Vet Castri
cum. Niet alleen is het duidelijk
dat de leden van die zaalvoetbal
vereniging flink wat lichaamsbe
weging nodig hebben, maar die
naam heeft nog echt met de
sponsor te maken ook.
Frederick Hill, 71 jaar, zit voor de
achttiende keer binnen vier jaar
in een Londense gevangenis. El-
Tessa, een zesjarige merrie,
brengt elke dag NOS-medewerk
ster Marina Oosterlaak (19) van
Bassum naar Hilversum en weer
terug naar huis. Als Marina
ke keer als hij op zijn brommer
stapt, weten hij en zijn vrouw van
tevoren dat het weer op de cel zal
uitdraaien, maar Hill gaat toch.
Hij vertikt het namelijk om een
helm op te zetten, wat hij sinds
1973 volgens de Engelse wet ver
plicht is. Dus wordt hij aange
houden en krijgt een boete, die
hij weigert te betalen. Zodoende
moet hij elke keer een paar dagen
de gevangenis in, variërend van
drie dagen tot een week; dat ligt
aan de rechter voor wie hij moet
verschijnen, of liever, aan de
werkt, graast Tessa op een wei
landje vlakbij „Hilversum 3".
Marina en haar paard Tessa heb
ben nooit last van het verkeer; se
reizen samen over de hei.
hoogte van de boete die de rech
ter oplegt. „In de oorlog heb ik
gevochten voor vrijheid," zei de
gepensioneerde wiskundeleraar
tegen de rechter, „en op die vrij
heid sta ik nog steeds." Hij pro
testeert er tegen dat voor de reli
gieuze groepering van de Sikhs in
Engeland een uitzondering is ge
maakt; volgens de Sikhs is het
verwisselen van de tulband voor
de motorhelm strijdig met hun
geloof, en daarom hoeven zij de
helm niet te dragen Hill vindt
dat onrechtvaardig tegenover an
dere bromfietsers en motorrij
ders, en blijft daarom uit princi
pe weigeren boete te betalen voor
iets wat hij naar zijn idee net zo
min hoeft te doen als een Sikh.
„Misschien zou hij nog wel eens
toegeven," zegt zijn vrouw, „als
het maar niet verplicht was."
Het dient algemeen bekend te
zijn dat de bron zowel van ons
plezier, onze vreugde, gelach en
vermaak, als van onze smart,
pijn, angst en tranen, geen ande
re is dan de hersenen. Het is in
het bijzonder dit orgaan dat ons
in staat stelt te denken, te zien en
te horen, en het lelijke van het
schone, het kwade van het goede,
het aangename van het onaange
name te onderscheiden. Het zijn
de hersenen ook waar zich de
zetel bevindt van waanzin en
krankzinnigheid, van de angsten
en verschrikkingen die ons be
stormen. dikwijls 's nachts, maar
soms zelfs overdag, daar ligt de
oorzaak van slapeloosheid en
slaapwandelen, van gedachten
die niet willen komen, van verge
ten verplichtingen en van zonder
linge verschijnselen.
Deze constateringen vond het
tijdschrijft Senior in het maand
blad Geestelijke Volksgezond
heid, dat het ook niet van zichzelf
had: de Griekse medicus Hippo
crates deed deze uitspraak al 400
jaar vóór onze jaartelling.
