Indische Nederlanders: volk zonder vaderland? Tekening van een lezer ïouw die leeuw zou er uit moeten Commentaar Plannen voor thuishaven in Brazilië of Mexico ruzalem (1) eruzalem (2) Verheid komt textiel te hulp 'e weinig hulp in Het Dorp Nederlander in België verdronken gevangenis Lot uit loterij lange linda daG 15 AUGUSTUS 1980 BINNENLAND TROUW/KWARTET zal Nederland blij zijn als de li leheidsraad der Verenigde Na- landen die nog een ambassa- Jeruzalem hebben, oproep! naar Tel Aviv te verplaatsen, jurlijk zijn we niet van plan te hten voor „Arabische chanta- maar wat weegt zwaarder: de vesting van een handvol Neder- diplomaten of gehoorzaam- aan uitspraken van een van de 5 jjge lichamen die misschien nog a iaat zijn enige ordening in een alische wereld te scheppen? Zo iiisloos mogelijk zal dus de Ne- ndse ambassadeur met zijn vernuizen als de Veiligheids- heeft gesproken. pland heeft zich. zonder daar bewust voor te hebben geko- in deze moeilijke positie gema- óvreerd. Al voor de stichting de staat Israël was er een Ne- jnds kantoor in Jeruzalem dat Nederlandse belangen behartig- niet alleen in Palestina, maar in Jordanië. In de loop der n is dat gewoon de Nederlandse tassade in Israël geworden. Pas meer dan dertig jaar later, ngen de Arabische landen die een economische en diploma- e breuk dreigen ons na te den- of wc achteraf wel zo gelukkig eten zijn met die destijds haast omatische ontwikkeling. dilemma voor Nederland is jt nu een pleidooi om ons voor- i maar zonder schaamte neer te n bij elke volgende eis van de tobe wereld? Het is onwaar- nfijk dat verwijdering van een jir ambassades uit Jeruzalem het t doel is van deze landen, (jfdiplomatieke breuk met Israël 11 een logiscn volgend verlangen 52 Een boycot op wapenleveran- I,op olieleveringen, op sport- en iirele contacten, op alle handel. Ij zijn evenzovele stapjes vooruit kweg naar een „regeling" van het Iden-Oosten-probleem. Als er I Israël meer is, is er ook geen n-Israël meer. lard zullen wij hier nimmer r pleiten. Wat de zaak-Jeruza- i ons echter zeer hardhandig jrt.isdat de kracht van een klein groot en hoe het besluit ook uitvalt, het zal altijd verkeerd zijn. Inwilli ging van het Arabische verzoek of ultimatum zal voor veel Ne derlanders en zeker ook voor Israël een nieuw bewijs zijn van Neder lands koerswijziging sinds de olie crisis van 1973. Maar een afwijzing ervan brengt ons niet alleen diplo matieke problemen, maar mogelijk ook economische. Is het redelijk te verwachten dat de kwestie Jeruza-, lem waarover zich inmiddels zoveel Arabische staatshoofden in per tinente bewoordingen hebben uit gelaten, met net zo'n sisser zal aflopen als de affaire tussen Saoedi- Arabië en Nederland over de uit zending van de film „De dood van een prinses?" Als dat het geval zou zijn, zou de Arabische wereld een onvoorstel baar gezichtsverlies lijden. Als het niet het geval is, en Nederland wordt met de enkele Latijns-Ameri kaanse landen die hun vertegen woordiging misschien ook in Jeru zalem houden, inderdaad diploma tiek en economisch geboycot, dan zal het gezichtsverlies aan onze zij de worden geleden. Want welke regering van welke kleur ook zal in deze zaak stand houden als ons land als énige in de wereld op misschien enkele republiekjes in Zuid-Amerika na daarvoor moet bloeden? Geen, die voorspelling durven wij wel aan. land niet schuilt in eigenzinnigheid, maar in beïnvloeding van de direc te, natuurlijke omgeving. Nederland staat nu alleen in de Europese Gemeenschap. Het ziet er zelfs naar uit dat het via de Veilig heidsraad formeel de Verenigde Staten tegenover zich zal vinden. Nederland is een dwerg in de we reld, maar kan meer zijn dan een lastig kind in kleinere gezelschap pen als de Europese Gemeenschap of de NAVO. Dèér kunnen en moeten wij met de Europese en Atlantische partners een gemeen schappelijk beleid uitstippelen dat er op gericht is vrede in het Mid den-Oosten te bewerkstelligen waarbij Israël binnen veilige en er kende grenzen tot in lengte van dagen kan leven. Kalm een miljoen Indische Neder landers wonen er in Nederland. In elk dorp, woonwijk, is er wel een Indisch gesin. In het maatschappe lijk leven is de assimilatie, om dit woord te gebruiken, geruisloos ver lopen. (ANP) Het personeel de gehandicaptengemeenschap Hit Dorp" bij Arnhem is nauwelijks liut voldoende hulp te geven aan invalide dorpsbewoners. Het ver- p en ziekteverzuim onder vooral honderden dogela's' (dorpsge- ojchapsleidsters) is erg groot, daardoor voortdurend een te- t aan dogela's, die bovendien on- 1 oende voorbereid zijn op de vra- en problemen van de gehandi- iten. Meer scholing en training van dogela's is daarom noodzakelijk, staat in het Jaarverslag van Het ruim vierhonderd invalide dorps- HAAG (ANP) Het ministerie economische zaken heeft donder en nieuwe subsidieregeling be ll gemaakt voor de katoen-, ray- en linnenindustrie (krl-industrie) voor de wolindustrie. De regeling dt voor de jaren 1980 tot en met 2. Ii) die periode kunnen subsidies rden verstrekt voor investeringen voor afzetbevorderende maatre et de krl-industrie is 25,6 miljoen Hui voelen lij xleh hier wel thuis? Beschouwen si) Nederland als hun nienwe vaderland of hunkeren si) naar het land van herkomst of naar een ander land, waar het klimaat wat (unsticer is en waar de mensen misschien niet so hard si)n? Een aantal Indische Nederlanders ondersocht de mogelijkheden rich te vestigen in Mexico en Brazilië. Is er veel weerklank voor deze ideeën? Vinden de Indische Nederlanders in Nederland dit een haalbare kaart of blijft het een droom? Tekening van Ronald Frijling in het boek Kinderen van ons eigen volk, verschenen naar aanleiding van de stroom repatrianten in 1956. door Rudl Römer 15 augustus 1945. Voor tien duizenden Indische Nederlan ders is deze bevrijdingsdag te laat gekomen. Omgekomen van ontbering in de gevan genkampen, of maanden er na, doordat medicijnen of ver sterkende middelen niet op konden tornen tegen een uit geteerd moegestreden li chaam. Voor degenen die het overleefd had den betekende een confrontatie met een uiteengereten gezin, vernielde woningen, kortom alles was niet meer zoals vóór de Japanse bezetting. Een deel van de Indische Nederlan ders werd naar Nederland „gerepatri eerd". ofschoon velen dit land nog nooit hadden gezien. Een andere groep vertrok naar Amerika, waar men zich vooral in California ves tigde. Nu is er daar een hechte welvarende gemeenschap Indische Nederlanders, die met reünies en barbecues de band met elkaar, en misschien met Neder land of het vroegere Indië, nog levend willen houden. Contractpensions De meesten zijn In Nederland te rechtgekomen. In 1956 zijn er nog tienduizend bijgekomen, die door po litieke omstandigheden ln het nieuwe Indonesië niet meer gewenst waren. Via zogenaamde contractpensions werden de Indische gezinnen overal ln het land „gedistribueerd". Hoewel opvang en begeleiding niet altijd van DiaSDOra een leien dakje gingen, verliep de opneming ln de Nederlandse gemeen schap vrijwel feilloos. Mexico of Brazilië? ging in Nederland hadden gedwon gen. Maar de ouderen koesteren nog een droom, een onbestemd verlangen naar een eigen land, een eigen ge meenschap Zelfs in bet kleinse dorpje waren er Indische Nederlanders, er was nage noeg geen taalbarrière. De jongeren weten ook weinig meer van de woeli ge periode die hun ouders tot vesti- Deze droom, dit ideaal, willen O. M. Linkenhoff, leraar ln Amsterdam, en P. Emmen ambtenaar in Noordwijk, gestalte geven. Veel Indische mensen missen iets, dat iets is het behoren tot een eigen (leef)gemeenschap. Dit ge mis probeert men te compenseren door reünies, gezellige avonden, mis schien pasar malems, maar dit is het niet helemaal. Ons streven is. zo zeggen beide initia tiefnemers, de Indische Nederlanders het besef bij te brengen dat zij één volk zijn. Een volk dat nimmer de gelegenheid heeft gehad als zodanig te fungeren en het is bovendien een volk zonder land. Het is niet de bedoeling een land op te eisen, zegt Linkenhoff. Wij willen een stichting in het leven roepen, de stichting Thuishaven Indische Ne derlanders, die de mogelijkheden moet onderzoeken een eigen thuisha- bewoners zorgden vorig jaar niette min voor een bezettingsgraad van ruim 94 procent in Het Dorp. Het Dorpsbestuur vindt dit hoog, temeer daar de verzorgingsdagen waarop een dorpsbewoner elders verblijft (bij voorbeeld ln een ziekenhuis) niet wor den meegeteld. De Dorpsbewoners verbleven vorig Jaar gemiddeld ieder één week ln een andere instelling van gezondheidszorg. De stichting „Exploitatie Het Dorp" noteerde in 1979 een exploitatiete kort van ruim drie ton. Het Jaar daar voor was het tekort nog negen ton. De totale „omzet" van de stichting be draagt circa 25 miljoen gulden. Tekeningen, bij voorkeur in liggend for maat, sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859. 1000 AW Amster dam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden Voor geplaatste prenten is er een boekenbon. H£T AAMHALEN VAM D£ BUIKRIEM JAN MODAAL EN DE G>£T £R CaESlTueE R.OE N gulden beschikbaar, voor de wolin dustrie 4,4 miljoen. De bedoeling van minister Van Aardenne is om de be drijven te helpen „een aantrekkelijk produktiepakket te bieden, dat zowel op nieuwe als op traditionele mark ten perspectieven biedt". De regeling is toegespitst op een aantal concrete mogelijkheden, zoals bij voorbeeld aanpassing van bedrijfsgebouwen, aanstelling van een exportfunctiona ris en deelname aan tentoonstellin gen en beuizen. ven te vinden, op poten te zetten. Dus een dorp, een stad, een stuk grond waar wij echt thuis zijn. in een land waar wij welkom zijn. Met een gunsti ger klimaat dan in Nederland. Eenheid De stichting Thuishaven beoogt ook eenheid onder de ruim twee miljoen Indische Nederlanders waar ook ter wereld en hen te motiveren voor het tot stand brengen van een nieuw "ho me" in Brazilië of Mexico. Dit wordt een gigantisch karwei. Daarom probeert de stichting door lezingen, vestigen van kantoren, het uitgeven van een periodiek, wat meer bekendheid te geven van haar doel stellingen. Linkenhoff, vroeger directeur van een mavo op de Nederlandse Antillen, weet dat er aangepakt moet worden. Zo'n gemeenschap kan alleen gedij en, als organisatorisch alles tot in de puntjes klopt. BIJ voorbeeld op het gebied van de gezondheid mag er een niet worden geëxperimenteerd. Er moet een arts worden aangetrokken. De financiële kant van de zaak mag ook niet wor den verwaarloosd Brazilië Hij noemt als voorbeeld de bloeiende gemeenschap van Japanners in Bra zilië. Daarom heeft hij zijn hoop ge vestigd op idealisten, die iets willen opbouwen, geen avonturiers dus, maar een gedisciplineerde, straf geor ganiseerde emigratie. Er moet niet alleen voor ouderen, maar ook voor jongeren werkgelegenheid zijn In Mexico zullen Indische Nederlan ders, die er zich eventueel vestigen, niet Eirmlastig zijn (pensioenen bij voorbeeld). In zijn Antilliaanse tijd heeft Linkenhoff het gebied verkend. Veel hangt ook af van de steun die de stichting Thuishaven krijgt van de Indische gemeenschap in Nederland. Reacties zijn welkom, zegt Linken hoff. Het secretariaat is gevestigd in Noordwijk. telefoon 01719-14767 Onrecht M. J. F. George te Harmeien, oud adjudant van de luchtmacht en actief in het verenigingsleven, heeft met zijn Federatie Thuisfront eveneens een samenbundeling van Indische Nederlanders over de gehele wereld op het oog. Hij signaleert ook het vele onrecht dat de Indische Nederlander wordt aangedaan, vaak uit onbegrip. In dit verband noemt hij de zaak De Celles, de Indische Nederlander, die het land uit moest, terwijl er hier wel vele illegalen worden getolereerd. Met een bewonderenswaardige werk lust heeft George zich voor de tot standkoming van zijn Thuisfront in gezet. Onvermoeibaar poogt hij de vele instellingen te benaderen, boort hij nieuwe bronnen aan om zijn idea len te verwezenlijken. Hij stuit niet altijd op begrip, maar dit deert hem niet. Thuisfront Zijn Thuisfront wil zich daarom niet beperken tot Brazilië of Mexico Want overal vaar Indische Nederlan ders wonen, moet een thuisfront kun nen worden gevormd. Want de Indi sche Nederlanders zijn een volk, ver bonden aan het historisch verleden In de beginperiode wil George zich beperken tot registreren, documente ren. plannen coördineren. Binnen af zienbare tijd moet dan een opbouw en evenwichtige ontwikkeling moge lijk zijn. Hij is ervan overtuigd dat de Indische Nederlander, wat werklust, intellect en doorzettingsvermogen betreft, op een behoorlijk niveau staat en dat een samenbundeling van alle krach ten. zonder op kleine controversen te letten, de doorslag kan geven tot het slagen van alle plannen. George (tel. 03483-2278) staat open voor sugges ties en adviezen. ANTWERPEN (ANP) In het Ver- blngsdok aan de Oostkaai in het Bel gische Merksem (bij Antwerpen) is woensdagavond de 32-jarige Neder landse schipper H. Coopmans uit Rotterdam verdronken. De man ver loor bij het teren van zijn schip, de Eureka, zijn evenwicht en viel in het dokwater. De leeuw in het Nederlandse wa pen zou vervangen moeten wor den door Iets minder strijdlus tigs. Een duif bij voorbeeld, maar in elk geval een symbool dat ge tuigt van meer vredelievendheid. Dat heeft Ton van der Leun, rechtstreeks CDA-lld uit Odljk, voorgesteld aan zijn partij. Het CDA zou er zo gauw mogelijk werk van moeten maken in zijn programma, schrijft Van der Leun die behalve in de voor de hand liggende duif ook wel iets ziet in een bever of een plant als nationaal symbool. In zijn brief aan het CDA wijst hij er op, dat tien Jaar geleden prof. dr. V. Westhoff al dezelfde, zij het wat minder serieus bedoelde sugges tie deed in het boek Wilde Plan ten Daarin schreef hij: „In een gestileerde bloelaar van biestar- wegras zouden we -daarom mis schien een zachtmoedig alterna tief kunnen vinden voor de leeuw die met zijn tegenwoordig toch enigszins verdachte bundel pij len ln de voorpoot op ons Neder landse vaandel prijkt" Er zijn voldoende alternatieven, schrijft Van der Leun. „Hopelijk is dit een begin en verliezen later alle nationale wapens hun adelaars, beren en leeuwen." Wat dat laatste zinnetje betreft: er zijn nogal wat leeuwen ln dit land. Niet alleen op het nationale wapen, maar ook in de meeste provinciewapens en in ontelbare gemeentewapens. Al ln 1950 schreef de Vuga-glds (de opvolger van „De gemeentegids"): „Neder land spant de kroon in de leeu wenwapens." Wie de gemeente wapens bekijkt moet wel tot de slotsom komen dat Nederland een vreselijk strijdlustig land is. Niet alleen zie Je leeuwen ln de wapens van grote steden als Am sterdam, Rotterdam en Den Haag. maar ook in die van kleinte jes als Amby, Amstenrade, Am- me rz oden, Adorp en Melick en Herkenbosch; Aarle-Rtxtel heeft er zelfs vier in zijn wapen. Ter Aar heeft een vos. Baarland een beer, en de afschuwelijkste al dan niet vuurspuwende monsters of gevaarlijke roofvogels vind Je terug in de wapens van bij voor beeld Berg en Terblijt, Beesel, Grljspkerk. Bunschoten, Bres- kens, Beuningen, Heemstede. Dordrecht, Heiloo, Vlaardlngen. Dordrecht en Monnlckendam Kloosterburen doet het met een slang met een lange tong. maar dat kan ook een adder zijn. Het kan ook vreedzamer, zoals Van der Leun bedoelt. Sinds Jaar en dag herbergt het wapen van Broek ln Waterland een eend dat van Drelschor schaapjes, van Bunnlk een haan, van Appinge- dam en Arkel een zwaan, en ver der vind je allerhande andere aardige dieren: eekhoorns, dui ven, vlinders, ooievaars, dolfij nen en nog veel meer. Zijn eenmaal de Nederlandse leeuwen, roofvogels en draken verdwenen, dan kunneh we aan de rest van de wereld beginnen, want roofdieren blijken reuze ge liefd, al zou je dat niet direct zeggen aan het tempo waarin men ze probeert uit te roeien. Het zijn vooral weer steeds leeuwen, die je in de wapens tegenkomt: in België, Noorwegen, Finland, Sin gapore. Iran, Sri Lanka. Ehüopië, Sierra Leon'e, Senegal, Kenia, In dia, Irak, Canada en Birme bij voorbeeld. Het wapen van Dene marken barst van de leeuwen, Engeland heeft er wel zeven, en Spttnje vier met een woedend kij kende roofvogel bovenop. Roof vogels houden onder meer de V.8., Jordanië. Soedan, West- Dultsland en Syrië er ln htm wa pens opna en ook de gevleugelde dieren van Oostenrijk (met een kroontje) Polen. Liechtenstein en IJsland lijken er sterk op. Indo nesië heeft zijn legendarische ga- roedavogel, Saoedl-Arabië doet het met een palmboom en twee kromzwaarden en Mexico met een arend die een slang in z'n nek bijt Er zijn gelukkig genoeg landen die het wat prettiger aanpakken: een giervogel, een soort lama, een zeehond, een paard, een kangoe roe en struisvogel, een zevenar- mige kandelaar, een muziekin strument en ananassen vind je achtereenvolgens in de wapens van Guatemala, Bolivia en Peru, de Falkland-ellanden, Venezuela, Australië, Israël, Ierland en Ja maica, en ze zijn er nog heel wat meer, bij wie je niets krijgshaf tigs terugvindt; zelfs die sikkel en hamer zijn in feite doodgewone gebruiksvoorwerpen- Met zoveel vreedzame symbolen is er nog hoop voor de wereld. Als ten min ste die meneer Van der Leun ge lijk heeft met zijn veronderstel ling: dat die symbolen iets met echte vredelievendheid te maken hebben. Zo gauw een aap een glitterpak je draagt kun je er van overtuigd xijn datle ergens voor publiek moet optreden. Deze doet dit dus ook, in de Amerikaanse staat Florida, waar hij zijn kan sten op de schaatsplank ver toont. De chimp is er zo handig in dat hij met de plank zelfs horden kan lopen en tussen de horden in steeds weer keurig op zijn voertuigje terecht komt. Het huis zag er prachtig uit. Het was helemaal zilver geverfd, en niemand in de Australische stad Tottenham wilde aanvankelijk geloven wat zich daar binnen ja renlang heeft afgespeeld. Daar woont een Joegoslavische immi grant met vrouw en acht kinde ren van twee tot eenentwintig jaar. De kinderen werden er door hun ouders gevangen gehouden, kregen maar één maaltijd, per dag en wisten zelfs niet hoe iets simpels als een telefoon er uit ziet. Het huis was beveiligd met een vijf meter hoog ijzeren hek. er waren alarmsystemen en zoek lichten. De oudste kinderen zijn wel tien jaar zo gevangen gehou den en werden alleen at en toe in de tuin gelucht. De buren hielden hun mond, totdat een maand ge leden een zestienjarige dochter zo door haar vader geslagen was, dat ze uit woede met grote moei te een buurman wist te bereiken en via hem ontsnapte. Drie ande re kinderen moesten met vader mee om het zusje te zoeken, maar onderweg zagen ook zij kans uit de auto te vluchten en naar de politie te gaan. De volgende dag verschaften dertig politieman nen en een arts zich toegang tot de „gevangenis" en bevrijdden de overige vier kinderen. De va der die eind deze maand voor de rechter geleid zal worden, heeft alleen gezegd dat zijn geloof deze aanpak eiste. Hij vertelde lid te zijn van een weinig /bekende (Amerikaanselsekte. Degene die in de Japanse staats loterij het enig echte lot uit de loterij getrokken heeft, is de Ja panse istaat zelf. Bij de afsluiting van het belastingjaar is gebleken dat er behalve de pure winst op de verkochte loten nog heel wat meer aan de strijkstok is blijven hangen. Bijna vijftien procent van de winnaars tot een jaar gele den heeft z'n winst gewoon nooit geïnd. Winnaars krijgen daar een jaar de tijd voor. maar nu blijkt dat meer dan 75 miljoen gulden eenvoudig nooit is opgehaald. De grootste niet-geïnde winsten vie len op een lot dat goed was voor een kleine tweehonderdduizend gulden en eentje van negentig duizend gulden. Wie wel eens naar t.v.-advocaat JCaz" kijkt, kent ook zijn televi sie-vriendin. journaliste Katie McKenna. Ze heet in 't echt Lin da Carlson en heeft, weet Televi- zier, nogal last van haar lengte. Lipda is bijna 1.80 meter en vreest dat ze wegens haar pos tuur niet gauw voor een hoofdrol in aanmerking komt omdat, zegt ze. de meeste acteurs nou een maal graag een stukje boven hun tegenspeelster uitkomen. Met „Kaz" heeft ze overigens geen moeite, want die is groter dan Linda, zij het dan maar krap vijf centimeter. Maar met een be roemdheid als Paul Newman ziet ze het nog niet zitten, want het zal wel lang duren voor die ter wille van lange Linda op een kist je wil staan

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 5