E
Indonesisch christelijk onderwijs staat
voor een vrijwel onvóorstelbare opgave
51
Tekening van een lezer
Banken en giro voor
miljoen opgelicht
enge beestjes in ieders huis
Trouw
Commentaar
Hoé en waar? Ook voor de kansarmen?
Itadsverwarming
Politie haalt munitie weg
beloning
witte plek
sollicitatie
MSDAG 13 AUGUSTUS 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
IC opvattingen over stadsverwar-
lins als onderdeel van het Neder-
Lidse energiebeleid hebben een
tonische wending genomen Dat
i.jkt uit hel voorlopige rapport
optimale woningverwarming
kt het Centrum voor Energiebe-
fenng vorige week publiceerde,
van de boodschap: stadsver-
"Tarming op grote schaal is meestal
duur om verstandig te zijn. met
Lvoudiger middelen kan een ze
er ro grote energiebesparing wor-
en bereikt.
Centrum voor Energiebespa-
kan worden gesitueerd in de
»k die in de wandeling als alter-
,lief wordt aangeduid. Voorzitter
f pheo Potma is een van de hard-
kkigste voorstanders van een toe-
ntst waarin ons energieverbruik
t meer verder groeit. Wederpar-
jn de westie van de stadsver-
rarming zijn vooral de samenwer-
[ndc elektriciteitsbedrijven, het
iblishment van de energiewe-
Hun onderzoekinstituut, de
[EMA. produceert het ene project
ji het andere.
lie hoeven maar een jaar of vijf
!lHrug te gaan in de geschiedenis,
Sm een geheel andere situatie aan te
iipïeffcnVoor de „alternatieve"
'hoek was een elektriciteitscentrale
liet symbool bij uitstek van onze
■jtrkwistende samenleving. Zeker
jestig procent van de energie die
daar omging, werd immers in de
vorm van lauw koelwater nutteloos
hei milieu in gespoeld. Terwijl je
daar in principe best zinnige dingen
met kon doen, zoals inderdaad
- stadsverwarming. Het establish
ment vees erop dat die zestig pro
ton „verspilling" het gevolg was
it tan onwrikbare natuurwetten, en
:r du stadsverwarming te duur zou
ot Wat is er in dc tussentijd gebeurd?
jjfoie natuurwetten zijn nog steeds
j!J «wrikbaar Je kunt uit een centra-
dit heet water aftappen, zij het gc-
celtelijk ten koste van de hoeveel-
nd geproduceerde elektriciteit. En
Is je dan een indrukwekkend bui-
innet aanlegt, en nog een paar
einigheden, heb je stadsverwar
ing. Het is nog steeds de vraag in
Deverrc dat betaalbaar en nuttig
Ni
H zich gewijzigd heeft, is vooral
t weging van het nut. Gecombi-
icerde opwekking van elektriciteit
tij en warmte kost minder brandstof.
J Het inzicht dat je in energiebespa-
J ring best wat extra geld mag stop-
pen omdat energiebronnen in de
toekomst alleen maar schaarser en
duurder worden, is in feite overge
nomen door het establishment. Het
ministerie van economische zaken
stopt miljoenen en miljoenen in
stadsverwarming.
Dat uitgerekend de alternatieve
hoek nu weer komt met het argu
ment van de kostprijs, wijst erop
dat ook daar iets is veranderd. Na
de periode van bevlogen toekoms
tscenario's en een nauwelijks bere
deneerde liefde voor windmolens,
voltrekt zich daar nu een proces
van professionalisering, zoals dat
eerder al in de milieubeweging ge
beurde. Het is veelbetekenend dat
de kritische studie over stadsver
warming en alternatieve methoden
gesteund wordt door een reeks in
genieursbureaus en bedrijven die
concreet op dit terrein bezig zijn.
Zij hanteren het strikt zakelijke
argument dat je een gulden óók
ten behoeve van energiebesparing
maar een keer kunt uitgeven. En
dat het dan verstandig is om te
zorgen dat je daar zo veel mogelijk
voor terugkrijgt.
Het tegenargument van het esta
blishment blijkt uit een recente pu-
blikatie van KEMA-directeur ir. J.
H. Bakker. Voor kleinschalige
blokverwarming moeten stroom en
warmte in de wijk zelf worden
opgewekt. Dat betekent dat je al
leen aardgas kunt stoken, vanwege
de luchtverontreiniging. En we
moeten zuinig zijn met aardgas.
Stadsverwarming vanuit de centra
le is wel duurder, maar daar kun je
kolen stoken. Dat helpt de diversifi
catie, en dus de zekerheid van de
voorziening.
Het is een uit de elektriciteitswereld
vertrouwd geluid. Sinds de oliecri
sis is diversificatie van brandstoffen
een hoofddoelstelling. Voor de
elektriciteitsvoorziening in haar to
taliteit getuigt dat van een begrijoe-
lijke voorzichtigheid. Maar het is
voor ons nog de vraag, of die eis
van diversificatie ook voor elk on
derdeel van de voorziening gesteld
moet worden. En omdat collectieve
warmtelevering voor de elektrici
teitsbedrijven niet meer dan een
onderdeel van hun activiteit zal
worden, blijft de vraag of daar niet
wat aardgas voor zou kunnen wor
den gereserveerd. We zitten de ko
mende decenniën tenslotte bepaald
nog niet zónder gas. En, zoals
Potma vorige week opmerkte, „dit
is een hartstikke besparende toepas
sing."
door T. M. Gilhui*
„Jawel Ik denk aan wat een gebeurde
op de bijbelles van onze huishoud
school. Ik vertelde over de schepping
van Eva. Ik volgde daarbij de ook ln
Nederland nog wel bekende bijbelver
klaring van Matthew Henry: Eva werd
geschapen uit een rib van Adams zij.
Niet uit zijn hoofd om hem te overtref
fen. Niet uit z'n voeten om door hem
vertreden te worden. Maar uit zijn zij
om zijn gelijke te zijn. Onder zijn arm
om door hem beschermd te worden.
Nabij zijn hart om door hem bemind te
worden. De vrouw geen ..rewang", dat is
hulp in de zin van bediende, maar „ro-
wang", hulp ln de betekenis van weder
helft, partner.
„O, wat mooi
Die uitlating kwam uit de hoek bij de
muur van de klas. Daar zat Tentrem. In
de pauze liet lk haar bij me komen.
„Tentrem, wat vond Je zo mooi?"
Ik moest de vraag een paar keer herha
len. Toen kwam snikkend het ant
woord: „dat de vrouw geen „rewang" is
van de man". Ik kon verder niets uit
haar krijgen. Ik liet haar alleen en ging
naar een van haar naaste medeleerlin
gen, 'n vriendin uit hetzelfde dorp om
meer, aan de weet te komen. Die vertel
de dat Tentrem direct na het examen
uitgehuwelijkt zou worden aan een veel
oudere man. Iets waar ze niets tegen
kon doen. Trouwen met een man die
haar als .rewang" zou gebruiken en
meer niet
Dit verhaal hoor lk van mevrouw 8.
Wijoto een singuliere vrouw, die op
bezielende wijze de christelijke huis
houdschool In Djokjakarta leidt op
mijn vraag: Ziet u kansen dat het
christelijk onderwijs ook zou kunnen
Inwerken op de samenleving?
Toen kwam dit antwoord; een regel
rechte poging mens en samenleving
te confronteren met bijbelse notities.
We zijn ln Indonesië aangeland om
het vierjaarlijkse congres bij te wo
nen van de MPPK (laten we zeggen:
de protestantse christelijke school
raad voor Indonesia) en om christelij
ke scholen te bezoeken, gesteund
door de ICCO (Interkerkelijke coördi
natie commissie ontwikkelingspro
jecten) en de Unie „School en Evan
gelie".
Het congres (7-11 Juli '80) werd dit
maal ln Jakarta gehouden. Het the
ma luidde: „De rol en de verantwoor
delijkheid van het christelijk onder
wijs ln de uitvoering van het natio
naal onderwijs".
Godsdienstonderwijs
Binnen het kader van het Indone
sisch credo, de zogenoemde Pancasl-
la (vijf zuilen: de belijdenis van één
God, de rechten van de mens, de
eenheid van Indonesië, de democra
tie en de sociale rechtvaardigheid),
moet het christelijk onderwijs dat
geldt als een zeer kleine minderheid
ln een pluriform geschakeerde sa
menleving zijn eigen identiteit in
kleuren. Een welhaast onvoorstelba
re opgave.
Men heeft ln eerste instantie de han
den al vol aan de vormgeving van het
godsdienstonderwijs. Vaak voordat
men toekomt aan het trekken van
consequenties vanuit die godsdien
stige vorming naar al het andere dat
ln de school gebeurt op het terrein
van opvoeding en onderwijs.
Op het congres liggen vragen ter dis
cussie die de plaats van het christe
lijk onderwijs binnen het grote geheel
van de nationale opvoeding nader
proberen aan te duiden:
hoe als christelijk onderwijs te
reageren op de veranderingen en ont
wikkelingen die plaatsvinden binnen
het staatsonderwijs?
wat zijn de voornaamste voorwaar
den om als christelijk onderwijs voor
uit te kunnen?
hoe bouwen we een sterke organi
satie op; hoe het kader?
Vooral die tweede vraag: ln welk op
zicht onderscheidt het christelijk on
derwijs zich van het staatsonderwijs.
Interesseert ons. We noteren op het
congres onder andere de volgende
antwoorden:
het christelijk onderwijs wordt niet
vastgeklemd door bureaucratie.
Christelijk onderwijs kan vóóroplo
pen ln vergelijking met het staatson
derwijs.
de christelijke school kan zelf tot
een hogere kwaliteit komen en daagt
daartoe ook de regeringsscholen uit
als het erom gaat met dit gouveme-
mentsonderwijs te wedijveren.
de christelijke school corrigeert
het staatsonderwijs.
Verschil
BIJ dit derde, wezenlijke antwoord
vragen we door. De regering ziet haar
school niet ln de eerste plaats als
centrum van opvoeding maar als een
ruimte waarin het alleen gaat om het
geven van onderwijs, het afwerken
van het leerplan. De staatsschool
hanteert eigenlijk alleen een formeel
normensysteem. God blijft ln de rege-
ringsschool „neutraal" In die zin Is
haar onderwijs „nihilistisch". Dit
houdt soms ook ln dat het gezag ln
die school ondermijnd wordt. Dat de
leerling de leraar een flink pak slaag
geeft bij de ontvangst van een slecht
rapport (voor represailles hoeft hij
niet te vrezen, zeker niet als papa tot
de welgestelden behoort) komt meer
dan eens voor! Daar komt bij dat we
aldus onze zegsman ln de chris
telijke scholen communicatie zoeken
met de bevolking en haar samenle
ving. De christelijke moraal krijgt
dan een kans dóór te dringen. Een
voorbeeld. Vele niet-christelijke ge
zinnen waaruit wij onze leerlingen
betrekken, zijn stuk: het aantal echt-
scheldingen Is onrustbarend groot
Men zegt dan dat bij ons „veel kinde
ren ln contrast met thuis gebor
genheid en rust vinden en weer ge
richt worden op een meer zinvol be
staan.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
Het'schunocwicht'van VanAarocnnc
onzer verslaggevers
JMSTELVEEN De politie ln Amstelveen heeft, ln samenwerking met de
ostale recherche te Amsterdam, een groep zwendelaars aangehouden, die ln
i afgelopen drie Jaar ruim één miljoen gulden bult maakte bij het stelen en
trvolgens vervalsen van cheques en betaalkaarten. In verband met deze
ak zijn zes mensen uit Amserdam aangehouden, van wie er vijf Inmiddels
ln Ingesloten. De politie van Amstelveen, die met het onderzoek een half
ür geleden is begonnen, rekent op nog meer aanhoudingen.
XJtóverdachte Is een 42-jarlge man. werkzaam op de postkamer van het
«kantoor ln Amstelveen. Hij begon al ln 1977 met het stelen van pakketjes,
eques en betaalkaarten, die vla het postkantoor doorverzonden zouden
oeten worden. Voor het merendeel waren deze eigendom van de Amro Bank
(Algemene Bank Nederland en de Nederlandsche Middenstands Bank. Ook
taalkaarten van de giro werden door de ambtenaar verduisterd.
t man speelde de kaarten door naar een aantal medeplichtigen die ze op
rschillende plaatsen in het land verzilverden. De uitbetalers zouden meest-
genoegen hebben genomen met een vervalste handtekening en zelden om
n bijbehorend legitimatiebewijs hebben gevraagd.
politie kon op 20 Juli de postbeambte arresteren nadat gebleken was dat
cheques en de betaalkaarten, die de cliënten nooit hadden bereikt, op het
tttkantoor in Amstelveen waren verdwenen.
Het voor ons besef boeiendste onder
werp dat op het congres aan de orde
kwam was het vraagstuk „Formeel"
en „nlet-formeel" onderwijs. Onder
„formeel" onderwijs verstaat men het
gewone schoolse onderwijs kleuter,
primair, secundair, tertiair of univer
sitair. „Nlet-formeel" onderwijs vindt
plaats bulten het kader van de school
en probeert veelal op het terrein van
het onderwijs het gat te vullen dat
ligt tussen de bezitters en de niet-
bezitters met de bedoeling de drop
outs alsnog de kans te geven iets van
de opgelopen schade ontstaan
doordat het ontbrak aan de mogelijk
heid onderwijs te kunnen volgen
weg te werken. Men organiseert dan
buitenschoolse cursussen tot bestrij
ding van het analfabetisme, lessen ln
naaien, huisnijverheid, elektrotech
niek, timmeren, houtzagen, kera
misch werk, engels, enz. Met de uit
drukkelijke bedoeling vooral de ar
men, de kanslozen, de marginalen ln
de samenleving op te krikken.
Op het congres werd een heldere
voordracht gehouden over het hoe,
wat en wanneer van dit „nlet-for
meel" onderwijs door prof. W. P. Natl-
tupulu, werkzaam binnen het kader
van de Unescohulp aan de derde we
reld. Een enkel punt uit zijn boeiend
betoog: Het koloniale adagium:
houdt mensen dom, dan kunnen we
ze gemakkelijker beheersen ligt
achter ons. Nu geldt: laten we het
volk opvoeden zó, dat de mensen
goed geïnformeerde, verantwoordelij
ke en produktieve burgers worden.
En: bedenk dat de kloof tussen rijken
en armen ln éérste Instantie van op
voedkundige aard ls. Daarom moeten
opvoedkundige programma's, belde
formeel èn niet-formeel, een éérste
prioriteit krijgen.
Ook de marginalen
Hoe reageert het christelijk onder
wijs ln Indonesië op deze roep om
Juist aandacht te schenken aan bet
.niet-formele" onderwijs? Er zijn er
ln Nederland, die zó sterk geboeid
worden door de opdracht kansarmen
en geringen te helpen, dat ze geneigd
zijn alleen die educatie te steunen die
ontwikkelingsgericht naar een veran
dering van de samenleving stuwt.
Zelfs zó zeer, dat men het formele
onderwijs niet meer als belangrijk
beschouwt omdat het geen „ontwik-
kellngswaarde" zou hebben.
DAt ls natuurlijk onzin. Alsof ook het
„gewone" onderwijs (denk aan het
voorbeeld waarmee dit artikel begint)
géén „ontwlkkelingswaarde" zou
kennen!
Wel ls het zaak dat men ook bij het
christelijk onderwijs dit aspect de
Een blinde jongen bewerkt de grond
(in het blindeninstituut YPAB iu
S oer aba ja).
gerichtheid naar een transformatie
van de samenleving meer en meer
aan duidelijkheid doet winnen.
Men staat hier evenals trouwens
ook bij het regeringsonderwljs ech
ter nog maar nauwelijks aan het
begin.
Toch zijn er wel enkele bemoedigen
de voorbeelden: Het blindeninstituut
YPAB in Soerabaja (met groot élan al
sinds twintig Jaar geleld door prof. en
mevr. Soetopo-Van Eybergen), opge
zet voor moslims èn christenen, heeft
ook een landbouwproject. Na hun op
leiding gaan de Jongens terug naar de
dessa. Daartoe is een reïntegratiepro
gramma opgesteld. Voor 300.000 roe-
pla's een kleine duizend gulden)
kun je gedurende een Jaar zo'n blinde
teruggeven aan z'n oude omgeving
wanneer hij met 'n akkertje, 'n boer
derijtje en wat kippen enz. geholpen
wordt. Met de aangeleerde landbouw
methoden kan hij dan het pell van de
landbouw in de dessa opkrikken. Iets
soortgelijks doet een christelijke
school voor de zeevisserij ln Tuban
(Oost-Java).
Toegegeven, Identiteit en kwaliteit,
ook van het christelijk onderwijs, ze
ker wanneer Je verder van de grote
steden verwijderd bent, laten nog
veel te wensen over.
Maar wie vanuit Nederland hierover
de staf zou willen breken, doet beter,
eerst zijn bewondering te uiten voor
een zó kleine minderheid die ln een zó
grote pluralistische en dirigistisch be
stuurde samenleving (elke avond ver
telt de tv éérst wat bapak Soeharto
nu weer voor belangrijks heeft gezegd
of gedaan) telkens weer volhardend
en inspirerend probeert gestalte te
geven aan bijbelse noties Inzake op
voeding en onderwijs. En lk heb de
Indruk dat haar vertegenwoordigers
wat de hoofdzaak betreft dichter bij
de Bron leven dan wij hier ln Neder
land.
Dra. T. M. Gilhuis is voorzitter vaa
de Stichting Unie „School en Evan
gelie".
'Levensgevaarlijk'
HELMOND (ANP) De politie heeft
gisteren bij een verzamelaar een gro
te hoeveelheid munitie ln beslag ge
nomen. In totaal ging het om enkele
honderden stuks, variërend van ge
weerpatronen tot brisantgranaten en
kleine raketten. De munitie is afkom
stig uit de eerste en tweede wereld
oorlog en voor het grootste deel van
Franse en Duitse makelij. De verza
meling was zo groot en zo verschel
den dat de politie de hulp moest
Inroepen van de exploslevenopruim-
dienst ln Culemborg. Deze dienst
heeft 25 granaten uit de verzameling
in een nabijgelegen gebied tot ont
ploffing gebracht
Een woordvoerder van de politie
noemde de situatie levensgevaarlijk.
„Een klein ongelukje en de hele buurt
was de lucht ln gevlogen."
De verzamelaar zal worden vervolgd
voor overtreding van de vuurwa-
penwet
Wie een harige hond heeft of een
kat kan ln deze dagen z'n lol wel
op. Die hond of kat nog veel meer
trouwens, want na een paar war
me dagen zitten ze ónder de
vlooien. Vangen dus maar. Maar
dat niet alleen. Volgens het Ivon-
bulletin van het Informatiebu
reau voor Huisdlervoedsel be
staan er bestrijdingsmiddelen
waarmee ook voorkomen kan
worden dat het ongedierte een
huisdier bespringt, maar dat is
een utopie. Vrijwel geen hond en
geen kat ontkomt er aan. Elke
dag borstelen en ontvloolen ls
het minste wat baas en vrouwtje
kunnen doen. en natuurlijk de
manden en hokken goed schoon
houden. Wie daarbij regelmatig
ook de vloer grondig stofzuigt,
vooral kleren en plinten, houdt
het springend ongedierte tenmin-
te in de hand. Maar ook dan kan
het nog gebeuren dat hond of kat
na een ommetje opnieuw last
heeft; even „neuzen" met een be
vriend dier, en de vlooien zijn
alweer op de schone hond overge
stapt, en zelfs op een grasveld
kunnen vlooien eitjes liggen.
Het al genoemde Ivon beveelt
voor die gevallen warm aan hond
of poes een vlooienband om te
doen, waardoor de vacht èn het
dier in een wolkje vioolengif ge
huld zijn. Dat ls precies wat J. C.
Niesthoven afraadt. HIJ schreef
een Instructief boekje over „Enge
beestjes ln huls", uitgegeven bij
Uitgeverij Koemos en te koop
voor 17,90. „Persoonlijk ben ik
niet zo'n voorstander van de zo
genaamde vlooienbanden, omdat
ze toch altijd een geringe afschel-
ding hebben en het voor uw huis
dier nooit bevorderlijk kan zijn
steeds ln zo'n gaswolkje te lo
pen", schrijft hij. In het uiterste
geval adviseert hij om het dier
buitenshuis met een toegelaten
poeder- of shampoosoort te be
handelen, er op te letten dat het
dier niets ln bek of ogen krijgt,
bij hem te blijven tot hij kan
worden uitgeborsteld en er voor
al voor te zorgen dat hij zich niet
kan likken.
Drie soorten vlooien komen ln
het boekje uitgebreid aan de or
de: de honden- en kattenvlo, de
eerste wat groter dan de laatste
en beide tuk op zowel honden- als
kattenbloed, maar van mensen
bloed zijn ze ook niet vies. Hon-
denvloolen zie Je volgens hem
steeds minder, en meestal zullen
het dus kattenvloolen zijn waar
tegen gevochten moet worden;
zoals bekend is de mensenvlo,
althans in onze contreien, zeld
zaam geworden.
Kleine, ongewenste huisdieren,
ofwel mini-huisdieren noemt
Niesthoven al die diertjes die zich
zo graag ergens ln huis nestelen.
De meeste waarover hij schrijft,
zijn klein: vliegen, wespen, mug
gen, pissebedden, oorwormen,
spintmij ten, kakkerlakken, en
nog heel wat meer die hij in zes
tien hoofdstukjes behandelt
Hier en daar haalt hij er wat
geschiedenis bij. Zo lezen we on
der meer dat in de haren van
Egyptische mummies nog neten
(eieren) en restanten van luizen
zijn gevonden, dat in het middel
eeuwse geschrift de „Quedlinger
Annalen" wordt gemeld dat ln
1020 vlakbij Keulen een man
door muizen of ratten is opgege
ten, en dat een Tlroler rechtbank
op 3 mei 1520 beval dat alle mui
zen binnen veertien dagen de
stad moesten verlaten, met uit
zondering van de zogende moe
ders die twee weken uitstel
kregen.
Niet alleen vertelt Niesthoven
aardige anekdotes over het lastig
gedierte Hij zegt er bij wat Je
tegen ze kunt doen, en tegelijk
wijst hij op de gevaren van insek-
öciden en andere vergiften, èn op
het feit dat wij het zelf zijn die de
diertjes naar ons toe halen door
onze slordigheid: „Het ls vrij lo-
Zo tien de drie bekendste soor
ten vlooien bovenaan een
mensenvlo, dan een honden- en
daarna een kattenvlo er uit,
sterk vergroot natuurlijk, want
een millimeter of vier is al een
hele lengte voor so'n diertje. Een
illustratie uit ,Enge beestjes in
huis", waar de schrijver self de
tekeningen voor maakte.
glsch dat, wanneer wij bepaalde
diersoorten als het ware een ge
dekte tafel aanbieden, ze niet
meer bij ons weg te slaan zijn".
De halve wereld schijnt het ver
haal al ergens gelezen te hebben,
maar wij zagen het pas in de
nieuwste Vara-gids en dus zijn er
misschien wel meer mensen voor
wie de anekdotische uitspraak
van minister Pais nieuw is. De
minister kreeg ln een Interview
met Koos Postema de vraag
voorgelegd of hij we citeren de
gids nu verder „er bij zijn nieu
we financieringsplannen reke
ning mee had gehouden dat een
student tandheelkunde later heel
wat meer met het geleerde zou
verdienen dan een student theo
logie. Waarop minister Pais moet
hebben geantwoord, dat een stu
dent tandheelkunde zijn belo
ning krijgt na afstuderen en een
student theologie na afsterven."
De heer J. A. van Bennekom te
Driebergen, voormalig Tweede
Kamerlid voor de ARP, schrijft
ons:
Nu Bolivia op zo'n onverkwikke
lijke wijze ln het nieuws is, wil lk
nog eens herinneren aan een
merkwaardig Incident uit de bui
tenlandse politiek van Engeland
ln het laatst van de vorige eeuw.
Sinds onheuglijke tijden regeer
de daar (ln totaal 64 jaar) konin
gin Victoria. ZIJ had bepaald niet
de achterste rijen gestaan toen
de gevoelens van zelfbewustzijn
werden uitgedeeld en was diep
doordrongen van de grootheid
van het Britse Imperium. Toen
haar minister van buitenlandse
zaken op een gegeven moment
moest rapporteren dat de Britse
ambassadeur ln de hoofdstad La
Paz zwaar was beledigd, nam zij
dit zeer hoog op; wie haar gezant
beledigde tastte Immers haar el-
gen waardigheid aan! ZIJ besloot
onmiddellijk dat die Boliyianen
maar eens een lesje moesteh krij
gen en zei: „Daar moeten zij onze
oorlogsschepen naar toe sturen."
Dat was de 'gunboat diplomacy"
van die dagen. „Uwe Majesteit
houde het mij ten goede," ant
woordde de minister, „maar Boli
via ligt niet aan zee; het is dus
niet voor onze oorlogsschepen
bereikbaar." De vorstin dacht
enige tijd diep na en toen had ze
de volgende oplossing gevonden:
„Then we'll juist ignore them"
(dan doen we alsof ze niet be
staan). En het verhaal wil, dat
vanaf dat moment Jarenlang her
drukken van Britse kaarten en
atlassen van Zuid-Amerika ver
schenen met een grote witte plek
op de plaats waar Bolivia moest
liggen.
Razend benieuwd zijn ze in Italië
naar het antwoord van de rege
ring op vragen van enkele chris
ten-democratische parlementsle
den, die over een bericht ln de
Italiaanse kranten gevallen wa
ren. Dat bericht ging over de
wonderlijke vragenlijst die solli
citanten naar een overheidsbaan
moeten invullen. Behalve de ge
bruikelijke vragen moesten ze
bijvoorbeeld dit beantwoorden:
Hebt u ooit ln een auto gevrijd?
Heel typisch, vinden de parle
mentsleden. net als die vragen
over prestaties van blaas en dar
men, geloof, het al dan niet bij
wonen van de mis en de liefde
voor de ouders. Volgens het dag
blad H Messaggero was het alleen
maar de bedoeling dat de sollici
tanten zoveel mogelijk vragen in
zo weinig mogelijk tijd beant
woordden, maar daar geloven die
parlementsleden niet zoveel van.
Vierling In Milaan blijkt
het afgelopen weekend een vier
ling geboren te zijn, twee jongens
en twee meisjes. De 22-Jarige
moeder die een hormoonbehan
deling heeft ondergaan, mag over
een paar dagen terug naar haar
man en hun winkeltje ln het bij
Milaan gelegen dorp Castiglione
Olona, maar Lisa, Chiara, Franco
en Dario moeten nog ln de cou
veuse ln het ziekenhuis blijven
tot ze een redelijk gewicht be
reikt hebben. Volgens de berich
ten zijn ze alle vier gezond, maar
wogen bij de geboorte geen van
allen meer dan ruim 2'A pond.
