Het bestaansrecht van de PPR
Tekening van een lezer
Trouw
ontploffingen met een diploma
HOEBAT
Commentaar
Viditel
Rotterdamse politie
gaat niet in op
verzoek Scotland Yard
VANDAAG DE das z!)n Eft veel
minder Politieke gevangenen in iran dan tudens
+iet bewind van de sjaw.
stuur 'n brief
zuid-afrika
duim
|P
3fa/irncMie
'TITIRDAG 9 AUGUSTUS 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
Een handvol Nederlanders beschikt
sinds deze week over een gloed
nieuw middel om zich te laten voor
lichten Waar de modale Nederlan
ders het voor de opfrissing en uit
breiding van zijn kennis moet doen
met boeken, kranten, tijdschriften,
radio, televisie en telefoon, daar
lunnen deze bevoorrechten zich
sinds donderdag ook bedienen van
de Viditel. Het is een combinatie
van telefoon en televisie, waarmee
de gebruiker toegang heeft tot zo'n
120.000 pagina's informatie.
Dat klinkt veel meer dan het is,
want een „Viditel-pagina" bevat
ongeveer net zoveel tekst als een
Hein krantenberichtje van een regel
of acht Goedkoop is deze nieuwig
heid ook al niet. Het speciale televi
sie-toestel dat nodig is komt voor
lopig op ruim drieduizend gulden
en de gebruiker moet voor zijn
verbinding met de computer in Den
Haag (daar ligt al die informatie
opgeslagen) de gewone telefoon-
losten betalen.
Dat houdt in dat de „informatie"
voor de inwoners van de residentie
en omstreken wat goedkoper is dan
voor de Nederlanders in het uiterste
noorden en zuiden. Daar hoeven
overigens die mensen in Groningen
en Limburg zich voorlopig niet zo
druk over te maken want bijna alle
gegevens die Viditel kan verschaf
fen, zijn ook wel in andere vorm
(kranten en boeken bijvoorbeeld) te
krijgen. En dag- en weekbladen
brengen in het hele land dezelfde
prijs in rekening, ongeacht de hoge
transportkosten.
Wat Viditel precies voor de samen
leving gaat betekenen kan op dit
moment nog niemand met enige
zekerheid voorspellen. In Neder
land zijn we deze week begonnen
aan een eerste proef op enigszins
uitgebreide schaal.
Over de mogelijkheden van dit
nieuwe medium aan de kant van het
aanbod bestaat al een goed beeld.
In beginsel kan alles worden aange
boden. Daar heeft de propaganda
zich tot nu toe ook op geconcen
treerd. Dankzij Viditel zullen er
nieuwe werelden voor ons open-
i. Het is, bij wijze van voor
beeld, op de duur mogelijk u thuis
de jaargangen van de New York T
imes te laten doorbladeren.
Dat is een prachtig vooruitzicht,
maar de nuchtere consument zal
dimt de vraag stellen: wat koop ik
daar nu voor? Hoeveel Nederlan
ders zitten te wachten op de moge
lijkheid vanuit hun huiskamer het
door Bram Pols
archief van een grote Amerikaanse
krant te raadplegen?
Het voorbeeld is wat gezocht, maar
kan wel dienen om het grote gevaar
aan te stippen dat dit soort nieuwe
media in zich draagt: ze zijn erg
geschikt om de kloof in kennis (en
dus macht) die er nu al in de
samenleving bestaat, aanzienlijk te
vergroten. De mensen die nu al een
voorsprong hebben door hun oplei
ding en ontwikkeling zullen eerder
van het nieuwe middel gebruik kun
nen maken en daardoor hun voor
sprong nog eens vergroten.
De Nederlandse overheid heeft te
recht de naoorlogse jaren gepro
beerd de kennis beter te versprei
den, bijvoorbeeld door middel van
het onderwijs, maar ook door een
goed bibliotheekwezen op te zetten,
waar op eenvoudige wijze een schat
aan gegevens door bijna iedereen is
te raadplegen. Zullen let werk en
het geld die daarin zijn geïnvesteerd
straks waardeloos worden door de
opkomst van de Viditel?
Sommige propagandisten voor dit
nieuwe medium hebben wel voor
speld dat het gedrukte woord prak
tisch zal verdwijnen onder de druk
van de nieuwe media. Het is even
onwaarschijnlijk als onwenselijk
dat dit op korte termijn zal ge
beuren.
Toch is hier grote waakzaamheid
geboden. Het is erg gevaarlijk om
tegenover nieuwe technologieën de
houding aan te nemen van „we
zullen wel zien". Een onverschilli
ge, of zelfs maar aarzelende hou
ding van de kant van overheid zal
het bedrijfsleven alle kans geven de
richting te bepalen waarin de „in
formatie-maatschappij" zich zal
ontwikkelen.
Alleen een actief beleid zal dat
kunnen verhinderen. Het heeft er
veel van dat de overheid totnutoe te
veel de volger is van de techniek.
Dat kan er wel eens toe leiden dat
we geleidelijk aan opgescheept ra
ken met een aantal prachtige nieu-
wè produkten, waar eigenlijk nie
mand om heeft gevraagd, maar die
wel onze bestaande samenleving
grondig door elkaar kunnen schud
den. De overheid moet dan achter
af maar zien er weer enige orde in
aan te brengen.
Beter zou het zijn om van te voren
met elkaar te bepalen wat we willen
hebben en vervolgens eens bij de
techniek te vragen hoe ze daarbij
kan helpen.
DEN HAAG Ria Beckers,
fractieleider van de Politieke
Partij Radikalen sprak nog
geen drie maanden geleden
het congres van haar partij
toe met de volgende woorden:
„De PPR ls twaalf jaar ver
der. We weten dat het aanvan
kelijke enthousiasme en opti
misme al snel een gevoelige
knauw kreeg. Alles bleek niet
zo maar te veranderen. Ge
vestigde machten en structu
ren gaven wel wat mee, maar
bleken uiteindelijk hard als
graniet. Ondanks alle prachti
ge discussies en acties ging de
bewapeningswedloop ver
sneld verder, werd de kloof
tussen arm en rijk alleen
maar groter, werd de oliecrisis
In '73 de voorbode van een
economische crisis die sinds
de Jaren dertig zijn weerga
niet had, en kwam de mens
alleen maar verder in de ver
drukking. Door de voort
schrijdende techniek, door
dat hij werd opgeborgen In de
reservaten van de verzor
gingsstaat, door de massale
werkloosheid en door een po
litiek die snel weer In zijn ou
de zelfgenoegzame werkwijze
terugviel."
Met deze termen gal zij aan, dat het
voortbestaan van haar partij nog al
leszins gerechtvaardigd ls. Een partij
die belichaamd wordt door een groot
aantal non-conlormisten, die zich on
der geen beding wensen neer te leg
gen bij de maatschappij, zoals die er
nu uitziet
In welke flagrante tegenspraak daar
mee la de uitspraak die mr. H. W. van
Doom vorige week deed ln een Inter
view ln het weekblad de Haagse Post:
„Ik vindt dat lk niet voor een tweede
keer moet weglopen bij een politieke
partij. En zolang de PPR bestaat blijf
lk m'n contributie betalen. Maar lk
ben er wel voor dat er nu eindelijk tot
Oud-minister Van Doorn
zaken gekomen wordt met de PvdA.
Het ls duidelijk dat de PPR ln de
PvdA behoort op te gaan. Anders
bereiken we niks."
Is deze vooraanstaande radicaal be
vangen door de „grote mattlgheid",
zoals SOP-lelder ds Abma bij de
laatste algemene beschouwingen
de hedendaagse mentaliteit ken
schetst, of moet men hem een koele
'nuchterheid aanrekenen? De oud-ml-
nister van CRM UJkt zich de puur
Hollandse vraag te hebben gesteld:
hoe beleg lk m'n centjes het best? In
elk geval meent hij dat de PPR niet
langer de horzel zou moeten zijn, die
zij ln de loop der Jaren alUJd wilde
zijn. Een hotzel overigens die ln de
loop der Jaren de pels van de confes
sionele pollUek met opgetrokken
neus heeft verlaten en nu veeleer de
PvdA op de hielen zit.
PPR-fractleleider Ria Beckers
Dat er bij het ontstaan van de PPR al
sprake was van een hevig lonken naar
de PvdA ls duidelijk. We moeten
daarvoor terug naar 8 mei 1967. Bin
nen de KVP was onvrede en tumult
over de werkwijze van de partij, die
de kiezers niet voldoende duidelijk
heid bood en vooral volgens een
handvol KVP'ers eens de spiegel
voorgehouden moest krijgen ten ein
de een Indruk te krijgen van het ge
mis aan progressiviteit die zij uit
straalde. Op deze dag schoof een
groepje van deze kritische katholie
ken aan ..aan" een tafeltje ln het
Haagse caie de La Palx Enkele
KVP-radlcalen, ook wel de groep-Bo-
gaers genoemd, sprak met een aantal
oudere KVP-pollUcl. „De bijeen
komst was niet om over naar huls te
schrijven//, zo wordt later uit de
school geklapt
Het groepje werd ln elk geval wél
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
ROTTERDAM (ANP) De Rotter
damse politie heeft Scotland Yard
laten weten dat zij (nog) niet kan
ingaan op het verzoek om een 45-
Jarige makelaar uit de Maasstad te
arresteren. De Rotterdammer wordt
door Scotland Yard beschouwd als
het brein achter een grote scheeps-
fraude.
De man zou volgens Scotland Yard
het plan hebben bedacht om de Libe
riaanse tanker 'Salem' voor de kust
van Senegal tot zinken te brengen,
nadat daarvoor de lading van bijna
200.000 ton ruwe olie tegen alle inter
nationale afspraken ln in Zuid-Afrika
was gelost. Volgens Scotland Yard
was het de bedoeling dat de man en
drie ook door de politie gezochte
handlangers, behalve de koopsom
van de lading olie ook nog de verzeke-
ringspennlngen voor het gezonken
schip totaal ongeveer driehonderd
miljoen gulden zouden lnnem
uitgebreid, met als resultaat een wat
rommelig geheel, dat door toevallig
heden was geformeerd. Maar een club
van veertien van deze katholieken,
die zich verwant voelden aan de
„christen-radicalen", richtte een paar
maanden later een bepaald hartig te
noemen adres aan het partijbestuur
en de partijraad van de KVP. De
veertien verzochten deze twee orga
nen er zorg voor te willen dragen,
„dat op de partij vergadering in Am-
hem besluiten worden genomen, die
het vertrouwen in de democratie zou
den herstellen en de mogelijkheid
voor een krachtig en vooruitstrevend
beleid zouden heropenen."
Het adres kreeg een niet geringe pu
bliciteit en sloeg bij katholiek Neder
land ln als een bom. Onder het adres
stonden een paar opmerkelijke na
men. Drs J. M. Aarden, later promi
nent PPR-man en mede-oprichter
van die partij, oud-premier mr. J. M.
L. Th. Cals, dr. M. van Huiten, onder
het kabinet-Den Uyl staatssecretaris
van PRR-huize, mr. E. C. M. Jurgens,
enkele jaren geleden door Van Doom
benoemd tot NOS-vooxzitter, drs. R.
F. M. Lubbers, de huidige fractielei
der van het CDA, en mr. H. W. van
Doom, toen lid van de Tweede Ka
mer en voorzitter van de KRO.
Binnen de politiek waren de reacties
verdeeld. Den Uyl voorzitter van de
PvdA-fractie in de Tweede Kamer,
vond het adres „bijzonder sympa
thiek". ARP-vooizltter Berghuis liet
weten dat de Inhoud van de brief hem
sterk aansprak. Maar binnen de KVP
waren hier en daar verontwaardigde
geluiden te horen.
Achteraf zullen velen het met de radi
calen op dit punt eens zijn: de KVP
moest als grootste partij van Neder
land maar eens duidelijk zijn tegen
over haar kiezers. Je koos KVP, maar
met wie ze in zee ging, daar kon je
slechts naar gissen. In vijf Jaar tijds
regeerde ze immers een keer met de
liberalen, een keer met de socialisten
en een keer zonder socialisten en zon
der liberalen. De kiezer moest weten
wat er ging gebeuren en door wie. Zelf
maakten de radicalen deze fout niet,
rij geloofden zo werd gesteld
niet in een samenwerking met de
WD of met splintergroepen. Ziedaar
de hand die men de PvdA toen al
drukte.
Voorts formuleerden de radicalen
hun gedachten ln punten als: belas
tingverlaging komt niet te pas. zo
Blazen ze bij u ln de buurt ook
dag aan dag oude gebouwen op?
Nee natuurlijk. En toch schijnen
er zoveel torens en bouwsels de
lucht ln te gaan, dat het Veilig
heidsinstituut een speciale cur
sus geeft waarin je kunt leren
veilig om te gaan met springstof
fen. Al Jaren zelfs. Het diploma
„springmeester" dat Je aan het
eind van die cursus kimt halen,
wordt door de arbeidsinspectie
erkend als wettelijk bewijs van
deskundigheid voor de opslag,
het vervoer en het gebruik van
springstoffen. Heb Je dat diplo
ma veroverd, dan kun Je je nog in
een vervolgcursus specialiseren
in het laten springen van gebou
wen en hoge bouwwerken, ln het
„springen onder water" en het
„springen in open groeven".
Dat is dus handig voor individu
en die van zins zijn stationsge
bouwen met man en muis op te
blazen, of een vliegtuig te kapen
met behulp van een lading
springstoffen. Zo leer Je hoe je
Jezelf op tijd in veiligheid kunt
stellen. Want op het eerste ge
richt lijkt het of ook iedereen met
snode bijbedoelingen even die
cursus van negen weken kan
doen.
Gelukkig ligt het niet zo eenvou
dig. Iedereen die zich aanmeldt,
zeggen ze op het Veiligheidsinsti
tuut, moet eerst een bewijs van
goed gedrag overleggen dat op
het gemeentehuis aangevraagd
moet worden. Sta je bekend om
je slechte of verdachte gedrag,
dan krijg je zo'n bewijs niet en
word je ook niet tot de cursus
toegelaten. Meestal komen de
cursisten trouwens van een be
drijf dat met springstoffen werkt,
zijn ze al veiligheidstechnicus
van beroep en hebben ze een
technische opleiding gehad, want
ook dat is een vereiste. Boven
dien moet ledereen na afloop van
de cursus een aantal praktijku
ren volmaken, anders krijgt le
nog z'n diploma niet.
Toch nog niet waterdicht, dat
systeem, ondanks de Ingebouwde
„veiligheidskleppen", want Je
weet maar nooit wat iemand zich
met zijn technische opleiding en
bewijs van goed gedrag later nog
eens ln zijn hoofd kan halen of
misschien nu al van plan ls. Een
hele troost dat de toeloop nooit
overweldigend groot is: vorig Jaar
waren er maar 24 kandidaten.
Wie er dit Jaar, uit hoofde van
zijn beroep dus, bij wil zijn, kan
uitvoerige documentatie over de
cursus gratis krijgen bij het Vei
ligheidsinstituut, afdeling Oplei
dingen, postbus 5665, 1007 AR
Amsterdam.
Jammer trouwens, dat er nog al
tijd geen cursus is voor mensen
die gevaarlijke chemische stoffen
per tankwagen of trein moeten
vervoeren. Daar zijn er vast veel
meer van dan het aantal mensen
dat verantwoord springstoffen
tot ontploffing moet brengen.
Gewapende onbekenden hebben
vorig Jaar Juli de 49-Jarige predi
kant Goedlna Toemsa, algemeen
secretaris van de Ethiopisch-
evangellsche Mekane Jezus-kerk,
bulten het kerkelijk bureau ln
Addis Abbeba ontvoerd. Zijn
vrouw Tsehal Tolessa werd ook
meegenomen, maar werd in een
buitenwijk van de stad weer los
gelaten; ds. Toemsa is sindsdien
niet meer gezien. Aangenomen
wordt dat zijn ontvoerders in
burger geklede veiligheidsagen
ten waren, maar de Ethiopische
autoriteiten hebben de arrestatie
van ds. Toemsa niet bevestigd.
Zijn kerk, aangesloten bij de lu
therse wereldfederatie, is de
grootste nlet-orthodoxe kerk in
het land. De meeste leden beho
ren tot het Oromo-volk ln het
zuiden, dat zich steeds meer ver
zet tegen het militaire bewind;
gedeelten van het land zouden al
bestuurd worden door het Oro-
mo-be vrij dings front. Vaak wor
den Oromo's ln Addis Abbeba en
andere steden verdacht van sym
pathieën met het bevrijdings
front; dit jaar hebben op grote
schaal arrestaties plaats gevon
den. In de afgelopen twee jaar
zijn veel leden van de Mekane
Jezus-kerk opgepakt op verden
king van „contra-revolutionis-
me". Maar kerk keurt excessen,
uitgevoerd in naam van de revo
lutie, Juist af, en heeft steeds ge
zocht naar een rol binnen de re
volutie en niet er tegen. Ds.
Toemsa werd al twee-keer eerder
ge vr.ngen genomen, in oktober
ÏP' 6 en in Juni 1979. Hem ls nooit
cS ten laste gelegd, maar aange
nomen wordt dat men hem ver
dacht van steun aan het Oromo-
verzet. Hij heeft die beschuldi
ging steeds beslist van de hand
gewezen.
Beleefde, in het Engels gestelde
verzoeken om informatie over de
verdwijning van (Engelse spel
ling) reverend Gudina Tumsa,
kunnen gericht worden aan: It-
col. Mengistu Haile Mariam, He-
ad of State,-Provisional Military
Government of Socialist Ethio
pia - Provisional Administrative
Council - P.O.Box 5707 - Addis
Abbeba, Ethiopia.
In een land waar elke willekeuri
ge voorbijganger door dë politie
naar zijn of haar persoonsbewijs
kan worden gevraagd, deugt Iets
niet In een land waar alleen de
mensen met een zwarte huids
kleur verplicht zijn een pasje te
dragen ls het helemaal mis. Zuid-
Afrika dus. Daar is de pasjeswet
geving verankerd in het systeem
dat gebaseerd is op apartheid.
Het verzet van de kant van de
zwarte bevolking tegen de pas
jeswetgeving is net zo oud als die
wetgeving zelf. Op 9 augustus
1956 werd een hoogtepunt be
reikt. Op die dag (vandaag pre
cies 34 Jaar geleden) kwamen
20.000 vrouwen uit heel Zuid-
Afrika ln Pretoria bijeen om van
hun ongenoegen blijk te geven.
Het Afrikaans Nationaal Congres
(ANC), de bevrijdingsbeweging in
Zuidelijk Afrika, heeft deze dag
later tot Zuidafrikaanse vrou
wendag uitgeroepen. Behalve
daar wordt deze dag ook in Cana
da, Engeland en Nederland ge
bruikt om mensen te Informeren
over de strijd van vrouwen tegen
het apartheidsregime.
Een vrouw in Zuid-Afrika wordt
op drie manieren onderdrukt: als
vrouw, vanwege haar huidskleur
en als arbeidster. Van verzet van
vrouwen tegen hun arbeidsom
standigheden komt zelden iets
naar buiten, wat niet wil zeggen
dat er op dat front niets gebeurt.
Half Juli protesteerden bijvoor
beeld tien schoonmaaksters ln
Johannesburg tegen hun slechte
werkomstandigheden. Hun eis
om hoger loon (ze verdienen 175
gulden per maand) werd beant
woord met onmiddellijk ontslag.
Toen de „Post" over deze actie
publiceerde werden zij meteen
weer in dienst genomen, echter
zonder dat op hun eisen werd
ingegaan. Inmiddels is één van
hen overleden aan de gevolgen
van het zware werk.
De vrouwensectie binnen de An
ti-Apartheidsbeweging Neder
land is al enkele jaren bezig om
vanuit Nederland de vrouwen-
strijd ln Zuid-Afrika te steunen.
Ter herdenking van 9 augustus
1956 zullen ln Amsterdam van
daag op een aantal plaatsen In
formatiestands staan, onder
meer op de Dam, het Spul, het
Waterloopleln, het Leidsepelin,
de Dappermarkt en de Albert
Cuypmarkt. Ook zal er een col
lecte gehouden worden voor de
kindercrèche in Morogoro ln Tan
zania, een project van de vrou
wensectie binnen het ANC. Wie
wil collecteren of meer wil weten
over het werk van de Anti-Apar
theidsbeweging Nederland kan
terecht op Lauriergracht 116 in
Amsterdam.
Niet alle ouders zullen zo opgeto
gen naar hun kind zitten kijken
als Irene en Neal Bamard In Cle
veland (in de Amerikaanse staat
Ohio), wanneer hun kleine Jacob
zijn duim in z'n mond steekt
Zowel voor het echtpaar als voor
Jacob is dat een volkomen nieu
we ervaring, want het nog geen
twee Jaar oude ventje had tot nog
toe helemaal geen duim. Hij werd
in oktober 1978 zonder duimen
geboren, maar het is orthope
disch chirurg Avrum I. Froimson
gejukt Jacob één duim te bezor
gen door zijn rechterwijsvinger-
tje operatief in een soort duim te
veranderen. „Zo'n ingreep ls las
tiger dan een afgesneden duim er
weer aanzetten", vindt Froimson,
„maar het is een succes gewor
den. Jacob gebruikt zijn nieuwe
duim alsof hij nooit anders ge
daan heeft" Het zal voor het Jon
getje niet de laatste operatie ge
weest zijn. In de toekomst zal hij
ook zijn wijsvinger normaal moe
ten kunnen gebruiken en daarom
zal er nog heel wat aan Jacobs
handen gedokterd moeten
worden.
lang er nog zoveel voor de zwaksten
ln de samenleving moet worden ge
daan. Arme landen moeten worden
geholpen en niet slechts met een aal
moes. Ook in Nederland moeten ver
schillen ln kansen, inkomens en ver
mogens worden weggewerkt. Neder
land moet de barricades op om te
ageren tegen verwerpelijke regimes
van dictatoren. Woningbouw en
werkgelegenheid moeten voorrang
krijgen in het beleid. Eigendom mag
niet langer een heilige koe zijn voor
het behoudende deel van de natie.
Werknemers moeten medezeggen
schap krijgen, en niet minder pikant:
de wereldvrede is het nemen van risi
co's waard. Het Atlantisch bondge
nootschap moet dienstbaar worden
gemaakt aan dit einddoel: bezuini
ging op defensie en tenslotte ontwa
pening.
Welaan, de radicalen heben niet geze
gevierd op de partijvergadering. „De
slag om Arnhem" werd verloren en de
PPR was in oprichting.
Boekhouding
We zijn nu bijna toe aan het 127»-jarig
Jubileum van deze radicalen, die se
dertdien een publiek hebben getrok
ken, dat grosso-modo niet meer doet
denken aan de radicalen van confes
sionele komaf. Als dan de weinig-
meer aan de weg timmerende rechter
uit Utrecht, Harry van Doom, zijn
eigen partij kamikaze aanbeveelt
moet Je de boekhouding nog eens
doornemen.
Als belangrijkste wapenfeit van de
nog zo Jonge partij kan toch wel wor
den genoemd dat ze twee ministers
heeft geleverd aan de op z'n zechtst
gezegd ambitieuze regering-TDen Uyl:
Van Doom en Trip, heren naar wie
werd geluisterd.
Maar nu. drie Jaar na de val van dit
kabinet en parlementair geopereer in
de marge ziet de partij niettemin te
rug op een druk bezocht congres. Bij
toeval meldde <e radio op dezelfde
dag bovendien dat de radicalen vol
gens de opniepeilingen weer in de lift
zaten.
Nota bene een partij met drie man in
de Kamer, met twaalfduizend leden,
(D'66 heeft slechtere tijden gekend),
die vooral regionaal niet schromen
om voor hun idealen de straat op te
gaan. Een partij bovendien die moge
lijke bondgenoten in een progressie
ve samenwerking niet ontziet als het
om ongezouten kritiek gaat, getuige
de woorden van mevrouw Beckers op
het congres: „In de politiek van van
daag vinden zelfs PvdA en D'66
progressieve partijen van de zestiger
jaren het niet meer nodig om geza
menlijk een beleid te formuleren dat
wel de broodnodige perspectieven
kan bieden. Sterker nog: weigeren
ook zij het om principiële keuzen te
maken, want het gaat tenslotte om
regeringsmacht. Wat je ermee doet is
twee. De PvdA-fractie had geen echt
grote problemen met de uitgangs
punten van het sociaal-economische
beleid van Van Agt en die heeft ze
ook niet met de F-16."
Kaarsjes
Dat zijn niet bepaalde zaken, die er
op wijzen dat de tijd gekomen is om
in de armen van de socialisten te
vallen.
Maar Van Doom is niet de enige in
zijn denkbeelden. Mede-oprichter
Aarden zei twee Jaar geleden nog in
een interview naar aanleiding van het
tienjarig bestaan van de partij: Ik
brand geen kaarsjes voor de PPR,
alleen voor de progressieve samen
werking."
Een cynicus kan het opgaan in de
PvdA natuurljk wel het toppunt van
samenwerking noemen, maar duide
lijk is dat de huidige PPR-top daar
iets anders onder verstaat dan haar
nestoren.
door Fetze Pijlman
Vogels
Het gras lag als een grote groene deken
geplooid tot aan de buitenwand,
met ramen die op niets anders keken
dan wei en af en toe een ivaterkant.
De eend, de meerkoet in de smalle kreken,
de kieviet, grutto, wulp en de fazant,
ze waren in dit landschap neergestreken
en zongen er elk in eigen trant
Er stond een beeldje in de vensterbank.
Er hing vitrage met een roze rand
en uit de kamer klonk een schrille klank.
Er zaten vogels uit een tropisch land:
witte, gele, blauwe, groene, rooie,
in drie zelfgemaakte vogelkooien.
