,lk wilde Auschwitz een keer terugzien' is wonen aan de Waterweg in Maassluis. In een bungalow op nivo! W -113 mi m \L Groepsreis naar voormalig vernietigingskamp IC Bevoegdheden voor bewoners in stadsvernieuwing 'Lage concentratie verontreinigde stof in Krimpen' v üMMi r tgjjdHpr* p L.- F '5. Zeeschepen glijden langs uw ontbijttafel. VRIJDAG 27 JUNI 1980 TROUW/KWARTET AMSTERDAM - Nog altijd is boven de ingang van het concentratiekamp Auschwitz te lezen: „Arbeit macht frei." Mevrouw G. Cohen-Waag uit Haarlem, een van de Neder landse ex-concentratie- kampslachtolfers, die terug- keerderi naar Auschwitz om een Nederlands paviljoen te openen, zegt: „In de barakken hangt ook nog steeds die nare benauwde lucht, die precies zo ruikt als vijfendertig jaar geleden." Het Nederlands paviljoen werd zon dag geopend door minister Garde niers van CRM in aanwezigheid van minister Pais van onderwijs. Het Ne derlands Auschwitz Comité organi seerde ter gelegenheid hiervan een groepsreis naar het voormalige ver- nietingskamp voor ex-kampbewo ners en belangstellenden. Mevrouw Cohen werd in 1944, samen met haar man, naar Auschwitz gestuurd. Hun twee in Nederland ondergedoken kin deren overleefden de oorlog, zij keer de zelf terug, maar haar toenmalige echtgenoot niet. Een andere deelneemster aan de groepsreis was Jo Krant, een goede veertiger, die op driejarige leeftijd zijn vader die in Auschwitz was, ver loor. Hij had het kamp altijd al willen bezoeken, omdat hij Auschwitz ge voelsmatig als de begraafplaats van zijn vader beschouwt. Waarom me vrouw Cohen erheen ging? „Ik wilde het een keer terugzien, er zat geen bijzondere aandrang achter, be schouw het maar als een afsluiting voor mij." „Met mijn kinderen spreek ik nooit over het kamp en in Haarlem ken ik niemand, die samen met mij in Auschwitz was." Jo Krant wilde er heen om te zien hoe zijn vader daar „gewoond, geleefd en geleden" had. Daar, op die plek, wilde hij Kaddisj (het joodse gebed voor de doden) zeggen. Jn het kamp schreven zij hun namen in het receptieboek. Zij alleen haar naam, hij zijn naam met een op dracht, die luidde: „Moge God geven, dat we zoiets ergs nooit meer zullen beleven." Het hieropvolgende bezoek aan de verschillende gedeelten van het kamp maakte meer indruk dan zij hadden verwacht. Jo Krant: „Wat me opviel was het gras wat er groeit en de vogeltjes die daar zingen." Mevrouw Cohen: „En in de straten tussen de barakken ligt geen modder, het geheel maakt een onwezenlijke indruk." „Ik dacht mij zelf goed voorbereid te hebben op dit bezoek en wat ik te zien zou krijgen, zegt mevrouw Cohen. „Maar al dat afgeknipte haar en die stapels koffers en die afschuwelijke hoop schoentjes, deed me huiveren en beseffen dat ik de hel heb overleefd." Jo Krant: „Het was gruwelijker dit te zien. dan het aanschouwen van vele uren Holocaust op tv. Toen ik Ausch witz had gezien, dacht ik het ergste te hebben beleefd, maar het kamp Bir- kenau was eigenlijk nog erger, nog triester, waarschijnlijker door de Van.onze correspondente VLAARDINOEN Bewoners, die deelnemen aan projectgroepen in stadsvernieuwingsgebieden, dienen zelf bepaalde bevoegdheden te krij gen. zoals het aanwijzen van archi tect of aannemer, die bij renovatie of nieuwbouw worden ingeschakeld. De woningbouwverenigingen en het ge meentelijke woningbouwbedrijf, die in dergelijke gevallen de eigenlijke opdrachtgevers zijn. dienen die be voegdheden aan de bewoners over te dragen. Dat heeft de gemeenteraad van Vlaardingen uitgesproken bij de behandeling van de wijze, waarop de stadsvernieuwing in de komende Ja ren moet worden aangepakt. In een nota over de organisatie van de stads vernieuwing, die door de raad werd goedgekeurd, staat nauwkeurig om schreven, welke werkwijze in Vlaar dingen in de toekomst gevolgd zal worden. ROTTERDAM (ANT) Bij het on derzoek van het Rijksinstituut voor de Drinkwatervoorziening onder de huizen van de „Neptunushof' in Krimpen aan de Lek zijn „zeer lage concentraties gemeten van verontrei nigende stoffen". Wat er in zit en hoeveel precies kon gemeentesecre taris Van Rooij gisteravond nog niet zeggen. Het instituut neemt volgende week samen met het gemeentebestuur, de inspectie volksgezondheid en provin ciale waterstaat van Zuid-Holland een door het instituut opgesteld rap port door. Daarna wordt besloten hoe het onderzoek moet worden voort gezet. In de bodem werden enkele weken geleden concentraties gemeten van metalen. De gemeente Krimpen be sloot het zekere voor het onzekere te nemen en monsters van het grondwa ter door het instituut te laten onder zoeken. Het gemeentebestuur acht het alleen al psychologisch noodzake lijk. dat elke twijfel over mogelijke verontreiniging bij de bewoners van de in 1970 en 1971 gebouwde wijk wordt weggenomen. Krimpen aan de Lek ligt in de Krimpenerwaard op enkele kilometers afstand van de gif- wijk Lekkerkerk-West. Mevrouw G. Cohen-Waag. enorme grootte." Na het bezook op de eerste dag. hing er 's avonds, bij het eten een wat opgeschroefde stem ming Jo Krant had de bedoeling de tweede dag wat langer in Auschwitz te blij ven, want de eerste dag had hij zich bij het verlaten van het kamp een verrader gevoeld. Ik dacht wat laf om na een paar uur weer weg te gaan. „Ik had altijd verwacht, dat als ik daar zou zijn, ik een zekere rust zou vin den, maar helaas ben ik daar niet meer zeker van." Het gesprek wordt emotioneler en zij spreken nu ook snel achter elkaar. Hij: „De eerste keer dat ik naar Duits land ging, vond mijn moeder dat vre selijk, maar ik zei ach wat wil je toch. die jonge mensen kunnen er toch niets aan doen." ZIJ: „Ik negeer nog steeds alle Duitsers en ik ben ook nooit meer naar dat land gegaan, ook mijn kinderen niet. Zij: „Het vergas sen was het ergste. Er werd gevraagd „wer kann laufen?" Wie niet kon of wilde lopen werd vergast." Hij: „Het graf van alle Joden." Zij: „Soms zagen we een mannetje lopen met bij zich een Jongetje genaamd Japie, hoe die daar nu toch kwamen weet ik niet meer." Hij: „Ik ben gelovig; wie weet waar onze [HA kende ogen voor zich uit stare [T'vn zij, dol op kinderen te zijn e niet verdrietig te zijn dat i{ iZicn kleinkinderen heeft. Want »a Twee narigheid is er niet in de wew< <u ui „In het kamp voelde ik me vaa dend, maar machteloos." Hij: l' om zijn er door de geallieerd?! W bommen op de kampen geg niet Zij: „Dat vroegen wij ons ook d var af. het leek ons toch zo mal] want het kamp was goed yi Hij: „Hoe hebben die s turn pen kunnen leven, nooit mag een]h£ld 1 dit meer overkomen." „Toen J bek' eerste vrienden vertelde dat ik naar wltz zou gaan. vroegen velen n hen te denken als ik door het jdlnge zou lopen." „De eerste dag lui ferine niet, maar de tweede dag heb Dtf-m wust aan mijn vrienden in a én Jo Krant. mijn omgebrachte familieleden voor gespaard zijn. Zij: „Nee, ik ben niet gelovig." En met haar grote, weemoedig kij- dam gedacht." „Maar ik dad plan, c hier komt ik nooit meer teru yr~ schien toch wel, met mijn kii als zij het tenminste zelf willei weu „Nee, haatdragend ben ik niet. bij terugkomst thuis wel m« het gareel te lopen." „Maar ik| nu heb ik voor de tweede keerj QIH witz overleefd." de* Oi f m m 1 't Komfort van een bungalow; de luxe van een landhuis; de veiligheid van een patiowoning; 't plevier van een privé park; dat is wonen in 't Leye Lant. Daar vindt u nü de ruimte die in 1990 pas vanzelfsprekend is. Met een ambiance en een chique die de unieke ligging aan de Waterweg evenaart. Slechts zelden zult u het meemaken dat zo terdege naar uw woonwensen geluisterd wordt. Stel uw eisen. Het kan. Standaard aanwezig: 'n royale living met panoramisch uitzicht dat elke 5 minuten ander?, is; 2 of 3 slaapkamers, 'n weelderige badkamer waar wassen baden wordt, met ernaast een aparte douche voor de gasten; 'n kant en klare open keuken met bijkeuken; uw eigen zonneterras waar u beschermd bent tegen wind en ongewenste blikken; uw eigen lig-, wandel- en kruidentuin, die door anderen wordt onderhouden. Tennis- en surfmogelijkheden binnen handbereik. Uw bungalow op nivo is alleen toegankelijk voor vrienden. Alle anderen worden geweerd. Dit huis is uw burcht! Zeer lage m2 prijs, géén bouw rente, 'n mes scherpe hypotheekrente en 5 uur lang uw eigen binnenhuisarchitect GRATIS! Vergelijk 't Leye Lant met andere lokaties. Let dan op het magnifieke uitzicht, de privacy, de energiebesparende bouw, de ingebouwde luxe, de ruimte, de inspraak, de ligging en de afwerking. Dan is er maar één conclusie mogelijk: hier Wil lk WC De prijzen? f 250.000,- tot f 285.000,- v.o.n. Filevrij bereikbaar Rijdend over de E 20 richting Hoek van Holland u de afslag Maassluis-West. Rij richting centrum. Sla rechtsaf vóór de eerste flat en volg dan de borden De modelwoning, ingericht door Pander, is elke woensdag, zaterdag en zondag geopend van 13.00 tot 16.00 uur. Voor andere tijden maken wij graag een afspraak. t Leye Lant is een projekt van Rotterdam tel. 010-332011. Informatie en documentatie Kruisplein 23a Rotterdam tel. 010-130094 na kantooruren de heer P. de Jong tel. 078-171866.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 8