,lk wilde Auschwitz een keer terugzien'
is wonen aan de Waterweg in Maassluis.
In een bungalow op nivo!
W
-113 mi
m
\L
Groepsreis naar voormalig vernietigingskamp
IC
Bevoegdheden
voor bewoners in
stadsvernieuwing
'Lage concentratie
verontreinigde
stof in Krimpen'
v üMMi
r tgjjdHpr*
p
L.-
F '5.
Zeeschepen glijden langs uw ontbijttafel.
VRIJDAG 27 JUNI 1980
TROUW/KWARTET
AMSTERDAM - Nog altijd
is boven de ingang van het
concentratiekamp Auschwitz
te lezen: „Arbeit macht frei."
Mevrouw G. Cohen-Waag uit
Haarlem, een van de Neder
landse ex-concentratie-
kampslachtolfers, die terug-
keerderi naar Auschwitz om
een Nederlands paviljoen te
openen, zegt: „In de barakken
hangt ook nog steeds die nare
benauwde lucht, die precies
zo ruikt als vijfendertig jaar
geleden."
Het Nederlands paviljoen werd zon
dag geopend door minister Garde
niers van CRM in aanwezigheid van
minister Pais van onderwijs. Het Ne
derlands Auschwitz Comité organi
seerde ter gelegenheid hiervan een
groepsreis naar het voormalige ver-
nietingskamp voor ex-kampbewo
ners en belangstellenden. Mevrouw
Cohen werd in 1944, samen met haar
man, naar Auschwitz gestuurd. Hun
twee in Nederland ondergedoken kin
deren overleefden de oorlog, zij keer
de zelf terug, maar haar toenmalige
echtgenoot niet.
Een andere deelneemster aan de
groepsreis was Jo Krant, een goede
veertiger, die op driejarige leeftijd
zijn vader die in Auschwitz was, ver
loor. Hij had het kamp altijd al willen
bezoeken, omdat hij Auschwitz ge
voelsmatig als de begraafplaats van
zijn vader beschouwt. Waarom me
vrouw Cohen erheen ging? „Ik wilde
het een keer terugzien, er zat geen
bijzondere aandrang achter, be
schouw het maar als een afsluiting
voor mij." „Met mijn kinderen spreek
ik nooit over het kamp en in Haarlem
ken ik niemand, die samen met mij in
Auschwitz was." Jo Krant wilde er
heen om te zien hoe zijn vader daar
„gewoond, geleefd en geleden" had.
Daar, op die plek, wilde hij Kaddisj
(het joodse gebed voor de doden)
zeggen.
Jn het kamp schreven zij hun namen
in het receptieboek. Zij alleen haar
naam, hij zijn naam met een op
dracht, die luidde: „Moge God geven,
dat we zoiets ergs nooit meer zullen
beleven." Het hieropvolgende bezoek
aan de verschillende gedeelten van
het kamp maakte meer indruk dan zij
hadden verwacht.
Jo Krant: „Wat me opviel was het
gras wat er groeit en de vogeltjes die
daar zingen." Mevrouw Cohen: „En in
de straten tussen de barakken ligt
geen modder, het geheel maakt een
onwezenlijke indruk." „Ik dacht mij
zelf goed voorbereid te hebben op dit
bezoek en wat ik te zien zou krijgen,
zegt mevrouw Cohen. „Maar al dat
afgeknipte haar en die stapels koffers
en die afschuwelijke hoop schoentjes,
deed me huiveren en beseffen dat ik
de hel heb overleefd."
Jo Krant: „Het was gruwelijker dit te
zien. dan het aanschouwen van vele
uren Holocaust op tv. Toen ik Ausch
witz had gezien, dacht ik het ergste te
hebben beleefd, maar het kamp Bir-
kenau was eigenlijk nog erger, nog
triester, waarschijnlijker door de
Van.onze correspondente
VLAARDINOEN Bewoners, die
deelnemen aan projectgroepen in
stadsvernieuwingsgebieden, dienen
zelf bepaalde bevoegdheden te krij
gen. zoals het aanwijzen van archi
tect of aannemer, die bij renovatie of
nieuwbouw worden ingeschakeld. De
woningbouwverenigingen en het ge
meentelijke woningbouwbedrijf, die
in dergelijke gevallen de eigenlijke
opdrachtgevers zijn. dienen die be
voegdheden aan de bewoners over te
dragen. Dat heeft de gemeenteraad
van Vlaardingen uitgesproken bij de
behandeling van de wijze, waarop de
stadsvernieuwing in de komende Ja
ren moet worden aangepakt. In een
nota over de organisatie van de stads
vernieuwing, die door de raad werd
goedgekeurd, staat nauwkeurig om
schreven, welke werkwijze in Vlaar
dingen in de toekomst gevolgd zal
worden.
ROTTERDAM (ANT) Bij het on
derzoek van het Rijksinstituut voor
de Drinkwatervoorziening onder de
huizen van de „Neptunushof' in
Krimpen aan de Lek zijn „zeer lage
concentraties gemeten van verontrei
nigende stoffen". Wat er in zit en
hoeveel precies kon gemeentesecre
taris Van Rooij gisteravond nog niet
zeggen.
Het instituut neemt volgende week
samen met het gemeentebestuur, de
inspectie volksgezondheid en provin
ciale waterstaat van Zuid-Holland
een door het instituut opgesteld rap
port door. Daarna wordt besloten hoe
het onderzoek moet worden voort
gezet.
In de bodem werden enkele weken
geleden concentraties gemeten van
metalen. De gemeente Krimpen be
sloot het zekere voor het onzekere te
nemen en monsters van het grondwa
ter door het instituut te laten onder
zoeken. Het gemeentebestuur acht
het alleen al psychologisch noodzake
lijk. dat elke twijfel over mogelijke
verontreiniging bij de bewoners van
de in 1970 en 1971 gebouwde wijk
wordt weggenomen. Krimpen aan de
Lek ligt in de Krimpenerwaard op
enkele kilometers afstand van de gif-
wijk Lekkerkerk-West.
Mevrouw G. Cohen-Waag.
enorme grootte." Na het bezook op de
eerste dag. hing er 's avonds, bij het
eten een wat opgeschroefde stem
ming
Jo Krant had de bedoeling de tweede
dag wat langer in Auschwitz te blij
ven, want de eerste dag had hij zich
bij het verlaten van het kamp een
verrader gevoeld. Ik dacht wat laf om
na een paar uur weer weg te gaan. „Ik
had altijd verwacht, dat als ik daar
zou zijn, ik een zekere rust zou vin
den, maar helaas ben ik daar niet
meer zeker van."
Het gesprek wordt emotioneler en zij
spreken nu ook snel achter elkaar.
Hij: „De eerste keer dat ik naar Duits
land ging, vond mijn moeder dat vre
selijk, maar ik zei ach wat wil je toch.
die jonge mensen kunnen er toch
niets aan doen." ZIJ: „Ik negeer nog
steeds alle Duitsers en ik ben ook
nooit meer naar dat land gegaan, ook
mijn kinderen niet. Zij: „Het vergas
sen was het ergste. Er werd gevraagd
„wer kann laufen?" Wie niet kon of
wilde lopen werd vergast." Hij: „Het
graf van alle Joden." Zij: „Soms zagen
we een mannetje lopen met bij zich
een Jongetje genaamd Japie, hoe die
daar nu toch kwamen weet ik niet
meer."
Hij: „Ik ben gelovig; wie weet waar
onze
[HA
kende ogen voor zich uit stare [T'vn
zij, dol op kinderen te zijn e
niet verdrietig te zijn dat i{ iZicn
kleinkinderen heeft. Want »a Twee
narigheid is er niet in de wew< <u ui
„In het kamp voelde ik me vaa
dend, maar machteloos." Hij: l'
om zijn er door de geallieerd?! W
bommen op de kampen geg niet
Zij: „Dat vroegen wij ons ook d var
af. het leek ons toch zo mal]
want het kamp was goed yi
Hij: „Hoe hebben die s turn pen
kunnen leven, nooit mag een]h£ld 1
dit meer overkomen." „Toen J
bek'
eerste
vrienden vertelde dat ik naar
wltz zou gaan. vroegen velen n
hen te denken als ik door het jdlnge
zou lopen." „De eerste dag lui ferine
niet, maar de tweede dag heb Dtf-m
wust aan mijn vrienden in a én
Jo Krant.
mijn omgebrachte familieleden voor
gespaard zijn.
Zij: „Nee, ik ben niet gelovig."
En met haar grote, weemoedig kij-
dam gedacht." „Maar ik dad plan, c
hier komt ik nooit meer teru yr~
schien toch wel, met mijn kii
als zij het tenminste zelf willei weu
„Nee, haatdragend ben ik niet.
bij terugkomst thuis wel m«
het gareel te lopen." „Maar ik|
nu heb ik voor de tweede keerj QIH
witz overleefd."
de*
Oi
f
m
m
1
't Komfort van een bungalow; de luxe van een
landhuis; de veiligheid van een patiowoning;
't plevier van een privé park; dat is wonen in
't Leye Lant. Daar vindt u nü de ruimte die in
1990 pas vanzelfsprekend is. Met een
ambiance en een chique die de unieke
ligging aan de Waterweg evenaart.
Slechts zelden zult u het meemaken dat zo terdege naar uw
woonwensen geluisterd wordt. Stel uw eisen. Het kan. Standaard
aanwezig: 'n royale living met panoramisch uitzicht dat elke
5 minuten ander?, is; 2 of 3 slaapkamers, 'n weelderige badkamer
waar wassen baden wordt, met ernaast een aparte douche voor de
gasten; 'n kant en klare open keuken met bijkeuken; uw eigen
zonneterras waar u beschermd bent tegen wind en ongewenste
blikken; uw eigen lig-, wandel- en kruidentuin, die door anderen
wordt onderhouden. Tennis- en surfmogelijkheden binnen handbereik.
Uw bungalow op nivo is alleen toegankelijk voor vrienden.
Alle anderen worden geweerd.
Dit huis is uw burcht!
Zeer lage m2 prijs, géén bouw rente, 'n mes
scherpe hypotheekrente en 5 uur lang
uw eigen binnenhuisarchitect GRATIS!
Vergelijk 't Leye Lant met andere lokaties. Let dan op het
magnifieke uitzicht, de privacy, de energiebesparende bouw,
de ingebouwde luxe, de ruimte, de inspraak, de ligging en de
afwerking. Dan is er maar één
conclusie mogelijk: hier Wil lk WC
De prijzen? f 250.000,- tot f 285.000,- v.o.n.
Filevrij bereikbaar
Rijdend over de E 20 richting Hoek van Holland
u de afslag Maassluis-West. Rij richting centrum. Sla
rechtsaf vóór de eerste flat en volg dan de borden
De modelwoning, ingericht door Pander,
is elke woensdag, zaterdag en zondag
geopend van 13.00 tot 16.00 uur. Voor andere tijden
maken wij graag een afspraak.
t Leye Lant is een
projekt van
Rotterdam tel. 010-332011.
Informatie en documentatie
Kruisplein 23a Rotterdam
tel. 010-130094
na kantooruren de heer P. de Jong
tel. 078-171866.