Oud geworden Von Karajan
sober maar meesterlijk
Concertgebouworkest
bijt zich in Boulez
Benoeming Scholten pijnlijke zaak
Led Zeppelin, vergane glorie
Berlijns Orkest de guldens waard
Fraaie koorklank
siert Clerkes
of Oxenford
Kandidaten van Raad van State zelf kregen geen kans
J
Zauberflöte
niet kapot
te krijgen 1
Beperking uitvoei
cultuurschatten
Nieuwe boeken
MAANDAG 23 JUNI 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
door Franz Straatman
AMSTERDAM Toen het Concertgebouworkest enkele jaren geleden onder leiding van
Bernard Haitink in Wenen speelde, schreef een recensent aldaar: De vraag welk orkest het
beste is' het Weens Philharmonisch of het Berlijns Philharmonisch, werd gisteravond
beantwoord: dat is het Concertgebouworkest. Even verrassend als geestig, dat wel, maar zeker
ook een Weens pesterijtje naar Von Karajan die het bij de Weners heeft verbruid.
Is het al heel moeilijk om orkesten
met elkaar te vergelijken, onmogelijk
is het om te spreken in termen van de
beste. Als Von Karajan, zoals zater
dagavond in het Concertgebouw het
geval was, veel meer strijkers op het
podium zet dan hier gebruikelijk is en
bovendien in een geheel andere op
stelling (de violen links hoog oplo
pend wat een prachtig akoestisch ef
fect opleverde, de celli midden voor
de dirigent) dan ontstaat er een unie
ke situatie. Om maar te zwijgen van
het zeer eigen artistieke stempel dat
deze dirigent zijn bovenstebeste Ber-
lijnse musici (iedere groep is 'n klank-
juweel in zichzelf) heeft opgelegd
Men zal het zelden of nooit meema
ken dat Strawinsky's heldere ballet
muziek Apollon Musagète in zo'n
weelde van strijkersklanken het aan
zicht krijgt van een romantische sere
nade. Volstrekt dwars op de wens van
de componist en vloekend bij de cho
reografie die George Balanchine op
de partituur maakte. Von Karajan
schept zijn eigen klankballet en weet
toch de inhoud boeiend en beeldend
(ongelooflijk zoals Apollo zijn artis
tieke wil ontplooit aan het begin van
het derde deel) op de luisteraar over
te brengen Von Karajan zo moet de
conclusie luiden, is Apollo zelf
Gewichtloos
Liet de uitvoering van Apollo royaal
ruimte voor discussie, de vertolking
van Mahlers Vierde Symfonie was
even dwingend als zins verrukkend.
Uiterste verfijning, zeldzaam precieze
articulatie, orgieën van klankkleur,
alles zuiver gericht om Mahlers fanta
sie over de zaligheid van het hemelse
leven voor aardse ogen duidelijk te
maken. Met als bekroning de jubel
zang van de sopraan „Wir geniessen
die himmlischen Freuden". Zonnig
en gewichtloos zweefde de stem van
Edith Mathis boven een verfijnd net
werk van gulden draden die in de
spanning van de slotmaat in het niets
verdwenen: eeuwig zien en eeuwig
zwijgen
Dat op het meesterschap van Kara
jan en zijn Berlijns orkest op aardse
wijze met stormachtig applaus werd
gereageerd, was te begrijpen. Maar
minutenlang hemelse stilte had meer
naar de geest van deze uitvoering
geweest
Von Karajan liet zich niet al te lang
bejubelen. Ondanks zijn sobere geba
ren. moet hij öp zijn geweest. Want
hij is 72 jaar en dat is hem duidelijk
aan te zien. In plaats van de majes
tueuze podium trap af te dalen, klom
hij. moeilijk lopend via een zijtrap
het podium op. Wie het beeld had van
een superhaan die zag nu een be
scheiden man. die al zijn kracht
spaarde, om die effectief te laden in
zijn directie.
Gezien de frequentie waarmee Von
Karajan en de Berlijners hier optre
den (om de 6 8 Jaar) is dit zeer
waarschijnlijk de laatste keer ge
weest dat Von Karajan in Nederland
in levenden lijve te zien was. Voor dit
unicum kon het Holland Festival
geen sponsor vinden, zodat impresa
rio Concertdirectie De Koos zelf het
commercieel risico maar op zich nam.
Vandaar de on-Nederlandse toe
gangsprijzen van 100 tot 150 gulden
Verrassend veel liefhebbers hadden
dat er voor over; getuige één van hen
tot op de laatste cent ten volle waard
Herbert Von Karajan
door Louwrens Langevoort
AMSTERDAM/PARIJS Opvallend vol voor een Holland Festivalconcert was het gistermid
dag in het Amsterdamse Concertgebouw. Het Concertgebouworkest onder leiding van de
Franse dirigent Michel Tabachnik waagde zich aan een integrale uitvoering van Pierre Boulez'
imposante vijfluik „Pli selon pli".
Achttien jaar geleden heeft de com
ponist zelf met het Symfonie-orkest
van de Süd-West Funk uit Baden
Baden zijn toenmalige orkest
dat stuk in het Holland Festival voor
Nederland ten doop gehouden. Afge
lopen januari speelden dezelfde uit
voerenden als gistermiddag een twee
tal delen Daartussendoor is het werk
niet op het programma verschenen.
De compositiekunst van Boulez ge
niet helaas niet dezelfde populariteit
als zijn dirigeerkunst
Een zelden gespeeld stuk. Niet ver
wonderlijk. want Boulez stelt onge
kend hoge eisen aan zijn uitvoeren
den. Het orkest is merendeels solis
tisch bezet, maar dan toch wel groot
in aantal. Niet minder dan tien dagen
heeft het Concertgebouworkest er
aan gewerkt, zelfs voor een moderne
compositie ongehoord lang. Voor één
gedeelte moest zelfs een tweede diri
gent komen: twee harpen speelden
een te afwijkend tempo in vergelij
king met de rest van het orkest.
Voor de meeste van zijn composities,
gebruikte Boulez teksten. Pas de
laatste jaren gaat hij meer de louter
instrumentale kant op. In Pli selon
pli is het Mallarmé, die de geest van
het stuk bepaalt. Anders zelfs: in zijn
transpositie ging Boulez er al bij
voorbaat van uit dat de directe bete
kenis van het gedicht reeds werd ver
worven door het te lezen en dat de
gegevens die door het gedicht in de
muziek zijn overgedragen reeds door
de luisteraar zijn opgenomen Het is
grotendeels een onrustig stuk. waarin
spanningen (en ontspanningen) zich
in subtiele orkestklanken verwoord
zien Van de luisteraar vergen ze de
uiterste concentratie.
Enkele teksten van Mallarmé nam
Boulez integraal op; van andere
slechts enkele regels, terwijl de rest
van die sonnetten in pure muziek
verweven werd. Arleen Augér vocali
seerde de hondsmoeilijke partij met
een adembenemende trefzekerheid
met haar helder sopraangeluid
Klassiek
Boulez lijkt op dit moment van zijn
seriele compositielijn te zijn afge
dwaald. Afgelopen woensdag ging in
Parijs zijn nieuwste opus in'première
In ..Notations" werkte hij vier oor
spronkelijk pianostukjes, gecompo
neerd met wel dertig jaar tussentijd,
om voor zeer groot orkest. Trouw
gebleven aan de motoriek van het
slagwerk ook nu weer zo'n acht
spelers heeft hij ditmaal een ster
ke. haast klassiek-melodische strij
kerslij n geschreven. De vier delen
van het stuk vormen de eerste bunde
ling van een groter geheel: voor vol
gend jaar staat bij het Orchestra de
Paris al Notations II aangekondigd.
Onderling verschillen de vier zo sterk
in karakter als de delen van een ro
mantische symfonie
Daniel Barenboim en het Orchestre
de Paris benaderden Notations dan
ook geheel vanuit hun romantisch
symfonische achtergrond. Grote cres-
cendi. gevoelige andantes en even
meeslepend als overweldigend slot:
het Parijse publiek kon het allemaal
zeer waarderen en juichte de aanwe
zige Pierre Boulez vele bravo's toe
AMSTERDAM Het program
ma, dat The Clerkes of Oxenford
zaterdag in de Zuiderkerk uitvoer
den, bestond uitsluitend uit zes-
tiende-eeuwse Engelse kerkmu
ziek. Achtereenvolgens werden
Jesu Salvator/saeculi, de Cantate-
Mis van John Sheppard en een
aantal motetten van William Byrd
en Thomas Tallis gezongen.
De eigenaardigheid van dit in 1961
door David Wulstan opgerichte
koor is, dat het niet uit Jongens- en
mannenstemmen is samenge
steld. maar de sopraanpartij door
vrouwenstemmen wordt gezon
gen. Wulstan heeft de acht dames
zodanig getraind, dat zij helder en
zonder vibrato zingen, maar te
vens met gebruikmaking van een
volwassen adembeheersing. In
derdaad heeft hij hiermede een
zeer bijzonder klankeffect bereikt
dat tevens maakt, dat het geluid
door Jac. Kort
van deze dames volledig opweegt
tegen dat van de twaalf mannen
stemmen
Evenals de zangeressen hebben
ook de zangers een voortreffelijke
stemscholing gehad en is de koor
klank buitengewoon fraai, zodat
er op de bijna onzichtbare aanwij
zingen van de dirigent met zeer
veel nuancering werd gezongen
De zestiende eeuw bracht in Enge
land de grote afscheiding van de
kerk van Rome. Vandaar dat vele
kerkelijke werken daarna in de
landstaal werden gezongen. De
werken die thans werden uitge
voerd waren nog allen in het La
tijn, sommigen met Gregoriaanse
coupletten als inleiding.
Bij het luisteren naar dit ongetwij
feld prachtige koor deed zich ech
ter één bezwaar gevoelen, name
lijk dat het hier voortdurend kerk
muziek uit één periode betrof,
waardoor een zekere eenvormig
heid zich op de duur begon te
wreken.
In het programma stond vermeld,
dat het repertoire van „The Cler
kes of Oxenford" naast 16de-
eeuwse muziek ook werken uit de
barokperiode en uit de 20ste eeuw
bevat. Misschien was het verstan
dig geweest, het programma niet
zo volstrekt op de zestiende eeuw
te richten.
door Stan Rijven
ROTTERDAM Het artistieke resultaat van een groepsreünie valt dikwijls tegen. Het hangt
echter af van de motieven die eraan ten grondslag liggen of er nog plezier aan valt te beleven.
Zo was de Haagse Beat Nach van vorige week een feestelijke aangelegenheid omdat het een
eenmalige gebeurtenis betrof die niet meer pretenties had dan het ophalen van een
herinnering via een hereniging.
In het geval van Led Zeppelin ligt het
anders. Zaterdagavond gaven zij in
Ahoy een concert dat gevoelloos en
afstandelijk de naam van weleer pro
beerde hoog te houden. Dit Engelse
kwartet ontwikkelde zich vanaf de
oprichting in 1968 tot een uiterst suc
cesrijke band met een stijl die later
hard-rock genoemd zou worden. Zij
gelden min of meer als de aartsvaders
van dit genre, dat zij een eigen stem
pel meegaven door de integratie van
blues- en folkelementen
Met de oprichting van een eigen label
Swan Song in 1974 luidden zij hun
eigen zwanezang in. Artistieke- en
creatieve pretenties kregen de over
hand. de film „The Song Remains the
Same" met bijbehorende dubbel-el-
pee werd een mislukking en Led Zep
pelin hield ermee op, juist toen de
punk. als reactie op dit soort uit de
krachten gegroeide aspiraties, door
brak
Vorig jaar besloten zanger Robert
Plant, gitarist Jimmy Page, basssist
en toetsenspeler John Paul Jones
met drummer John Bonham het op
nieuw te proberen. Hun plaat „In
through the Outdoor" was het resul
taat plus enkele optredens. Hun in
vloed en betekenis voor de popmu
ziek hebben zij echter verloren. Al
leen hun magische naam was vol
doende voor een uitverkocht Ahoy
Krijsende kopstem
Plant bleek nog steeds die karakteris
tieke krijsende kopstem te bezitten,
maar kon die niet verbinden met een
overtuigend optreden. Goedlachs en
weinig geloofwaardig zou hij twee uur
lang vooral materiaal van zijn eerste
lp's brengen Slechts twee nummers
van de laatste. Het gitaarspel van
Jimmy Page klonk dikwijls te rauw
en tot gruis vermalen terwijl hij in
„Black Mountain Side" al solerend
damg het spoor bijster raakte.
De band kwam eigenlijk het beste op
dreef in het beladen ..Kashmir" waar
in Page straf en strak begeleidde, en
Bonham goed ondersteunde op syn-
thezisers, die trouwens in de huidige
Zeppelin-sound een prominente
plaats hebben gekregen. „Stairway to
Heaven", dat nog steeds als een van
de sterkste composities geldt, bezat
eveneens die spanning, maar verloor
voor een gedeelte haar kracht door
het gesnerp van Page
De uitverkochte zaal was niet meer te
houden, zodat drie toegiften met het
onvermijdelijke Rock Roll volg
den. Je vraagt je af wat de zin is van
zo een concert. De muzikanten op het
podium deden hun werk,. Daar is alles
mee gezegd. Voor de toeschouwer le
verde het een aardige terugblik op
met weinig hoop voor de toekomst
BINNENLAND
door Willem Breedveld
DEN HAAG De haast waarmee het kabinet afgelopen vrijdag de minister van defensie mr
W. Scholten heeft benoemd tot vice-vooreitter van de Raad van State is door het onveranderd
karakter waarschijnlijk nog het pijnlijkst voor de betrokkene zelf. De door en door integere,
hard werkende, wat stijle CHU'er is met zijn uitzonderlijke manager-kwaliteiten zeker niet de
onbekwaamste voor deze post van „onderkoning". Toch roept uitgerekend zijn benoeming
'een reeks vragen op, die stuk voor stuk even onvermijdelijk als pijnlijk zijn.
Speciaal vandaag
Markopoulos en zijn orkest.
Opnamen van een optreden
van Yannis Markopoulos en
zijn Grieks orkest in theater
De Speeldoos te Zaandam
Ned. 2 21.15 uur
Televisier-magasine brengt
interviews met Afghaanse
vluchtelingen in Genève toont
een minicomputer die via een
beeldscherm in de auto de juis
te rijwegen aangeeft en be
steedt aandacht aan een con
gres over autistische kinderen
in Gent.
Ned. 2 21.45 uur.
Spelen voor gehandicapten.
Wedstrijdbeelden en sfeerre
portages van de gebeurtenis
sen van de afgelopen dagen.
Ruim 2000 lichamelijk gehan
dicapten nemen deel aan de
Olympische Spelen die in Arn
hem en Veenendaal worden
gehouden.
Ned. 2 22.25 uur.
De eerste vraag heeft betrekking op
zijn nog resterende functioneren als
minister van defensie. Het is waar.
Scholten is destijds zeer tegen zijn
zin minister Kruizinga opgevolgd, die
na een blauwe maandag er de brui
aan had gegeven. Scholten was toen
nog maar net in de Raad van State
benoemd. Na een jarenlange staat
van dienst in de actieve politiek, voel
de hij zich in dit college echter als een
vis in het water. Er moest daarom
nogal wat druk op Sc holten worden
uitgeoefend om hem weer in de poli
tieke arena te krijgen.
Eenmaal teruggekeerd, zag hij kans
vriend en vijand te verbazen met een
massief en-onverzettelijk defensiebe
leid. Scholten wist wat hij wilde en hij
zag kans ook zijn wil tot gelding te
brengen. Maar juist daarom is zijn
heengaan als minister van defensie
niet zonder consequenties. Wat bete
kent zijn ontslagaanvrage bijvoor
beeld voor de samenstelling van de
begroting (defensie) 1981
Weliswaar zal Scholten zelf de discus
sies daarover in het kabinet nog bij
wonen. maar hij zal de begroting niet
meer in het parlement kunnen verde
digen Bovendien en dat is mis
schien nog het wel het zwaarst we-
gendste argument Scholten be
schikt niet meer over machtsmidde
len om zijn beleid in het kabinet en in
de Kamer tot gelding te brengen. Hij
kan niet meer dreigen met ontslag
Het is zoals Kamervoorzitter Dolman
het fijntjes uitdrukte, een regelrechte
uitnodiging aan de collega-bewinds
lieden om de begroting van Scholten
uit te kleden.
Uitstel
Gegeven deze vragen, ligt een tweede
reeks voor de hand waarom zoveel
haast gemaakt met deze benoeming
als de beleidsconsequenties zo groot
zijn? Op zichzelf gebeurt het wel va
ker. dat een minister tussentijds op
een andere post wordt benoemd
Mansholt. Lardinois. Vredeling en
Polak zijn daarvan bekende voor
beelden Bij al die benoemingen was
uitstel echter niet goed mogelijk
Of dit ook bij deze benoeming het
geval was is twijfelachtig. Sterker
nog, in het verleden zijn benoemin
gen voor deze post wel uitgesteld,
omdat andere bezigheden een directe
benoeming in de weg stonden. De nu
scheidende vice-voorzitter van de
Raad van State dr. M. Ruppert bij
voorbeeld. werd eerst op 29 augustus
1973 benoemd, ruim een jaar nadat
onderkoning mr L. J. M Beel af
scheid had genomen Gedurende dit
„interregnum" heeft de oudste in ja
ren bij de Raad van State, mr. A L.
de Block, het vice-vooizitterschap op
voortreffelijke wijze waargenomen
Nog verder in de geschiedenis terug
gaande blijkt dat men ook bij de
benoeming van Beel ruim de tijd
heeft genomen. Beel stond kort na de
oorlog al hoog op de nominatie om
ooit eens onderkoning te worden on
der meer omdat KVP'ers in deze be
noeming een voltooiing van het
emancipatiestreven van katholiek
Nederland zagen. Geheel in die lijn
paste zijn benoeming tot gewoob lid
van de Raad van State, als opstapje
tot het vice-voorzitterschap
Het bleek echter heel goed mogelijk
zijn carrière te onderbreken om in
1958 leiding te geven aan een naar
hem genoemd rompkabinet. Eerst
daarna volgde zijn benoeming tot vi
ce-voorzitter. Ook minister Scholten
zou je kunnen zeggen heeft zijn car
rière bij de Raad van State onderbro
ken omdat zoals dat heet het
land een beroep op hem deed. Het is
dus zeker niet ongewoon wanneer hij
die draad nu weer oppakt. Maar
waarom zo vroegtijdig?
Oudste
Het blijkt dan dat een tijdelijke op
lossing in de vorm van een waarne
merschap dit keer specifieke proble
men zou opleveren. Toepassing van
de gebruikelijke regel, dat de oudste
in jaren, zich dan met het vice-voor
zitterschap zou belasten, levert ach
tereenvolgens op, admiraal Brouwer
en Van Tuyll van Serooskerken Bei
den verlaten echter de Raad van Sta
te binnen enkele maanden, zodat als
enige serieuze kandidaat voor het
waarnemerschap resteert, de KVP'er
Veringa, die nummer drie in anciënni
teit is.
Het pijnlijke is echter dat èn Veringa
en de socialist Van der Hoeven uitge
rekend als serieuze kandidaten voor
het vice-voorzitterschap door de
Raad van State zelf naar voren ge
schoven zijn. Het zou daarom echter
te veel gevraagd zijn Veringa als
waarnemer aan te wijzen.
Het is typerend voor de gang van
zaken hoe het kabinet zich uit deze
situatie heeft gered. Veringa was voor
premier Van Agt onaanvaardbaar en
Van der Hoeven voor zowel Wiegel als
Van Agt Het kabinet heeft echter
verzuimd de Raad van State van zijn
afwijzing op de hoogte te stellen. Wie
gel beperkte zich er toe de wens van
de Raad an State te horen. Hij infor
meerde verder nog naar de urgentie
van de benoeming en toen hij (omdat
door Louwrens Langevoort
DEN HAAG Als staartje B<
met muziektheater overlader.L--
land Festival kwam op vrijd t"T
zaterdag de Opera van de Stad
len met Mozarts Zauberflöte n* 11
Congresgebouw in Den Haag. ag
ree tie van dit gebouw wil do
organiseren van onder meer
voorstellingen de vele mogelij B
bruiksmogelijkheden beter lata
komen. In vorige jaren versche
andere Duitse operahuizen v
Haag om er de tophits uit de
dramatische kunst te vertolker,
Die Zauberflöte is de laatste vi
serie Mozartopera's die de Frai
gisseur Jean Pierre Ponnelle v
Keulse opera ensceneerde. Sim
nu zo'n zeven jaar later he
in diverse operacentra diezelfdf
zarten opnieuw geregisseerd.
om nu het Holland Festival g
Congresgebouw uitgerekend tn
oude produktie in hun aanbod* 00
opnemen, is dan ook niet c
Veel interessanter zou het zijn a
voorbeeld Ponnelles samenwt
met dirigent Harnoncourt op
gebied te zien m voorstelling!
..Idomeneo", die dit jaar in Zü*
première ging *v
Regisseur Ponnelle ontwierp
decors en kostuums voor de»
duktie. Een toonbeeld van eem
drie poorten in een beschilder* 1
terwand. die middels spitsvoi
lichteffecten telkens weer anda
voorschijn komt. De beschik
van de doeken vertonen opmat
ke overeenkomsten met symbol)
de vrijmetselarij, een beweging!
mee Mozart rich verbonden t»
Die Zauberflöte zit vol met ga
ten, die in de vrijmetselaarslon
zwang waren, gezien de moral»
de achtergrond van het ge ge va g
Versleten
Wat er precies van de regie
nelle is overgebleven na zeven,
een groot vraagteken. Steeds'
lende bezettingen doen het
vrezen. Spitsheid, speelshei
merken van Ponnelles
kunst zijn er niet in te vinden,
details zijn versleten en grote
tenissen op het toneel zijn soi
gisch en tegendraads. Er werd
overtuiging gespeeld, wat met
in de dialogen een trieste indruk
terliet.
Ondanks het feit dat Keulen e«)E'
tal prominente zangers in het en V(
ble heeft zitten, kwam het gezelsc
voor deze gastvoorstelling zo lü
sterren naar Nederland. Margaret -
ville wist als Panima een ontroert
indruk te wekken en Claudlo Ni
maakte van Papageno een persoo
ke vertolking. Van de andere zan
uit deze Zauberflöte vielen de
dames van de Koningin van de Nm»
op door hun ensemblewerk, ma*
hoofdrollen vielen tegen dooi
slome inzet.
De slechte akoestische verhoik
van het Congresgebouw heeftf
tolking van het Gürzenich-Ori
onder John Pritchard behoor lij
doezeld De partituur werd i
op detail uitgevoerd, een accui
die blijkbaar niet erg aanstekell
de zangers heeft gewerkt. Wal
het toneel wisselde het tem|fl|
maat tot maat en dreigden
ensemblestukken te verzanden I
geheel heeft deze Zauberflöte i
aan de verwachtingen voldaan 1
was een goede doorsnee-voorstel
waarbij weer eens onomstotelijk
gebleken, dat Mozarts stuk nletl
pot te krijgen is.
Gitarist Jimmy Page en zanger Robert Plant van Led Zeppelin.
foto: Lex van Rossen
de Raad van State er van uit dacht te
mogen gaan. dat Van der Hoeven dan
wel Veringa het zouden worden) ver
nam dat de zaak urgent was. werd
enkele dagen nadien Scholten
benoemd.
En daarmee resteert tenslotte de
laatste reeks vragen over deze benoe
ming namelijk in hoeverre heeft het
kabinet serieus rekening gehouden
met de wensen van zowel de Raad
van State als de Partij van de Ar
beid? Het zijn echter tegelijk vragen
waarop nooit een bevredigend ant
woord zal worden gegeven.
Want natuurlijk luidt het antwoord,
dat daarmee serieus rekening is ge
houden, maar dat het kabinet alles
afwegende en zo voorts
Reacties
Oppositieleider Den Uyl sprak in een
eerste reactie al van een onbegrijpe
lijke en polariserende benoeming
Jan Terlouw van D'66 meende in de
haast zelfs afbraakverschijnselen van
het kabinet te bespeuren. Zoveel is
wel zeker dat het kabinet heel wat uit
te leggen heeft, zo goed als het ook
zeker is dat bij een wat elegantere
procedure men zich veel vragen had
kunnen besparen
Het is in de politiek niet onverstandig
de schijn te vermijden, zeker, als de
indruk wordt gewekt, dat bij benoe
mingen het brede politieke spectrum
niet meer in acht wordt genomen. Het
bewust laten passeren van het voor
zitterschap van de Europese commis
sie ligt wat dat betreft nog vers in het
geheugen.
DEN HAAG (ANP) De mintf
raad wil een lijst van culturele w
werpen opstellen, die van zo p
betekenis worden geacht, dat ze o
mogen worden geëxporteerd. Dei
nisterraad heeft een wetsontwerp
behoud van cultuurbezit goed
keurd. De regeling zal volgens stat
secretaris Wallis de Vries van Cl
het vrije verkeer tussen landen zot
mogelijk onverlet laten en biedt
hoge mate van duidelijkheid voori
betrokkenen.
De tekst bij de oude ansichten (d
6) van Rozenburg is van J. Bergwt
Uitg. Europese Bibliotheek. Zaltbo
mei. 154 blz - 30.90
Mnseumboek voor Utrecht, de n
van Utrecht. Tekst A. Jordens. 0
Bosch en Keuning. Baarn. 127 bl
13.50
Raadpleeg de meerval,
sprookjes van A. Koolhaas. 142 bi
ƒ17.25 uitg. van Oorschot,
sterdam.
Liever met werken als met woord
de levensreis van doctor FrancW
van den Enden, leermeester van 1
noza, complotteur tegen Lodewljl
Veertiende. Geschreven door J
Meininger en G. v. Suchtelen. u
Heureka, Nieuwkoop. 176 blz - 3d
Van uitgeverij Thieme In Zutpi
ontvingen wij: Giftige plantca
dieren herschreven door H. Al tin*
(143 blz - 16.50). De Bonte w<
der kevers van K. W. Harde e
Pfletschinger (72 blz - 11.50). 1
tengids 653 gekleurde afbeeldinf
met tekst van A. Schwegler (384
32.50). Het gaat om het gebied N
derland en Midden-Europa. Stri»
en Watervogels door dr. W Th#
(144 blz - ƒ16.50). Dierengids. Dt«
mineerboek met 1092 afbeeldW
van Europese dieren. Geschre*
door J. Zahradnik en J. Cilar. (381'
- 32.50)
Scheidslijnen, gedichten van 8.
nor. Uitg. Amphora. Amstelveen
blz - 10 90.
