én jaar gekozen Europarlement:
oeizaam maar de moeite waard
dioei
maar
lapan mag stemmen,
1de liberalen beslissen
n
P
„WORD IK ÓÓK VERBANNEN?"
GIR01918108
VS ontwerpen
nieuw wapen
tegen tanks
HRDAG 21 JUNI 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
25
llltBouke Beumer
toen haperde e
Een jaar geleden verruilde Bouke Beumer de Nederland
se Tweede Kamer voor het Europese Parlement. In de
campagne die aan de eerste Europese verkiezingen vooraf
ging, was hij in Nederland lijsttrekker van de christende
mocraten. Hierbij zijn indruk van één jaar gekozen parle
ment.
'toen haperde een paar maanden geleden in de grote
Ingszaal van het Europese Parlement ook nog de elektroni-
stemmachine. Mijn Belgische collega Herman stond op
;ei dat dezelfde apparatuur in Brussel de helft goedkoper
en feilloos functioneerde. Het viel samen met een sfeer
onbehagen over het nog zo vaak moeizaam werkende
uwe parlement, dat door de overgeërfde opzet denk eens
de drie vergaderplaatsen extra handicaps heeft.
De openingszitting van het Europese parlement in gekozen samen
stelling op 17 juli 1979.
eerste jaar van het rechtstreeks
izen parlen ent kan je het best
ren als het jaar van een actieve
inverkenning en dat in verschil-
opzichten. Wat is zijn invloed
)pzichte van raad en commissie?
rover kan/mag het zich uitspre-
Welke zullen zijn interne ge-
sregels zijn: reglement, stijl.
an jenk dat naar buiten toe niet het
st de lange, heftige en vaak ook
rarde debatten over het regle-
i! van orde voor de vergadering de
te indrukken hebben bepaald. Zo
itgebreid in de pers gekomen de
'n' ening van meer dan vijfduizend
ndementen door een kleine radi-
groepering. die daarmee meer
iten voor de minderheidsgroepe-
-en wilde afdwingen. Na eindeloos
rieg binnen en buiten de plenaire
gadering is tenslotte een compro-
gevonden waarbij de zondvloed
amendementen verdween en de
hten van de minderheden beter
rden geregeld.
oru. stemverklaringen Moeten
nu vóór of nó een eindstemming
ld» afgelegd? Het bestaande
ement was op dat punt niet vol-
1 eii duidelijk. In de verschillende
ndcoWeken de praktijken uiteenlo-
nd, lange discussies waren nodig
i wflueen besluit kon worden ge-
Ktet. Inmiddels is met het oog op
njjf opvattingen, maar ook gezien
^Eödzaak het parlement langs dui-
Bl vastgestelde lijnen tot beslis-
■Éten te laten komen, een nieuwe
Ef van het reglement voorbereid,
tover in juli zal worden besloten
zal niet alleen het werk van het
ment ten goede komen: zakelij-
efficiënter. Het zal ook een orde-
ir beeld opleveren.
ir intussen zijn de eerste indruk-
door deze periode van zoeken
de beste werkwijze duidelijk ge-
ipeld en meestal niet zo positief.
Er is daarnaast ook zo iets als verga
derstijl. Ik herinner me nog goed het
moment waarop de socialisten een
stemming over een door hen inge
diend rapport dreigden te verliezen.
Hun fractievoorzitter Glienne stond
op en vroeg aan de parlementsvoor
zitter of het vereiste quorum van de
stemming er wel was. Toen dat zou
worden nagegaan verlieten de socia
listen de zaal om zeker te stellen dat
het quorum er niet zou zijn.
Iets dergelijks deden enkele weken
later welgemoed ook de conservatie
ven toen zij een hun niet welgevallige
beslissing zagen aankomen. (Ook een
heel enkele christendemocraat ging
mee.) Uit protest tegen die handelwij
ze verlieten de liberalen op hun beurt
de zaal, waarbij ze de fungerend voor
zitter van onze fractie. Wim Vergeer,
dringend verzochten hun voorbeeld
te volgen.
Gelukkig liet die zich niet van de wijs
brengen. We bleven zitten om over
eenkomstig de bedoelingen van de
mocratische besluitvorming tot af
handeling van zaken te komen. Ik
moet er overigens bij zeggen dat ook
vrijwel alle Nederlandse socialisten
en liberalen niet aan dat quorum
wegloop-spelletje wensten mee te
doen en bleven.
Waarom zo uitvoerig hierover? Om
dat hierdoor het beeld ontstaat van
een onvoldoend functionerend parle
ment dat het zichzelf aandoet. Inmid
dels vindt er overleg plaats tussen de
fractievoorzitters om dergelijke ver
toningen te kappen. Nodig om dit
parlement ook te laten lijken wat het
is: een orgaan ter verbetering van
democratische controle van de Euro
pese organen.
Ter verbetering van het algemeen
vergaderingverloop zijn stukjes ter
rein verkend en, na veel gedelibereer,
ingekleurd. Conclusie: op het gebied
van vergaderorde en stijl heeft het
parlement vorderingen gemaakt. Dat
resultaat verdient zeker zoveel aan
dacht als het hortende verloop er
naar toe.
Invloed
Heeft het parlement nu ook zijn in
vloed vergroot ten opzichte van raad
(van ministers) en commissie (dage
lijks bestuur)? Ik geloof van wel.
maar het kan voorlopig zijn. Om te
beginnen heeft het de begroting voor
1980. die door de raad was voorge
steld, verworpen. Waarom?
Allereerst om te onderstrepen, dat er
meer evenwicht in de begroting moet
komen. Nu gaat rond twee-derde naar
landbouw en zijn er slechts zeer be
perkte bedragen beschikbaar voor de
arme regio's en een gezamenlijk en
gevarieerd ontwikkelings- en sociaal
beleid (zoals begeleiding om indu
striële herstructureringsprocessen
als o.a. in de staalindustrie).
Het huidige systeem waarbij boeren
hun (vaak) beperkte inkomen moeten
veilig stellen via onnodige produktie-
verhoging. moet worden doorbroken.
Dat signaal is door het parlement
duidelijk gegeven. Het heeft zich
daarbij ook nadrukkelijk als mede-
begrotingsautoriteit (overeenkom
stig het verdrag van Rome) opge
steld.
sone. het „weerhaantje" dat steeds
met de wind van de publieke opinie
meewaait. Ook Nakasone's naam
werd genoemd in de Lockheed-affai
re. maar tot dusver is niets tegen hem
bewezen. Waarnemers achten zijn
kans op het premierschap gering als
openlijk blijkt dat Tanaka niet hem
maar Komoto steunt.
Miyazawa, 59 jaar. is een vertegen
woordiger van de „jongere" garde
binnen de LDP, die de partij wil zui
veren van de slechte naam verkregen
door de corruptieschandalen. Hij ont
leent zijn macht vooral aan machtige
industriëlen zoals de topman van
Sony. De mogelijkheid bestaat dat
Komoto en Miyazawa een verbond
sluiten. Komoto zou dan de eerste
twee jaar premier worden, waarna
Miyazawa hem opvolgt tot aan de
verkiezingen over drie jaar.
De verkiezingscampagnes, waarop
niemand zich goed heeft kunnen
voorbereiden, waren voornamelijk
gericht op het energieprobleem en de
uitbreiding van het leger.
Door het gebrek aan grondstoffen
verkeert de Japanse economie in een
kwetsbare positie. De afhankelijk
heid van de steeds duurder wordende
olie en de angst dat de oliekraan
wordt dichtgedraaid, baren de zaken-
Waar het nu om gaat is om met die
signalen ook een concreter beleidsin-
vulling te geven. Dat zal alleen luk
ken als het nieuwe parlement zich
heel wat meer zelfbeperking oplegt
dan het nu doet. Eigenlijk gedraagt
het zich nu meer als een soort wereld-
platform dan als een parlement. We
willen alles, wat waar dan ook ge
beurt, tegelijk aansnijden (lokale
bosbranden er. windhozen). Dat kost
te veel tijd. diepgang en effectiviteit.
In de relatie met vooral de raad geeft
het dit orgaan zo de gelegenheid
hoofdzaken (zoals energiebeleid,
werkgelegenheid, industriële her
structurering) te laten liggen of uit te
stellen, met verwijzing naar alle an
dere zaken die het parlement de raad
heeft voorgelegd.
Maar het parlement Krijgt een gele
genheid tot toespitsing door bij het
aantreden van de nieuwe commissie
een hoofdlijnenprogramma te verlan
gen. waarover het niet alleen kan
spreken maar ook een vertrouwens-
uitspraak (of het tegendeel) kan
doen. Bij een vertrouwensvotum kan
de commissie aldus gesteund door
het parlement weer iets van haar ini
tiërende rol terugwinnen.
Van doorslaggevende betekenis in de
relatie parlement-commissie-raad
acht ik echter een brede parlementai
re activiteit die erop gericht is een
wereld grote zorgen. Daar draagt ook
de afhankelijkheid van de industrie
van de buitenlandse afzetmarkten
toe bij. Toen de Verenigde Staten
Japan vroegen mee te doen aan de
boycot van Iran. moest Japan kiezen
tussen de olie uit Iran (tien procent
van Japans olie-import) en de afzet
markt in de Verenigde Staten. Japan
koos met pijn voor het laatste.
Japan ging naarstig op zoek naar
andere leveranciers. Ohira was in mei
op bezoek in Mexico, waar de ene
oliebron na de andere wordt gevon
den. In Australië gingen de Japan
ners op zoek naar kolen- en uranium-
voorraden. De energievoorziening
door kerncentrales, die vorig jaar al
ruim dertien procent van de behoefte
dekte, zal de komende jaren bedui
dend stijgen.
Leger
In de verkiezingscampagnes kwam
ook herhaaldelijk de uitbreiding van
het leger ter sprake. Dit is vooral een
stokpaardje van premierkandidaat
Nakasone. Sinds de oorlog mag Ja
pan alleen over een „verdedigingsle-
ger" beschikken. Bij calamiteiten
kan dat leger rekenen op de steun
van in Japan gelegerde Amerikaanse
eenheden. De regering trekt jaarlijks
maar één procent van het bruto na
tionaal inkomen uit voor defensie.
Nakasone. gesteund door belangrijke
zakenlieden, wil dit bedrag drastisch
verhogen. De voorzitter van de Fede
ratie van Economische Organisaties
in de regio van Osaka heeft in het
openbaar gepleit voor herinvoering
van de dienstplicht. En de voorzitter
van de machtige werkgeversorgani
satie Nippon Steel, de voormalige
voorzitter van de Federatie van Ma
nagers en een directeur van Mitsubi
shi hebben gevraagd om meer geld
voor defensie vrij te maken.
Eén en ander heeft te maken met het
verlangen van Washington langzaam
aan de Amerikaanse troepen terug te
trekken uit Oost-Azië. Daarbij ko
men de anti-communistische gevoe
lens, die in bijna alle partijen
heersen.
Die gevoelens werden nog versterkt
toen de Sowjet-Unie vorig jaar op vier
eilandjes voor de Japanse kust mili
taire bases inrichtten. Deze eilandjes
worden sinds het eind van de oorlog
door de Russen bezet gehouden en al
jaren onderhandelt Japan met Mos
kou over teruggave. De Russen lijken
echter niet geneigd de eilandjes die
omringd worden door rijke visgron
den, terug te geven; zeker niet na de
recente toenadering van Japan tot
China.
Want de anti-communistische gevoe
lens in Japan richten zich alleen te
gen de Sowjet-Unie. De Japanse za
kenwereld past er wel voor op dat
deze gevoelens zich ook richten tegen
China, een prachtige afzetmarkt.
Bouke Beumer, hier nog lid van
de Tweede Kamer voor de ARP.
eind te maken aan het nu bestaande
instituut dat besluiten slechts una
niem genomen kunnen worden. Het
feit. dat deze wijze van besluitvor
ming strijdig is met het verdrag geeft
het parlement ook juridisch nog een
stevig been om op te staan. De unani-
miteitsblokkade is het voortdurend
vallende zwaard van Damocles als
het gaat om een gezamenlijk voortva
rend beleid. Als die regel niet wordt
doorbroken, zal de ontwikkeling van
de gemeenschap achter blijven bij de
meest miniscule verwachtingen. Het
moet mogelijk zijn het vetorecht
en dus de noodzaak van unanimiteit
zó te omschrijven dat het werkelijk
door een doorslaggevend vitaal be
lang van een land wordt gerechtvaar
digd.
Wat ik als absurd heb ervaren, is dat
de raad van ministers als het ging om
zaken als de noodzaak van energie
besparing of steun voor de armste
regio's, de opvattingen van het parle
ment zei te onderschrijven, maar te
gelijkertijd de aangegeven middelen
om dat te realiseren afwees. Wat de
regeringen en regeringsleiders mo
menteel overwegend doen, is man
ager zijn met betrekking tot hun bin
nenlandse problemen. Maar leiding
geven aan het creëren van instrumen
ten die antwoord moeten geven op de
problemen van morgen is nauwelijks
zichtbaar. Meer crisisbeheersing dan
toekomstoriëntatie.
Weerstand
Natuurlijk, Europa heeft de wind niet
mee. De Europese gedachte onder
vindt ook de weerstand van een ten
dens tot onderstreping van de waarde
van meer autonomie voor kleinere
geografische eenheden, kleinschalig
heid en overzichtelijkheid. Ik geloof
dat het een tragisch misverstand is te
menen dat een nauwere Europese sa
menwerking dus minder nodig zou
zijn.
Ik kan kortheidshalve verwijzen naar
het toenemend aantal multinationale
ondernemingen waarvoor de Europe
se Gemeenschap de binnenmarkt is.
en die bij gebrek aan een grotere
bestuurlijke samenhang daarvan
meer dan beoogd profiteren. Ik denk
ook aan de gebleken beperkte macht
van de twee supermachten (er ont
staan meer machtscentra) waarbij
aan de Europese Gemeenschappen
een grotere politieke rol kan toeval
len, waarvoor zowel in de derde we
reldlanden. maar bij voorbeeld ook in
Japan (dat zich aansloot bij het EG-
standpunt ten aanzien van Iran) dui
delijk belangstelling bestaat. Het
houdt hen zo immers verre van de ene
of de andere invloedssfeer. Een Euro
pa dat vanuit die positie zich vooral
op de noord-zuid-problematiek als
een van de hoofdthema's is het hon-
gerprobleem aanvaard zou richten
en voorts op opheffing van raciale en
sociale verschillen, kan nuttig werk
doen. Het zal dan wel de commissie
en vooral de raad op hoofdlijnen moe
ten (blijven) volgen, zodat het al of
niet maken van vooruitgang kan wor
den gesignaleerd. Die continue con
trolestructuur op hoofdpunten ont
breekt nu nog. maar dient te worden
opgezét. Een parlement dat zelf sys
tematisch het beleid van de andere
instellingen volgt, wordt zelf ook na
volgbaar. Daarmee is de democratie
gediend.
Fracties
Een laatste opmerking over de frac
ties. Voor wat betreft de christende
mocraten kan worden gesteld dat zij
compromissen veelal intern bereiken,
zodat er een redelijke homogeniteit
naar buiten komt. Dat is ook onver
mijdelijk. omdat zonder een mini
mum aan concensus het Europese
Parlement machteloos is.
Niettemin is binnen de christen-de
mocratische fractie nog wel degelijk
van verschillende politieke benade'
ringen sprake. De eigen binnenlandse
politieke benaderingen sprake. De ei
gen binnenlandse politieke situatie
(In Duitsland staan zij tegenover de
socialisten, in Italië regeren zij met
socialisten) is daarbij duidelijk merk
baar. Dat staat een zakelijke benade
ring nogal eens in de weg.
Binnen de fractie is er evenwel sprake
van een toenemende gedachtenwisse-
ling, waarbij overigens de verwonde
ring (en soms irritatie) over het stand
punt van de ander nogal eens groter
is dan het zich daarin kunnen inle
ven. Waar Duitsers en Italianen bin
nen onze fractie nogal eens sterk van
uit eigen binnenlandse verhoudingen
opereren, liggen grotere beïnvloe
dingskansen voor de kleinere delega
ties als Nederlanders en Belgen. Een
meer op de structuurverandering ge
richte benadering ten opzichte van
bijvoorbeeld Zuid-Amerika is daar
van een vrucht.
Het is noodzakelijk dat vooral de
socialisten, als grootste fractie, tot
grotere interne homogeniteit komen.
De nogal sterk uiteenlopende gelui
den uit het socialistische kamp zijn
voor partijpolitieke buitenstaanders
wel boeiend, maar ze belemmeren een
eendrachtiger optreden van het par
lement, hetgeen in deze fase van op
bouw vooral tegenover de raad
nodig is. Het belemmert ook de po
gingen van hen die menen dat voor
een democratisch en sociaal opere
rend Europa samenwerking tussen
socialisten en christen-democraten
sterk mee-bepalend is.
Samenhang
We hebben de laatste maanden veel
crisisverschijnselen in de EG meege
maakt en ternauwernood overleefd.
Maar een Europese Gemeenschap die
vandaag sterft, zou morgen door een
andere moeten worden vervangen.
De vastgelegde samenhang in Euro
pa is nog beperkt, maar te groot om
nog gemist te kunnen worden.
Waar het nu om gaat is het bestaande
verder uit te bouwen tot wat meer is
dan een vrijhandelszone. Dat is de
diepste grond van spanning tussen
parlement en raad. Die spanning is
meer aan de oppervlakte gekomen,
dat maakt het eerste jaar van het
Europese Parlement per saldo zeker
de moeite waard. Meer dan de wapen
feiten telt het op gang gebrachte
proces.
onze buitenlandredactie
irgen hebben eenentachtig miljoen Japanners de mogelijkheid om 511 nieuwe leden voor
I Lagerhuis en 62 nieuwe vertegenwoordigers in het Hogerhuis te kiezen. Het staat vast dat
conservatieve Liberaal Democratische Partij ILDP), die het land al vijfentwintig jaar
[eert, weer als grootste partij te voorschijn zal komen. De vraag is echter wie de plotseling
(rieden partijvoorzitter en premier Masayoshi Ohira na de verkiezingen mag opvolgen. In
door intriges en persoonlijke vetes verdeelde LDP is hierover al geruime tijd een
achtsstrijd aan de gang.
eerderheid
die verdeeldheid binnen de LDP
iet ook te wijten dat er morgen
kiezingen gehouden worden. Tot
ers verrassing kon vorige maand
door de Japanse Socialistische
tij (JSP) ingediende motie van
(trouwen tegen premier Ohira
den aangenomen, doordat onge-
zeventig LDP-leden zich van
ning onthielden. Ohira had toen
teuze tussen aftreden of het uit-
rijven van vervroegde verkiezin-
Ohiro besloot tot het laatste.
ft r z'
rpimi
keu;
LDP heeft lange tijd een zeer
ale meerderheid gehad in de Diet.
Japanse parlement. Daarin is de
gekomen sinds 1976. toen LDP-
lier Kakoeei Tanaka ervan werd
huldigd steekpenningen van
(heed te hebben aangenomen,
aka moest zich terugtrekken (wat
her overigens niet van weerhoudt
belangrijke rol binnen de partij te
en spelen) en zit tot op de dag
^vandaag nog in processen ver-
LDP bleef toen toch veruit de
•otste partij, maar verloor haar ab-
ute meerderheid in de Kamercom-
fcies De neergaande lijn zette zich
or tot de verkiezingen in oktober
;g jaar. De LDP behield een krap-
roeerderheid van drie zetels in het
erhuis en van twee zetels in het
"der belangrijke Hogerhuis.
tanks de verdeeldheid binnen de
p is het onwaarschijnlijk dat de
'ositie daarvan profiteert door via
1 coalitie aan de macht te komen,
nt zelfs als de liberalen tegen de
wachtingen in geen meerderheid
fen, dan nog hebben de oppositie-
bjen vrijwel zeker niet genoeg ze-
aangezien de communistische
•ji angstvallig buiten een coalitie
gehouden.
ichtstrijd
is daarom veel interessanter de
n^tr^d binnen de LPD te volgen.
Ohira is overleden, is het belang-
rri» 6 de nieuwe partijvoorzitter
at; de partijvoorzitter wordt na-
"Jk ook premier.
'de verkiezingen is het partijvoor-
crschap waargenomen door par-
fcretaris Masayoshi Ito. Voor de
nuieve opvolging van Ohira zijn
°ne serieuze kandidaten. Zij wor-
Wsteund door verschillende stro
mingen binnen de partij, die op hun
beurt nauw verbonden zijn met het
zakenleven.
De premier-kandidaten zijn de voor
malige minister voor internationale
handel en industrie Toshio Komoto.
Yasoehiro Nakasone. een politieke
opportunist, en de voormalige minis
ter van buitenlandse zaken Kiichi
Miyazawa.
Komoto wordt gesteund door de
voormalige premier Takeo Miki. die
de reputatie heeft een „schone" poli
ticus te zijn. hetgeen belangrijk is
voor een partij waarvan leden de laat
ste jaren herhaaldelijk beschuldigd
zijn van corruptie- en omkoopschan
dalen. Miki is erg bevriend met de
voorzitter van een groep rechtse za
kenlieden, Ryoichi Sassakawa, die er
in 1972 minstens vier miljoen gulden
voor over had om Miki tot premier te
laten kiezen. Sassakawa heeft open
lijk gezegd dat hij de campagne van
een kandidaat die hem bevalt altijd
financieel wil steunen. Komoto heeft
ook de steun van „Lockheed-pre-
mier" Tanaka. Het Tanaka-kamp
stortte dertien miljoen gulden in de
verkiezingskas van Komoto.
Officieel steunt Tanaka echter Naka-
Een van de drie hoofdrolspelers in de machtstrijd binnen de
Liberaal Democratische Partij, Yasoehiro Nakasone, op pad om
stemmen te winnen.
ADVERTENTIE
1 mei 1980
Ouebrada de Herrera
Cachagua
Chmcolco
CabJdo
Putserdo
Catemu
La ügua
Peforca
Piaciiia
Rmconada de Silva
Santiago
Cuncumén de Puangue
Allo Jahuel
Hulquén
Ma-ia Pinto
Quinta de Tilcoco
Maipo
Mallarauco
Alhuê
Juan Carlos Sepulveda
Leonardo Saiazar
César Sriva
Feii* Estay
Juan CorvaWn
Juan Lazo
Jorge Bzavo
German Bauerle
Ja me Gonzalez
Luis Roldan
Pedro Cuevas
José Miguel Barnos
Hecfor Astudillo
Luis Omar
Luis Campos
Manuel Aguilera
Mano Ojeda
Luis Arnagada
Pedro Carreno
Christian Gaiaz
Luis Fernandez
Ruben Yaiiaz
Patncio Oseades
Di ego Concha
Alvaro Riio
Alejandro Fiores
Gnberto Sriva
Ivan Madrid
Eugemo Madrid
Daniel Castro
EsteDan Monsalves
Chnstian Duoré
Hector Irarrazaval
Jose Eso-noza
Mar o Jesus Bugueno
Jose Bastias
M-chaet Reyes
Carlos Frez vraagt onze èn uw hulp.
De Chileense regering heeft de FUT,
dat is de vakcentrale waarvan hij
voorzitter is. voor een rechtbank
gesleept om ze staatsgevaarlijkte
laten verklaren. Als dat lukt lopen
Carlos Frez en zijn vrienden de kans
op 5 tot 25 jaar gevangenisstraf.
Deze week bezocht hij Nederland en
maakte ons duidelijk dat alleen
buitenlandse druk op de Chileense
regering hem en zijn vrienden kan
redden.
In mei werden na een gewelddadig
optreden van de politie tegen een
1 -mei manifestatie van de FUT 37
personen verbannen. Op de afdeling
ziet u de namen van de bannelingen
en de plaatsen in Chili waar ze
worden vastgehouden. Hun gezinnen
zitten nu zonder inkomsten.
Meer informatie:
CLAT-Nederland, Nieuwe Gracht 47,
3512 LE Utrecht. Tel. 030-319675
Als u óns helpt,
kunnen wij de
FUT helpen.
CLAT-Nederland,
Utrecht
WASHINGTON (Reuter)
Het Amerikaanse leger
heeft een nieuw, door een
computer gestuurd, anti
tankwapen ontwikkeld.
Het hoopt zo een tegen
wicht te bieden aan de
overmacht aan tanks van
het Warschaupact (dat er
drie maal zo veel heeft als
de landen van de NAVO),
waarvan een deel ook kwa
litatief nog beter Is dan de
modernste Amerikaanse en
Westduitse tanks.
Het nieuwe anti-tankwapen wordt
door infra-roodapparatuur of een
radarsysteem dat niet groter is
dan een sigarettenpakje en een
mini-computer van hetzelfde for
maat naar de vijandelijke tanks
geleid. Daarvoor worden zij eerst
door een granaat, die minstens
veertig exemplaren van het nieu
we anti-tankwapen bevat, tot bo
ven een colonne tanks afgescho
ten. waarna de projectielen ieder
afzonderlijk op hun doel afgaan.
Volgens de Amerikaanse ondermi
nister van defensie William Perry
is het nieuwe wapen een „revolu
tionaire ontwikkeling in de tacti
sche oorlogsvoeringHet wapen
is al uitgebreid getest en de Ame
rikanen willen het de komende
vijf Jaar invoeren in het defensie
systeem van de NAVO.
Perry vindt het belangrijk dat dit
gebeurt. Volgens hem hebben de
Verenigde Staten op dit terrein
een technische voorsprong van
minstens vijf jaar op de Sowjet-
Unie en kan het nog langer duren
voordat het Warschaupact een
doeltreffend middel hiertegen kan
ontwikkelen. Daar komt bij dat
Russische strategen de tank als
een van de belangrijkste wapens
van het Warschaupact be
schouwen.