John Bröcheler laat met Thijl de zaal exploderen Handel-opera als hors d'oeuvre Pianist Curtis Clark: spannend musiceren Wij zijn de mijnwerkers van de vocale kunst Enquête: VARA bevorderde op 30 april rellen Verrassend werk van Russische avant-gardist Popdagen KLM wil vijfi Schipholbaan Nieuwe boeki DONDERDAG 19 JUNI 1980 KUNST/RADIO/TELEVISIE TROUW/KWARTET i door Franz Straatman AMSTERDAM Als er iets in dit Holland Festival is bewezen, dan wel dat Nederlandstalige opera heel goed kan. Dat we in staat zijn die rollen uitstekend te bezetten met voortreffelijke zangers van eigen bodem. Zelfs als er twee Nederlandse opera's tegelijk op de planken worden gezet: De Aap van Peter Schat en Thijl van Jan van Gilse. In beide zingt een Bröcheler: Joep als de monnik Sandy in Aap en zijn wat oudere neef John als titelrolzanger in Thijl. Limburgers, van 't uiterste pun tje: Vaals Bomen van kerels met dijken van stemmen; fraaie bas-bari tons. Er blijkt heel wat gezongen te worden in de familie. De vader van John is deze zomer vijftig jaar lid van het kerkkoor; 'n gezamenlijke oom glorieerde op de Duitse planken, t Zijn allemaal baritons, behalve als ze gedronken hebben: dan worden 't hel dentenoren." zegt John Bröcheler. De rollende lach die daarop volgt, bevestigt het beeld dat wij Hollan ders van Limburers hebben: joviaal, hartelijk, van een kleurrijke tongriem gesneden. Voor de rol van Thijl is de 35-jarige John Bröcheler 'n ideale bezetting gebleken. De extreem zware partij („ik verlies per voorstelling l'/j liter zweet") doorstaat hij met glans. Dat stemt hem tot tevredenheid aan het begin van 'n internationale carrière „Thijl is heel belangrijk voor mij: dat je voelt dat je dit aankunt." Bij de Nederlandse Opera Stichting bewees hij overigens kort geleden al van bijzonder kaliber te zijn toen hij de titelrol in Mozarts Don Giovanni zong. In het buitenland, vooral in de Verenigde Staten, wordt er hard aan hem getrokken. In New York heeft hij tot 1983 een vast contract bij de City Opera, waar de beroemde sopraan Beverly Sills tegenwoordig de leiding heeft. Maar niet alleen opera boeit Bröcheler. Ook het lied behoort tot zijn werkterrein („in mijn opleiding bij Leo Ketelaars in Maastricht het belangrijkste onderdeel geweest") wat de uitstekende tekstvoordracht in Thijl verklaard, en het oratorium. ..Ik behoor tot de groep waar Hel- muth Rilling de Cantates van Bach mee op de plaat vastlegt. Dat is fijn werken. In Nederland kijkt men ver baasd op; 'n opera-zanger die liederen doet. cantates zingt Hier wordt zo in hokjes gedacht. Waarom? Het is je vak en dat moet je zo wijd mogelijk beheersen en uitoefenen Zachte g John Bröcheler als Thijl had ook het voordeel dat deze Vlaamse held in tongval zuidelijk gelocaliseerd kon worden. Hoe bevalt het eigenlijk: zingen in het Nederlands? „Ik heb er geen problemen mee. Het gaat erom of je zangtechnisch goed toegerust bent. In de opleiding wordt alle aandacht geschonken aan Ro maanse en Germaanse talen. Het eni ge wat ik als zuiderling voel, is 'n zekere beklemming om die zachte g goed naar voren te brengen, naar een harde g. Dat je de r duidelijker moet laten rollen dan je gewend bent. De L is in het normale Nederlands veel dikker. Ik heb natuurlijk het excuus dat Thijl wat betreft spraakklank- kleur veel dichter bij het Limburgs staat dan bij het Hollands. Het groot ste probleem wordt echter opgewor pen door de dikke instrumentatie in het orkest, waardoor ik heel bewust met die medeklinkers moet omsprin gen. Het is wel 'n feit dat je op opera in vreemde talen beter bent voorbe reid in je opleiding. Bij 't Nederlands ontbreekt die coaching, ook in de voorbereiding van zo'n opera als Thijl." Bröcheler bevestigt de constatering dat Nederlands zich wel degelijk heel goed leent voor vocale kunst. „Een opera-componist, als hij het goed doet, gaat uit van de kwaliteiten van de taal. Van Gilse heeft dat ook ge daan. Liefde; de ie is prachtig te zin gen. Een woord als appelaars, 'n hele boel aa's zingt uitstekend. Slaet op den trommels (Bröcheler laat de r voorwaardelijk rollen) is een ideale zin. Het is waarschijnlijk een typisch Nederlands trekje om wat uit het buitenland komt belangrijker, beter te vinden." Zou u Italiaanse opera's in het Ne derlands willen zingen, omwille van de volgbaarheid, zoals in België nog al eens gebeurt? Neen. Je moet de taal gebruiken waarin een componist gecomponeerd heeft. Alleen als het een onbekend werk betreft, of 'n stuk in een taal die veraf staat, zoals het Tsjechisch, dan kan ik me voorstellen dat een opera- directeur zegt: dat stuk doen we in het Nederlands. In Amerika gebeurt dat heel veel. Falstaff van Verdi in het Engels. Maar ik zou het onzin vinden om zulke bekende dingen als Le nozze di Figaro of Don Giovanni in het Nederlands te doen." Geen nadeel Het blijkt eerder een voordeel dan een nadeel te zijn om als eerste een nieuwe rol op het toneel te brengen. „Je kunt inderdaad niet op een voor beeld, een plaat terugvallen; je moet je eigen pad vinden. Maar je voelt je ook minder belast dan bij 'n Don Giovanni die ik ook voor het eerst zong, maar die al eindeloos vaak door anderen is gemaakt, al zo veel keer op plaat is vastgelegd. Dan weet je dat de kenners zitten te wachten op de moeilijke plekken in de trant van: zou hij het daar goed doen; is-ie beter of minder dan collega X in uitvoering IJ. Zijn ervaring is dat ik altijd het meeste succes haal in rollen die ik als eerste uitvoerende zing. Avant-garde stukken van Kagel en Pousseur in de Berliner Festwochen bijvoorbeeld, of onlangs in 'n nieuwe opera van Me- notti in New York." In kritieken op de opera Thijl werd gewezen op de holle, pathische effec ten, met name „het schuttersstuk" aan het einde van het tweede bedrijf. Thijl als nationale volksheld. Kennen we die gevoelens nog wel? Met enige verbazing kijkt Bröcheler me aan. „Kijk maar eens naar de gebeurtenis sen rond de inhuldiging van de konin gin, wat die aan gevoelens hebben opgeroepen bij de mensen. Dan kie zen de meesten voor het koningshuis. Dat zijn ook nationale gevoelens. De opera's van Verdi: haal daar eens de nationale gevoelens uit, de geest van de revolutie, dan hou Je niet veel over. Misschien ben ik daar Limburger voor om er geen problemen in te zien. Bij ons leven die schutterijen nog; vorige weekeinde werden de schut tersfeesten gehouden: trommels, uni formen, vaandels. Prachtie!" „Een stuk ijdelheid als zanger speelt natuurlijk ook mee in de beoordeling van Thijl. Als je zo'n rol mag zingen, weet je van te voren: daarmee laten we de zaal exploderen. En dat ge beurt ook. Met Henk Smit, de Lamme Goedzak, zitten we samen te grappen in de kleedkamer. Slaet op den trom- mele in het Russisch! Hoe zou er in de pers zijn gereageerd als dit werk uit een oosteuropees land afkomstig was?" Mijnwerkers Die vraagstelling woelt bij John Brö cheler in dezelfde adem de hartekreet los: „Waar was het publiek! Toch John Bröcheler, met gladgeschoren kin. Voor Thijl moest zijn zware zwarte baard eraf. „Ik zag er te Spaans uit. Maar na de laatste voorstelling laat ik hem weer groeien". Foto: Lex van Rossen kippehok met één wasbak! En de mensen maar denken: oh, opera, gla mour. Je moet er eens achter kijken. Ik wil niet klagen, maar we zijn wel de mijnwerkers van de vocale kunst. En dan moet zo'n nieuw, veeleisend en grootbezet werk ook nog binnen vijf weken voorbereid worden. Arme re gisseur. Het mag een wonder heten dat Thijl nog zo goed terecht is ge komen". Morgenavond de laatste voorstelling in de Stadsschouwburg Utrecht. triest dat hij de première van 'n Ne derlands werk in dat grote Circus theater zo weinig mensen waren. Waar bleven de autoriteiten? Voor de wereldpremière van zo'n geweldige Nederlandse opera. Dan zou je toch de koningin verwachten, op zijn minst de minister van CRM. Ik vind het heel juist dat daar in Trouw op gewezen is in de recensie. De autori teiten hadden dan gelijk kunnen zien, hoe verschrikkelijk we daar in de kleedkamers gepropt zaten: met drie hoofdrolspelers in een ruimte als een door Franz Straatman UTRECHT Een loopplankier zoals bij modeshows wordt gebruikt, omkadert aan vier zijden het Harlekijn Barok Orkest. De sopraan Marjanne Kweksilber en de mannelijke alt René Jacobs wandelen er. steeds in andere, oogverblinden de kostuums (ontwerp Rudolf Corens) overheen. Omdat zij tijdens hun elegante gang met barokke gestiek, ingestudeerd door regisseur Eddy Habbema, schitterend zingen, is het duidelijk dat men dinsdagavond in het Utrechtse Muziekcen trum Vredenburg niet keek naar een historische Holland- Festivalmodeshow, maar naar een opera. Een opera die overigens niet bestaat. Ton Koopman, het orkest leidend met stuwende armgebaren en af en toe meespelend op het klavecimbel, vlooide zo'n veertig opera's van Hfin- del door en selecteerde fragmenten uit tien werkstukken. Hij voegde de aria's, duetten en orkesttussenspelen naar sfeer en inhoud samen tot een zogenaamde pasticcio, zeg maar een hors d'oeuvre van de mooiste en lek kerste hapjes uit H&ndel. Een idee dat voor het eerst werd uitgewerkt in de zeventiende eeuw in Napels en in de achttiende eeuw in heel Europa tot een populair zangvermaak uit groeide Enig bezwaar tegen het geheel: nau welijks afwisseling in stemhoogten. want Koopman koos alleen stukken voor sopraan en/of alt. En juist die afwisseling is het aardige van een avond opera. Na^de pauze is dit plak- en-knipprodukt op zijn best, omdat in het tweede deel bijna alle stukken Speciaal vandaag „Een arme miljonair" is een amusante speelfilm, met Gre gory Peck in de hoofdrol. Een Amerikaanse zeeman in Lon den krijgt onverwacht een cheque van een miljoen in han den. Dat heeft hij louter en alleen te danken aan een wed denschap van twee exentrieke miljonairs over het effect van zo'n gebaar. Ned. 1/19.05 Holland Festival Poexie in het park- een registratie van Poetry International dat zon dag in Rotterdam is gehouden speciaal voor al die buiten landse minderheidsgroepen die in het industriële Rotter dam en het Rijnmondgebied hun bijdrage leveren aan onze Nederlandse economie. Ned. 1/22.10 Onder de titel Hollywood wordt een documentaireserie gewijd aan de Amerikaanse stomme film. In de eerste afle vering gaat het over „The great train robbery" uit 1903. Brt. 1/21.50 De AVRO zendt de hele dag programma's uit waar bet on derwerp Rusland als een rode draad doorheen loopt Vanaf Hilv. 2/7.20 afkomstig zijn uit Handels meester werk Julius Caesar. Muzikaal opwin dend met heerlijke soli voor hoorn, trompetten, paukegeroffel, allemaal op originele, zeer vaardig bespeelde instrumenten. Het orkest klinkt voor treffelijk, de strijkers voelen zich in Handel zo te horen meer thuis dan in Rameau. René Jacobs zingt erbij als een vocale klaroen. Vanavond te ge nieten in Den Haag en morgenavond in Rotterdam. Van onze radio- en. tv-redactie DEN HAAG Dat de Eqdio-uitzen- dingen van de VARA samen met Ra- dio/Stad-amsterdam op 30 april de rellen in Amsterdam bevorderd heb ben is de mening van ruim de helft (58 procent) van de ondervraagden in een landelijke enquête van het NIPO in de tweede helft van mei. Het onder zoek werd gehouden onder 1028 men sen van achttien jaar en ouder. Dat er geen opruiende werking van de radio is uitgegaan vind 42 procent. Ais gevolg van de gebeurtenissen op 30 april is een discussie over de pers vrijheid op gang gekomen. De vraag in de NIPO-steekproef „Vind u dat radio en televisie altijd geheel vrij moeten zijn om uit te zenden wat ze willen en wanneer ze maar willen?" werd door een meerderheid (52 pro cent) beantwoord met „nee". Algehele vrijheid wordt' bepleit door 44 procent, terwijl vier procent geen oordeel heeft. Van degenen die vin den dat er een stimulerende werking van de radio-uitzending is uitgegaan is 67 procent van mening dat er be perking van uitzendvrijheid moet zijn Van de groep die daar anders over denkt vindt 65 procent dat er volledige vrijheid moet zijn. De meeste afkeuring van het VARA- programma wordt gevonden in krin gen van de WD (68 procent), CDA (zestig procent) en D'66 (41 procent). Van de PvdA-stemmers is dertig pro cent het niet eens geweest met de uitzending. De helft daar weer van gelooft dat er geen invloed op de rellen is uitgegaan Deze percentages zijn veel lager bij de overige politieke richtingen De onvrede met het programma loopt ook op met het klimmen der jaren Bij de Jongeren (tot 24 jaar) is 47 procent tevreden, bij de volgende groep (tot 34 Jaar) is dat nog veertig procent. Daarna is er een ommezwaai en klimmen de percentages mensen die het niet eens waren met de uitzen ding van 46 procent (tot 44 jaar) naar 55 procent (ouder dan 65 jaar) door Frits Lagerwerff AMSTERDAM Wat New York City is in de Verenigde Staten, is Amsterdam in West-Europa, namelijk het absolute centrum voor jazz en geïmproviseerde muziek. In deze hoofd steden zijn naar verhouding meer speelmogelijkheden en musici, ontstaan nieuwe trends en trekken muzikale ontwik kelingen een grotere publieke en publicitaire aandacht dan elders. René Jacobs (links) als Julius Caesar hand in hand met Marjanne (Cleopatra) Kweksilber. Zo kent Amsterdam naast vele loka len waar te hooi en te gras aan jazz gedaan wordt drie aparte, full-time jazzclubs. De Joseph Lam is er voor dixieland en swing, het BIM-Huis voor Jong talent en eigentijdse ge ïmproviseerde muziek en de De Kroeg voor jazz en aan improvisatie verwante muziek, zoals salsa. In dit laatste etablissement aan de Lijn baansgracht concerteerden de afgelo pen dagen de groepen van twee in Nederland bekende Amerikanen, na melijk pianist Curtis Clark en saxofo nist Sandy Mosse. De Kroeg is vooral door ouderen mu zikanten afgeschilderd als een ideaal podium. Hier kan worden gejamd, foto jaap pieper hier wordt een link gelegd naar de door Ralph Degens ROTTERDAM Een avondje van eên personeelsvereniging wanneer iedereen thuis naar het voetbal op de buis zit te kijken. Daar begon het jubileumconcert van het 25-jarige Nederlands Kamerorkest dinsdag in De Doelen na de pauze op te lijken door het optreden van cabaretier Fons Jansen. Die best aardige grapjes op de ellende van het orkestenbestel had bedacht („in Rotterdam hebben ze wel de doelen maar geen middelen" en „Gardeniers is net een geigenteller") en die met veel andere muzikale zaken spits de draak stak, maar die ondanks zijn muzikaal aanpassingsvermogen toch in dit programma niet op zijn plaats was. Zijn kwaliteiten komen in een volbe- zette ruimte beter tot hun recht, net als die van de muziek. Door de te lange nagalm in de zeer slecht bezette grote zaal liepen de zaken nogal eens door elkaar. Er was overigens een opmerkelijk in teressant programma, met een door Gido Kremer charmant en met ver fijnde toon gespeelde Polonaise voor viool en orkest van Schubert, een goed afgewerkte vertolking van Mo zarts Haffner-symfonie en twee pre mières: het Concerto Grosso voor twee vioien, klavecimbel en Strijkers van Alfred Schnittke, en Styx van André Douw. Bij de naam Schnittke zou je een concert uit de Duitse ba- roktijd verwachten, maar het is een soort parodie daarop van een voor aanstaand vertegenwoordiger van de huidige Russische avant-garde. Canon-vorm Een van de kenmerken van het ka rakter van zijn manier van parodië ren is, dacht ik, het veelvuldig toepas sen van de canon-vorm waarbij de stemmen elkaar als het ware „op de voet" volgen, vaak met hoogtever schillen van maar een halve of een kwart toon. Daar tussendoor vlecht hij dan passages met een aan Corelli herinnerende thematiek en het eerste van de zes onderdelen is een geheel tonale Preludio waarin hij een volks melodietje op een gedeeltelijk (in het hoge register) met houten en metalen blokjes tussen de snaren „geprepa reerde" piano laat spelen Zowel de twee solopartijen als die van de 21 strijkers zijn uitermate virtuoos behandeld, en het geheel met een bescheiden elektrisch ver sterkt klavecimbel heeft een voort durend boeiende contrastwerking van mysterieus wervelende klankvel den en beweeglijk open lijnenspel. Hoewel af en toe hoorbaar was dat niet alles in dit uitermate moeilijk te realiseren werk precies ging zoals het moest gaan, werd het dank zij de meeslepende vertolkingen van de so lopartijen door Gidon Kremer en Jean Jacques Kantorow (concert meester van het Kamerorkest) en het bewonderenswaardige spel van het ensemble onder An toni Ros-Marba, het hoogtepunt van dit programma. Dat was geopend met de eerste uit voering van Styx voor hobo, althobo, twee hoorns en strijkers van de 29- jarige Nederlander André Douw, een opdrachtwerk voor het jubilerende orkest, dat de weinige opmerkelijke kwaliteiten van dit eerste orkestwerk van Douw met veel toewijding naar voren bracht. Dit programma in het Holland Festi val wordt nog vanavond in Utrecht (Vredenburg), vrijdagavond in Am sterdam (Concertgebouw, met uitzen ding door de NOS op Hilversum 2) en zaterdag In Arnhem (Musis Sacrum) gespeeld. Popfestivals Eendaagse popfestivals maken de laatste jaren een ongekende bloei door. De formule van Lo- chem en Geleen heeft veel re gionale initiatieven tot gevolg gehad met kleine, maar aan trekkelijke festivals. Zo wor den er aanstaande zaterdag twee gehouden in Winsum (Gr.) en Heiloo, respectievelijk on der de namen Pluu-Pop en Bukpop '80. genoemd naar de organiserende jongerencentra. In Winsum spelen vanaf 13 uur The Meteors, Lancee, Sinceros, Turbo, The Headboys en Fi- scher-Z. 's Avonds zal deze laatste ook in Heiloo te horen zijn, nadat The New Adventu res, Rousers, Urban Heroes en Carlsberg hebben opgetreden. Volgende week zaterdag begint om 11 uur in Veenendaal Zo- merpop 1980 met The Original Mirrors, The Cure, Lake, Nor- maai. Massada en Vitesse. Led Zeppelin Na enkele jaren onderbreking heeft de meest succesvolle hardrockformatie Led Zeppe lin zich opnieuw geformeerd De „tweede carrière" komt ech ter minder goed van de grond maar hun naam zal deson danks voldoende aantrek kingskracht bezitten om Ahoy overmorgen geheel uit te ver kopen. Bob Marley Voor Marley die maandag avond 23 Juni eveneens Ahoy aandoet zal dat geheel geen problemen geven. Hij was de gene die voor de doorbraak van de reggae zorgde en met zijn concerten voor legendarische gebeurtenissen wist te zorgen. Headboys Een Engelse new wave forma tie die begin dit jaar tijdens haar Nederlandse debuut veel indruk wist te maken. Te zien in Ekslt-Rotterdam (20), Win sum (21) en de Glgant-Apel- doorn (22). Swinger Sandy Mosse is een tenorsaxofonist die in de orkesten van Woody Her man, Lee Konitz en Dizzy Gillespie heeft gespeeld en die met ontelbare Nederlandse bebop-musicl samen werkte. Hij is een swinger la Al Cohn en Zoot Sims, blazers die na Dexter Gordon en Sonny Rollins ge polijste. thematische improvisaties speelden Mosse musiceerde in De Kroeg met zijn eigen trio en een jonge collega. David Beecroft. Deze saxofo nisten maakten van hun hart welis waar geen moordkuil, zij waren tech nisch in grootste vorm, maar hun ideeën waren weinig sprankelend. Daarbij kwam dat deze chorussen- breiers door de ritmesectie tamelijk onverschillig werden begeleid. Zo kwam routineuze muziek tot stand, voorspelbaar en enigszins gezapig met hier en daar een uitschieter zoals Quincy .Jones' Jones Speech in laag tempo uitgevoerd. Programma's voc, donderdag 19 jur i AMSTERDAM. Mlckery (20 uur): Humboldt's Current. U 1 versiteitstheater (20.30 uur): ontdekking. Stadsschouwbi (20.15 uur): Nederlands Dj theater. Carré (20.15 uur); Nationale Ballet. DEN HAAG. Koninklijk Co servatorium (20.15 uur): HSndel Pasticcio. Haagse 7 ren (19 uur): Beiaardconce Koninklijke Schouwbui (19.30 uur, met busvervoer): z mergasten. HOT (20.30 Jozef van den Berg. ROTTERDAM. De Doek (Grote zaal, 20.15 uur): Rott< damse Philharmonisch Orkes De Doelen (Kleine zaal, 20.1 uur): Poetry Internationa Schouwburg (20.15 uur): Stutl garter Ballet II. Museum Boy mans-van Beuningen (20.3 uur): Nieuwe vormen van be*t ging/dans Ib. UTRECHT. Muziekcentm Vredenburg (20.15 uur): Neda lands Kamerorkest. Centrum Hoogt (20.30 uur): Nieuwe vor men van beweging/dans m MIDDELBURG. Kuypt» poort (20.30 uur): Nieuwe va men van beweging/dans H. Muziektheater Morgenavond wordt in hi paviljoen van Huize Queekl» ven in Breukelen een tw muziektheaterstukken uitr-i voerd die het resultaat zijnn een trainingscursus die varia!! juni bij deze instelling is gat) ven. Op de cursus konden co# ponisten. instrumentalist zangers, dansers en acteurs kaar ontmoeten met de bed ling om de traditionele gren van de diverse genres van p< umkunsten te verruimen en creativiteit van jonge kunj naars te stimuleren. Er hebt* in totaal dertig kunstenaars) 15 landen aan deelgenomen. Op het programma staat eq compositie van Akin Euba u] Nigeria, Chaka getiteld, gt schreven naar een gedicht vac Leopold Senghor. Van Beraap van den Boogaard wordt Dew drop (dauwdróp) gebracht, dal gebaseerd is op een sprookjtl De uitvoering, die om 15 uil begint en gratis toegankellfi is. wil een openbare demoB| stratie zijn waarbij, ook yer schillende vormén van de wet ken in hun ontwikkeling tij dens de afgelopen weken wa* den getoond. Black Arts beweging en Je krijgt naar behoren betaald. De lokaal is onlangs in andere handen overgegaan, met als consequentie dat de donkere wan den met affiches veranderd zijn in lichte, harde vlakken met fluoriseren- de wandschilderingen. Maar behalve dit aan de new wave aangepaste inte rieur is alles bij het oude gebleven, zo ook de akoestiek waarin drums veelal te hard doorklinken. Curtis Clark maakte er ondanks die handicap een plaatopname voor het Duitse label Circle Records; hij had voor de gelegenheid een combinatie gevormd met de Zuidafrikaanse con trabassist Henry Miller en slagwerker Martin van Duynhoven. Dit leverde een avond spannend musiceren op, alleen al door de afgronden waar langs dit trio balanceerde. Clark is een pianist met een grote gave voor verfijnde harmonie en melodische lij nen, maar zijn spel is enigszins fleg matiek van aard. Hij speelt dan ook graag samen met musici die een alge-, wogen gevoel voor timing hebben. Duetten met altsaxofonist Nardie Dedman waren vroeger zo bevredi gend omdat deze blazer een rostvast gevoel voor swing heeft. Notenvreter Nu was Harry Miller vanwege die kwaliteit aangetrokken, een noten- vreter met een duidelijke accentvoe ring die het pad effende voor de crea tieve opzetten van Clark en de impul sieve aanvullingen van de geïnspi reerde Van Duynhoven. Hoewel het lastige karwei door de begeleiders op meer dan competente wijze geklaard werd, lijkt Curtis Clark bij uitstek een pianist die solo-concerten aan kan. Daarin kan hij zijn vanzelfspre kende vloeiende composities spelen zoals hij zelf wil zonder dat de beat door anderen moet worden aange geven Een andere mogelijkheid is een uit stekende ingespeelde, kleine forma tie. Daartoe heeft Clark Nardy Ded man uitgenodigd, al is deze saxofo nist bij gebrek aan werk professio neel houthakker geworden in de bos sen aan de Amerikaanse westkust. 1 Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM De voorkeur vu KLM gaat uit naar de aanleg van! vijfde startbaan boven die va gedraaide vierde. Dit standpunt! de KLM gisteren gepubliceerd ak actie op het structuurschema ba\ luchtvaartterreinen van de overt De mening van de KLM over: structuurschema komt overeen I die van de NV Luchthaven Schijl Beide bepleiten al jaren de aai van die bewuste vijfde baan. D naast vragen zij aan de overhejdl dacht voor de bouw van rite woongebieden rond de luchthi voor het toenemende aantal werl mers en voor een verbetering val infrastructuur rond Schiphol. HI« wordt gedacht aan een snelle aai van de A22-Zuid en de aanslui van de Schipholspoorlijn op het delijke spoorwegnet. De conclusie die getrokken kan i den uit een onderzoek van hét Ni naai Lucht- en Ruimtevaart Lab torium is dat de vijfde baan it toekomst de beste oplossing is i de geluidshinderproblematiek. D naast is de KLM van mening dat vijfde baan tevens noodzakelijk het dreigende capaciteitstekorl 1995 te voorkomen en om te vera ren dat Schiphol ook na het jaar! als nationale luchthaven kan blij fungeren Complete barbecue-gids, met w ten van A. Hoogeweegen. Uitg.1 tingh, Laren, 94 blz 9.90 1 vaï De kleine bron, gedichten Bolkestein-van Binsbergen. Callenbach, Nijkerk. 30 blz 2e druk. Muxiektherapie voor gehandicfl kinderen, geschreven door P. Nol en C. Robbins, met een voorwö van Benjamin Britten vertaald d R. Cohen. Uitg. Unieboek, Busal 148 blz. 29.50 Voortekenen en bijgeloof, alti tisch gerangschikt door P. Wafl Uitg. De Kern. Bussum (220 bï 22.50). Van dezelfde uitgeverij Meer kilometers uit een liter, Vat Sikorsky en P. Fokker. Een gids v de automobilist met ruim 200 tip» brandstof te besparen. (100 W 16.50) en Schaduw van de roman van M. M. Rate (642 bq 39.50) Beginselen van beleidsontwtt ling, door G. Kuypers. deel A: bsj theorie, deel B: praktische method Uitg. Coutinho, Muiderberg- reap en 395 blz. Prijs per deel 40 guk*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 4