Vor Huell: grillig verzamelaar
Motie van wantrouwen
tegen kabinet Portugel
Joegoslavië
verlangt meer
slagvaardigheid
'Visserij vrijheid komt
nooit meer terug'
ieel Arnhems museum gereorganiseerd
Bevolking staakt veelvuldig
Plan verffabriek
Akzo in Breda
op Enka-terrein
EG-regels niet alleen voor Nederland
Braks gaat vangst
Noordzee-haring
in Brussel bepleiten
j^PAG 16 JUNI 1980
BINNENLAND/BUITENLAND
TROUW/KWARTET
7
ior
Jac.Lelsz
INHEM De kunstenaar
txander Willem Maurits
rel Vor Huell was een
■einde vogel, en stellig niet
jen omdat hij uitgerekend
zijn trouwdag in de mei
and van 1863 zijn verlo-
ig met freule Maria Ane-
nt verbrak om vervolgens
jorslags naar Parijs te rel-
L
uit menselijk standpunt bekeken
tragische voorval paste overi-
helemaal ln het eigenzinnige,
jjge patroon van zijn leven,
xander Vor Huell, die Illustrator
maar ook lang niet onverdienste-
schreef, die van huis uit rijk was
naderhand ln toenemende mate
anolde trekken ging vertonen,
dt beschouwd als de man die ln
aald opzicht de basis legde voor
,u het Arnhems Gemeentemu-
jjn is. Aan een gedeelte ervan, de
kvloerse omgang onder de koe
van het nog altijd opvallende ge-
w, oorspronkelijk ln 1872 er
jgèzet door architect C. Ouds-
im, is destijds zijn naam verleend,
tzóu Vor Huell best deugd gedaan
iben. Hoewel, men weet het met
n nooit precies. Hij was op eerbe-
gesteld, maar èlle wierook werd
ir hem niet aanvaard. Op zijn
te verjaardag ln 1892 weigerce hij
huldeblijk van sympathisanten
waarom? Hij vond dat hem een
toekwam, waarvoor een
nlté ook nog geijverd heeft. Met
1de hand deed hij links en rechts
henklngen, ten bate van de ge-
jenschap Toen hij stierf, bleek dat
t njn wens was, dat op zijn graf-
een zou worden gebeiteld: „Hij
Meed tiles voor zijn land, zijn land
1 deed niets voor hem".
In de low van de afgelopen jaren is
(kB*en»amde Vor Huell-omloop in
«IBseum gereorganiseerd. Ont
pak van de nieueuwe opzet was
fti fitters, die eerder de inrichting
|iet historische gedeelte van het
!um ln Amsterdam verzorg
de afdeling, waarin de verande-
plaats vonden, zal in het bij
zaken uit de geschiedenis van
[en streek tonen. Een van de
I's, die directeur Pierre Janssen
koos: „Een museum is een
od waarop wel eens wat aan-
tlt uit het verleden..." Helemaal
ls deze plek in het Arnhems
sum nog niet het gaat erg
1, wat mede verband houdt met
Hes als klimaatbeheersing
zij ls dezer dagen al wel voor het
hek toegankelijk gesteld.
ctitend voorbeeld
f Huell, geboren te Doesburg,
Aait een oud Oeldere geslacht,
burgemeesters voortbracht,
ie ouders hadden artistieke kwa-
dat de werkelijke reden waarschijn
lijk is dat hij zich al te zeer met de
ideeën van de Duitser E.Th.A. Hoff
mann had vereenzelvigd. In hun con
sequentie zouden die er op neer kun
nen komen dat een bijna religieuze
verering van de kunst de eis van een
kunstenaarscellbaat stelt
Utopisch
Vitrines op de Vor Hnell-omloop in het Arnhemse Gemeentemuseum.
lltelten. Hij schatte hen hoog, bleef
altijd bij hen wonen. Zijn lichtend
voorbeeld werd echter een oud-oom,
Carel Hendrik Vor Huell. Deze man
was zee-officier, won verschillende
zeegevechten, bracht het tot vice-ad-
•miraal en was zeer Fransgezind. Na
poleon en zijn broer verleenden hem
de grafelijke titel. Van zijn oom Carel
erfde Alexander een vermogen, dat
hem, zoals mr. dr. P.O. Aalbers, we
tenschappelijk medewerker van de
Bibliotheek in Arnhem, .zowel tot
een zegen als tot een vloek is ge
worden".
Hij studeert rechten, en doet het op
zijn gemak, ongeveer tien Jaar, maar
is dan ook gepromoveerd (op „The
ses"). Veel tijd gaat er zitten ln ande
re interesses vooral literatuur en beel
dende kunst. Hij verdiept zich ln
Hugo, De Lamartine, Byron, Dickens,
Shakespeare. Goethe, Bllderdijk.
Ook neemt hij tekenlessen. Hij illu
streert en hij schrijft, is in beide zelfs
produktief. Tenminste drie studen
ten hebben zich ten behoeve van doc
toraal scripties met hem beziggehou
den. Onder hen (in 1970) J.A.A. Ber-
voets, die hem een talentvol schrijver
noemde met een bondige, door Victor
Hugo beïnvloede stijl. Vor Huell te
kende onder meer voor de Leidse
Studentenalmanak. De afbeelding
van een hoogleraar kostte hem in
eerste Instantie een kandidaatsexa
men. Met de verschijning van „Zoo
zijn er" begon zijn kunstzinnige car
rière. Spoedig volgen „Op het Us",
„De Visch en de Mensch" en „Vier
boeken in het Leven". Ondertussen
maakt hij reizen naar het buitenland
en vindt ook nog tijd voor menige
ruzie met uitgevers. Een conflict met
een van hen brengt hem er toe een
bundel „Laatste schetsen" te noe
men, waarvan de laatste plaat een
ontwerp is voor zijn grafmonument.
Curieus
Rond 1870 begon Vor Huell een
kunstverzameling met prenten van
Troost en Houbraken onder meer, die
allengs aangroeide. Overigens was hij
niet alleen collectioneur van beelden
de kunst. Zijn verzameling was meer
curieus dan in hoge mate artistiek.
Hij bewaarde alles, tot en met het
afgeschoren haar van zijn hond. Ver
schillende kunstenaars werden door
hem financieel gesteund. Het stadje
Brielle ontving op 1 april 1872 een
portefeuille met 80 prenten over de
Tachtig-jarige oorlog van zijn hand
en enige Jaren later nog eens 50 dui
zend gulden voor uitbreiding van het
Zeemans-asiel. Naarmate de Jaren
vorderden, werd het leven voor hem
moeilijker: een deel van de publieke
opinie keerde zich tegen hem, de
Jeugd jouwde hem uit. Hij isoleerde
zich in zijn huis en leed aan achter
volgingswaanzin.
De antipathie jegens hem werd ge
voed door zijn op 't nippertje afgelas
te huwelijk met Maria Anemaat. De
volksmond wil dat hij, toen op de
trouwdag het rijtuig vóórreed om
hem naar 't stadhuis te brengen, de
koetsier van de stoep van zijn woning
af zou hebben toegeroepen: „Doorrij
den." Volgens zijn dagboeken moet
de zaak wat gecompliceerder hebben
gelegen. Bervoets heeft er in zijn stu
die op gewezen dat hij zich in haar
karakter zou hebben vergist, maar
Was Alexander Vor Huell in zijn
jeugd vrolijk en bij zijn vrienden po
pulair, bij het ouder worden keerden
steeds meer mensen zich van hem af
en begon hij paranoïde verschijnse
len te openbaren. Hij sprk van „een
wereld die men meer haat naarmate
men haar meer leert kennen." Voor
hem onaangename dingen ging hij
toeschrijven aan een complot van
roomsen, liberalen, materialisten, jo
den en kosmopolieten. Zijn stuitende
houding kan mede veroorzaakt zijn
doordat hij nooit een betrekking
heeft gehad en als het ware vanuit
een Ivoren toren zijn ideeën spuide.
Volgens Bervoets pleit het voor Vor
Huell's literaire vermogens dat zijn
teksten vaak de spiritualiteit van zijn
werk als beeldend kunstenaar uitma
ken. Toch heeft hij het beste in hem
verloochend, is hij niet de schrijver
(of dichter) geworden van grillige, as
sociatieve teksten. Zijn teksten wa
ren de teksten van een utopisch kun
stenaar. die het slachtoffer werd van
de romantiek, die hij ln Nederland op
unieke wijze representeerde. Hij was
een kind van zijn tijd en van een
maatschappij waarin de rijken mil
joenen verdienden aan de armoede
van de fabrieksarbeiders. Sommigen
wilden daarin verandering brengen,
waaronder Vor Huell, maar zij zagen
de maatschappij-verbetering slechts
in hun eigen kunst gelegen.
Intussen maakte Alexander Vor
Huell zijn uitspraak „Ongehuwd
schenk ik mijn hand van trouw aan
het Vaderland" wóór. Hij schonk tij
dens zijn leven veel weg, en in laatste
Instantie bij zijn dood èlles. Aan de
gemeente Arnhem, maar wel onder
één voorwaarde, namelijk dat deze 10
duizend gulden voor liefdadige doel
einden zou bestemmen. Zijn kunst
verzameling, zijn bibliotheek, zijn an
tiek, zijn goud, zilver, porselein en
glaswerk, zijn wapens, zijn schelpen,
zijn naturaliën, zijn meubels en huis.
Over een deel hiervan heeft het
Gemeentemuseum de beschikking.
Wat daarvan dienstig is, heeft samen
met veel andere zaken uit het bezit
van het museum, een plaats gekregen
ln de nieuwe afdeling historie van
stad en streek, tot en met de admi
raalsstaf (een kopie mogelijk) van
Oom Carel. Omdat zelfs het verleden
nooit helemaal een afgedane zaak is,
wordt er (als het museum een strand
is waarop wel eens wat uit het verle
den aanspoelt, behoort de museumdi
recteur een op nieuwe vondsten ge
spitst strandjutter te zijn) rekening
mee gehouden dat er van tijd tot tijd
veranderingen moeten worden aan
gebracht.
Het was zaterdag een heel gedoe om het kaaspakhuis, dat vele jaren in Landsmeer heeft gestaan, maar nu een
bestemming heeft gekregen in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen, naar de nieuwe plaats van bestemming te
brengen. Het begon met een rit door de straten van Landsmeer. Daarna kwam er een schip aan te pas. Het houten
pakhuis is echter veilig in Enkhuizen aangekomen, waar het binnen afzienbare tijd zal zijn te bezichtigen.
DO Hoewel het
ive leiderschap in Joe-
IhM geen moment in het
ding is, wordt er vrij open
ing gesproken over de
ng, hoe lang de zaken
«ral in economisch opzicht
op de oude voet voortgezet
nnen worden. Deze open-
Igheid, die er voorheen
was kan op zichzelf een
wijzing zijn voor het feit,
het toch wel over een
idend probleem gaat.
Sa ingewijden is er aanleiding
«psis, voornamelijk omdat het
lijke kenmerk van het collectie-
lerschap is, dat het acht „zui-
ertegenwoordigt, zes republie-
Bosnië-Herzegowina, Kroatië,
onië. Montenegro, Servië en
iê) en twee autonome provin-
Kosovo en Vbjvodina), die beide
Ütmaken van Servië.
ltste Jaren kon er vrijwel niets
o besloten zonder de instem-
van alle republieken en provin-
Dlt is op allerlei niveaus het
L gedeeltelijk in het federale par
it, maar ook in de republikeinse
Ussies die zich met bepaalde
stukken bezighouden. Vooral in
iriement werkt dit vertragend,
ook in de presidia van partij en
tn dan met name in het staats-
3um, waarvan de acht leden de
spublieken en twee provincies
gelijke rechten vertegenwoor-
door J. den Boef
gvaardig
Itn het apparaat te stroom-
door kleinere groepen te ma-
odat slagvaardiger kan worden
«eden, roepen echter het pro-
I op dat er dan een paar van de
stapje terug moeten doen.
'Pig is dat uitgesloten. Niette-
loren waarnemers vaak vertel
et ..het zo niet langer kan gaan",
de economische problemen
nnen worden opgelost. Er is
stabilisatieprogramma, maar
[erd vorige zomer al een flop,
II niemand er zich wat van
Dk.
\h is er een nieuw pakket maatre-
waarvan de Joegoslavische
énmakers zelf zeggen dat het
elkaar zit, niet zozeer wat
ae techniek als wel ten aan-
'an de onderbouwing. Vooraf
oij wijze van spreken met ieder-
werleg gepleegd. Het kostte heel
"oeite. maar er werd algemene
""Hing bereikt De kunst is nu
06 te zien dat wat overeengeko
men, vervolgens wordt uitge-
fvorming
Jjjduidelijk dat men op dit laat-
«it als men zegt dat het „zo niet
karic als overgangsfiguur naar voren
zou worden geschoven. Maar volgens
Ingewijden hier is dat nooit aan de
orde geweest. Wel zal hij misschien
een ietwat uitzonderlijke plaats be
houden, omdat hij een van de vier
leiders ls, die nog in belde presidia
zitting hebben, zowel van de partij als
van de staat. Vorig Jaar werden de
dubbelfuncties van anderen onge
daan gemaakt. Zij behielden alleen
hun plaats ln het staatspresldlum.
Premier DJuranovlc wordt wel gezien
als de beste man die de Joegoslaven
op het ogenblik ter beschikking heb
ben. Hij timmert echter niet zo aan de
weg als andere leidende figuren en
loopt pas een paar Jaar op het natio
nale vlak mee. Volgens waarnemers ls
hij een echte persoonlijkheid, die ver
antwoordelijk is voor de coördinatie
van de economische politiek en die
een belangrijker rol kan gaan spelen,
dan hem totdusver was toegestaan.
Hij is zeer op de man af, zegt waar het
op staat en kan improviseren.
Stane Dolanc is een van de weinige
persoonlijkheden die werkelijk een
heel eigen mening hebben, deze on
der woorden weten te brengen en met
gezag weten uit te dragen. Hij ls niet
overal even geliefd, blijkbaar omdat
hij te intelligent is en uit Slovenië
komt, hetgeen in Joegoslavië voor- en
nadelen heeft. De zwaarlijvige Do
lanc, die zonder meer in de top be
hoort, werd Jarenlang gedoodverfd
als de „kroonprins" die Tito zou moe
ten opvolgen.
Van onze correspondent
LISSABON Een parlemen
taire commissie zal vandaag
beslissen over het tijdstip van
behandeling van een motie
van wantrouwen van de Por
tugese Communistische Par
tij tegen de regering Sa Car-
neiro. De parlementaire zit
tingsperiode zal moeten wor
den verlengd om de motie nog
te kunnen behandelen.
De motie werd vorige week door de
communisten Ingediend na een inter
pellatie over de sociale politiek van
de regering. Het is vrijwel zeker dat er
geen meerderheid voor de motie be
staat, ook al zullen de overige opposi
tiepartijen, waaronder de socialisten,
voor de motie stemmen.
De overwegend communistisch geo
riënteerde vakcentrale Intersindical
is echter druk doende voor komende
zaterdag grootscheepse manifestatie
ln het hele land voor te bereiden.
Centrale Leus daarbij zal zijn „Weg
Sa Carnelro". In kringen van de Inter
sindical wordt overwogen deze els
desnoods met een algemene staking
te onderstrepen. Sinds het aan de
macht komen van Sa Carnelro zou
den al meer dan een miljoen Portuge
se werknemers voor korte of langere
tijd bij stakingen betrokken zijn
geweest.
Klimaat
De communisten eisen drie maanden
voor de parlementsverkiezingen het
aftreden van de regering om onder
meer „een democratisch en onpartij
dig klimaat voor de komende verkie
zingen te garanderen. De socialisten
eisten vorige week een parlementair
onderzoek naar de registratie van kie
zers bij de Portugese consulaten.
Deze registratie is volgens de socialis
ten in strijd met de geldende voor
schriften. Met verhoging van het aan
tal kiesgerechtigde emigranten wil de
regerende Democratische Alliantie
haar herverkiezing veilig stellen.
De socialisten vroegen vorige week
tevens om een parlementaire enquête
naar de gedragingn van de minister
van defensie Amaro da Costa. De
christendemocratische minister zou
misbruik vanf zijn positie hebben ge
maakt door binnen de strijdkrachten
steun te zoeken voor de presidents
kandidaat van de conservatieve alli
antie, generaal Soares Carnelro. Be
gin deze maand stelden de socialisten
een parlementair onderzoek voor
naar de gevallen van censuur en
nleuwsmanipulatie bij de staats
media.
Front
De socialisten van Mario Soares, de
linksradikale UEDS van Lopes Car
doso en de medio 1979 afgescheiden
linkervleugel van de PSD van Sa Car
nelro, de ASDI, hebben een verkie
zingsfront gevormd. Op een conferen
tie In Oporto hebben de communis
ten gisteren een pleidooi gehouden
voor een gezamenlijk optrekken van
dit „socialistisch en republikeins
front" en het communistische „Volk
seenheidsfront" (APU). Het vormen
van een gezamenlijke socialistisch-
communlstische lijst lijkt echter defi
nitief van de baan. De Democratische
Alliantie blijft zodoende als grootste
verkiezingscombinatie de voordelen
plukken van het Portugese districten
stelsel.
ARNHEM (ANP) Akzo heeft een
principebesluit van Akzo Coating
goedgekeurd om op het Enka-terrein
in Breda een fabriek te vestigen voor
de uitbreiding van de verfproduktie
van Sikkens. Daarmee zal worden
tegemoet gekomen aan de wens om
vervangende werkgelegenheid te
scheppen voor 120 arbeidsplaatsen,
die zullen worden opgeheven als ge
volg van een reorganisatie van de
vezelfabriek van Enka in Breda.
Deze wens heeft een belangrijke rol
gespeeld bij de keus die voor de
uitbreiding van de produktiefacili-
tieiten moest worden gemaakt. Tot
de mogelijkheden behoorden ook de
uitbreiding van de bestaande facili
teiten in Sassenheim, waar lagere
investerings- en exploitatiekosten,
alsmede de reeds aanwezige deskun
digheid op het gebied van de ver
fproduktie tot de duidelijke voorde
len behoren.
Het definitieve besluit zal na afron
ding van de aan de gang zijnde stu
die eind oktober worden genomen.
langer kan". Er moet wat gebeuren,
maar de ideeën over wat dan wel zijn
niet dezelfde, aldus een van mijn
zegslieden. De een wil meer centraal
gezag, de ander heeft het over „her-
vorming", niet van de structuur maar K3fTIGrd3d
van de praktijk, hetgeen vooral bete
kent: iedereen doordringen van de
noodzaak van versobering, maar
geen terugkeer naar centralisatie.
Hoe het moet, komt echter niet dui
delijk uit de verf.
noodzaak van versobering, wil men
nog verstek laten gaan als het ln
eigen vlees snijdt.
Dat men denkt in de richting van het
formeel vormen van een „klein leider
schap" of het benoemen van een
nieuwe president van de republiek,
een nieuw soort Tito dus, lijkt uitge
sloten. Men moet dus binnen de gege
ven kaders werken met het doel, alles
doeltreffender te laten gebeuren, met
de zekerheid dat hetgeen was afge
sproken ook wordt uitgevoerd. Want
hoewel men doordrongen is van de
Het feit dat de vorming van een
„klein leiderschap" op het ogenblik
niet aan de orde is, sluit volgens
waarnemers niet uit dat enkele echte
persoonlijkheden ln partijpresidium
en staatsbestel misschien wel wat
harder aan de touwtjes zullen trek
ken dan anderen. Men denkt dan ln
het bijzonder aan Tito's oude kame
raad uit Kroatië, Vladimir Bakaric,
de vroegere minister van buitenland
se zaken Milos Minlc uit Servië, de
vroegere partijsecretaris Stane Do
lanc uit Slovenië en premier Veselln
Djuranovlc uit Montenegro.
Er ls bulten Joegoslavië druk gespe
culeerd over de mogelijkheid dat Ba-
Begin vorig Jaar moest hij terugtre
den als partijsecretaris, wat door ve
len als een afgang werd beschouwd.
De dag na zijn aftreden ging hij ech
ter met Tito naar Moskou en korte
tijd daarna kreeg hij een hoge onder
scheiding. Sindsdien is hij niet uit het
beeld verdwenen.
Serviër
Hetzelfde geldt voor Minlc, ook al
omdat hij een 8erviër is. Er kan nu
eenmaal geen nieuw machtscentrum
komen, als Servië er niet bij zit. Ser
vië beschikt echter niet over een
groot aanbod van persoonlijkheden
en zeker niet over mensen die natio
nale bekendheid hebben. Minlc is een
van de zeer weinigen. HIJ wordt nog
gezien als de werkelijke minister van
buitenlandse zaken. Zijn opvolger Jo-
slp Vrhovec mag wel rondreizen,
maar ls niet de man die de dienst
uitmaakt. De laatste tijd uit Minic
zich in interviews en dergelijke ook
wel over vraagstukken van binnen
landse aard en dat zal niet zonder
betekenis zijn. Ondanks zijn zwakke
gezondheid lijkt hij toch een van de
figuren te zijn die een beetje meer
gelijk zijn dan de anderen.
ALKMAAR (ANP) De vis
serij vrijheid van enige jaren
geleden bestaat niet meer en
komt ook nooit meer terug.
Zonder vreugde, maar wel
met klem zei voorzitter Klaas
Hoekstra van de Nederlandse
Vissersbond dit zaterdag in
de algemene vergadering van
zijn organisatie in Alkmaar.
Wil de Nederlandse visser blijven vis
sen, dan zal hij dat moeten doen
onder een EO-vtsseriJbeleld. Of dit
een knellend EG-beleid zal zijn, zal
die visser voor een deel zelf kunnen
bepalen. Of hij straks in de Noordzee
alleen op de Nederlandse visserijzone
zal zijn aangewezen, kan ook voor een
deel van hemzelf afhangen.
In een eenzijdige toepassing van de
EG-regels, aldus Hoekstra, hoeft de
Nederlandse visser echter geenszins
te berusten. Hij achtte het de plicht
van zijn organisatie, al het mogelijk
te doen opdat de EG-regels zonder
achteruitstelling van de Nederlandse
vissers ook op andere EG-vissers wor
den toegepast.
heeft te maken met een reeks redelij
ke en goede Jaarklassen tong, die
waarschijnlijk het gevolg waren van
de slechte haring- en makreelstand in
de Noordzee. Nu is die haringstand
volgens biologen herstellende, vol
gens de vissers al grotendeels her
steld. Blijft men hem zo beschermen
als men de laatste jaren deed, dan
zou dat voor de tong-, kabeljauw- en
scholstand, waar kotters het van
moeten hebben, wel eens zeer nadelig
kunnen zijn.
Koploper
Nederland ls volgens hem vaak kop
loper bij de uitvoering van EG-maat-
regelen. Dat dit hem niet zo zint,
maakte Hoekstra aan minister Braks
van landbouw en visserij, ter verga
dering aanwezig om na hem een rede
te houden, duidelijk met het volgen
de advies: „Niet zo in de spits, dek
king uit de achterhoede kan goede
resultaten opleveren."
Vrees koesterde Hoekstra, dat de Ne
derlandse kottervloot de tol zal moe
ten betalen voor zijn nogal uitbundi
ge nieuwbouw. De sterke uitbreiding
Europees beleid
Minister Braks gaf uiting aan zijn
diepste overtuiging, dat de toekomst
van onze visserij alleen verzekerd kan
zijn binnen een gemeenschappelijk
Europees visserijbeleid. „Onze vis
sers zijn voor twee derde van hun
vangsten afhankelijk van wat zij uit
de zones van andere landen halen.
Zouden we, door het uitblijven van
zo'n gemeenschappelijk beleid, op
onze eigen beperkte visserijzone te
rug moeten vallen, dan zou dat ramp
zalige gevolgen hebben voor de om
vang van onze vloot.
De minister zei het daarom wel Jam
mer te vinden, dat een aantal ontwik
kelingen binnen onze eigen visserij er
niet toe bijdraagt in Brussel tot een
sfeer van wederzijds begrip en tot
voortgang in de onderhandelingen te
komen. Behalve de clandestiene vis
serij in de twaalf mijlszone bedoelde
hij daarmee ook de nog steeds verder
gaande opdrachten tot nieuwbouw
van schepen met een vaak aanzien
lijk hoger vermogen dan het te ver
vangen vaartuig. De verantwoorde
lijkheid voor die uitbreiding, waar
schuwde de minister, ligt geheel bij
de betrokkenen. Wijziging van het
motorvermogen zal niet van invloed
zijn op de hoogte der contingenten.
ALKMAAR (ANP) Minister Braks
van landbouw en visserij zal op de
vergadering van EG-vlsseriJminis-
ters, die maandag in Brussel begint,
voorstellen om Nederlandse vissers
alsnog toe te staan op Noordzee ha
ring te vissen. De minister zei dit
tijdens de algemene vergadering van
de Nederlandse Vissersbond.
De minister zei niet om hoeveel ha
ring het gaat. In visserij kringen is
eerder gesproken van een quotum
van drie- tot vijfduizend ton. Neder
landse biologen, die zitting hebben ln
een internationale commissie van via-
serijbiologen hebben verklaard, dat
er voldoende aanwas van haring zou
zijn om Nederlandse vissers toe te
staan een deel op te vissen.
Minister Braks zei grote waarde te
hechten aan de visserijmotie, die hij
als Tweede Kamerlid in november
1978 indiende en die toen door de
Kamer werd aanvaard. De motie zal
mede dienen als basis voor zijn op
stelling bij de besprekingen in de EG-
raad van visserijministers.
In de motie werd gesteld, dat het
vangstquoteringsbeleid te zeer met
biologische en te weinig met sociale
en economische factoren rekent. Aan
de regering werd gevraagd de samen
hang tussen deze factoren als uit
gangspunt te nemen en in Europees
kader een ,,bio-sociaal-economisch
visserijmodel" na te streven. De toen
malige visserijminister, Van der Stee.
beschouwde de motie als een onder
steuning van zijn beleid.