'Mijn volk is ziek, ons land is vergiftigd' Noorwegen wil kansen voor vis en olie IGNIS Koelkasten&diepvriezers van Ignis. Safe als een kluis. De proefkonijnen van de kernmachten door Govert van Oord Toen in 1945 de eerste twee atoombommen werden afgewor pen boven Hiroshima en Nagasaki, was in de Verenigde Staten een omvangrijk nucleair research- en produktieappa- raatopgezet, dat na afloop van de oorlog met Japan niet op non-actief werd gesteld. Integendeel, het atoomonderzoek in it VS was eigenlijk pas goed op gang gekomen, en de vraag naar terreinen om volgende ontwikkelingsfasen van de atoombommen te kunnen beproeven was groot. De Nevada- woestijn was niet geschikt voor de gewenste tests en daarom werd gekozen voor een tweede testgebied voor atoombommen rond het atol Bikini, een van de Marshalleilanden, toen bezet Japans gebied. [n maart 1946 werden de 166 inwoners van Bikini „vrijwillig" overgebracht nar'hét veel kleinere atol Rongertk in in juli van dat jaar begon de Ame rikaanse marine met de operatie Irossroads. Deze bestond uit twee toomproeven, die werden waargeno- len vanaf 250 schepen en eilanden oor 42.000 militaire experts. Spoedig rolgde een tweede serie proeven op kt naburige atol Enewetak, nadat ik daar de bevolking was verplaatst aar een ander atol. series die volgden droegen mooie m als Sandstone, Castle, Red- t%s, en de bommen kregen koos naampjes die schril afstaken tegen de vernietigende werking die zij moes ten tonen. Jaren werd zo doorge werkt, maar in 1954 ging er iets mis. Op 1 maart van dat jaar werd vólgens plan op Bikini een gigantische H-bom van 15 megaton (1000 x Hiroshima) genaamd „Bravo" tot ontploffing gebracht, ondanks waarschuwingen van de weerkundigen voor' oost tot ^noordoostelijke hoogtewinden. Om 6.45 ontplofte de bom en de padde stoelwolk schoot op tot 30 km hoogte. Toen bleek de radio-actieve wolk zich plotseling in onverwachte richting te verspreiden en de waamemingssche- pen moesten halsoverkop vluchten om uit de fall-out-zone te komen. Vier uur later begon het plotseling te .sneeuwen" op het atol Rongelap, km van Bikini. Alle stralingsme- jters sloegen maximaal uit: de sneeuw was radio-actieve fallout van „Bra- Er werd alarm geslagen, maar och duurde het meer dan 2 dagen 'oordat de bewoners van Rongelap an hun eilanden werden gehaald en «ggebracht naar Kwajalein, de oofdplaats van de Marshallei- mden. Volgens een rapport van de Atoom Energie commissie (AEC) van de VS l«d negentig procent van de bevol king van Rongelap na twee weken aan acute stralingsziekten, geken merkt door brandwonden, haaruitval baar voor de komende tienduizend jaar), voor Kwajalein en Ebeye (overbevolking en grote werkloos heid), en ook voor de duizenden Ame rikaanse militairen en wetenschap pers, die zijn blootgesteld aan veel te hoge -doses straling. Vertegenwoordigers van de Atomic Veterans in de Verenigde Staten ken nen de verhalen van de honderden marinemensen, die de proeven op Bi kini hebben bijgewoond. Orville Kel ly uit de staat Iowa, die de vereniging van. atoomveteranen heeft opgericht, was aanwezig bij de proeven op de Marshalleilanden. Zijn ziektegeval kanker is een voorbeeld geworden in de strijd voor erkenning van de vele andere veteranen die hoge doses straling opliepen in de Pacific of in de Nevada-woestijn en die nu ziek zijn. Maar wat er ook gebeurt, de regering van de VS zwijgt als het graf, want de angst voor enorme schadeclaims is groot. Maar nog groter is de angst voor algemene kennis van de gevol gen van nucleaire ontploffingen in de open lucht. Vervuiling van de hele aarde met cesium, strontium, pluto nium en kobalt, elementen die radi oactief blijven gedurende duizenden tot tienduizenden jaren. Gezond heidsafwijkingen die generaties lang doorwerken. De verschrikkingen van een atoom oorlog zijn een beetje werkelijk ge worden voor de bewoners van de Marshall-eilanden. Nelson Anjain zegt dan ook aan het einde van zijn verhaal: „Ik wil de wereld duidelijk maken, dat deze geschiedenis, zich niet zal mogen herhalen. Wij willen geen proeven meer in onze lagoons, in onze oceaan en op onze eilanden, want het heeft ons leven veranderd in een nachtmerrie." De Pacific heeft daarvoor de hulp nodig van de rest van de wereld, want voorlopig gaat het testen van inter continentale raketten en nieuwe atoomwapens gewoon door. Vanaf 1966 is Frankrijk op Mururoa bij Ta ai oogletsel. In 1957, drie jaar na het 'hiti begonnen met series atoomproe- ngeluk, mochten de bewoners van longelap terugkeren naar hun ei- Bid. „Hoewel er nog een kleine blij kende straling is," achtte de AEC het Bol weer bewoonbaar. Maar de ge- düedenis heeft geleerd dat die be- fesing een fatale vergissing is eweest. Kelson Anjain, zoiets als de burge meester van Rongelap, heeft bijna, «n week moeten reizen om de Nucle- f Free Pacific conferentie op Hawaii te kunnen spreken. „Maar", zegt „het lijden van mijn volk is zo Wot dat ik iedere gelegenheid aan- om de wereld om hulp te vra- HL" Hij weet waar hij het over heeft, mnt zijn zoon is in 1972 op 18-jarige *ftljd overleden aan leukemie en ohildklierkanker. „Mijn volk is lek", zegt Nelson Anjain „ons land is kgiftigd en de vissen zijn dood. De elft van ons volk lijdt aan schild- nerkanker of andere schildklieraan- oeningen en de jongere generatie in 1954 nog geen 12 jaar was, is Wder uitzondering ziek. Onze vrou- 'en krijgen miskraam op miskraam, zijn ten dode opgeschreven." Nelson Anjain is naar Hawaii geko men om het stilzwijgen van de VS te öoorbreken. „De wereld moet weten *»t straling voor mensen betekent", Lijohn Eknilang (32), die zelf 7 aiskramen heeft gekregen en de Doop op kinderen heeft opgegeven, •Joaar dat is nu precies wat de Vere nigde Staten niet willen." Vernietigend gevolgen van de bovengrondse 'toomproeven van de VS op de Mar- Walleilanden zijn vernietigend ge- •«est. Niet alleen voor de bewoners u? j*0n8elaP. maar ook voor de atol- 'en Bikini en Enewetak (onbewoon- ven in de open lucht. En ook hier is steeds elk gevaar ontkend. Schuilkel ders voor de bevolking zouden niet nodig zijn en de afname van de vis stand was slechts te wijten aan de vervuiling van de zee. Toch moest Frankrijk door grote internationale druk in 1975 overgaan op onder grondse proeven in de vulkaanvoet onder het atol Mururoa. Maar nog steeds lekken berichten uit over on gelukken en stralingsslachtoffers op Mururoa, ondanks de stilte die Frankrijk probeert te handhaven. Op 25 juli 1979 ging het ook op Muru roa mis. Een zware bom ontplofte op te geringe diepte en een groot stuk van de vulkaanvoet brak af. Een vloedgolf teisterde de Mururowa drié uur na de explosie en verwondde ze ven mensen. Frarikrijk ontkende elk gevaar. Maar arbeiders op het atol rapporteerden veertig centimeter brede scheuren in de eilanden van het atol en deskundigen wezen op ver gruizing van de ondergrond en vrees den lekken van radioactieve straling. Geruchten over verhuizing van de tests naar een ander atol werden steeds sterker, want de proeven moesten doorgaan: de „grandeur" van Frankrijk vereist nu de ontwik keling van «en Franse neutro nenbom. De bewoners van de Pacific noemden zichzelf de „guinea pigs,"'de proêfko^ nijnen van de grote mogendheden, die gewend zijn alleen htm eigen be langen te dienen en pas onder druk bereid zijn met anderen rekening te houden. Daarom willen de bewoners van de Pacific onafhankelijk zijn en vrij. Voor hen betekent dat met rust gela ten worden in hun eigen onbedorven land met een schone zee. TROUW/KWARTET P 11 RHS 15 II «SSDAG 10 JUNI 1980 door J. den Boef OSLO De grootste tegen standers van de olie- en gas winning langs de lange Noor se kust zijn de vissers en degenen die afhankelijk zijn van de visserij. De vraag: „vis of olie" is in Noorwegen echter al achterhaald, want de regering in Oslo wil beide de best mogelijke kansen bieden. Dat geldt met name voor de visserij ten noorden van de 62ste breedtegraad, waarvan een groot deel van de bevolking van Noord- Noorwegen afhankelijk is. De vrees van de vissers In het noor den is begrijpelijk. De Sowjet-Unie gaat waarschijnlijk volgend Jaar al olie zoeken in het noordelijke zeege bied. In Finland laat Moskou drie schepen bouwen die ook in het pool ijs kunnen opereren en niet minder dan 100 dagen zonder bevoorrading kunnen. Met behulp van door com puters gecontroleerde machines en met signalen van satellieten, kun nen zij tot op 6 km diepte boren. Zou de Sowjet-Unie deze schepen naar de Barentszee sturen, dan is het onvermijdelijk dat ook Noorwe gen zijn activiteiten zo gauw moge lijk tot dat gebied gaat uitbreiden, al was het alleen maar om zijn aan spraken op het omstreden deel van het continentale plat te doen gel den. In dat geval zouden de tegen standers van olie- en gasexploitatie in het noorden machteloos staan. Zelfs de oppositionele Centrumpar tij zou dan haar verzet moeten opgeven. Minister van planning, Per Kleppe, noemt het verzet van de vissers en hun sympathisanten anachronis tisch, want: „De vissers hebben zelf door technische verbeteringen aan hun vloten de visvoorraden grondig gedecimeerd. Binnen afzienbare tijd zal de visserij de economie van het noorden van Noorwegen niet meer kunnen dragen. Het bestaan van de mensen daar zal dan afhan gen van de winning van olie en gas en daarom is het regeringsbeleid ook in het belang van de Noordlan- ders." Voor de ontwikkeling van het Een koelkast of diepvriezer koopt u niet zomaar even op goed geluk. U wilt een puur funktioneel stuk techniek in de keuken. Een veilige bergplaats voor uw dagelijkse levensmiddelen en uw diepvriesvoorraad. Natuurlijk met een ideaal bewaar klimaat. Maar evenzeer met een degelijkheid die jaar in jaar uit een probleemloos gebruik garandeert Kluisdichte Geen centimeter konstruktie onbenut Een Ignis is wat je noemt "pot dicht". Hypermoderne isolatie materialen en magnetische rubberstrips zorgen voor hermetische afsluiting. De binnentempcratuur blijft daardoor langer op peil. Dat houdt het stroom verbruik laag. Diepvrieskist of diepvrieskast: wat past? Iedere Ignis diepvriezer voldoet aan dezelfde hoge eisen van invriestijd en veiligheid. Gescheiden invriesvakken vergroten de invrieskapaciteit. Perfekte isolatie houdt de koude binnen. Voel de zuigkracht van zo'n deur maar eens: geweldig nietwaar? En aan het dikke deksel van een kist zult u zich niet vertillen: kwestie van balansscharnieren. Wat u ook kiest een kist of kast, Ignis biedt een maximum aan nuttige binnenruimte. De geplastificeerd roestvrijstalen voorraadmanden in de kasten zijn uittrekbaar. Er gaat veel in en u kunt overal moeiteloos bij. Voor de kisten kunt u behalve extra voorraad manden ook een speciale ruimteverdeler bijbestellen. Veilige investering Ignis maakt perfekte diepvriezers. De kans op storing is dan ook miniem. Als er iets mis mocht gaan kunt u rekenen op de landelijke Ignis technische dienst. Als door een defekt uw diepvriesvoorraad verloren gaat laat Ignis u niet in de kou staan. De garantie omvat ook een uitkering aan diepvries- schade tot f 500,—. noorden zal veel geld nodig zijn, niet alleen voor het aanleggen van wegen en spoorwegen, maar ook voor onderwijs, gezondheidszorg, etc. Wegtrekken stoppen Het beleid van de regering in Oslo is er op gericht, de trek van noord naar zuid tot staan te brengen. Noorwegen als geheel heeft een werkloosheidspercentage van 1 2 procent. In het noorden is dat 5 procent. „Er is werk genoeg, aldus het sociaal-democratische parle mentslid Rolf Hellem, maar de juis- Met IJsland heeft Noorwegen een verschil van mening over het onher bergzame Noorse eiland Jan Mayen. Toen IJsland zijn territoriale wate ren tot 200 mijl uitbreidde, maakte het van Jan Mayen geen probleem. Dat werd anders toen Noorse vis sers als gevolg van vangstbeperkin gen bij het eiland gingen vissen. IJland erkent de Noorse soevereini teit over Jan Mayen wel, maar vindt dat Noorwegen eigenlijk niet het recht heeft om rondom het eiland een 200 mijlszone in te stellen. Geen precedent Men heeft nog geen oplossing ge vonden voor het omstreden gebied van 25.000 vierkante kilometer waarop sinds kort ook Groenland aanspraken doet gelden. Overeen^ stemming wordt mede bemoeilijkt door het feit, dat Noorwegen reke ning moet houden met het effect dat een akkoord kan hebben op het geschil tussen Noorwegen en de Sowjet-Unie over de verdeling van het continentale plat in de Ba rentszee. Zo zien de „bootschepen" eruit, die de Sowjet-Unie in Finland laat bouwen. te mensen ontbreken veelal. Velen zoeken werk in het zuiden, waar de levensomstandigheden gunstiger zijn." „Aangezien ook geschoolde krachten in zuidelijke richting ver trekken, moet het noorden telkens weer nieuwe mensen opleiden. Dit probleem zal nog groter worden naarmate de industrialisatie, die voorlopig zal aansluiten op de be staande ontwikkeling, voortgang vindt." Het is volgens Hellem een uitgemaakt zaak dat in de visserij niet meer mensen te werk gesteld kunnen worden en dat de industrie meer en meer voor werkgelegenheid moet zorgen. Wat de visserij betreft zegt hij dat het probleem van Noord-Noorwe- gen niet is hoe de vis moet worden gevangen, maar waar ze gezocht moet worden. Wat dit laatste be treft: er wordt veel geld uitgegeven aan wetenschappelijk onderzoek. In Bergen bevinden zich enkele in stituten die zich daarmee bezighou den. Gepoogd wordt, centralisatie af te remmen. Met een licentiesys teem wordt naar een tussenweg ge zocht. Ook in Noorwegen lukt het echter niet erg, de vloot kleiner te maken door het vaststellen van quota. Tientallen schepen werden opge legd of gesloopt. Het zou volgens Hellem echter beter zijn als méér schepen gesloopt zouden worden. Tegen de tijd dat de vangstmoge lijkheden weer groter worden, zou den dan nieuwe gebouwd kunnen worden. Jan Mayen De oliewinning heeft de visserij tot- dusver nogal wat schade berok kend. Er werd vooral in het begin veel metalen afval van platforms in zee gegooid, waardoor heel wat net ten van „stofzuigende" trawlers werden vernield. Van overheidswe ge wordt gepoogd deze troep van de zeebodem te verwijderen. Hiermee wil men de vissers helpen maar ook bewijsmateriaal tegen de oliemaat schappijen verzamelen, die vervol gens aansprakelijk gesteld kunnen worden. Een uitgebreid ondeizoek is inge steld naar de invloed van olie op het visbestand. Aanleiding was het enorme „lek" dat in 1977 in het Ekofiskveld op het booreiland „Bravo" een enorme hoeveelheid olie liet ontsnappen. Gebleken is dat de olie „afbreekt" nadat zij 15 dagen aan licht is blootgesteld. De zware componenten zijn niet giftig. Vette vis is vatbaarder dan minder vette vis en eitjes en larven worden niet gespaard. Maar zelfs als 50 pro cent wordt gedood zou er nog geen gevaar bestaat voor de visstand. De meest kwetsbare maanden zijn maart tot en met juni. Zo wil Noorwegen om begrijpelijke redenen niets weten van een ge meenschappelijke uitoefening van de soevereiniteit over Jan Mayen (dat Noorwegen pas in 1952 kocht van de erfgenamen van de Noorse ingenieur Birger Jacobsen, die sinds 1921 eigenaar was). Bijzonde re rechten die Noorwegen aan IJs land zou toekennen omdat de visse rij voor dit land van levensbelang is, zouden een precedent scheppen en de Sowjet-Unie aanleiding kunnen geven om ze elders voor zichzelf op te eisen. Vandaar dat Noorwegen naar een beperkt akkoord streeft over de ver deling van de visvangst binnen de 200-mljlszone. Dan blijft er tijd over om de kwestie van het continentale plat in een rustiger atmosfeer te regelen. Bij Jan Mayen wordt overi gens alleen in mei en juni gevist, omdat de capelin of lodde (een klei ne uitgave van de zalmenfamilie) in noordelijke richting wegtrekt. De lodde neemt de laatste tijd voor een belangrijk deel de plaats in van de voor de vangst schaars geworden haring. Dit is het vierde artikel in een serie over Noorwegen. De vorige ver schenen op 3, 6 en 7 juni. keuze Ignis-assortiment omvat 25 typen koelkasten, diepvriezers en kombmaties, waarvan 8 naar keuze in wit of kleur worden geleverd Vraag de uitvoerige produktfolder bij de vakhandel of aan Ignis Nederland b v postbus 33, 4130 EA Vianen. Tel. 03473-2004

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 15