Actiegroepen winnen strijd om
stadsvernieuwing in Den Bosch
e
'Bezuinigingen
Tekening van een lezer
Trouw
Commentaar
beter laat dan nooit samen
Metamorfose
«CDA: snel verlaging topsalarissen
Eerste bewoners
vandaag in hun
vernieuwd huis
werkkamp
oefening
held
droogzeilen
BIJDAG 6 JUN11980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
■der mens mag van mening veran-
ëren, maar de ommezwaai die
'erkgeve rsvoorzitter Van Veen
■eft gemaakt sinds hij aftrad als
ninister van onderwijs is wel erg
root. Nog in 1972 ondertekende
e politicus Van Veen een nota
ver het onderwijsbeleid, waarii
een bredere algemene vorming"
ierd bepleit voor leerlingen in het
ager beroepsonderwijs.
Met het oog daarop besloot hij tot
ivoering van een tweejarige brug-
;riode en tot verlenging van de
itale cursusduur van het lager be-
jpsonderwijs tot vier jaar. Ook
|n het derde en vierde jaar moest de
ilgemene vorming als centrale
jelstelling worden nagestreefd" er
ilemaal lyrisch werd de ministei
toen hij opmerkte, dat de leerlinger
Éhet lager beroepsonderwij;
zij een goede persoonlijk-
vorming als burger en b(-
beoefenaar een betere plaas
maatschappij zouden kunnoi
jnnemen."
In zijn rol als voorzitter van het
fcrbond van Nederlandse Onder
emingen bakte Van Veen deze"
bgen een koekje van ander deej.
let onderwijs was veel te algemeen
jeworden, vond hij; het werd tjd
jat het bedrijfsleven meer grcp
trijgt op de school.
Je vraagt je wel af wat de rud-
minister bedoelt. Zou hij jongens
van 15, 16 jaar willen opleida tot
kleine timmerlieden in de do> om
hen dan bij hun diplomeriig te
vertellen dat de bouwmarkt jlotse-
ling is ingestort en dat ze zie/ beter
kunnen omscholen.
Soortgelijke vragen komen >ok op
bij lezing van het rapport „Naar
een vernieuwd leerlingwezn", dat
uitgebracht door de Weitgevers-
trganisaties NCW en VIO geza
menlijk. De commissie, die het
apport geschreven hee!. signa-
eert. dat er iets grondig lis is met
de aansluiting van het onderwijs
op de arbeidsmarkt. Wie de snelle
stijging van de jeugdwerkloosheid
ziet, kan de commissie helaas geen
ongelijk geven. Het zou mooi zijn
als de werkgevers ons konden ver
tellen wat de oplossing was van dit
probleem.
Het rapport van de werkgevers
komt met een reeks aanbevelingen
die alweer lijnrecht ingaan
tegen het beleid dat de overheid in
de afgelopen tien jaar heeft
gevoerd.
Het minimum-jeugdloon moet
worden teruggeschroefd, de ge
deeltelijke leerplicht moet worden
afgeschaft en de werkgevers moe
ten een grotere invloed krijgen op
het onderwijs. Vooral in het leer
lingwezen (een combinatie van op
leiding in de praktijk en op school)
moet het bedrijfsleven een stevige
vinger in de pap hebben. Maar als
de overheid daarvoor een grotere
financiële bijdrage wil geven, is dat
natuurlijk best welkom.
Het is te gemakkelijk om te doen
alsof de veralgemening van het
onderwijs, de gedeeltelijke leer
plicht en het minimum-jeugdloon
de bron zijn van alle kwaad. In
sommige bedrijven zullen de geste
gen loonkosten best een probleem
vormen, maar de eigenlijke oor
zaak van de jeugdwerkloosheid zit
dieper. Die schuilt in de wetmatig
heid, dat jongeren in tijden van
economische stagnatie altijd moei
lijker aan bod komen. Door de
automatisering in bepaalde be
drijfstakken wordt dat nog erger.
Typerend voor de huidige jeugd
werkloosheid is bovendien, dat
vooral meisjes en kinderen van
buitenlandse arbeiders hiervan te
lijden hebben.
Maar over dergelijke problemen
spreken de werkgevers wijzelijk
niet.
gjVan onze parlementsreectie
iiUEN HAAG De CD>-fractie in de
ijjTweede Kamer verlanp dat minister
eifWlegel (binnenlandse aken) toch op
1 juli een verlaging dorvoert op de
salarissen van topfunrionarissen bij
ipfle overheid. De Twede Kamer had
?nsl eerder die wens geit, maar minis-
inter Wiegel liet deze /eek de Kamer
in weten dat het overle meer tijd heeft
y gekost en het 1 janfiri wordt.
3
s De CDA'er Van Iboijen stelde gis-
b teren dat Wiegel dn maar op 1 juli
rast een voorschot noet nemen op de
■li nieuwe, langere slarissen voor de
toplui. Toen het gig om systeemfou-
ten in de sociale utkeringen, kon het
in kabinet ook voorutlopen op het oven
s-leg en voerde veiagende voorschot
elen in. Dan kan dat nu ook met de
in nieuwe salarissei voor de topambte-
ei naren, zo vindt let CDA.
rk
n Van Rooijen kvam gisteren met (fit
p itandpunt in h<t kamerdebat over de
inextra bezuingügen en belastingver-
aging. Daags tevoren had de Kamer
ip verzoek vai de PvdA met Wiegel
apart gedebateerd over de topsalaris
sen. Het CDA wilde aan dat debatje
niet meedoen.
PvdA en D'66 vonden dat het kabinet
ten onrechte defensie buiten de echte
bezuinigingen laat, en evenzeer ten
onrechte wel volkshuisvesting laat
inleveren. D'66 kwam met een motie
om dit te veranderen. Daarin staat
verder dat bij verkeer niet opnieuwe
spoorlijnen moet worden bezuinigd,
maar op wegenaanleg, en dat uitga
ven voor milieu en gevangeniswezen
buiten schot moeten blijven.
De PvdA kwam met een motie om nu
binnen een maand goedschiks of
kwaadschiks de exportprijzen voor
aardgas te verhogen. Op 4 maart had
de Kamer al een motie van CDA-
fractieleider Lubbers aangenomen in
zake snelle prijsverhoging. Het kabi
net wilde toen eerst uitgebreid over
leg met het buitenland. Bij de PvdA
is het geduld echter nu op. Het debat
over de bezuinigingen gaat volgende
week verder. Dan wordt over de mo
ties gestemd.
door Gerle de Jong en
Jean-Louis Michels
DEN BOSCH Vandaag kunnen
de bewoners van de Bossche
buurt „de 308" opgelucht adem
halen. De bewoners van de laatste
twee gerenoveerde huizen in die
buurt betrekken dan hun wonin
gen. Deze gebeurtenis is het sluis-
tuk van tien jaar buurtverzet tégen
gemeentelijke sloopplannen en
vóór de renovatie.
Niet alleen ln „de 308" ls er feest. Ook
in de nabijgelegen Eikendonkplein-
buurt hebben de buurtbewoners de
sloop van hun woningen kunnen
voorkomen en ook daar is de renova
tie bijna een feit. Dank zij acties zijn
de woningen van deze Bosschenaren
volgens hun eigen wensen gereno
veerd en zijn de huren betaalbaar
gebleven.
In twee aangrenzende buurten, De
Hofstad en de buurt rondom de Kas
tanjestraat, zijn de woningen wel ge
sloopt. In de Hofstad staat nu slechte
nieuwbouw met hoge huren. Rondom
de Kastanjestraat verrijzen op dit
moment ook nieuwe huizen. De
buurtbewoners maakten er de bouw
plannen voor. Zij zitten echter met de
kater dat de door hen geplande wo
ningen van de grond komen, maar
dat de huren voor hen bijna onbetaal
baar zullen zijn.
„Je moet de gemeente steeds achter
de vodden zitten, want zelf toont zij
geen initiatief," zegt één van de Bos
sche actievoerders. „De gemeente wil
wel snel bouwen, maar raakt ver
strikt in haar eigen bureaucratie,"
zegt drs Peinenborg, die op de afde
ling onderzoek en planning van het
Bossche stadhuis werkt.
Tien Jaar geleden vond ln Den Bosch
een ommekeer plaats ln het denken
over stadsontwikkeling. In de jaren
zestig ging men nog uit een sterke
city-vorming in het centrum. Een
aanleiding voor deze omwenteling
was de eerste actie op woningbouw
gebied in Den Boscn, toen bewoners
van gemeenteflats een beter onder
houd van hun woningen eisten. WD-
Tweede-Kamerlid mr. H. Th. M.
Lauxtermann, tussen 1970 en 1977
wethouder van volkshuisvesting,
hierover: „Die eisen waren terecht.
Maar eigenlijk was het te gek dat de
gemeente pas iets deed onder druk
van een actiegroep. Er waren gebie
den in de stad die er veel erger aan
toe waren."
Het werk van een commissie resul
teerde in 1972 in het rapport Verbete
ring Volkshuisvesting. Daarin werd
- Vervolg van pagina I
Daapp
raarschuwde Van Rooijen de miiis-
er dat het CDA eerst nog het prijse
er over mei zal afwachten, en als lat
egenvalt blijft hij bij zijn eis van ten
'Xtra maatregel per 1 oktober. 3et
conflict tussen CDA en kabinet ever
de koopkracht van de laagste irko-
mens blijft dus sluimeren.
)e Kamer aanvaardde gisteravond
iet wetsontwerp voor de belastmf-
leriaging ongewijzigd en zon&f
Bewoners en actievoerders van de buurt „de 308" kunnen tevreden terugkijken op tien jaar renovatie-
strijd. Naast enkele bewoners zit uiterst rechts actievoerder Rinus de Harder, uiterst links staat
actievoerder Tini van Rijn.
een twintigtal gebieden binnen de
stad aangewezen die gesloopt of ge
renoveerd dienden te worden.
Sigarenmakers
Vier van de buurten die moesten wor
den gesloopt waren „de 308", De Hof
stad, de Eikendonkpleinbuurt en de
buurt rondom de Kastanjestraat. De
meeste huizen waren in de Jaren twin
tig door tewerkgestelde werkloze si
garenmakers gebouwd. De Hofstad
was wat ouder.
De bewoners van deze buurten rea
geerden verschillend op de sloopplan
nen. In De Hofstad was men er blij
mee: de huizen hadden lekkende da
ken en de binnenplaatsen waren om
gevormd tot een vuilnisbelt. In de
Eikendonkpleinbuurt maakten de
bewoners zich sterk voor renovatie.
Deze reactie werd versterkt, toen zij
hoorden dat hun huizen plaats zou
den moeten maken voor een snelweg.
Ook de bewoners van „de 308" (zo
genoemd naar het aantal woningen in
die buurt) pleitten voor renovatie.
„Liever nog vandaag sloop dan mor
gen" vonden de bewoners van de
Kastanjestraat en omgeving.
Ex-wethouder Lauxtermann steunde
de sloopplannen. „Bij renovatie moet
je ervan uitgaan dat de huizen nog
zeker vijfentwintig jaar woongenot
moeten bieden. Het zou veel te duur
worden van deze huizen door renova-
tie nog redelijke woningen te
maken."
Uiteindelijk slaagden de actiegroe
pen in de „de 308" en in de Eiken
donkpleinbuurt erin de sloopplannen
om te zetten in renovatie. De renova-
tlestrijd begon in de Eikendonkplein
buurt. Na enkele harde acties zag de
gemeente af van sloop. „Binnen vijf
weken hadden wij het voor elkaar dat
de gemeente een principe-uitspraak
deed dat sloop en aanleg van de snel
weg niet door zouden gaan," vertelt
actieleider Jan van Wanrooy. De re
novatie begon echter pas twee Jaar
later.
Daarna ontstond de huurstrijd voor
de gerenoveerde woningen. De bewo
ners wilden een huurverhoging van
vijfenveertig gulden. Ook deze eis
werd ingewilligd.
De renovatie van de 167 woningen,
die fasegewijs werd uitgevoerd, werd
na diverse onderbrekingen dit jaar
pas voltooid. De kosten zijn per wo
ning ongeveer 62.000 gulden. Het ac
tiecomité, dat voornamelijk drijft op
Jan van Wanrooy, heeft vele taken
van de gemeente overgenomen. Jan
van Wanrooy: „De gemeente is veel te
laks. Daardoor worden de prijzen op
gedreven. Ik moest de gemeente
steeds achter de vodden zitten om
pressie bij het Rijk uit te oefenen.
Uiteindelijk belde ik elke dag met de
betreffende ministeries en was ik
meer op de hoogte dan de wet
houder."
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859. 1000 AW Amster
dam Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon
stemming. Het PVDA-voorstel voor
verdere verlaging werd verworpen.
Het kreeg alleen medesteun van
PPR, PSP en CPN. Tegen de zin van
staatssecretaris Van Amelsvoort (fi
nanciën) aanvaardde de Kamer een
voorstel van CDA, WD en SGP om
de extra belastingaftrek voor zelf
standigen iets op te voeren, zodat die
pas afloopt vanaf inkomens van
40.000 gulden per Jaar. Dit voorstel
kost overigens nog geen tien miljoen
gulden per jaar, en slaat geen noe
menswaardig gat in de financiën.
Het actiecomité in „de 308" voerde al
sinds 1970 een huurstrijd. Het wilde
geen huurverhoging zonder groot on
derhoud. In 1971 organiseerde het een
leefbaarheidsonderzoek, waaruit
bleek dat de bewoners renovatie van
hun buurt wilden. Toen de sloopplan
nen bekend waren schakelde het ac
tiecomité twee architecten en vier
studenten van de Academie voor
Bouwkunst in Tilburg in om voor
woningen in de buurt renovatieplan
nen op papier te zetten.
De Bossche gemeenteraad nam deze
tekeningen ln oktober 1974 over. Bij
de renovatie zouden 83 woningen uit
de buurt moeten verdwijnen. Er zou
voor 46.000 gulden per woning wor
den gerenoveerd. Om dit project te
verwezenlijken was echter wel de
steun nodig van de toenmalige
staatssecretaris voor volkshuisves
ting, Jan Schaefer. De buurtbewo
ners hadden hem naar Den Bosch
gehaald en hij stelde zich garant. De
renovatiekosten zijn uiteindelijk op
gelopen tot zo'n 65.000 gulden per
woning. De huren zijn met ongeveer
negentig gulden gestegen tot gemid
deld honderdvijftig gulden.
Te duur
Lauxtermann: „Eigenlijk was die re
novatie veel te duur. Voor iets meer
geld had Je deugdelijke nieuwbouw
kunnen plegen. Ik ben nog steeds van
mening dat er gesloopt had moeten
worden.
De deugdelijke nieuwbouw die ex-
wethouder Lauxtermann wilde is te
bewonderen in De Hofstad. De zeven
tig krotten die er in 1970 stonden,
konden snel worden gesloopt en tn
1975 stonden er 111 nieuwe woningen.
Die kostten de gemeente zo'n vijfen
vijftigduizend gulden. De huren va
riëren van tweehonderd tot driehon
derdtwintig gulden per maand.
Eén jaar na de oplevering klaagden
de bewoners echter al over de daken,
lekkende waterleidingen en slechte
douches. De saamhorigheid die de
andere buurten zo kenmerkt is hier
ver te zoeken. De buurtraad, die zich
na de eerste problemen gevormd had,
is al uiteengevallen; de onderlinge
contacten bepalen zich tot scheldpar
tijen, de in de buurt wonende buiten
landers worden genegeerd. De Hof
stad functioneert als vergaarbak voor
mensen uit verschillende renovatie-
buurten. Er is veel verloop. Dit kan
ook te maken hebben met de huren:
volgens een opbouwwerker woont de
helft van de buurtbewoners met
huursubsidie.
In het gebied rondom de Kastanje
straat worden nu 115 nieuwe huizen
gebouwd Ook hier bouwt de gemeen
te volgens plannen die buurtbewo
ners ontworpen hebben. Hoewel in
1972 al besloten was tot sloop en
nieuwbouw, zijn de bouwwerkzaam
heden pas in januari van dit jaar
begonnen. Volgens ex-wethouder
Lauxtermann heeft het zo lang ge
duurd doordat voor de buurt nog een
bestemmingsplan moest worden
gemaakt.
De gemeente is er ook te laat mee
begonnen, geeft hij zelf toe. Daar
komt bij dat de gemeente lang heeft
moeten onderhandelen over het aan
tal te bouwen nieuwe woningen en de
huren. Ook de sloop heeft lang op
zich laten wachten.
Volgens actievoerders kwam dat
doordat de gemeente de slooppre-
mies te laat bij het Rijk aangevraagd
had. Lauxtermann bestreed dit De
ambtelijke afhandeling in Den Haag
duurde te lang, meende hij.
In april 1976 begonnen de buurtbewo
ners zelf maar te slopen. Zij braken
verschillende leegstaande huizen af
of staken die in brand. Of het nu
hierdoor kwam of niet. drie dagen
later waren de slooppremies binnen.
Bouwplannen
Ondertussen hadden buurtbewoners
samen met HTS-studenten bouwte
keningen voor 115 nieuwbouwwonin
gen gemaakt. Volgens de berekenin
gen zouden de huren niet boven de
driehonderd gulden uitkomen. De ge
meente nam de bouwplannen over,
maar kwam op een gemiddelde huur
van ruim 360 gulden. Over de hoogte
van de huren hebben de gemeente en
het actiecomité lang onderhandeld.
Volgens Lauxtermann konden de hu
ren niet lager, omdat anders de kwali
teit van de woningen in het geding
zou komen. Actievoerders bestrijden
dit. Volgens hen moesten er wel hoge
huren uitkomen, omdat de gemeente
de hoge grondprijzen en de aanleg
van openbare voorzieningen zoals
een nieuwe riolering en een nieuw
stratenpatroon in de huren doorbere
kende. Ook werd een aantal subsidies
niet aangevraagd, zoals de „goed en
goedkoop-subsidie", een subsidie
voor stadsvemieuwingsprojecten
met inspraak van buurtbewoners.
De buurtbewoners wilden de bouwte
keningen niet aan de gemeente af
staan. zolang de gemeente geen hu
ren onder de driehonderd gulden kon
garanderen. Er was een kort geding
voor nodig om aan te tonen dat de
buurtbewoners geen aanspraak kon
den maken op de auteursrechten van
de bouwtekeningen en dat de ge
meente zonder toestemming van de
buurt kon bouwen. Het actiecomité
uit deze buurt zit nu met de kater dat
wel de door haar geplande woningen
worden gebouwd, maar dat de huren
voor de ex-bewoners bijna onbetaal
baar zullen zijn.
Belangrijke rol
Toch vindt ex-wethouder Lauxter
mann dat actiegroepen een belangrij
ke rol hebben gespeeld in het huisves
tingsbeleid in Den Bosch. „De eerste
acties, begin jaren zeventig, hebben
ertoe bijgedragen dat de gemeente
haar gedachten over stadsvernieu
wing drastisch gewijzigd heeft. Maar
het is zeker niet zo dat de grootste
schreeuwers als eersten aan bod zijn
gekomen." Ook bestrijdt hij dat de
gemeente actiegroepen heeft willen
breken door actievoerders een nieuw
huis in een andere buurt aan te bie
den. „In sommige gevallen is dat mis
schien gebeurd, maar dat kwam dan
doordat de mensen toevallig boven
aan de urgentielijst stonden," aldus
de ex-wethouder. Als ander positief
punt noemt Lauxtermann dat men
sen door de actiecomités hebben ge
leerd zich meer te laten gelden.
Gerie de Jong en Jean-Louls Michels
studeren aan de school voor de jour
nalistiek te Utrecht.
Car-pooling /ordt het verschijn
sel genoemdWant een behoorlijk
Nederlands woord is (nog) niet
gevonden v»or het samen in één
auto naar e werk en naar huis
rijden in p*ats van twee, drie of
vier man n evenveel gemotori
seerde vevoermiddelen. Er zijn
trouwens mdanks jarenlang pro
beren enredeneren evenmin ge
noeg meisen gevonden die aan
dat car-ooling mee willen doen.
Hier en aar vind je wel een enke
ling, mar dat is niets in verhou
ding to alle acties die groepen en
particUere autorijders hebben
ondenomen. Dat is jammer,
want iet alleen zouden de auto-
mobilsten en hun portemon-
naieser baat bij hebbem, maar
ook e wegen zouden minder vol
zijn ;n minder gauw stukgere
den, mensen, dieren en groen
zou«n minder van uitlaatgassen
en iwaai te lijden hebben, er zou
eer hoop benzine bespaard wor
de en in de steden zou Je mis-
sóien weer gewoon kunnen over-
stken.
pn van de instanties die erg
óór zulk samen rijden is, is uiter-
ard het ministerie van verkeer
•n waterstaat. Dat zou zelfs het
goede voorbeeld moeten geven
en doet dat trouwens ook, al is
het een beetje laat, maar beter
laat dan nooit. Alle tweeduizend
ambtenaren die bij dat ministe
rie werken hebben een enquête
formulier gehad. De bedoeling
was er zo achter te komen hoe
veel mensen er met één of meer
collega's samen zouden willen
doen. Ook diegenen die er niet
voor voelden was gevraagd het
formulier in te vullen en er vooral
de reden van dat niet-willen op te
zetten. Zodoende kwamen er wel
1700 van de 2000 formulieren te
rug: zo'n 350 werknemers voelen
er wel voor, van wie 150 zelfs
graag mee willen doen. De rest,
1350 ambtenaren dus plus, mo
gen we aannemen, die driehon
derd die niets terugstuurden,
houden het in elk geval op hun
eigen auto.
Nu zijn die 1650 echt niet alle
maal mensen die alleen maar
botweg nee zeggen, legt redac
teur Van Lith van Profiel (dat is
het maandblad voor de medewer
kers van het ministerie) uit: „Veel
mensen moeten beroepshalve
een deel van de dag of de hele dag
elders zijn, en die zouden dus met
hun afspraken in de knoop ko
men. Verder hebben we hier vari
abele werktijden: de één begint
vroeg, de ander laat en ze gaan
dus ook op verschillende tijden
naar huis; die voelen er niet veel
voor om daar verandering in aan
te brengen. Een heel belangrijk
deel van de weigeraars komt he
lemaal niet per auto, maar per
fiets of met het openbaar ver
voer. Driekwart van alle mede
werkers woont in Den Haag of
naaste omgeving. Ikzelf woon in
Voorburg, en ik pak ook de fiets."
Dat valt dus nogal mee met die
nee-zeggers. Wie ja of bijna ja
gezegd heeft, krijgt binnenkort
een foldertje waarin het voor en
tegen nog eens duidelijk wordt
uiteengezet. Er zit een lijstje bij
van collega's die in dezelfde
buurt wonen en voor de rest moe
ten de ja-zeggers het zelf uitzoe
ken. Er komt geen bemiddelings
bureautje of zo, iedereen kan aan
de hand van zijn lijstje zelf uit
zoeken met wie hij of zij wil sa-
menrijden en moet zelf contact
met de toekomstige mederijder
opnemen.
Hoeveel van de ja-zeggers uitein
delijk doorzetten is nu nog niet te
voorzien. Dat ze er veel voordeel
bij zullen hebben is wel al zeker.
Niet alleen omdat ze hun auto en
portemonnaie sparen, maar ook
omdat ze gereserveerde parkeer
plaatsen krijgen. Bij beide Haag
se gebouwen van het ministerie,
aan de Plesmanweg en de Ko
ningskade daar zetelt de
Hoofddirectie Waterstaat wor
den speciale parkeerplaatsen
voor deze car-poolers in orde ge
maakt. Dat zal de samenrijders
stimuleren, hoopt men. In eik ge
val zullen ze de minuten die ze
verliezen doordat ze een collega
op moeten pikken, weer inhalen
omdat ze niet naar een plaatsje
hoeven te zoeken. Als naar ver
wachting eind van deze maand
die parkeerplaatsen klaar zijn,
zal blijken hoeveel V. W.'ers
het echt gemeend hebben.
Bejaarden helpen ln Zürich; een
boerencommune assisteren in
Portugal; een vredesweek organi
seren in Duitsland; huizen res
taureren in Frankrijk; een cam
pagne in Toronto helpen opzet
ten om energie te besparen. Dat
zijn enkele van de vele projecten
waarbij jongeren tussen achttien
en dertig jaar kunnen helpen via
de Internationale Christen Vre-
desdienst. Deze ICVD organi
seert elk jaar in tien landen in
Europa en Noord-Amerika een
stuk of honderd werkkampen,
van waaruit aan de verschillende
projecten kan worden gewerkt.
In zo'n kamp zitten meestal tien
tot twintig jonge mensen uit al
lerlei landen bij elkaar, werken
samen, praten samen en leggen
contacten met de plaatselijke be
volking. Deelnemers betalen zelf
hun reiskosten, niet-leden van de
ICVD ook inschrijfgeld. Een
briefkaartje naar postbus 71842,
1008 EA Amsterdam of een tele
foontje naar 020-927457 levert het
complete kampprogramma met
inschrijfformulieren op.
Behalve droogzwemmen en
droog-autorijden kun je nu ook
droog leren zeilen. In Zweden
ten minste, waar kapitein Sune
Dahlström in het dagelijks
leven gezagvoerder van de
„Scandinavia" in zijn vrije
tijd een zeilsimulator ontwor
pen heeft. Met behulp van deze
nabootser kunnen kinderen op
zijn zeilschool op het droge leren
zeilen. Met zwemvest, want zo
hoort het als je je eerste lessen
krijgt, en dus alleen als de kapi
tein vrij heeft.
Een eenvoudige oefening voor
mensen die zich voor een slecht
horende beter verstaanbaar wil
len maken: pak de krant en lees
daaruit goed articulerend en met
inachtneming van de leestekens
hardop voor. De slechthorende
zal u voor deze spreekoefening
zeer dankbaar zijn (las het blad
Senior in het tijdschrift voor
slechthorenden. Omega).
Drugs voor koeien Een Cana
dese boer, John Mackay uit
Brockville (Ontario), wilde de
rechter best vertellen waarom hij
marihuana verbouwde: niet voor
zichzelf, maar voor zijn veesta
pel. „De koeien moeten het de
hele winter in de stal met graan
doen. Nogal saai, vindt u niet?
Een beetje marihuana door hun
voer vrolijkt ze dan echt op."
Mackay kreeg een maand gevan
genisstraf.
Nette inbrekers Niet alleen
hadden de inbrekers bij een be
zoek aan een huis in South Ha
ven (Michigan) hun buit bewust
tot het minimum beperkt, ze lie
ten ook een beleefd briefje ach
ter. „Het spijt ons dat we u lastig
moesten vallen, maar wij zijn
arme mensen en moeten toch ook
ergens van leven", schreven ze.
Mark Coombes, een jongetje van
twee jaar, is de held van de En
gelse stad Leicester. Zo klein als
hij is. heeft hij het leven van zijn
vader gered. Het gezin vader,
moeder, twee zoons en grootmoe
der was 's nachts in hun huis
door drie gemaskerde rovers
overvallea De drie sloegen de
vader met ijzeren staven op het
hoofd en bonden hem vast, ke
tenden de moeder stevig aan de
grootmoeder en wisten Marks ne
genjarige broertje zo stijf vast te
binden dat die zich niet kon ver
roeren. Op het huilende kind in
zijn bedje letten de overvallers
niet. Ze doorzochten het huis en
gingen er met een draagbaar tv-
toestel, sieraden, een camera en
honderd gulden vandoor. Hoewel
het doodsbange jongetje aanvan
kelijk niet ophield met huilen,
wist zijn moeder hem te kalme
ren en zo ver te krijgen dat hij
gehoorzaam uit zijn bedje klom,
naar de keuken ging, een mes
pakte en dat tussen de tanden
van zijn zwaar gewonde vader
stak. Ondanks hevig bloedende
hoofdwonden wist de vader zijn
touwen met het mes door te snij
den. zijn familie te bevrijden en
een paar kilometer naar een poli
tiepost te rijden, want de tele
foon thuis was onklaar gemaakt
„Mijn zoon Fred zou zonder twij
fel doodgebloed zijn, als Mark
niet zo'n flink intelligent jongetje
was geweest", zegt oma achteraf.
