)uitsers raim achter boycot
[icols mist ervaring
1
Verliezers
s\)l
Jk'
mensen
in de
sport
jrter reageert met instemming
ïheim boekt belangrijke zege op stadgenoot
>2 Timman
Moser vóór
concurrentie
in proloog
Graham
Rix
Winst amateurs in Indonesië
JDAG MEI 1980
TROUW/KWARTET
23
tt onze sportredactie
ISELDORP Met een toch nog opvallend ruime meer-
teid (59-40) sprak het Duits Olympisch comité zich giste-
uit voor een boycot van de Olympische Spelen. De
jopen weken werd de uitslag van de stemming door NOK-
gltter Willi Daume nog geschat op iifty-fifty. In totaal
Ben tot nu toe tien Europese landen die niet tot de
sische invloedssfeer behoren besloten wèl naar De Spelen
aan. Die tien zijn: Groot-Brittannië, Frankrijk, Zweden,
and, Denemarken (onder voorbehoud van de regering),
kenland. Oostenrijk, Cyprus, Zwitserland en San Marino.
definitief „nee" kwam pas van vier landen: Noorwegen,
4 aco, Liechtenstein en West-Duitsland. Maar in de komen-
peek wordt van meer landen nog een besluit verwacht.
gelding tussen boycot en deel-
ig loopt nu opzichtig dwars
de NAVO. de westerse dam te-
iet rode gevaar' heen. Vast staat
dels dat België, Frankrijk,
laijjenland, Groot-Brittannië en
ieder geval wel een afvaardi-
naar Moskou zullen zenden,
andere NAVO-partners zoals
Noorwegen. Verenigde Sta-
Duitsland gaan zeker niet, een
landen waarbij Nederland zich
chijnlijk maandag beslist het
ids Olympisch Comité zal
Iten.
eerste reactie op het besluit op
ijsluit in West-Duitsland zei de
ider van deze boycot, de Ameri-
president Jimmy Carter dit
jnoegen te hebben vernomen,
lympisch comité, de Westduit-
«ring en het Westduitse volk
ïen bewondering van allen die
ln vrede en vrijheid, en die
ïen dat moeilijke inspanningen
d moeten worden om die doe-
bereiken".
had de nieuwe Amerikaanse
fin buitenlandse zaken, Ed-
skie. die voor overleg in
zijn ongenoegen geuit over
besluit wel deel te nemen,
noemde de Franse beslissing
grijpelijk". Hij voegde daar wel
e niet zo zeer als minister te
n als wel als zoon van een
die aan het einde van de vorige
werd geboren in een door Rus-
lezet stuk van Polen. De Ameri-
rxfvas vooral teleurgesteld over de
atu lng van de Franse regering
am landpunt over een boycot naar
bulten te brengen. Muskle beschul
digde het Frans Olympisch Comité
ervan mee te helpen aan de Russi
sche rechtvaardiging van de bezet
ting van Afghanistan.
Het Duitse NOK vergaderde gisteren'
vier uur lang over de kwestie. De
televisie zond de vergadering recht
streeks uit Voor het hotel in Dilssel-
dorf werden pro en contra boycot
demonstraties gehouden. Tot moei
lijkheden kwam het daarbij niet. In
de zaal hadden zich 24 sprekers ge
meld. Van hen spraken zich uit voor
een boycot: Willi Daume, voorzitter
van het NOK, zijn plaatsvervanger
Claus Hess, August Krich van de atle-
tiekbond, Harm Beyer (zwemmen),
Bemhard Thiele (handbal) en Wolf
gang Peter (gewichtheffen). Tegen de
boycot waren de voorzitter van de
Westduitse sportbond, Willi Weyer,
zijn plaatsvervanger en voorzitter
van de hippische sportband Graf
Landsberg-Velen, de voorzitter van
de Berlijnse sportbond, Horst Kor-
ber, schermbond-voorzitter Klaus-
Dieter Güse, hockeypresident Jürg
Sch&fer, Anton Kartak (basketbal) en
namens de wielrenners Hans Joa
chim Hangs te in.
In een rede die meer dan 38 minuten
duurde waarschuwde Willy Daume
voor de gevolgen van een boycot en
een isoleren van de sport voor West-
Duitsland: Een Olympisch comité
moet ln de eerste plaats in de toe
komst kijken. De aanbevelingen van
de Westduitse bondsregering en par
lement voor een boycot vond hij over
wegend een doel voor de naaste toe
komst. De sport wordt als een heil
zaam pressiemiddel beschouwd,
Willi Daume bespreekt kort voor de stemming over de
boycot van Moskou, de situatie met Willi Weyer van de
Duitse Sportbond.
vond hij. Daume zei verder nog „dat het voordeel van de vrede zijn. Sport
hij de laatste weken onder sterke beoefenen in een vrij land onder
druk had gestaan. Er was mij gezegd scheidt zich namelijk totaal van ge-
dat ik vrij zou kunnen beslissen over commandeerde, sport", voegde hij
Ja of nee. Nee tegen de boycot zou eraan toe. Maar ondanks een klem
weinig schade berokkenen maar in mend beroep van Daume kon hij
geen meerderheid voor zijn stand
punt krijgen.
De Duitse regering van Helmut
Schmidt ziet het besluit van het
Olympisch Comité als een ondersteu
ning van de gevoerde politiek. In
Moskou werd door Radio Moskou ge
sproken van een 'afschuwelijk' be
sluit. Commentator Igor Dlmitriew
zei dat de beslissing was genomen
tegen 'de wens van de Westduitse
atleten, die volstrekt duidelijk heb
ben gemaakt dat zij het lot van de
Amerikaanse atleten niet willen de
lennadat het Amerikaans Olym
pisch Comité eerder dit jaar bezweek
voor de druk en afpersing van de
regering."
Dlmitriew vervolgde met: „Hoe meer
men spreekt over druk, hoe duidelij
ker het wordt dat onafhankelijkheid
van de regering, zelfs in zaken als
sport, in zogenaamde westerse demo-
cratiën een holle betekenis heeft."
Minder gelukkig met het besluit van
de Duitsers toonde zich ook het
Deens Olympisch Comité. De rege
ring van Denemarken heeft een af
wachtende houding aangenomen en
zal pas in een laat stadium aan de
hand van de besluiten van andere
Westeuropese landen zelf een beslis
sing over een boycot nemen. Het
Olympisch Comité van Denemarken
'vermoedt dat het besluit van West-
Duitsland om niet te gaan grote in
vloed zal hebben op de Deense rege
ring.
In de Britse hoofdstad Londen toon
den zegslieden van de regering zich
bijzonder gelukkig met de beslissing
van Düsseldorf. Er is nu sprake van
„een effectieve boycot", aldus een
van de zegslieden. De Britse regering
van mevrouw Margaret Thatcher
heeft zich uitgesproken voor een boy
cot, maar het Olympisch Comité be
sloot toch een ploeg te zenden
hoewel met enig voorbehoud.
Namens het Olympisch Comité van
Groot-Brittannië werd in een verkla
ring gesteld dat de boycot nu effect
droeg. „De competitie in Moskou zal
nu van tweede garnituur zijn." De
Britse regering hoopt dat het Duitse
boycotbesluit tot gevolg zal hebben
dat sportorganisaties en individuele
sportlieden hun standpunt zullen
herzien.
El
inze honkbalmedewerker
RLEM De derby tussen de Haarlem Nicols en Kinhelm was weer eens een voorbeeld
de juistheid van het honkbalcliché: „een honkbalwedstrijd is niet afgelopen voordat de
le bal is gegooid." Met een 3-0 voorsprong en twee nullen op zak, leek Nicols in een
bloedende wedstrijd ogenschijnlijk rustig in de achtste inning op het einde af te koersen.
lap van Kinhelm Unksvelder
Schildmeyer was op het eerste
n makkelijke prooi voor Jersey
)3Q oomspeek. Maar in plaats van
en simpele vangbal een einde
voorlaatste Kinhelmslagbeurt
'«ten, miste de Nicols-midvelder
oos. Die betrekkelijke blunder
Doorspeek keek tegen de zon
m voor Kinhelm het sein toch
ins driftig tot de aanval over te
Voor Nicols-werper Stephan
met name, kwam die offensie-
iosle zeer ongewenst.
igdige Koops (0-4-11 in zeven
:rde inning) raakte zijn contro-
tomen kwijt, na aanvankelijk
inhelm-ploeg redelijk in be
te hebben gehouden, maar
loor zijn coach Huub Kohl veel
van de heuvel afgehaald.
fing daartoe pas over toen zijn
de honken vol had laten lopen
tiieimslagman Robert Knol op
)d en een slag had gezet. Koops
er Haitze de Vries restte toen
iinig benijdenswaardige taak
die situatie te redden wat er te
Ull> viel. Dat was uitermate wei-
ant toen Nicols de laatste nul in
sastreuze inning in de boeken
waren er liefst vijf Kinheim-
tocfs over de thuisplaat gesneld.
h -3 behaalde Kinheim daardoor
#elangrijke zege op stadgenoot
na een voor het overige wat
j wedstrijd, die aanvallend sterk
beïnvloed door een sterke
oosten wind. De sombere be
lingen over de kansen van Kin-
Z In deze competitie kunnen daar-
™weer even worden vergeten,
de ploeg gisteren speelde mag
st aanspraak worden gemaakt
o plaats in de middenmoot. Een
ie(i Ik betrouwbare verdediging en
'lide aanval, met in beide geval-
ilpt'Ch van de rest van de ploeg
inl scheidende Amerikaanse
Tig.
Jp Donovan van Kinheim is een
""frlijke werper, mits hij niet door
veel tegenslagen wordt ge-
Me: ^ijfers 7-2-5 leverde 1.
'la-grijku ijdragc in d" tot
omirg van C'- ^verw'.nnirT,
1 nog opgemerkt uk -.' te wor-
dat de Nicolspunten voor de
Amerikaan wat ongelukkig vielen.
Aanvallend viel de prestatie van de
Kinheimspeler/coach Ed Picor, ook al
een Amerikaan, nog wat meer op. Met
vier honkslagen uit vijf beurten was
Picor veruit de beste aanvaller.
Nicols deed het zonder Amerikanen.
Morton, die door de honkbalbond
overigens als Nederlander wordt be
schouwd, bleef als werper aan de
kant, en Bill Nardi komt pas later dit
seizoen over. De huidige ploeg is sa
mengesteld uit routiniers zoals Ro
bert Maat, Henny Jenken en Leo
Naaktgeboren, aangevuld met veel
belovende jeugdspelers, die voor het
overgrote deel zijn opgeleid door ex-
international en jarenlang voor Ni
cols spelende Herman Beidschat.
Eerste honkman Bill Groot (18 jaar)
is aan het uitgroeien tot een uitste
kende opvolger van Boudewijn Maat,
die die positie jarenlang op voortref
felijke wijze bij dezelfde club voor
zijn rekening nam. Marcel Joost is
een andere naam om te onthouden.
Als aangewezen slagman imponeerde
Joost door met een driehonkslag de
basis voor de eerste Nicolspunten te
leggen. Al met al lijkt in het Pim
Mulierstadlon de kampioen van 1985
te spelen, ten minste als de Haarlem
mers erin zouden slagen de zaak bij
elkaar te houden. Het huidige Nicols
mist voor een landstitel toch nog er
varing. Vijf punten die de ploeg in een
inning van stadgenoot Kinheim om
de oren kreeg leverde daarvoor het
overtuigende bewijd.
Overige uitslagen hoofdklasse: ADO-UW 10-3,
y -
—v -
In een wolk van stof haalt
Arnold Smith van Amstel
Tijgers het derde honk.
Giants' Van Beest is net te
laat.
Neptunes-Feyenoord 10-0. HCAW-Quick 1-6. Am-
stel TIJgers-Glants 3-4
Stand: ADO 7-12, Olants 7-12. Nicols 7-0. Neptu-
nus 7-9. Amstel tijgers 7-8, HCAW 7-6, Kinhelm 7-8,
Quick 7-4. Feyenoord 7-2 en UW 7-2.
ADVERTENTIE
- £je Nederlandse groot-
fci Jan TJnmar; heeft zijn afr
tegen u Joegcclaai
Gligon. 'fit Ue -J-> ronde
J'tei internationale schaaktoer-
an Bugojno gewonnen.
Jnan klom daarmee ln de rang-
Ijan het toernooi op naar een
tweede plaats.
En'V?r ronden: 1. Bent Larsen (Den) 3
J>n Timman (Ned) en LJubomlr Lju-
'ïkm Z'/J. 4/8- Anatoly Karpov (Rusl).
KJ™*!). UK Andersson, (Zwe), Lubomir
r' en Le-Tjewski (Rusl). 9/
'«l (Rusl). Vlastin. T;
(Joeg) eu Svetozar Oligoric 1L.
GENUA De Italiaan Francesco
Moser heeft de proloog van de Ronde
van Italië, een individuele tijdrit over
7,5 kilometer, gewonnen. De Italiaan
se kampioen legde het parkoers in de
straten van Genua af in 9 minuten en
13 seconden. De Noorse tijdritspecia
list Knut Knudsen eindigde met een
achterstand van vier seconden als
tweede. Moser zette zijn voornaamste
concurrenten, de Fransman Bernard
Hinault en Giuseppe Saronni, op ach
terstand.
Hinault, die geen specialist is in de
korte tijdritten, verloor echter slechts
zes seconden en eindigde daarmee als
derde. Saronni werd op achttien se
conden vierde. Roy Schuiten bezette
de gedeelde zevende plaats op 25 se
conden.
Uitslag proloog: 1. Francesco Moser (ïta) 7,5 km ln
9 min 13 sec., 2. Knut Knudsen (Noo) op 4 sec., 3.
Bernard Hinault (Fra) op 6 sec.. 4. Oluseppe
Saronni (Ïta) op 18 sec., 5. Giovanni Battaglin (Ita)
op 22 sec.. 8. Tom Prtm (Zwe) op 24 sec., 7 Ex
aequo: Gregor Braun (Wdl), Gtovanbattlsta Ba-
ronchelll (Ita) en Roy Schuiten (Ned) allen op 25
sec.. 10. Claudlo Torelli (Ita) op 28 sec.. 11. Roberto
Vlsentlnl (Ita) op 28 sec., 11. Roberto Visentlnl
(Ita) op 29 sec., 12. Carmelo Barone (Ita) op 31 sec.
13. Bemt Johansson (Zwe) op 32 sec.. 14. SUvano
ConUnl (Ita) op 34 sec.. 15. ex aequo: Bruno Leall
(Ita) en Bert 8cheunemann (Ned) belden op 35
sec., 17. Alfredo Chlnettl (Ita) op 36 sec., 18. ex
aequo: Jean-Rene Bemaudeau (Fra) en Marlo
Beccla (ïta) belden op 37 sec.. 20. Sergio Parsanl
(Ita) op 38 sec.
CHANTELOUP De Fransman
Raymond Martin heeft de zesde
„Kllmmerstrofee" gewonnen. Martin
legde het parkoers af in 3 uur 22
minuten en 12 seconden. Hij had een
voorsprong van tien seconden op zijn
landgenoot Regis Ovion. die tweede
werd. Joop Zoetemelk, vorig jaar win
naar in Chanteloup, kwam ditmaal
niet verder dan de elfde plaats met
een achterstand van 3.01 op Martin,
zijn vroegere ploeggenoot.
Uitslag: 1. Raymond Martin (fra.) 10S km In 3 uur
22 min. en 12 sec.. 2. Regis OvIon (Fra.) op 10 sec..
3. Robert Millar (OBr) op 1.12. 4 René Blttlnger
(Fra) op 1.18. 5. Sven-Ake Nllsson (Zwe) op 2.55.
11. Joop Zoetemelk (Ned) op 3.01.
IJSSELSTEIN Bert Oosterbosch
van de formatie van Peter Post heeft
de profronde van IJsselstein gewon
nen. Oosterbosch legde de 100 kilo
meter af in 2 uur 10 minuten en 24
seconden. HIJ versloeg ln de eind
sprint Johan van der Meer, die twee
de werd.
Uitslag: 1. Bert Oosterbosch 100 km In 2 uur 10
min. en 24 sec., 2. Johan van der Meer z t.. 3 Aard
van den Hoek op 12 sec., 4. Jacques Verbrugge, 5.
Jos Lammertlnk. 6. Cees Priem. 7. Leo van Vliet, 8.
Hans Langertjs, 9. Jan Allng. 10. Peter Oodde.
HANNOVER René Kos heeft na de
eerste dag de leiding in de amateur-
wielerronde van Nedersaksen, die uit
vier etappes bestaat. De proloog over
4,8 kilometer werd gewonnen door
Liepintsje uit de Sowjet-Unie in een
tijd van 5 minuten en 50 seconden. De
eerste etappe leverde een overwin
ning op voor Kos, die de sprint won
van een kopgroep van twaalf renners,
onder wie Geert Schipper.
LUXEMBURG Johan Kuiken is
winnaar geworden van de tweede
etappe van de Pijl van het Zuiden.
Hij reed de afstand van 80 kilometer
van d'Esch Sur Alzette naar Ettel-
brück in drie uur, 22 minuten en 31
seconden en had een voorsprong van
bijna vier minuten op nummer twee,
de Zwitser Jean-Louis Schneiter.
Kuiken is door deze overwinning lei
der geworden in het algemeen klasse
ment
In het Amerikaanse football, die
échte mannelijke sport dus, die
nauwelijks door drie dozijn Neder
landers begrepen wordt, is een
coach geweest die Vince Lombar-
di heette. Een, naar ik gelezen en
gehoord heb, formidabele man die
sport beleed op een manier die
anderen het hoofd deed schudden.
Lombardl coachte de Green Bay
Packers naar een aantal kampi
oenschappen, maar verloor ook
wel eens wat wedstrijden. En dat
laatste kon volgens hem niet.
Want de gulden regel van Lombar
dl was: „Winning is not every
thing, it's the only thing". Per jaar
komt dat gezegde ongeveer in
drieduizendvoud in Amerikaanse
sportcommentaren terug. Winnen
is niet alles, het is het enige dat
telt.
Eergisteravond liep Arsenal-spe-
ler Graham Rix op de bal af. De
beslissing van de voetbal Europa
Cup Il-finale zat er aan te komen.
Rix mocht niet missen en moest
vanaf elf meter gewoon die bal er
in lellen. Dan was er voor hem
niets aan de hand, dan bleef hij
ook winnen. De Engelsman liep
toe en maakte vlak bij de bal
gekomen een soort schijnbewe-
ginkje. Een uiterst guitig trekje,
eigenlijk zeer Brits, voor een der
gelijk belangrijk moment. Het
ging immers om winst of verlies.
Daarna volgde het echte schot en
de Valencia-doelman Pereira viel
goed en van voetballer werd Rix
ineens verliezer. En dat kwam
aan.
Het zal wel een vreemde kronkel
ln mijn gedachten of zelfs in mijn
karakter zijn maar ik zie veel lie
ver verliezers dan winnaars. Een
beetje macaber misschien maar
het medelijden is lekkerder dan
het vaak zo verschrikkelijk cliché
matige gejuich van de overwin
naars. Blijheid, zeker ook om te
zien, is erg leuk maar het gezicht
van een sportman die zojuist ver
loren heeft draagt veel meer spo
ren van menselijke waarden.
Televisieregisseurs, waar ook ter
wereld, hebben ook oog voor dra
ma, maar kunnen dat niet altijd
verkopen omdat het volk jubel
wil. Toch deed de vaak slordige
waalse Belg woensdagavond erg
zijn best na afloop. Die bank van
Arsenalspelers, die drie kerels die
daar, nadat Rix die penalty ge
mist had, met volslagen lege kop
pen zaten. Met ogen waaruit vol
slagen niets straalde, hoewel stra
len eufemistisch klinkt. Verlies te
kent, neen snijdt. Verlies doet pijn
tot in de diepste vezels 'van jé lijf,
verlies is wurgend. Want je zal
maar ArSenal-speler zijii. Zater
dag tegen Westham afgetroefd en
ln het overvolle Wembley-stadion
als verliezer die trap op moeten
klimmen. Niets is zo vernederend
als dat medailletje van de tweede
plaats. Zeker in de Cup Final. En
dan sta je een paar dagen later
voor je goeie fatsoen in Brussel en
weer moet je als tweede ploeg die
trap op. Het gejuich is voor een
ander, jij loopt slechts in een soort
van cocon naar boven. Een cocon
waarin pijn overheerst.
Je voelt je verkrampte spieren en
je blessures vaag op de achter
grond, er suist iets door je hoofd,
meer is er niet. Met moeite pers je
een vage imitatie van een glim
lach uit je kaken als iemand je iets
geeft en dan loop je verder, ge
woon achter je voorganger aan.
Naar de kleedkamer. En daar
heerst een volslagen morbide
stemming. Twee bestuursleden
slaan je op de schouders en probe
ren iets te zxeggen van „goed ge
speeld" of „volgende keer beter".
Dat alles hoor je nauwelijks, je
zoekt een plaatsje en je gaat zit
ten. Rond je heen heerst stilte,
overheersende stilte. Al je maatjes
zitten te zitten en meer ook niet.
Zo verging het Arsenal en zo ver
ging het ook de spelers van het
Nederlands basketbalteam dat af
gelopen zaterdag in de namiddag
uitgeschakeld werd door West-
Duitsland in een poging om de
finale-pool van het pre-olympisch
basketbaltoernooi in Zwitserland
te halen. De wedstrijd liep naar
zijn eind, de Duitsers gingen win
nen en aan de laatste acties van de
Nederlandse spelers was te zien
hoe hard de klap wel aan kwam.
Men holde wat verwilderd achter
de Duitsers aan, en toen ging de
toeter. Wedstrijd gespeeld, Neder
land uitgeschakeld. Wat toen nog
restte was een leegte, die de Arse-
nal-spelers ook voelden woens
dagavond. Die iedere verliezer in
een belangrijke sportwedstrijd te
genkomt. De hoofden zakten «n
en masse zocht men de spelers-
bank op. En daar zaten ze dan.
Handen onder het hoofd en ge
dachten heel erg ver weg. Nie
mand zei wat, iedereen bleef zitten
en keek met duffe ogen de wijde
wereld in. Verlies dus, het ergste
dat er zo ongeveer bestaat.
Ik herinner me een uitwedstrijd
yan mijn oude basketbalclub Fla
mingo's, negen jaar geleden nu, in
Madrid tegen het toen wereldbe
roemde Real. De thuiswedstrijd
was met twee punten verloren ge
gaan en wij presteerden in Madrid
vrijwel het onmogelijke door de
wedstrijd daar te winnen. Maar
het saldo was na veertig minuten
basketbal slechts één punt en de
totaalzege ging dus naar de zeer
verheugde Spanjaarden. De mo
menten van na die wedstrijd krijg
ik nog immer voor op het netvlies
als lk de tijdmachine indruk. Die
grote kleedkamer, wit gekalkt met
lage banken die langzaam volliep.
Met al mijn vriendjes, balend en
kapot. Gewonnen en toch verlo
ren, het allerergste dus. Het gevoel
van toen was onvoorstelbaar.
Eén puntje verschil, meer niet. En
iedereen zweeg. De coaches ble
ven een tijdje buiten de deur en
binnenin was het stil. En het bleef
ook stil. Sommige spelers pakten
een sigaret, anderen knipten
zwachtels rond hun enkels weg. Ik
had een dikke keel en ik weet nog
dat ik tegen tranen moest vech
ten, later, na wat gesprekken
bleek dat anderen dat ook had-
door Mart Smeets
den. Er werd zo binnensmonds ge
vloekt en langzaam schoof ie
mand de beroemde cocon weg. De
eerste stapte op voor een douche.
.Gesproken werd er nog niet. De
deur ging vervolgens open en in
het kielzog van onze toenmalige
voorzitter kwam een keurig in zijn
eerste grijs uitgedoste heer
binnen.
De Nederlandse ambassadeur in
Spanje. En wist die man veeL Hij
koos zijn woorden met zorg, ging
iedereen langs en maakte zijn
complimenten voor de inzet. Het
was een volslagen idiote situatie,
waar ook nog om gelachen werd.
Maar dat pas na afloop. De mees
ten van ons stonden naakt en
Frank Kales, onze aanvoerder die
als eerste werd voorgesteld aan de
ambassadeur, zie nog zo iets van
„Sorry, dat ik u zo wijzend op
zijn blote lijf tegemoet treedt".
Maar die ambassadeur zei toen
ook iets over winst en verlies, dat
me altijd bij zal blijven. De naam
van de man is mij nooit geworden,
wel zijn woorden die hij tegen mij
zei: „In iedere nederlaag zit een
overwinning, denk daaraan voor
later."
Die avond, maar wel veel later,
werden we stevig door Koning Al
cohol in de armen genomen en
deed Jeroen Bosch ook nog zijn
best om allerlei vreemde figuren
rondom ons te formeren. Verlies
komt in de late avonduren hele
maal aan. Je verliest jezelf gewoon
even, heel anders dan wanneer dat
gebeurt na een overwinning. Die
spelers van Arsenal, die heren van
het Nederlands basketbalteam, en
al die andere duizenden die de
afgelopen dagen verloren, het
kwam allemaal op vrijwel dezelfde
manier aan. Alleen bij sommigen
staat er een televisiecamera bij of
zijn er journalisten die het verta
len. Verlies doet pijn en niemand
vindt pijn echt leuk. Henk Wul-
lems niet, de trainer van Vitesse
die erg reël voor de tv-camera uit
legt waarom hij verloren heeft.
Barry Hughes niet, die met bijna
omfloerste stem melding maakte
van het feit, dat hij misschien nog
wel een aardige ploeg heeft, maar
dat er toch verloren werd en dat
degradatie het gevolg moest zijn.
En al die andere sporters die niet
voor de buis kwamen, en toch ver
loren, zij allen haten het begrip
verlies.
Russische ijshockeyspelers wer
den eens na een verlieswedstrijd
voor een straftraining van ander
half uur op het ijs gehouden. Tot
dat zij kotsend en met kapotte
lijven naar de douche toe moch
ten. Wielrenners zoeken na verlies
in de tas van de excuses, aflopen
de achterbanden of de verkeerde
waaier gekozen. Andere sporters
roepen dat zij de vorm van de dag
_ven niet hebben. En Vince Lom-
oardi? Die Amerikaanse Godfa
ther van het football? Die kwam
na een verlieswedstrijd in de spe
ersbus binnen en zei gedurende
ae eerste uren helemaal niets. Hij
blikte naar buiten, blikte dus in
het duister en zag niets, hij was
niets en wilde niets zijn, de wereld
bestond voor hem niet meer. En
pas een dag later was hij aan
spreekbaar. In zijn coach-kamer-
*.je waar met;grote letters op de
deur stond: „Winning is not every
thing,, it's the only thing!"
MEDAN Het Nederlandse
amateurelftal heeft het internationa
le Maran-Halimtoernooi gewonnen.
In Medan versloeg de Nederlandse
voetbalploeg Birma in de finale met
4-2. Gienus Meyerink (Emmen) en
Piet Scheeper (Geldrop) maakten ie
der twee doelpunten. De wedstrijd
werd bijgewoond door 40.000 toe
schouwers.
