'Nu kiezen voor de middenschool'
Wbeda geeft 'illegalen'
tien dagen langer kans
T
e
commentaar
breien, dat was mannenwerk
'rouw
,ut in de wonde
1 e. Canadezen
Commissie aan de vooravond van kamerdebat:
-
'I
haast verloren
eend
opschieten
II IOAG 9 MEI 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
SOI
- prekend op een moment dat
er,ng een parlement met pijn in
hart hebben berust in de af-
I ak van een groot deel van de
II ie scheepsnieuwbouw en off
f re activiteiten, wrijft minister
1 jnman van verkeer en water-
!I li nog even een schepje zout in
wonden In uiterst laconieke
loordingen maakte hij bekend
prestigeobject bij uitstek, na
lik de bouw van een mattenleg-
Iion voor het fundatiegebied
de Oosterscheldekering. aan
Duitse bedrijf Howaldtswerke
;,cl te hebben gegund.
nschijnlijk lijkt de minister
mec te hebben gehandeld vol-
het gezonde principe dat de
Itrlandse overheid (met inacht-
ni ning uiteraard van de kwaliteit)
ir orders zo goedkoop mogelijk
gl zien onder te brengen. En
erdaad, het valt niet te ontken-
i dal het Duitse bedrijf als goed-
v ,pSte inschrijver uit de bus is
omen. mede dank zij financiële
Jj m van de Duitse overheid,
li
daar komen nog een paar din-
i bij Zo heeft de minister eerst
1, delijke verwachtingen gewekt
i de order gegund zou worden
I i het Nederlandse IHC-concern.
In een later stadium heeft de
lister zich ook in het buitenland
II rienieerd en toen bleek dat het
itse bedrijf het ponton goedko-
J. B deel van de Canadese bevrij-
ri van 1945, toen onderdeel van
a (tallieerde strijdmacht in West-
ropa. is na 35 jaar in
iaJderland ontvangen. Zij keerden
3 fier meer in Amsterdam en Nij-
t gen terug en ervoeren een harte--
'e; heid, die het uitbundige welkom
jr' i weleer evenaarde,
no
hebben zich hartverwarmende
Jt telen afgespeeld, waarbij ook
2 igeren zich niet onbetuigd heb-
gelaten. Amsterdam, de stad
de vele gezichten, toonde zich
JJln zijn beste kant.
j een mengeling van dankbaarheid
per zou kunnen vervaardigen. IHC
toonde zich daarop bereid zijn
winstmarge te laten vervallen en
over het nog resterende verschil in
prijs te gaan onderhandelen met
het ministerie van economische
zaken.
Gegeven de steunverlening die de
scheepsbouw alom in de wereld van
overheidswege geniet, was dit een
redelijke gang van zaken geweest.
Tuijnman heeft het resultaat van
dit overleg echter niet willen af
wachten en heeft, tot zichtbare er
gernis van zijn collega Van Aarden-
ne van economische zaken, de or
der toch aan Duitsland gegund.
Men behoeft bepaald geen protec
tionist te zijn om deze handelwijze
van de minister te laken als een
blijk van onverschilligheid jegens
de Nederlandse scheepsbouwbelan-
gen. Sterker nog, Tuijnman beves
tigt het vooroordeel dat rijkswater
staat inderdaad een staat in de staat
is, die zich van de rest van Neder
land weinig aantrekt. Het is spijtig
voor de Nederlande scheepsbouw,
die het toch al zo moeilijk heeft.
Terecht heeft het parlement daar
om gisteen besloten de minister
over deze handelwijze duchtig aan
de tand te voelen. Maar te vrezen
valt dat het parlement de genomen
belissing niet zal kunnen terug
draaien en het bij een verdiende
schrobbering zal moeten laten.
en nostalgie hebben de Canadezen
de plaatsen bezocht, waar een
merkteken van hun jeugd ligt. Ne
derland dankte nu onder geheel
andere omstandigheden deze ve
teranen, die hebben behoord tot
degenen, die Nederland deden her
ademen.
Er zijn oude vriendschapsbandep
hernieuwd, er waren vreugde en
bezinning. Er was een gastvrijheid,
die hen heeft overweldigd. Voor
hen allen geldt de belofte, die zij uit
Amsterdam meekregen: „Onze
dank blijft een oceaan over
bruggen."
itiepartijen toonden zich te-
over de regeling. Zij vin
die veel te beperkt. Hun pogin-
om de minister tot verdere ver-
ig te bewegen, mislukten ech-
Door toedoen van de re ge rings-
ties werden voorstellen ln deze
Is «tag verworpen.
ij" irter Albeda erkende, dat de rege-
een element van discriminatie
hint .Waar dat zou ook gelden voor
Iets ruimere regeling," zei hij. Er
wijzend dat ook de oppositie een
ilarisatie voor alle illegalen
;P Ijst.
bewindsman zei, dat is gekozen
r een beperkte regeling, om te
ff komen dat onder illegalen zowel
werkgevers nieuwe onzekerheid
staat Hij wees er op, dat de voor-
rfen die nu zijn gesteld een ge
melijke controle mogelijk maken.
[e< voornaamste bezwaar dat de op-
jM W aanvoerde is, dat een illegaal
0; voor een werk- en verblijfsvergun-
door Piet Hagen
We kunnen niet langer om de
hete brij heen: regering en
parlement moeten nu een uit
spraak doen over de wense
lijkheid van een midden
school. Dat standpunt heeft
de commissie-middenschool
ingenomen aan de vooravond
van het Kamerdebat over de
toekomst van het voortgezet
onderwijs.
De Tweede Kamer bespreekt volgen
de week het ontwikkelingsplan voor
het voortgezet onderwijs, waarin mi
nister Pais en staatssecretaris De
Jong voorstellen om een tweejarige
brugperiode ln te voeren. Afzonderlij
ke schoolsoorten kunnen blijven be
staan, maar het basisprogramma
moet ln de eerste twee leerjaren ge
lijk zijn. Vóór het veertiende jaar
moet het onderwijs selectievrij
worden.
Het ontwikkelingsplan heeft een hef
tige discussie los gemaakt. Sommi
gen vinden dat het voorstel te ver
gaat, anderen zeggen dat het niet ver
genoeg gaat; niemand lijkt enthousi
ast. Tot degenen die het plan maar
halfslachtig vinden behoren in ieder
geval de zeven leden vande commis
sie-middenschool. Deze commissie
werd ln 1973 geïnstalleerd door oud-
minister Van Kemenade om de rege
ring te adviseren over de opeet en
voortgang van de experimenten met
de middenschool. Al in 1970 had de
anti-revolutionaire staatssecretaris
Grosheide deze experimenten in het
vooruiMcht gesteld.
De eerste experimentele midden
scholen begonnen in 1976. In augus
tus 1976 kwam het aantal experimen-
teerscholen op acht. Nog eens zes
scholen zijn betig met de voorberei
ding van een experiment
Aanvankelijk waa het de bedoeling
om ongeveer in 1965 te beslissen over
de invoering van de middenschool.
Dan zijn de eerste resultaten van de
experimenten bekend en Is een enigs
zins afgewogen oordeel mogelijk.
Maar volgens de commissie-midden
school hebben minister Pais en zijn
staatssecretaris nu een kink in de
kabel gebracht. Zij laten de midden
school-experimenten weliswaar vro
lijk doorgaan, maar niemand weet
waartoe die proefneming nog kan lei
den, als het parlement het ontwikke
lingsplan van de regering overneemt.
Twee bestuursleden van de commissie middenschool. Links secretaris Ed Veenstra, rechts voorzitter
Hans Jacobs.
Vandaar dat de commissie-midden
school nu om duidelijkheid vraagt.
Voorstellen
De voorstellen van de commissie ko
men er in het kort op neer dat
regering en poarlement zich in
principe uitspreken voor een ontwik
keling in de richting van minstens
drie jaar geïntegreerd voortgezet on
derwijs
In 1985 een kaderwet wordt ge
maakt die de verdere ontwikkeling
een wettelijk basis verschaft
alle reeds lopende projecten (brug
klasproject, mavoproject enz.) en het
experiment-middenschool gebundeld
worden in één plan
er één onafhankelijke adviescom
missie komt voor de vernieuwing van
het onderwijs aan leerlingen van 12
tot 15 Jaar.
De commissie-middenschool zou zelf
liever gewacht hebben met het vra
gen van een pollUek Ja-woord tot het
moment waarop een behoorlijke ver
slaggeving van de experimenten op
tafel ligt. Maar nu haar die tijd niet
wordt gegund, acht zij een principe
uitspraak ten gunste van de midden
school toch verantwoord. De meeste
geïndustrialiseerde Landen zijn ons al
op deze weg voorgegaan en de eerste
resultaten van de experimenten in
eigen land zijn op z'n minst hoopvol,
meent de commissie.
Water in de wijn
Om toch enigszins aan te sluiten bij
de politieke werkelijkheid heeft de
commissie wel enig water in de wijn
gedaan. Het zo belaste woord mid
denschool ls vervangen door de voor
krantekoppen onbruikbare term „ge
ïntegreerd voortgezet onderwijs". In
plaats van een vierjarige midden
school wordt nu een middenschool
van tenminste drie Jaar voorgesteld.
En bovendien wordt rekening gehou-
fui onze parlementsredactle
9 HAAG Werkgevers die voor hun illegale gastarbeiders
werkvergunning villen aanvragen, krijgen hiervoor tien
,sn langer de tijd. De aanmeldingstermijn wordt verlengd
27 mei. Minister Albeda van sociale zaken kwam met dit
ije tegemoet aan de wens van een meerderheid in de
ede Kamer, die op verzoek van de socialist Buurmeijer
spoeddebatje wijdde aan de overgangsregeling die de
J voor een beperkt aantal illegalen heeft getroffen.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon
nlng ln aanmerking wil komen een
jaar en tien maanden onafgebroken
bij eenzelfde werkgever moet hebben
gewerkt. Volgens PvdA, D'W en PPR
komt dit haast niet voor.
Minister Albeda zei, dat voor deze
termijn is gekozen om enige zeker
heid te verkrijgen dat de werkgever
de werknemer in dienst wil houden.
In de Mozes en Aironkerk in Amster
dam zijn gisteren ongeveer 180 illega
le buitenlandse arbeiders in honger
staking gegaan uit protest tegen de
dinsdag gepubliceerde overgangsre
geling. Hun actie zal 48 uur duren.
Vandaag zal ook een groep illegalen
in Rotterdam een hongerstaking be
ginnen.
Volgens het actiecomité dat de illega
len steunt, heeft de regering onder
druk van het parlement een regeling
getroffen, maar heeft zij duidelijk la
ten merken dat zij daar eigenlijk
niets voor voelde.
den met een zeer geleidelijke groei in
de richting van selectievrij onderwijs
tot het zestiende jaar.
Toch zullen tegenstanders van de
middenschool tegenwerpen dat een
ja-woord op dit moment een sprong
in het duister is. Niemand kan ons
immers nog vertellen hoe zo'n mid
denschool er precies uit zal zien. We
weten ook niet wat een dergelijke
vernieuwing voor extra kosten met
zich meebrengt en nog minder of dat
geld beschikbaar is. En wie garan
deert ons. dat het mogelijk is kinde
ren na de lagere school nog drie Jaar
bij elkaar te houden?
Verkeerd
Ed Veenstra, secretaris van de com
missie-middenschool. kent die be
zorgdheid ook wel. „Maar ik denk dat
de mensen een verkeerde voorstelling
hebben van dat "bij elkaar houden'
van kinderen met uiteenlopende be
gaafdheden. Er wordt nog altijd ge
dacht dat al die kinderen op een
middenschool drie Jaar lang precies
hetzelfde moeten doen. De bedoeling
is juist dat dit niet gebeurt. Op een
middenschool zullen kinderen op hun
eigen niveau werken, ze zullen hun
eigen keuzen kunnen maken. Het ver
schil met het bestaande schoolsys
teem is alleen, dat die keuzen nooit
onherroepelijk zijn."
Voorzitter Herman Jacobs voegt
daaraan toe: „Veel mensen stellen
zich bij 'differentiatie binnen klasse-
verband' voor, dat kinderen worden
opgedeeld in kleine groepjes die ieder
op eigen niveau wiskunde of Frans
doen. Net zoals je dat wel op lagere
scholen ziet Maar dat is slechts een
van de vormen van differentiatie. Er
zijn ook andere manieren. Bij de soci
ale vakken zie je nu al dat scholen
leerlingen van verschillende begaafd
heden samen later werken aan de
uitvoering van eenzelfde project.
Elke leerling kan dan op zijn eigen
wijze een bijdrage leveren. Ook een
vak als wiskunde leent zich voor een
'gevarieerde aanpak, dat heeft het les
materiaal van het wiskunde-instituut
in Utrecht wel bewezen. En zelfs voor
de moderne talen zijn methodes in
ontwikkeling, die het mogelijk ma
ken, dat heel verschillend getalen
teerde kinderen samen Engels of
Frans doen. Ik zeg niet dat we precies
weten hoe het allemaal moet. Maar er
zijn aanzetten in de goede richting.
Ook leerlingen die nu naar het lager
beroepsonderwijs gaan kunnen dan
Frans doen."
Het zijn schone idealen, maar zal
daar in de praktijk iets van terecht
komen? Zuilen zich binnen die ene
middenschool toch niet stromen afte
kenen van verschillend niveau? Ja
cobs en Veenstra weten dat dergelij
ke verschijnselen zich ook in het bui
tenland voordoen en ze hebben niet
de illusie dat je door middel van een
wet alles kunt regelen zoals je het zou
willen.
„Het is natuurlijk niet de bedoeling
dat er binnen de middenschool weer
aparte schooltjes ontstaan." zegt
Veenstra. „Naar onze overtuiging
hoeft dat ook niet. Ik zeg niet dat
onderwijs geven aan gemengd sa
mengestelde groepen makkelijk is.
Maar met een goede begeleiding en
bijscholing is het mogelijk. Dat be
wijzen de lopende experimenten. En
de voordelen van zo'n aanpak moeten
de leraren aanspreken. Het is toch
ontmoedigend om te zien dat nu elk
jaar meer dan dertigduizend kinde
ren zonder diploma de school verla
ten? Of dat zestig procent van de
leerlingen één of meer keren blijft
zitten? Leraren, ouders en leerlingen
hebben er toch alle belang bij, dat het
onderwijs zo wordt ingericht dat nie
mand boven of onder zijn niveau
hoeft te werken?"
Kén het?
Veel leraren zullen dat wel beamen,
maar of ze geloven dat het kan, is een
andere kwestie. Zeker in klassen van
25 of 30 leerlingen hoef Je niet met
nieuwe onderwijsvormen aan te ko
men, zeggen ze.
Jacobs: „Ik ken dat bezwaar en als er
geld genoeg ls, ben ik ook best voor
verkleining van de groepsgrootte.
Maar ik weet niet of dat het eerste is
wat we moeten doen als er meer geld
beschikbaar komt. Ik denk dat je
eerst moet kijken hoe het onderwijs
georganiseerd is. Een paar leraren
meer of minder ls niet het belangrijk
ste. Het gaat erom wat je roet die
extra mankracht gaat doen. Wanneer
geef Je les in grote groepen, wanneer
in kleine groepjes of individueel? Wat
doe je aan begeleiding? Wat is de
plaats van de mediatheek? Hoeveel
uur per dag ls de leraar op school?
Hoeveel vakken bied je aan en hoe
veel daarvan zijn verplicht? Pas als je
dat allemaal weet, kun je beoordelen
of er meer leraren nodig zijn."
Erg concreet wil Jacobs niet worden,
juist omdat hij het aan de scholen
zelf wil overlaten hoe zij de midden
school vorm geven. „Ik wil niet bij
voorbaat uitgaan van lessentabellen
en vakkenindeüngen. Dat is juist de
ellende van het bestaande systeem-
Een leerling op de lagere technische
school mag geen Frans doen. Dat is
onmogelijk. Wij zeggen: geef de scho
len de vrijheid om iedereen Frans te
geven. En laat omgekeerd leerlingen
die nu op de mavo of havo zitten ook
wat technische vorming krijgen. Ver
breed het aanbod en laat de leerlin
gen zelf hun weg kiezen."
Né middenschool
Over het onderwijs dat op de midden
school volgt, zegt het nieuwste advies
van de commissie-middenschool wei
nig. Hoe stellen Jacobs en Veenstra
zich dat voor? Ed Veenstra: „Na een
driejarige middenschool zou je kun
nen kiezen tussen een beroepsoplei
ding die minstens twee jaar duurt
(een elfjarige leerplicht is dan vol
doende) en een algemeen vormende
opleiding van drie Jaar. Dat betekent
dat Je na zes jaar voortgezet onder
wijs toegang krijgt tot het hoger on
derwijs. Voor de groep die nu havo
doet is dat een jaar langer, maar als je
kijkt hoeveel leerlingen de havo nu in
vijf Jaar halen, hoef Je je daar geen
zorgen over te maken.''
Voor de leerlingen die naar het be
roepsonderwijs gaan zou de leer
plicht nauwelijks langer worden (nu
bestaat er al een tweedaagse leer
plicht voor het elfde schooljaar) en
het voordeel zou zijn, dat ze een bre
dere en meer afgeronde opleiding
krijgen. Maar zullen de leerlingen die
later naar een universiteit willen wel
het vereiste niveau halen, wanneer zij
na de middenschool nog maar drie
Jaar overhouden? Algemene technie
ken, creatieve vakken, sociale vor
ming, dat is natuurlijk prachtig,
maar gaat dat toch niet ten koste van
Wiskunde-n, natuurkunde. Frans of
Latijn?
Jacobs: „Ik denk dat zes jaar genoeg
is. Het onderwijs zal wel anders zijn,
maar niet minder. De denk dat intel
lectueel knappe kinderen in het hui
dige systeem tekort komen. Ze leren
veel. maar ze kunnen die kennis niet
creatief gebruiken. Het zijn zwanen
met een hals vol kennis, die ze op-
spulten als daarom gevraagd wordt.
Mijn hoop is dat ook deze groep meer
tot haar recht komt. als het vor
mingsaanbod wordt verbreed en het
accent meer komt te liggen op de
manier waarop je kennis verwerft en
gebruikt dan op de kennis zelf."
Adam en Eva wisten nog niet dat
een gebreide lap veel handiger
was dan een vijgeblad. Hoe zou
den ze ook. zonder de kennis van
gesponnen wol en breipennen?
Wie wèl met breien begonnen is
en wanneer, dat is niet bekend.
Ergens in het grijze verleden
moet iemand ooit eens twee stok
jes en een draad ln handen gehad
hebben en al spelend ontdekt,
dat je op zo'n simpele manier zelf
lappen textiel kon maken. Bij
zonder ingenieus bedacht, want
het resultaat zal minstens even
voortreffelijk zijn als wat er uit
ingewikkelde machines komt, en
vaak zelfs veel persoonlijker.
Typisch vrouwenwerk, wordt er
nu over breien gezegd, terwijl het
oorspronkelijk mannen geweest
zijn die de kunst machtig waren
en aan anderen doorgaven. Een
grote misvatting dus en een be
wijs dat minstens één van die
werkjes die tegenwoordig aan
vrouwen toebedacht worden, ten
onrechte beschouwd wordt als
iets waar een man zich maar be
ter niet aan kan bezondigen; wie
weet hoeveel meer er nog zo zijn.
Geen man zal nu een breiwerkje
meenemen ln de trein (zoals som
mige vrouwen doen), ook niet als
hij handwerken leuk vindt
want zulke mannen zijn er na
tuurlijk nog wel. En al die man
nen die eüs jongetje bedsokken
en dassen gebreid hebben (dat
moeten er heel wat geweest zijn)
willen daar nu niet meer over
praten. Terwijl het omgekeerd
niet gek gevonden wordt, als een
vrouw plezier heeft ln timmeren.
De geschiedenis van dit nuttige
handwerk is nooit beschreven.
Aangenomen wordt, schrijft Wil
van Soest-Zemel ln het tijd
schrift „Goed Handwerk", dat in
het begin van onze jaartelling
rondtrekkende nomaden het
breien beoefenden en de kooplui
die ze onderweg tegenkwamen,
de techniek bijbrachten. Die
moeten, til hobbelend op him ka
melen, hebben zitten breien en
hun klanten, vaak zeelui ln ha
venplaatsen, geleerd hebben hoe
het kunstje ln elkaar zat. Het is
duidelijk: mannen vonden breien
toen hevig interessant, en onge
twijfeld hebben die zeelui hun
nieuw verworven vaardigheid
over de rest van de toen bekende
wereld verspreid. Dat er in de
eerste of tweede eeuw al gebreid
moet zijn wordt afgeleid in uit
archeologische vondsten. Het
oudst bekende breiwerk, gevon
den in Syrië, dateert van 256. Ook
in Egypte, in de graven van de
Kopten, zijn stukken breiwerk
gevonden. Desondanks blijft het
gissen naar de oorsprong van het
breien, schrijft mevrouw Van
Soest.
Vast staat, dat aan het eind van
de middeleeuwen in heel Europa
werd gebreid. Ook vrouwen zul
len toen wel meegedaan hebben,
maar nog steeds was het in de
eerste plaats mannenwerk. Er
kwamen zelfs gilden voor brelers,
en een speciale, zesjarige brel-
opleiding: drie jaar om te leren
breien en drie jaar om te reizen
en elders vakkennis op te doen.
De exameneisen waren niet mals:
de leerling kreeg dertien weken
om een karpet van vier ellen in
het vierkant te maken, waar bloe
men. bladeren, vogels en andere
dieren in natuurlijke kleuren in
verwerkt moesten zijn, verder
een baret, een wollen buis en een
paar kousen. Sommige gilden eis
ten dat die drie kledingstukken
„gevold" werden, vervilt, zoals
Franse baretten nog steeds ge
maakt worden.
„Ga JIJ maar breien", werd en
wordt misschien nog wel gezegd
tegen meisjes en vrouwen die
zich met „mannenzaken" wilden
bemoeien. Zo kreeg het breien
langzamerhand het etiket van
een „dom werkje" en dat was dat
natuurlijk net iets voor „domme
vrouwen." Nu weten we dan ho
pelijk allemaal dat dat onzin is.
Bijna heeft de 29-Jarige Zuid-
Afrikaan Austin Stevens een we
reldkampioenschap én zijn leven
verloren. Op 29 maart heeft hij
zich vrijwillig laten opsluiten in
een kooi met achttien dodelijke
gifslangen, in een poging het we
reldrecord van zijn landgenoot
Peter Snyman te breken, die het
vorig jaar vijftig dagen met gif
slangen uithield. Vijftig kilome
ter verderop, ook in de provincie
Transvaal, stapte op 3 april de 34-
jarige Zuid-Afrikaan Johannes
Mothermane in een glazen ver
trek met vijftien levensgevaarlij
ke reptielen en met hetzelfde
doel als Stevens.
Gisteren leek de wedstrijd voor
Stevens een eind te nemen: op de
ochtend van zijn 41ste dag dronk
hij zijn koffie, praatte wat met
iemand vóór de kool en zette het
lege kopje zonder nadenken
naast zijn bed op de grond.
Prompt schoot er een uiterst gif
tige pofadder onder het bed van
daan die hem in zijn duim beet.
Binnen tien minuten had een
dokter hem tegengif ingespoten,
maar de duim zwol toch op tot
het formaat van een kleine bal
lon. „Hij heeft veel pijn, en elke
twee uur komt de dokter kijken
of het verantwoord ls hem langer
bij de slangen te laten", zegt de
directeur van het slangenpark
waar Stevens zijn recordpoging
doet „Door de snelle toediening
van het tegengif lijkt hij buiten
levensgevaar, maar het laatste
woord is toch aan de dokter. Ste
vens had ook nooit mogen verge
ten eerst onder het bed te kijken
voordat hij zijn hand naar de
grond bracht."
Om óp te schieten (en dus niet
met de klemtoon op schieten)
mogen artsen in Oostenrijk te
genwoordig een blauw zwaai
licht op hun auto voeren. Zo
kunnen ze, indien nodig, net als
politie, brandweer en ziekenwa
gen vliegensvlug de files die op
de weg èn in de weg staan, pas
seren.
De wilde eend die vlakbij de
Iraanse ambassade in Londen op
veertien eieren zat te broeden,
heeft de bestorming van de am
bassade deze week overleefd.
Weliswaar hid ze het even niet
meer toen de ontploffingen en
het schieten in volle hevigheid
aan de gang waren, en was ze
even een ommetje omgevlogen,
maar toen ze terug kwam was het
ergste voorbij en lagen al haar
eieren nog onbeschadigd in het
nest Dat kwam doordat meevoe
lende politiemannen die haar de
dagen vóór de bestorming al met
voedsel en drinken op peil had
den gehouden, de eieren met
schuimrubber beschermd had
den. Ze hadden ook geprobeerd
het moederdier de zenuwen de
baas te laten blijven door haar
extra hapjes en melk te geven
toen het moment daar was, maar
het was de eend toch even te veel
geworden.
Gijzelaar Twee boeren in de
Amerikaanse staat Maine heb
ben geprobeerd hun twee jaar
oude ruzie over de koppen van
hun huisdieren uit te vechten. De
één had op de twee katten van de
ander geschoten omdat ze over
zijn erf liepen, waarop de ander
een eend van de buur boer in gij
zeling nam. Losprijs: 25 dollar
cent per dag. De sheriff heeft
intussen de schietende boer ver
oordeeld. een van de katten is
voor hagelwonden behandeld, de
eend ls elders ondergebracht,
maar de ruzie duurt voort.
Ruilbeurs Zoete-Lieve-Gerri-
tje heet de jaarlijkse internatio
nale ruilbeurs van de 's-Herto-
genbossche Verzamelaarsvereni
ging die zondagochtend om tien
uur de poorten van de Brabant-
hallen in Den Bosch openzet voor
de ruilbeurs-1980. Geruild kun
nen daar worden postzegels,
munten, lucifersmerken, sigaren
bandjes. suikerzakjes, geboorte
kaartjes, ansichtkaarten, stic
kers, mineralen en fossielen. Gra
tis vervoer vanaf het station.
