Oorlogsmonumenten leveren grauwe overdaad
JA'
cnv;
Liefde verrast J
twee treurende!
Onzekerheid over
extra uren radio
De kunst op losse schroeven gezet
Begrafenis
Tito op tv
Beeldhouwkunst niet gestimuleerd door vele opdrachten
Eerst studie zendtijd Teleac
Europacup 1 en 2
direct op televisie
En dan nog
Auto gepoetst...
SPIERPIJN!
Stanco Sticzuk: prettige verwarring
DONDERDAG 8 MEI 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
D<
door Cees Straus
Als straks de verzetsstrijdster
Hannie Schaft alsmede de laatste
ten slachtoffer gevallen minder
heidsgroeperingen met een mo
nument herdacht zijn, dan zal
aan het maken van beelden en
tekens die naar de Tweede We
reldoorlog verwijzen, bijkans een
einde zijn gekomen
Sinds 1945 zijn in ons land honderden
plastieken, plaquettes, gedenkzuilen en
wat dies meer zij onthuld, die allemaal
aan de oorlogstijd en de daaropvolgende
bevrijding refereren. Elke gemeente heeft
daarmee een plaats van samenkomst die,
zoals ook afgelopen zondag weer het geval
was, kan dienen als eindpunt voor eeen
stille ommegang.
Daarenboven staan er
op symbolisch te noemen plekken nog tal
van nationale monumenten die de herin
nering opwekken aan de heldendaden van
bepaalde groeperingen uit de samenle
ving die anders zouden wegzakken in ano
nimiteit. (Opmerkelijk feit: in tegenstel
ling tot andere landen die onder de nazi
laars terechtkwamen, wordt in Nederland
geen centrale plaats toegekend aan het
graf van een onbekende soldaat.)
Overdaad aan kwantiteit dus, maar heeft
het ook, artistiek gezien, veel kwaliteit
gebracht? Vijfendertig jaar ontwerpen
van oorlogs- en herdenkingsmonumenten,
het is langzamerhand tijd geworden om
de balans op te maken. Een balans die, na
heel veel wikken en wegen, een batig saldo
vertoont. Want wie een snelle rondgang
maakt langs de vele monumenten en
dat kan sinds kort in boekvorm kan
hooguit twintig tot vijfentwintig monu
menten ontdekken die de afgelopen de
cennia met kritiek konden doorstaan.
Daarmee wil niet worden gezegd dat al die
overige honderden beeldhouwers nu di
rect een slecht beeld hebben gemaakt.
Wat zij in veel gevallen moesten doen, was
het vervaardigen van een beeld dat be
paald was, niet door een artistieke inge
ving, maar door een reeks van compromis
sen van buitenaf, waar menige kunste
naar zichzelf niet meer in zal hebben ge
vonden.
Al te herkenbaar
Waarom zijn zoveel herdenkingsbeelden
zo weinig interessant, kunnen ze zo slecht
de belangstelling vasthouden? Wat hij
echt slechte beelden steeds weer opvalt, is
dat de makers veel te veel willen vertellen,
dat ze volmaakt abstracte begrippen als
leed, verlies, treurnis, rouw in al te herken
bare vormen willen omzetten. Met banali
teit als gevolg. Bovendien, maar daar zijn
de meeste ontwerpers niet mee vergeven,
het maken van een oorlogsmonument is
zelden een vrije vorm van kunst geweest.
Al te vaak bemoeiden zich er colleges van
gemeenten, uiteenlopende bestuurders of
ad hoc-comités mee, wier streven uiter
aard wel te loven was, maar die van de
toepassing van de plastische kunsten he
laas niet veel afwisten.
Soms gaf de inhoud van een opdracht ook
een afspiegeling van de welvaart van de
tijd waarin het beeld tot stand kwam. Dat
levert in bepaalde gevallen een nogal
tweeslachtige opdracht op: enerzijds
moest het beeld de gedachten aan het leed
opwekken en bundelen, anderzijds kon
het door de toepassing van steeds duurde
re materialen getuigenis geven van het
feit „hoe goed het toch met ons ging."
Het is opvallend dat in weerwil van al die
honderden opdrachten er zo weinig stimu
lansen op de Nederlandse beeldhouw
kunst in haar totaliteit zijn uitgegaan. Er
zijn natuurlijk uitzonderingen - en ze zijn
even veelsoortig als hun aantal maar de
beeldhouwkunst staat hier nog altijd op
een laag peil, wanneer we haar vergelijken
met de schilder- en grafische kunst. Enke
lingen als Marl Andriessen, John Readec-
ker, Jan Wolkers, maar toch ook een Titus
Leeser, een Heieen Levano, Cephas Staut-
hamer en Wim Rijvers, torenen daar bo
venuit.
Maar ze blijven solisten tegen het
decor van een slecht verstaanbaar achter
grondkoor. Het mag nog altijd opmerke
lijk heten dat de Verwoeste Stad, een van
de beste monumenten die een door het
bombardement op Rotterdam opgeroe
pen emotie reflecteert, door een buiten
lander (Zadkine) moest worden gemaakt.
Zijspoor
Voor een belangrijk deel kan de reden dat
•artistieke onvermogen wel in het verleden
worden gezocht. Toen ons land na 1945
weer op de been kwam, kampte het nog
met menige culturele erfenis van voor '40.
Het leven, en daarmee ook de cultuur had
eenvoudig vijf jaar op een zijspoor ge
staan en voor artistieke theorievormin
gen, die in de daarvoor gelegen decennia
zo talrijk waren, was eenvoudig geen gele
genheid geweest. De kunst had net als de
economie een herleving nodig, een injectie
die haar weer veerkrachtig kon maken.
Voor de schilderkunst kwam die al spoe
dig met de Nieuwe Experimentelen, de
Cobra-groep die met een flinke dosis anti-
intellectuallsme de bezem door de spinne-
webben haalde. Ook de dichters hadden
in de vorm van de beweging van de Vijfti
gers hun eigen revolutie, maar de beeld
houwkunst kreeg veel minder nieuwe im
pulsen.
Zij wortelde in een ontwikkeling die al
vanaf de Jaren '20 en '30 bestond en die
toevalligerwijs nauwelijks voor een
vruchtbaar klimaat stond. In die jaren
was prof. Bronner zowat de enige, echte
beeldhouwer die het met zeer weinig „me
dedingers" moest doen. In feite bestond er
voor de oorlog met uitzondering van
misschien Hildo Krop en TJipke Visser
geen echte beeldhouwers-traditie. Wie na
de oorlog moest beginnen, kon dus vrijwel
vanuit een nulpunt vertrekken.
Typisch genoeg was dat geen uitdaging
om te gaan pionieren. De meeste beeld
houwers moeten er verschrikt op hebben
gereageerd, want hun keuze voor vormen,
volumes en materiaal doen uitermate be
houdend aan.
De meesten zijn benauwd
om niet te worden verstaan, ze leggen
alles uit en scheppen daardoor een kako
fonie van emoties die overal naar verwijst,
behalve naar de zuiverheid van het doel
waarvoor het beeld bestemd is. Enerzijds
ontbreekt elk gevoel voor een heroïsche
uitbeelding van het verleden zelfs daar
waar het eventueel gepast had kunnen
zijn anderzijds vervalt men al gauw in
amateurstisch gekeutel zonder duidelijke
uitgangspunten.
Is de hele stoet van herdenkingsmonu
menten representatief voor de Nederland
se beeldhouwkunst in het algemeen? De
laatste jaren hebben zich kunstenaars
ontwikkeld die bezig zijn met drie-dimen
sionale vormen en die nooit een opdracht
voor een oorlogsbeeld hebben gehad of
willen aanvaarden. Sommigen van hen
hebben de plastische kunst een beslissen
de wending kunnen geven. Een uitstraling
van die vele opdrachten is bij hen althans,
nauwelijks terug te vinden. Het heeft er
alle schijn van dat het maken van de
herdenkingsmonumenten zich in de mar
ge van de kunst-ontwikkeling afspeelt.
Wie kennis wil nemen van de vele beelden
die in de afgelopen 35 Jaar aan de oorlog
zijn gewijd, kan daarvoor terecht in „Sta
een ogenblik stilmonumentenboek
1940-1945" van Wim Ramaker en Ben van
Bohemen, een vrijwel complete inventari
sering. Een van de weinige boeken die ooit
zijn gewijd aan onze beeldhouwkunst.
een klap een standaardwerk erbij, dat
weinig te wensen overlaat, al ligt het
zwaartepunt te zeer op de inhoud van het
beeld (c.q. het verzet) en wordt de maker
te kort belicht. Treurig word je er wel van,
al die grauwe overdaad.
Sta een ogenblil stil monumentenboek
1940-1945, door Wim Ramaker en Ben van
Bohemen, 256 blz., prijs bij intekening tot
1 juni 55 gulden, daarna 75 gulden. Uitge
geven door J. H. Kok te Kampen.
In 1951 werd van de hand van J. van
Rappard von Maubeuge in Gorin-
chem dit beeld neergezet. Het op
schrift luidt: Stantvastich is geble
ven myn hert in teghenspoet Mei
1940-1945. Het is een van de vele
beelden die een moeder met kind
laat zien, als uitdrukking van de
rouw van de achtergeblevenen.
ADVERTENTIE
HIJ EN ZIJ DA'S TOCH
GELIJK?
Voor u en voor ons van het CNV na
tuurlijk wel. Maar toch zijn er verschil
len, is er onderscheid in toepassing van
sociale wetten, bij scholing en vorming.
Het vrouwensecretariaat CNV werkt
hard om die verschillen weg te werken.
Daar kunnen we best een helpende
hand bij gebruiken. Juist, die van u. Word
lid van het CNV. Doen. Vandaag nog.
Stuur mi) rud
Postcode.
Plaats:
Beroep:
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM Minister Gardeniers van CRM vindt dal eerst
bestudeerd moet worden welk deel van de radiozendtijd
bestemd wordt voor Teleac, alvorens zij beslist de zendtijduit
breiding op Hilversum 4 met drie uur per dag te laten ingaan.
SAMEN OP DE GOEDE WEG
Christelijk Nationaal Vakverbond
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM - De NOS-televisie zal
de finales om de Europa Cup 1 en 2
voetbal rechtstreeks op de televisie
uitzenden. De twee finalewedstrijden
om de Europa Cup 3 zullen alleen in
een samenvatting te zien zijn in Stu
dio Sport.
De Europa Cup 1 wordt woensdag 28
mei gespeeld tussen HSV en Notting
ham Forest in het Santiago Bema-
beu-stadion in Madrid en is om 20.25
uur op Nederland 1 te zien.
De finalewedstrijd Europa Cup 2 is
woensdag 14 mei tussen Arsenal en
Valencia, en wordt uitgezonden om
20.10 uur op Nederland 1.
De twee finalewedstrijden om de Eu
ropa Cup 3, tussen Eintracht Frank
furt en Borussia Mönchengladbach
zijn vanavond en op 21 mei. Van de
wedstrijd van vanavond beelden in
Studio Sport om 22.40 op Nederland
1.
Speciaal vandaag
De KRO brengt een Ameri
kaanse tv-film „Een op de mil
joen" op het scherm. Het is het
verhaal van de succesrijke
honkbalspeler Ron le Flore
(gespeeld door LeVar Burton).
Ron leeft als jongen in het
Amerikaanse getto van straat
terreur, maar als een van de
weinigen weet hij ervan los te
komen
Ned. 1/19.55
De TROS gaat vrij snel over
tot herhaling van de Engelse
serie Ik, Claudius. Vanavond
de eerste aflevering, waarin
Claudius, keizer van Rome,
aan het eind van zijn leven zijn
memoires schrijft. In de
hoofdrol Derek Jacobi
Ned. 2/21.30
Naar men zegt zijn we in het
IK-tijdperk aangeland. Het
NOS-programma Denk-Beeld
wil daar vanavond dieper op
ingaan. Voor de laatste keer
leidt Freed de Jonge het ge
sprek, waaraan wordt deelge
nomen door Haya van Some-
ren-Downer, de publicist
Emma Brunt, Karei Douven
s.j. en Pierre Janssen. Plaats
van samenkomst: het panopti-
kum Madame Tussaud in
Amsterdm
Ned. 1/22.10
Hoewel de NOS de minister heeft
verzocht uiterlijk 1 april van dit jaar
de zendtijduitbreiding op Hilversum
4, die moet ingaan op 1 oktober, be
kend te maken is dit niet gelukt. Als
reden van deze vertraging geeft de
minister op dat nader bestudeerd
moet worden hoe haar voornemen
een gedeelte van de extra radiozend-
tljd te bestemmen voor Teleac-uit-
zendingen zijn beslag zou moeten
krijgen.
De minister heeft zich daarbij laten
adviseren door de Omroepraad. Deze
stelt in het advies voor dat het voor
Teleac van wezenlijk belang is dat
deze ook over radiozendtijd beschikt
voorts verdere ontwikkeling van de
multi-mediale programmering. De
Omroepraad heeft de minister ook
geadviseerd de zendtijd rechtstreeks
aan Teleac toe te wijzen. De Raad is
tot dit advies gekomen omdat de
NOS niet bereid zou zijn radiozend
tijd voor Teleac te vragen en ook
geen toewijzing van radio-zendtijd
wenst te ontvangen ten behoeve van
Teleac radioprogramma's.
Compensatie
De minister vindt dat wanneer van de
In het Noordbrabants Museum in
Den Bosch is van 23 mei tot 20 juli
een tentoonstelling te zien van werk
van de Italiaanse kunstenaar Geor-
gio Morandl. Belangrijkste onderdeel
van de expositie wordt gevormd door
een tachtigtal etsen die een overzicht
geven van de periode van 1912 tot
1956. Oedurende dezelfde periode is
in het museum een tentoonstelling te
zien van werken die het afgelopen
jaar werden aangekocht. Het betreft
archeologische voorwerpen, schilde
rijen, zilverwerk, glas en porcelein.
De belangrijkste aanwinst van het
afgelopen jaar is een schilderij De
heilige familie van de Bossche Ru
bens-leerling Abraham van Diepen-
beeck, dat onlangs in een Londense
kunsthandel werd gekocht.
Craig Russell, de meesterimitator
van beroemde sterren en bekend van
de film „Outrageous" komt na zijn
succes van vorig jaar terug naar Ne
derland. Op 8, 9 en 10 september
treedt hij op in theater Carré te Am
sterdam, 7 september in de Stads
schouwburg in Utrecht en op 11 sep
tember In de Rotterdamse Schouw
burg. Russell heeft zijn show be
werkt, op sommige punten van een
andere visie voorzien en er enkele
nieuwe interpretaties aan toege
voegd.
Nederland neemt een belangrijke
plaats in op L'image du monde, de
grote internationale tentoonstelling
over de geschiedenis van de cartogra
fie, die van 23 mei tot november in
het Centre Pompidou in Parijs wordt
gehouden. Voor het centrale gedeelte
van de tentoonstelling worden voor
werpen uit ons land gebruikt. De
bruiklenen komen van het Rijksar
chief. geografische en cartografische
instituten en van de stichting Atlas
van Stolk. Een uitgebreide verzame
ling historietekeningen en -prenten
komt van het Historische museum
der stad Rotterdam. Het ligt in de
bedoeling, dat in juni een Eurovisie
uitzending aan de tentoonstelling
wordt gewijd.
voorgenomen radiozendtijduitbrei-
ding van 21 uur per week vijf uur per
week zou worden bestemd voor Te-
leac-uitzendlngen ruim voldoende
zendtijd zou overblijven om de NOS
en de omroeporganisaties coftipensa-
tie te geven voor de zendtijd die zij
hebben ingeleverd bij het bereiken
van de C-status van Veronica.
De Omroepraad zegt er wel gevoelig
voor te zijn dat de uitbreiding van de
zendtijd met drie uur per dag op
Hilversum 4 betekent dat de NOS en
de omroeporganisaties die uren moe
ten vullen met muziekprogramma's.
Een deel van die uren kan daarom
niet worden gebruikt voor gesproken
woord. Toewijzing van radiozendtijd
voor de instructieve omroep gaat ten
koste van de gesproken-woordpro
gramma's van de omroepen.
Marivaux van nabij bekeken
door André Rutten
De markiezin (Thea Korterink) en de jonker (Evert de Jager) ontdekken dat
hun Vriendschap liefde iS.Foto Leo van Vellen.
Er zijn allerlei manieren om spierpijn
op te lopen- Dat is zö gebeurd
Gelukkig is er ook een voortreffelijke
manier om er snel weer vanaf te
komen, inwrijven met Algesal maakt
de spieren los en soepel. Algesal
brandt niet op de huid, geeft geen
vlekken en heeft gelukkig een
heel aangenaam parfum. Zorg dat
u altijd een tube in huis hebt. Algesal
is uitsluitend verkrijgbaar bij apotheker
en drogist. Lees vooraf de gebruiks
voorschriften. Algesal als bewegen
pijn doet.
AMSTERDAM Een nog
jonge markiezin, diep in de
rouw voor haar veel te vroeg
gestorven zeer beminde man,
ontmoet een begrijpende ziel
in haar buurman, een jonker,
eveneens ten zeerste verdrie
tig, omdat zijn beminde hem
en de wereld vaarwel gezegd
heeft en in het klooster is ge
gaan. De twee zielsbedroef-
den sluiten vriendschap,
maar krijgen het daar moei
lijk mee als een jonge graaf
openlijk naar de hand van de
rouwende markiezin komt
dingen. Door die moeilijkhe
den, aangewakkerd door hun
beider bedienden, ontdekken
zij dat hun vriendschap eigen
lijk liefde is.
Dat is de korte inhoud van het blij
spel „La seconde surprise de l'amour"
(1727) van de befaamde Franse schrij
ver Marivaux (1688-1763), die ii
heel lichte stijl ontluikende lii
psychologisch genuanceerd
leedde.
Karst Woudstra, die naam gen
heeft als dramaturg bij produ
van Ger Thijs en bij het Ro-thi
waaraan hij komend seizoen vajU
bonden is, koos dit spel van Mam
voor zijn debuut als regisseia
omstandigheden hebben er toej
dat hij eerder de regie van Sgj
bergs „Pelikaan" op zich genfl
heeft), IV
„Rouw*
n van
door Peter Karstkarel
LEEUWARDEN Om de
maatschappelijke en daar
mee ook artistieke proces
sen die zich in een niet bij te
benen tempo voltrekken
enigszins te hanteren, heeft
een kunstenaar zijn beelden
de middelen, die hij als
het goed is kan aanwen
den om zijn publiek te be
dienen.
Stanco Skiczuk is een Nederlandse
kunstenaar die in zijn jeugd de roe
rige jaren veertig in Joegoslavië
meemaakte, maar die van Roe
meense afkomst is. Hij exposeert
zijn visie op de door dogma's en
vooringenomenheden „gematteer
de" maatschappij bij Galerie Eewal
in Leeuwarden (Eewal 84).
Skiczuk zegt in 1963 te Amsterdam
herboren te zijn na de loutering
door de slogans van de vele politie
ke systemen die hij in Oost-Europa
heeft moeten ondergaan en hij
heeft er geen gezonde dosis arg
waan aan overgehouden. In de gou
aches en schilderijen gaat hij in een
pittige figuratie in op allerlei maat
schappelijke, filosofische (wat is de
verhouding tussen werkelijkheid en
waarheid?) en kunsthistorische
vooronderstellingen. Hij voegt zich
qua onderwerpkeus en stylistiek bij
de groep schilders die de nieuw-
figuratieven genoemd worden (Rei-
nier Lucassen c.s.), maar is directer
en lichtvoetiger dan de anderen. Hij
zet er nu eens met vrolijke stille
vens of genretaferelen, dan weer
met voorstellingen vol bijtende
spot niet zozeer een eigen mening
tegenover, maar exposeert de twij
fel als een medicijn tegen alle tegen
strijdige waarheden die ook de kun
sten eerder vertroebelen dan verhel
deren. Skiczuk zet alles op een vro
lijke wijze op zijn kop.
Onverbloemd gaat hij tekeer tegen
het neoplasticisme van Mondri-aan.
In een stilleven met pastelkleurige
doosjes op een old flnish-tafeitje wil
hij de dogmatische esthetiek en et
hiek van de grootmeester relative
ren en ook in „Elox of het commen
taar" een gouache komt dit onder
werp aan de orde. Zachte, bijna
surrealistische vertalingen van ab
solute neoplasticistische vormen
zijn erin gecombineerd met een
voortreffelijk figuratief portret van
Elox, een herdershond, een portret
als van de supermarktkunst. De
twee elementen uit dit werk becom
mentariëren elkaar.
Beeldend commentaar is er te over
in de nieuwe gouaches van Skiczuk
en hij verhevigt het nog met de
titels die hij belangrijk acht voor
zijn twijfelachtige stellingen. Een
speelgoedvogeltje uit Hong Kong
op een met witte verf weggepoetst
vlak waarin nog enkele kaders te
herkennen zijn kreeg de paradoxale
titel „3-hoek 4-hoek weinig
Elox of het commentaar, een gouache uit 1980 van Stanco Skiczuk.
bekend vogeltje" en in „De groeten
van Skiczuk" heeft hij een Costa
Brava-ansicht uitvergroot, deze bij
zonder esthetische kaders gegeven
en in fleurige letter van „Espafta"
voorzien.
In de catalogus zijn enkele dag
boekfragmenten van de afgelopen
maanden opgenomen. Op 20 febru
ari van dit jaar schreef hij: „Ik moet
niets hebben van serieuze kunste
naars. Hun kunst is meestal slecht
onbeduidend, terwijl sommige
niet-serieuze kunst toch goed kan
zijn." En een paar dagen daarvoor:
„Een regel bekentenisliteratuur: Ik
heb nu eenmaal een romantische
ziel een uiterst realistische be
schouwing; is het dan een wonder
dat melancholie en sarcasme hand
in hand gaan en daaruit voortko
men?" Skiczuk haalt met zijn werk
inderdaad zijn gram, maar vaker
nog viert hij er de vreugde van zijn
vrijheid mee.
Evenmin als de door hem op geesti
ge wijze beschimpte (kunst) wereld
is hij zonder vooroordelen, maar
zijn twijfel biedt hem de mogelijk
heid om op geestige wijze op de
decadente kunsten te reageren.
Skiczuk fragmenteert zijn indruk
ken en mengt ze op een frisse ma
nier tot verrassende gehelen die in
de details nu eens de grootste aan
dacht, dan weer met vooropgezette
nonchalance zijn uitgewerkt. Een
prettig verwarring, ondanks een
traditionele opbouw van zijn beeld
vlak bereikt hij door in veel geval
len de achtergrond allerlei merk
waardige behangpatronen een
brutale kracht mee te geven.
Zo zet Stanco Skiczuk met 15 goua
ches die allemaal in 1980 zijn ge
maakt de inhoud, de vorm en de
functie van kunst op losse schroe
ven. Hij verdedigt er zijn vrijheid
mee. een vrijheid van beeldende
meningsuiting, die een stellingna-
me tegen vooringenomenheden en
dogma's tot gevolg heeft.
Tot 10 mei in galerie, Eewal 84 te
Leeuwarden. (Woe-Vrij. 12-18 uur,
zat. 12-17 uur).
Hij noemde het
die twee mensen gaan
houden omdat hun diepgei
rouw hen voor elkaar open
waaruit dat spel van elkaar aai
ken en afstoten ontstaat. Wou
was allereerst geïnteresseerd
wat de psycholoog Marivaux
over met een helder inzicht z
dig onthult en ontwikkelde i
met zijn meest nog jonge spela
eigen speelstijl, voor ieder der s
op eigen aard en gevoeligheid
Ieder werkt met de eigen persoc
heid en het eigen lijf, vermijd
mogelijkheid zichzelf te verste
achter aangeleerde maniertjes. 1
te worden de bewegingen zea
perkt, sober gehouden, is de
dacht geheel geconcentreerd op
gebruiken van de tekst als de u
van persoonlijke gevoelens.
Me
gebeurt dat ingehouden, alsofei
gewoon gesprek tussen mensa
voerd wordt, soms ook verhoge
emoties het tempo en de intern
maar er is altijd een uiterste zorg
het juiste contact tussen de et
en de uiting ervan.
Op die manier gaan de heel prei
en spitse formuleringen van
vaux uitstekend werken, alsof I
dat moment zelf bedacht wa
met soms een extra accent of
contrast tussen de uitgekiea
van de tekst en de naïviteit, waa
ze hier geladen wordt, en die i
een van de prikkelende elemeni
van Marivaux werk: je ziet ai
schouwer hoe de verliefden zich
ondanks bloot geven, in hun wa
ook, zonder dat zij het zelf al
hebben.
Dit gaat voor alle spelers in
voorstelling op, hoe verschillet
onderling ook mogen zijn: Thea
terink als de markiezin. Astrid
als haar dienstmeisje. Evert de
als de jonker. Bas Dekker all
knecht. Bob van Tol als de inteï
eel, Karst Woudstra als de grai
ders persoonlijke contact met c
speelde figuur brengt tintelei
vende elementen in de voorstel
die voor de aandachtige kijkö
rassend boeiend is.
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM De begrafenis
de Joegoslavische president
wordt rechtstreeks uitgezonden
de NOS-televisie. De plechtigb
vandaag te zien van 12.55 totl
uur op Nederland 2
Aan het begin van de avond
18.00 tot 18.40 uur wordt
Nederland 1 een samenvatting
zonden.
>nd
hiervl
ting 41
