en toevallige overlevende
Jonge cineast
toont moed
e grote kou
Rente op de Stertekening
nu verhoogd tot9ï'ü
Bram en Freek
intelligent ontleed
Lenin In
de Melkweg
De onmacht tegenover
een drugsverslaafde
-
^Ivid
art
Menslievendheid
Opleidingskamp
Code van Neerlands Hoop
ath watch
U THE ELECTRIC HORSEMAN
Prolongaties en reprises
Een fatsoenlijk leven
postgiro en
rijkspostspaarbank
TROUW/KWARTET
Wtelek-Berg
?dactie
■weede
PvdA
raagd i
stnppT—
nbaar w
dt bef
["adva*1411 een laar na z'Jn be'
-rati, pg met de Oouden Beer
voor Berllnlale wordt de film
WJtd" van Peter Lilienthal
unen "Vlerland uitgebracht, te
met het gelijknamige
A-Kamlograflsche boek van
'«r'evKönlg (een pseudoniem
ra Ben Oershom, die al
Jaar ln Nederland
8GP at en werkt, als hoofd van
n de ojinisch-chemisch labora-
van het Sophia-kln-
rpen, (kenhuls ln Rotterdam),
"uljnnu
omhooens is Ezra Ben Oershom een
lël aangenomen naam, want
in Duitsland geboren en
na allerlei omzwervingen nog
De p, de oorlog in Palestina terecht.
natuurlijk geen toeval:
Pumdenklngsdagen staan voor de
iag he? Köni8s herinneringen zijn die
deleeê J°°dse jongen die leefde, on-
entinM?' rondzwlerf 111 Hitler-land
>gte te' 160 slotte» vermomd als
enden »,ngen' 1,11(111611 111 de oorlog
orstel ontsnappen.
teocial? vol?t het boek niet: de auto-
meer?e is sec geschreven: Lilienthal
een soort vervreemding in,
epaalde motieven niet uit te
mmtmat, episodes half af te breken,
in onze aanvullende fantasie
i laten. Zo'n werkwijze heeft
delen: figuren, die men graag
ier uitgediept zou zien, blijven
lat geldt in het bijzonder voor
zuster en voor de schoenma
ker waar zij samen onderduiken, een
man die hen helpt maar zich ook aan
hen wenst te verrijken.
Maar als men ln aanmerking neemt
dat het welhaast onmogelijk is om de
sfeer van het verleden, en vooral van
het recente verleden, enigszins ge
loofwaardig op te roepen en dat Li
lienthal daarin overtuigend is ge
slaagd, tilt men aan die dingen niet zo
zwaar. Daarbij komt, dat de film al
leen al door zijn onderwerp onze be
langstelling meer dan waard is: het is,
voor zover ik mij kan herinneren, de
enige die zich aan de hand van au
thentieke gegevens verplaatst in ie
mand, die die tijd als gemerkte mee
maakte en op welhaast wonderbaar
lijke wijze wist te overleven.
David is geen held David zelf (de
schrijver van het boek) legde er tij
dens de persconferentie nog eens de
nadruk op. Dat was onnodig, want bij
het kijken naar de film kom Je zelfs
niet op die gedachte. Hij is een aardi
ge jongen, wiens inventiviteit door de
nood wordt verscherpt, zeker en de
menslievendheid straalt van hem af,
maar die zou hem bij een deportatie
weinig geholpen hebben. Het is een
reeks van vreemde toevallen die hem
bewaart voor het lot, hem door die
daar in Duitsland toebedacht Geen
helden in de film, praktisch geen bru
te schurken, wel veel bange mensen
en een voortdurende, niet aflatende
dreiging.
David is de zoon van een rabbijn, hij
draagt de schat mee die het warme
familienest vol liefde in zijn hart
heeft gelegd. Om dat goed tot ons
door te laten dringen besteedt Li
lienthal in het begin van de film zo
veel aandacht aan Joodse feestdagen.
Het zijn gewone, fatsoenlijke, conser
vatieve mensen met weinig politiek
Inzicht en politieke belangstelling,
naïef en zo overtuigd van de Duitse
beschaving, dat in 1932 het uitgebrul
de „Juden raus!" wordt geduld als
„Jugend' raus!"
Zelden ben ik me zo diep bewust
geworden van het feit, dat zij in vol
strekte hulpeloosheid verkeerden
toen het net zich zo tergend langzaam
en zo afgrijselijk snel om hen sloot.
Van een geborgen leven, via allerlei
werd gegund om ze willig te maken
voor de grote opruimingmaar dat
wisten zij niet.
Dit besef zal misschien enkelen weer
houden van een zekere minachting
jegens hen die vóór hen leefden, om
dat het nu lijkt alsof ze zich willens en
wetens als schapen naar de slacht
bank lieten leiden. We mogen in het
geheel niet oordelen over de slachtof
fers van het wolfsgetij en slechts met
de uiterste schroom over hen, die van
goede wille waren maar de vuurproef
niet doorstonden. Wie van ons is een
Wat de organisatoren van vertoningen van films, die door het
ministerie van CRM gesubsidieerd zijn, bezield kan hebben
om met een animatie-film als Druppeltje regenwater (ge
maakt door W. O. J. Nleuwenkamp) voor de dag te komen Is
een raadsel. Misschien leeft bij hen de overtuiging, dat het
voor lieden, die creatief bezig willen zijn, goed is om een keer
een gevoelige smak te maken. Aan het genoemde filmpje
deugt werkelijk niets.
chicanes naar de onvoorstelbare gru-, held zonder vrees ol blaam, wie n.viH
«rol tiHo Hio hot r»lot iron tnvnran klamüt zich niet vast aan een heetle ra"no 'iscnei in isa.via
welwie, die het niet van tevoren
zag aankomen omdat hij de tekenen
des tijds verstond kon zich daartegen
verzetten? Illusies, illusies, illu
sies hoe begrijpelijk waren ze.
Een mogelijkheid om naar Palestina
te gaan via het voorbereidingscollec
tief voor een klbboetsjhoe rede
lijk leek dat niet? De nazi's wilden de
joden toch alleen maar „weg"
hebben?
Alleen voor ons, wetenden, lijkt zo'n
zionistisch opleidingskamp ln de oor
log, in Duitsland, op een navrante MlddGlDUflt
farcemaar wijsheid achteraf is r
gemakkelijk.
klampt zich niet vast aan een beetje
leven? Niemand weet of hij boven
menselijk sterk zal blijken als de tijd
hem roept. Laten we hopen dat de
tijd stil blijft
Ja, „Davld" is een zachtmoedige film,
dat blijkt uit de gedachten die hij
wekt. Maar ook zachtmoedigheid
hebben wij bitter nodig. En de zacht
moedigheid slaat niet door naar half
zachtheid: Lilienthal laat ons Davids
lot zien als in een donkere spiegel, wie
die spiegel verduisterd hebben blijft
waarlijk niet onopgemerkt.
Het idee, waarvan gezegd wordt dat
het „oorspronkelijk" zou zijn, is een
door de goegemeente al volkomen
Vreemd zal, voor jongeren, ook zijn,
dat alles in het begin nog door elkaar
loep, verward was Joden mochten
dit niet, maar dat weer wel. ze werden
opgepakt en soms weer vrijgelaten en
waren dan onuitsprekelijk opgelucht
en gelukkig. Het is goed om te besef
fen, dat alles niet zo doorzichtig was,
zo voorspelbaar, niet vóór Hitier aan
de macht kwam en niet tijdens zijn
terreur, dat zijn doelen ongelooflijk
en ongeloofwaardig waren, dat de
mensen telkens weer een beetje hoop
Ik heb van het begin tot het einde
met grote aandacht en betrokken
heid naar „David" gekeken, daarom
is voor mij Lilienthals regie, ondanks
enkele onnodige moeilijkmakerijen,
volkomen aanvaardbaar. Hij wordt in
niet geringe mate gesteund door zijn
acteurs: het open, kinderlijke gezicht
van de jonge Mario Fischel (David) is
een stralend middelpunt van elk
beeld, men heeft het gevoel dat geen
ander dan Walter Taub zijn vader zou
kunnen zijn.
Amsterdam-Cinecenter.
Orlow Seunke, een van onze meest belovende jonge cineasten,
heeft een film gemaakt van de laatste show van Freek de
Jonge, Bram Vermeulen en Jan de Hont. De titel, waaronder
deze show óp televisiescherm en filmdoek zal worden ge
bracht, luidt De code aan Neerlands Hoop.
ind Taverniers „Le Juge et l'Assassin" behoort voor mij
top-tien van de films uit de laatste jaren. Je bent dan
ens geneigd om te hoge eisen aan zo'n regisseur te
k: daarom heeft een alleszins respectabel werkstuk als
h Watch" mij een weinig teleurgesteld.
(er heeft zich met zijn nieuw-
i op het gebied van de science-
begeven en de begrenzingen
i genre, die voortkomen uit het
rkte uitleven van de fantasie,
rd.
derwerp van Death Watch is
liet nieuw. Zodra science-fic-
lige pretentie vertoont is de
istvisie die wordt geschetst ui-
e somber: wij gaan te gronde
t of aan dat, maar je kunt er
op zeggen dat de overheersing
techniek, het ontbreken van
iommunicatie en de daaraan
-4 gaande sensatiezucht die on-
t bepalen.
s thuii zo'n onderwerp je best aan
n met gaan, maar Tavernier pakt
onz erg cerebraal aan, een groot
ïoederl met de warmbloedige geën-
Iheid van le Juge et l'Assassin.
toekomst is menselijk lijden
5ke ibeding geworden voor de me-
Inga odaar dat een jonge vrouw
ipgepept tot een vroege dood,
lnit worden meebeleefd door het
'nuari hpubllek.
l(in*0l?ht omdat zij haar waardig-
de 1 privacy wil behouden en
Sint /eholpen door een journalist,
weet nleti dat de man een
iwde televisie-camera in zijn
m heeft, zodat hij alles wat zij
it tot P* en kreunt onmiddellijk re
en <r 611 «J
aan
steeds komt er weer iets onver
wachts, gehuld in een nauwelijks
aanwijsbare dreiging. Tavernier
baadt het ln een onderkoeld licht en
dat werkt intrigerend. Maar Je zit er
wat onverschillig-geboeid naar te kij
ken, het gaat je nauwelijks aan, alles
is net niet wat je denkt dat het zou
kunnen worden.
Mooi spel overigens van Romy
Schneider als de vrouw en vooral van
Harvey Keitel als de door zijn vak
letterlijk en figuurlijk misvormde
man: de rol van zijn leven, tot dusver.
Ja, Tavernier kan wel wat Maar dat
heeft hij ons in voorgaande films
overtuigender bewezen.
W.W.B.
Amsterdam-Alfa 1; Rotterdam-Ca
lypso 2; Den Haag-Babyion 1;
Utrecht-Studio; Groningen-Studio.
ADVERTENTIE
De Telegraaf
ROBERT REDFORD EN JANE FONDA
ALS IJZERSTERK DUO
Henk ten Berge
Algemeen Dagblad
HAARFIJN UITGEBALANCEERDE SPELREGIE
Constant Wallagh
Het Vaderland
...EEN ZEER ONDERHOUDENDE FILM
fl Andrê Matthijsse
De Volkskrant
...LEUK EN ONDERHOUDEND
Peter van Bueren
tHaagsche Courant
JA ...EEN PERFECTE BIOSCOOPFILM
Piet Ruivenkamp
ij As pekt
K ...FRAAI GEFILMDE ROLPRENT
A SYDNEY POLLACK FILM
Er zijn twee aspecten aan de film.
Ten eerste: de show van Bram en
Freek. Ten tweede: de filmarbeid van
Seunke. Het lijkt een zinloze vraag,
aan wie de ereprijs moet worden uit
gereikt. Want zonder de prestaties
van Bram en Freek geen Olm. Maar
aan de andere kant: wie ih' eén thea
terzaal is in staat om de finesses van
het optreden van het tweetal van zo
nabij en met zo veel indringende be
langstelling te bespieden als Seunke
met zijn camera's heeft gedaan? De
film is een totaal zelfstandig werk
stuk geworden, met de show van
Freek en Bram als authentieke film
materie.
Aan de film, zoals die in de bioscopen
wordt uitgebracht, zijn interviews
met Bram Vermeulen en I^reek de
Jonge toegevoegd. Die gesprekken
zijn zeer onthullend voor heb geeste
lijk beeld van de twee: Vermöulen als
de man die geniet van zijn positie als
„stille bestierder van Freek we Jon
ge". Vermeulen wil niet op de door
grond staan, hij wil niet de dlfyoerder
van het kritische show programma
zijn. Maar hij wil wel dat De Jonge op
hem terug valt. Hij voelt zich in we
zen de feitelijke animator van de
show. Zonder daar overigens prat op
te gaan. Vermeulens bewondering
voor de voorgrondprestaties van
Freek is oprecht en groot.
Merkwaardig is, hoe duidelijk l)e
Jonge in de interviews tenig treedt:
hij ruilt dan zijn positie met|Bram
Vermeulen, die voorgrond figuur
wordt. Er ontstaat, als je de show varj
Freek en Bram na de interviews ziet,
een merkwaardige tegenstelling in de
verschijning van De Jonge. Seunke
heeft deze tegenstelling voortreffelijk
opgemerkt. In de interviews zie je een
man met een karakteristiek gekneed
lelijk gezicht, waarin de beglaasde
ogen een aan grote droefheid gren
zend gevoel van bevangenheid verra
den. In de show ondergaat de man
„live" uitzendt.
geetvan de man en de vrouw voert
>r een vreemd, verlaten Enge-
it bijna surrealistische en toch
Tiare resten van nu, vol vuil en
]0 met gesubsidieerde achter
en protest-marcheerders,
draait om de kijkkast:
famil»""
anadaj
Apocalypse Now. Overweldigende
anti-oorlogsfilm over Vietnam van
Francis Coppola. De gehele week in
Modern, Drachten.
Stalker. Geheimzinnig meester
werk van de Rus Andrei Tarkowski.
De gehele week in Kriterion, Am
sterdam en Filmhuis, Rotterdam.
Manhattan. Woody Aliens laatste
film. een ode in zwart-wit aan zijn
geliefde New York, waarin hij zelf
wederom de hoofdrol speelt De ge
hele week in Oscar, Amstelveen;
Luxor 1, Deventer; Midi, Maas
tricht; Studio 2, Zwolle; Harmonie
3, Alkmaar.
Die BlechtrommeL Film van Vol-
ker Schlöndorff naar het boek van
Günter Grass, met een unieke in
breng van David Bennent als de
kleine trommelaar Oskar Matze-
rath. De gehele week in City 7, Am
sterdam; Metrople 5, Den Haag; Lu-
mière 4, Rotterdam; Movies 2,
Utrecht; City 3, Groningen; Cinesol,
Breda; Camera, Tilburg; Kenne-
mer, Beverwijk; Harmonie, Alk
maar; Studio, Sneek; Alhambra 3,
Enschede; H5, Heerlen; Kroon,
Zwolle, EDB 1 Deventer; Luxor,
Haarlem.
Die Ehe der Maria Braun. Rainer
Wemer Fassbinder weet met de
middelen van het melodrama door
tc dringen tot de kern van het West-
duitse Wirtschaftswunder. De gehe
le week in Palace 2, Maastricht; H5,
Heerlen; Grand 4, Amersfoort; City
2, Delfzijl.
De Klompenboom. Schitterende
pastorale van Ermanno Olmi over
Italiaans landleven aan het eind
van de vorige eeuw. De gehele week
in Victoria, Hoorn.
Les petites Fugues. Zeer charmante
film van de Zwitser Yves Yersln
over een oude boerenknecht die op
zijn brommer de vrijheid verkent.
De gehele week in Shaffy Theater,
Amsterdam en 25 april in Filmhuis,
Velsen.
Herfstsonate. Klassieke film van
Ingmar Bergman met In grid Bera-
man en Liv Ullmann in de hoofdrol
len. De gehele week in Bio Vink)
Deurne.
Préparez vos mouchoirs. Bijzonder
amusante Franse satirische kome
die van Bertrand Blier met prachti
ge hoofdrollen van Gérard Dépardi-
eu en Patrick Dewaere. De gehele
week in Alhambra 4, Enschedé en
Victoria, Hoorn.
Die dritte Generation. Briljante
film van Rainer Werner Fassbindeif,
vol bitterheid over de maatschappij
die terrorisme voortbracht en het
terrorisme zelf. De gehele week ln
Cinecenter, Amsterdam.
een algehele gedaanteverwisseling.
Hij wordt hard, snijdend sarcastisch.
Onvervaard de gek stekend met alles
wat „heilig" of kwasi heilig is.
Het zou een vertekening van de wer
kelijkheid zijn, als je zou zeggen dat
het niet in de bedoeling van De Jonge
ligt om met zijn teksten te kwetsen.
Hij wil stellig niet beledigen, maar hij
acht het wel degelijk zijn recht om
gevoelig te raken. Boven en onder de
gordel. Wat dat betreft eigent De Jon
ge zich de rechten toe van de geboren
clown. Want dat is hij, een geboren
clown, die zich al is het dikwijls
met droefheid het recht aanmatigt
om over alles en iedereen een oordeel
ie vellen. Een oordeel dat gebaseerd
is op de lach en dan nog wel de
vlijmende lach.
Zó heeft Seunke de figuur van De
Jonge gezien. En zó heeft hij hem in
zijn film gedramatiseerd. Want men
vergisse zich niet een sequens als
de spot over de modieuze moderniteit
van de stervensbegeleiding, heeft
haar aangrijpendste effect in een
mengeling van lachwekkendheid en
verontwaardiging vooral te danken
aan de juiste beeldzetting. Dit is één
voorbeeld. Maar zo zyn er ettelijke te
noemen. Dit alles bij elkaar maakt,
dat er eindelijk eens een Nederlandse
film op het scherm kan worden ge
bracht. die niet de lachlust opwekt
door zouteloze grollen, maar door een
snijdende intelligentie. We kunnen
Seunke op het niveau van de film „De
code van Neerlands Hoop", stellig op
één lijn plaatsen met De Jonge en
Vermeulen.
D.O.
Kriterion, Amsterdam, late avond
voorstelling 23 u. Vara televisie
maandag 28 april, 20.15 u.
Van onze filmredactie
AMSTERDAM - Ter gelegenheid
van de 110ste geboortedag van Wladi-
mir Iljitsj Oeljanow, genaamd Lenin,
zal „De Melkweg" te Amsterdam deze
week een aantal films vertonen uit de
bloeiperiode van de Russische film,
waarin de grondlegger van de 8owjet-
Staat centraal staat. De films zijn:
„Hart van een Moeder" van Mark
Donskoi; „De zesde juli"'van Joeli
Karasik; „Lenin ln Oktober" van Mi
chael Romm; „Drie liederen over Le
nin" en „Klno-Prawda" van Dzlga
Wertow en „Oktober" van Sergei Ei-
senstein. Inlichtingen bij „De Melk
weg", Lijnbaansgracht 234 a, Amster
dam, tel. 241777.
stuk gekauwd ideetje (het gaat over
de gevolgen van allerlei soorten ver
ontreiniging). Het scenario zit volko
men krakemlkkig in elkaar en van
animatie-regie is ternauwernood
sprake. De getekende regendruppel
heeft de fantasieloze gedaante van
een bolletje met een punt, waar oog
jes en een mond in zijn getekend. En
dat armetierig Ingevulde bolletje po
neert alledaagse wijsheden als even
zoveel filosofische vondsten. Het zou
natuurlijk onbillijk zijn om de maker
van het animatie-arme produkt zelf
hard te vallen over de vertoning. De
enigen die het boetekleed dienen om
te slaan zijn de adviseurs, die subsi
diegelden op zo'n manier deerlijk de
valueren.
Na de zielige vertoning van zo'n wan-
produkt hebben andere films het ui
teraard makkelijker. Daarvan profi
teerden Victorine Habets met Episo
de en Martin Lagestee met Muren
van behang. Habets is uitgegaan van
de dichtregels „Elle a bu le café au
sucre/sans me parler/sans me regar-
der". De suggestie van een bepaalde
psychische spanning, die in de dicht
regels vervat is, is niet onverdienste
lijk overgekomen.
Een vrouw ontwaakt 's morgens en
maakt na enige weifeling ten op-
zichte van het wakker worden in een
nieuwe dag koffie klaar. Twee kop
jes worden met zorg gereed gezet.
Een tweede vrouw verschijnt in de
keuken, om, zonder op te zien, een
door D. Ouwendljk
paar slokken te drinken en dan, zon
der de stilte ook maar met een enkel
woord te breken, abrupt te ver
dwijnen.
In zeer beperkte opzet is hier door
Victorine Habets een minimaal dra
ma ontworpen. Wie van de twee vrou
wen is de gekwetste, wie de kwetsen
de? De verdere ontwikkeling, de ver
vreemding van een vrouwelijk lief
despaar op grond van onderling on.
begrepen en kwetsende zelfstandig
heid, is qua sfeer wat magertjes ultge?
vallen. Habets besteedde alleen maar
aandacht aan visuele omstandighe
den, zonder ook maar iets van het
geheime, strikt individuele levensge
voel van de twee vrouwen bloot te
leggen.
De filmnovelle daar gaat het per
slot van rekening om is een van de
moeilijkste soorten film, omdat ln
geserreerde vorm een beknopt inner
lijk gebeuren moet worden verbeeld.
De zwakheid van Habets' film be
staat hierin, dat de beknoptheid
voortkomt uit tekort aan echt mense
lijk begaand-zijn met het tweetal, dat
prblemen etaleert zonder ze echt te
leven.
Wat dit betreft is Martin Lagestee
met „Muren van behang" dichter bij
het procédé van de fllmnovelle geko
men. Het verhaal gaat over een Jonge
arbeider, die inwoont bij de ouders
van zijn vriendin. De Jongen kijkt wat
naïef tegen het leven aan Hij wil
graag trouwen, maar wordt door zijn
baas ontslagen. Dit gebeurt op een
manier, dat hij geen recht kan laten
gelden op een WW-uitkering. Opgejut
door vrienden besluit hij wraak te
nemen op zijn voormalige werkgever,
maar hij raakt daardoor definitief in
de knel. Door Lagestee is veel aan
dacht besteed aan een overtuigende
milieu-tekening. Ook in de regie van
de handelende figuren heeft hij de
zelfbeheersing betracht van een ech
te realist. Het kleine drama van de
Jongen wordt niet aangedikt tot een
soort „sociale katastroof". Lagestee
is binnen de perken van zijn dramati
sche opzet gebleven. Die perken zijn
niet ver uitgezet, maar het terrein van
zijn menselijke activiteiten kon hij
goed overzien. En het is bemoedi
gend. als een jonge filmer toont te
weten, waar de grenzen van een dra
matisch ontwerp getrokken moeten
worden.
n rücfc
eboer,
9076
Paroc)
?ne lig
i de i
rpleeg
I Ho.
1 te f
iebezo
iterdai
80
n.m
A
(Fr.)
28 i
zalen
erkak
3-1.30
mheid
om
de it
de G<
dt de
e Alg«
ins bö
i mijd
der ei
Wet ingang van 25 april 1980 heeft post
giro en rijkspostspaarbank het rentepercentage
van de Sterrekening verhoogd.
ledereen met een post- of gemeentegiro
rekening kan op heel eenvoudige wijze sparen op
onze girospaarrekening met de hoogste rente
vergoeding: de Sterrekening. Het nummer van
de Sterrekening is hetzelfde als dat van uw giro
rekening. Het tegoed blijft altijd direct opvraagbaar.
Bij opname wordt echter 2% van het
opgenomen bedrag in mindering van uw tegoed
gebracht
Via deze bon kunt u nadere informatie thuisgestuurd krijgen
over de Sterrekening.
Naam:
Straat:
Postcode/Plaats:
Stuur deze bon in een envelop zonder postzegel naar; TR-17
Administratiekantoor postgiro en rijkspostspaarbank, Weesperzijde 190,
1097 DZ Amsterdam.
In '68 maakten de Zweedse filmers
Jan Lindkvist en 8tefan Jarl voor het
eindexamen van de filmacademie ln
Stockholm de film „Dom kallar oss
mods", het equivalent voor: ze noe
men ons werkschuw tuig. Die film is
uitsluitend in filmliga's te zien ge
weest. Zij is aangevuld met En an-
I stëndigt liv van Stefan Jarl. welke
film nu onder de titel „Een fatsoen-
lijk leven" door Film International in
omloop is gebracht. In deze laatst
genoemde film heeft Jarl het spoor
i nagetrokken van enkelen van de Jon
ge verslaafden, die tien Jaar daarvoor
met hun verziekt leven de stof voor
een schrijnende documentaire had
den opgeleverd. Een spoor dat. gezien
tegen de achtergrond van de onder
linge menselijke verantwoordelijk
heid. triest en vooral ontmoedigend
genoemd moet worden. Er schijnt
geen heil voor werkelijk verslaafden
te zijn weggelegd diversen van de
gefilmde Jongeren zijn dood. Zo ook
twee vrienden. Stoffe en (als Ik me
niet vergis) KJella.
Ik noem deze twee, omdat ze met een
derde vriend, Kenta, de centrale figu
ren zijn ln „Een fatsoenlijk leven". De
animator tot „Een fatsoenlijk leven"
ls de 28-jarige Kenta Gustavsson,
«tien jaar eerder ln „Ze noemen ons
mods" als verslaafde aan drugs in het
Wlzler genomen. Jarl is bij zijn waar
neming van Kenta op behoedzame
4 (stand gebleven hij heeft niet
geprobeerd om door het stellen van
vragen (oppervlakkige noch indrin
gende) dieper in het gevoels- en gees
tesleven van de man door te dringen.
Hij ziet hem ln drie verschillende
aspecten. In de eerste plaats het as-!
peet van Kenta's relatie tot zijn moe
der, Majken Gustavsson, wegens,
moord op de man met wie zij samen
woonde tot gevangenisstraf veroor
deeld. In de tweede plaats het aspect
van Kenta's relatie met vrouw en
zoontje. In de derde plaats Kenta's
relatie met zijn vriend Stoffe.
Juist door Jarls behoedzame en af
standelijke bejegening van Kenta
komt deze te voorschijn als een zorg
zaam mens, die zich wel bewust is van
de maatschappelijke ziekte (de
drugs- en drankverslaving van leef
tijdgenoten en ouderen), die het ka
rakter heeft gekregen van een kwaal..
Maar hij kan zich daartegen alleen
weren met het herhalen van gemeen
plaatsen. Ooed bedoelde, oprecht ge
meende gemeenplaatsen, als: jc gaat
eraan kapot, waarom verknoei Je op
die manier Je. leven, probeer Je zelf
toch te vermannen e.d. Maar zulke
gemeenplaatsen werken, -zij het op
verschillende manleren, op ieder te
genover wie ze gebezigd worden (de
moeder, 8toffe, het zoontje) als even
zoveel rode lappen op stieren.
De meest tragische figuur in de film
is. ook al leeft hij dan nog steeds,
Kenta. In zijn goede bedoelingen op-
derken Je zoveel jeugdige wanhoop,
dat Je vrijwel zeker zijn ondergang in
de toekomst kan voorspellen. Ken
ta's onmacht krijgt de benauwende
betekenis van onze algemene
onmacht.
D. O.
Amsterdam-Filmhuis Jean Vigo. j
