Voor Juliana bestaan er geen tweederangs mensen Je kunt beginnen met geen weer I U5' 15 Het tijdperk van Juliana(3) Huiy -ir. Wetenschap en techniek rv rERDAG 12 APRIL 1980 TROUW/KWARTET 15 ^BINNENLAND" Iet verbreken van haar contacten met „juffrouw" Hofmans n het najaar van 1956 betekent een groot persoonlijk offer (0) oor koningin Juliana. Zij brengt dat echter in het staatsbe- ®mg. Het is tevens een keerpunt in haar leven. Vanaf dat aoment wordt zij voorzichtiger, ook in haar toespraken, die zij overigens allemaal zelf schrijft. Juliana komt er eerlijk voor uit dat sommige staatsproblemen voor haar moeilijk te vatten zijn. Een kladje, waarop een minister haar uitleg heeft gegeven, is daarom voor haar meer dan een luttel stukje papier. Vandaar dat ze zich er niet voor schaamt het uit een prullemand op te vissen. Daarover gaat het derde artikel in deze serie. Juliana komt er uit naar voren ais een vrouw voor wie geen tweederangs mensen bestaan en die, volgens haar naaste omgeving, verdraaid lastig kan zijn. I un t ui ui 3 ui 2 un oor Fred Lammere 3 ui* un 5 3 2 t 3 ur ie aankondiging die het Duitse /eekblad Der Spiegel begin Juni 1 956 doet, in het nummer van 13 uni met onthullingen te zullen .omen over de.gang van zaken ,an het Nederlandse hof, veroor- laakt in regeringskringen de no- ge paniek. Door snel ingrijpen ordt voorkomen dat het bewus- tijdschrift in Nederland op de .arkt komt. Britse dagbladen, e uitgebreid ingaan op de Duit publikatie, worden evenmin eïmporteerd. 5 un 9 ui 2 ui 3 uif' ur lil ur e ur n u"li. 3 ur •oor clit alles ontgaat het de meeste Ne- erlanders wat er in het buitenland alle- ïaal wordt verteld over „de Raspoetin": >edoeld wordt Greet Hofmans) die konin- i Juliana in haar macht zou hebben en t hof. incluis de koninklijke familie, in wee partijen heeft verdeeld, die elkaar fel estrijden. 2 ur 2 ur nkreg ei 14! 14! 15 25! mn 29fi. 12«£ ht dat Mavi m dringen we) geruchten tot Nederland oor. maar nadat minister J.W Beyen van luitenlandse zaken op 8 juni vertrouwe- jk met de Nederlandse hoofdredacteuren UÏVeft gepraat, wordt algemeen besloten er i de Nederlandse pers het zwijgen toe te f oen Als de buitenlandse kranten een eek later bol staan van de verhalen over en dreigende koningscrisis, moet men die •slissing laten varen, maar de voorlich- ng over hetgeen zich op Soestdijk af speelt blijft tot een minimum beperkt. 27! liet langer- te verdoezelen valt dat er iderdaad sprake ls van ernstige proble len en dat met betrekking tot juffrouw ofmans een diepgaand verschil van me ng is ontstaan tussen koningin én prins, ins Bernhard heeft er schoon genoeg door juffrouw Hofmans als de kwade tnius te worden afgeschilderd, die door |n ongeloof in de kracht van haar opdra ngen de genezing van prinses Christina elet. Greet Hofmans. die beweert dat od niet toegeeft „aan menselijk tanden- eknars, gebalde vuisten of voetgetrappel an ongeduld en misnoegen", gaat intus- schijnbaar onverstoord verder haar pdracht, die naar zij zelf zegt „verbljste- •nd en verschrikkelijk" is. uit te voeren. idresk *r«i8 Ireemde karretjes ls zij het daarbij nu maar had gelaten. *t vervelende ls echter dat zij niet alleen ar ingevingen doorgeeft, maar ook de fluisteringen van figuren die naar meer ivloed haken, in wie zij op haar beurt •rtrouwen stelt. Zonder het zelf altijd te eseffen laat Greet Hofmans zi<;h op die ianier soms voor vreemde karretjes kannen. Veel van Juliana's toespraken ontstaan in de tuin van Soestdijk Dat er grote problemen op Soestdijk zijn wordt ook het Nederlandse volk duidelijk als het koninklijk paar 29 juni 1956 drie wijze mannen (prof. dr. L.J.M. Beel; prof. ror. P.S. Gerbrandy en Jhr. mr. A.W.D. Tjaardavan Starkenborgh 8tachouwer.de laatst* gouverneur-generaal van Neder lands- Indië) te hulp roept om een onder zoek ln te stellen naar „de wijze waarop men in den vreemde het toelaatbaar heeft geoordeeld in het openbaar ons gezinsle ven en de verhoudingen in onze naaste omgeving te belichten". Die buitenlandse publicaties zitten er ove rigens niet naast. Vandaar dat ze zo bard aankomen. Het artikel in Der Spiegel komt uit de koker van Sefton Delmer. een Britse journalist, die lang voor de oorlog al hecht bevriend is geraakt met prins Bernhard. De prins heeft Sefton diverse vorstelijke primeurs toegespeeld, zoals de eerste foto's van prinses Beatrix in 1938. Door de Hofmans-affaire" in de open baarheid te laten komen wil prins Ber nhard een beslissing forceren, omdat deze situatie voor alle betrokkenen 'angzamer- hand onhoudbaar is geworden. De drie wijze mannen zetten spoed achter hun werk. Reeds o.o 24 augustus 1956 laten koningin en prins weten een eindad vies van het drlemaaschap te hebben ge kregen „dat zeer waardevol ls geweest bij het oplossen van de gerezen moeilijkhe den". Om hun woorden, dat ze de toe komst weer „met vertrouwen tegemoet zien", te onderstrepen gaat het koninklijk paar samen op vakantie naar Grieken land. Juliana heeft haar contacten met juffrouw Hofmans „voor onbepaalde tijd verbroken", zonder dat dit als een verloo chening van haar omgaan met deze vrouw moet worden gezien. De bijeenkomsten op Het Oude Loo, die inmiddels door onderlinge jaloezie al lang niet meer beantwoorden aan het ideaal dat de koningin voor ogen staat, zal de vorstin niet meer bijwonen en aan het hof zullen de nodige mutaties worden doorge voerd. Kamerheer Vooral met dat laatste ligt het niet zo eenvoudig. Maar als de publikaties ln het buitenland aanhouden, en in oktober 1956 na uitlatingen tegenover een Britse ver slaggever door mr. dr. I.G. van Maasdijk, de kamerheer in buitengewone dienst van Hare Majesteit, tot een nieuwe hoogte aanzwellen er wordt zelfs ln de Tweede Kamer over gedebatteerd vindt er toch een ware uittocht op Soestdijk plaats. Kamerheer Van Maasdijk; baron Van Heeckeren van Molecaten, de secretaris van de koningin; diens moeder, de groot meesteres van Juliana en haar particulier secretaresse mevrouw N. Smit-Avis bla zen de aftocht, overigens op „de meest eervolle wijze en met dank voor de bewe zen diensten". De meesten van hen blijven Greet Hof mans openlijk trouw. Juffrouw Hofmans zelf maakt van haar breuk met Soestdijk evenmin een drama. Haar werk gaat door. Tot aan haar overlijden op 11 november 1968 blijft zij actief. De bijeenkomsten van Het Oude Loo worden voortgezet als „Open Veld samenkomsten", eerst in Figi in Zeist, later in Het Brandpunt ln Baam. Ze blijven veel belangstellenden trekken. Precies zoals juffrouw Hofmans het heeft voorspeld en gewild, valt haar groep na haar heengaan uiteen. „Het zou maar een treurige zaak zijn als het mensenwerk was. De doorgevingen zijn alleen maar het naar voren schuiven van bepaalde moge lijkheden geweest Die verdwijnen weer Verwacht ln geen enkel opzicht dat de structuur van een doorgeving niet tot de uiterste consequenties wordt herleid, maar steeds meer en meer tot het ontoe gankelijke zal behoren, dat gericht treft en niets anders. Daarom is behoeding en bescherming overbodig. Het trekt daar heen waar het zijn moet en nergens an ders". zegt ze er kort voor haar dood over. Juliana en Greet Hofmans ontmoeten el kaar niet meer. Voor de koningin betekent dat het brengen van een heel zwaar per soonlijk offer ln het landsbelang. Het be tekent tevens een keerpunt ln haar leven. Ze is ontgoocheld en besluit zich voortaan stipt aan de koninklijke spelregels te hou den. Dat houdt mede ln dat ze erg voor zichtig wordt bij alles wat ze ln het open baar zegt. Elk wpord wordt Immers op een goudschaaltje gewogen. Het verklaart waarom de koningin na 1956 geen magistrale redevoeringen meer uit- spreekt, zoals zij ln september 1953 heeft gedaan in de Amsterdamse Koopmans beurs tot, de Nederlandse Jeugd en ln Juni 1955 ln de Leidse Pieterskerk over de welvaart der wereld als gemeenschappe lijke verantwoordelijkheid Nadien laat zij zich alleen ln haar kerstredes in haar Innerlijk kijken, hoewel ze ook die toe spraken eerst aan de minister-president voorlegt. Aan het spreken ln het openbaar blijft Juliana zwaar tillen. Ze laat redevoerin gen nooit door anderen opstellen, ook niet de gelegenheidstoespraken die zij bijvoor beeld tijdens staatsbezoeken moet houden. Veel van Juliana's redevoeringen ont staan gedurende wandelingen en fiet stochtjes ln het park van Soestdijk. Haar Invallen noteert de koningin op paplert- Jes. waarna het secretariaat opdracht krijgt er een lopend geheel van te maken. Maar ook de uiteindelijke versie ls van Juliana zelf. Zij formuleert die na eerst de nodige adviezen te hebben ingewonnen van mensen ln wier oordeel zij veel ver trouwen stelt. Daartoe behoren ln de eer ste plaats haar secretaris, mr. Jan van der Hoeven, en haar particulier-secretaresse, jonk vrouwe Elisabeth Röell. Maar ook anderen vraagt zij wel hun oor deel te geven. Zo krijgt de vroegere burge meester van Utrecht. Jhr. mr. C.W. de Ranitz, op een dag het concept toege stuurd van de toespraak die de koningin in zijn gemeente wil houden op een con gres van de Vereniging van Nederlandse Ocmeenten Als de heer De Ranitz haar erop wijst dat ze bij het noemen van allerlei figuren, die in het gemeentelijk apparaat een rol spelen, die van de ge meentesecretaris ls vergeten, herstelt zij dat meteen. Voor goede adviezen is Julia na altijd te vinden. De koningin schaamt zich er niet voor toe te geven dat sommige onderwerpen haar moeilijk liggen. Dat ondervindt minister Dulsenberg van financien (ln het kabinet- Den Uyl) als hij Juliana op een van zijn regelmatige visites aan Soestdijk een fi nancieel probleem uitlegt en daarbij zijn betoog met een aantal schetsen op een kladblaadje verduidelijkt. Ja. de koningin begrijpt het en de heer Dulsenberg mikt het kladje als een prop in de prullenmand. De koningin staat öp en haalt het propje net Zo snel als het er in gegooid is weer uit de mand, strijkt het glad en stopt het ln haar handtas, terwijl ze zegt: „Voor u meneer Dulsenberg betekent dat luttele stukje papier niets, maar voor mij heel veel". Geen kantoorgesprekken De koningin maakt zelf tijdens belangrij ke besprekingen geen aantekeningen, evenmin als ze tijdens dat soort geprek- ken de officiële stukken bij de hand heeft om te raadplegen. Daardoor duren die besprekingen met de koningin vaak lan ger dan nodig zou zijn. Juliana wil er echter, zoals ze zelf wel eens zegt. „geen kantoorgesprekken" van maken. ZIJ wil ook ambtelijke besprekingen Jets gezel ligs" geven, zonder daarbij de rol van een goedzak te spelen. Het beeld dat veel mensen van Juliana hebben opgebouwd als dat van een vrien delijke, nu wat oudere dame, ls maar één kant van de medaille. De koningin kan verdraaid lastig zijn. Haar ministers kun nen daarover meepraten. Juliana's onver zettelijke houding tegen het wettelijk vastleggen wie deel uitmaken van het koninklijk huis met daarin een beperking voor rechten voor de kinderen van haar dochter Margriet. Is daar een sprekend voorbeeld van. Voor Juliana bestaan er geen tweederangs prinsen, evenals er voor haar tweederangs mensen zijn. Als het aan de koningin had gelegen wa ren de ..lintjes" bijvoorbeeld al lang uni form geworden. Landelijk kan de konin gin daar weinig aan doen. maar persoon lijk heeft zij in november 1969 het goede voorbeeld gegeven door de vijf rangen van de huisorde van Oranje voor haar perso neel te vereenvoudigen. Zowel het kamer meisje als de tuinknecht, die haar jaren trouw hebben gediend krijgen net zo als de grootmeesteres en de opperstalmees ter. die na jarenlang op de hofbarricaden te hebben gestaan afzwaaien, het kruis van trouw en verdiensten. x-x-x-xxx ilÉilüSj door Rob Foppema i. l0fll. s ziek !ir John Mason van het Meteorological Office, het Britse KNMI, kan spelen met het reerHij en zijn mensen hebben nauwelijks waarnemingen meer nodig: ze ekenen zelf wel uit hoe het verder gaat. Niet voor het weerbericht van volgende week, natuurlijk, maar voor studies over waar het piet ons klimaat heengaat. Hoewel hij ook over het weer van zeventien jaar geleden heel boeiende ideeën opdoet. It ZIJ irte n go n en de h ursus iet zijn uitgesproken dure pelletjes. die het Britse reerkundig instituut peelt. „Voor het doorreke- len van één Jaar weer heb- >en wij twintig dagen com- lutertijd nodig", vertelde lir John Mason deze wéék iet een effen gezicht. Er ing een huiverende zucht »or de voorjaarsvergade- ing van de Nederlandse latuurkundige vereniging. >e leden weten wat com utertijd kost. en begroten un behoefte als ze iets uit rekenen hebben in mi- uten, in het ergste geval uren. doo nj ar het zijn wel zinvolle •lletjes, want ze begin- ;n langzamerhand op de erkelljkheid te. lijken, en it was ook precies de be ling. We zijn wat onge- geworden over het kll- laat het gemiddelde eer over een periode van 'le jaren omdat voor eerst menselijke activl- •n'daarop een merkba- Invloed lijken te kunnen gen. g Itei n trbranden van olie en eenkool vejhoogt de hoe veelheid kooldioxide ln de lucht. Daardoor wordt het ln principe wanner, weet iedere deskundige Maar hoeveel wanner, is minder zeker. En of het daardoor meer of juist minder gaan regenen, is misschien nog belangrijker, maar ln elk geval nog minder zeker. Klimatologén werken aan het véfklèinen van zulke onzekerheden. Daar zijn Ijljna evenveel manieren Voor bedacht als het ter rein valkuilen rijk. is. Ma son heeft een moeilijke route uitgezet, maar hij is al een heel eind gevorderd. ..Als Je eenmaal een wis kundig model hebt. dat kan nabootsen hoe het nu is", verklaart hij opgewekt, „kim je ln dat model din gen veranderen en kijken hoe het onder veranderde omstandigheden zou worden." Een model van het weer. dat lijkt onbegonnen werk. Als dat zou kunnen, zou den de weerkundigen ons ook moeten kunnen voor spellen of het over twee en een halve week gaat rege nen. Wij weten en zij weten maar al te goed dat ze dat niet kunnen. Wel ontstaat het weer door een samenloop van begrijpelij ke en dus voorspelbare na tuurkundige processen. Het begint met het zon licht dat de aarde opvangt. Dat verwarmt de zee en het land. de lucht en de wol ken. Maar het verwarmt de zee en het land onder die wolken een stuk m'nder. Het verwarmt een dennen bos meer dan een weiland, en dat dennenbos ver warmt de lucht erboven weer extra. Temperatuur verschillen dus, die ver schillen ln luchtdruk ver oorzaken en daardoor winden. Die winden waaien niet rechtstreeks van hoge- naar lage-drukgebieden, maar worden door de draaiing van de aarde in spiralen en slierten afgebo gen. Een kleine moeilijk heid ls nog dat die winden onderweg water verdam pen. wat weer een aparte invloed op de temperatuur heeft. Dat water conden seert later vandaar die wolken, en alweer een tem pera tuur-effect En of het gaat regenen, weten we dan nog steeds niet Welbegrepen processen dus. stuk voor stuk en ook wel samen ln kaart te bren gen. Maar alles heeft met alles te maken, en de sa menhang ls zo ingewikkeld dat het vervolg niet verder dan een dag of wat vooruit is te voorspellen. En dat is dan nog een mengsel van kunde en kunst, een kunst die af en toe mis tast De klimatoloog die al die processen en nog wat andere kleinigheden in een model stopt dat wél werkt, doet dus iets ont zagwekkends. Maar hij heeft een paar voordelen boven zijn weerkunduge collega. Zijn model hoeft geen detail per dag op te leveren Ook verschillen tussen het weer ln Gelder land en Drente worden niet van hem verwacht, het gaat om de grote lijnen. En. zei Mason. In het kli maatonderzoek kun Je be ginnen met helemaal géén weer. dat is ln leder geval erg overzichtelijk. Het mo del begint met een wereld omvattende windstilte op een geïsoleerde aarde zon der temperatuurverschil len. En dan voer Je de zon in en dan ga Je uitrekenen wat er gebeurt. Tweehonderd berekende dagen later, draait er dan in de Britse computer een stel gegevens rond, dat be vredigend overeenstemt met wat wij van het kli maat weten. „Je ziet de tro pische regenwouden en de woestijnen op de goede plaatsen terechtkomen", meldde Mason met enig ge noegen En ln de zomer ontwikkelt zich de tropi sche moessonregen naar behoren. Het verloop van temperaturen en neerslag over de seizoenen, ver schilt maar ln kleinighe den met de gemiddelden voor de echte wereld. Op grond van die geloof waardigheid kun je met enig vertrouwen gaan be kijken wat er ln het model gebeurt als je de Ingevoer de gegevens verandert Een verdubbeling van de hoeveelheid kooldioxide ln de lucht zou de tempera tuur globaal een graad of twee verhogen, ln de pool streken aanzlenlljjt meer. Dat resultaat ls ook uit eenvoudiger modelbereke ningen bekend. Maar het britse klimaatmodel geeft bovendien aan dat de ver anderingen regionaal sterk uiteenlopen. Er ls nauwe lijks een algemene uit spraak mogelijk over het effect voor bijvoorbeeld West-Europa of Noord- Afrika. De kaarten die aan geven waar het minder gaat regenen. :of Juist meer. tonen een uitgesproken vlekkerig beeld. Het zijn voorlopige resulta ten. waarschuwt Mason. We moeten het probleem vaker doorrekenen, en pas als die vlekken elke keer op dezelfde plaatsen te rechtkomen. zouden ze meer overtuigend worden. Voorlopig dus nog geen re gionale klimaatsverwach ting voor 2030 wanneer we met flink doorstoken dat kooldloxyde Inderdaad verdubbeld zouden kun nen hebben. Sen aardige test voor het model is de winter 1962-'63. in onze streken de koudste ln 250 Jaar. We hebben eens gekeken wat er toen yoor bijzonders aan de hand kon zijn geweest. Het viel op dat het water van de Atlantische Oceaan ter hoogte van Noord-Afrika aanzienlijker warmer was dan normaal. Dat stopten wij in het model, en wat gebeurde er? Er ontwikkel de zich een hardnekkige depressie boven de Oolf van Biskaje, een even hardnekkig hogedrukge- bled bij IJsland, en de wind uit Siberië bleef maar over Europa waaien. Sinds dat resultaat, aldus Mason, kijken ook de mensen van de weersverwachting met andere ogen naar de tem peratuur van het zeewater. Dit hoogstandje brengt ons meteen bij een zwakke stee van het model. Niet alleen bij deze gelegenheid voerden de Britten de tem peratuur van het zeewater „eigenhandig" in Dat moet elke keer WIJ begrij pen eenvoudig nog niet wat er allemaal ln de ocea nen gebeurt, geeft Mason toe. En dus krijgt de com puter de bij het seizoen passende watertempera tuur gewoon voorgezegd. Ook de omvang van het wolkendek volgt niet uit de berekeningen maar moet elektronisch worden inge fluisterd. Maar dan komen de passaatwinden er ook correct en op tijd uit. en dat is al een hele prestatie. Naast fijnzinnige berekeningen be staat ook een ac tievere aanpak van weerproblr- men. Deze Beierse heer schiet al zes tien jaar roet eni ge succes op wol ken die zich tot hagelbui dreigen te ontwikkelen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 15