Gevangenen eisen vereniging
CNV.
Emigreren nog
steeds in trek
Tekening van een lezer
Trouw
V
JA
een test zonder puntentelling
Commentaar
dieptepunt (1)
*h'
fieptepunt (2)
rinamers niet
rreden met beleid
meente Eindhoven
Kort geding tegen directie huis van bewaring in Rotterdam en de staat
ekc
Overval op
12-jarige
jongen
vrienden
S.O.S.-vraag
grapje
alpinisten
IONDERDAG 10 APRIL 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
PU^
ristelJ
Wlui
g
sies o
Utn ei
B (I
ars.
1rjVi I
idei
rlatie
's %>u
mr
de
allen
ijk
[et dieptepunt van de handel in
iizen heeft vooralsnog een aantal
jinig bemoedigende reacties op-
tleverd. In de wereld van make
aannemers en projectont-
jkkelaars beklaagde men zich
[joral over de hoge rentestand in
k|>mbinatie met de zoveel lagere
achting van het particuliere
;omen. Alsof deze collectieve
:ht de oplossing van het vraag-
uk ook maar een stap dichterbij
kunnen brengen. Diezelfde
igslieden maakten het beeld er
et vrolijker op toen zij in een
v lem ook nog eens een paar stok-
lardjes ten tonele voerden die
chts zijdelings met het probleem
maken hebben.
J o zou de verminderde belangstel-
V 'S van koopwoningen te maken
ibben met de angst van het pu-
iek voor het rapport Hofstra,
aarin de fiscale aftrekbaarheid
in hypotheekrente ter discussie
ordt gesteld. Die angst is echter
igegrond en het is daarom fout te
>en alsof er wèl reden voor be-
n zing ,at. Zoiets werkt averechts.
is er in politiek Den Haag de
itste mogelijke overeenstem-
pijnlijkste is echter nog wel
het dieptepunt in de huizen-
idel ook een dieptepunt dreigt
_gaan worden voor de bouw van
E(*kope huurwoningen. Teke-
wie id is dat het niet de eerder
wilde loemde zegslieden zijn die op
72 aan aSpect hebben gewezen, maar
s eenl gemeentebesturen van een aan-
psoj groeigemeenten. Helaas is het
ter niet uitgesloten dat zij in een
nbere verwachting in het gelijk
len worden gesteld.
list va
i Haa mers. gemeentelijke uitbrei-
dit ru gspiannen zien er uit als een
iiKe°m met een vaste samenhang
woningwet-, premiekoop-
ran eer vnje-sectorwoningen.
ïkoesti
le eeuv P>at'e in <le ene soort betelcent
eer/njwel automatisch ook stagnatie
leiden b de andere. Die stagnatie van de
iwvan goedkope woningen zou
samenvallen in een periode
irin de woningnood herontdekt
"'arenlang hebben we gedacht
'oormalige volksvijand num-
de baas te zijn. De afgelopen
blijkt echter het tegendeel
geval te zijn.
;ameng«eerste reactie van de gemeente-
sie zoal
stenkri
iSrt 0,126 correspondent
3HOVEN Drie Surinaamse or-
l «aties hebben gistermorgen het
en iets Puw van de stichting sociaal cul-
van de d werk voor Surinamers in Eind
ende ps^n bezet. Ze protesteren daarmee
antisch n het slechte functioneren van de
i geloojiting en tegen het gemeentebe-
re betelQ Volgens de Surinaamse instellin-
?ezonge bestaat er grote nood onder de
zetting (namers in Eindhoven. De stich
sociaal cultureel werk voor Suri-
lers (SSKS) doet daar niets aan.
kantoor staat al geruime tijd
ming, dat die aftrekbaarheid alleen
maar in het geding zou worden
gebracht voor hypotheekbedragen
die de drie tot vier ton te boven
gaan. Gegeven de grote belasting
voordelen die de eigenaren van
zulke dure woningen doorgaans
genieten, zou zo'n beperking al
leen maar een daad van rechtvaar
digheid zijn en waar het om kleine
aantallen gaat zullen de effecten
op de markt voor koopwoningen
gering blijken te zijn; tenzij men
hardnekkig blijft suggereren dat
uiteindelijk iedere eigenaar-koper
„gepakt" gaat worden
Een tweede stokpaardje vormt de
leegstand wet. Deze wet geeft ge
meentebesturen straks de be
voegdheid de leegstand van wonin
gen effectiever te bestrijden. Te
gen de achtergrond van de kraak
acties is dat zeker geen overbodige
luxe.
Dat sommige projectontwikke
laars de komst van deze wet nu
aangrijpen als een excuus en zelfs
een dreigement om geen woningen
meer te bouwen riekt bedenkelijk
naar chantage.
bestuurders was meer geld be
schikbaar te stellen. Het is een
mogelijkheid, ook al zou dit in een
periode van schaarste niet meeval
len daarvoor de benodigde gelden
vrij te maken.
Bovendien blijft op die manier een
al even oud probleem als de wo
ningnood zelve liggen, namelijk de
onvoldoende doorstroming van
mensen met behoorlijke inkomens
naar duurdere woningen.
Bij deze terugval in de oude pro
blemen is het daarom misschien zo
gek nog niet oplossingen van wel
eer andermaal onder ogen te zien.
Eén daarvan was de invoering van
een huurbelasting. Dit wetsont
werp van oud-minister Schut is
destijds door de Eerste Kamer ver
worpen. De Tweede Kamer heeft
het erbij laten zitten en tenslotte
leek die oplossing ook niet meer zo
nodig. Nu de bordjes echter weer
zijn verhangen, is het op zijn minst
de moeite waard het voorstel nog
eens in heroverweging te nemen.
Het zou aanzienlijke perspectieven
bieden voor zowel de koop- als de
huursector.
door Leo Kleyn
„In de praktijk valt te constateren dat de uitoefening van
grondrechten in de detentiesituatie meer dan strikt noodza
kelijk wordt beperkt", schreef mr C. Kelk in zijn proefschrift
„Recht vooc gedetineerden" (1978). In een kort geding, dat
morgen dient voor de president van de rechtbank in Rotter
dam, zal de vraag aan de orde worden gesteld of gevangenen
ook beknot kunnen worden in het voor iedereen geldende
grondwettelijke recht op vereniging en vergadering.
Het geding is aangespannen door een
onlangs in het Rotterdamse huis van
bewaring opgerichte vereniging van
gedetineerden. De directie van de in
richting en de staat der Nederlanden
weigeren de vereniging te erkennen,
waardoor het haar onmogelijk wordt
gemaakt om te functioneren. De „ge
detineerdencommissie". zoals het be
stuur zich noemt, meent dat daarmee
een inbreuk wordt gemaakt op arti
kel 9 van de grondwet. De weigering,
zo wordt gesteld, is bovendien in
strijd met het Verdrag van Rome, het
Verdrag van New York en de door de
Verenigde Naties in een resolutie
vastgelegde „Standard minimum ru
les for the treatment of prisoners".
De tot machteloosheid gedoemde
vereniging in Rotterdam is opgericht
op initiatief van de Belangengroepe
ring wetsovertreders (BWO), die al
zo'n jaar of tien probeert verbetering
te brengen in de rechtspositie van
gedetineerden. Ook in een aantal an
dere strafinrichtingen heeft de BWO
gevangenen weten te organiseren. In
Alkmaar, Haarlem, Scheveningen en
Veenhuizen bestaan sinds kort even
eens verenigingen van gedetineerden.
De BWO is tot oprichting van die
verenigingen overgegaan, omdat de
belangenbehartiging tot nu toe nogal
wat te wensen heeft overgelaten. In
een persbericht, dat ruchtbaarheid
gaf aan het'initiatief, werd gesproken
van „tegenwerking van het machtige,
gesloten justitie-apparaat". De groe
pering wordt door het ministerie van
justitie niet als belangenbeharti-
gingsorganisatie erkend, en contact
met de gedetineerde leden wordt
haar, naar eigen zeggen, „zo goed als
onmogelijk" gemaakt
De bestuursleden van de BWO kun
nen uitsluitend tijdens de bezoek
uren met de gedetineerden spreken.
Het uit drie man (voorzitter, secreta
ris en penningmeester) bestaande be
stuur van een vereniging, zelf ook
gedetineerd, zou veelvuldiger contact
met de leden kunnen hebben. In de
brief, die de betrokken directies van
de oprichting van een vereniging op
ds hoogte stelde, werd gevraagd „de
gedetineerdencommissie toe te staan
om regelmatig enquêtes te houden
onder de leden van de vereniging" en
„de leden van de gedetineerdencom
missie toe te staan gedetineerden die
daarom vragen op hun cel te be
zoeken".
Strafoverplaatsing
Op die brief is. zoals ook wel werd
verwacht, zuinig gereageerd. Volgens
BWO-bestuurslld Roelf Havinga
heeft eigenlijk alleen de directie van
het huis van bewaring in Alkmaar
van enig enthousiasme blijk gegeven.
„Er is vergaderruimte beschikbaar
gesteld, en er is bereidheid om met de
commissie te praten. Het is dan ook
een kleine inrichting, met zo'n man of
dertig. Die kan zich wel aan zo'n
experiment wagen."
In de eveneens in Alkmaar gevestig
de gevangenis Schutterswel werd
aanzienlijk meer reserve in acht ge
nomen. Havinga: „De directie wilde
de vereniging wel erkennen, maar de
gedetineerdencommissie. oevallig
drie Belgen, zou uitsluitend als recre
atiecommissie mogen fungeren. Dat
betekent dat Je mag meepraten over
bijvoorbeeld film- en televisiepro
gramma's, maar niet over inhoudelij
ke zaken"
In de andere inrichtingen waarvan de
directie een exemplaar van de statu
ten. opgesteld door de BWO. kreeg
toegestuurd, werd eenzelfde gedrags
lijn gevolgd. Erkenning bleef uit,
mede omdat het ministerie van Justi
tie tot nu toe taal noch teken van zich
heeft laten horen. Pas tijdens het
kort geding zal blijken hoe het depar
tement over de oprichting van de
verenigingen denkt.
In Rotterdam heeft de BWO volgens
Havinga de slechtste ervaringen op
gedaan. De directeur van het huis
van bewaring, die overigens binnen
kort met pensioen gaat. zou ronduit
afwijzend op het initiatief van de
BWO hebben gereageerd. Daarom
ook is tegen hem het kort geding
aangespannen.
Volgens Havinga en de advocaat
Steef Top, die als „toegevoegd secre
taris" van de gedetineerdencommis
sie optreedt, zijn twee van de drie
leden van deze commissie inmiddels
overgeplaatst naar andere strafin
richtingen. Het derde commissielid,
zo wordt verwacht, treft vandaag of
morgen eenzelfde lot. „Een school
voorbeeld van strafoverplaatsing".
vindt Top.
Zijn eveneens aan het Advocatencol-
lectief Rotterdam verbonden collega
Gerard de Jonge, die morgen als
raadsman van de eisende partij op
treedt. werd de toegang tot het Rot
terdamse huis van bewaring ontzegd,
toen hij daar ten behoeve van de
vereniging zijn opwachting maakte.
Dezer dagen kreeg hij te horen dat
het ministerie van Justitie een onge
bruikelijke stap heeft gedaan door
een klacht tegen hem in te dienen bij
de plaatselijke deken van de Neder
landse orde van advocaten.
Ook tegen Top heeft het ministerie
een klacht ingediend. Tegen de regels
in had de advocaat in de cel van een
cliënt een geluidsopname gemaakt
ten behoeve van het druk door gevan
genen beluisterde radioprogramma
„Oorkussen"
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
e opvi
lang",
werken
de Ha
niet
zo S]
tend
enkoi
ui ef
srgroep
13 api
De Bol
nouwbi
vod
het Int
nNancjJ
BIJ def
hoedmai
geïnspii
ie Belgr
René 1
lum Al»
ntoonst^
de Au1
4 i
;ort zal de stichting toch weer
eren om de hulpverlening in
oven van de grond te krijgen,
de drie Surinaamse organisa-
hebben daarin geen enkel ver
in. Ze willen nu zelf de hulpver-
aan de Surinamers ter hand
in het bezette gebouw. De
llingen noemen het gemeentebe-
eenzijdig en ondemocratisch,
s de Surinaamse organisatie
over dat beleid geen enkel
g gevoerd met de Surinamers
n ho'
:v!r d
Jhe'
'1* ra
'ri ens
li t
ENSCHEDE (ANP) Een onbeken
de man heeft dinsdagavond een over
val gepleegd op de flatwoning van
een Chinese familie in Enschede.
Deze familie drijft elders in de stad
een Chinees restaurant. Op het mo
ment van de overval was de 12-jarige
zoon des huizes alleen thuis.
Toen hij zich aan het douchen was
hoorde hij dat de ruit naast de voor
deur werd gebroken. Toen hij de dou
che uit kwam, werd hij vastgegrepen
door een man die hem dwong op de
grond te gaan liggen. Met een schroe-
vedraaier werd de Jongen in bedwang
gehouden en vervolgens met leren
riemen geboeid.
De overvaller doorzocht de hele wo
ning en heeft uit een bureaula een tot
nu toe onbekend bedrag meegeno
men. Volgens de politie gaat het om
vele duizenden guldens. De Jongen
heeft zich na enige tijd kunnen be
vrijden en bij de buren de politie
kunnen waarschuwen.
Onruststokers
,Jk begrijp Justitie wel", zegt Top
,,Ze zijn ontzettend bang voor onrust
onder de gedetineerden. Die vereni
gingen worden gezien als een initia
tief van onruststokers. Bij justitie zal
wel de angst leven dat de gesprekken
die de vereniging wil voeren ten slotte
zullen uitdraaien op de conclusie dat
de gevangenis maar moet worden af
gebroken. Maar ik vind dat we het
Juist heel open en heel netjes ge
speeld hebben. Er zijn maar heel be
scheiden voorwaarden gesteld. Maar
zelfs een gesprek met de gedetineer
dencommissie wordt kennelijk als
een vorm van erkenning gezien."
De „angst van de autoriteiten", waar
van Top spreekt, werd ook door Kelk
gesignaleerd. „Dat gedetineerden
hun rechtspositie zouden kunnen
misbruiken", schreef hij twee jaar
geleden, „getuigt van een wantrou
wen, dat bijdraagt tot het instand
houden van een vicieuze cirkel, waar
in wantrouwen met wantrouwen
wordt beantwoord. Hierin ligt het
grote dilemma besloten tussen gede
tineerde en gevangenisautoriteiten."'
ADVERTENTIE
IN DE WAO ZIT
JE NIET VOOR DE LOL.
Niet kunnen werken doet soms al pijn
genoeg. Dan moeten ie niet ook nog,
eens aan je uitkering gaan knabbelen.
Het CNV is daar vierkant tegen. Geef
hen die onontbeerlijke steun in de rug,
laat ze niet alleen staan. Maar dan
moet u natuurlijk wel lid worden.
Doen. Vandaag nog.
Ik word CNV-lid
Q Stuur mi) otder* infornub*
Beroep:
SAMEN OP DE GOEDE WEG
Christelijk Nationaal Vakverbond
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Het emigreren zelf
en de belangstelling ervoor zijn de
laatste tijd aanmerkelijk geste
gen. Dit blijkt uit cijfers van de
directie voor de emigratie van het
ministerie van sociale zaken.
Het aantal aanmeldingen voor
emigratie steeg het eerste kwar
taal van dit Jaar ln vergelijking
met dezelfde periode vorig jaar
met zestig procent tot 2791 en het
aantal vertrekkers met 55 procent
tot 1017, aldus directeur J L
Westhof
Canada is nog steeds het meest ln
trek, gevolgd door Australië en
Nieuw-Zeeland. terwijl de Vere
nigde Staten op de vierde plaats
komen. In geen enkel land is ech
ter de emigratie volledig vrij en is
de situatie op de arbeidsmarkt
bepalend voor het worden toege
laten.
Volgens directeur Westhof maken
vaklieden ln de metaal een goede
kans, evenals ongeschoolden, die
dan wel bereid moet zijn om van
alles aan te pakken. De laatste
UJd wordt er ook een geringe stij
ging geconstateerd van mensen
met een hogere beroepsopleiding,
waarbij het dan vooral gaat om
mensen met computerkennis.
Hoewel de emlgratiecijfers nog
steeds stijgen, staan die cijfers
toch onder een zekere druk Met
name de mindere verkoopbaar
heid van onroerend goed (huizen
en grond) doet emigranten vragen
om uitstel of verlenging van het
visum Men heeft bij de dlrectle
emigratie nog geen inzicht in de
oorzaken van de stijging, maar ln
Juni van dit Jaar zullen de resulta
ten van een onderzoek hiernaar
worden bekendgemaakt.
»cepten j
Bussur
sch:
i-ln-strtp]
éi
Het aardige van zo'n test die je
met grote regelmaat in weekbla
den vindt, is dat Je meteen na
invulling kunt zien hoe je er zelf
voorstaat. Nemen we een onder
werp als: „bent u verdraag
zaam?" Een van de vragen kan
bijvoorbeeld zijn: als iemand u
een klap in uw gezicht geeft, a.
slaat u dan direct terug; b. keert
u ook uw andere wang toe? c.
vraagt u beleefd waarom die an
der u slaat? Doorbladeren naar
pagina zoveel, waar u kunt afle
zen dat u het hoogste aantal pun
ten behaald heeft door b aan te
strepen. Leveren alle antwoorden
samen tussen de we noemen
maar wat vijftien en twintig
punten op, dan zou de uitslag
kunnen luiden: „U bent verre van
verdraagzaam; op dit gebied
moet u nog heel wat leren". Geen
aangename uitslag, maar toch:
een kant en klaar resultaat
Interlektuur, het Internationaal
Evangelisch Boekencentrum,
heeft een „lees- en kijkboek voor
ouders" uitgegeven, dat in feite
van begin tot eind een test is.
maar dan zonder uitslag. De titel
„Wanneer was het voor het laatst
datkom Je iedere keer als je
een blad omslaat, tegen. Het is
het steeds weerkerende begin
van vijftig testvragen voor ou
ders Een paar van die vragen,
steeds één per twee pagina's:
Wanneer was het voor het laatst
dat we. in aanwezigheid van de
kinderen, trots over hen vertel
den aan anderen? Dat we regels
gaven voor tv-kijken? Dat we
toegaven aan onze kinderen dat
we fout waren? Dat we elkaar in
aanwezigheid van de kinderen
knuffelden en zoenden?
Deze en veel meer van zulke vra
gen zijn met paginagrote foto's
verduidelijkt, althans geïllu
streerd, want zo'n duidelijke taal
spreken de foto's niet altijd. Het
fietsende gezinnetje bij de vraag:
wanneer was het voor het laatst
dat we samen een eind fietsten?
laat geen twijfel open, maar de
illustratie bijdat we wisten
waar onze kinderen 's avonds
zijn" roept vragen op: vader en
moeder, in hun luie stoel voor de
tv hangend. Weten ze nou waar
die kinderen zijn of merken ze
door die tv niet eens of de kinde
ren thuis zijn of niet? En wat te
denken van de vader die bij de
vraagdat we onze kinderen
bewust en liefdevol straften" met
een kind op schoot zit, ene hand
om het kind, en in de andere
hand een latje? Misschien is het
geen latje, maar zo duidelijk is
die foto dus niet.
Het zijn allemaal vragen, waar
van de Amerikaanse psycholoog
dr. Michael A. Campion, de
schrijver, vindt dat ouders er bij
stil horen te staan, al hoeven die
zich naar ons idee geen schuld
complex op de hals te halen als ze
nooit zijn toegekomen aan (in het
boek genoemd) kinderen meene
men naar kantoor, de gezamenlij
ke barbecue of aan vliegeren. Ze
zullen ook nooit weten of ze het
goed gedaan hebben, in elk geval
niet aan de hand van de uitslag
van de test. Achterin het boek
kunnen ze bij de vijftig vragen
een van de cijfers 0 tot en met 4
omcirkelen, het aantal malen dat
ze zich de afgelopen twaalf maan
den met het onderwerp van de
vraag hebben bezig gehouden.
Bereiken ze het maximum (200
punten) dan staat er nergens dat
ze uitstekende ouders zijn ge
weest. zelfs geen bemoedigend
schouderklopje van ga-zo-door.
Het enige wat ze kunnen (en moe
ten) doen Is de uitslag met elkaar
vergelijken of anders met andere
ouders. Het gaat om het gesprek,
zegt de schrijver We kunnen er
nog bij vertellen dat de foto's in
het boek gemaakt zijn door Wll-
mer Zeher en Rebecca Vos. maar
niet hoe duur het boek is. Dat
heeft de uitgever (Interlektuur.
postbus 355, 6800 AJ Arnhem)
ons niet gemeld.
Boswachter G. Zaeharow beeft
willen bewijzen dat heel ver
schillende dieren even vriend
schappelijk met elkaar om kun
nen gaan als met soortgenoten.
In de bossen waar hij zijn werk
terrein heeft, niet so ver van
Moskou, heeft hij een hond, een
wolf en een wild zwijn bij elkaar
gebracht. De dieren leven nu sa
men en zijn de beste vrienden,
ook met Zaeharow en zijn vrouw
trouwens; de laatste geeft hier
het wilde twijn Waslliaa zijn
maaltje.
Het huis in Bloemendaal, van
waaruit ds. Toornvliet het werk
voor zijn radiogemeente leidt,
moet hoognodig van buiten ge
schilderd worden, schrijft de-
predikant in zijn maandblad
Contact. Maar dat gaat niet De
duiven zitten hem dwars. Zolang
het gedierte, hoog in de hanebal-
ken genesteld, het huis op een
verschrikkelijke manier blijft be
vuilen, heeft schilderen geen en
kele zin. Daar moet dus wat aan
gedaan worden. Maar wat? „Wij
hebben overal ge"nformeerd: hoe
krijgen wij die duiven weg? Nie
mand die tot nu toe de duiven
kon verdrijven. Er is geopperd:
strooi vergif. Maar die kant mo
gen en willen wij niet uit". Van
daar dat ds. Toornvliet deze op
roep aan zijn lezers doet die hij
een „8.0.S.-vraag" noemt: „wie
verlost ons op korte termijn van
deze duiven?".
We hebben alvast een tip voor de
dominee: in Keulen, waar de
Dom aan hetzelfde duiveneuvel
ten onder dreigde te gaan, heb
ben ze valken afgericht. Daar zijn
duiven doodsbang voor, en te
recht: valken zijn dol op duif en
nemen er graag nog eentje. Maar
hoe komt een dominee zo gauw
aan valken? Te moeilijk en te
duur waarschijnlijk, en daarom
is dit misschien haalbaarder
enge beesten aan de hanebalken
vastmaken Dat hebben ze in
Oklahoma, hoofdstad van de ge
lijknamige Amerikaanse staat,
gedaan. Ze maakten van plastic
en meer van die rommel natuur
getrouwe slangen en andere mon
sterachtige beesten die daar op
de loer gelegd en gehangen wer
den. Resultaat: de duiven kregen
er de kriebels van en kwamen
niet terug. Maar misschien pias
sen zulke griezels niet bij kerke-
werk.
Al een week krijgen ze bij de BBC
bossen brieven van boze luiste
raars die zich opwinden over de
ingrijpende verandering die de
beroemde Big Ben zou moeten
ondergaan. De klok, hadden de
presents tors aan hun buiten
landse luisteraars verteld, zou
vervangen worden door een uur
werk met (digitale) cijfers, en het
bronzen geluid zou er helemaal
niet meer bij zijn. De meeste luis
teraars die er in trapten, waren
Japanners die overigens verzot
zijn op digitaal-uurwerkjes. Maar
dat er met 's werelds beroemdste
klok geknoeid zou worden, daar
konden ze niet over uit. Nu was
het niet meer dan een één-april-
grap van de BBC, maar wel een
tje die met allerlei waren verha
len geïllustreerd was Londena
ren kwamen voor de microfoon
vertellen hoe ze zich herinnerden
dat de Big Ben had stilgestaan.
en hoe de klok op een dag dertien
in plaats van twaalf keer had
geslagen. „We hebben toen zelfs
de wijzers aangeboden aan de
luisteraars die zich het eerst als
geïnteresseerden bij ons zouden
melden. Binnen een paar uur kre
gen we al een telegram van een
Japanse zeeman die zlelsgraag
een van de wijzers wikte hebben
Intussen zitten ze er bij de BBC
een beetje mee. „We zullen nog
eens duidelijk voor de radio uit
leggen, dat het maar een grapje
was, maar we zijn bang dat de
brievenstroom voorlopig niet op
houdt"
In de Franse Alpen heeft bergbe
klimmer Pierre Vigne een val van
driehonderd meter overleefd
Toen hij de 2500 meter hoge Plc
de la Mine bij Orenoble beklom,
stortte hij neer. waarbij hij enke
le keren tegen de rotsen sloeg.
Een helikopter bracht hem naar
een ziekenhuis, waar tot Ieders
verbazing geen nocmenswaardl
ge verwondingen werden gevon
den. Onder de vele anderen die
met de paasdagen de bergen ln
gingen, waren ook drie kinderen,
van negen tot twaalf Jaar oud. De
kinderen probeerden op hun ma
nier een berg te beklimmen,
waarbij ze van een ongeveer hon
derd meter hoge rotswand stort
ten en alle drie omkwamen
