Hulpverleners moeten meer oog hebben voor geloof S Uit brieven van lezers Hoe gaat het met je kinderen? Trouw Conferenties Priesters achter pastorale werkers Handreiking marxisme is onvoldoende Dominee in China vrij na 23 jaar werkkampen CJV-actie voor vluchtelingen VANDAAG VOORBIJGANGERS ïu iez Us Boodschap van paus aan Libanon n KERK IN DE WERELD 'Onze' NCRV zendt die muziek helaas niet uit WOENSDAG 2 APRIL 1980 TROUW/KWARTET 2 WOEI Van een onzer verslaggevers ZWOLLE In de maatschappelijke dienstverlening ls te weinig oog voor de betekenis van geloof en levensbeschouwing. Maatschappelijk werkers verwijzen hun cliënten niet of nauwelijks naar hun pastor. Met name ln de opleiding en de werkbegeleiding van de maatschappelijk werkenden zou daar wat aan gedaan moeten worden. Dit zegt dr J. Hendriks, godsdienstsocioloog aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, in het tijdschrift Praktische Theologie. Hendrik* bespreekt een onderzoek, dat ln de Jaren 1974 tot 1978 in drie plaatsen in Brabant en Limburg i Eindhoven-Woensel, DeurneSome- ROTTERDAM (ANP) De priester raad ln het r.k. bisdom Rotterdam deelt niet de bezorgdheid van de bis schoppen over de pastorale werkers De meerderheid der priesters wil lie ver spreken van „goede zaak en ze gen" dan van „probleem en bedrei ging" De priesters hebben dit uitge sproken ln hun vierde vergadering, aansluitend op het bezoek, dat bis schop 81monla heeft gebracht aan de veertien dekenaten van zijn bisdom ter bespreking van de synodebe sluiten ren en Qeleen) ls Ingesteld naar de verhouding tussen levensbeschou wing en maatschappelijk werk. Aan leiding tot dit onderzoek was, dat in de Jaren zestig de meeste levensbe schouwelijke instellingen voor maat schappelijk werk (rooms-katholle, hervormd, gereformeerd en andere), zijn opgegaan tn algemene. De vor ming van grote en algemene instellin gen zou meer herkenbaarheid van het maatschappelijk werk opleveren, grotere deskundigheid en meer conti nuïteit ln de hulpverlening. Daarachter lag de overweging-, dat het tot de beroepsvaardigheid van de maatschappelijk werker behoort, de levensbeschouwelijke dimensie ln de nood te herkennen en daarmee ook te werken. In die gevallen waarin het gaat om specifiek religieuze proble men zou verwijzing naar een pastor voor de hand Liggen. Het onderzoek in Brabant en Limburg diende onder meer, om na te gaan hoe deze „gevul de algemeenheid" (bekende term van zo n tien Jaar terug) ln de praktijk werkte. Samenhang Het onderzoek heeft nog weer eens onderstreept, dat levensbeschouwing en maatschappelijke nood zo met el kaar verweven zijn, dat zij niet afzon derlijk aan de orde kunnen komen. Wie deze dingen scheidt, gaat aan de concrete werkelijkheid voorbij. Toch bleek het besef van deze samenhang tussen levensbeschouwing en nood bij de maatschappelijk werkenden niet vanzelfsprekend aanwezig. Het tegendeel is het geval, aldus dr Hen driks. Het doorzien van deze samenhang wordt belemmerd door allerlei facto ren, zoals gewoonten, bepaalde me thodieken, vooroordelen over de functie van het geloof en dergelijke. BIJ dit laatste spelen vaak ook nega tieve ervaringen ln het verleden van de helpers zelf een rol. Nog moeilijker dan dit signaleren blijkt het omgaan met levensbeschouwing en geloof te zijn in de hulpverlening. Dr Hendriks vindt dit een zaak om zeer ernstig te nemen, te meer daar van samenwer king met en verwijzen naar de pastor nauwelijks sprake blijkt te zijn. De praktijk klopt niet met de theorie van de gevulde algemeenheid, aldus dr Hendriks. HIJ ziet niet zoveel in de suggestie van de stuurgroep van het Brabants-Limburgse onderzoek om agogisch geschoolde theologen aan de teams van maatschappelijk wer kenden toe te voegen Opleiding en werkbegeleiding zouden volgens hem verbeterd moeten worden en er dient naar gestreefd te worden, de blokka des weg te nemen, die er zijn om naar de pastores te verwijzen. Oeze rubnek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op in deze krant gelezen benchten. artikelen en commentaren, en met voor open brieven, gedichten, oproepen ot reacties op advertenties (deze laatste dienen tot de directie gericht te worden) Oe redactie behoudt zich het recht van bekorting voor Hierover of over het met plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wi| helaas met corresponde ren Brieven adresseren aan Secretaris hoofdredactie Trouw, Postbus 859,1000 AW Amsterdam Bij publikatie worden naam en woonplaats van de schrijver vermeld Onbehagen (2) Het was mij uit het hart gegrepen, dat mevrouw en de heer Schulte- Nordholt op het gevaar wezen van vervlakking bij het vieren van het Avondmaal door de Ingeslopen ele ment van gezelligheid, huiselijkheid, alledaagsheid en burgelljkheld. waar bij Je net zo goed koffie zou kunnen drinken. Van Rllke ls de versregel: en nergens ls meer heilige grond. Het kan geen kwaad dat Je tenminste in Wolfshond (slot) Klaasje de Boer (Trouw 25 maart) vindt het eng. dat een hond drie kilo vlees, één kilo fruit en een heel brood krijgt Al lijkt dit veel, er zit niks meer bij dan nodig is. Het voedsel dat deze hond krijgt is uitgekiend met de hoogst nodige voedings(bouw)-stof- fen om te leven. Er zitten geen choco laatjes, snoep, koekjes etc. bij, de onnodige stoffen die miljoenen men sen per dag gebruiken. Daarom wil ik öe-«k, bij het Avondmaal. noe le« Klauje vragen: löa eenf na hoeveel i- non h or Ie lole bon oon Irn/alt. - 5^1 Van. hier ls iets van een kwali tatief andere orde aan de gang dan wat „de wereld" biedt. Doe dus Je sandalen maar eens uit. Hier is Iets van het numineuze. wee mij. Ik verga iJesaJa 6). Terwijl Je tegelijker tijd hoort van vergeving der zonden en verzoening en dat hoor Je ner gens ter wereld Maar mevrouw en de heer Schulte Nordholt gaan me wel te ver wanneer zij zeggen dat God „tast baar" bij het Avondmaal naar ons toekomt Dat lijkt me Juist ln strijd met het numineuze. het onzichtbaar heilige In laatste instantie zien wij niet op het zichtbare, maar op het onzichtbare (2 Corlnthe 4 vers 18), waarover wel eens vaker mocht wor den gepreekt' Leeuwsreden L. J. van der Kam JIJ per dag eet Vergelijk dit eens met bij voorbeeld de schijf van vijf (of vier, voor vegatiêrs) of een voedlngs- voorllchtlngsboekje. Tel alle onnodi ge produkten die Jer per dag krijgt op (snoep, wijn, sigaretten etc.) en ver menigvuldig dat met een paar mil joen" Ik weet niet ln hoeverre ik dit op Jou kan doortrekken, maar als Je onze consumptie-maatschappij be kijkt, dan zul Je Inderdaad tot de conclusie komen dat we een eng stel letje mensen zijn. Maar niet omdat een hond een klein gedeelte van al het voedsel gebruikt om aan zijn oer- instlnct gehoor te geven, namelijk: overleven! Dalfsen Manila Feenstra waarin opgenomen: Oe Rotter dammer. met Dordts Dagblad, Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidse Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jenze Tamminga Directeur mg O Postma HOOFDKANTOOR Posttxrs 859 1000 AW Amsterdam Wibautstraat 131 Amsterdam lel 020-913456 telei 13006 Postgiro 66 00 00 Bsnk Ned CedtertN»-* Rahemngnr 23 00 12S74 Gemeentegiro Amsterdam *11000 REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT Postbus 948 3000 AX Rnnprdam lel 010-t 15568 (aboonemertien en bezorg<ng) Ie' 010-15588 (redact») te' 115700 (uitsluitend voor advertenties) Westbfaah Rotterdam REGIO DEN HAAG'LEIDEN PostDus 101 2501 CC Oen Haag te' 0^0-469445 (abonnementen en bezorging) lei 070-469445 (redacliel te' 070-468864 (uisluitend voor advertenties) Penstraat 22 Deo Haag REGIO NOORD OOST-NEDERLAND iboonemenlen en bezorging p.isiöus 3 0000 AA ZnO'n te» 05200-1 7030 Meam-vut 56 Z«0"* Abonnementsprijzen Per maand t 16.9»? P«r kwartaal f 50 95 Per half jaar 101.90 Per jaar 201 60 Adverteneetêneven op aanvraag Tmeioniscfie aoonnemantenop- achten (z» adressen onsen, Opgave famrtteöancMan 9 19 30 «an maandag l m vf jdag Op zondag van 18-20 uv teie» 020- 9t 3456 Opgave m«v-advertenties tei 020-936868 ot aan Mw-Adv atde'.rsg. postbus 433 1000 AK AMSTERDAM Adreswvmgen utsMtand teNh aan ante Amsterdamse adres san Romero Kruisigt Hem, kruisigt Hem! Bijna twintig eeuwen geleden was dit het oordeel van de door Pilatus en de Joodse geestelijkheid verzamelde massa over het lot van Jezus. Sinds dien ls vele navolgers van Hem ln hun strijd voor rechtvaardigheid voor goed het zwijgen toegebracht. Zo werd ds Martin Luther King doorzijn strijd tegen het rassendlscrimlneren- de denken van Amerika in 1968 door een kogel lafhartig vermoord. En zo ging in de „lijdensweg 1980" aartsbis schop Romero van San Salvador: Dood hij ls niet meer'? „Song for my Brother" zong Mahalla Jackson aan het graf van ds Martin Luther King Vele miljoenen mensen zulle nu in haar geest weer met haar mee zingen bij de dood van Romero, van wie velen met gebalde vuisten. De geest van Jezus, maar ook van Martin Luther King. Romero en vele anderen of wel het solidair zijn met onze „min ste broeders en zusters", waar ook ter wereld ls echter niet te doden. Van een onzer verslaggevers NIEUWERKERK De hervormde kerkeraad van Nieuwerkerk aan den IJssel meent, dat de handreiking van de hervormde raad voor kerk en theo logie „Het Marxisme" volstrekt on voldoende getuigt van een bijbelse visie. De handreiking werd eind 1978 door de synode aangeboden aan de ge meenten. Om de discussie te stimule ren, heeft de Nleuwerkerkse kerke raad een stuk gepubliceerd, gericht aan de synode, met zijn bezwaren. Marxisme en christendom staan in wezen diametraal tegenover elkaar, aldus de kerkeraad, die alle marxis me zelfverlossing noemt van en door de soevereine mens. „De bijbel toont ons de weg van de verlossing in Jezus Christus. Het is de tragiek van de wereld dat dit ons onvoldoende aanspreekt; ja zelfs in het opperste orgaan van de Neder landse hervormde kerk niet of nauwe lijks aan de orde komt in een handrei king aan de kerken en aan de ge meenten. Onderschatten we niet schromelijk de kracht van het Woord en van de Geest?" aldus de kerke raad, die wel erkent, dat het marxis me een analytisch Instrumentarium heeft ontwikkeld voor wat er in de economische structuur aan de gang was, maar daaraan toevoegt: „De wonden, die ln de wereld veroorzaakt zijn door kapitalisme en kolonialisme kunnen wél door het marxisme wor den blootgelegd, maar nimmer ge nezen." Werkoverleg voor werkers ln de gezondheidszorg, 21-23 april. Vlnea Domini, Wltmarsum (tel. 05175-1444). ERMELO De Chinese dominee Wang Ming Dao ls op 10 Januari vrij gelaten na een periode van 23 Jaar in gevangenissen en werkkampen. Dit bericht bereikte gisteren de Neder landse organisatie Kruistochten, die zich richt op bijbeltransport naar China. Dominee Wang, die op 27 Juli tachtig jaar wordt, ls een van de bekendste protestantse voorgangers ln China HIJ wordt vaak samen genoemd met Watchman Nee, die enkele Jaren gele den in de gevangenis stierf. De eerste westerling die Wang in Sjanghai na zijn vrijlating ontmoette, meldt dat de oude christen, die al lang dood gewaand werd, met moeite kon lopen. Hij was meer dood dan levend en kon moeilijk zien. Gedurende de 23 Jaar dat Wang ge vangen zat. had hij geen bijbel of christelijke lectuur gezien. Toch ci teerde hij vele bijbelgedeelten en ver telde hij de westerling, dat deze vele Jaren ln gevangenschap „een lange huwelijksreis met Jezus" waren ge weest. Mevrouw Wang, die vijftien Jaar ln gevangenissen verbleef, was reeds twee Jaar geleden vrijgelaten. Zij is nu blind. Van een onzer verslaggevers DRIEBERGEN Het christelijk jongerenverbond (CJV) viert dit Jaar een internationaal Jubileum en doet dat door een extra actie te voeren voor het vluchtelingenwerk. In 1855. 125 Jaar geleden dus, werd ln Parijs door afgevaardigden uit tien landen de wereldbond van YMCA's opgericht. (YMCA: de internationaal gebruikelijke afkorting van het En gelse Young Men's Christian Associ ation"). Thans zijn er YMCA's ln 86 landen en een van de belangrijkste taken van de wereldbond is het vluchtelingenwerk. Het bedrag, dat daar jaarlijks aan wordt besteed (1,75 miljoen gulden), wil de wereldbond dit Jaar verdubbelen. In Nederland voert het CJV hier on der meer de actie „Een uur voor Je verre buur" voor. Ieder die maar iets met het CJV te maken heeft, wordt gevraagd een uur van zijn bruto-inko men af te staan. De actie wordt afge sloten met een manifestatie op de Ernst Sillem Hoeve, Lage Vuursche, op 8 november. ADVERTENTIE Waddinxveen J. Oosthoek INTERKERKELIJKE REISORGANISATIE DRIEBERGEN zie art. pag. 6 Trouw 31 mrt j.l., de reisorganisatie van ds Pieter de Vries heeft nog enkele plaatsen in reizen naar Israël, Kameroen, Turkije, Roemenië en een jongerenreis. Inforinatle: IRO, P B. 91, Orleborgon, tel. 03438-2957. Zo schilderde M. Oppenheim de viering van de vrijdag-avond in een joods gezin. Abba zegent de kinderen. door Jac. B. Looijen Altijd weer als je in Israël komt, vragen joodse vrien den meteen: hoe gaat het met je kinderen? Joden, die je voor het eerst ontmoet willen graag zo gauw moge lijk weten of je ook kinde ren hebt. Waarom toch die opvallende belangstelling voor het hebben van kinde ren? Een joodse landbou wer in opper-Galilea legde met het eens uit. Hij zei: kinderen zijn onze toe komst en in hen leeft onze vaste hoop op betere tijden voort. Je kunt ook denken aan Jezus, die volop jood was en die zei, laat de kin deren bij me komen en hou ze niet tegen, want de toe komst waarin God de baas zal zijn, is voor hen. Ik ver taal wat vrij. De bijbel vertelt geweldig veel over kinderen. In de Joodse fees ten lopen kinderen dan ook voor op. Om hen gaat het. Zojuist zijn de Joden hun paasweek begonnen met een avondmaal. Daar komt brood en wijn aan te pas. Er staan ook lamsboutjes, bitterkruiden op de smetteloos witgedekte tafel. Er ls zout, er is zuur en er is aan het eind veel zoetigheid. Alles heeft z'n symbolische betekenis en abba (dat is vader) moet het allemaal uitleggen, maar de moeilijkste vraag komt aan het eind van het avondmaal: pa, wat heeft dat nou allemaal voor ons te betekenen, waarom ls deze avond voor pascha anders dan alle andere avonden. Die vraag stelt een van de kin deren. Feesten Joden vieren veel feesten. Ze ken nen ook hun treurdagen en het heeft allemaal met hun bijbelse geschiedenis te maken. Dat ls op een sublieme wijze ln beeld ge bracht door M. Oppenheim, een kunstschilder die ln de vorige eeuw in Frankfurt aan de Main werkte. De beroemde Goethe vond z'n werk zo goed, dat hij Oppenheim professor maakte aan de universiteit van zijn stad. Op- penheims schilderijen verschenen ln 1882 ln een verzamelband bij Eisendrath in Amsterdam en thans stelt Amphora Books, een kleine uitgeverij van Joodse signa tuur ln Amstelveen ons ln staat opnieuw kennis te nemen van het magnifieke werk van Oppenhelm. Van zijn „Tafereelen uit het oud- Joodsche familieleven" verzorgde deze uitgeverij een prachtige her druk ln facsimilé en daarin zijn ook de bij de reprodukties beho rende opstenen van ae Utrechtse rabbijn J. Hoofiën opgenomen. Die rabbijn schreef, geheel in de stijl van zijn tijd nogal lyrisch en je zou al die verklaringen van de schilderijen ln onze tijd iets zake lijker en minder breedsprakig wil len opzetten. Maar mooi is de rab binale taal wel. Even dit: het al bum kost 49,50. Intimiteit Er staan twintig zwart-witte re produkties van Oppenheim in en hoe moet je die karakteriseren? De kunstenaar bekeek de intimi teit van het joodse huiselijke le ven en hij schilderde dat met veel liefde en met een uitdrukkings kracht die bijzonder boeiend Is. Moet je dat impressionisme noe men of expressionisme? Nee, met die Franse termen uit de vorige eeuw kom Je er niet uit bij Oppen heim. Hij fotografeerde met z'n penseel. Impressie en expressie gaan bij hem samen. Maar genoeg over de stijl. Wat ik wilde vertellen is, dat ln al die schilderijen van het Joodse gezinsleven kinderen spelen, vragen, luisteren, snoepen en ga zo maar door. Vrijdagaonvd Veel indruk maakte op mij de weergave van de viering van de vrijdagavond, dat ls het wekelijk se feest waarop ln goede Joodse gezinnen de komst van de sjabbat wordt begroet. Abba, terug ge keerd uit de synagoge, zegent hoopvol z'n kinderen: de Here ze- gene Jullie. Moeder steekt met een gebed de sjabbatskaarsen aan en pa laat de beker met wijn rond gaan, ledereen krijgt een teug. Hij breekt een brood, zegent het en geeft iedereen een brokje. Nee, de kindercommunie waar ze ln som mige christelijke synodes al sinds Jaren mee tobben vormt in Joodse hulzen geen enkel probleem. Kin deren horen er bij. Helemaal. Chocolaatjes Het zou te ver voeren die hele vrijdagavond-viering te beschrij ven. Ik had het voon-echt er her haaldelijk bij te zijn ln Israël en mij werd zelfs gevraagd toen er op zo'n vrijdagavond een wat subtiel hoofdstuk uit Leviticus aan de orde was, en dat ging over de reinigingswetten, enige uitleg te geven. Want, zelden de kinderen. Jij bent toch een christen en chris tenen weten alles beter dan wij. Ik wrong me ln allerlei bochten om een verklaring te geven van het zinvolle van die wetten maar de kinderen keken wat ongelovig. Gelukkig kwam de moeder van het gezin aanzetten met heerlijke chocolaatjes uit de cacaofabriek in Nazareth. De aandacht voor mijn meditatie was prompt ver dwenen en ik kon opgelucht amen zeggen. HIJ KWAM TOT ZICHZELF En nu dan de grote wending ln het verhaal. „En hij kwam tot zichzelf." Tot zichzelf komende, zei hijzo- Iets staat er. Ook dat hoort bij de gelijkenis. Mensen hebben dat eigenaardig vermogen om zich als 't ware ln tweeën te splijten. Ze gaan een gesprek met zichzelf aan. Je ziet het wel eens op straat: iemand loopt ln zichzelf te praten. Een vreemd gezicht en toch tegelijk iets heel echts. Mensen die alleen wonen zullen dat vaak doen, denk lk. En ze hebben gelijk. Je hebt die mogelijkheid, Je wordt Je eigen gesprekspartner. Toch ls hier meer aan de hand. In die gesprekken op straat en thuis ls de mens bij zichzelf. HIJ ls een eenheid en tegelijk kan hij met zichzelf spreken. Maar hier ls Iets anders. Hier ls Iemand een dolle woeste eenheid een z.g. vrijheid geweest. Hij verkwistte de boel, d.w.z. hij werd een opmaker. Vervreemd van z'n eigen mens-zijn. Want de mens ls hier niet om krampachtig te potten, maar evenmin om de boel stuk te slaan. In belde gevallen ls die mens verkrampt ln zichzelf, op de ego-toer. Dan ls de mens wel een eenheid, maar tegelijk een halve eenheid. Hij is van iets wezenlijks ln zichzelf vervreemd, nl. van dat deel dat we Juist „zichzelf" noemen. En dat ging maar door. Eerst ln dat opmaken van alles wat hij had en toen in de ellende, verdoofd ln z'n eenzaamheid en verlatenheid en ongelukkig lot. En dan komt het als een bliksem in z'n leven. HIJ kwam tot zichzelf. Ineens die ontdekking: lk ben dit halve niet. Ik ben deze mislukkeling niet. Er ls meer ln mij. Ik ben voor mezelf aanspreekbaar. De vervreemding ls opgeheven. Hij is bij zichzelf. In de Vulgaat (de latijnse vertaling van de bijbel) lees lk: In zichzelf echter teruggekeerdDe eerste thuiskomst. Bij zichzelf. Nog vóór dat hij bij de vader komt. Er begint iets te gloren. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Beverwijk (toez.): G. J. de Vries te Voorburg; te Akker- en Murmerwoude: T. Lekkerkerker te Ede; te Helloo: G. Zonneveld te Ca- pelle a.d. IJssel; te Llenden: J. Bos te Otterloo; te Rijnsburg (toez.): J. C. Plaat te Zwolle. Bedankt voor 's-Grevelduln-Capelle: J. Westland te Amersfoort. GEREF. KERKEN (VRIJG.) Beroepen te Den Haag-Zuid: H. v. Veen, kand. te Kampen. NED. GEREF. KÉRKEN Beroepen te IJsselmulden: A. Beef- tink te Neede-Aalten. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Groningen: D. Rietdijk te Vlaardingen; te Saint Catharines (Can.) en te Randburg (ZA): J. J. van Eckeveld te Zeist, die bedankte voor Arnhem. Gereformeerde kerk: beroepen te Ge leen: W. Westerveld te IJsselstljn CU). JTRE iventi raar dl mdsf letrok enen lucen iet gt lerdel oofdl lerbo: erkla he jistei ras e Ie wi BEIROET (ANP) Bij zijn bezoek aan Libanon heeft kardinaal Casaro- li, leider van het Vaticaanse staatsse cretariaat, een pauselijke boodschap overhandigd aan president Sarkls. De paus wil de Llbanezen oproepen om hun conflicten te beëindigen en met de wettige regering samen te werken. Naar verluidt zou de paus een actieve bemiddelingsrol ln Liba non willen spelen; het Vatlcaan heeft sinds het begin van de burgeroorlog in 1975 al verscheidene hoogwaardig heidsbekleders naar Beiroet ge stuurd. Kardinaal Casaroli heeft ook overleg gevoerd met minister Boetros van buitenlandse zaken en met hoge gees telijken van de christelijke en mo hammedaanse gemeenschappen. )EN reer an ins 1 oor: eau iet t én 1 oek' chij iaal( roei de uilen oor oed lleen ng ie bu het ezets. fel p: tad. alt. 2 door Aldert Schipper In de jaren vijftig trof ik mijn groot vader. die nu alweer lang geleder, gestorven ls, licht ontroerd aan bij het radiotoestel Hij luisterde naar koorzang en orgelspel De sfeer van Jesus Joy of man s desiring Grootva der reageerde bij mijn binnenkomst een beetje als een betrapte schooljon gen. want hij zat naar de AVRO te luisteren De reden van zijn ontroering begreep lk even later, toen het welluidende stemgeluid van Jan van Herpen, of diens voorganger als omroeper, mee deelde dat we zojuist hadden geluis terd naar het Salt Lake City Taberna cle Choir „Onze" NCRV zendt zulke muziek niet uit. zei grootvader met spijt in zijn stem De omroep met de Bijbel ging met een grote boog om dit toch wel imposante koor heen en zelfs het nog Indrukwekkender orgel uit dezelfde kerk liet de NCRV niet ho ren. Want de tabernakel waar al dat heerlijks te horen was. vormde het centrum van de mormomen in de wereld. En daar moesten wij gerefor meerden ver van blijven. De Delftse dominee H Mulder schreef ln waar schuwende bewoordingen over de mormonen ln „Bouwen en Bewaren". „We gaan stilzwijgend voorbij aan wat de mormonen leren aangaande God Dat alles is zo goddeloos, dat men beter doet. hieraan geen woor den te wijden", schreef hij en dan wisten-wij genoeg In het begin van de Jaren twintig van de vorige eeuw beweerde een opge schoten Jongen, Joseph Smits, dat hem een engel verschenen was. die hem vertelde dat er niet ver van zijn woonplaats, ln een heuvel bij Man chester ln de staat New York, gouden platen verborgen waren Hij moest vier Jaar wachten, eer hij de platen mocht zoeken HIJ vond ze gelukkig meteen, maar hij mocht ze niet mee nemen. Op de platen stonden onbekende let tertekens Samen met een vriend die kijk had op assyrisch schrift vertaal de Joseph Smith de platen Drie jaar later, ln 1830. verscheen bij een uitge ver In Palmyra het Boek van Mor mon. Een uiteenzetting van gebeurte- Dt dood van Imrph Smith dted de Kerk n.rt ten onder gaan. zoal» mn vnanden hadden gehoopt De Heiligen waren be roofd van hun geliefde leider mau de autonirit bleef in het bezit »an de Twaalf Aportelen, die het werk voortzetten Het wa» goed. dat een man alt Brigham Young aan hel hoofd Jlond. die door het volh als hun rechtmatige leider erkend werd. Aflevering 41 uit „De geschiede nis van de kerk", een in 1947 verschenen strip voor de mor- moonse jeugd. nlsse, beginnend zes eeuwen voor Christus en eindigend ongeveer 400 na Chr 8mlth en zijn vriend Cowdery stichtten een kerkgenootschap Het boek van Mormom gold in hun ogen als een nieuwe goddelijke open baring. In het boek staat een geschie denis van de oudste bewoners van Amerika. De buitenwereld reageerde schamper en vijandig op Smiths acti viteiten, maar toch lukte het om ln enkele weken 127 proselieten te win nen en te dopen. Een Jaar na zijn stichting had de kerk van Smith al ongeveer duizend leden. De mormomen besloten een reusach tige tempel te bouwen ln Klrtland. Maar de schulden liepen op en Smith vluchtte de stad uit om het vege lijf te redden. Het was slechts het begin van een onzeker bestaan als profeet. Her haaldelijk moest Smith vluchten, maar tegelijk groeide zijn aanhang Tot hij zich ln 1844 kandidaat stelde voor het presidentschap van de VS. Er deden ln die dagen geruchten de ronde dat hij het met de goede zeden niet zo nauw nam. Vooral veelwijverij werd hem verweten. De staat Illinois arresteerde hem. maar moest hem op borgtocht weer vrijgelaten. Op dat moment greep het grauw van de straat ln en werden Joseph en zijn broer gelyncht. In de Jaren 1840 en later kwamen uit Europa herhaaldelijk grotere groe pen mensen, die zich bij de mormo nen voegden. In 1863 vertrok een deel van de zogenaamde Zwljndrechtse nieuwlichters, die ook onder meer voor vrije liefde waren, op uitnodi ging van de mormonen naar Ameri ka. Het aantal Nederlanders onder de mormonen was een tijdlang zo groot, dat er een apart weekblad verscheen, de Utah-Nederlander. Maar toen had den de mormonen zich na een barre tocht van 20 000 kilometer dwars door het Amerikaanse continent al in de droge staat Utah gevestigd. Eigenlijk waren de mormonen die ln 1847 de beroemde mars in de zout- woestijn van Utah volbrachten, niet de „oer-mormonen". De achter-ach terkleinzoon van Joseph Smith is de leider van de rivaliserende „gereorga niseerde kerk", die in Independence in Missouri gevestigd is en die 150.000 leden ln de VS telt. Deze gereorgani seerde kerk gaat regelrecht terug op de stichter Joseph Smith, terwijl de „officiële kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen" groot gemaakt is door Brigham Young. De huidige leider van de mormonen heet Spencer W Kimball, een 84-Jari- ge grijsaard, die reeds nu als profeet en heilige wordt vereerd door de In middels vier miljoen mormonen in de wereld De kerk is een schilderachtig geheel. Tot 1890 stond de kerk veelwijverij toe. Pas sinds kort worden niet-blan- ken tot het priesterschap toegelaten. De kerk is wereldberoemd om haar „tabemakelkoor", het reusachtige or gel en haar prestaties op het gebied van het achterhalen van stambomen. De mormonen hebben een sobere le vensstijl en doen veel aan zending op de traditionele manier. Het zijn brave mensen en zeer rechtlijnig, maar of hun beweging nu als een christelijke kerk, een sekte of als een typisch Amerikaanse subcultuur aangeduid moet worden ls niet duidelijk. De Amerikaanse kerkhistoricus Sydney Ahlstrom zegt; „Waarschijnlijk van alles een beetje." De kerk met de lange naam bestaat 6 april 150 Jaar en heeft inmiddels in Amerika een bepaalde mate van res pect gekregen. Een republikeins pre sidentskandidaat was, als lk het wel heb, zelfs mormoon. Het ls met de kerk net zo gegaan als het vermoede lijk ook zal gaan met de scientology kerk, de beweging van Baghwan en de kerk van Moon. Na een tijdje wordt het gewoon, maar dan gaat de groei er ook uit. Helaas brengen deze sekten niet zulke ontroerende muziek voort, dus hoeft de NCRV zich niet af te vragen of ze hen kan toelaten tot de ether.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 2