ew York, een vervloekte stad Kneuterpret voor het hele gezin Voor 40 miljoen gillende keukenmeiden iDoien en smijten Zuid Afrika tHirfsc hip RENTE NU 9%. s from home van Chantal Akerman 1941 - De dag dat Hollywood op zijn kop stond Laat de dokter maar schuiven Prolongaties en reprises g knock-out cop V/ postgiro en V* f> rijkspostspaarbank j G 28 MAART 1980 FILM TROUW/KWARTET P 17 RHS 19 :k Ouwendijk al Akerman is dertig jaar oud. Op deze leeftijd heeft zij lijke films van goed niveau op haar naam staan. Films anne Dielmanin de filmhuizen veel vertoond; „Je tu il •en zwaarmoedige, diep indringende peiling van het Ik; >ndez-vous d'Anna", vol van een trieste gelatenheid, die a ;r van deze film onvergetelijk maakt. iuwens het sterkste element is van Chantal Akerman Zij slaagt er in door een samenhang tussen haar film en summiere teksten sum- e zin, dat er uiterst behoed- ,et intieme mededelingen imgegaan een sfeer op te die je van het begin tot het n haar films in haar greep ook op voor haar film „News ie", gemaakt tussen „Jean- en „Les rendez-vous maar pas nu in roulatie ge- ir. De structuur van de film is - tel bijzonder Chantal Aker- r" p het eerste gezicht lijkt er jks verband te bestaan tus- ;ezegde teksten en de langs e beelden beelden van een in New York. Maar er is wel verband. Het ligt in de breuk de geborgenheid van een on- ar |r blijvende persoon en het op ?r- men staan van die persoon in of een omgeving de groezelige volks wijken van New York die met elke aanduiding van geborgenheid schijnt te spotten. Zoals ook bij de andere films van Akerman moet men niet denken aan een verhaal. Haar films bestaan uit een voortglijden van beelden, in een strak ritme; een ritme dat onweer staanbaar inwerkt op de verbeelding van de kijker. In sterker mate mis schien dan bij de ontwikkeling van een verhaal, als een aaneenschake ling van gebeurtenissen, het geval zou zijn. Een moeder schrijft brieven aan haar in New York verblijvende dochter. Wat die dochter daar doet, blijft in het duister. Het is mogelijk dat zij studeert, dat zij er een baan heeft of zelfs met een film bezig is. De dochter zou dus Chantal Akerman zelf kun nen zijn. Maar dat is van geen belang. De brieven bevatten geen opzienba rende mededelingen, ze verschillen in Beeld uit News from home hun mededelingen ternauwernood van elkaar. Om een voorbeeld te ge ven, een citaat uit een brief: „Sylvia- ne werkt hard op school, 's Morgens en 's avonds is het al koel, maar we hebben een fantastische oktober en ik heb veel werk in de zaak, zodat ik er nauwelijks van kan genieten. Maar 's zondags gaan we wandelen. Vaak heb ik zin om eens thuis te blijven en niets te doen. Men kan niet alles hebben; dat is jammer Op zich genomen zijn het wat zeurige leuterbrieven, waar geen mens eigen lijk garen van kan spinnen. Maar in de context van de stadsbeelden die in samenhang met de briefteksten langs glijden, krijgen de brieven een warme bezorgde menselijkheid, die het wei nig humane karakter van de stads beelden des te somberder maakt. Je krijgt van New York, zoals Chantal Akerman het, binnen het contraire geruststellende ritme van de brieven, laat zien de indruk van een soort hel, een onderwereld, een anti-paradijs. De straten zijn vuil, vervallen; ze wor den geteisterd door een genadeloos auto-verkeer Mensen bewegen zich vrijwel altijd gehaast. Je ziet tal van mensen in de film. mensen die zich als het ware zinloos door de stad bewegen. Wat het meest bij ze opvalt, is de volstrekte afwezigheid van ook maar iets, dat naar opgewektheid zweemt. Er wordt niet gelachen, er worden geen grappen gemaakt, iede reen haast zich uit niets naar niets. Het beklemmendste symbool in de film, met betrekking tot het uitzicht loze reizen van niets naar niets, zijn de treinen die voortdaveren langs on dergrondse halteplaatsen. De men sen ln de treinen doen denken aan vrijwillig gekooiden. Standbeelden van vermoeidheid. De bezorgdheid van de moeder is het enige lichtpunt in de volstrekte afwe zigheid van „leven". Je ondergaat het dan ook als een verademing als „het kind" aan het slot het water op vaart en New York als een soort verdoemde stad in de nevel achter zich laat. Het krijsende geschreeuw van de meeu wen geeft dan voor het eerst iets van een bezielde expressie aan de stad. Amsterdam-Kriterion, 16 jr. ADVERTENTIE Jo de Meyere, Piet Hambergen en Paul Cammermans in „Laat de dokter maar schuiven". door W. Wielek-Berg Onder auspiciën van het inds .Antiquairs Genootschap. 9 maart t/m 7 april, lyks van 14 tot 22 uur. lag en beide paasdagen 9 tot 18 uur) urfschip 076-2: éveld, Breda, Hi i: Expositie "W Ie Chirurgijn". >2888. altand. 'elzjjn Voor de Californische kust klampt een naakt meisje, dat behagelijk in het duister is gaan zwemmen, zich sidde rend vast aan de periscoop van een Japanse onderzeeër, die is opgedoken om Holly wood te veroveren (maar het kompas is kapot). Een jachtvliegtuig, schietend uit alle openingen, raast over de beroemde Hollywood-boulevard, die straalt van kerstgeflonker. Een tank dreunt door een verffabriek en ontketent een zondvloed van 200.000 liter verf. Een pretpark wordt in de poeder gelegd, een reuzenrad schommelt langzaam de zee in. Een piloot die nauwelijks kan vliegen maar een vliegtuig-gek meisje wil versieren, scharrelt rade loos door de lucht en wordt voor een Japanner aangezien. Tenslotte zakt een heel huis de zee in. als de eigenaar de kerstversiering op de voordeur wil timmeren. Onderwijl zit de bevelvoe rende generaal in de bioscoop naar Disney's „Dumbo" te kijken en een stille traan biggelt hem langs de wang. - Scène uit 1941 Het is 1941, een paar dagen na de Japanse overval op Pearl Harbor, in Californië is de gekte uitgebroken, want een invasie wordt gevreesd. Die imaginaire dag, waarop Holly wood net niet verging, wordt door Steven Spielberg opgeroepen in de wildste, waanzinnigste, duurste slap- stick-comedie aller tijden. Veertig miljoen dollar heeft het grapje ge kost, de speciale effecten baden dan ook in weelde, wat.in „1941" wordt gedemoleerd, verwoest en onder wa ter gezet zou een kleine oorlog best een eindje op weg kunnen helpen. Steven Spielberg, 32 jaar oud, het wonderkind van de Amerikaanse filmindustrie, kan met twee onver biddelijke bestsellers als rugdekking („Jaws" en „Close encounters of the third kind") een potje breken. In zijn laatste film breekt hij meer dan dat hij verwezenlijkt een kinderdroom; met tomeloos tumult lekker alles straffeloos kapot trappen, gooien en smijten. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn (bij de voorpremière zaten ze in de zaal) die zich om zo'n film een breuk gieren en brullen. Maar ik kon er, hoewel het genre mij behaagt, niet veel plezier uit peuren. Als een grap mij beviel, werd de lach in de knop gebroken omdat er onmiddellijk iets op volgde wat veel minder leuk was En ik kreeg, al kijkende, een hard- grondige hekel aan de krankzinnige piloot die helaas zelden uit beeld was en alle bulkende overdaad waaraan de film mank gaat in zijn persoon verenigde. Want veel geld betekent lang niet altijd veel eer. In de oceaan van effec ten verdronk een groot deel van Spielbergs oorspronkelijke Intenties (uit aanlopen kan men opmaken dat hij die bezat). Zijn geparodieer van alle mogelijke filmgenres (musical, oorlogsdrama, Western, Disney, ook zijn eigen vakkundige rampentroep) kwam nog wel over en kon mij het meest bekoren maar van een satire op Amerikaans chauvinisme en Ame rikaanse hysterie is geen sprake" meer. De intentie is ln zijn tegendeel omgeslagen: we kunnen net zo mal en dom doen als we willen, we blijven vertederend en we winnen toch. Overigens doet de film het, tegen de verwachtingen in, in Amerika niet zo best. Waarschijnlijk hebben ze daar, met de Iraanse gijzeling en Carters opgeklopte koude oorlog aan hun broek, niet zoveel zin in lachen om een speelgoed-invasie. W. Wielek-Berg Amsterdam-Cinerama en Du Midi; Rotterdam-Cinerama; Den Haag-Apollo en verder negen theaters overal in het land, a.l. Nikolai van der Heydeeen sympathieke Nederlandse filmregisseur die met „Een ochtend van zes weken" en „Ange la" bewees dat hij wat kon en wat wilde: iets wezenlijks uitdrukken met het medium dat hij beheerste. Hij heeft het financieel zeker niet gemakkelijk, maar moet hij echt doorgaan op de weg die hij sinds „Help! De dokter verzuipt!" heeft in geslagen? Moet hij zich aan de busi ness blijven verkopen, kan hij binnen het Nederlandse fllmbestel zijn eigen, gevoelige stem niet in een kleine pro- duktie tot klinken brengen? Die vragen dringen zich op bij het kijken naar „Laat de dokter maar schuiven", van der Heyde's tweede Toon Kortooms-adaptatle. Een film waarover Je het liefst niet zou schrij ven, zoals er niet geschreven wordt over stapels lectuur, die met litera tuur niets te maken hebben. Niet dat hij verwerpelijk is: er komt geen sex, geen geweld, geen onverto gen woord in voor („snertverderrie" zegt de dokter als hij niet wil vloe ken). Maar hij lijkt in al zijn kneute righeid bijna een parodie op Holland op zijn smalst. Een parodie is hij evenwel geenszins, het hele gezin wordt geacht ervan te smullen. Ach Ja. HIJ speelt in een klein dorp, zo om trent het begin van de jaren dertig, waar de inwoners alle dialecten van Zuid- en Noord-Nederland spreken: hoog-Hollands, Vlaams en een soorte ment Drents. De dokter (volgens Kortooms werd de figuur geïnspi reerd door de legendarische dokter Wiegersma, maar ik heb de man ge kend en ik kan met de hand op het hart verzekeren dat 'er niks niemen dal van hem is overgebleven) moet zijn behuizing delen met de pastoor en dat betekent dolle pret. Die houdt nooit meer op; aangezien er in het dorp een rijke Amerikaan wordt ver wacht en iedereen een graantje mee wil pikken weet men van malligheid i niet meer wat men doen moet. Jo de Meyere is de dokter, die van overspel met een eng vrouwspersoon in het bezit van een nog enger hondje wordt gered door de vroegUJdlge thuis komst van zijn vrouw; Joop Doderer de pastoor, die tijdens de mis potjes latijn brabbelt; Piet Bambergen een aannemer die zijn handen niet kan thuishouden en Paul Cammermans een valss pelende burgemeester. Zodoende. Het moet gezegd dat Bambergen en Doderer enkele aardige tics op hun repertoire hebben; dat de zigeuners die door de film dwarrelen met na tuurlijke flair voor een vleugje cos- mopolitische fleur zorgen; dat de de buterende Monique Rosier heel mooi is (maar of ze als actrice iets waard is weet ik nog steeds niet); dat haar filmminnaar Peter Weekers, de pan- fluitlst van de groep Flairck. smake lijk oogt en dat de cameraploeg, met Andrezej Karpinski aan het hoofd, wel eens voor een fraai landschaps beeld zorgt. En verder? Niets. Helemaal niets. Amsterdam-Rembrandtpl.th. 1, Ci nema International en City 7; Den Haag-Metropole 1 en Odeon 3; Rot terdam-Corso en verder in 38 thea ters overal in het land, a.l. Apocalypse now Overweldigende an ti-oorlogsfilm over Vietnam van Francis Coppola. De gehele week in Luxor, Oldenzaal. Manhattan De nieuwste film van Woody Allen, een ode in zwart-wit aan zijn geliefde stad New York. De gehele week in Alhambra 1, Amster dam; Select, Delft; Camera, Tilburg. Providence Magistrale film van Alain Resnais over verval, dood en de crea tieve capriolen van een oude. zieke schrijver. De gehele week ln Studio, Hengelo. Préparez vos mouchoirs Bijzonder amusante satirische Franse comedie van Bertrand Blier met prachtige hoofdrollen van Gérard Dépardieu en Patrick Dewaere. De gehele week ln Royal, Echt; Studio, Maastricht; Schouwburg, Gouda; Lumière 4, Rot terdam. Regno di Napoli Prachtige film van Werner Schroeter over het leven ln een Napolltaanse volkswijk van 1944 tot nu, waarin muziek, melodrama en sociaal engagement op unieke wijze zijn verweven. De gehele week in Tu- schinski 3, Amsterdam. Die Blechtrommel Film van Volker Schlöndorff naar het boek van Qün- ter Grass met een unieke inbreng van David Bennent als de kleine tromme laar Oscar. De gehele week in City 1, Amsterdam; Metropole 5, Den Haag; Lumière 3, Rotterdam; Movies 2, Utrecht; City 3, Groningen; Lido 2, Leiden; Rembrandt 3, Eindhoven. Die Ehe der Maria Braun Rainer Werner Fassblnder dringt met de middelen van het melodrama door tot de kem van het Westduitse Wirt- schaftswunder. Een prachtige hoofd rol van Hanna Schygulla. De gehele week ln Camera 1. Tilburg; Luxor, Beverwijk; City, Zeist; Wijngracht, Kerkrade. Ludwig Film vol sombere grandezza van de Italiaanse maestro Luclno Vis conti over de krankzinnige koning van Beieren. De gehele week in Stu dio, Haarlem. La Notte De film waarmee Michelan gelo Antonlonl twintig jaar geleden beroemd werd, met Marcello Mastroi- anni, Jeanne Moreau en Monica Vitti in de hoofdrollen. 29 maart Kriterion. Amsterdam; 1 april H.B.O. Filmliga Nijmegen. Les petites Fugues Zeer charmante film van de Zwitser Yves Yersin over een oude boerenknecht die op zijn brommer de vrijheid verkent. 30 maart t.e.m. 2 april Podium, Middel burg; 28 maart V.C. Jong Volwassen, Poeldijk. ADVERTENTIE 7,'o|pencer 'n "^he ^ock-out cop", was de massieve Bud Spencer, de Italiaan met de aankaanse naam (tezamen met zijn slanke, blauw-ogige eehde held van alleraardigste Western-komedies, vol goede lek en zowaar niet wars van sociaal sentiment. Ach i wat is ervan gebleven? Niets noemenswaardigs: veel gen maken de spoeling dun. Renteverhoging op de Stenekening. Met Ingang van 28 maart 1980 heeft postgiro en rijkspostspaarbank het rentepercentage van de Sterrekening verhoogd. he !t Knock-out Cop" van een r die zich de korte en krachti- n Steno heeft aangemeten. Spencer alleen, en wel in rika. Van rassendiscriminatie ar weinig té bespeuren, wel raaie landschappen en schur- kapitale panden en parken verworven door de handel in Budd komt helemaal uit Na- daar een stokje voor te ste- schoppen. trappen, gooien en waarbij, naar oud gebruik, schade aan mensenlijven '^angericht film dartelt ongehinderd een pienter zwart kleutertje, dat door een blanke zo'n beetje is geadopteerd. Ja. ja, zo gaat het in dromenland. De fleur is er geheel uit, flauwe onno zelheid is troef, eindeloze herhaling wekt de slaaplust op. Het wordt tijd dat ze eens ophouden met het uitmel ken van dat genre. Laat ze de oude „Vier vuisten '-fllms liever gaan ver tonen. Die doen het vast nog best W.W.-B Amsterdam-Cineac Damrak; Rotter- dam-Cuneac A.D.; Den Haar-Cineac 1. a.l. ledereen met een post- of gemeentegirorekening kan op heel eenvoudige wi|ze sparen op de girospaarrekening met de hoogste rente vergoeding: de Sterrekening. Het nummer van de Sterrekening is dan hetzelfde als dat van uw girorekening. Het tegoed blijft altijd direct opvraagbaar. Bij opname wordt echter 2% van het opgenomen bedrag in mindering van uw tegoed gebracht. De Ster rekening is vooral aantrekkelijk als u de ingelegde bedragen langer dan een jaar kunt laten staan. Voor kortere perioden zijn de Rente- of Plusrekening meer geschikt. Via deze bon kunt u nadere informatie thuisgestuurd knjgen over de Rente-, Plus- of Sterrekening. I Naam: Straat: I I I I I I I Postcode/Plaats Stuur deze bon in een envelop zonder postzegel naar: Administratiekantoorpostgiroenrijkspostspaarbank.Weesperzi|del90. J 1097 DZ Amsterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 19