van een lezer
ouw
commentaar
'als er nu verkiezingen
eurstellende verkiezingen (1)
f^urstellende verkiezingen
(2)
„Nederland moet
Cambodja tegen
honger helpen"
Vangnet (1)
Vangnet (2)
'De Dag' van
het CDA
Agenda
Kazerne
■1
£G 25 MAART 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
lag zijn er in de strijd om het presidentschap
fc Verenigde Staten voorverkiezingen in de staat
York. Verkiezingen in zo'n belangrijke staat,
:er inwoners heeft dan de meeste zelfstandige
jese naties, zouden een hoogtepunt kunnen zijn
I democratische proces waarmee de Amerika-
regeringsleider kiezen. Maar de berichten
de andere kant van de oceaan naar hier
I duiden niet op veel opwinding. Net als bij
kan er in de politiek van alles gebeuren
•lijk, maar de voorspelling dat president Carter
Ivember voor een tweede ambtstermijn zal
i herkozen lijkt toch niet zo gewaagd. In elk
ïgaan de meeste Amerikaanse commentatoren
litici ervan uit dat de rest van de voorverkiezin-
alle rust kan worden afgewacht, omdat in
[kampen de kandidaten al bekend zijn: Carter
^Democraten en Reagan bij de Republikeinen,
twee is Carter onmiskenbaar favoriet.
[makkelijkste verklaring voor deze ontwikke-
dat een zittende president nu eenmaal prak-
inverslaanbaar is. Het is echter te simpel de
jhijnlijke herverkiezing van Carter uitsluitend
[klaren vanuit de wetmatigheden van Ameri-
j verkiezingen. Het is juist dat de zittende
j jint, met alle macht die in het presidentschap is
h Jgd en alle aandacht die er voor de bekleder van
tibt bestaat, enorm in het voordeel is. Maar
lal na de Tweede Wereldoorlog hebben drie
(Truman, Johnson en Ford) kunnen
dat ook de man in het Witte Huis de
niet geheel naar zijn hand kan zetten.,
de fisser van de Democraten zou wat minder
t aan het daglicht zijn gekomen als de Republi-
a partij nu maar een kandidaat zou willen
die voor Carter een echte uitdaging kan
de Republikeinen schijnen het aan hun
^tradities verplicht te achten zich achter de
a njaat te scharen die in november de minste
irn heeft. Althans, laten we hopen dat de,grote
locferheid van de Amerikaanse kiezers in oud-
meur Reagan, die de internationale problemen
"*jaren tachtig te lijf wil gaan met een provincia-
ilogie van voor de jaren zestig, geen werkelijk
wtief voor Carter za! zien.
^tbreken van zo'n alternatief voor de zittende
fnt is ondertussen wel te betreuren. Carters
en is niet vlekkeloos geweest. Uit het betrek-
i succes van kandidaten als George Bush en
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon
bankroet in het eten
ück
blee
bs flze parlementsredactie
ïde^AAG In Cambodja staat
hongersnoodramp voor
r. Daarom moet Nederland sa-
et andere landen het initiatief
zaïtvoor een nieuwe hulpcampag-
asts is de boodschap van de Twee
de fterleden Van den Berg (PvdA),
nne
Ploeg (WD) en Gualtherie van Wezel
(CDA) in schriftelijke vragen aan de
PARLEMENTP ARLEMENTAIRP ARLE MENT ARIËRSP ARLEMENT ARISMEP ARLEME
Redactie: Hans Goslinga Bijdrage: Ferry Mingelen
Dat Carter nu wel in staat is om de voordelen van die
hoge positie uit te buiten zegt iets over zijn handig
heid, maar meer nog over de zwakte van zijn
tegenstanders.
Die tegenstand had in zijn eigen partij moeten
komen van Edward Kennedy. Maar de nog immer
jeugdig ogende senator heeft zijn eigen aantrekkings
kracht schromelijk overschat. Op zichzelf is de tegen
valler voor Kennedy één van de positiefste resultaten
van de campagne tot nu toe. Een bekende familie
naam en een redelijk ontwikkeld redenaarstalent
blijken gelukkig niet genoeg te zijn om het president
schap te veroveren. De mythevorming rondom de
Kennedy's heeft lang genoeg geduurd en het is winst
dat met deze verkiezingen deze factor in de Ameri
kaanse politiek tot de juiste proporties is terug
gebracht. Jammer is dat de mythe bij het begin van
deze verkiezingen toch nog zo'n belangrijke rol heeft
gespeeld. Op het moment dat Kennedy in volle
gedaante op het toneel verscheen hebben verschillen
de kleinere goden waarschijnlijk toch geconcludeerd
dat er voor hen geen aardigheid meer aan was. Te
vroeg hebben de Democraten besloten dat de strijd
in hun partij een tweekamp zou worden tussen de
president en de gigant Kennedy. Zij hebben zichzelf
daardoor de kans op een échte strijd ontnomen nu
die laatste helemaal geen gigant blijkt te zijn. Hoe
goed of slecht men verder ook over Carter denkt,
voor de democratie was het beter geweest als hij zich
nu had moeten meten met een kandidaat die gewoon
over hedendaagse politieke problemen zou kunnen
redetwisten zonder lastig te worden gevallen met
verjaarde verkeersongevallen en relatieproblemen.
vooral John Anderson blijkt wel dat er onder de
Amerikaanse kiezers wel degelijk behoefte is aan iets
anders. De aandacht die Anderson heeft gekregen,
bewijst dat er een stroming is die verlangt naar een
fantasierijker, meer tot de verbeelding sprekend
leiderschap en daarvoor van de geijkte paden durft af
te wijken. Deze verkiezingen hadden moeten aanto
nen hoe groot die behoefte is, of dat soort leider
schap in de Verenigde Staten voorhanden is en of
Carter misschien toch nog in staat is om zelf aan dat
verlangen te voldoen en iets van het oorspronkelijke,
voor zijn opkomst kenmerkende elan terug te bren
gen in zijn presidentschap. In dit opzicht lijken de
presidentsverkiezingen nu al op een teleurstelling uit
te draaien. Nieuwe leiders zullen zij niet opleveren
en Carter zal niet tot op de bodem van zijn kunnen
hoeven te gaan.
ministers van buitenlandse zaken en
van ontwikkelingssamenwerking.
Zij wijzen op een onlangs gereedge
komen rapport van het Rode Kruis
Unicef, waaruit blijkt dat het geld
voor voedselhulp in Cambodja bijna
op is en dat een tweede hongersnood
ramp dreigt.
Kort nadat hij op een midwinterse
dag uit Canada was teruggekeerd,
schreef professor Goudzwaard een
briefje aan de voorzitter van de
Evangelische Progressieve Volks
partij (EPV). De inhoud ontlokte
aan de geadresseerde en meewarige
reactie.
Goudzwaard liet weten, dat het
hem voorkwam dat een gesprek
niet veel zin meer zou hebben, nu
hij had besloten in het CDA te blij
ven. Het wonder was dan wel uitge
bleven. de kansen om het CDA van
binnenuit op een evangelische, pro
gressief spoor te krijgen achtte hij
nog niet verkeken.
„De optimist." mompelde de EPV-
voorzitter. Maar hij stond er niet te
lang bij stil. Voor zijn partij leken
voorspoedige tijden aan te breken.
Vrijwel dagelijks gaven zich nieuwe
leden op. mensen die het na de
kernwapendebatten niet meer za
gen zitten in het CDA.
Na een periode van vruchteloos
rommelen in de marge zou de EPV
wel eens een vlucht kunnen nemen
als het vanzelfsprekende alternatief
voor spijtoptanten in het CDA. Dat
pakte anders uit
Geen partij zo klein of er is wel
verdeeldheid, zou je kunnen zeggen.
Bij jonge partijen, zeker als het
afsplitsingsbewegingen zijn, merk
je daar in het begin niet veel van.
De reden waarom men de moeder
partij verliet, is het bindende
element
Wanneer de euforie van het begin
wat raakt uitgewerkt en de afsplit-
sers zich gaan afvragen wat ze nu
eigenlijk zelf zijn en willen, kortom,
op zoek gaan naar hun identiteit,
komen er dikwijls onderlinge ver
schillen aan het licht. De PPR heeft
in het verleden daar treffende voor
beelden van geleverd.
Ook de EPV ontkomt rüet aan deze
kennelijke wetmatigheid. De partij
werd begin 1978 opgericht uit te
leurstelling over de totstandkoming
van het kabinet-Van Agt/Wiegel. Zij
trok voornamelijk mensen die hun
stem aan het CDA hadden gegeven
met de bedoeling dat de christen
democraten opnieuw met de PvdA
in zee zouden gaan.
Hun gemeenschappelijke noemer
was het verlangen naar een evange
lisch geïnspireerde, hervormingsge
zinde politiek. Zij hadden vertrou
wen geput uit het CDA-verkiezings-
program en gemeend dat met het
stemmen op een man als Aantjes de
zaak wel voor elkaar zou komen. Ze
kwamen bedrogen uit, althans zo
voelden ze dat.
Een noemenswaardige rol in de po
litiek heeft de EPV de afgelopen
twee jaar nauwelijks gespeeld, ook
niet als het geweten van het CDA.
Dat zag de club, die zo'n vierhon
derd leden telde, niet als een serieu
ze bedreiging en liet zich er weinig
aan gelegen liggen.
De storm die eind vorig Jaar in het
CDA opstak, leek echter voor de
EPV nieuwe perspectieven te ope
nen. Maar ach, juist op dat moment
openbaarde zich in het partijtje een
verdeeldheid die zodanig ingreep
dat men het eind Januari geplande
congres moest uitstellen.
Voor de buitenwereld hield men de
meningsverschillen handig verbor
gen. In een bericht van het partijbe
stuur heette het dat het congres om
„technische reden" was uitgesteld.
De voorbereiding bleek „meer tijd
te vergen, mede vanwege de groei
van de partij en de betrokkenheid
van de leden".
De werkelijke reden voor het uitstel
was een conflict binnen de EPV
over de strategie. Twee stromingen
stonden en staan nog tegenover el
kaar. De ene wil. dat de EPV zich
ontwikkelt tot een christelljk-radi-
cale beweging die het CDA bestrijdt
en mikt op een progressieve meer
derheid, de andere wil uitsluitend
herstel van de samenwerking tus
sen CDA en PvdA en schrijft het
CDA nog niet af.
Het conflict had zich voor het par
tijtje niet op een ongelukkiger mo
ment kunnen openbaren. Want nu
kon de rol die voor haar leek wegge
legd als vangnet voor CDA-spijtop-
tanten. voluit worden gespeeld door
de werkgroep „Niet bij brood al
leen". Men weet inmiddels met welk
succes.
EPV-voorzltter ds. Van der Sluljs:
„Steenkamp zou eigenlijk de hemel
op zijn blote knietjes moeten dan
ken voor die werkgroep. Die houdt
de linkse kiezers vast. WIJ merken
het ook. Begin dit jaar kregen we
een golfje van 150 nieuwe leden op
zo'n zeshonderd verzoeken om in
lichtingen over onze partij. Die
stroom is opgedroogd sinds de
werkgroep aan de weg timmert. De
groep geeft de mensen weer hoop
dat het toch nog wel goed kan ko
men met het CDA."
Van de Sluijs staat sympathiek te
genover de werkgroep van het CDA.
Geen wonder, want men spreekt
dezelfde taal, staat dezelfde politiek
voor. Maar hij gelooft niet dat de
groep erin zal slagen het CDA te
veranderen. „De koers ligt vast. ai
maak je nog zulke programs. Het is
een illusie te denken, dat je deze
mammoet nog in een andere rich
ting kan duwen."
Bovendien vergroot de werkgroep
volgens Van der Sluijs de politieke
onduidelijkheid. „Zolang zij binnen
het CDA blijven, blijft dat een par
tij met een Januskop. Ik vind, dat je
een partij die samenwerkt met de
partij van hebben, halen, en hou
wen en die 572 moordsystemen voor
haar rekening neemt, moet be
strijden."
De christen-radicalen zouden er,
meent Van der Sluijs, beter aan
doen zich los te maken van het
CDA. zodat zij, mogelijk al in een
nabije toekomst, de evangelische
inbreng in een progressieve meer
derheid kunnen veiligstellen. „Het
zou afschuwelijk zijn als zo'n meer
derheid afhankelijk wordt van de
CPN."
Hij gelooft er nog steeds in. dat de
EPV een rol kan spelen bij de bun
deling van de christen-radicalen.
„Al ben ik wel teleurgesteld in de
weerklank die we tot nu toe hebben
ondervonden."
Aanknopingspunten voor het alter
natief ziet hij in het beleid van het
CNV en in de acties van het IKV.
„Ik merk wat die acties hebben los
gemaakt in de kerken, aan de
basis."
Vooralsnog lijkt de EPV de wind uit
de zeilen genomen door de CDA-
werkgroep, die voor dit partijtje een
grotere bedreiging lijkt dan voor
het CDA.
De verschijning van het nieuwe
ochtendblad 'De Dag' zal in kleine
CDA-kring met enige jaloezie zijn
gevolgd. Niet dat men zich aange
trokken voelt tot de 'sensatie-seks'-
formule waarmee 'De Dag' de wer
kende massa iedere ochtend weer
tracht te verstrooien. Wel omdat
het toch maar mogelijk blijkt in
Nederland een nieuwe krant van de
grond te krijgen (voor zo lang het
duurt althans». Een eigen krant, het
'is een vurig gekoesterde wens in een
deel van het CDA dat zich door de
bestaande nieuwsmedia niet zo erg
voelt aangesproken.
„Eigen CDA-dagblad kan niet ge
mist worden," meldt ln ruime op
maak het CHU-partljblad 'De Ne
derlander' van afgelopen vrijdag.
Het betreft een speech van al wat
oudere datum van de CHU-voor-
man in de Tweede Kamer, drs. G.
van Leijenhorst. Hij borduurt voort
op een vaak gehoord thema in CDA-
kring betreffende de vraag: „Hoe
komt het toch dat het kabinet-Van
Agt zo slecht overkomt?" Ligt dat
soms aan het beleid dat de dames
en heren ministers voeren? „Nee
hoor," is daarop steevast het ant
woord, „het beleid, dot zit wel snor"
(„regeringsploeg toont moed en be
slissingskracht." zegt hetzelfde
CHU-blad) maar de presentatie,
dé&r schort het aan. „Een grotere
mate van inventiviteit van het kabi
net in dit opzicht zou zijn allure
stellig ten goede komen." consta
teert Van Leijenhorst. En wat is de
beste garantie dat deze nieuwe allu
re de kiezers ook bereikt? Gewone
kranten zijn daar kennelijk niet ge
schikt voor: een eigen CDA-krant,
dat moet het wezen.
Het verlangen naar een eigen krant
of omroep om leden en kiezers nu
eens echt goed en uiteraard onpar
tijdig voor te lichten, is weinig poli
tieke groeperingen vreemd. Een
krant die de politieke autoriteiten
niet zomaar tegenspreekt, hen niet
herinnert aan eerder beleldsdaden,
hun redevoeringen niet steeds ln
partjes knipt, maar met gewenste
hoogachting volledig op pagina 1
publiceert: een krant kortom die
verdacht veel zou lijken op die aar
dige, onafhankelijke partijbladen
die het leven van de politicus in
menig Oostblokland zo veraange
namen.
Hoe staat het eigenlijk met de
PvdA-lnltiatieven voor een nieuwe
landelijke socialistische krant,
sinds Het Vrije Volk zich op Rotter
dam terugtrok. „Die plannen zijn
door allerlei problemen volledig
vast lelopen. het is niet actueel
meer, Je hoort er in de PvdA nie
mand meer over." zegt één van de
toenmalige Initiatiefnemers, het
PvdA-Tweede Kamerlid dr H.
Roethof
En hoe zit het met die liberale om
roep waaraan in WD-krtng Ineens
zo'n behoefte leek te bestaan: „Die
is niet van de grond gekomen, mede
door tegenwerking van een groot
deel van de WD zelf. WIJ hebben er
geen behoefte aan onze WD-opvat-
tlngen te verpakken ln bladen die
met andere moeten concurreren, we
hebben daarvoor ons eigen week
blad voor leden. De oprichting van
een krant of omroep is geen zaak
voor politieke partijen," aldus het
WD-Tweede Kamerlid Keja.
Ook binnen het CDA blijkt men
niet eensgezind in de zucht naar een
eigen krant. Partij-dagbladen zijn
vaak saai. Hun volgzaamheid wordt
beloond met een teruglopend
lezersaantal. De Invloed van de pers
wordt ook overschat. Als die In
vloed werkelijk zo groot is. dan zou
de PPR, gezien de sympathie bij de
pers. vroeger zeker wel dertig zetels
hebben gehaald, zegt het AR-Ka-
merlid Schakel.
„Is het nu werkelijk een serieus
idee." vroegen we tenslotte aan Van
Leyenhorst zelf? „Nou, ik weet ze
ker dat een heleboel CDA'ers het
best zouden willen, het zou ook
goed zijn voor de band tussen het
CDA en zijn kiezers. Maar gezien de
financiële en oganisatorische pro
blemen zie ik het de eerste Jaren
nog niet gebeuren. Het zou al mooi
zijn als Trouw een beetje onrustig
werd van onzé plannen."
Na stemmingen over een aantal mo
ties begint de Tweede Kamer van
middag met een debat over haar
eigen werkwijze Er ligt een voorstel
om praktisch alle commissieverga
deringen openbaar te maken en
commissies de bevoegdheid te ge
ven over moties en amendementen
te stemmen. Van de kleine fracties
is vuurwerk te verwachten, want zij
menen dat een en ander ln hun
nadeel is.
Verder praat de Kamer over de pro
blemen rond de academische zie
kenhuizen. Morgen opnieuw aan
dacht voor het noorden des lands.
Donderdag ln het vragenuurtje vra
gen van PvdA-Kamerleden over het
optreden van de mobiele eenheid
tegen een demonstratie bij de kern
centrale ln Borssele. De Eerste Ka
mer zet de behandeling van de be
groting van volkshuisvesting ,en
ruimtelijke ordening voort.
PARLEMENTPARLEMENTAIRP ARLE MENT ARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTE
Zo eens in de paar weken wordt
Nederland opgeschrikt door de
uitkomsten van een opinie-on
derzoek. Vele instellingen in ons
land houden zich voortdurend
bezig met het peilen van onze
mening, en de uitkomsten daar
van worden voor vele doeleinden
ge- dan wel misbruikt. Van Wim
Kan is de historische uitspraak
dat hij zich elke dag rot schrikt,
omdat daarin vermeld staat „wat
hij nou weer denkt". Zo opende
een groot landelijk ochtendblad
gisteren zijn edities met de resul
taten van een onderzoek, waaruit
blijkt dat 63 procent van de Ne
derlanders geen goed woord over
heeft voor de FNV-acties van de
afgelopen weken. Koren op de
molen van deze krant, die in de
commentaar-kolommen dank
baar gebruik maakte van deze
peiling.
Een aparte categorie ln deze opi
nie-peilingen vormt het onder
zoek naar de politieke voorkeur.
Vooral Bureau Lagendijk (vaak
in opdracht van de AVRO) en
NIPO (soms in opdracht van
VARA's In de rooie haan) doen
hier veel aan. Afgelopen zaterdag
was het weer raak. In het politie
ke café van de VARA waren de
uitkomsten te horen van de laat
ste NIPO-enquéte. Belangrijkste
gegeven: groot verlies voor WD
en PvdA, grote winst voor D'66.
De huidige regeringscoalitie zou
haar meerderheid in het parle
ment kwijt zijn, terwijl aan de
andere kant met veel kunst- en
vliegwerk een linkse meerderheid
te formeren zou zijn.
Het onderzoek werd kennelijk als
nieuws ervaren, want in vele
kranten was gisteren de neerslag
ervan te vinden. Een in bijna alle
berichten was de zinsnede te le
zen: „Als er nu verkiezingen zou
den worden gehouden". Fout
dus. Want het verschil is nu net,
dat er nu géén verkiezingen wor
den gehouden. Er is nog geen
sprake van verkiezingskoorts, de
stellingen zijn nog niet betrok
ken, de oproep ligt nog niet in de
brievenbus. Vóór er echt verkie
zingen worden gehouden (en de
vastgestelde datum is ln mei van
het volgend jaar, crisissen daar
gelaten) houden de diverse par
tijen hun verkiezingscongressen,
worden er verkiezingsprogram
ma's geschreven en vastgesteld,
en (bij sommige partijen pikant
detail) lijsttrekkers aangewezen
Radio, tv en kranten doen van al
deze gebeurtenissen uitvoerig
verslag. Kortom, de weken en
maanden die vooraf gaan aan
echte verkiezingen kenmerken
zich door een zekere sfeer, die op
een bepaalde manier Invloed
heeft op de kiezers en hun stem
gedrag. Hoe groot die invloed is.
dat is al jaren interessante kost
voor politicologen en andere -lo
gen.
De kritiek moet zich ln eerste
instantie richten op de publici
teitsmedia. die gebruik maken
van de onderzoeksresultaten, en
niet zozeer op de instituten zelf.
Want vooral in verkiezingstijd
(als die beroemde sfeer er dus is)
doen deze vaak nuttig werk. Uit
schieter daarbij was de voorspel
ling van NIPO/Rooie haan in mei
1977, een paar dagen voor de Ka
merverkiezingen. De tendensen,
die deze verkiezingen te zien ga
ven, waren door het onderzoeks
bureau vrij nauwkeurig voor
speld. Maar als er in de verste
verte geen sprake is van verkie
zingen, dan dienen deze opinie
peilingen zeer argwanend bena
derd te worden.
,,De enige rolschaatsende olifant ter wereld". Zo noemt
circus Shrine het olifantje Tarra, dat door de directie ge
bruikt wordt ter ondersteuning van de publiciteitscampagne
in de Amerikaanse stad Seattle, waar het circus deze week op
tournee is. Volgens de baas van Tarra is het olifantje nog
nooit gevallen, maar als zij op de rolschaatsen stapt doen de
mensen er om heen wel een stapje terug.
Waren er nou honderdvijftig of
tweehonderd leden van de Mo
biele Eenhetdfcsijn er bij de scher
mutselingen nu wel of geen ge
wonden gevallen; is de kraakac-
tie in de nacht van vrijdag op
zaterdag wel of niet gelukt. Op
minstens drie punten lopen de
lezingen van de gemeente en poli
tie van Amersfoort en de actie
groep Drieka uiteen naar aanlei
ding van de poging van deze laat
ste groep om de Juliana van Stol
bergkazerne te kraken.
De kazerne staat al geruime tijd
leeg. De gemeente Amersfoort
heeft plannen om op het terrein
925 woningen te gaan bouwen of
vernieuwen. De groep Drieka
(Kazerne Kraak Kollektie
Amersfoort) is het met die plan
nen niet eens. Zij vindt dat de
gemeenteplannen te traag wor
den doorgevoerd, maar dat er wel
al begonnen is met de sloop van
enkele gebouwen op het terrein.
Daardoor zal het terrein volgens
de actieveoerders geruime tijd
braak liggen, terwijl de gebou
wen tijdelijk geschikt zouden
zijn voor urgente woningzoeken
den De gmeeente geeft toe. dat
er al gesloopt wordt, maar dat
zou alleen enkele bijgebouwen
betreffen, die niet voor bewoning
geschikt zouden zijn Verder is
Drieka van mening, dat er te wei
nig gebouwd gaat worden voor
jongeren met lage Inkomens en
zij verwijt de gemeente dat deze
in zee is gegaan met een pro
jectontwikkelaar. die de overblij
vende hoofdgebouwen zou willen
renoveren tot voornamelijk dure
vrije sector-woningen. De ge
meente daarentegen stelt dat de
te bouwen en te renoveren wonin
gen voor tweederde woningwet
woningen zullen zijn.
Afgelopen zaterdag probeerde
Drieka de kazerne te kraken,
maar de politie had lucht van de
zaak gekregen en verhinderde de
poging met naar eigen zeggen
honderdvijftig leden van de Mo
biele Eenheid en acht ruiters.
Drieka zegt dat er tweehonderd
man Ingezet was. terwijl er acht
honderd man van de M E. ln de
stad aanwezig zou zijn geweest.
Volgens de politie zijn er bij het
verhinderen van de kraakactie
geen gewonden gevallen, de kra
kers zeggen, dat er enige mensen
licht gewond zijn geraakt.
De aspirant-krakers houden bij
hoog en laag vol. dat ln de nacht
voor de mislukte kraakactie twee
woningzoekenden de kazerne wa
ren binnengedrongen. ZIJ hingen
een spandoek met de tekst „be
woond" op Zaterdag zouden zij
hebben weten te ontsnappen aan
de aandacht van de Mobiele Een
heid Volgens woordvoerders van
gemeente en politie is er echter
niemand op het terrein geweest
Over een ding zijn krakers en
autoriteiten het wel eens de ka
zerne is nu niet gekraakt De ge
meente gaat door met haar plan
nen, Drieka houdt de eisen recht
overeind We zullen nog wel meer
horen uit Amersfoort
i