kleine
krant
Geweten, beginsel, gebod en politiek
Portugees vervoer plat
Trouw jfe
b
X
Oorlog in Amsterdam
r
O
-X
O
L
IC
Een extra vrije dag
Buitenlanders
Suriname
Een open wisselwerking?
DINSDAG 4 MAART 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET P 6 - Rt^
4 maart 1980
De kleine krant
Medewerkenden:
Piet Hagen
Manneke Wijgh
Johanneke Leestemaker
Brieven
naar
Trouw.
De kleine krant
Postbus 859.
1000 AW Amsterdam
Bneven en reaches naar
Trouw, postbus 859
1000 AW Amsterdam
Hartig Hapje
BIJ ons op school mag Je
niet op zoetigheid trakte
ren. maar waarom krijgen
de Juffrouwen en de mees
ters dan altijd wel een reep
chocolade of een bonbon of
zo? Als ledereen een hartig
hapje neemt zoals een blok
je kaas of een plakje worst
ls toch ook goed?
Jeroen Boomgaardt (10)
Olsterwijk
BIJ de koffie
Een verjaardag (vooral mijn
verjaardag) vind lk Iets heel
bijzonders en dat mag toch.
zeker worden gevierd! Het
langs de klassen gaan vind
lk altijd erg leuk. De leer
krachten hebben dan weer
wat bij de koffie.
Slfra van der Zwan
Zwolle
Jarige Jopjes
Ik las ln de Kleine Krant
dat op de Livings tone-
school ln Oouda de Jarige
Jetjes en Jopjes de klassen
niet meer langs mogen. Ik
denk dat de Jarige zich be
teuterd voelt De klas wordt
echt niet verstoord. De kin
deren vinden het Juist leuk.
Taco van der Zwaag
Heenvliet
Van onze verslaggeefster
AMSTERDAM In de hoofdstad Amsterdam ls
het gisteren een dag oorlog geweest. Grote tanks
reden 's ochtends vroeg naar de Vondelstraat.
Daar was vrijdag een huls gekraakt, dat al gerui
me tijd leeg stond. In de wijde omtrek van het
huis hadden de krakers barricades opgeworpen,
waardoor het verkeer in Amsterdam werd lam
gelegd.
Burgemeester Wlm Polak
heeft lang geprobeerd om tot
een vreedzame oplossing te
komen Hij nodigde de kra
kers uit om on het stadhuis te
komen praten. Maar de kra
kers konden niet binnen één
uur beslissen. Toen werden
tanks en de mobiele eenheid
ingeschakeld, die de barrica
des snel opruimden.
Barricade
Op de televisie heb Je vast
beelden gezien van de kraak-
actie. In alle straten rondom
de Vondelstraat waren barri
cades gemaakt van stenen,
tegels, lantaarnpalen en zelfs
auto's. Waarom zijn de kra
kers zo boos? Waarom gooien
ze stenen naar de politie0
De kraakactles zijn al heel
oud. Al vijftien Jaar kraken
mensen een huis als ze willen
wonen. Dat doen ze niet voor
de lol. maar om een dak bo
ven hun hoofd te hebben. Na
de oorlog zijn er veel wonin
gen gebouwd. Maar de mees
te huizen zijn bestemd voor
gezinnen.
Mensen, die alleen
wonen of samen met een
vriend of vriendin, mogen
daar niet in. Die worden op
lange wachUiJsten gezet. Als
ze na een tijdje moe zijn van
het lange wachten, gaan ze
een huls kraken. Dat mag wel
niet. maar nood breekt wet.
Ds Pijlman van de Raad van
Kerken ln Amsterdam vertel
de eens het volgende verhaal:
..Mijn moeder heeft me altijd
voorgehouden: Jongen, als Je
later honger hebt en Je ziet
een brood, maar je hebt geen
geld om het te betalen, dan
mag Je dat brood stelen. Pre
cies zo is het volgens ons met
mensen die radeloos zijn om
dat ze al Jaren een huis zoe
ken en die dan ergens zomaar
een huis leeg zien staan, soms
maandenlang. Zo n huis mo
gen ze kraken."
Speculanten
Staan er dan huizen leeg? Ja.
heel veel. Sommige hulzen
staan lang leeg omdat de ei
genaar het huis voor veel geld
wil verkopen. Vooral grote
panden, waar kantoren in wa
ren gevestigd, gaan voor hoge
prijzen van de hand. Soms
wel voor miljoenen. De eige
naar wacht liever een Jaar.
dan dat hij het pand aan de
gemeente verkoopt voor huis
vesting van Jongeren en gast
arbeiders. Zulke eigenaars
heten speculanten. Speculan
ten zijn vaak heel rijk.
De acUe van de krakers was
gericht tegen de speculanten
en tegen de gemeente Am
sterdam. Volgens de krakers
werkt de gemeente als een
slak aan de oplossing van de
woningnood. Leegstaande
huizen zouden sneller gevor
derd moeten worden, dat be
tekent dat de gemeente de
eigenaar wordt, die de huizen
kan verhuren aan mensen,
die woonruimte nodig
hebben.
De vraag blijft of zulke acties
ln een oorlog moet eindigen?
Moeten krakers de weg open
breken en barricades bou
wen? Het recht om te demon
streren ls een goede zaak.
maar tanks horen niet op de
openbare weg thuis, vindt de
Kleine Krant.
Veel kinderen hebben van
daag een extra vrije dag.
Hun meesters en juffen «ta
ken dan tegen de plannen
van de regering.
De christelijke vakbeweging
doet niet mee met de staking.
Op christelijke en katholieke
scholen zal je daarom weinig
van de staking merken. Het
zijn vooral de kinderen op
openbare scholen die een
snipperdag cadeau krijgen.
Gisteren werd op veel open
bare scholen nog druk gedis
cussieerd. Moesten de leer
krachten wel of niet mee sta
ken? Natuurlijk, zelden ve
len, buschauffeurs, havenar
beiders. ambtenaren en zo
veel anderen staken toch
ook! Maar er zijn ook open
bare scholen waar de lessen
gewoon doorgaan. Bijvoor
beeld omdat de leerkrachten
de kinderen niet de straat op
willen sturen.
De staking van vandaag is
bedoeld tegen de bezuinigin
gen die de regering wil door
voeren en tegelijk tegen de
loonwet die in de maak is.
Die wet moet het de regering
mogelijk maken loonsverho
gingen tegen te houden. Dat
is allemaal nodig, zegt de re
gering, omdat ons land er
slecht voorstaat: we geven
meer uit dan we bezitten.
Daar willen we best over
praten, zegt de FNV, maar
niet op deze manier.
Sinds een week zitten er hon
derd buitenlandse werkne
mers ln de Mozes en Afiron-
kerk ln Amsterdam. ZIJ wil
len ln de kerk blijven totdat
hun probleem (ze wonen en
werken ln Nederland zonder
toestemming en worden mis
schien de grens overgezet)
woensdag ln de Tweede Ka
mer wordt besproken.
Vrijdagnacht, de derde dag
van het verblijf ln de kerk,
werden de buitenlandse over
vallen door een groep van
twintig Jongeren. Deze Jonge
ren kwamen, gewapend met
stokken, kettingen en messen
de buitenlanders afrossen.
Tien van de buitenlanders
raakten gewond en de politie
heeft drie van de Jongeren
gearresteerd.
Behalve deze honderd „ille
galen" wonen er nog zo'n
twintigduizend buitenlan
ders ln ons land zonder ver
gunning.
Sinds 1 november geldt er
een nieuwe wet. die het de
bazen onmogelijk moet ma
ken nog langer illegalen ln
dienst te nemen. Het gevolg
van deze wet is dat veel bui
tenlanders zijn ontslagen.
Sommigen van hen werkten
al Jaren voor de zelfde baas
en betaalden trouw het geld
voor de ziekte- en ouder-
domsverzekeringen. Dat geld
staken de bazen in hun eigen
zak.
Woensdag of donderdag
wordt er in de Tweede Kamer
besproken of er niet een an
dere maatregel getroffen kan
worden zodat de Illegale
werknemers niet de dupe
wordt van deze 1 november-
wet. De illegalen zelf zeggen
dat de 1 novemberwet de
haat tegen vreemdelingen
nog sterker maakt. Vandaar
dat ze de inval van de bewa
pende Jongeren op de reke
ning van de overheid schui
ven. De Jongeren die deze
misselijke streek leverden,
horen bij de Nationale Cen
trum Partij. Een partij die
het liefst zou zien dat leder
een die niet „Hollands" is, het
land wordt uitgezet.
Tweehonderd soldaten hebben vorige
week de regering van Suriname afgezet
en zelf de macht ln handen genomen.
Dat is een raar bericht, als je het zet
naast het nieuws over de oorlog ln Am
sterdam. Hier lukt het niet eens om met
een paar honderd man politie één straat
te veroveren. In Suriname kun je met
een handjevol soldaten het hele land in
je macht krijgen.
Suriname is vier keer zo groot als Neder
land, maar er wonen nog geen half mil
joen mensen. Tienduizenden Surina-
mers zijn de afgelopen jaren naar Neder
land verhuisd, omdat zij geen toekomst
meer zagen in hun eigen land.
Zal het beter gaan met Suriname nu er
een nieuwe regering is? Dat ls nog maar
de vraag, want de problemen van Suri
name blijven bestaan. En dat zijn er
nogal wat.
Suriname ls drie eeuwen lang een kolo
nie van Nederland geweest. Toen het
land ln 1975 onafhankelijk werd, was het
nog steeds een teer kasplantje. Er zit wel
bauxiet ln de grond (daarvan kun je
aluminium maken), er is nogal wat bos
bouw, er groeien bananen en sinaasap
pels. Je kunt er een zonnige vakantie
doorbrengen, maar dat levert het land
allemaal te weinig op om iedereen aan
werk te helpen. De bedrijven die in Suri-
1
4 maart 1980
name gevestigd zijn maken wel de nodi
ge winst, maar een flink deel daarvan
verdwijnt in de zakken van buitenlandse
eigenaars.
Ondanks alle hulp die Suriname uit Ne
derland krijgt blijft het moeilijk voor
meer welvaart te zorgen. Er wonen te
weinig mensen om het voor bedrijven
interessant te maken om er geld ln te
stoppen.
door dr. A. Veerman
We keren na de crisis-koorts
terug tot de gewone orde der
dingen. Ik mag er nu weer aan
herinneren dat ongeveer een
Jaar geleden de Antirevolutio
naire Partij haar eeuwfeest
vierde en dat daarbij een jubi
leumboek verscheen, waarin
de betekenis van de A.R.P
voor ons volk belicht werd.
Het kon natuurlijk niet an
ders (in 1979) of ook de relatie
tussen de begrippen Antire
volutionair en Christen-de
mocratisch kwam ter sprake.
Daarover schreef prof. Bob
Goudzwaard een artikel.
Christen-democratisch wees hij aan
natuurlijk, zal men zeggen als
het ruimere begrip. Het omvat al de
genen die ln poliüci hun uitgangs
punt willen kiezen ln het geroepen
zijn van individu en gemeenschap tot
verantwoordelijkheid tegenover Ood
en medemens. Binnen dat veld van
de Christen-democratie tekent zich
als een bepaalde verbijzondering of
nadere accentuering, de antlrevoiu
Uonaire richting af. Zij voegt daar
een eigen kleur aan toe Niet hande
lend vanuit een gesloten blok of
groep daarvoor bedoelt Goud
zwaard Juist te waarschuwen maar
ln termen van open wisselwerking.
De heb mij. ln de laatste maanden
vooral, afgevraagd, waar de moeilijk
heden. die gerezen zijn. vandaan ko
men. ln termen, die ik onUeen aan het
verhaal van Goudzwaard heeft er
aan de open wisselwerking iets ont
broken0 Anders benaderd: ls men
van zekere zijde, met name van anti
revolutionaire kant. er helemaal aan
ontkomen, eigen inbreng ln de chris
ten-democratische ruimte te zeer te
verabsoluteren?
Wel. ik heb niet de volstrekte vrij
moedigheid. deze vraag overtuigd
ontkennend te beantwoorden. Enkele
symptomen van het tegendeel dienen
hier genoemd te worden
Het geweten
Ven open wisselwerking kan moeilijk
meer sr" sproken worden wanneer
sommige partners stellen, dat zij ter
zake een punt. dat aan de orde ls. In
geweten gebonden zijn Dat komt te
genwoordig meer en meer voor. met
name als het gaat over zaken als
abortus en kernbewapening, maar lk
hemlnncr mij dat ook bij andere on
derwerpen. zoals bij voorbeeld socia
le vraagstukken, dat ook dan het
geweten door sommigen ln geding
gebracht wordt. Dan beroept men
zich op absolute normen van ethisch
gehalte, waaraan men zegt (eerlijk
gemeend, daaraan twijfel lk niet) zich
strikt gebonden te achten.
Welnu lk houd ln het algemeen ln de
poliUek niet van zo'n beroep op het
geweten; lk vind dat (zoals zal blij
ken) zelfs zakelijk bepaald onjuist.
Een beroep op het geweten ls name
lijk het einde van elk zinnig gesprek,
het einde van elke discussie. Wanneer
iemand zich op zijn geweten beroept,
kan lk wel ophouden of moet lk
zelfs ophouden te trachten hem
duidelijk te maken dat en waarom hij
dwaalt Ook een dwalende heeft recht
op respect voor zijn geweten. Tegen
over een beroep op het geweten past
een eerbiedig stilzwijgen; dan ls er
geen sprake meer van een open wis
selwerking.
Daarover nog twee opmerkingen.
Onze vaderen waren voorzichtig, te
rughoudend met het noemen van het
geweten als grond van hun politieke
visie Zij meenden, dat gewetensbe
zwaren zeker ontzien en erkend dien
den te worden, zelfs als deze op een
dwaling berustten. Men kende (er
kende) zo gewetensbezwaren bij vac
cinatie. bij verplichte (sociale) verze
kering. bij de militaire dienst. Heel
duidelijk was ln al deze gevallen, dat
gewetensbezwaren een grond vorm
den voor het maken van een uitzon
dering Gewetensmotieven waren
niet bepalend bij het stellen van wet
telijke regels. Juist omdat over gewe
tensbezwaren niet te discussiëren
valt, kunnen zij de wetgeving ln zijn
algemeenheid, in zijn objectieve
vorm rüet bepalen. Zij zijn Immers
per definitie persoonlijk, subjectief.
Dat brengt ons tot het tweede: gewe
tensbezwaren. gewetenszaken dragen
een strikt persoonlijk karakter. Daar
wijst het begrip geweten al op. Ik
meen dat er heel bepaald een per
soonlijke betrokkenheid, een per
soonlijk belang, moet zijn. Een voor
beeld ter nadere toelichting Een be
roep op het geweten terzake van Inen
ting kan er alleen zijn als men zichzelf
of zijn kinderen moeten laten inen
ten. Idem dito: gewetensbezwaren
ten aanzien van militaire dienst gaan
pas functioneren wanneer men zelf ln
dienst moet Dat in een regeling
staat, dat gewetensbezwaren ontzien
moeten worden. Ls een andere zaak.
dat kan men bepleiten ook voor om
standigheden. waar men zelf geen
moeite mee heeft
Als men over een objectieve wettelij
ke regeling een standpunt moet bepa
len. baseert men zich op een wel
licht zeer strikt uitgangspunt, op
een wellicht diepgewortelde
overtuiging. Er moet echter wel over
te discussiëren zijn. het moet zakelijk
te motiveren zijn. Een zaak van het
geweten moet men het niet noemen;
dan valt er Immers niet over te dis
cussiëren.
Als men zich ln objectieve zaken van
wetgeving en beleid op zijn geweten
beroept is er sprake van een subjecti
visme. een absolutisme, waarmee
geen (objectieve) politiek te voeren is.
Het recht, dat de wettelijke regels
draagt is een objectieve zaak Het
geweten moet dat ls ook een els
van het recht ontzien worden, voor
subjectieve gevoelens moet als zij
binnen de grenzen van redelijkheid
en eerbaarheid blijven een uitzon
dering gemaakt worden. Maar een
wettelijke regeling zelf is een objec
tieve zaak. Conclusie: wie zich bij de
wetgeving op zijn geweten beroept
staakt de open wisselwerking.
Het beginsel
Niet alleen bepaalde (ethische) regels
kan men verabsoluteren, ook begin
selen worden soms verabsoluteerd. Ik
meen. dat men het begrip beginsel
goed moet hanteren, er niet een ab
stracte regel van moet maken, die los
van tijd en plaats moet werken. Anti
revolutionaire beginselen hebben ei
genlijk de handicap, dat zij de nest
geur bij zich hebben van hun ont
staanstijd. de tijd van het neo-ratio-
nalisme. de neo-scholastiek. aan het
eind van de vorige eeuw. Ik meen dat
men het eerste kwart van deze eeuw
gebruikt heeft om een systeem van
abstracte beginselen op te bouwen.
Men sprak zelfs van eeuwige beginse
len. die dus kennelijk los stonden van
tijd en plaats. Een volgend kwart van
deze eeuw heeft men moeten gebrui
ken om dat systeem van beginselen
weer af te breken. Voorbeeld:
Smeenk schreef al ln 1934 relative
rend over ouderdomsverzekering en
staatspensioen, woog die zakelijk te
gen elkaar af. kaar bij de komst van
de AOW ln 1956 waren er in onze
kring nog heel wat mensen, die daar
op grond van deze problematiek be
zwaren tegen koesterden. De over
schatting of het misbruiken van de
term beginsel in een vorige periode
heeft er ln het derde kwart van onze
eeuw zelfs toe geleld, dat men de term
niet graag gebruikte en liever sprak
van uitgangspunten
Wanneer men ln deze maanden de
tegenstelling maakt tussen een poli
tiek van beginselen, die goed. en een
politiek van doeleinden die fout zou
zijn, dan meen lk dat men een onjuis
te tegenstelling maakt.
In de Bijbel vind lk geen abstracte
beginselen, maar concrete leefregels,
concrete levens-doelen ln de vorm
van geboden en beloften. Dat laatste
vooral ook heel praktisch. In het pro
gram van uitgangspunten van het
CDA zie lk een goede poging, dit te
benaderen. Dat spreekt van gerech
tigheid, die wij moeten beoefenen, en
die de overheid moet handhaven en
bevorderen. Het spreekt van verant
woordelijkheid, die leder mens moet
kunnen beleven. En van solidariteit
met de medemens, de dichtbije en de
verre naaste, die ons handelen moet
doortrekken. En het spreekt van ver
antwoordelijkheid voor de natuur,
die onze gedragingen moet bepalen.
Dat zijn algemene regels, die
uitgangspunten zijn van ons hande
len en die wij in iedere tijd met con
crete toepassingen moeten vullen. In
een politiek program bij voorbeeld
overeenkomstig de behoeften van de
eigen tijd. Hoe die toepassingen uit
vallen. dat wordt mede bepaald door
ons verleden, door onze opvoeding,
onze levensstijl. Daarvoor is die open
wisselwerking nodig, om zo samen te
bouwen aan een politiek, die voort
komt uit een bijbelse dynamiek.
Daarover nog Iets. Bijbelse geboden
zijn geen absolute stelregels, star en
onveranderlijk; Integendeel zij staan
altijd ln een bepaalde relatie, zijn dus
relatief (al houd ik niet van deze term.
die gemakkelijk onjuiste neven-ge
dachten wekt, daarom gebruik lk lie
ver de term relationeel). Bijbelse ge
boden worden bepaald doordat zij in
relatie staan tot elkaar (en hun een
heid vinden zij ln het hoogste gebod.
God lief te hebben boven alles en de
naaste als zichzelf) en zij staan in
relatie tot de situatie. Ik wil ook dat
toelichten met een voorbeeld. Daar
toe kies lk nu niet de kernbewape
ning, omdat dit onderwerp politiek te
actueel is en dus te zeer belast met
recent menselijk falen. Ik kies maar
een ander heikel punt. het probleem
van de abortus; dat ls bovendien een
zaak van de toekomst
Geboden staan niet los van elkaar,
zijn in die zin niet absoluut. Respect
voor het ongeboren leven mag men
niet los maken van respect voor de
levensmogelijkheid, de ontploollngs-
mogelljkheid van de vrouw. En dat
laatste meen lk niet los te mogen zien
van het feit dat wij omtrent de ont
plooiingsmogelijkheid van de vrouw,
geleid ook door het licht van de
Schrift, vandaag andere gedachten
hebben dan ln een vroegere tijd. Ik
meen zelfs, dat men ook een relatie
moet zien tot de ontplooiingsmoge
lijkheid van het gezin. Een serieuze
sociale indicatie lijkt mij niet in strijd
met het bijbelse denken. Integendeel
heel bijbels. In de tweede plaats moet
de toepassing van bijbelse geboden
levensecht zijn en niet laten slaan op
een fictieve wereld. leallteit is dat
onze visie op de plaats van de seksua'
litelt ln het leven binnen de tijd van
één generatie grondig veranderd is.
Dat niet te onderkennen maakt het
gevaar voor hypocrisie heel groot. Ik
denk dat het wetsontwerp de Rulter-
Glnjaar dit gevaar vermijdt en een
goede, eerlijke oplossing benadert.
In dit politieke conflict van deze tijd
zou lk de „partijen" op deze basis
willen benoemen en spreken van een
tegenstelling tussen absolutisten en
relationlsten. Ik meen. dat de komst
van het CDA ln de politiek duldt op
een ontwikkeling, die op allerlei ter
rein waarneembaar is. de gang van
vaste schema's, vaste schabionen, re
latie, voor de vervlochtenheid van de
normativiteit met het praktische le
ven, en ook met meer behoefte aan en
zin voor open discussie.
Waar ben lk eigenlijk deze tegenstel
ling tussen absolutisme en relationls-
me al eerder tegengekomen? Ik meen t
in de Jaren '44 en '45, op kerkelijk
terrein. Ik ben bij die kerkelijke con
flicten niet persoonlijk betrokken ge
weest maar lk verbleef toen ln
Kampen, zat er dus vlak bij. En wat
toen tot mij sterk doordrong, dat was
ook toen een strijd tussen in absolute
termen denkende en in relaties den
kende mensen. Iedere vergelijking ls
gebrekkig. Maar lk voel mij toch ook
door deze historische parallel een ge
waarschuwd man. Om het wat cr o«
zeggen: men kan afgoderij bedrij
met van alles en zaken verabsoh
ren is dat toch eigenlijk mal]
macht, maar ook met een comprcx
ook met een belijdenis met begl
len en met een program. Een progf
is niet sacrosanct, maar (blijvf
produkt van open wisselwerk'
program „Niet bij brood alleen")
den we aan als program 77-81.1
daad, de Jaartallen horen er bij.
bij een program geldt wat de com
sle-Van Verschuer schreef over d«|
litieke overtuiging van een partij ,t
het CDA: de discussie daarover k
nooit tot een eind, gaat altijd dfc—
Dat hoort bij open wisselwerker
Dat moet ook onze Instelling wel
lijk beïnvloeden.
101
Dr. A. Veerman Is lid van de Twwmi
Kamer voor het CDA.
LISSABON Een half miljoen Portugezen wordt vandaag getroffen door een staking i
vrijwel alle vervoersdiensten. De staking is de eerste buitenparlementaire krachtmetf8
tussen de linkse oppositie en de regering van Sa Carneiro. Het nationale bus-vervoer enf
spoorwegen staken vandaag vierentwintig uur. De luchtvaartmaatschappij TAP, het sti
vervoer, de veerboten en de metro staken van half tien tot half één.
De staking is het antwoord van de
eenheidsvakcentrale CGTP-Intersln-
dlcal op de regeringspoliüek die ver
liesgevende staatsbedrijven met
massa-ontslagen en ongedaan maken
van natlonalisaUes dreigt. Zulke
maatregelen kunnen genomen wor
den als gevolg van het uitroepen door
de regering van de „economisch
moeilijke toestand", zoals vorige
week gebeurde bij het naüonale bus
vervoer, twee genaüonallseerde dag
bladen en de radio-omroep. Het uit
roepen van die uitzonderingstoe
stand maakt het mogelijk de be
staande arbeidsovereenkomsten op
te schorten en massa-ontslagen door
te voeren.
Volgens de regering was het uitroe
pen van de uitzonderingstoestand no
dig om een einde te maken aan de
astronomische tekorten die bij het
naUonale busvervoer meer dan 82
miljoen gulden zouden bedragen.
Niet alleen de arbeiders ook de direc
tieleden van de getroffen onderne
mingen hebben de maatregel gekriti
seerd. Zowel het busvervoer als de
kranten vertoonden al voor hun na-
tionallsaUe ln 1975 grote tekorten.
Dankzij de financiële saneringsmaat
regelen van vorige regeringen, zou
het tekort bij het busvervoer al aan
zienlijk verminderd zijn. Het ziet er
echter naar uit dat de regering welbe
wust aanstuurt op een krachtmeting
met de vakbeweging die zij er van
beschuldigt politieke doelen na te
streven.
Tekorten
De regeringspartijen van de Demo
cratische Alliantie zijn van mening
dat de tekorten van de genationali
seerde bedrijven de grote veroorza
kers van de inflatie zijn en van de
andere kant het particuliere Initiatief
verstikken. Het parlement zal zich
binnenkort moeten uitspreken over
het regeringsvoorstel dat het moge
lijk moet maken delen van genatio
naliseerde bedrijven aan particulie
ren te verkopen. Op die wijze wordt
de grondwettelijke bepaling omzeild,
die stelt dat de nationalisaties onher
roepelijk zijn. Het voorstel leidde vo
rige week tot stormachtige debatten
in het parlement
Na meer dan zestien uur vergaderen
verliet de oppositie om zeven uur 's
ochtends de zitting waardoor de
stemming over het voorstel niet door
kon gaan omdat het vereiste aantal
leden niet aanwezig was. De rege
ringspartijen noemden dat een wel
bewuste boycot. Een weekblad
schreef zelfs dat de oppositie een
volksopstand voorbereidt, wijzend op
de stakingen en het treffen tui
politie en landarbeiders bij de
dracht van landbouwgronden ln felle
zuiden. -Jar
r, ei
Eind vorige week belandden opnlit h
tientallen landarbeiders in hetï
kenhuls ten gevolge van dit
optreden. De regering lijkt vo<
nog allerminst onder de indruk t
de sociale onrust. De harde con^
tatles passen uitstekend in de p
ke filosofie van eerste minlsfc
Carneiro. Portugal ondergaat vol
hem een economische, politl
structurele en culturele crisis, <f"
leen vla de weg van de polarisatie!
worden opgelost Volgens die flloafoi
wint de Democratische AlllantH
leen maar bij het vergroten 1
sociale onrust, zolang de schuld d
van maar in de schoenen van de e
munlsten geschoven kan
Ook binnen de bultenparle
oppositie lijkt het uitgesloten dal
clallsten en communisten elkaar 4
den kunnen vinden. De door a
ten en sociaal-democraten nu i
regering opgerichte UOT bestl
de regeringsmaatregelen wel,
heeft zich niet bij de staking va
Interslndlcal aangesloten. De UG
opgericht als de socialistische 1
hanger van de Interslndlcal waa
communisten ln de meerderheid i
itl
