'Perfectie in oude
muziek noodzaak'
Omroep wil er
drie tv-uren bi
De calvinistische vaas van Mobach
Balanceren op de grens van
het artistiek-betamelijke
HM\)5
sn
r
C&A CONCERTEN
Ton Koopman start nieuw barokorkest
Voorlopig antwoord op satelliet
p
A
Objecten en wandstructuren van Richard Francisco
Nieuwe boeken
WOENSDAG 27 FEBRUARI 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
IEN
door Franz Straatman
AMSTERDAM Dat in mei vorig Jaar het barokorkest Musica Antiqua Amsterdam in feite
ophield te bestaan, betekende een ernstige verschraling van het muziekaanbod in de
hoofdstad. Een belangrijke, goed bezochte muziekserie, voor de muziek uit de 17de en 18de
eeuw in Waalse Kerk viel daarmee stil. In september echter hoopt Ton Koopman, voorheen de
spil in Musica Antiqua, opnieuw te beginnen met zo'n barokserie waarin dan eveneens zijn
nieuwe formatie „The Harlequin Baroque Orchestra Amsterdam" zal optreden.
Hij kijkt evenwel nog tegen een pro
bleem aan: dat van het geld. Als de
Amsterdamse Kunstraad net als
voorheen de serie wil ondersteunen,
betekent dat weliswaar driehonderd
gulden per musicus, maar dat ls on
voldoende om honoraria, reis- en ver
blijfkosten mee te dekken. Om van
de kosten voor organisatie en publici
teit nog te zwijgen. Hoge toegangs
prijzen dan?
„Ik vind principieel dat zulke concer
ten in de Waalse Kerk voor zo'n 7,50
10 gulden moeten kunnen. Prijzen
van 20 tot 30 gulden zoals ln het
Concertgebouw vind lk te gek. Daar
om heb ik gezocht naar een sponsor
die ons een potje verschaft waaruit
we kosten voor reizen en verblijven
betalen. Met een halve ton kunnen we
ons heel goed redden; ik heb goede
hoop dat de gevonden sponsor Ja
zegt"
Internationaal
Reis- en verblijfkosten spelen in
Koopmans nieuwe ensemble een be
langrijke rol omdat de acht strijkers
uit Engeland komen. Om de beper
kende reglementen met de vakbon
den in Engeland te ontlopen ls het
orkest opgericht en gevestigd in Am
sterdam. Door de aanwezigheid van
Nederlanders en een Fransman ln de
blazersgroep ziet het geheel er Inter
nationaal uit. Levert dat geen proble
men op inzake de ontwikkeling van
een samenspel-cultuur, van éénheid
van stijl?
..Het Harlekijn barokorkest is een
project-groep zoals Academy of Saint
Martin in the Fields; daar moet Je ons
mee vergelijken. We komen samen
om plaatopnames en concertoptre
dens voor te bereiden, liefst combina
ties van beiden, want dan kun Je de
kosten spreiden. Ik en concertmees
ter Monica Hugglt hebben niet alleen
mensen bij elkaar gezocht die uitste
kende technische en muzikale kwali
teiten bezitten ln feite zijn het de
beste krachten die meespelen ln En
gelse barokensembles maar ook als
mensen goed met elkaar kunnen om
gaan. We hebben al één project ach
ter de rug. de opnames van zes orgel
concerten van Haydn, en toen ls ge
bleken dat we in een korte periode
met hard werken tot uitstekende re
sultaten komen."
Plafond
Ton Koopman ontkent dat hij uit het
vrijwel geheel met Nederlanders be
zette barokorkest Musica Antiqua ls
gestapt omdat daarin de sfeer niet
goed zou zijn geweest. HIJ bestrijdt
eveneens de geruchten dat hij zijn
nieuwe ensemble al achter de hand
had toen hij zijn ontslag indiende als
orkestlelder-klavecynist.
„Ik was tot de overtuiging gekomen
dat we al Jaren ons plafond bereikt
hadden; ik vond als een van de weini
gen en Marie Leonhardt (concert
meester» was dat met me eens dat
we daar iets aan moesten doen. Ik
hoopte op samenwerking met een
zelfde ensemble in Keulen dat geleid
wordt door de vlolist Reinhardt Goe-
bel. Het contact met die groep heeft
mij aan het denken gezet; in hun wil
om hard te werken, ln hun streven
naar een mooi klinkend en goed re
sultaat, herkende lk mijzelf."
Musica Antiqua Amsterdam gewerkt
heb, zie Je een ontwikkeling. In het
begin waren we al blij dat we über
haupt op oude instrumenten konden
spelea Na een tijdje wil Je meer, stel
Je Je eisen hoger. Een speler moet zijn
publiek altijd voor zijn. Je moet niet
wachten tot het publiek zegt dat het
wel eens wat beter zou kunnen en dan
Je bakens verzetten; dan loop je ont
zettend achter. Perfectie in oude mu
ziek is gewoon noodzaak geworden."
Rek eruit
„Nu lijkt het erop alsof lk Musica
Antiqua een trap na geef; dat is niet
zo. We hebben prachtige dingen ge
daan, maar lk had het gevoel dat de
rek eruit was; we zijn op een vriende
lijke manier ultelkaar gegaan."
e\
door Riet Diemer
g d
sp.
edi
gei
ie f
HILVERSUM Al dan niet gegronde voorspellingen
buitenlandse televisiesatellieten, als dreigende onheilswolf^
die ons land in hun commerciële greep zullen krijgen,
kabels als ondergrondse monsters, hebben vooral de laa
maanden geleid tot veel paniekzaaierij over de Nederlanl
omroep. Niemand weet precies te vertellen wat, wanneeitre
waar er iets gaat gebeuren. Maar over en weer verwijt i
elkaar gebrek aan visie en beleid.
beurt weer op het mediarapport »n
de Wetenschappelijke raad vooi^et
regeringsbeleid, die genoemde n j
rie uitvoerig bestudeert en daar
tot eind 1982 de tijd heeft gekr< t
VV
irac
h<
tel
Wanneer en welk land de eerste tele
visiesatelliet lanceert (in deze tijd
van schaarste!) staat nog niet vast,
ook al bluffen Frankrijk en West-
Duitsland dat het wat Jen betreft al
over drie jaar kan zijn. Veel gevaarlij
ker lijkt op dit moment de kabel te PpIrpriPn
zijn, die bij voorbeeld vanuit Sluis in
Zeeuws-Vlaanderen de victorie van
de buitenlandse tv-commercie moet
brengen.
Er is weinig rekenkunst voor n
om te zien dat als verscheidene
den gepocht hebben in 1983 hun
„In de bijna tien Jaar dat lk met „Maar het bloed kruipt toch waar het
Ton Koopman: uitdaging
niet gaan kan. Ik vind het erg leuk om
met een groep te werken, om mijn
spontaniteit over te dragen op ande
ren. Bovendien ligt het orkestreper
toire me na aan het hart. Ik verheug
me al bij de gedachte om symfonieën
van Mozart te gaan doen. Dat lijkt me
een fantastische ervaring, zeker met
een groep zoals we nu bij elkaar heb-
Foto Frits Droog
ben. Dan sta Je voor een uitdaging die
je aanzet tot echt studeren. Mis je die
prikkel dan sudder je wat aan en daar
ben ik de man niet naar."
The Harlequin Baroque Orchestra,
vernoemd naar de platenmaaschap-
pij Harlekijn, zal tijdens het komen
de Holland Festival zijn eerste pu
blieke concerten geven.
Een en ander kan een duchtige aan
val op ons omroepbestel betekenen.
Over en weer gaan de verwijten. „Hil
versum slaapt" werd onlangs gezegd
in VARA's Achter het Nieuws. Maar
„Hilversum" zelf, bij monde van
NOS-voorzitter mr. Jurgens vindt
van niet en heeft bij de minister van
CRM aangedrongen op maatregelen.
Mevrouw Gardeniers wacht op haar
visiesatelliet te zullen lanceren <m
vot
bl<
r V
rekent er vanwege de kinderzie
nog een jaartje bij, het in 1984
Nederland aanpoten wordt. Al
wetenschappelijke raad zijn st te
heeft afgerond, dan zal er in de j
tijk toch snel iets moeten gebei
als dat nog kan.
Minister Gardeniers heeft bij d< dei
hec
jsse
h
door Jac. B. Looijen
Voor mij staat een rechtlijnige vaas van aardewerk in de vorm
van een cylinder. Er zitten mooie zachte kleuren in, die wat in
elkaar overvloeien, bruin en oker en blauw-groenige tinten.
Die vaas werd gemaakt door de Utrechtse pottenbakker
Klaas Mobach, die vorige week op 77-jarige leeftijd is gestor
ven. Mobach was goed gereformeerd en het was de bekende
Utrechtse architect Gerrit Rietveld die het ontwerp voor de
vaas maakte in de jaren twintig. Rietveld, van huis uit ook
gereformeerd, was toen al lang los van de kerk. Toch bleef hij
in z'n werk, of dat nu de bouw van een huis, de vormgeving
van een stoel, of het ontwerp van een vaas betrof een calvinist,
een man van rechte lijnen.
In 1894 vertrekt de eerste Klaas Mo
bach naar Utrecht, wordt daar snel
ouderling van de gereformeerde kerk
en ontvangt van zijn mede-ouderling
Van Beeck Calkoen, een vermogend
man, een lening van 500 gulden voor
de bouw van een fabriekje voor de
vervaardiging van kunst-aardewerk.
Het eerste werkstuk van dat fabriek
je was een bloempot op een piëdestal
en de opbrengst daarvan ging op de
eerstvolgende zondag prompt in de
collectezak van de kerk. Ziezo, moet
Van Beeck Calkoen hebben gedacht,
de eerste terugbetaling is binnen.
Rechtlijnig
Klaas Mobach III werkt aan het
doopvont van de Immanuëlkerk
te Utrecht.
Goed, de niet meer kerkse Rietveld
komt bij de zeer kerkse Mobach met
z'n ontwerp voor een vaas en op basis
van de rechtlijnigheid vinden ze el
kaar. Mobach zei, ik zal die vaas
maken en hij deed dat. HIJ dacht wel:
zakelijk gezien wordt het een misluk
king. Een belangrijke afnemer van
Mobach zei, hou Jij dat stijve calvinis
tische vazen-gedoe maar, ik kan dat
spul niet verkopen. Dat is allemaal
dik meegevallen. Thans na ruim vijf
tig jaar bakken de Mobachs nog gere
geld de „calvinistische" Rietveld-va-
zen. Van de opbrengst komt ook wel
het een en ander in het gereformeerde
kerkezakje terecht.
Hoe zit dat toch met de pottenbak
kersfamilie Mobach. Dat is niet ge
makkelijk uit te leggen. Het is een
hele wirwar van familierelaties. De
Mobachs kwamen in de 18e eeuw uit
het Duitse Keulen naar Friesland en
een van hen namelijk Jaan Mobach
werkte in Bolsward als suikervormer
bij een bakkerij. Andere leden van de
familie kwamen als pottenbakkers
terecht bij o.a. de Tichelaars in Mak-
kum waar nog steeds tegeltjes met
bijbelse voorstellingen worden ge
maakt. Tussen haakjes: wel leuk, een
tegelbakker, die Tichelaar heet. Want
wat betekent de naam tichelaar?
Niets anders dan tegelbakker.
De oude Mobach, grootvader van de
Mobach die vorige week is begraven
aan het Houtense pad in Utrecht was
een rechtlijnig calvinist. In 1923 pu
bliceerde dr H. E. van Gelder, direc
teur van het Gemeentemuseum van
's Gravenhage een handboekje over
de Nederlandse pottenbakkerskunst
en hij vroeg ook Mobach om gege
vens over zijn bedrijf. Die heeft Van
Gelder nooit gekregen. Want, zo rede
neerde de oude Mobach, die dr Van
Gelder is directeur van een museum
dat ook op zondag is geopend en daar
ben ik tegen. Ja, hij was een rechtlij
nig calvinist. Typerend voor hem is
ook, dat hij soms op een avond naar
medewerkers ging om hen hun loon
te betalen en dat deed hij op grond
door Tyme Valk
AMSTERDAM Hoewel de Amerikaanse kunstenaar Richard Francisco enkele succesvolle
tentoonstellingen kende, is hij toch niet tot het internationale kunstpodium doorgedrongen.
De argwaan voor zijn structuren die zich voordoen als behaagzieke spelletjes is begrijpelijk.
In Europa zijn we gewend aan Intel
lectualistische hoogstandjes uit
Amerika: magere formele InformaUe
en een vergaande dematerialisering
ten gunste van de verzelfstanding
van de artistieke daad. Francisco's
werk ls vol tegenstrijdigheden; zijn
gestolde paradoxen kunnen nog een
week in het Stedelijk Museum te Am
sterdam bekeken worden.
Richard Francisco is afkomstig van
de westkust, uit Californië, waar ln de
kunsten de vrolijke, probleemloze
vorm hoogtij viert. Hij leerde van de
kunstenaars van de oostkunst enkele
wezenlijke andere opvattingen ken
nen. waar hij enkele op luimige wijze
Speciaal vandaag
Kenmerk is geheel gewijd
aan de economische en politie
ke situatie van Suriname. Te
vens wordt verslag uitge
bracht van de laatste ontwik
kelingen van de staatsgreep
die maandag plaatsvond.
Ned 2 19.25 uur
Oten hoe zit het nou
met Sien? Gesprekken met
Dolle Mina's van het eerste
uur over de invloed van deze
beweging op de emancipatie-
golf van de jaren '70.
Ned 1 21.00 uur.
De Koerden. Een documen
taire gewijd aan de situatie
waarmee drie miljoen Koer
den in Iran te maken hebben.
De Koerden leven onder erbar
melijke omstandigheden.
Ned. 2 22.25 uur.
De Vooruitgang. Nieuwe
consumentenrubriek gepre
senteerd door cabaretier
Ivo de Wijs. In dit programma
wordt op satirische wijze in
gegaan op de verhouding pro
ducent-consument.
Hilversum 2 09.25 uur.
van ging aanwenden. Het werk ls
vrijwel steeds beperkt van afmetin
gen. behalve de „Constellations";
flinke wandstructuren die speciaal
voor de Amsterdamse tentoonstel
ling zijn gemaakt. De objecten zijn
geometrische, van heldere kleuren
voorziene vormen die steeds driedi
mensionaal zijn, maar bijna nooit
echt de ruimte verkennen. Ze kunnen
niet schilderijen genoemd worden,
maar we mogen ze evenmin indelen
bij de sculptuur.
Grensverkennend
Zowel van vorm als techniek zijn de
Ghost Paintings. Roundabouts, de
Platforms. Short Stories en Triptychs
grensverkennend. Zo liet de kunste
naar de traditie van het op spieraam
gespannen canvas los om het latwerk
min of meer te verzelfstandigen tot
reliëfs. In zijn neo-constructlvistisch
spel van optimistisch gehalte bleef
het latwerk wel drager van de decora
tie in Jolige kleuren. Het spel is van
een perfecte beheersing. In de vorm
uiteenschietende. splralende, zig-zag-
gende latwerken, zit een zeer overwo
gen willekeur en de kleuren bena
drukken de verbanden in de structu
ren of verbrokkelen deze Juist nog
verder.
De geraffineerde patronen die de on
bepaalde voorwerpen bieden, worden
nog verhevigd door de kwaliteit en
intensiteit van de kleuren. De lakken
zijn geverfd, gespoten, gespat met nu
eens fraaie vloelende kleurovergan
gen. dan weer met abrupte grenzen
die vormpjes maken die uit een kin-
derplakdoos geleend lijken te zijn. De
kleuren zijn gekozen ln een schikking
die we uit de traditie nauwelijks ken
nen. Ze doen nog het meest denken
aan die van speelautomaten, maar
hebben niet het ordinaire brutale,
eerder het wispelturige en wufte
Een zaaltje met wat ouder werk leidt
de kunstenaar in Daar hangen ze zg.
..Ghost Painlngs", klekkastjes van
latwerk die de tekeningen op de ach
terwanden gedeeltelijk onzichtbaar
maken door een traliewerk De
..Roundabouts" zijn constellaties van
latwerk die. evenwijdig aan de mu
ren. de grenzen van ce tentoonstel
lingsruimten lijken te willen inschie
ten. Dankzij een zorgvuldige compo
sitie van de structuren onderling
de kunstenaar kwam zelf inrichten
zijn er merkwaardig gefragmenteerde
environments ontstaan.
De op kleinë consoles gebouwde
structuren hangen hier en daar hoog
ln de alen als feestelijke vogelhuis
jes. Het zijn de „platforms" met kleu
rige bouwseltjes die de fantasie prik
kelen. De „Triptychs" bezitten net als
de Ghost Paintings weer de doos-
vorm. maar ze zijn veel meer open, de
verbindingsmiddelen van latwerk
zijn er tevens de gegevens voor de
vorm. Evenals bij de Platforms en de
Ghost Paintings is de visuele erva
ring sterk afhankelijk van de positie
die de kijker inneemt, de suggestie
van beweging die de diffuse Ghost
Paintings boden is bij deze kijkdozen
afwezig.
Hele wanden
De ..Constellations" zijn speciaal
voor de Amsterdamse show vervaar
digd. Francisco werkte nog niet eer
der met structuren die hele wanden
van vele vlerkante meters besloegen.
HIJ heeft de kleur iets ingehouden bij
deze ..Roundabouts" die hij voor deze
gelegenheid gekoppeld heeft. Al zijn
ze in Amsterdam gemaakt en doen ze
denken aan de thans verdwijnende
skyline van de schilwijken met de
wouden van televisieantennes, de pit
is er toch af bij deze gekoppelde her
halingen. De zalen met de felle accen
ten van de Roundabouts voldoen
meer.
De neo-kapitallstische ernst die ge
woonlijk uit Amerika ln Europa te
gast gevraagd wordt. Is met Richard
Francisco op een speelse manier te
kijk gezet. Op bepaalde punten de
ontmateriallsering. de verwarrende
fragmentatie van de hiërarchie
heeft Francisco het zelfs gedaan met
de middelen van zijn collega's van de
oostkust. De kunstenaar balanceert
met het vrolijke werk wel op de grens
van de esthetische humbug, van het
artistiek betamelijke
Tot 3 maart ln het Stedelijk museum
te Amsterdam dagelijks van 9/> tot
17 uur. zondags van 13 tot 17 uur
Richard Francisco: Constellation, div. materialen, 1979/80.
KAMERMUZIEK
ITEt
van hetgeen ls opgetekend In Leviti
cus 19 vers 13: „Het loon van een
dagloner zal niet den nacht bij U
overblijven." Dat bijbelse gebod be
trachtte hij.
De Dom
Z'n kleinzoon en die moet ik nu maar
gemakshalve Klaas Mobach in noe
men was in z'n latere jaren milder en
iets minder rechtlijnig in z'n doen en
laten. Zeker hij maakte voor Rietveld
'die steile „calvinistische" vaas. Hij
maakte voor architect Klaarhamer
ook een theepot, maar nu raak ik
verzeild in de Stijlgroep van de rechte
lijnen en de rechthoekige vlakken uit
de jaren twintig en dat moet niet op
deze pagina. Alleen dit: in de Stijl
groep werkten nogal wat mannen, die
van huis uit gereformeerd waren.
Terug naar Klaas Mobach m. Hoog
tepunten in z'n werk bereikte hij wan
neer hij iets voor een kerk kon doen.
Dan klopte z'n hart want hij wilde zo
graag geloven met z'n handen en z'n
voeten. Kan dat aan de draaischijf
van een pottenbakker. Jazeker, dat
kan. Ga op zondagmorgen maar eens
naar de Domkerk in Utrecht. Als het
avondmaal wordL bediend drink je
wijn uit bekers van Mobach, geschon
ken uit kannen van Mobach. En ook
de schalen en de borden waarop het
brood wordt rondgedeeld zijn van
Mobach. In de Dom staan hoge kan
delaars van Mobach: hij hield van
forse formaten als hij voor de kerk
werkte.
Madonna's
Mobachs aardewerk staat 's zondags
geregeld op tafel in tientallen kerken
en kapellen van ons land. Hoeveel
kinderen er gedoopt zijn uit vonten,
beter gezegd waterbekkens van Mo
bach valt in de verste verte niet te
becijferen. Hij maakte graag grote
vaten zodat je ruimschoots water kon
scheppen. Het kind had z'n bijzonde
re aandacht. De Mobachs maakten
en maken veel kleine reliëfs in kleurig
aardewerk van moeder en kind. Het
zijn als het ware protestantse madon
na's. Ach, nu pak ik een katholieke
term op, maar dat is niet zo erg. De
rechtlijnige calvinistische Klaas Mo
bach III heeft ook wel kelken gebak
ken voor katholieke altaren.
Breekbaar
Is dat aardewerk in de kerk niet erg
breekbaar? Zeker, dat is het. Toen z'n
avondmaalsgerei verhuisde van de
Utrechtse Buurkerk naar de Dom liet
iemand een doos met bekers vallen.
Geen nood, Mobach bakte wel weer
nieuwe. Dat is ook nu geen probleem,
ondanks z'n overlijden. Hij zorgde
wel degelijk voor een nageslacht en
z'n zonen Jaap en Hans zetten thans
de bedrijvigheid voort. Wie een aan
scherven gevallen avondmaalsbeker
heeft kan bij hen terecht. En er zijn al
weer kleinkinderen in opkomst.
Gratie
Kijk, de Mobachs maken,, van alles.
Tot aardewerken vergieten en koffie
potten aan toe. Daarin was Klaas III
een meester. Hij heeft uit aarde ge
maakt wat hij kon. Ja zelfs theelicht
jes, maar ook avondmaalsbekers.
Och, Klaas III was wat J. J. Buskes
ooit zei: een pottenbakker bij de gra
tie Gods.
ind
is v
ge)
ld.
:t i
handeling van haar begroting
wat kritiek moeten verduren.
CDA en PvdA maakten zich en
bezorgd over de overlevingska
van het Nederlandse omroepbi jas
als we straks overspoeld kunnen
den door buitenlandse commer
programma's. De minister zei ec
niet bang te zijn voor de toekomi ar
technische ontwikkelingen. Ze is i
van plan het omroepbestel nu a ere
zijn kop te gaan zetten, omdat er
haar zeggen pas over een aantal j t
een proel met de satelliet w
genomen. m
Mevrouw Gardeniers zegt verA,|
wen te hebben in de kracht van
omroepbestel en het selectiever
gen van de kijkers, die als ze van T
kanten worden lekker gemaakt
commerciële programma's, toen
tijd heel verstandig die knop lnd
ken van het Nederlandse kwalit
programma. Verder heeft ze het
wijt gemaakt dat „Hilversum"
nooit met een goed idee bij hasf-
gekomen.
n
)T
Antwoord op de buitenlandse coi 'er
rentie is meer zendtijd, betere
grammakwaliteit en dus meer
Niet helemaal ten onrechte zegt
vrouw Gardeniers dat er in Hi]
sum veel te veel wordt toegeschre
aan geldgebrek. Ze vindt dat zu
heid moet leiden tot inventiever
gramma's maken. Onder de ve
ding ontstaat de beste wijn.
Antwoord
an TT
kl
c
de
ïrd
gist
1ï£
Pc
af
Jiee;
he
de
hel
omi
kke
n b
irijz:
Ro
Maar ze kan niet volhouden da
nog nooit een voorstel uit „Hil
sum" bij haar is gekomen. Zo wei
het meerjarenplan 1979-1983 gé|°p
voor zendtijduitbreiding voor tel
sie. Maar mevrouw Gardeniers h
al laten weten dat er in deze tijd
bestedingsbeperking geen zend
uitbreiding ln zit omdat dat te
geld kost.
Die uitbreiding echter behoort i|L^
concurrentie strijd met het bui
land nu juist tot de wapens var
omroep. En de bewindsvrouw
maar moeilijk vol blijven houden
er geen effectieve maatregelen g<
men moeten worden en dat er
maal niets aan de hand is.
In West-Duitsland, Frankrijk en
gië kan ai jaren overdag veel
televisie worden gekeken dan bij
Vijftien procent van de Nederlan1
kijkers maakt daar dankbaar gebi
van.
Vrijdag op de NOS-bestuursvergi 'r
ring werd een nieuw meerj arenj
(over 1980-1984) goedgekeurd. Da t'
wil men de eis tot zendtijduitbreic
ger
he
eer
tei
dse
cad
ïer
de
.tij
dt i
d
'Pi
onverkort handhaven. Maar nu
1980 geen zendtijduitbreiding is
gestaan wordt voorgesteld de ze
tijd voor televisie per 1 oktober 1
met anderhalf uur per week uil
breiden en ook op 1 oktober 1
Verder moet Hilversum 4 tot 's na< iruV
twaalf uur in de lucht kunnen blij\
Per 1 oktober wordt dat 's avo n_]
acht uur.
In de extra televlsietijd moeten
waardige programma's gemaakt
nen worden en mogen geen goed!
herhalingen de zendtijd vullen,
laatste is iets wat de minister in
uiterste geval nog voor ogen stal
Uit de laatste NOS-bestuursve
dering bleek ook. dat veler ogen
gericht op de STER. Sinds ST
directeur Smeekes een paar maar
geleden uitriep dat cr 180 miljoen j
reclame in de lucht hangt en als
niet oppassen dat dit naar het bui
land verdwijnt, zien velen in HilJ
sum daar net zo verlangend naarj
als veel Nederlanders indertijd n
de winstgevende gasbel van Slo
teren.
Losse kaarten f 15;-, 3 concerten samen f 30,-
Pas 65, CJP en kinderen resp. f 10,- en f 22,50.
Desideria of het innerlijke leven, ro
man van A. Moravia. Uitg. Bruna,
Utrecht. 318 blz - 24,90.
Het verhaal van Robinson Crusoë
(de roman van D. Defoe) werd ont
dekt door Anie en Michel Politzer
(tekeningen). Bij uitgeverij Ploegsma
te Amsterdam verscheen de 2e druk
in een vertaling van Paul en Herma
Vogel. Bestemd voor kinderen vanaf
10 jaar. 79 blz - 13,90
De Universitaire Pers in Leiden gaf
de rede uit die door mr N. J. O. Giltay
Veth werd uitgesproken bij de aan
vaarding van het ambt van gewoon
hoogleraar: De sub judice regel. Fat
soensregel of rechtsregel? Enige ver
kenningen. 34 blz - 8,50.
Fiscaal proces dossier van mr Q.|
B. van Westen. Uitg. Gouda Qui
Arnhem. 95 blz - 15.
Over huur en onderhuur, grondti
ken van het geldende huurrecht, I
schreven door mr A. L. Croes is «f
uitgave van Tjeenk Willink, Alpl
a d. Rijn. 80 blz - 15.
Van uitgeverij Elsevier te Ams
dam zijn: De Chinezen van H. Schl
ber 368 blz - 39,50. Veiligheid
boord, EHBO, medische hulp
ziekte enz. coor R. Voorberg. 160 b
ƒ24,50. Weggegooid geld, Nederla
se thriller van T Capel. 176
16,90.
Plato Symposium, vertaald door i^L
Koolschijn (74 blz - ƒ24,50) en O
het verhevene van Longinus in
vertaling van W. E. J. Kuiper (90 b
ƒ27,50) zijn uitgaven van Athenei#|
Polak Van Gennep, Amsterdam
