invalide ondergedoken Reis Brzezinski stemt VS hoopvol Uit brieven van lezers trek geen steun, men wil mij gewoon kwijt' signaleert ïeeste kwaad buiten gen invloedsgebied P fcpport schrijft uiterst kritisch Ie situatie van de mensenrech- n veroordeeld tot maanden wegens fing tot doodslag gDAG~l 6 FEBRUARI 1980 BINNENLAND/BUITENLAND TROUW/KWARTET P 6 - RHS9 Jan Sloothaak dde: da n di IINGEN De Duitse invalide Franz Christoph zit op ren. enblik ondergedoken in een dorpje in noord-Nederland, he i eft Amsterdam verlaten uit angst te worden terugge ef naar Duitsland. Zijn aanvraag om asiel ls afgewezen, leerien verblijfsvergunning krijgt hij niet. De Amsterdamse peijdelingenpolitie heeft zoals dat heet een „last tot ting" gekregen van het ministerie van justitie. 27-jarige Christoph zo verbijs- de reden voor zijn aangekon le^iitzetting. Hij zou geen eigen van bestaan hebben maar i lijstandsuitkering genieten, klopt helemaal niet. Het is slijk dat ze stukken kunnen gen, waaruit zou blijken dat ik tand heb gevraagd, laat staan ij kering krijg," zegt Christoph. .ejjont bankpapieren waaruit lat Duitse vrienden regelmatig in hem hebben overgemaakt ide de afgelopen tweeëneen- djnaand in Nederland, zodat hij n het^n levensonderhoud kon voor- t heb daarover afspraken met jenden gemaakt, juist om te ;as. (jjnen dat men zou denken dat om sociale uitkeringen te hogi iet aet ïlfs ial" i dal kosl indi ngvi etaalfcf onbt k lakei oor an inksa in een psychiatrische inrichting." Dat is de angst van Christoph. Hij heeft geprobeerd Duitse gehandicapten te mobiliseren in hun strijd tegen de „onderdrukking door niet-gehandi- capten" en hen een politieke vuist te laten maken. Daarbij heeft hij erva ringen opgedaan waardoor hij zich nu bedreigd voelt. Acceptabel kPh vermoedt dat het xgu- iet gy'an de bijstandsuitkering op- wordt gehanteerd. Als inwo- een EG-land mag je in andere se landen verblijven zolang je uitkeringen leeft. „Die moge- heeft men kennelijk aange- om mij hoe dan ook te lozen. Op de argumenten van [ielaanvraag .wordt in het ge- ingegaan. 'l— en vart Christoph's asielaan- s nogal opmerkelijk Hij vreest SS-lik de „deskundigenterreur" in pnd. In zijn visie worden ge- apten onderdrukt. Zodra een e zich gaat verzetten, wordt niet-gehandicapten uitge eert „psychisch defect". „Wf. ipte'n worden nooit be- als criminelen. We komen iet in een gevangenis, maar e zi e" i K>r fe.X« lonimcai inwu Volgens zijn advocaat, mr Kees van Meel van het advocatencollectief Al- berdingk Thljmstraat in Amsterdam, is de reden van de asiel-aanvraag zeer wel aanvaardbaar. Volgens het vluch telingenverdrag van New York (Vere nigde Naties) hoeft een aanvrager niet per se bang te zijn voor strafrech telijke vervolgingen. Ook bedreigin gen van andere aard bij voorbeeld op grond van ras, sociale groepering of homofilie worden in het verdrag erkend. Mr Van Meel heeft inmiddels actie genomen om de „last tot uitzet ting" ongedaan te maken. Hij vindt dat het ministerie van justitie waar zal moeten maken dat Christoph bij stand geniet in Nederland. Bij het ministerie gaat men er vooralsnog vanuit dat dit inderdaad zo is. „Dat zijn de informaties die wij hebben gekregen," zegt een woordvoerder, die overigens niet wil Ingaan op de vraag hoe men aan die informatie is gekomen. „De rechter moet het dan eventueel maar uitmaken." Als het ministerie de bijstandsuitke ring niet zal kunnen aantonen, zal Christoph op grond van zijn EG-sta- tus mogen blijven. Inmiddels houdt Christoph zijn verblijfplaats maar lie ver geheim, omdat hij vreest anders Bericht uit Trouw van gisteren zonder meer het land te worden uitge zet. Hij hoopt alsnog een verblijfsver gunning te kunnen krijgen om ln Ne derland te kunnen blijven, en verder te kunnen werken aan zijn in eerste instantie afgewezen asiel-aanvraag. Hij wil herziening. Overigens houdt mr Van Meel zich met de argumenta tie van deze aanvraag niet bezig. De inhoudelijke karit van de zaak wordt geheel door Christoph zeil behartigd Gezien het vluchtelingenverdrag van New York verdient zijn argumentatie wel studie, wil mr Van Meel er wel over kwijt. Christoph zegt over die inhoudelijke argumentatie: „aan een handicap bijvoorbeeld het missen van een been verbindt men een waardeoordeel dat verband houdt met wat normaal wordt geacht. Als een kind liegt is dat gewoon een leugen, maar als een ge handicapt kind liegt is dat onmiddel lijk een defect dat specifiek door zijn gehandicapt-zijn is bepaald. Op deze stelling is de gehele gehandicapten- pedagogiek opgebouwd." In de brief, die de argumentatie voor zijn asiel-aanvraag begeleidt, be schrijft Christoph zijn eigen ervarin gen. Geboren als zoon van een Beier se politieman krijgt hij als baby kin derverlamming en kan zich als gevolg daarvan alleen nog met behulp van krukken voortbewegen. Hij kwam in een inrichting voor gehandicapte jon geren. „Wegens een kinderlijk nood leugentje moest ik me psychiatrisch laten onderzoeken," vertelt Chris toph. De leiding van de inrichting zag in de leugen namelijk het bewijs van gees telijke gestoordheid en wilde hem er gens anders laten opnemen. Dat ge beurde overigens niet, omdat de be trokken psychiater het er niet mee eens was. Wellicht is deze ervaring bepalend geweest voor de vechtlust van Christoph tegen wat hij nu er vaart als „de ondrdrukking van ge handicapten door niet-gehandicap ten". Splintergroeperingen Hij raakte verzeild bij kleine linkse splintergroeperingen. De politie pro beerde hem over te halen om als verklikker op te treden. Dat weigerde hij. De voortdurende komst van de politie bracht zijn hospita er echter toe om zijn kamer op te zeggen. Zijn „kameraden" probeerden zijn handi cap en „onderdrukking door de staat" volgens Christoph uit te bui ten. „Weliswaar uit verschillende mo tieven. gingen zowel de politie als de „kameraden" er bij voorbaat vanuit dat een gehandicapte te corrumperen was." Om de druk te ontvluchten ging hij naar Frankrijk, gaf toe daar, om aan de kost te omen. kruimeldief stallen te hebben gepleegd, en keerde vervolgens terug naar Berlijn. Bij een Trotsiskische splintergroep zag hij daar kans een vijftigtal gehandicap ten te mobiliseren. Hoe langer Christoph zich met het gehandicaptenwerk bezig hield, hoe meer hij tot de overtuiging kwam dat deskundigen probeerden om „zelf werkzaamheid" van Invaliden tegen te gaan. Zij wilden zelf als „vaklui" Overwegen het heft Ln handen houden. Door voor te wenden dat hijzelf ook een gediplo meerd vakman op het gebied van het gehandicaptenwerk was, slaagde Christoph er naar eigen zeggen ln een zeker aanzien te verwerven. Zijn stel ling over de onderdrukking van ge handicapten door niet-gehandicap ten, interesseerde prof W. Jantzen, op wiens voorstel hij student werd aan de Bremer universiteit. Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op m deze krant gelezen benchten. artikelen en commentaren, en mei voor open brieven, gedichten, oproepen of reacties op advertenties (deze laatste dienen tot de directie gencht te worden). De redactie behoudt zich hel recht van bekorting voor Hierover ot over het met plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wij helaas rwel corresponde ren Brieven adresseren aan Secretaris hoofdredactie Trouw. Postbus 859. tOOO AW Amsterdam. B*| publikatie worden naam en woonplaats van de schrijver vermeld. ten metterdaad te kunnen uitvoeren. Heerlen dra. P. Schuurmann „Statusleugen" Door wat hij zijn „statusleugen" noemt (de leugen over zijn diploma) en de noodzaak deze status hoog te houden, ook in zijn privé-leven, ver stoorde Christoph z'n levensvreugde. Hij kwam in psychische moeilijkhe den en stopte ermee. Nadien merkte hij dat hij toch iets had losgemaakt. De deskundigen zijn verdeeld ge raakt en hij heeft een begin van een gehandicapten-beweging op gang ge bracht. „Voor mij persoonlijk vind ik het belangrijk door mijn status-leu- gen iets te hebben bereikt, waardoor ik nü niet meer hoef te liegen." Chris toph zegt zich echter ook bedreigd te voelen. „Ik heb de reële angst, onder de dekmantel van psychische ge stoordheid, in een inrichting te wor den geloosd." Een veronderstelling die dus door het Nederlandse ministerie van Justitie niet wordt onderschreven. Men meent dat Christoph met een gerust hart weer naar Duitsland kan gaan. Op grond van de EG-status mag hij echter niet de grens over worden ge zet, tenzijhij van de bijstand trekt. „Dat is het enige legale argu ment om mij kwijt te raken. Afgezien van de vraag of mijn vrees en de reden van mijn asiel-aanvraag te recht zijn. vind ik het gek dat men zonder enig bewijs aan te voeren be weert dat ik van sociale uitkeringen leef. Er ls kennelijk alleen maar ge zocht naar een mogelijkheid om van mij af te komen." or!" iien onzer redacteuren TERDAM Voor de vierde achtereenvolgende keer iyj het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken een Jrt uitgebracht over de situatie van de mensenrechten in ïreld. Het bevat een overzicht van de situatie ln 154 n; dat zijn bijna alle landen ter wereld, dus ook die ian de Verenigde Staten geen hulp bieden. lerikaanse ministerie van bui- ie zaken is sedert enkele Ja- |i"Ohoodzaakt rapport uit te bren- de situatie van de mensen- Qffc-in landen waaraan de Vere- Itaten hulp geven. Deze hulp jegeven volgens de bepalingen uit 1961 daterende wet op de andse hulpverlening. Toen ln bes) lden van de jaren zeventig de toenam over de Amerikaanse an landen waar de mensen- e ZQh stelselmatig werden geschon- Zl n. im het, Amerikaanse Congres ejd paling aan dat het op de hoog- loorl te wordeh gesteld van de ,qu g van de mensenrechten in de ,dgn itvangende landen. de eiding ie euw element in het gisteren jiceerde overzicht is. dat het nu iden behandelt die geen hulp ashington krijgen. Cambodja, n en Noord-Korea worden in bport genoemd als de landen rscht meest onderdrukkende regi- nduidelijk is waarom het mi- besloten heeft ook deze lan der de loupe te nemen, terwijl I lement daarom niet gevraagd >e uitbreiding wekt althans de tie dat het in de landen waar- Verenigde Staten wèl hulp aanzienlijk beter met de men- iten is gesteld dan in landen t zonder Amerikaanse hulp doen. pport komt tot de conclusie algemene situatie van de men- hten in Afrika en Latijns-Ame- an het verbeteren is. Daarbij gewezen op de machtswisselin- Oeganda, de Centraal-Afri- Republiek en Equatoriaal Verder meldt het rapport dat ntal verdwijningen ln Argenti- it afgelopen Jaar is teruggelo- an meer dan vijfhonderd in >t „maar" 44 ln het vorige Jaar n Chili is de situatie verder erd. Voorzover het ministerie ijn er daar het afgelopen Jaar nensen verdwenen, en ook met rtelingen ls het wat gunstiger ien It-Europa (ANP) Wegens poging lag op zijn buurman heeft itbank in Almelo de 29-jarige uit Enschede veroordeeld tot iren drie maanden gevangenis je officier van Justitie had vori- een Jaar en zes maanden JOur november van het vorig jaar V met een pistool door de voor- Jan zijn 37-jarige buurman M. A. Ju geschoten. ten in Oost-Europa. In de Sowjet- Unie zouden tussen de twee- en tien duizend politieke gevangenen zijn. Het Kremlin geeft op geen enkele manier ruimte voor opvattingen of gedragingen die het als „afwijkend" beschouwt. In de andere landen in dit deel van de wereld is de situatie vaak weinig be ter. Albanië heelt last van angst voor vreemdelingen, zodat in dat land se dert 1946 geen Amerikaanse diplo maat meer is geweest. De regering van Bulgarije behoort tot de hardste van Oost-Europa, maar de bevolking van dat land is gewoon niet beter gewend, aldus het rapport. Wel geeft dit land, evenals Tsjechoslowakije, de bevolking de noodzakelijke voor zieningen van voedsel, onderdak, kle ding, onderwijs en gezondheidszorg. In Oost-Duitsland lijken de beperkin gen op de meningsvrijheid strakker te worden. Alleen in Hongarije bestaat een rede lijke vrijheid, zij het binnen de gren zen die sedert de opstand van 1956 getrokken zijn In Polen streeft de communistische partij naar een mo dus vivendi met de kerk en dat brengt enige ruimte voor afwijkende opvattingen mee. Ondanks de onaf hankelijke lijn ln zijn buitenlandse politiek wordt Roemenië gerekend tot de landen met een minimale vrij heid voor afwijkende denkbeelden. Iran Over Iran schrijft het 859 pagina's tellende rapport dat er aan het einde van het vorige jaar enkele duizenden mensen om hun opvattingen in de gevangenis zaten. Opmerkelijk ls overigens wel dat het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken tot de conclusie komt. dat de vrijheid om politieke opvattingen te verkon digen nu groter ls dan onder de begin vorig jaar verdreven sjah. Deze wordt verantwoordelijk gesteld voor de hechtenis en marteling van duizen den mensen. Over Israël zegt het rapport dat de mensenrechten binnen de grenzen van vóór 1967 redelijk nageleefd wor den. maar dat er vraagtekens ge plaatst moeten worden bij het Israëli sche optreden in de sedert dat jaar bezette gebieden. Overigens is het rapport wat betreft Israël minder hard dan vorig Jaar. toen dat land beschuldigd werd van mishandeling van Palestijnse gevangenen. Over Pakistan en China, twee landen waarmee de Verenigde Staten mo menteel de banden nauwer aanhalen, is het rapport wat tweeslachtig. In Pakistan zou geen sprake zijn van marteling van politieke gevangenen, maar wel worden nog steeds volgelin gen van de vorige president Ali Bhoetto zonder vorm van proces vastgehouden In China lijkt een ge leidelijke liberalisering op gang te zijn gekomen, maar dat betekent nog niet dat alle willekeur ln dit land ten einde is De Amerikaanse delegatie in onderling overleg. Zittend onderminister van buitenlandse zaken Warren Christopher (links) en Carters adviseur Zbigniew Brzezinski. door James Dorsey RIAAD In de ontvangstzaal voor Zeer Belangrijke Personen op het vliegveld van Rlaad fluistert Amerika's onderminister van buitenlandse zaken Warren Christopher zijn gastheer, de Saoedlsche minister van buitenlandse zaken prins Saoed Al Feisal in het oor: „Het ls goed in een land van vrienden te zijn". Diplomatiek antwoordt de prins: „Vrienden zijn soms beter dan bondgenoten". Dit soort beleefdheden ls kenmer kend voor de hele trip die Chris topher en Carters adviseur voor vei ligheidszaken, Zbigniew Brzezinski. na Pakistan naar Saoedi-Arabië heeft gebracht. De islamitische landen zijn bang betrokken te worden bij de con frontatie tussen Oost en West en leg gen de nadruk op hun politieke en ideologische onafhankelijkheid. Maar aan de andere kant zijn zij bang voor de Russische bedoelingen in het gebied rond e Perzische Golf. En dus zoeken zij bij de Verenigde Staten hulp voor het geval de Sowjet-Unie zal trachten hun regimes te ondermij nen of omver te werpen. Een belang rijke vraag ls daarbij voor hen hoe betrouwbaar de vriend Amerika ls. De Pakistaners wijzen op niet-nage- komen Amerikaanse beloften en zij vrezen de wraak van de Sowjets als de ontspanning weer opbloeit en Amerika Islamabad weer links laat liggen. Saoedi-Arabië op zijn beurt is teleurgesteld over de Amerikaanse reactie op de Russlsch-Cubaanse in menging in Afrika en is het voorts fundamenteel oneens met de Ameri kaanse rol In de Egyptlsch-Israëli- sche vredesbesprekingen Vertrouwen Toch geloven medewerkers van Brze zinski dat Carters toespraak van vori ge week. zijn State of the Union het vertrouwen ln Washington goeddeels heeft hersteld. Doordat Carter garan ties gaf voor Pakistans veiligheid en onafhankelijkheid, konden Pakista ners en Amerikanen het in Islamabad eens worden over een nieuwe inter pretatie van het in 1959 gesloten vei ligheidsakkoord tussen de twee landen. De Amerikanen menen dat president Zia Oei Haq nu begrijpt dat Washing ton Pakistan zal verdedigen tegen „elke agressie door de Sowjet-Unle of een door de Sowjet-Unie gecontro leerde staat" En Zia zou ook hebben begrepen dat de Amerikanen India niet zien als zo'n door de Russen gecontroleerde staat. (Zelf ziet hij dat heel anders.) In Rlaad ontdekte de Amerikaanse delegatie al snel dat niet de kwestie- Afghanistan het grote struikelblok ls. maar wel het Palestijnse vraagstuk en de Israëlisch-Egyptische toenade ring. Na zijn ontmoeting met Brzezinski verklaarde kroonprins Fahd tegen over het Saoedische persbureau dat „het koninkrijk duidelijk heeft gewe zen op de gevaren die voortvloeien uit de voortdurende ontkenning van de legitieme rechten van het Palestijnse volk door de Amerikaanse regering en uit Amerika's voortgezette steun aan Israël". Verzet De Russische Interventie ln Afgha nistan heeft het Saoedische verzet tegen de akkoorden van Camp Davld niet afgezwakt. Maar volgens politie ke waarnemers heeft het wel voorko men dat Saoedi-Arabië de vriend schap met de Verenigde Staten niet meer als van levensbelang bechouwt. Vorige maand nog zei kroonprins Fadh dat „wij niet in een eenzijdige vriendschap geïnteresseerd zijn Er zijn genoeg landen zoals de Verenig de Staten die in onze behoeften wil len voorzien." Washington lijkt zich er nu wel meer dan ooit van bewust te zijn dat anti- Sowjet gevoelens alleen niet genoeg zijn om van de islamitische wereld een trouwe bondgenoot te maken En de Amerikanen wezen er na de be sprekingen tussen Brzezinski en de prinsen Fahd en Saoed op. dat de kwestle-Afghanistan duidelijk heeft gemaakt hoe belangrijk het is het Israelisch-Arabische conflict wezen lijk dichter bij een oplossing te bren gen. evenals het Palestijnse vraag stuk Maar Carters „State of the Union" opent de mogelijkheid hier toe. menen Amerikaanse functiona rissen. Alweer ls een automobilist slachtof fer geworden van automatische be veiliging; ditmaal ln Gouda. De slot zin van uw bericht (vrijdag 25 janua ri) suggereert: eigen schuld. De naam van de omgekomen man wekt echter het vermoeden, dat het een buiten lander was; mogelijk heeft hij het waarschuwingsbord van de NS niet eens kunnen lezen. De bomen gaan omhoog, dus hup, plankgas, dood! Zou het nu geen overweging waard zijn de zaken eens om te draalen: de bomen pas te openen als de knipper lichten gedoofd zijn en belde sporen veilig zijn. Of is dat te simpel ge dacht? Het zal wel wat kosten, maar maakt dat dan iets uit? Rotterdam D. Vogelzang Koningin Met ontroering heb ik geluisterd naar de officiële mededeling van onze ge liefde koningin. Volkomen ben lk het met haar eens zoals zij ditzelde. Maar onwillekeurig gaan de gedachten te rug naar de tijd toen wij allen zo uitkeken naar de geboorte van een prins of prinses. Onmogelijk had een koning beter kunnen regeren dan ko ningin Juliana heeft gedaan. De gebe den blijven haar omringen eveneens voor prinses Beatrix dan koningin. Zij wordt geroepen in een tijd dat alles brandt in de wereld. Hartelijk wensen wij haar toe te regeren met zo'n tact en wijsheid als haar voor gangster heeft gedaan Duivendrecht W. H. P. M. Bakker Synode „Zij die geloven haasten niet." (Trouw 22 januari). Dat sloeg dan op al die vooruitstrevende sukkelaars, die bij iedere ruk die de paus aan de schroevedraaier gaf, opgewekt ble ven roepen: „Aan de basis gaat de vernieuwing gewoon door." Nu heb ben we de synode gehad met de alar merende verslagen en kanttekenin gen op de tweede pagina van Trouw. Een kind had kunnen begrijpen, dat het zó en niet anders al zou lopen. En nu verder? Niks verder. Vooruit, alle maal achteruit, allemaal achteruit, en de curie-kardinalen legden het cor don. Terug naar het kastenstelsel: er bestaat een enorm verschil tussen priesters en niet-priesters, zoals er ln de heilige Schrift ook een enorm ver schil bestond tussen farizeeërs en schriftgeleerden enerzijds en de scha re, die Jezus volgde en voor wie Jezus het brood brak en de vissen verme nigvuldigde. HIJ maakte geen deel uit van de priesterkaste. Hij maakte alle mensen gelijk in waarde, vrou wen, kinderen, timmerlieden, tolle naars, vreemdelingen. De enigen, waar Jezus niet zo dol op was. waren de farizeeërs en de schriftgeleerden. Hij vond ze schijnheilig. Waarom toch? Misschien omdat zij heilig moesten schijnen zo wou het hun plaats? Misschien omdat zij net de den alsof zij alleen geen zondaars, geen sufferds, geen egoïsten waren? Misschien omdat zij dachten dat zij uit het volk genomen waren zzzoefff: op 'n hoger plateautje, net zoals dat nu weer moeten zijn de religieuze leiders, van paus tot pries ter. Zij die geloven haasten niet Ook zonder te haasten worden ze oud. En ze worden moe. Dan denken ze „Ach, moest er nou wel zo nodig vernieuwd worden? Willen de mensen wel vrij zijn? De mensen willen een sterke man. Als er dan toch gejuicht moet worden op een groot plein, kan het beter voor de paus zijn dan voor Hitler of Mussolini." Kan iemand mij uitleggen wat manipulaties, macht en tucht, klassen en standen, het be rusten in de minste van twee kwaden, te maken hebben met de persoon van Jezus en het Christen-zijn ln deze wereld? Bilthoven M. van der Heijden Synode (2) Synode (3) Nu de synode te Rome ten einde ls. ls de vraag, hoe hier te lande gereageerd gaat worden. Zal er niets dan kritiek op het handelen van anderen komen of speelt ook een besef mee van eigen schuld ln het mlsgroeien der verhou dingen? Oprechter l(Jkt het om eerst na te gaan of ónze ideeën over de behandelde punten nu \yel zo veel heilzamer zijn. Natuurlijk kunnen we kritiek uitoefenen en ln discussie gaan. Maar willen we bij elkaar ko men, dan moeten we dat wel doej\ in de bereidheid fouten toe te geven ën zelfs bereid zijn ln sommige kwesties het vaststaande eigen gelijk In te rullen voor de lieve vrede. Respect voor de positie en verantwoordelijk heid van de bisschop hoeft hierbij niet op de laatste plaats te komen. Zo werken we aan een echte verzoening, die ons aller zaak is en niet alleen een taak voor de bisschoppen. Want on-, geacht hoe over de synode wordt ge dacht, ls het een historische kans om' tot een positieve wending te komeir Het zou te betreuren zijn, als we niét"* verder kwamen dan het vizier dicht te slaan en naar het zwaard te grijpelfir' Beter ware elkaar de hand te reiken en de vrede opnieuw tot ons parool të* maken. De moeite van het proberen waard! De Bill F. H. M. Koi 1 Synode (4) yJêÜÜ Met stijgende verbazing moeten een voudige gelovige mensen ln de kran ten lezen, tot welke vaak ongelooflijk waanzinnige zaken hun priesters zich „geroepen" voelen. Veel van deze mensen zullen zich dan ook afvragen hoe lang nog zij deze priesters moe ten blijven volgen. (Trouwens waar om zou de Inspraak hier moeten op houden?) Zo was een van de laatste stunts het schrijven van bijna 00 de kens aan onze paus, waarin zij duide lijk maakten dat zij het Idee om een synode te houden en dat ook nog ln Rome minder geslaagd vinden. Zo veel problemen, vervolgden zij, zijn er hier niet. ja er ls zelfs sprake van een grote heropleving in onze kerk, bo vendien zijn die problemen niet uniek Nederlands. In bedekte termen lieten zij verstaan, dat er slechts twee pro blemen zijn. Ja, men raadt het al: GIJsen en Simonis. Ik hoop dat de paus inziet, dat het geheel in de ver wachting ligt. dat hij. ln dit licht bezien, straks beslist het derde pro bleem zal zijn. Deze actie is een dolk in de rug van kardinaal Wlllebrands, die vooral voor dit soort liberalen eruit probeert te halen wat erin zit. Hopelijk ziet hij eindelijk in. wat voor vlees hij in de kuip heeft De brief getuigt van een ongekende quasi in tellectuele hoogmoed, slechts geëve naard door de brief van Gods eigen misdienaars Veringa. Lubbers. Cre- mers en van de eerste vrouwelijke curie-kardinaal: Marga Klompé. Hoe kun je de paus verzoeken je eigen bisschop te ontslaan. Je bisschop die Je iedere Witte Donderdag trouw en gehoorzaamheid belooft? Nu vrijwel alles in de Nederlandse kerk mogelijk is gebleken, moet het laatste wat nog niet is vertoond, ook maar geschie den namelijk dat al die gewone en vooral gekwetste gelovigen, die dit al jaren hebben moeten aanzien, hun bisschoppen verzoeken de parochies te bevrijden van dit soort modernis ten. vooral daar dit waarschijnlijk de enige weg zal zijn de synode-beslul- De synode van de bisschoppen lege- sloten. Is die ooit open geweest? Ik stel nu voor: een synode of kerkelijke bijeenkomst voor getuigende r.k- mannen en vrouwe». In Vaticaanstad. Wij hebben niets te verliezen, geen promotie en geen baan. De rest komt vanzelf wel. WIJ hebben onze wenen de gewetens aan het hart van Chris tus Koning gelegd. Onze hoop is op Hem gericht, nu buiten het kerkge bouw. binnen de kerk van de God mens Christus Jezus. Laten we geza menlijk ln Christus keren, vla gewe- tensinkeer, naar de basis, waar nie mand de baas ls. Amsterdam A. M. Dellemljn VVD-macht Wegens de benoeming van de ARP'er Van Dijke tot commissaris van de koningin ln de provincie Utrecht moest er Iemand anders worden be noemd op de hoogste post van het ministerie van binnenlandse zaken. En wie zou Wiegel gaan benoemen? Uiteraard een WD'er en wel een ze kere Vis. Net zo goed als Pais als secretaris-generaal benoemde de WD'er Scholten. Ik vind dit zorgelij ke feiten. De WD heeft ai veel meer in de melk te brokkelen dan haar aanhang ln den lande rechtvaardigt. Nu zijn er mensen die zeggen: „Laat maar. volgend Jaar zijn er weer ver kiezingen en dan zien we wel weer" Maar we moeten niet vergeten, dat de gevolgen van het beleid van de huidi ge bewindslieden zich uitstrekt tot ver na 1981. Want een minister en staatssecretaris verdwijnen, maar een secretaris-generaal blijft. Nog een voorbeeld van de macht van een WD-minister waarvan de gevolgen ver na het volgend Jaar voelbaar zijn Het bestuur van de Rijksuniversiteit wenste met algemene stemmen dr Van den Heuvel als voorzitter. Maar Pais moest deze populaire theoloog niet en benoemde de behoudende Wattel. En al de lieden, die nu door de WD zo hoog te paard worden gehol pen. zitten er nog ook wanneer het huidige kabinet al lang weer geschie denis is geworden. En dat maakt de huidige macht van de WD. die bui ten proporties hoog ls. zo gevaarlijk. Maastricht J. J. Beckers Gemeente Stedum De burgemeester van de ge meente Stedum maakt be kend. dat met ingang van 4 lebruan 1980 hel raadsbesluit van 28 januan 1980. waart») verklaard wordl. dat t.v.m. de voorgenomen aanleg van hei fietspad Eemshavenweg- Loppersum-Garrelsweer. een wijziging van het uitbreidings plan m hoofdzaak voor de gemeente Stedum wordt voorbereid voor het gebied, dat nader op de. b<| bovenge noemd besluit behorende te kening slaat aangegeven Burgemeester en wethouders van do gemeente Stedum maken bekend, dat de Provin ciale Waterstaat van Gronin gen een plan heeft ingediend voor do aanleg van een fiets pad Eemshavenweg-Lopper- sum-Garrelsweer. Aangezien dit plan is gelegen in het ge bied, waarvoor de raad van de gemeente Stedum bij be sluit van 28 januari 1980. een voorbereidingsbesluit heeft genomen, zijn wij voorne mens voor drt plan. voorzover gelegen binnen de gemeente Stedum met toepassing van artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening een aanlegvergunning te verle nen Het plan ligt vanaf 4 februan tot 21 lebruan 1980 voor een ieder ter inzage Gedurende deze periode be staat de gelegenheid tot het indienen van schnftek|ke be zwaren bij ons college tegen het vertenen van de vergun ning Stedum. 31 januari 1960 Burgemeester en wethouders der gemeente Stedum S. R. Mellema. burgemeester B W Bakker, sekretans

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 9