invalide ondergedoken
Reis Brzezinski
stemt VS hoopvol
Uit brieven van lezers
trek geen steun, men wil mij gewoon kwijt'
signaleert
ïeeste kwaad buiten
gen invloedsgebied
P fcpport schrijft uiterst kritisch
Ie situatie van de mensenrech-
n veroordeeld tot
maanden wegens
fing tot doodslag
gDAG~l
6 FEBRUARI 1980
BINNENLAND/BUITENLAND
TROUW/KWARTET
P 6 - RHS9
Jan Sloothaak
dde:
da
n di IINGEN De Duitse invalide Franz Christoph zit op
ren. enblik ondergedoken in een dorpje in noord-Nederland,
he i eft Amsterdam verlaten uit angst te worden terugge
ef naar Duitsland. Zijn aanvraag om asiel ls afgewezen,
leerien verblijfsvergunning krijgt hij niet. De Amsterdamse
peijdelingenpolitie heeft zoals dat heet een „last tot
ting" gekregen van het ministerie van justitie.
27-jarige Christoph zo verbijs-
de reden voor zijn aangekon
le^iitzetting. Hij zou geen eigen
van bestaan hebben maar
i lijstandsuitkering genieten,
klopt helemaal niet. Het is
slijk dat ze stukken kunnen
gen, waaruit zou blijken dat ik
tand heb gevraagd, laat staan
ij kering krijg," zegt Christoph.
.ejjont bankpapieren waaruit
lat Duitse vrienden regelmatig
in hem hebben overgemaakt
ide de afgelopen tweeëneen-
djnaand in Nederland, zodat hij
n het^n levensonderhoud kon voor-
t heb daarover afspraken met
jenden gemaakt, juist om te
;as. (jjnen dat men zou denken dat
om sociale uitkeringen te
hogi
iet
aet
ïlfs
ial"
i dal
kosl
indi
ngvi
etaalfcf
onbt k
lakei
oor
an
inksa
in een psychiatrische inrichting." Dat
is de angst van Christoph. Hij heeft
geprobeerd Duitse gehandicapten te
mobiliseren in hun strijd tegen de
„onderdrukking door niet-gehandi-
capten" en hen een politieke vuist te
laten maken. Daarbij heeft hij erva
ringen opgedaan waardoor hij zich nu
bedreigd voelt.
Acceptabel
kPh
vermoedt dat het xgu-
iet gy'an de bijstandsuitkering op-
wordt gehanteerd. Als inwo-
een EG-land mag je in andere
se landen verblijven zolang je
uitkeringen leeft. „Die moge-
heeft men kennelijk aange-
om mij hoe dan ook te
lozen. Op de argumenten van
[ielaanvraag .wordt in het ge-
ingegaan. 'l—
en vart Christoph's asielaan-
s nogal opmerkelijk Hij vreest
SS-lik de „deskundigenterreur" in
pnd. In zijn visie worden ge-
apten onderdrukt. Zodra een
e zich gaat verzetten, wordt
niet-gehandicapten uitge
eert „psychisch defect". „Wf.
ipte'n worden nooit be-
als criminelen. We komen
iet in een gevangenis, maar
e zi
e" i K>r
fe.X«
lonimcai
inwu
Volgens zijn advocaat, mr Kees van
Meel van het advocatencollectief Al-
berdingk Thljmstraat in Amsterdam,
is de reden van de asiel-aanvraag zeer
wel aanvaardbaar. Volgens het vluch
telingenverdrag van New York (Vere
nigde Naties) hoeft een aanvrager
niet per se bang te zijn voor strafrech
telijke vervolgingen. Ook bedreigin
gen van andere aard bij voorbeeld
op grond van ras, sociale groepering
of homofilie worden in het verdrag
erkend. Mr Van Meel heeft inmiddels
actie genomen om de „last tot uitzet
ting" ongedaan te maken. Hij vindt
dat het ministerie van justitie waar
zal moeten maken dat Christoph bij
stand geniet in Nederland. Bij het
ministerie gaat men er vooralsnog
vanuit dat dit inderdaad zo is. „Dat
zijn de informaties die wij hebben
gekregen," zegt een woordvoerder,
die overigens niet wil Ingaan op de
vraag hoe men aan die informatie is
gekomen. „De rechter moet het dan
eventueel maar uitmaken."
Als het ministerie de bijstandsuitke
ring niet zal kunnen aantonen, zal
Christoph op grond van zijn EG-sta-
tus mogen blijven. Inmiddels houdt
Christoph zijn verblijfplaats maar lie
ver geheim, omdat hij vreest anders
Bericht uit Trouw van gisteren
zonder meer het land te worden uitge
zet. Hij hoopt alsnog een verblijfsver
gunning te kunnen krijgen om ln Ne
derland te kunnen blijven, en verder
te kunnen werken aan zijn in eerste
instantie afgewezen asiel-aanvraag.
Hij wil herziening. Overigens houdt
mr Van Meel zich met de argumenta
tie van deze aanvraag niet bezig. De
inhoudelijke karit van de zaak wordt
geheel door Christoph zeil behartigd
Gezien het vluchtelingenverdrag van
New York verdient zijn argumentatie
wel studie, wil mr Van Meel er wel
over kwijt.
Christoph zegt over die inhoudelijke
argumentatie: „aan een handicap
bijvoorbeeld het missen van een been
verbindt men een waardeoordeel
dat verband houdt met wat normaal
wordt geacht. Als een kind liegt is dat
gewoon een leugen, maar als een ge
handicapt kind liegt is dat onmiddel
lijk een defect dat specifiek door zijn
gehandicapt-zijn is bepaald. Op deze
stelling is de gehele gehandicapten-
pedagogiek opgebouwd."
In de brief, die de argumentatie voor
zijn asiel-aanvraag begeleidt, be
schrijft Christoph zijn eigen ervarin
gen. Geboren als zoon van een Beier
se politieman krijgt hij als baby kin
derverlamming en kan zich als gevolg
daarvan alleen nog met behulp van
krukken voortbewegen. Hij kwam in
een inrichting voor gehandicapte jon
geren. „Wegens een kinderlijk nood
leugentje moest ik me psychiatrisch
laten onderzoeken," vertelt Chris
toph.
De leiding van de inrichting zag in de
leugen namelijk het bewijs van gees
telijke gestoordheid en wilde hem er
gens anders laten opnemen. Dat ge
beurde overigens niet, omdat de be
trokken psychiater het er niet mee
eens was. Wellicht is deze ervaring
bepalend geweest voor de vechtlust
van Christoph tegen wat hij nu er
vaart als „de ondrdrukking van ge
handicapten door niet-gehandicap
ten".
Splintergroeperingen
Hij raakte verzeild bij kleine linkse
splintergroeperingen. De politie pro
beerde hem over te halen om als
verklikker op te treden. Dat weigerde
hij. De voortdurende komst van de
politie bracht zijn hospita er echter
toe om zijn kamer op te zeggen. Zijn
„kameraden" probeerden zijn handi
cap en „onderdrukking door de
staat" volgens Christoph uit te bui
ten. „Weliswaar uit verschillende mo
tieven. gingen zowel de politie als de
„kameraden" er bij voorbaat vanuit
dat een gehandicapte te corrumperen
was." Om de druk te ontvluchten
ging hij naar Frankrijk, gaf toe daar,
om aan de kost te omen. kruimeldief
stallen te hebben gepleegd, en keerde
vervolgens terug naar Berlijn. Bij een
Trotsiskische splintergroep zag hij
daar kans een vijftigtal gehandicap
ten te mobiliseren.
Hoe langer Christoph zich met het
gehandicaptenwerk bezig hield, hoe
meer hij tot de overtuiging kwam dat
deskundigen probeerden om „zelf
werkzaamheid" van Invaliden tegen
te gaan. Zij wilden zelf als „vaklui" Overwegen
het heft Ln handen houden. Door voor
te wenden dat hijzelf ook een gediplo
meerd vakman op het gebied van het
gehandicaptenwerk was, slaagde
Christoph er naar eigen zeggen ln een
zeker aanzien te verwerven. Zijn stel
ling over de onderdrukking van ge
handicapten door niet-gehandicap
ten, interesseerde prof W. Jantzen, op
wiens voorstel hij student werd aan
de Bremer universiteit.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op m deze krant gelezen
benchten. artikelen en commentaren, en mei voor open brieven, gedichten,
oproepen of reacties op advertenties (deze laatste dienen tot de directie gencht te
worden). De redactie behoudt zich hel recht van bekorting voor Hierover ot over
het met plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wij helaas rwel corresponde
ren Brieven adresseren aan Secretaris hoofdredactie Trouw. Postbus 859. tOOO
AW Amsterdam. B*| publikatie worden naam en woonplaats van de schrijver
vermeld.
ten metterdaad te kunnen uitvoeren.
Heerlen dra. P. Schuurmann
„Statusleugen"
Door wat hij zijn „statusleugen"
noemt (de leugen over zijn diploma)
en de noodzaak deze status hoog te
houden, ook in zijn privé-leven, ver
stoorde Christoph z'n levensvreugde.
Hij kwam in psychische moeilijkhe
den en stopte ermee. Nadien merkte
hij dat hij toch iets had losgemaakt.
De deskundigen zijn verdeeld ge
raakt en hij heeft een begin van een
gehandicapten-beweging op gang ge
bracht. „Voor mij persoonlijk vind ik
het belangrijk door mijn status-leu-
gen iets te hebben bereikt, waardoor
ik nü niet meer hoef te liegen." Chris
toph zegt zich echter ook bedreigd te
voelen. „Ik heb de reële angst, onder
de dekmantel van psychische ge
stoordheid, in een inrichting te wor
den geloosd."
Een veronderstelling die dus door het
Nederlandse ministerie van Justitie
niet wordt onderschreven. Men
meent dat Christoph met een gerust
hart weer naar Duitsland kan gaan.
Op grond van de EG-status mag hij
echter niet de grens over worden ge
zet, tenzijhij van de bijstand
trekt. „Dat is het enige legale argu
ment om mij kwijt te raken. Afgezien
van de vraag of mijn vrees en de
reden van mijn asiel-aanvraag te
recht zijn. vind ik het gek dat men
zonder enig bewijs aan te voeren be
weert dat ik van sociale uitkeringen
leef. Er ls kennelijk alleen maar ge
zocht naar een mogelijkheid om van
mij af te komen."
or!"
iien onzer redacteuren
TERDAM Voor de vierde achtereenvolgende keer
iyj het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken een
Jrt uitgebracht over de situatie van de mensenrechten in
ïreld. Het bevat een overzicht van de situatie ln 154
n; dat zijn bijna alle landen ter wereld, dus ook die
ian de Verenigde Staten geen hulp bieden.
lerikaanse ministerie van bui-
ie zaken is sedert enkele Ja-
|i"Ohoodzaakt rapport uit te bren-
de situatie van de mensen-
Qffc-in landen waaraan de Vere-
Itaten hulp geven. Deze hulp
jegeven volgens de bepalingen
uit 1961 daterende wet op de
andse hulpverlening. Toen ln
bes) lden van de jaren zeventig de
toenam over de Amerikaanse
an landen waar de mensen-
e ZQh stelselmatig werden geschon-
Zl n. im het, Amerikaanse Congres
ejd paling aan dat het op de hoog-
loorl te wordeh gesteld van de
,qu g van de mensenrechten in de
,dgn itvangende landen.
de
eiding
ie euw element in het gisteren
jiceerde overzicht is. dat het nu
iden behandelt die geen hulp
ashington krijgen. Cambodja,
n en Noord-Korea worden in
bport genoemd als de landen
rscht meest onderdrukkende regi-
nduidelijk is waarom het mi-
besloten heeft ook deze lan
der de loupe te nemen, terwijl
I lement daarom niet gevraagd
>e uitbreiding wekt althans de
tie dat het in de landen waar-
Verenigde Staten wèl hulp
aanzienlijk beter met de men-
iten is gesteld dan in landen
t zonder Amerikaanse hulp
doen.
pport komt tot de conclusie
algemene situatie van de men-
hten in Afrika en Latijns-Ame-
an het verbeteren is. Daarbij
gewezen op de machtswisselin-
Oeganda, de Centraal-Afri-
Republiek en Equatoriaal
Verder meldt het rapport dat
ntal verdwijningen ln Argenti-
it afgelopen Jaar is teruggelo-
an meer dan vijfhonderd in
>t „maar" 44 ln het vorige Jaar
n Chili is de situatie verder
erd. Voorzover het ministerie
ijn er daar het afgelopen Jaar
nensen verdwenen, en ook met
rtelingen ls het wat gunstiger
ien
It-Europa
(ANP) Wegens poging
lag op zijn buurman heeft
itbank in Almelo de 29-jarige
uit Enschede veroordeeld tot
iren drie maanden gevangenis
je officier van Justitie had vori-
een Jaar en zes maanden
JOur november van het vorig jaar
V met een pistool door de voor-
Jan zijn 37-jarige buurman M. A.
Ju geschoten.
ten in Oost-Europa. In de Sowjet-
Unie zouden tussen de twee- en tien
duizend politieke gevangenen zijn.
Het Kremlin geeft op geen enkele
manier ruimte voor opvattingen of
gedragingen die het als „afwijkend"
beschouwt.
In de andere landen in dit deel van de
wereld is de situatie vaak weinig be
ter. Albanië heelt last van angst voor
vreemdelingen, zodat in dat land se
dert 1946 geen Amerikaanse diplo
maat meer is geweest. De regering
van Bulgarije behoort tot de hardste
van Oost-Europa, maar de bevolking
van dat land is gewoon niet beter
gewend, aldus het rapport. Wel geeft
dit land, evenals Tsjechoslowakije,
de bevolking de noodzakelijke voor
zieningen van voedsel, onderdak, kle
ding, onderwijs en gezondheidszorg.
In Oost-Duitsland lijken de beperkin
gen op de meningsvrijheid strakker
te worden.
Alleen in Hongarije bestaat een rede
lijke vrijheid, zij het binnen de gren
zen die sedert de opstand van 1956
getrokken zijn In Polen streeft de
communistische partij naar een mo
dus vivendi met de kerk en dat
brengt enige ruimte voor afwijkende
opvattingen mee. Ondanks de onaf
hankelijke lijn ln zijn buitenlandse
politiek wordt Roemenië gerekend
tot de landen met een minimale vrij
heid voor afwijkende denkbeelden.
Iran
Over Iran schrijft het 859 pagina's
tellende rapport dat er aan het einde
van het vorige jaar enkele duizenden
mensen om hun opvattingen in de
gevangenis zaten. Opmerkelijk ls
overigens wel dat het Amerikaanse
ministerie van buitenlandse zaken
tot de conclusie komt. dat de vrijheid
om politieke opvattingen te verkon
digen nu groter ls dan onder de begin
vorig jaar verdreven sjah. Deze wordt
verantwoordelijk gesteld voor de
hechtenis en marteling van duizen
den mensen.
Over Israël zegt het rapport dat de
mensenrechten binnen de grenzen
van vóór 1967 redelijk nageleefd wor
den. maar dat er vraagtekens ge
plaatst moeten worden bij het Israëli
sche optreden in de sedert dat jaar
bezette gebieden. Overigens is het
rapport wat betreft Israël minder
hard dan vorig Jaar. toen dat land
beschuldigd werd van mishandeling
van Palestijnse gevangenen.
Over Pakistan en China, twee landen
waarmee de Verenigde Staten mo
menteel de banden nauwer aanhalen,
is het rapport wat tweeslachtig. In
Pakistan zou geen sprake zijn van
marteling van politieke gevangenen,
maar wel worden nog steeds volgelin
gen van de vorige president Ali
Bhoetto zonder vorm van proces
vastgehouden In China lijkt een ge
leidelijke liberalisering op gang te
zijn gekomen, maar dat betekent nog
niet dat alle willekeur ln dit land ten
einde is
De Amerikaanse delegatie in onderling overleg. Zittend onderminister van buitenlandse zaken Warren
Christopher (links) en Carters adviseur Zbigniew Brzezinski.
door James Dorsey
RIAAD In de ontvangstzaal voor Zeer Belangrijke Personen op het vliegveld van Rlaad
fluistert Amerika's onderminister van buitenlandse zaken Warren Christopher zijn gastheer,
de Saoedlsche minister van buitenlandse zaken prins Saoed Al Feisal in het oor: „Het ls goed
in een land van vrienden te zijn". Diplomatiek antwoordt de prins: „Vrienden zijn soms beter
dan bondgenoten".
Dit soort beleefdheden ls kenmer
kend voor de hele trip die Chris
topher en Carters adviseur voor vei
ligheidszaken, Zbigniew Brzezinski.
na Pakistan naar Saoedi-Arabië heeft
gebracht. De islamitische landen zijn
bang betrokken te worden bij de con
frontatie tussen Oost en West en leg
gen de nadruk op hun politieke en
ideologische onafhankelijkheid.
Maar aan de andere kant zijn zij bang
voor de Russische bedoelingen in het
gebied rond e Perzische Golf. En dus
zoeken zij bij de Verenigde Staten
hulp voor het geval de Sowjet-Unie
zal trachten hun regimes te ondermij
nen of omver te werpen. Een belang
rijke vraag ls daarbij voor hen hoe
betrouwbaar de vriend Amerika ls.
De Pakistaners wijzen op niet-nage-
komen Amerikaanse beloften en zij
vrezen de wraak van de Sowjets als
de ontspanning weer opbloeit en
Amerika Islamabad weer links laat
liggen. Saoedi-Arabië op zijn beurt is
teleurgesteld over de Amerikaanse
reactie op de Russlsch-Cubaanse in
menging in Afrika en is het voorts
fundamenteel oneens met de Ameri
kaanse rol In de Egyptlsch-Israëli-
sche vredesbesprekingen
Vertrouwen
Toch geloven medewerkers van Brze
zinski dat Carters toespraak van vori
ge week. zijn State of the Union het
vertrouwen ln Washington goeddeels
heeft hersteld. Doordat Carter garan
ties gaf voor Pakistans veiligheid en
onafhankelijkheid, konden Pakista
ners en Amerikanen het in Islamabad
eens worden over een nieuwe inter
pretatie van het in 1959 gesloten vei
ligheidsakkoord tussen de twee
landen.
De Amerikanen menen dat president
Zia Oei Haq nu begrijpt dat Washing
ton Pakistan zal verdedigen tegen
„elke agressie door de Sowjet-Unle of
een door de Sowjet-Unie gecontro
leerde staat" En Zia zou ook hebben
begrepen dat de Amerikanen India
niet zien als zo'n door de Russen
gecontroleerde staat. (Zelf ziet hij dat
heel anders.)
In Rlaad ontdekte de Amerikaanse
delegatie al snel dat niet de kwestie-
Afghanistan het grote struikelblok ls.
maar wel het Palestijnse vraagstuk
en de Israëlisch-Egyptische toenade
ring.
Na zijn ontmoeting met Brzezinski
verklaarde kroonprins Fahd tegen
over het Saoedische persbureau dat
„het koninkrijk duidelijk heeft gewe
zen op de gevaren die voortvloeien uit
de voortdurende ontkenning van de
legitieme rechten van het Palestijnse
volk door de Amerikaanse regering
en uit Amerika's voortgezette steun
aan Israël".
Verzet
De Russische Interventie ln Afgha
nistan heeft het Saoedische verzet
tegen de akkoorden van Camp Davld
niet afgezwakt. Maar volgens politie
ke waarnemers heeft het wel voorko
men dat Saoedi-Arabië de vriend
schap met de Verenigde Staten niet
meer als van levensbelang bechouwt.
Vorige maand nog zei kroonprins
Fadh dat „wij niet in een eenzijdige
vriendschap geïnteresseerd zijn Er
zijn genoeg landen zoals de Verenig
de Staten die in onze behoeften wil
len voorzien."
Washington lijkt zich er nu wel meer
dan ooit van bewust te zijn dat anti-
Sowjet gevoelens alleen niet genoeg
zijn om van de islamitische wereld
een trouwe bondgenoot te maken En
de Amerikanen wezen er na de be
sprekingen tussen Brzezinski en de
prinsen Fahd en Saoed op. dat de
kwestle-Afghanistan duidelijk heeft
gemaakt hoe belangrijk het is het
Israelisch-Arabische conflict wezen
lijk dichter bij een oplossing te bren
gen. evenals het Palestijnse vraag
stuk Maar Carters „State of the
Union" opent de mogelijkheid hier
toe. menen Amerikaanse functiona
rissen.
Alweer ls een automobilist slachtof
fer geworden van automatische be
veiliging; ditmaal ln Gouda. De slot
zin van uw bericht (vrijdag 25 janua
ri) suggereert: eigen schuld. De naam
van de omgekomen man wekt echter
het vermoeden, dat het een buiten
lander was; mogelijk heeft hij het
waarschuwingsbord van de NS niet
eens kunnen lezen. De bomen gaan
omhoog, dus hup, plankgas, dood!
Zou het nu geen overweging waard
zijn de zaken eens om te draalen: de
bomen pas te openen als de knipper
lichten gedoofd zijn en belde sporen
veilig zijn. Of is dat te simpel ge
dacht? Het zal wel wat kosten, maar
maakt dat dan iets uit?
Rotterdam D. Vogelzang
Koningin
Met ontroering heb ik geluisterd naar
de officiële mededeling van onze ge
liefde koningin. Volkomen ben lk het
met haar eens zoals zij ditzelde. Maar
onwillekeurig gaan de gedachten te
rug naar de tijd toen wij allen zo
uitkeken naar de geboorte van een
prins of prinses. Onmogelijk had een
koning beter kunnen regeren dan ko
ningin Juliana heeft gedaan. De gebe
den blijven haar omringen eveneens
voor prinses Beatrix dan koningin.
Zij wordt geroepen in een tijd dat
alles brandt in de wereld. Hartelijk
wensen wij haar toe te regeren met
zo'n tact en wijsheid als haar voor
gangster heeft gedaan
Duivendrecht W. H. P. M. Bakker
Synode
„Zij die geloven haasten niet."
(Trouw 22 januari). Dat sloeg dan op
al die vooruitstrevende sukkelaars,
die bij iedere ruk die de paus aan de
schroevedraaier gaf, opgewekt ble
ven roepen: „Aan de basis gaat de
vernieuwing gewoon door." Nu heb
ben we de synode gehad met de alar
merende verslagen en kanttekenin
gen op de tweede pagina van Trouw.
Een kind had kunnen begrijpen, dat
het zó en niet anders al zou lopen. En
nu verder? Niks verder. Vooruit, alle
maal achteruit, allemaal achteruit,
en de curie-kardinalen legden het cor
don. Terug naar het kastenstelsel: er
bestaat een enorm verschil tussen
priesters en niet-priesters, zoals er ln
de heilige Schrift ook een enorm ver
schil bestond tussen farizeeërs en
schriftgeleerden enerzijds en de scha
re, die Jezus volgde en voor wie Jezus
het brood brak en de vissen verme
nigvuldigde. HIJ maakte geen deel
uit van de priesterkaste. Hij maakte
alle mensen gelijk in waarde, vrou
wen, kinderen, timmerlieden, tolle
naars, vreemdelingen. De enigen,
waar Jezus niet zo dol op was. waren
de farizeeërs en de schriftgeleerden.
Hij vond ze schijnheilig. Waarom
toch? Misschien omdat zij heilig
moesten schijnen zo wou het hun
plaats? Misschien omdat zij net de
den alsof zij alleen geen zondaars,
geen sufferds, geen egoïsten waren?
Misschien omdat zij dachten dat zij
uit het volk genomen waren
zzzoefff: op 'n hoger plateautje, net
zoals dat nu weer moeten zijn de
religieuze leiders, van paus tot pries
ter. Zij die geloven haasten niet Ook
zonder te haasten worden ze oud. En
ze worden moe. Dan denken ze „Ach,
moest er nou wel zo nodig vernieuwd
worden? Willen de mensen wel vrij
zijn? De mensen willen een sterke
man. Als er dan toch gejuicht moet
worden op een groot plein, kan het
beter voor de paus zijn dan voor
Hitler of Mussolini." Kan iemand mij
uitleggen wat manipulaties, macht
en tucht, klassen en standen, het be
rusten in de minste van twee kwaden,
te maken hebben met de persoon van
Jezus en het Christen-zijn ln deze
wereld?
Bilthoven M. van der Heijden
Synode (2)
Synode (3)
Nu de synode te Rome ten einde ls. ls
de vraag, hoe hier te lande gereageerd
gaat worden. Zal er niets dan kritiek
op het handelen van anderen komen
of speelt ook een besef mee van eigen
schuld ln het mlsgroeien der verhou
dingen? Oprechter l(Jkt het om eerst
na te gaan of ónze ideeën over de
behandelde punten nu \yel zo veel
heilzamer zijn. Natuurlijk kunnen we
kritiek uitoefenen en ln discussie
gaan. Maar willen we bij elkaar ko
men, dan moeten we dat wel doej\ in
de bereidheid fouten toe te geven ën
zelfs bereid zijn ln sommige kwesties
het vaststaande eigen gelijk In te
rullen voor de lieve vrede. Respect
voor de positie en verantwoordelijk
heid van de bisschop hoeft hierbij
niet op de laatste plaats te komen. Zo
werken we aan een echte verzoening,
die ons aller zaak is en niet alleen een
taak voor de bisschoppen. Want on-,
geacht hoe over de synode wordt ge
dacht, ls het een historische kans om'
tot een positieve wending te komeir
Het zou te betreuren zijn, als we niét"*
verder kwamen dan het vizier dicht te
slaan en naar het zwaard te grijpelfir'
Beter ware elkaar de hand te reiken
en de vrede opnieuw tot ons parool të*
maken. De moeite van het proberen
waard!
De Bill F. H. M. Koi 1
Synode (4)
yJêÜÜ
Met stijgende verbazing moeten een
voudige gelovige mensen ln de kran
ten lezen, tot welke vaak ongelooflijk
waanzinnige zaken hun priesters zich
„geroepen" voelen. Veel van deze
mensen zullen zich dan ook afvragen
hoe lang nog zij deze priesters moe
ten blijven volgen. (Trouwens waar
om zou de Inspraak hier moeten op
houden?) Zo was een van de laatste
stunts het schrijven van bijna 00 de
kens aan onze paus, waarin zij duide
lijk maakten dat zij het Idee om een
synode te houden en dat ook nog ln
Rome minder geslaagd vinden. Zo
veel problemen, vervolgden zij, zijn er
hier niet. ja er ls zelfs sprake van een
grote heropleving in onze kerk, bo
vendien zijn die problemen niet uniek
Nederlands. In bedekte termen lieten
zij verstaan, dat er slechts twee pro
blemen zijn. Ja, men raadt het al:
GIJsen en Simonis. Ik hoop dat de
paus inziet, dat het geheel in de ver
wachting ligt. dat hij. ln dit licht
bezien, straks beslist het derde pro
bleem zal zijn. Deze actie is een dolk
in de rug van kardinaal Wlllebrands,
die vooral voor dit soort liberalen
eruit probeert te halen wat erin zit.
Hopelijk ziet hij eindelijk in. wat voor
vlees hij in de kuip heeft De brief
getuigt van een ongekende quasi in
tellectuele hoogmoed, slechts geëve
naard door de brief van Gods eigen
misdienaars Veringa. Lubbers. Cre-
mers en van de eerste vrouwelijke
curie-kardinaal: Marga Klompé. Hoe
kun je de paus verzoeken je eigen
bisschop te ontslaan. Je bisschop die
Je iedere Witte Donderdag trouw en
gehoorzaamheid belooft? Nu vrijwel
alles in de Nederlandse kerk mogelijk
is gebleken, moet het laatste wat nog
niet is vertoond, ook maar geschie
den namelijk dat al die gewone en
vooral gekwetste gelovigen, die dit al
jaren hebben moeten aanzien, hun
bisschoppen verzoeken de parochies
te bevrijden van dit soort modernis
ten. vooral daar dit waarschijnlijk de
enige weg zal zijn de synode-beslul-
De synode van de bisschoppen lege-
sloten. Is die ooit open geweest? Ik
stel nu voor: een synode of kerkelijke
bijeenkomst voor getuigende r.k-
mannen en vrouwe». In Vaticaanstad.
Wij hebben niets te verliezen, geen
promotie en geen baan. De rest komt
vanzelf wel. WIJ hebben onze wenen
de gewetens aan het hart van Chris
tus Koning gelegd. Onze hoop is op
Hem gericht, nu buiten het kerkge
bouw. binnen de kerk van de God
mens Christus Jezus. Laten we geza
menlijk ln Christus keren, vla gewe-
tensinkeer, naar de basis, waar nie
mand de baas ls.
Amsterdam A. M. Dellemljn
VVD-macht
Wegens de benoeming van de ARP'er
Van Dijke tot commissaris van de
koningin ln de provincie Utrecht
moest er Iemand anders worden be
noemd op de hoogste post van het
ministerie van binnenlandse zaken.
En wie zou Wiegel gaan benoemen?
Uiteraard een WD'er en wel een ze
kere Vis. Net zo goed als Pais als
secretaris-generaal benoemde de
WD'er Scholten. Ik vind dit zorgelij
ke feiten. De WD heeft ai veel meer
in de melk te brokkelen dan haar
aanhang ln den lande rechtvaardigt.
Nu zijn er mensen die zeggen: „Laat
maar. volgend Jaar zijn er weer ver
kiezingen en dan zien we wel weer"
Maar we moeten niet vergeten, dat de
gevolgen van het beleid van de huidi
ge bewindslieden zich uitstrekt tot
ver na 1981. Want een minister en
staatssecretaris verdwijnen, maar
een secretaris-generaal blijft. Nog een
voorbeeld van de macht van een
WD-minister waarvan de gevolgen
ver na het volgend Jaar voelbaar zijn
Het bestuur van de Rijksuniversiteit
wenste met algemene stemmen dr
Van den Heuvel als voorzitter. Maar
Pais moest deze populaire theoloog
niet en benoemde de behoudende
Wattel. En al de lieden, die nu door de
WD zo hoog te paard worden gehol
pen. zitten er nog ook wanneer het
huidige kabinet al lang weer geschie
denis is geworden. En dat maakt de
huidige macht van de WD. die bui
ten proporties hoog ls. zo gevaarlijk.
Maastricht J. J. Beckers
Gemeente
Stedum
De burgemeester van de ge
meente Stedum maakt be
kend. dat met ingang van 4
lebruan 1980 hel raadsbesluit
van 28 januan 1980. waart»)
verklaard wordl. dat t.v.m. de
voorgenomen aanleg van hei
fietspad Eemshavenweg-
Loppersum-Garrelsweer. een
wijziging van het uitbreidings
plan m hoofdzaak voor de
gemeente Stedum wordt
voorbereid voor het gebied,
dat nader op de. b<| bovenge
noemd besluit behorende te
kening slaat aangegeven
Burgemeester en wethouders
van do gemeente Stedum
maken bekend, dat de Provin
ciale Waterstaat van Gronin
gen een plan heeft ingediend
voor do aanleg van een fiets
pad Eemshavenweg-Lopper-
sum-Garrelsweer. Aangezien
dit plan is gelegen in het ge
bied, waarvoor de raad van
de gemeente Stedum bij be
sluit van 28 januari 1980. een
voorbereidingsbesluit heeft
genomen, zijn wij voorne
mens voor drt plan. voorzover
gelegen binnen de gemeente
Stedum met toepassing van
artikel 19 van de Wet op de
Ruimtelijke Ordening een
aanlegvergunning te verle
nen Het plan ligt vanaf 4
februan tot 21 lebruan 1980
voor een ieder ter inzage
Gedurende deze periode be
staat de gelegenheid tot het
indienen van schnftek|ke be
zwaren bij ons college tegen
het vertenen van de vergun
ning
Stedum. 31 januari 1960
Burgemeester en
wethouders
der gemeente Stedum
S. R. Mellema.
burgemeester
B W Bakker, sekretans