oord op broers Sleutelberg
niet volledig opgehelderd
'ais en zijn vier verloren jaren
Joint' trekt aan bel voor sociaal werker
Nieuwe Kerk gereed voor
inhuldiging van Beatrix
'e veel vragen blijven onbeantwoord'
leerling ziekenverzorgenden
Zuinigheid contra waardering
Na kwart eeuw restauratie
Jonge socialisten
willen republiek
vdA-Kamerlid Van Ooijen kritiseert wetgeving onderwijsminister:
ATERDAG 2 FEBRUARI 1980
TROUW/KWARTET
oor Leo Kleyn
AGEN Ondanks alle moeite die de justitie zich heeft gegeven, is het niet gelukt de in april JITr -elfzi^ om het leven sekomen'
nog
meer op dat de lijken van de slachtof
fers. ondanks intensief speurwerk,
nooit zijn gevonden. Mogelijk zijn de
broers helemaal niet in de omgeving
145 gepleegde moord op de broers Sleutelberg volledig op te helderen. Niet meer op alle HiUenhoti langdurig aan het woord
agen kon nog een antwoord worden gegeven. Dit zei gisteren officier van Justitie Klaus zaaide voortdurend twijiei. waarna
hacht aan het begin van zijn requisitoir waarin hij tegen Siert B. en August N. levenslange hij tot de conclusie xwam dat bij
t - 7Airool nnoolrorhoirl vrllcnroolr 9AI1
tvangenisstraf eiste.
ewel hij niet alle gaten in de be
svoering heeft kunnen dichten,
ende de officier genoeg materiaal
hebben aangedragen om de recht- Geen geloof
nk In de Westduitse stód Hagen te 6
nnen vragen Siert B. en August N.
jldig te verklaren. De verdediger
B., Wolfgang Ritzenhoff, stelde
teveel vragen onbeantwoord zijn
leven. Zijn pleidooi mondde uit in
constatering dat de rechtbank niet
een veroordeling kan komen, om
niet meer is vast te stellen wat er
vijfendertig jaar geleden is
leurd.
ook bij de executie aanwezig zijn
geweest.
sen meer valt te scheppen, maar na
gelaten daaruit de consequentie te
trekken dat dan ook geen veroorde
ling meer mogelijk is. „De gebeurte
nissen." aldus de verdediger, „kun
nen niet meer aan het oordeel van de
rechter worden onderworpen. We
moeten de moed hebben dat te er
kennen."
Schacht zei met nadruk dat B. noch
N. zich erop kan beroepen op bevel te
hebben gehandeld. Volgens hem is
uit niets gebleken dat de comman
dant van de grenspolitie opdracht Zoals te verwachten was, spitst Rit-
had gegeven de arrestanten te doden, zenhoff zijn pleidooi toe op de onvol-
de reconstructie van de gebeurte-
sen die tot de dood van de broers
lutelberg leidden. klampte
hacht zich vast aan wat hij, te
B. heeft verklaard dat hij een bevel
van N. uitvoerde, maar volgens de
officier had hij zich daaraan zoknder
gevaar voor eigen leven kunnen ont
trekken. 8chacht zei ook geen geloof
te hechten aan het verhaal van B. dat
hij niet had geweten dat de broers
Sleutelberg Joden waren.
ledigheid van het bewijsmateriaal.
De bewijzen, zei hij, zijn niet toerei
kend om tot moord te kunnen conclu
deren. Hij voerde aan dat geen van de
getuigenverklaringen op eigen waar
neming was gebaseerd en dat de
grootste voorzichtigheid is geboden
als getuigen iets van horen zeggen
hebben.
Men van veel onzekerheden, als Volgens de openbare aanklager heb- Vol.ens RltMnholf ls geenszins ko
len meende te kunnen aanmerken, ben Siert B en August N. zich schul- VfT"" dat Siert B de
stelde dat de broers ztjn doodge- dig gemaakt aan mededaderschap. broers Sleutelberg om het leven heelt
|>oten. na hun eigen graf te hebben waarop levenslang staat, en zijn ze gebracht. Daarb|j wees hij er onder
jraven, in aanwezigheid van B. en niet slechts behulpzaam geweest bij
- - moord, wat met een tijdelijke vrij
heidsstraf gesanctioneerd zou kun
nen worden. Schacht voerde aan dat
dé manier waarop ze hebben gehan
deld er blijk van geeft dat zij het op
het leven van de broers hadden ge
munt. N. zei hij, wist dat de broers
zouden worden doodgeschoten, toen
hij met ze wegreed, en B. heeft niet
het geringste ondernomen om de exe
cutie te verhinderen.
zoveel onzekerheid vrijspraak zou
moeten volgen. Onder meer betoogde
hij dat het minstens twee uur duurt
voordat een graf ls gegraven, en dat
het niet waarschijnlijk is dat B. en N.
zolang de tijd hebben genomen. „De
zaak begint hier niet alleen ongeloof
waardig, maar ook onzinnig te wor
den". vond Ritzenhoff.
Vluchtgevaar
Na het pleidooi van de raadsman van
B. schoot er te weinig tijd over voor
dat van de verdediger van N. De
rechtbank bepaalde dat die volgende
week maandag aan het woord komt.
De president, Klaus-Peter Kremer,
kondigde aan dat mogelijk op 22 fe
bruari uitspraak zal worden gedaan.
De rechtbank liet zich niet uit over
het verzoek van justitie om Siert B.
en August N. met het oog op het
vluchtgevaar onmiddellijk in hechte
nis te nemen. Het tweetal blijft in elk
geval tot de uitspraak op vrije
voeten.
Hoewel niet meer viel na te gaan
de,dodelijke schoten heeft gelost
aarbij ook niet is Uit te slüiten dat
het beiden hébben gedaan), meen-
hij dat ze zich gemeenschappelijk
n moord hebben schuldig gemaakt.
ADVERTENTIE
renspolitie
en N., aan het einde van de oorlog
rkzaam bij de Duitse grenspolitie
Delfzijl, hebben verklaard de
oers Sleutelberg, die in een boerde-
ondergedoken hadden gezeten, in
i auto te hebben meegenomen, om
it hun commandant ze kwijt wilde,
beiden hebben steeds ontkend
de broers te hebben geschoten. Ze
(ouden ook niemand hebben zien
Weten. N. zou hebben gedacht dat
uycf broers waren vrijgelaten. B. zou
"°*chts hebben horen schieten, nadat
j, op bevel van N. de wacht en wie ze
«islotte hééft doodgëschotén.
I meende dat dit gebrek aan kennis
i veroordeling niet in de weg hoeft
staan. Onder meer hield hij de
:htbank dat Siert B. na de verdwij-
ig van de broers heeft rondverteld
t ze waren doodgeschoten, nadat
ïun eigen graf hadden gegraven.
i staat het naar zijn mening vast
B bij hét graven de wacht hééft
louden. August N. moet, aldus de
cier, als bestuurder van de auto
Nationaliteit
In zijn requisitoir wees Schacht erop
dat nog steeds niet vaststaat welke
nationaliteit Siert B. heeft, maar dat,
ook als het niet de Duitse is, de recht
bank in Hagen bevoegd is hem te
veroordelen. B., zei hij, heeft aan de
executie deelgenomen, terwijl hij in
dienst was van de SD en SS. De
verdedigiger van B. bestreed die op
vatting. Hij voerde aan dat B., die bij
de Waffen-SS had gediend, militair
was gebleven en dat op die grond de
rechtbank niet bevoegd tot oordelen
zou kunnen zijn.
Wolfgang Ritzenhoff bewandelde
met die opmerking overigens slechts
een zijweggetje. Hij had vervaarlijker
pijlen op zijn boog. De officier, zei hij,
had er terecht op gewezen dat na 34
Jaar geen klaarheid in de gebeurtenis-
Begin maart 1980
gaat onze opleiding weer van start waarvoor wij nog enkele
kunnen plaatsen.
Leerlingen die niet in Amstelveen
woonachtig zijn, kunnen in onze
personeelsflat een kamer huren.
De sollicitatiebrief kan gericht wor
den aan de afdeling Personeels
zaken van
De totale opleidingsduur bedraagt 2
jaar, waarvan de eerste 2 maanden
bestemd zijn voor theoretische
voorbereiding op het toekomstige
werk; de zgn. preklinische periode.
Na de eerste twee maanden be
draagt het bruto maandsalaris mini
maal 1.425,36, exklusief de on
regelmatigheidstoeslag.
Om tot de opleiding toegelaten te
worden moet men tenminste 17 jaar
oud en in het bezit zijn van één van
de volgende diploma's: MAVO III of
MAVO IV. INAS, LHNO-C niveau of
LTS-C niveau.
Mevrouw J.E. Demaret, Hoofd Op
leiding, verstrekt graag telefonisch
nadere inlichtingen.
HET ZONNEHUIS AMSTELVEEN
Laan van de Helende Meesters 2
1186 AM Amstelveen
Tel.: 020-45 83 51.
Uitgaande van de Christelijke Vereniging Hel
Zonnehuis mei verpleeghuizen te Amster-
veen, Beekbergen, Doom. Vlaardmgen, Zuid-
hom en Zwolle.
in onze parlementsredactie
IN HAAG Mevrouw Jan-
is nu al flink op leeftijd en
>pt aan bij een verzorgings-
luis. De directeur oordeelt
ar dat ze nog kwiek ter
en is en zegt dat ze met
lp van het maatschappelijk
rk wat gezinshulp nog
it een poosje thuis kan blij-
Er zijn namelijk nooit
Tiers over in dat verzor-
igstehuis. Mevrouw Jansen
it zich ompraten en gaat
ir het algemeen maat-
lappelijk werk. „Sorry me
luw Jansen," zegt men
ar, „maar er zijn nog ge-
htiger problemen dan het
e." Mevrouw Jansen sjokt
er naar huis. Ze begrijpt er
ts meer van.
Dat ls het probleem waar het alge
meen maatschappelijk werk mee
kampt. Van hogerhand wordt verteld
dat het maatschappelijk werk vooral
voor „mevrouw Jansen" haar deuren
open moet zetten. Maar er zijn veel
meer mevrouwen Jansen dan maat
schappelijk werkers. Het ministerie
van CRM wil voor 1980 ongeveer
achttienhonderd maatschappelijk
werkers bekostigen, terwijl er volgens
de „eigen" formule van het ministerie
vierhonderd méér nodig zijn. Dat
kost voor het komend jaarzo'n twaalf
miljoen gulden.
Maar daarnaast heeft het algemeen
maatschappelijk werk nog eens 150
man nodig voor anticiperend beleid.
Dat wil zeggen: nu bijvoorbeeld Okto
dreigt te worden gesloten, zullen over
een paar maanden wellicht tien
maatschappelijk werkers meer aan
de slag moeten in het hoge noorden.
Zó zijn er meer ontwikkelingen in de
samenleving, waarin niet meteen kan
worden voorzien, maar waarop het
maatschappelijk werk tóch vooruit
moet lopen.
Over deze problemen heeft het maat
schappelijk werk, samengebundeld
in Joint, een brief aan de Tweede
Kamer geschreven. Het merkwaar
digst vindt Joint, dat de bewindslie
den uit zuinigheidsoverwegingen, en
uit waardering voor dat werk steeds
proberen de eerste lijnszorg te stimu
leren zoals in de gezondheidszorg
maar dat men daaraan niet als
consequentie wil verbinden, dat er
dan ook meer geld moet worden uit
getrokken voor dat algemeen maat
schappelijk werk.
Als richtlijn stelt men dat er in Neder
land ongeveer één maatschappelijk
werker op 6500 mensen moet zijn. In
een stad als Amersfoort zijn er op
40.000 inwoners nu ongeveer vijf. In
Den Haag ls er sprake van één maat
schappelijk werker op 20.000 inwo
ners. Tegelijkertijd staan er erg veel
maatschappelijk werkers ingeschre
ven op arbeidsbureaus.
Joint vindt dat de gegeven situatie
eigenlijk duurder is, dan wanneer
men dat algemeen maatschappelijk
werk zou laten werken met vierhon
derd man meer. Want die mensen, die
nu niet behandeld kunnen worden,
zijn veelal aangewezen op een veel
specialistischer verzorging, die te
vens veel duurder is.
Uitbreiding
Het ziet er voorlopig naar uit dat het
aantal sociaal werkers in de komende
jaren sterker zal moeten worden uit
gebreid. Aanleiding daartoe is bij
voorbeeld het feit dat steeds meer
echtparen uit elkaar gaan, er steeds
meer werklozen bij komen en dat de
problemen rond volkshuisvesting en
gastarbeiders groter worden.
Dat de schrijnende problemen bij het
maatschappelijk werk nu na Jaren
naar buiten komen, vindt zijn reden
in het feit dat de duidelijkheid hier
over pas bleek toen het maatschap
pelijk werk zich ging verenigen.
De Nieuwe Kerk in Amsterdam
door Jan Roelfs
AMSTERDAM Verwacht
wordt dat prinses Beatrix in
de loop van dit Jaar als vor
stin als opvolgster van
haar moeder, koningin Julia
na in de Nieuwe Kerk te
Amsterdam zal worden inge
huldigd. De historische kerk
aan de Dam. waarvan de
oorspronkelijke bouw om
streeks 1400 ls begonnen,
kwam na de reformatie in
protestants bezit. Het ge
bouw heeft sinds 1959 een
grootscheepse restauratie
ondergaan. De herstelwerk
zaamheden zijn grotendeels
voltooid en de Nieuwe Kerk
zal 17 april opnieuw ln ge
bruik worden genomen.
Mede gezien de banden, die het huls
van Oranje heeft met dit kerkge
bouw, wordt verwacht, dat leden
van de koninklijke familie bij de
heropening aanwezig zullen zijn. De
werkzaamheden hebben tot nu toe
ruim 45 miljoen gulden gevergd.
Jaarlijks zal er ongeveer ruim an
derhalve ton nodig zijn om de kerk,
met de allure van een kathedraal, in
stand te kunnen houden.
Nationale Stichting
In de periode vóór de tijdelijke slui
ting van de kerk en ook daarna was
deze in bezit van de hervormde ge
meente van Amsterdam, die even
eens destijds de Oude Kerk beheer
de. Beide monumenten legden een
dusdanige last op de slinkende her
vormde gemeente van de hoofdstad
dat de gemeente de verantwoorde
lijkheid voor de instandhouding
van het gebouw niet langer kon
dragen.
Toen de voltooiing van de Jarenlan
ge werkzaamheden in zicht kwa
men, kon worden overgegaan tot de
nationale Stichting „De Nieuwe
Kerk" te Amsterdam, waarvan prof.
dr. I. A. Diepenhorst voorzitter
werd. Vice-voorzitter werd de oud
wethouder van Amsterdam, de heer
A. A. Verhey.
Reeds lang voordat de stichting
met haar werk begon, had TV. O.
Overbosch, (hervormd predikant te
Amsterdam en onder meer verbon
den aan de dr. O. van der Leeuw-
stlchtihg), zich beziggehouden met
een studie gericht op het toekomsti
ge gebruik van de Nieuwe Kerk.
Destijds was de hervormde gemeen
te het erover eens, dat het gebouw
na de restauratie een breed cultu-
reel-maatschappelijk gebruik zou
moeten krijgen. Deze visie wordt
gedeeld door het bestuur van de
nieuwe stichting. Laatstgenoemde
heeft zich in dit verband gespiegeld
aan de eerder in het leven geroepen
stichting, die de verantwoordelijk
heid voor de oudste kerk van Am
sterdam, de Oude Kerk, al vele ja
ren geleden heeft overgenomen van
het college van kerkvoogden van de
hervormde gemeente.
m. In 1898 Wilhelmina en in 1948
Juliana.)
Geschiedenis
Hoofdkerk
De Nieuwe Kerk heeft gefungeerd
als hoofdkerk van de hervormden.
Officieus was dit tijdens de restau
ratie de Westerkerk, waar prinses
Beatrix en prins Claus zijn ge
trouwd. (De Nieuwe Kerk was in
verband met de ingrijpende restau
ratiewerkzaamheden niet beschik
baar.)
De Nieuwe Kerk is, met het hoge
koor als centrale plaats van de In
huldiging, straks volledig beschik
baar als luisterrijk decor te dienen
voor de Inhuldiging. In de volks
mond wordt de Nieuwe Kerk aange
duid als kroningskerk. Nederland
kent niet een kroning ln de strikte
betekenis van het woord. Het gaat
om inhuldiging en het afleggen van
de eed op de grondwet. Prinses Bea
trix zal evenals haar moeder en
voorgaande Oranjes te voet gaan
van het paleis op de Dam naar de
kerk. Voor Amsterdammers: de
kerk aan de Dam. Sinds 1818 zijn
alle Nederlandse Oranjes ln het
koorhek van zilversmid Johannes
Lutma ingehuldigd. (In 1814 Willem
I, ln 1840 Willem II, ln 1849 WUlem
De historie van de Nieuwe Kerk',
gaat terug tot 1414. Zij was de twee
de parochiekerk van Amsterdam,
de eerste was de Oude Kerk. De
kerk aan de Dam bezit tal van be
zienswaardigheden. Het zerkenveld
omvat duizenden zerken, die mede
in de restauratie, onder leiding van
prof. ir. C. Wegener Sleeswijk en
architect D. Verheus, betrokken
zijn. De kerk weerspiegelt voor een
groot deel facetten van de vader
landse geschiedenis, zoals grafmo
numenten van zeehelden, met cen
trale presentatie het praalgraf van
Mlchiel Adriaanszoon de Ruyter,
alsmede de beroemde zeventlende-
eeuwse kansel, het koperen doop
hek, de koorbanken met vermaard
houtsnee-werk en het beroemde,
eveneens vakkundig herstelde
Schonatorgel. Ir. R. Melschke, di
recteur van de rijksdienst voor de
monumentenzorg verklaarde des
tijds, dat de „ranke kerk, met de
beste zeventiende eeuwse vormen
van gothlek, thans voor eeuwen is
veiliggesteld."
Na ruim 25 Jaren van restauratie
.heeft de Nieuwe Kerk een ware we
dergeboorte ondergaan, waarbij
grote zorg is besteed aan het ge
bruik van materialen en de Inval
van het licht.
Het gebouw heeft een nachtbewa
king gekregen ln verband met de
vele kostbaarheden, die het her
bergt. De restauratie was vooral no
dig als gevolg van uitgesteld her
stel, voortschrijdende houtverrot-
ting, muurscheuringen en Inferieure
funderingen. Er was sprake van een
algemeen verval van de kerk, mede
veroorzaakt door wijziging van de
grondwaterstand. In tweede instan
tie ls aandacht besteed aan de res
tauratie van alle koorkapellen, de
kooromgang, de Heilige Kruiska-
pel, de Eggertkapel en aan de tot
standkoming van een vernieuwd
ministeriegebouw en kosterij. Aan-
bouwen in een deel van de gevel'
wand zijn er gekomen ln de vomi
van in het architectonische beeld
passende winkeltjes.
AMSTERDAM/DEN HAAG (ANP)
De Jonge Socialisten in de Partij van
de Arbeid vinden dat koningin Julia
na niet moet worden opgevolgd. Van
daag zullen zij in de partijraad in Den
Bosch een motie van deze strekking
indienen. Nu koningin Juliana af
stand doet vinden de Jonge Socialis
ten dat de PvdA zich moet houden
aan haar beginselprogramma, waarin
staat dat het parlementaire systeem
„met een gekozen staatshoofd moet
worden uitgebouwd en versterkt".
Binnen D'66 is een actie gestart om
een discussie te beginnen over de
meest gewenste staatsvorm: monar
chie of republiek. Het hoofdbestuur
van de Democraten '66 ls gevraagd off
de congressen van 23 februari en 15
maart en op de partij-adviesraad van
1 maart het onderwerp te bespreken.
or Wlm Wirtz
!N HAAG Bijna twee
r geleden, een paar maan-
ii nadat het kabinet-Van
t was aangetreden, sprak
D-minister ASron Pais in
Tweede Kamer ferme taal
r zijn toekomstplannen',
zeg het nu voor de derde
:r en ik hoop dat daarover
n misverstand kan be
an," zei hij, „wij zullen het
ierwijsveld niet met einde-
dicussles opzadelen,
ar wij zullen proberen te
nen met beleidsvoorne-
ns en wetsontwerpen".
was toen 2 maart 1978. Iets min-
dan een jaar tevoren was het
ihet-Den Uyl gestrand en na een
:e hete zomer was de formatiepe-
e voleindigd. Op onderwijs en we-
ichappen werd de PvdA-er Van
rienade opgevolgd door Pais, die
toe dadelijk bij de horens vatte:
tn nota's maar wetten." Een vari-
ip de aloude Feyenoord-leus, die.
zoals bekend, de daadkracht voorop-
steld. Wetgevende arbeid dus, daar
kwam het op aan.
Inmiddels zijn we twee jaar verder.
De natuurlijke dood van het kabinet-
Van Agt is als er geen ongelukken
gebeuren nog een dik Jaar van ons
verwijderd. De vraag is (dus) wat er
van de goede voornemens van minis
ter Pais en zijn twee staatssecretaris
sen terecht is gekomen.
Het PvdA-Kamerlid drs David van
Ooijen, tevens voorzitter van de vaste
Kamercommissie voor onderwijs,
heeft de wetgevende activiteiten eens
allemaal op een rijtje gezet. De wets
ontwerpen die Pais van zijn voorgan
ger heeft overgenomen, heeft hij
daarbij bewust onvermeld gelaten.
Zijn conclusie: „Een schamele oogst.
Je kunt zelfs zeggen dat de zittings
periode van minister Pais op het ge
bied van de wetgeving vier verloren
jaren zijn geweest." Volgens Van
Ooijen heeft het parlement een
uiterst gering aantal wetsontwerpen
van Pais en de zijnen behandeld.
Wetsontwerpen waarvan de meeste
volgens het Kamerlid bovendien niet
bepaald indrukwekkend zijn (opzeg
ging cultureel verdrag met Zuid-Afri-
ka, wet overheidsopdrachten voor le
vering van produkten, wetswijziging
voor een andere invoeringsdatum
van nieuwe rijksvergoedingsnormen,
verlenging van de machtigingswet in
schrijving studenten etc.). Daarnaast
is er een drietal, evenmin ingrijpende
wetsontwerpen, waarvan de parle
mentaire behandeling nog niet vol
tooid is. Echt belangrijke wetgeving,
aldus Van Ooijen, komt er op een
enkele uitzondering na onder het
regime van Pais niet tot stand.
Basisonderwijs
Er ligt bijvoorbeeld nog steeds een
wetsontwerp op het basisonderwijs
(waarin de toekomstige basisschool
wordt geregeld), op 23 maart 1977
ingediend door Van Kemenade. Rond
die tijd werd het kabinet-Den Uyl
demissionair en daarom weigerden
GDA en WD voorlopig het wetsont
werp te behandelen. In zijn regerings
verklaring kondigde Van Agt aan dat
er in 1978 een nota van wijzigingen
zou komen waarmee het wetsontwerp
dus zou worden veranderd). Die nota
kwam in augustus 1979. Twee en een
half Jaar vertraging in de parlemen
taire behandeling, constateert Van
Ooijen.
Hij acht het uitgesloten dat het wets
ontwerp nu voor vóór het einde van
deze kabinetsperiode aan parlemen
taire behandeling toekomt. Het wets
ontwerp had gedurende de demissio
naire periode in de Tweede Kamer
moeten worden behandeld, vindt het
PvdA-Kamerlid. De nieuwe minister
van onderwijs had dan rekening kun
nen houden met eventuele bezwaren
vanuit de Kamer en die kunnen ver
werken ln een nota van wijzigingen.
Van Ooijen noemt slechts één ver
meldenswaard wetsontwerp van de
huidige bewindslieden op het gebied
van kleuter- en lager onderwijs, dat
door het parlement is geloodst. Dat
betreft de verlaging van de ophef
fingsnormen voor de kleine scholen,
een werkstuk van staatssecretaris
Hermes. Voor de rest is er in de zit
tingsperiode van Pais geen belangrij
ke wetgeving tot stand gekomen, al
dus het Kamerlid.
Discussiestuk
Dat geldt volgens Van Ooijen ook
voor het voortgezet onderwijs en het
hoger onderwijs. Geen wetgeving van
betekenis, wel nota's en voorontwer
pen van wet, die in feite het karakter
hebben van een discussiestuk En
zouden er alsnog wetsontwerpen wor
den Ingediend, dan zullen die onder
het huidige kabinet niet meer tot wet
erheven kunnen worden, zegt Van
Ooijen. De tijd is daarvoor te kort.
Wat het voortgezet onderwijs betreft,
vindt het PvdA-Kamerlid het bijzon
der kwalijk dat Pais en zijn staatsse
cretarissen voorbij zijn gegaan aan
de contourennota's van Van Keme
nade en staatssecretaris De Jong en
de discussies daarover in het onder
wijsveld. „Zij hadden 'nu met een
wetsontwerp moeten komen, waarin
zij elementen uit die disucssie had
den moeten verwerken in een struc
tuur. Dan heeft zo'n discussie ten
minste zin gehad. Je kunt niet zo
maar met een nieuw ontwikkelings
plan voor het voortgezet onderwijs
komen en dan verwachten dat de
mensen daarover opnieuw gaan dis
cussiëren. Dat kun Je niet maken."
leis dergelijks geldt volgens Van Ooi-
Jen eveneens voor het wetenschappe
lijk onderwijs. Er ls, zegt hij, zes Jaar
over de gehele linie gediscussieerd
over de herstructurering van het we
tenschappelijk onderwijs. Het parle
ment nam onder het vorige kabinet
een daartoe strekkend wetsontwerp
aan, maar Pais besloot de'wet niet af
te kondigen. „Hij zei gewoon: dat
werkt niet, en gooide die wet. waar
aan ledereen zeer intensief had ge-
Minister Pais
werkt, in de prullenmand. En kwam
toen zelf met Iets nieuws, namelijk de
twee-fasen-structuur. Ik vind dat hij
die democratisch tot stand gekomen
wet had moeten afkondigen en dan
desnoods later met een wetswijziging
had moeten komen. Dan wordt er ook
in dit geval tenminste iets met die zes
Jaar lange discussie gedaan." zegt het
Kamerlid.
Van Ooijen ziet in de wetgevende
arbeid van Pais c.s. het bewijs, dat
één kabinetsperiode te kort ls voor
omvangrijke wetgeving op het gebied
Van Ooijen
van het onderwijs. Het moet een con-
tinu-proces zijn, vindt hij, waarbij de
bewindsman gebruik moet maken
van het werk van zijn voorganger.
Pais heeft dat niet of nauwelijks ge
daan en dat tekent de bewindsman,
vindt Van Ooijen „Het geeft aan dat
hij een belangrijke eigenschap van
een minister mist. namelijk de be
reidheid om harmoniserend te wer
ken. Hij geeft blijk van eigengereid
heid en solistisch optreden En dat
verdragen ons onderwijsstelsel en de
aard van onze wetgeving nou een
maal niet," aldus het Kamerlid.
