Mode in Stedelijk Museum mist aansluiting met grote publiek rstr* 'Heel de mens'ov de opvoeding nu s I s En dan nog De Appel betrapt in foto's van Pan Sok Polen en Hongarije goed in Rotterdam vertegenwoordigd I I t Expositie signaleert veel, maar schiet tekort in visie Nieuwe boeker Blo Zeven „Vette jaren" van toneelgroep Kinderen slaan hun eigen weg in Antonioni wellicht naar festival W2É_ri Decamerone op de lange baan IK y\i pi AL Hl M! Bi lG] kaart systemen 02510 25645'! E» C ft ft ft OINSOAG 29 JANUARI 1960 KUNST/RADIO/TELEVISIE door Stan* Lutz AMSTERDAM Een straatbeeld op de vloer van stevige stoepstenen staat ln de hoek een heuse bloemenkraam levenloze consumenten bekijken de ln de etalages uitgestalde artikelen bij nader Inzien dragen zj kleding 1980: het produkt. Het proces kan beginnen. Zo begint de tentoonstel ling Mode kleding mode ln het Stedelijk Museum te Amsterdam, nog te zien tot en met 9 maart 1980. Een veelbelovend filmisch begin. Het Initiatief voor deze tentoonstel ling is genomen door drie mensen uit het modevak: Jan Aarntzen, direc teur Amsterdamse Mode Akademie Vogue. Man an Houben, styliste en ontwerpster, en Marjan Unger, do cente Amsterdamse Mode Academie Vogue. Acldemie van Beeldende Kunsten Rotterdam en studenten kunstgeschiedenis Eén van de uitgangspunten van de organisatoren van deze tentoonstel ling is dat iedereen zich met kleding bezighoudt. BIJ het samenstellen van de tentoonstelling zou iedere bezoe ker en lezer iets moeten vinden dat hem aanspreekt Het Stedelijk Mu seum, dat naar zijn zeggen up to date moet zijn. was onmiddellijk geïnte resseerd in de actuele aanpak. Samen met Lies be th Crommelin van de afde ling Toegepaste Kunst van het mu seum richtten de drie initiatiefne mers een werkgroep op om deze ten toonstelling voor te bereiden Het was moeilijk een keuze te maken uit de grote hoeveelheid informatie, maar er moest per slot van rekening ook nog een tentoonstelling Ingericht worden en een catalogus gemaakt Een veelbelovend filmisch begin van een tentoonstelling, waarbij de sa menstellers hebben gestreefd het pro ces van ontwerp naar produkt duide lijk te maken door visuele effecten. Achtereenvolgens zijn de zalen ge vuld met visueel „materiaal": een ge tekend verhaal over de verschillende lichaamsvormen, basispatronen op karton en in paskatoen. desslnont- werpen. stalen van gefabriceerde stoffen en een fotoserie van een prdouktieproces in een confectiefa briek In deze zalen, die niet direct actuele informatie bevatten, maar meer een algemeen inzicht willen geven ln het produktieproces. schiet het vertoon de materiaal tekort. Het proces is herkenbaar voor vakmensen, niet voor het zo graag verwachte brede publiek. De verschillende vakgebie den blijven los staan van elkaar. Aan de hand van twee creaties van buiten landse ontwerpers in de volgende zaal had het belang van evenwicht tussen dessin en model heel aan schouwelijk kunnen worden ge maakt. Daar is een schitterende Jurk te zien van Z an dra Rhodes, een En gels ontwerpster vooral bekend om haar dessinontwerpen, die worden vervaardigd in een eigen fabriekje. Heel anders van stijl, maar net zo harmonieus van uitstraling is een tri cot broekpakje van Kenzo Takada. een Japanner die veel succes heeft op de internationale Parijse modebeur zen. Ook hij ontwerpt zelf de dessins voor zijn collectie Ongenoegen De Nederlandse couture-ontwerpers begeleiden hun inzendingen met kor te teksten. Het meest frappeert de inzending van Peter Rozemeyer. Op een kleurenvideo showt hij zijn eigen ontwerpen. Zijn tekst luidt als volgt: kleding ls voor mij een gevoel, omge zet in materiaal en kleur. Mijn ont werpen zijn ontstaan uit een onge noegen met de conformiteit van de mode. Heel informatief is de diaserie over het verschil tussen de haute couture- ontwerper en de confectle-ontwerper Via dubbele projectie wordt bijvoor beeld getoond hoe dezelfde confectie- Jas uitstekend past bij totaal ver schillende typen vrouwen. De dia serie slaat ook in de opzet van de tentoonstelling een brug van haute couture-zaal naar confectie-zaal. Twee ontwerpen van de Neder lander Nico Vertaey. Aan de reacties van het publiek in de confectie-zaal zou de ontwerper/sty list aardig zijn ontwerpen kunnen toetsen. Heel mooi vind lk de kleding van Marianne David, de sieraden van Caroline Broadhead en natuurlijk de schoenen van Jan Jansen, die altijd weer de nieuwe modelijn op een heel eigen manier vertaalt. De laatste zaal is gewijd aan tweede hands kleding en zelfmaakmode. Dat bladen als Knip en Margriet verge vorderd zijn in overdracht van visue le Informatie aan een breed publiek ls goed te zien aan hun prikborden, waarop het proces „mode in de bla den" duidelijk wordt aangetoond. Illustraties Wat betreft de keuze van de fotografi sche en getekende illustraties is op vallend dat een eigen stijl belangrij ker wordt gevonden dan de weergave van de kleding. Op deze tentoonstelling wordt veel gesignaleerd. Af en toe is er een lijn te ontdekken, breekt de visie door. maar dat ook de medewerkers die niet altijd zagen, blijkt zeer sterk uit een inzending van visagist en haar- stylist Dik Peeters: in een glazen kastje staat een hoofd, in het gezicht is een slagroomtaart gedrukt. Is dit zijn manier om te vertellen hoe zin loos het is om een deel te signaleren zonder dit ln verband te brengen met het geheel? In ieder geval is zijn bij drage letterlijk en figuurlijk een visu eel effect. De catalogus gaat dieper in op de achtergrond en beantwoordt vragen, die menig bezoeker zich zal stellen, aldus de samenstellers. Hij is prach tig vorm gegeven, maar ook hier is er weer die strenge scheiding tussen de vakgebieden. Informatief voor men sen uit het vak, maar voor het brede publiek tamelijk pittig. Veel aandacht wordt besteed aan de confectle-ontwerper. vooral aan zijn vaak onderschatte creativiteit. In onze huidige maatschappij onder kent men allang de creativiteit in ieder individu. Is er dan toch een behoefte om zich te onderscheiden en is daarom het museum als plaats bij uitstek gevonden voor de presentatie van de tentoonstelling? Nederland is een handelsland, schrij ven Jos Köhler en Marianne van Do- dewaard van het vakblad Textilia. Het Nederlandse publiek is dan ook gevoelig voor commerciële motleven. Juist een tegemoetkoming aan deze handelsgeest door middel van een kijkje achter de schennen van het produktieproces brengt de herken ning teweeg, die verder gaat dan een dagje winkelen of plaatjes kijken. Pas als het publiek wezenlijk wordt geconfronteerd met het beroep „con fectle-ontwerper" zal hij bij het win kelen kwaliteit misschien herkennen, bewuster kopen en zich dus minder gemanipuleerd voelen. Als een derge lijke tentoonstelling was opgezet in bij voorbeeld een handelscentrum, met wellicht nog iets minder afschuw van sponsoring, waardoor de visuele middelen konden worden uitgebreid, was er een tentoonstelling ontstaan van een kwaliteit waarover iedereen had geroepen: „Die had in het Stede lijk gemoeten!" Tot en met 9 maart, dagelijks van 9.30-17 uur, op zondag vanaf 13 uur. Stan Lutz is decor- en kostuumont werpster. Ze volgde de Academie voor Beeldende Kunsten, afdeling mode, in Rotterdam. Een van de zalen in het Stedelijk Museum is ingericht met buitenlandse ontwerpen „zomer 191 oor h Centraal geplaatst is de jurk van Zandra Rhodes, tweede van rechts het tricot broekpakje van Kei D Takada (zie ook de tekst). aar a et del De Nederlandse bas-bariton Pieter Vis gaat van 24 februari tot 1 maart samen met Simon C. Jansen als bege leider aan de piano een toernee door Vlaanderen maken waarbij zij liede ren op teksten van Guido Gezelle zullen uitvoeren. Dit mede in verband met de herdenking van de 150-ste geboortedag van Gezelle. De concer ten worden gegeven in Brussel. Ant werpen. Brugge en Gent. De liederen zijn gecomponeerd door onder ande ren Flor Peeters, August de Boeck, Jos Reyland, Catherine van Rennes- se, Nancy van der Eist en Hendrik Andriessen. Het is een keus uit liede ren van de ruim 248 componisten (Vlaamse en Nederlandse) die teksten van Gezelle op muziek hebben gezet. Ter gelegenheid van zijn negende lustrum geeft het Collegium Musi- cum Amstelodamense zondagmid dag 10 februari in de Amsterdamse Westerkerk een concert met werken van Sweelinck, Hassler, Brahms en eigentijdse Nederlandse componis ten. waaronder de première van een aan dirigent Kees de Wijs en het koor opgedragen Psalm 117 van Daan Manneke. Het Gewestelijk Orkest voor Zuid- Holland heeft in een brief aan minis ter Gardeniers van CRM ernstige be zwaren geuit tegen de oplossingen die in het orkestenrapport van de Fede ratie van Kunstenaarsverenigingen met betrekking tot dit orkest worden gegeven. De voorgestelde toevoeging van het Gewestelijk Orkest aan het Residentie Orkest zou vooral voor de koorcultuur in Nederland grote geva ren met zich meebrengen. Een lichtvaardig werkstuk, noemt de vereniging Contactorgaan van Ne derlandse Orkesten het orkestenrap port van de Federatie van Toonkun stenaarsverenigingen. Het poogt een nieuwe visie op het orkestenbestel te geven zonder aansluiting te zoeken bij eerder verschenen rapporten en adviezen. Het pleidooi in het rapport voor deeltijdfuncties voor de orkest leden schept volgens het CNO on overkomelijke problemen voor de in terne organisatie van het orkest. De Jan Brandts Buys Stichting zal op 3 februari in de Buitensociëteit te Zutphen een borstbeeld van deze op 12 september 1868 in Zutphen gebo ren componist aanbieden. Brandts Buys heeft vrijwel zijn gehele leven in het buitenland gewoond. Zijn opera Die Schneider von Schonau hee Oostenrijk en Duitsland meer 1000 opvoeringen beleefd met ten als Richard Tauber en Lotte mann. De stichting wil bevord dat het beste deel van Brandts composities ook in Nederland heid krijgt. ik i be r< let kz lijkt n pre •rleg hoo ocedi ling vi ndruk) gelijks et ka erd d ,amer and zc Monumenten van bedrijf en techi in beeld, van C. Genders. Uitg. en Keuning. Baarn. 218 blz- 2 Dit boek kwam tot stand met ni werking van de rijksdienst voo monumentenzorg in Zeist. Politiek vormingswerk en jeuj leid, van D. Boonstra. In de soci£ culturele reeks van uitgeverij son, Alphen a.d. Rijn. 320 blz-/ Op de drempel van de dood, gesc 'p: ven door M. S. Rawlings, cardiol§le.n; Uitg. Helmond. Helmond, blz-/ 24.50. Macht en recht, door mr L. van ningen. Uitg. Vuga, Den Haag. Onf101 titel: oneigenlijk gebruik van CAO. 138 blz-/ 24. i'aarop Van onze kunstredactie DEN HAAQ „Zicht op zeven jaar" is de titel van zowel een tentoonstelling als een boek. Beide laten een reeks foto's zien (op de tentoonstelling 55. in het boek 120) die Pan Sok gemaakt heeft van alle vijf en twintig theaterprodukties, die de toneelgroep De Appel ln de zeven jaar van haar bestaan gespeeld heeft. Zeven jaar bestaat De Appel dus. Zeven „vette jaren", constateerde Rob Scholten, die de tentoonstelling vrijdagmiddag in het Appeltheater (later ln het seizoen zal zij ook in andere schouwburgen te zien zijn» opende Wil dat zeggen, dat er zeven magere Jaren zullen volgen? Een nau welijks nog voorspellende vraag met nog eens een bezuiniging van vier miljard op de overheidsuitgaven in zicht. Erik Vos. artistiek coördinator van De Appel, overhandigde minister Gardeniers van CRM en de Haagse wethouder Van Lier de eerste exem plaren van het fotoboek. HIJ voegde er de afdruk bij van een spreuk, die hij in een Frans Benedictijnerkloos- Speciaal vandaag In de informatieve rubriek Tijdsein van de EO wordt ge sproken met prof. dr Alting von Geusau, hoogleraar in bet inter nationaal recht aan de R.K. Ho geschool te Tilburg over de ach tergronden van de hardere lijn van de buitenlandse politiek van Moskou; voorts een bijdra ge over de tegenstellingen in de R.K. Kerk en de bisschoppen conferentie. Daarover wordt ge sproken met de Tubinger hoog leraar dr Beyrrhaus en de ex- rooms-katholieke d«. G. A. M. Hendriksrn. Tenslotte een inter view met de ex-moslim Patrick Sookdhro. die onder de moslims in Londen werkt, onder de Is lam. Ned. 12*M In de actualiteitenrubriek Brandpunt van de KRO wordt ingegaan op de tekenen van on rust in ons land over de gang van xaken bij de bisschoppensy node in Rome. Voorts wordt ge discussieerd over het instituut voor vrijwillige euthanasie in Friesland door mevrouw Sy- brandy, leidster van het insti tuut. en dr J. Michels. die deel 'heeft uitgemaakt van twee com missies die over euthanasie heb ben gepubliceerd. N'ed.2 21.50 Veraf heet nu dichterbij gaat over het hernieuwde Tropenin stituut in een nieuwe NOS-serie over niet-Europese cultuur. Ned.lt2.15 To catch a thief, een goeie ouwe Hitchcock met in de hoofdrollen Carv Grant als ex- juuelendief. en Grace Kelly. BRT.2 21.15 ter had ontdekt Vrij weergegeven: Iets dat door iedereen voor onmoge lijk gehouden wordt blijft onmoge lijk. totdat er een dwaas komt. die niet weet dat het voor onmogelijk gehouden wordt, en het doet Voor de bewindslieden best een aar dige vingerwijzing voor hun omgang met toneelmakers ais in De Appel bezig zijn. Maar ook een karakteris tiek voor de groep, die zeven jaar geleden begon, zonder ook maar eni ge zekerheid dat de toenmalige mi nister Marga Klompe er subsidie voor zou geven Behalve haar beleidsop vatting. dat „werkelijke vernieuwing alleen uit het toneel zelf voort zou kunnen komen". Erik Vos liet niet na deze uitspraak ten overstaan van de huidige subsi diegevers te onderstrepen: „Daar houden wij ons aan. want wij kunnen ons niet telkens weer aanpassen aan veranderende opvattingen bij elkaar afwisselende bewindslieden." Den Haag dankt aan De Appel twee nieuwe theatertjes: het Appel-theater ln een oude remise van de paarden tram aan de Duinweg, en niet ver daar vandaan het Theater aan de Haven, in een voormalig transforma torhuis aan de Westduinweg, waar nu de Nieuwe Komedie thuis is, eigen voorstellingen speelt en andere groe pen laat spelen „En dat ls een gezel schap. dat Aad Oreidanus (nu zake lijk leider van de Appel) en lk jaren geleden ook eens hebben opgericht." zei Erik Vos ..De Appel daagt zijn toeschouwers uit met een nieuwe kijk op de werke lijkheid; Pan Sok betrapt die nieuwe kijk in zijn foto's; je zou hem de blikopener van De Appel kunnen noemen." zei Rob Scholten. die dra maturg is bij Centrum, maar hier sprak als kenner van het werk van Pan Sok. Als je die foto's op de ten toonstelling. of. rustig thuis, in het boek (formaat 25 bij 30 cm) bekijkt, zie je ook. dat er voortdurend karak teristieke elementen uit een voorstel ling zijn „betrapt". Pan Sok heeft een duidelijke affiniteit met het theater, in het bijzonder met het theater De Appel. En hij weet. uiteraard ook dank zij zijn technische vakbeheer- slng (hij „werkt" al sinds 1967), hoe de ruimtelijke werking van het theater in het zwart-witte vlak beeldend vast te leggen. Het boek bestaat wel voor het groot ste deel. maar niet alleen uit plaatjes De geschiedenis van De Appel staat er kort m beschreven, en er zijn zake lijke gegevens over alle gespeelde produkties ZICHT OP ZEVEN JAAR is door De Appel uitgegeven met medewerking van het Anjerfonds. Duinstraat 6. Den Haag Afgehaald ƒ17.50 Ver zendkosten 2.50. door Riet Diemer HILVERSUM Nu Han Peekei zich in de cabaretpromo heeft gestort waardoor hij de KRO moest verlaten, zal Hal Mourits het KRO-gespreksprogramma voor televisie „Heel mens" leiden. Naar zijn zeggen tijdelijk, want Mourits studiesecretaris bij de KRO. Vanavond is zijn eerste programma te zien. Onderwerp is de soms pijnlij ke confrontatie van ouders met de eigen wegen die hun kinderen gaan. Mevrouw Annie Grotenhuis (55), de burgemeestersvrouw uit Grave, ver woordt dit in de uitzending van van avond tien voor tien op Nederland 2. Zicht op Pan Sok op de produktie „Kafka KK" van De Appel in 1975. „Heel de mens", een gezichtsbepa lend programma van de KRO gaat dan het vijfde seizoen in. Daarvoor Gf*ZOfld hielden Joost Reu ten, Ad Langebent en Han Peekei de interviews. Uit gangspunt bij de komende uitzendin gen is: wat is een herkenbaar pro- bleev voor veel mensen thuis. Zo staan op het programma ouders van een homofiel of lesbisch kind. een echtpaar dat tegen zijn wil kinderloos is. gescheiden ouders en een echtpaar dat vijf en twintig tot dertig jaai getrouwd. „Het gaat niet om het etaleren verdriet, maar hoe je uit je verdi bent gekomen en een eigen weg h kunnen inslaan", zegt Mourits. geen groentje in het vak is omdat tien jaar de radiogesprekken ,J mens als jij" heeft gevoerd. Van onze kunstredactie ROTTERDAM Wederom wordt, voor de negende maal, het jaarlijkse Rotterdamse festival „Film International" gehouden, ditmaal vanaf komende donderdag tot en met 10 februari. Het festival vindt, zoals gebruikelijk, plaats ln Lantaren/Filmhuls/Venster en in het Krlterion-theater. Een groot gedeelte van de films zal ook op de Film International Antwerpen worden vertoond 1979 was een belangrijk produktle- jaar voor de Poolse cinema, daarom wordt er ln Rotterdam veel uit Po len vertoond. Van de grote regisseur Andrzej Wajda „Les Demoiselles de Wllko" en „Zonder Verdoving"; van Krzystof Kieslowski „Amator". van Fllip Bajon „Aria voor een Atleet"; van Feliks F alk „De Kans" en van Kijowski „Kung Fu". Ook Hongarije is goed vertegen woordigd. Miklós Jancso kreeg ln i t JTEMI AT I DUAL rum Fif Tivni RomRnnm Cannes dit jaar een speciale prijs voor zijn gehele oeuvre, waaronder zijn laatste twee „Allegro Barbaro" en „Hongaarse Rhapsodie", welke samen in één programma in Rotter dam zullen worden vertoond. Ver der is er „Het Familienest", waar mee Bela Tarr, een zeer Jonge regis seur. dit jaar in Mannheim de eerste prijs won; „Tien Jaar later" van An dras Lanyi en drie films van Reszo Szöreny „Reflekties", „Vreemde Gezichten" en „Gelukkig Nieuw jaar". Vermoedelijk zullen alle Hon gaarse en Poolse regisseurs in Rot terdam aanwezig zijn. Antonioni Hopelijk geeft ook de Italiaanse ci neast Michelangelo Antonioni acte de presence: aan hem is een retro spectief gewijd, waarin ook films zijn opgenomen die ln ons land nog nooit zijn vertoond Daarmee is natuurlijk de Rotter damse koek niet op: uit welhaast alle landen komen films, te veel om op te noemen. Vaste prik is de Vrije Volk-prijs, die bedoeld is om een film in Nederland te introduceren, bovendien zal er nu ook een prijs worden verleend aan de best bruik bare politieke film van het festival. Wie de gehele festival-periode in Rotterdam wil doorbrengen, kan lo geren in een tweepersoonshut op een van de twee festivalboten, die bij de Maasbruggen liggen. Voor reserveringen, tel. 010-115811. 11 ITEM I AT 1 DIJ AL Van onze radio- en tv-redactie HILVERSUM Een fraai staaltje in hoeverre de TROS er voor de kijkers is wordt op het ogenblik vertoond. Regelmatig is het publiek lekker ge maakt met een serie romantische en realistische liefdesverhalen naar de Decamerone. De eerste aflevering van een reeks van zes zou dezer dagen op het scherm komen. Eindelijk weer eens een dramaproduktie van eigen bodem, onder regie van Jan Keja. waarvan iets te verwachten valt Maar nu de dag van uitzending daar is wordt er met geen woord meer over Lessen in liefde, zoals de Decamero- ne-bewerking gaat heten, gerept. Wanneer de programma's dan wel op het scherm komen is nog niet bekend, maar aangenomen mag nu worden dat dat niet voor dit najaar zal zijn. Tijdgebrek wordt als oorzaak ge noemd. Zelfs de eerste aflevering is nog niet afgemonteerd, om van de overige vijf nog maar niet te spreken. Het gaat om een erg bewerkelijke serie, die op verschillende ver van elkaar verwijderde locaties is ge maakt. zoals het Chinese theater in Brussel, Tunesië waar op het ogen blik kamelenkaravanen voor de serie worden gefilmd en de Heilige Land stichting bij Nijmegen. Bij dit ambitieuze project wil men bij de afwerking zo weinig mogelijk risi co's dragen. Eerst moet de serie hele maal gemonteerd zijn en dan zullen programmalelding en afdeling drama bekijken wanneer er kan worden uit gezonden De keus viel op mevrouw Grotenh omdat ze een gezond en wijs rea rende vrouw is, zoals uit het progn ma blijkt. Ze heeft niet bepaald gezin waar alles van een leien da gaat. Op verjaarsvisites kan ze het hoogste woord voeren over h kinderen die een uitstekende pla in de maatschappij hebben verovi keurig zijn getrouwd, kinderen h ben, een tweede huis en een boot De slogan „Maatschappelijk bewi zijn is het gevolg van een geslaai opvoeding" op het prikbord van i zoon zegt wel iets over haar mam van opvoeden. Als ze maar geluk worden en een goed lid van de sam leving, was het uitgangspunt van J Grotenhuis en haar man, die aan begin van hun huwelijk bewust den liever twaalf kinderen te kriji dan geen een. Acht Het werden er acht. De kinderenb ben voor een deel andere wegen geslagen dan hun ouders hebl voorgehouden en eigenlijk hadi verwacht. Ze zijn niet allemaal trouwd, een aantal woont samen. I zoon, die economie studeert bre zijn studie af om vrachtwagencha feur te worden, een dochter die bisch is. Een modern gezin waar alles mogelijk is. In het mensel gesprek van mevrouw Grotei vertelt ze hoe ze dergelijke dii heeft leren aanvaarden, zodat ze toch redelijk tevreden is. •ha« rv7 elijif I s ADVERTENTIE C0D (veogeh fust cn dyfwm«* I »n uw ofQ^nisatw I Ö^INO

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 4