Mode in Stedelijk Museum mist
aansluiting met grote publiek
rstr*
'Heel de mens'ov
de opvoeding nu
s
I
s
En dan nog
De Appel betrapt in
foto's van Pan Sok
Polen en Hongarije goed in
Rotterdam vertegenwoordigd
I
I
t
Expositie signaleert veel, maar schiet tekort in visie
Nieuwe boeker
Blo
Zeven „Vette jaren" van toneelgroep
Kinderen slaan hun eigen weg in
Antonioni wellicht naar festival
W2É_ri
Decamerone op
de lange baan
IK
y\i
pi
AL
Hl
M!
Bi
lG]
kaart
systemen
02510 25645'!
E»
C
ft
ft
ft
OINSOAG 29 JANUARI 1960
KUNST/RADIO/TELEVISIE
door Stan* Lutz
AMSTERDAM Een straatbeeld op de vloer van stevige
stoepstenen staat ln de hoek een heuse bloemenkraam
levenloze consumenten bekijken de ln de etalages uitgestalde
artikelen bij nader Inzien dragen zj kleding 1980: het
produkt. Het proces kan beginnen. Zo begint de tentoonstel
ling Mode kleding mode ln het Stedelijk Museum te
Amsterdam, nog te zien tot en met 9 maart 1980. Een
veelbelovend filmisch begin.
Het Initiatief voor deze tentoonstel
ling is genomen door drie mensen uit
het modevak: Jan Aarntzen, direc
teur Amsterdamse Mode Akademie
Vogue. Man an Houben, styliste en
ontwerpster, en Marjan Unger, do
cente Amsterdamse Mode Academie
Vogue. Acldemie van Beeldende
Kunsten Rotterdam en studenten
kunstgeschiedenis
Eén van de uitgangspunten van de
organisatoren van deze tentoonstel
ling is dat iedereen zich met kleding
bezighoudt. BIJ het samenstellen van
de tentoonstelling zou iedere bezoe
ker en lezer iets moeten vinden dat
hem aanspreekt Het Stedelijk Mu
seum, dat naar zijn zeggen up to date
moet zijn. was onmiddellijk geïnte
resseerd in de actuele aanpak. Samen
met Lies be th Crommelin van de afde
ling Toegepaste Kunst van het mu
seum richtten de drie initiatiefne
mers een werkgroep op om deze ten
toonstelling voor te bereiden Het
was moeilijk een keuze te maken uit
de grote hoeveelheid informatie,
maar er moest per slot van rekening
ook nog een tentoonstelling Ingericht
worden en een catalogus gemaakt
Een veelbelovend filmisch begin van
een tentoonstelling, waarbij de sa
menstellers hebben gestreefd het pro
ces van ontwerp naar produkt duide
lijk te maken door visuele effecten.
Achtereenvolgens zijn de zalen ge
vuld met visueel „materiaal": een ge
tekend verhaal over de verschillende
lichaamsvormen, basispatronen op
karton en in paskatoen. desslnont-
werpen. stalen van gefabriceerde
stoffen en een fotoserie van een
prdouktieproces in een confectiefa
briek
In deze zalen, die niet direct actuele
informatie bevatten, maar meer een
algemeen inzicht willen geven ln het
produktieproces. schiet het vertoon
de materiaal tekort. Het proces is
herkenbaar voor vakmensen, niet
voor het zo graag verwachte brede
publiek. De verschillende vakgebie
den blijven los staan van elkaar. Aan
de hand van twee creaties van buiten
landse ontwerpers in de volgende
zaal had het belang van evenwicht
tussen dessin en model heel aan
schouwelijk kunnen worden ge
maakt. Daar is een schitterende Jurk
te zien van Z an dra Rhodes, een En
gels ontwerpster vooral bekend om
haar dessinontwerpen, die worden
vervaardigd in een eigen fabriekje.
Heel anders van stijl, maar net zo
harmonieus van uitstraling is een tri
cot broekpakje van Kenzo Takada.
een Japanner die veel succes heeft op
de internationale Parijse modebeur
zen. Ook hij ontwerpt zelf de dessins
voor zijn collectie
Ongenoegen
De Nederlandse couture-ontwerpers
begeleiden hun inzendingen met kor
te teksten. Het meest frappeert de
inzending van Peter Rozemeyer. Op
een kleurenvideo showt hij zijn eigen
ontwerpen. Zijn tekst luidt als volgt:
kleding ls voor mij een gevoel, omge
zet in materiaal en kleur. Mijn ont
werpen zijn ontstaan uit een onge
noegen met de conformiteit van de
mode.
Heel informatief is de diaserie over
het verschil tussen de haute couture-
ontwerper en de confectle-ontwerper
Via dubbele projectie wordt bijvoor
beeld getoond hoe dezelfde confectie-
Jas uitstekend past bij totaal ver
schillende typen vrouwen. De dia
serie slaat ook in de opzet van de
tentoonstelling een brug van haute
couture-zaal naar confectie-zaal.
Twee ontwerpen van de Neder
lander Nico Vertaey.
Aan de reacties van het publiek in de
confectie-zaal zou de ontwerper/sty
list aardig zijn ontwerpen kunnen
toetsen. Heel mooi vind lk de kleding
van Marianne David, de sieraden van
Caroline Broadhead en natuurlijk de
schoenen van Jan Jansen, die altijd
weer de nieuwe modelijn op een heel
eigen manier vertaalt.
De laatste zaal is gewijd aan tweede
hands kleding en zelfmaakmode. Dat
bladen als Knip en Margriet verge
vorderd zijn in overdracht van visue
le Informatie aan een breed publiek ls
goed te zien aan hun prikborden,
waarop het proces „mode in de bla
den" duidelijk wordt aangetoond.
Illustraties
Wat betreft de keuze van de fotografi
sche en getekende illustraties is op
vallend dat een eigen stijl belangrij
ker wordt gevonden dan de weergave
van de kleding.
Op deze tentoonstelling wordt veel
gesignaleerd. Af en toe is er een lijn te
ontdekken, breekt de visie door.
maar dat ook de medewerkers die
niet altijd zagen, blijkt zeer sterk uit
een inzending van visagist en haar-
stylist Dik Peeters: in een glazen
kastje staat een hoofd, in het gezicht
is een slagroomtaart gedrukt. Is dit
zijn manier om te vertellen hoe zin
loos het is om een deel te signaleren
zonder dit ln verband te brengen met
het geheel? In ieder geval is zijn bij
drage letterlijk en figuurlijk een visu
eel effect.
De catalogus gaat dieper in op de
achtergrond en beantwoordt vragen,
die menig bezoeker zich zal stellen,
aldus de samenstellers. Hij is prach
tig vorm gegeven, maar ook hier is er
weer die strenge scheiding tussen de
vakgebieden. Informatief voor men
sen uit het vak, maar voor het brede
publiek tamelijk pittig.
Veel aandacht wordt besteed aan de
confectle-ontwerper. vooral aan zijn
vaak onderschatte creativiteit. In
onze huidige maatschappij onder
kent men allang de creativiteit in
ieder individu. Is er dan toch een
behoefte om zich te onderscheiden en
is daarom het museum als plaats bij
uitstek gevonden voor de presentatie
van de tentoonstelling?
Nederland is een handelsland, schrij
ven Jos Köhler en Marianne van Do-
dewaard van het vakblad Textilia.
Het Nederlandse publiek is dan ook
gevoelig voor commerciële motleven.
Juist een tegemoetkoming aan deze
handelsgeest door middel van een
kijkje achter de schennen van het
produktieproces brengt de herken
ning teweeg, die verder gaat dan een
dagje winkelen of plaatjes kijken.
Pas als het publiek wezenlijk wordt
geconfronteerd met het beroep „con
fectle-ontwerper" zal hij bij het win
kelen kwaliteit misschien herkennen,
bewuster kopen en zich dus minder
gemanipuleerd voelen. Als een derge
lijke tentoonstelling was opgezet in
bij voorbeeld een handelscentrum,
met wellicht nog iets minder afschuw
van sponsoring, waardoor de visuele
middelen konden worden uitgebreid,
was er een tentoonstelling ontstaan
van een kwaliteit waarover iedereen
had geroepen: „Die had in het Stede
lijk gemoeten!"
Tot en met 9 maart, dagelijks van
9.30-17 uur, op zondag vanaf 13 uur.
Stan Lutz is decor- en kostuumont
werpster. Ze volgde de Academie
voor Beeldende Kunsten, afdeling
mode, in Rotterdam.
Een van de zalen in het Stedelijk Museum is ingericht met buitenlandse ontwerpen „zomer 191 oor h
Centraal geplaatst is de jurk van Zandra Rhodes, tweede van rechts het tricot broekpakje van Kei D
Takada (zie ook de tekst).
aar a
et del
De Nederlandse bas-bariton Pieter
Vis gaat van 24 februari tot 1 maart
samen met Simon C. Jansen als bege
leider aan de piano een toernee door
Vlaanderen maken waarbij zij liede
ren op teksten van Guido Gezelle
zullen uitvoeren. Dit mede in verband
met de herdenking van de 150-ste
geboortedag van Gezelle. De concer
ten worden gegeven in Brussel. Ant
werpen. Brugge en Gent. De liederen
zijn gecomponeerd door onder ande
ren Flor Peeters, August de Boeck,
Jos Reyland, Catherine van Rennes-
se, Nancy van der Eist en Hendrik
Andriessen. Het is een keus uit liede
ren van de ruim 248 componisten
(Vlaamse en Nederlandse) die teksten
van Gezelle op muziek hebben gezet.
Ter gelegenheid van zijn negende
lustrum geeft het Collegium Musi-
cum Amstelodamense zondagmid
dag 10 februari in de Amsterdamse
Westerkerk een concert met werken
van Sweelinck, Hassler, Brahms en
eigentijdse Nederlandse componis
ten. waaronder de première van een
aan dirigent Kees de Wijs en het koor
opgedragen Psalm 117 van Daan
Manneke.
Het Gewestelijk Orkest voor Zuid-
Holland heeft in een brief aan minis
ter Gardeniers van CRM ernstige be
zwaren geuit tegen de oplossingen die
in het orkestenrapport van de Fede
ratie van Kunstenaarsverenigingen
met betrekking tot dit orkest worden
gegeven. De voorgestelde toevoeging
van het Gewestelijk Orkest aan het
Residentie Orkest zou vooral voor de
koorcultuur in Nederland grote geva
ren met zich meebrengen.
Een lichtvaardig werkstuk, noemt
de vereniging Contactorgaan van Ne
derlandse Orkesten het orkestenrap
port van de Federatie van Toonkun
stenaarsverenigingen. Het poogt een
nieuwe visie op het orkestenbestel te
geven zonder aansluiting te zoeken
bij eerder verschenen rapporten en
adviezen. Het pleidooi in het rapport
voor deeltijdfuncties voor de orkest
leden schept volgens het CNO on
overkomelijke problemen voor de in
terne organisatie van het orkest.
De Jan Brandts Buys Stichting zal
op 3 februari in de Buitensociëteit te
Zutphen een borstbeeld van deze op
12 september 1868 in Zutphen gebo
ren componist aanbieden. Brandts
Buys heeft vrijwel zijn gehele leven in
het buitenland gewoond. Zijn opera
Die Schneider von Schonau hee
Oostenrijk en Duitsland meer
1000 opvoeringen beleefd met
ten als Richard Tauber en Lotte
mann. De stichting wil bevord
dat het beste deel van Brandts
composities ook in Nederland
heid krijgt.
ik
i be r<
let kz
lijkt n
pre
•rleg
hoo
ocedi
ling vi
ndruk)
gelijks
et ka
erd d
,amer
and zc
Monumenten van bedrijf en techi
in beeld, van C. Genders. Uitg.
en Keuning. Baarn. 218 blz- 2
Dit boek kwam tot stand met ni
werking van de rijksdienst voo
monumentenzorg in Zeist.
Politiek vormingswerk en jeuj
leid, van D. Boonstra. In de soci£
culturele reeks van uitgeverij
son, Alphen a.d. Rijn. 320 blz-/
Op de drempel van de dood, gesc 'p:
ven door M. S. Rawlings, cardiol§le.n;
Uitg. Helmond. Helmond,
blz-/ 24.50.
Macht en recht, door mr L. van
ningen. Uitg. Vuga, Den Haag. Onf101
titel: oneigenlijk gebruik van
CAO. 138 blz-/ 24.
i'aarop
Van onze kunstredactie
DEN HAAQ „Zicht op zeven jaar" is de titel van zowel een
tentoonstelling als een boek. Beide laten een reeks foto's zien
(op de tentoonstelling 55. in het boek 120) die Pan Sok
gemaakt heeft van alle vijf en twintig theaterprodukties, die
de toneelgroep De Appel ln de zeven jaar van haar bestaan
gespeeld heeft.
Zeven jaar bestaat De Appel dus.
Zeven „vette jaren", constateerde
Rob Scholten, die de tentoonstelling
vrijdagmiddag in het Appeltheater
(later ln het seizoen zal zij ook in
andere schouwburgen te zien zijn»
opende Wil dat zeggen, dat er zeven
magere Jaren zullen volgen? Een nau
welijks nog voorspellende vraag met
nog eens een bezuiniging van vier
miljard op de overheidsuitgaven in
zicht.
Erik Vos. artistiek coördinator van
De Appel, overhandigde minister
Gardeniers van CRM en de Haagse
wethouder Van Lier de eerste exem
plaren van het fotoboek. HIJ voegde
er de afdruk bij van een spreuk, die
hij in een Frans Benedictijnerkloos-
Speciaal vandaag
In de informatieve rubriek
Tijdsein van de EO wordt ge
sproken met prof. dr Alting von
Geusau, hoogleraar in bet inter
nationaal recht aan de R.K. Ho
geschool te Tilburg over de ach
tergronden van de hardere lijn
van de buitenlandse politiek
van Moskou; voorts een bijdra
ge over de tegenstellingen in de
R.K. Kerk en de bisschoppen
conferentie. Daarover wordt ge
sproken met de Tubinger hoog
leraar dr Beyrrhaus en de ex-
rooms-katholieke d«. G. A. M.
Hendriksrn. Tenslotte een inter
view met de ex-moslim Patrick
Sookdhro. die onder de moslims
in Londen werkt, onder de Is
lam. Ned. 12*M
In de actualiteitenrubriek
Brandpunt van de KRO wordt
ingegaan op de tekenen van on
rust in ons land over de gang
van xaken bij de bisschoppensy
node in Rome. Voorts wordt ge
discussieerd over het instituut
voor vrijwillige euthanasie in
Friesland door mevrouw Sy-
brandy, leidster van het insti
tuut. en dr J. Michels. die deel
'heeft uitgemaakt van twee com
missies die over euthanasie heb
ben gepubliceerd. N'ed.2 21.50
Veraf heet nu dichterbij gaat
over het hernieuwde Tropenin
stituut in een nieuwe NOS-serie
over niet-Europese cultuur.
Ned.lt2.15
To catch a thief, een goeie
ouwe Hitchcock met in de
hoofdrollen Carv Grant als ex-
juuelendief. en Grace Kelly.
BRT.2 21.15
ter had ontdekt Vrij weergegeven:
Iets dat door iedereen voor onmoge
lijk gehouden wordt blijft onmoge
lijk. totdat er een dwaas komt. die
niet weet dat het voor onmogelijk
gehouden wordt, en het doet
Voor de bewindslieden best een aar
dige vingerwijzing voor hun omgang
met toneelmakers ais in De Appel
bezig zijn. Maar ook een karakteris
tiek voor de groep, die zeven jaar
geleden begon, zonder ook maar eni
ge zekerheid dat de toenmalige mi
nister Marga Klompe er subsidie voor
zou geven Behalve haar beleidsop
vatting. dat „werkelijke vernieuwing
alleen uit het toneel zelf voort zou
kunnen komen".
Erik Vos liet niet na deze uitspraak
ten overstaan van de huidige subsi
diegevers te onderstrepen: „Daar
houden wij ons aan. want wij kunnen
ons niet telkens weer aanpassen aan
veranderende opvattingen bij elkaar
afwisselende bewindslieden."
Den Haag dankt aan De Appel twee
nieuwe theatertjes: het Appel-theater
ln een oude remise van de paarden
tram aan de Duinweg, en niet ver
daar vandaan het Theater aan de
Haven, in een voormalig transforma
torhuis aan de Westduinweg, waar nu
de Nieuwe Komedie thuis is, eigen
voorstellingen speelt en andere groe
pen laat spelen „En dat ls een gezel
schap. dat Aad Oreidanus (nu zake
lijk leider van de Appel) en lk jaren
geleden ook eens hebben opgericht."
zei Erik Vos
..De Appel daagt zijn toeschouwers
uit met een nieuwe kijk op de werke
lijkheid; Pan Sok betrapt die nieuwe
kijk in zijn foto's; je zou hem de
blikopener van De Appel kunnen
noemen." zei Rob Scholten. die dra
maturg is bij Centrum, maar hier
sprak als kenner van het werk van
Pan Sok. Als je die foto's op de ten
toonstelling. of. rustig thuis, in het
boek (formaat 25 bij 30 cm) bekijkt,
zie je ook. dat er voortdurend karak
teristieke elementen uit een voorstel
ling zijn „betrapt". Pan Sok heeft een
duidelijke affiniteit met het theater,
in het bijzonder met het theater De
Appel. En hij weet. uiteraard ook
dank zij zijn technische vakbeheer-
slng (hij „werkt" al sinds 1967), hoe de
ruimtelijke werking van het theater
in het zwart-witte vlak beeldend vast
te leggen.
Het boek bestaat wel voor het groot
ste deel. maar niet alleen uit plaatjes
De geschiedenis van De Appel staat
er kort m beschreven, en er zijn zake
lijke gegevens over alle gespeelde
produkties
ZICHT OP ZEVEN JAAR is door De
Appel uitgegeven met medewerking
van het Anjerfonds. Duinstraat 6.
Den Haag Afgehaald ƒ17.50 Ver
zendkosten 2.50.
door Riet Diemer
HILVERSUM Nu Han Peekei zich in de cabaretpromo
heeft gestort waardoor hij de KRO moest verlaten, zal Hal
Mourits het KRO-gespreksprogramma voor televisie „Heel
mens" leiden. Naar zijn zeggen tijdelijk, want Mourits
studiesecretaris bij de KRO.
Vanavond is zijn eerste programma
te zien. Onderwerp is de soms pijnlij
ke confrontatie van ouders met de
eigen wegen die hun kinderen gaan.
Mevrouw Annie Grotenhuis (55), de
burgemeestersvrouw uit Grave, ver
woordt dit in de uitzending van van
avond tien voor tien op Nederland 2.
Zicht op Pan Sok op de produktie „Kafka KK" van De Appel in 1975.
„Heel de mens", een gezichtsbepa
lend programma van de KRO gaat
dan het vijfde seizoen in. Daarvoor Gf*ZOfld
hielden Joost Reu ten, Ad Langebent
en Han Peekei de interviews. Uit
gangspunt bij de komende uitzendin
gen is: wat is een herkenbaar pro-
bleev voor veel mensen thuis. Zo
staan op het programma ouders van
een homofiel of lesbisch kind. een
echtpaar dat tegen zijn wil kinderloos
is. gescheiden ouders en een echtpaar
dat vijf en twintig tot dertig jaai
getrouwd.
„Het gaat niet om het etaleren
verdriet, maar hoe je uit je verdi
bent gekomen en een eigen weg h
kunnen inslaan", zegt Mourits.
geen groentje in het vak is omdat
tien jaar de radiogesprekken ,J
mens als jij" heeft gevoerd.
Van onze kunstredactie
ROTTERDAM Wederom wordt, voor de negende maal, het jaarlijkse Rotterdamse
festival „Film International" gehouden, ditmaal vanaf komende donderdag tot en met 10
februari. Het festival vindt, zoals gebruikelijk, plaats ln Lantaren/Filmhuls/Venster en in
het Krlterion-theater. Een groot gedeelte van de films zal ook op de Film International
Antwerpen worden vertoond
1979 was een belangrijk produktle-
jaar voor de Poolse cinema, daarom
wordt er ln Rotterdam veel uit Po
len vertoond. Van de grote regisseur
Andrzej Wajda „Les Demoiselles de
Wllko" en „Zonder Verdoving"; van
Krzystof Kieslowski „Amator". van
Fllip Bajon „Aria voor een Atleet";
van Feliks F alk „De Kans" en van
Kijowski „Kung Fu".
Ook Hongarije is goed vertegen
woordigd. Miklós Jancso kreeg ln
i t JTEMI AT I DUAL
rum Fif Tivni RomRnnm
Cannes dit jaar een speciale prijs
voor zijn gehele oeuvre, waaronder
zijn laatste twee „Allegro Barbaro"
en „Hongaarse Rhapsodie", welke
samen in één programma in Rotter
dam zullen worden vertoond. Ver
der is er „Het Familienest", waar
mee Bela Tarr, een zeer Jonge regis
seur. dit jaar in Mannheim de eerste
prijs won; „Tien Jaar later" van An
dras Lanyi en drie films van Reszo
Szöreny „Reflekties", „Vreemde
Gezichten" en „Gelukkig Nieuw
jaar". Vermoedelijk zullen alle Hon
gaarse en Poolse regisseurs in Rot
terdam aanwezig zijn.
Antonioni
Hopelijk geeft ook de Italiaanse ci
neast Michelangelo Antonioni acte
de presence: aan hem is een retro
spectief gewijd, waarin ook films
zijn opgenomen die ln ons land nog
nooit zijn vertoond
Daarmee is natuurlijk de Rotter
damse koek niet op: uit welhaast
alle landen komen films, te veel om
op te noemen. Vaste prik is de Vrije
Volk-prijs, die bedoeld is om een
film in Nederland te introduceren,
bovendien zal er nu ook een prijs
worden verleend aan de best bruik
bare politieke film van het festival.
Wie de gehele festival-periode in
Rotterdam wil doorbrengen, kan lo
geren in een tweepersoonshut op
een van de twee festivalboten, die
bij de Maasbruggen liggen. Voor
reserveringen, tel. 010-115811.
11 ITEM I AT 1 DIJ AL
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM Een fraai staaltje in
hoeverre de TROS er voor de kijkers
is wordt op het ogenblik vertoond.
Regelmatig is het publiek lekker ge
maakt met een serie romantische en
realistische liefdesverhalen naar de
Decamerone. De eerste aflevering
van een reeks van zes zou dezer dagen
op het scherm komen. Eindelijk weer
eens een dramaproduktie van eigen
bodem, onder regie van Jan Keja.
waarvan iets te verwachten valt
Maar nu de dag van uitzending daar
is wordt er met geen woord meer over
Lessen in liefde, zoals de Decamero-
ne-bewerking gaat heten, gerept.
Wanneer de programma's dan wel op
het scherm komen is nog niet bekend,
maar aangenomen mag nu worden
dat dat niet voor dit najaar zal zijn.
Tijdgebrek wordt als oorzaak ge
noemd. Zelfs de eerste aflevering is
nog niet afgemonteerd, om van de
overige vijf nog maar niet te spreken.
Het gaat om een erg bewerkelijke
serie, die op verschillende ver van
elkaar verwijderde locaties is ge
maakt. zoals het Chinese theater in
Brussel, Tunesië waar op het ogen
blik kamelenkaravanen voor de serie
worden gefilmd en de Heilige Land
stichting bij Nijmegen.
Bij dit ambitieuze project wil men bij
de afwerking zo weinig mogelijk risi
co's dragen. Eerst moet de serie hele
maal gemonteerd zijn en dan zullen
programmalelding en afdeling drama
bekijken wanneer er kan worden uit
gezonden
De keus viel op mevrouw Grotenh
omdat ze een gezond en wijs rea
rende vrouw is, zoals uit het progn
ma blijkt. Ze heeft niet bepaald
gezin waar alles van een leien da
gaat. Op verjaarsvisites kan ze
het hoogste woord voeren over h
kinderen die een uitstekende pla
in de maatschappij hebben verovi
keurig zijn getrouwd, kinderen h
ben, een tweede huis en een boot
De slogan „Maatschappelijk bewi
zijn is het gevolg van een geslaai
opvoeding" op het prikbord van i
zoon zegt wel iets over haar mam
van opvoeden. Als ze maar geluk
worden en een goed lid van de sam
leving, was het uitgangspunt van J
Grotenhuis en haar man, die aan
begin van hun huwelijk bewust
den liever twaalf kinderen te kriji
dan geen een.
Acht
Het werden er acht. De kinderenb
ben voor een deel andere wegen
geslagen dan hun ouders hebl
voorgehouden en eigenlijk hadi
verwacht. Ze zijn niet allemaal
trouwd, een aantal woont samen. I
zoon, die economie studeert bre
zijn studie af om vrachtwagencha
feur te worden, een dochter die
bisch is. Een modern gezin waar
alles mogelijk is. In het mensel
gesprek van mevrouw Grotei
vertelt ze hoe ze dergelijke dii
heeft leren aanvaarden, zodat ze
toch redelijk tevreden is.
•ha«
rv7
elijif I
s
ADVERTENTIE
C0D
(veogeh fust cn dyfwm«* I
»n uw ofQ^nisatw I
Ö^INO