tekening van een lezer
commentaa
i\
een late friese koppermaandag
lycot (1)
ycot (2)
Wonder (Ij
Wonder (2)
Aftreden of
afgaan?
Dringen
Agenda
verjaardag
'n spelletje op schiphol
toch gevonden
DAG 22 JANUARI 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENT
Redactie: Hans Goslinga, bijdragen: Theo Koelé en Jan Bezemer
dent Carter van de Verenigde Staten komt in elk
I de eer toe een duidelijke opvatting te hebben
Ide aloude strijdvraag of sport en politiek iets met
Tar te maken hebben. Hij heeft een direct verband
fed tussen deelneming van Amerikaanse atleten
Ide Olympische Zomerspelen in Moskou en de
Vezigheid van Sowjet-troepen in Afghanistan,
door is van nu af aan de beslissing over die
rikaanse deelneming een politieke beslissing. En
de Amerikaanse bondgenoten kunnen er nu niet
Ier om heen dat alles wat zij nu over de Spelen
]en een politieke kant heeft.
:rs eigen ondubbelzinnige formulering wekt de
ik dat de Amerikaanse president echt meent, met
Ireigement de Olympische Spelen te laten misluk-
de Russen Afghanistan uit te kunnen krijgen,
voor de hand liggende conclusie is dan dat de
ident een weinig doelmatig middel heeft gekozen.
:rs, de vraag of de Sowjet-leiders hun troepen uit
lanistan zullen terug trekken hangt niet af van
broe er met de Olympische Spelen gaat gebeuren.
de Sowjet-Unie zal de eenheden van het Rode
er alleen naar huis halen als zij meent dat haar
gheidsbelangen zich daar niet tegen verzetten. Of
dzi f
nkel
"naakp1
groot
wil
nd i
linge
de
er id|
bijkomstigheid voor de Amerikaanse president is
er dat zijn daden op het terrein van de buiten-
se politiek niet alleen een effect hebben op het
'n, binnenlandse stemvolk, maar ook doorwerken
e internationale politiek. Hoe graag hij de Russen
de les zo willen lezen, hij zal er rekening mee
[en houden dat zijn daden op één of andere
ier moeten passen in het machtsspel van de grote
ndheden, dat veel moeilijker is te beheersen dan
linnenlandse kiezersmarkt en waar juist het effect
e lange termijn zo zwaar weegt. Vanuit die optiek
:t dreigement met een boycot helemaal zo gek nog
Naar zijn achterban toe zal Carter nu kunnen
»uden dat hij wel degelijk iets durft te onderne-
tegen het Kremlin.
buitenlands effect is niet helemaal te voorspellen,
de conclusie dat Carters opzet is mislukt als de
sen eind volgende maand nog in Kaboel staan is
1 te voorbarig. Er is voorlopig een heel grote kans
de Verenigde Staten inderdaad niet aanwezig
n zijn bij opening van de sportmanifestatie in juli
it^oskou. Zodra vaststaat dat de Amerikanen niet
zullen al hun bondgenoten zich moeten herbe
en op deelneming. Met name landen als Engeland
zij, zoals Carter wil, al binnen een maand tot zo'n
oordeel kan komen is zeer twijfelachtig. Met de inval
in Afghanistan heeft Moskou waarschijnlijk toch een
doel op wat langere termijn op het oog gehad.
Zo bezien lijkt Carters dreigement tegenover de
Russen inderdaad niet meer dan een slag in de lucht.
Maar de president heeft waarschijnlijk toch wat
andere effecten beoogd die wat realistischer zijn en
die een boycot wel degelijk tot een politieke daad van
betekenis maken.
Daar is allereerst het binnenlandse effect. Alles wat
de president op dit moment doet, moet worden gezien
als onderdeel van zijn campagne tot herverkiezing.
Uit de signalen die hij en zijn staf hebben opgepikt,
moeten ze de conclusie hebben getrokken dat er
stemmen zijn te verdienen met een harde houding
tegenover het Kremlin. „Hij is te lief voor de
communisten," is altijd al één van de ernstigste
verwijten die een Amerikaans politicus kan treffen.
Na de gebeurtenissen in Iran en Afghanistan moet er
onder het Amerikaanse volk helemaal de stemming
heersen dat het nu toch echt afgelopen moet zijn. De
Amerikaanse regering moet nu maar eens een daad
stellen, zowel tegen Teheran als tegen Moskou.
en West-Duitsland zullen Carters stap niet zonder
meer kunnen negeren. Bij de consultaties over de
stappen tegen Moskou zijn deze beide landen ook-
nadrukkelijk betrokken geweest.
Het is daarom bepaald niet uitgesloten dat deze twee
bondgenoten, en in hun kielzog nog enkele kleinere,
het Amerikaanse voorbeeld zullen volgen en Moskou
in juli links zullen laten liggen. Het netto-resultaat is
dan dat de Olympische Spelen, waar de Russen nogal
wat prestige in hebben gestoken, voor een goed deel
mislukken.
Zelfs al zouden de Amerikanen uiteindelijk alleen
staan met hun boycot, dan zullen de Spelen van
Moskou de geschiedenis ingaan als de spelen waar iets
mee was. Dat betekent voor de Sowjet-leiders hoe
dan ook gezichtsverlies, zowel naar binnen als naar
buiten toe. En gezichtsverlies telt zwaar in de politiek.
Carters boycot is dus geenszins een slag in de lucht,
als hij zijn nu geuit dreigement maar gestand doet.
En of hij dat kan hangt mede af van de reacties van de
bondgenoten, waartoe ook Nederland behoort.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859. 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
PHILIPS
■BESTEK 19ÖO-
(made in tainvn)
LEPELTE HANTEREN
IN ONTWIKKELINGS
LANDEN, WAAR GOED
KOPE ARBEIDSKRACHTEN
VOOR HET OPSCHEPPEN
LIGGEN.
DESSERT LEPEL. TEN
BEHOEVE VAN AAN
DEELHOUDERS VOOR
HET WINST-TOETJE
Slechts een wonder zou CDA-ideo-
loog professor Goudzwaard ervan
weerhouden van het CDA af te
haken. Nadat hij dit gezegd had.
vertrok hij voor een maandje naar
Canada. Waarschijnlijk in de hoop
dat het wonder zich buiten zijn
aanwezigheid zou voltrekken.
Tot welke conclusie zal hij komen
wanneer hij deze week terugkeert
in ons land? Dat het wonder is
geschied? Sinds zijn vertrek is er
wel het een en ander gebeurd,
maar dat was allemaal vrij voor
spelbaar.
Het was in elk geval geen wonder,
dat CDA-rechtervleugelman Van
Leijenhorst schreef: „De handel
wijze van Goudzwaard is langza
merhand zo vervelend aan het
worden, dat we best eens op zijn
staart willen gaan staan."
Het was geen wonder, dat CDA-
vooreitter professor Steenkamp
sprak: „Het stormt in de wereld,
het stormt ook rondom ons en bij
ons. Juist nu moet niemand weg
gaan."
Het was geen wonder, dat de he
ren Feddema en Herstel, zowel lid
van de ARP als van de Evange
lisch Progressieve Volkspartij, de
anti-revolutionairen opriepen
„zich met kracht te werpen op het
stellen van een evangelisch poli
tiek alternatief voor het CDA".
Het was geen wonder, dat de con
servatieve anti-revolutionair, het
CDA-Kamerlid Gerrit van Dam.
schreef: „Goudzwaards reactie
veroordeelt eigenlijk zichzelf."
Het was geen wonder, dat CDA-
fractievoorzitter Lubbers schreef:
„Goudzwaard verlaat zijn eigen
program. Als je gaandeweg een
element uit een partijprogramma
(het Navo-lidmaatschap) minder
accent gaat geven, moet je je
steeds afvragen of je eigenlijk niet
eerst via de kiezers je program
moet veranderen."
Het was geen wonder, dat ARP-
voorzltter Hans de Boer het met
deze visie niet eens was en schreef:
„Het CDA-programma is op een
kernpunt (terugdringen rol kern
wapens) zwaar op de proef ge
steld."
Het was geen wonder, dat de werk
groep „Niet bij brood alleen" van
verontruste CDA'ers in een brief
vol kritiek op het Drontense CDA-
congres en premier Van Agt
schreef: „Als het voornaamste
doel van het CDA zou zijn onze
man op de hoogste bestuurspost
te handhaven, als het gehele be
leid erop gericht zou zijn de .trek'
naar macht te bevredigen, dan
zijn wij op de verkeerde weg."
Het was geen wonder, dat de -
ARP'er, het CDA-Kamerlid Anton
Veerman, schreef: „Het pad van
de politicus is er niet een van
bloemetjes plukken in de schone
natuur, maar van doorzwoegen,
ook al is de weg bezaaid met te
leurstelling en tegenslag."
En toen gebeurde er iets waarvan
sommigen beweerden: ziehier, een
wonder. CDA-voorzitter Steen
kamp en de voorzitters van KVP,
ARP en CHU gaven een verkla
ring uit waarin kritiek werd gele
verd op het optreden van het kabi-
netrVan Agt in het kernwapende
bat van 19 december.
Het waren met name buitenstaan
ders die van een wonder spraken.
Want, zeiden zij, zo'n wonderlijke
verklaring hadden zij nog nooit
gelezen. Zo werd in een en dezelf
de alinea de mist gehekeld over al
dan niet mede-verantwoordelijk
heid van ons land voor de kernwa
penmodernisering en vastgesteld
dat de CD A-fractie voor die mo
dernisering geen mede-verant
woordelijkheid heeft aanvaard.
Ze vonden dat er nog meer won
derlijk was aan de verklaring. Bij
voorbeeld dat daar de handteke
ning onder stond van iemand die
een maand geleden de premier
nog had geprezen als „de vliegen
de Hollander voor vrede en veilig
heid". En ook, dat de voorzitters
er pas zo laat van getuigden onte
vreden te zijn over de gang van
zaken.
Achter de schermen hoorde je, dat
de verklaring bedoeld was om het
verontruste deel van het CDA
weer op zijn gemak te stellen en
Goudzwaard, Aantjes en Froukje
Laning terug te trekken in de pro
gramcommissie.
De verontrusten werd beloofd dat
de discussie over het kernwapen-
vraagstuk in het CDA zou worden
voortgezet, het dolerend drietal
werd dringend verzocht zijn werk
zaamheden in de commissie te
hervatten „en met ons in de voor
ste linies zich te willen blijven
inzetten voor een zo herkenbaar
mogelijk CDA".
In elk geval was het weer geen
wonder, dat premier Van Agt boos
was over de verklaring en dat Aan
tjes zich afvroeg; „De voorste li
nies. is dat waar de beslissende
slagen vallen, of juist waar de
eerste slachtoffers vallen?"
Pas echt een wonder zou het zijn
als Goudzwaard na terugkomst
zou verklaren: Het wonder Is ge
schied.
Kamerleden die met hun porte
feuille rammelen is dat iets
nieuws? Tot voor kort leek het
dreigement „ik stap op als
voorbehouden aan ministers en
staatssecretarissen, maar de afge
lopen maanden heeft tot driemaal
toe een Kamerlid die woorden in
de mond genomen. Wellicht ten
overvloede: het gaat niet om Ka
merleden die elders (bedrijfsleven,
wetenschap, ambtenarij) een baan
op het oog hebben, maar om hen,
die uit onvrede met het doen en
laten van partijgenoten in of bui
ten de regering het Binnenhof wil
len verlaten.
Het zijn, in alfabetische volgorde,
de Kamerleden Keja (WD), Moor
(PvdA) en Van de Ven (WD). Keja
brieste eind vorig jaar dat hij zou
opstappen als er gesleuteld zou
worden aan de fiscale aftrekbaar
heid van de hypotheekrente. Een
kabinet met de WD kan en mag
dat de huizenbezitters niet aan
doen, zei Keja. Door toedoen van
regeringspartner CDA bleef de ge
vreesde ingreep „boven de markt
hangen", maar Keja haalde toch
opgelucht adem.
Nog vers in het geheugen ligt de
mededeling van de socialist Moor,
dat hij het Kamerlidmaatschap
zou opgeven. Hij liet z'n fractie en
menig journalist weten dat hij
niet langer politiek kon bedrijven,
uit boosheid over de gang van
zaken binnen „zijn" partijgewest,
Rotterdam. Maar wat bleek: de
bekritiseerden bleken het verras
send eens te zijn met hun criticus.
Bovendien werd Moor een onder
zoek, onder leiding van een lande
lijk partijbestuurder, in het voor
uitzicht gesteld. Moor blijft. Maar
misschien noopt de uitslag van
het onderzoek hem weer tot uit
spraken als „er komt gewoon een
moment dat je zulke besluiten
(opstappen -red.) moet nemen en
„hier houdt het voor mij op."
Het derde Kamerlid in dit kader is
de liberaal Van de Ven, die de hete
adem van de vaderlandse automo
bilisten in de nek voelt. Van de
Ven dreigde eind vorig jaar te ver
trekken, als er een nieuwe lasten
verzwaring zou komen in de vorm
van milieuheffingen. Was hij, Van
de Ven, geen lid van de partij, die
het vorige kabinet 'autootje-pes
ten' had verweten? Precies! Maai
partijgenoot Ginjaar, minister
van volksgezondheid en milieuhy
giëne, heeft dit in petto, een uit
vloeisel van de wet geluidhinder
Mocht Van de Ven dit vergeten
zijn: gisteren nog klaagde de Ne
derlandse autowereld per adver
tentie steen en been over de mi
lieuheffingen van dit kabinet.
Wat is de moraal van dit verhaal?
Dit: zeggen „ik stap op" is niet erg
moeilijk, écht opstappen is pas
een stap. Die heeft geen der heren
nog gezet.
Vijf, eigenlijk zes sprekers stuur
de PvdA deze week de arena ln,
om bij de behandeling van de be
groting verkeer en waterstaat mi
nister Tuijnman en staatssecreta
ris Smit-Kroes duidelijk te maken
hoe de socialisten over hun beleid
denken. PvdA-Kamerlid Rienks
rekent zich niet tot de woordvoer
ders bij de begroting, omdat zijn
onderwerp, het opheffen van het
Rijkswegenfonds, als apart agen
dapunt staat vermeld. Het Rijks
wegenfonds heeft alles met de be
groting te maken, maar formeel
heeft Rienks gelijk.
Vijf sprekers dus. maar dat is nog
niet weinig. Het gedrang om het
spreekgestoelte van PvdA-zijde is
niet nieuw, maar zal deze week wel
een record bereiken. Zoveel waren
het nog nooit. De andere fracties
doen het met twee of drie sprekers
af. De woordvoerders dragen een
keur van argumenten aan. waar
om zo'n groot aantal sprekers no
dig is. Verkeer en waterstaat is een
veel omvattend terrein met sterk
uiteenlopende onderwerpen en de
PvdA zou niet graag graantjes in
het debat laten liggen. Castricum:
„Vorig Jaar deden we het met drie
woordvoerders en ons gevoel was
toen, dat er toch veel niet aan bod
is gekomen. Als Je als partij zegt,
dat je Je sterk maakt voor zwakke
ren, ook in het verkeer, zal dat
toch moeten blijken. Daarom
voert De Hamer speciaal het
woord over langzaam verkeer."
Van Thljn voert hetzelfde argu
ment aan. maar dan over het on
derwerp energie waarover Zijlstra,
nog maar net Kamerlid, spreekt
Van Thijn: „Het gaat om de in
houd van de zaak en niet wie het
uitspreekt."
Aan de rechterzijde van de Kamer
wordt de handelwijze van de
PvdA met enig leedvermaak be
zien. Een CDA-Kamerlid: „Het
gaat mij natuurlijk niet aan. maar
ik denk dat ze het weer niet eens
zijn geworden. Met de verkiezin
gen in zicht wil iedere fractielid
weer eens aan de bak komen."
De PvdA-woordvoerders ontken
nen dat deze argumentatie een rol
heeft gespeeld. Duidelijk wordt
echter wel, dat de fractie poogt
iedere lid op zijn tijd aan het
woord te laten komen ln de Ka
mer. Men noemt dat de 'lijn' van
de fractie en verwijst nog eens
naar de grootte van de ploeg. 53
man
Kamervoorzitter Dolman heeft
geen bezwaar tegen deze aanpak.
„Als men zich maar aan de tijd
houdt en die wordt ln dit geval per
fractie bepaald." Als fractielid
denkt Dolman er echter anders
over: „Ik vind het niet verstandig,
dat ieder lid van de fractie zo
nodig drie k vier keer per jaar aan
het woord wil komen Je kunt je
afvragen of dat wel zo doelmatig
is."
De Tweede Kamer wijdt deze
week een debat aan de loonpauze
Vanmiddag zou worden beslist
over het tijdstip (vandaag of mor
gen). Verder komt aan de orde de
begroting van minister Tuijnman
van verkeer en waterstaat En als
er tijd voor is ook nog de begro
ting van minister Andrlessen van
financiën.
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENT
Het gebeurt wel vaker dat iets in
Friesland meer tijd kost dan el
ders in het land. Koppermaan
dag bij voorbeeld: in de meeste
streken is die dag op de oorspron
kelijke datum gevierd (de eerste
maandag na Driekoningen. 6 ja
nuari). maar in Friesland was het
gisteren pas zo ver. ..Door allerlei
oorzaken" vond de als drukkers-
feest vertaalde Koppermaandag
voor de Friese drukkerswereld
gisteren pas plaats, in Heeren
veen Volgend jaar hopen de Frie
zen op tijd te zijn.
In veel landstreken is de traditie
van Koppermaandag in ere her
steld. al zijn er nogal wat ver
schillen met het feest in de mid
deleeuwen. In die tijd waren het
niet alleen de patroons en gezel
len uit de drukkerswereld, die de
dag luidruchtig feestvierend
doorbrachten. In Amsterdam
hielden ook de leprozen dan een
bedel- en drinkdag. in Antwerpen
werd Hansje Knap erbij gehaald,
in Limburg en Gelderland het
katknuppelen en ganstrekken en
in Vlaanderen gingen ommegan
gen aan het feest vooraf.
Er zijn tal van verklaringen voor
de naam Koppermaandag. Het
woord kopperen/copperen is aan
geduid als 'drinken, smullen, pret
maken" en als 'koppen zetten'
(door heelmeesters), het vastzet
ten van het hoofd voor het ader
laten van koortsige patiënten. In
een boerenklucht uit 1612 valt af
te leiden dat je het op Kopperda-
gen niet gauw te bont kan ma
ken: je kunt dan eens een ander
meisje vragen, met een zotskap
lopen en allerlei onzin uitkramen.
Weer later is Koppermaandag
omschreven als een vruchtbaar-
heidsfeest, een feest van de jeugd
en van een nieuw begin in het
nieuwe jaar.
Het bekendst is Koppermaandag
echter toch als de dag waarop
zetters en drukkers vrij kregen
om pot te verteren. Voor die gele
genheid werd een speciale Kop-
perprent vervaardigd, een eigen
werkstuk (en dan zo mooi moge
lijk), dat aan vrienden en beken
den als een soort nieuwjaars
kaart werd toegezonden. De ge
zellen kregen een Kopperfooi en
de Kopperdis werd opgevrolijkt
door een Kopperdicht
De boekdrukkers en letterzetters
waren in de vorige eeuw de laat-
sten die het feest nog in stand
hielden. Pas na de Tweede We
reldoorlog heeft vooral prof dr H.
J Prakke uit Norg het houden
van Koppermaandag ln de druk
kerswereld weer aangemoedigd.
En met succes, want op de maan
dag na Driekoningen vierde een
groot deel van de drukkerswereld
feest. Het lijkt er alleen op dat
het nu niet meer zozeer voor de
gezellen bestemd is, veel meer
voor de werkgevers, de drukkers.
De voorzitter van de Drentse
drukkers bij voorbeeld had in
zijn Kopperrede weinig goede
woorden over voor het grafisch
personeel dat met z'n eisen een
soort 'poker" speelt: 'halen water
te halen valt'.
Het is toch nog een luidruchtig
feest gebleven, met drinken en
smullen. Kopperprenten worden
ook weer gemaakt (denk aan de
talrijke kalenders), maar lepro
zen zijn niet gesignaleerd op de
dag, die door de Duitsers als
Blauer Montag, door de Engelsen
Lost Monday en door de Vlamin
gen Verloren Maandag wordt
aangeduid.
De Russische dissident Anatoly
Sjtsjaranski heeft zijn 32ste ver
jaardag in een gevangenis in de
Sowjet-Unie gevierd, waar hij in
1978 voor dertien jaar heenge-
stuurd is. Zijn vrouw Awital die
Vlugger dan menigeen ver
wachtte zijn de aangekondigde
speelautomaten op Schiphol ge
arriveerd. Dit weekeinde al kon
den ze voor het eerst bespeeld
worden door op hun vliegtuig
wachtende passagiers die op
deze manier de tijd wensen te
doden. De spellen staan, voorlo
pig op proef, in een ruimte in de
buurt van de belastingvrije win
kels opgesteld, en als ze passa
giers, exploitant en Schiphol zelf
bevallen mogen ze ook na deze
zomer blijven. Of het er in dat
geval nog meer worden, staat te
bezien; Schiphol heeft bij voor
baat gezegd er zeker geen com
plete speel- en gokhal van te
willen maken, zoals op sommige
andere grote luchthavens wel
gebeurd is.
in Israël woont, heeft op Anato-
ly's verjaardag, zondag, op een
plein in Jeruzalem de kaarsjes op
een verjaardagstaart aangesto
ken Ze was vergezeld van een
aantal ook uit de Sowjet-Unie
afkomstige landgenoten en al
gauw voegden zich honderden
voorbijgangers bij hen. zodat de
simpele verjaardagsviering uit
liep op een algemene demonstra
tie voor de vrijlating van Sjtsja
ranski. De familie van de gevan-
.gene heeft laten weten dat Ana
toly erg hard wordt aangepakt en
dat zijn gezondheid er op achter
uit gaat. Zijn vrouw is bang dat
de Olympische Spelen ln Moskou
de zaak van haar man geen goed
zullen doen. Tot nog toe hebben
verscheidene Westerse naties het
'Kremlin om de vrijlating van
Sjtsjaranski gevraagd en om toe
stemming hem naar Israël te la
ten emigreren Maar. zegt Awital.
na de Spelen hebben de Sowjet-
autoriteiten argumenten in han
den om niet meer op zulke ver
zoeken in te gaan. Ze zullen dan
kunnen zeggen dat de hele we
reld naar Moskou is gekomen en
dat iedereen het dus blijkbaar
met hun beleid eens is.
Bijna had een misverstand de
dood van de zestienjarige Zuid-
afrikaanse jongen James Britton
uit Johannesburg veroorzaakt,
maar gelukkig is alles nog op zijn
pootjes terecht gekomen De Jon
gen ligt in een ziekenhuis voor
een beenmergtransplantatie
Daar is een donor bij nodig en de
enige die de artsen geschikt vin
den. Is James' oudere broer Ant
hony. Maar Anthony deed tot no
vember vorig jaar dienst bij de
troepen ln Rhodesiê en sindsdien
had hij zijn familie niet meer
geschreven Zijn ouders hadden
via-vla gehoord dat hij naar Ne
derland gegaan zou zijn. en de
den met de hulp van het Rode
Kruis en de Zuidafrikaanse rege
ring nasporingen naar hun zoon.
maar dat gezoek leverde niets op
Bijna hadden ze de hoop al opge
geven. toen er een paar dagen
geleden een telefoontje kwam
Anthony lag ook ln een zieken
huis in Johannesburg, niet eens
zo ver van zijn broer vandaan Hij
had na zijn diensttijd een baan
gevonden bij een bewakingsfir
ma in de stad en was na een
vechtpartij met dieven in het zie
kenhuis beland Zijn werkgever
had ln de krant voor de speurac
tie gelezen en de familie inge
licht Antohny. die al aardig op
knapt van zijn verwondingen,
verklaarde zijn Jongere broer
graag te willen helpen: hij was er
overigens van overtuigd geweest
dat zijn ouders en broer naar
Australië geëmigreerd waren
Late erfenis Zeven Jaar na de
dood van hun (Chinese) vader
hebben een Amerikaanse broer
en zuster alsnog hun erfdeel van
bijna een ton gekregen. Een van
de drie vrouwen van de vader was
een Amerikaanse, de moeder van
mevrouw Waldron-Nie en prof
Douglas Nie. hoogleraar in Har
vard Toen de vader in Teintsln
overleed ten tijde van de culture
le revolutie, werd de erfenis be
vroren.
