Kabinet tart vertrouwen Kamer
Tekening van een lezer
A
Verkouden?
'Otrivin
helpen direkt
fyouw
Commentaar
POLITIEK
krijgen we een mooie zomer?
[orten op uitkeringen (1)
%r
orten op uitkeringen (2)
neusdruppels
stuur 'n brief
reus in rome
spijt
ITERDAG 15 DECEMBER 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
süj Tweede Kamer heeft deze
ek het wetsontwerp inzake cor-
5U clic (kortingen) op sociale uitke-
gen aangenomen. Het kamerde-
l hierover is door de gebeurte-
sen rond de modernisering van
kernwapens wat op de achter-
'jj® jnd geraakt, dat neemt niet weg
1 het hier om een belangrijke
ik gaat, die het aanzien van het
>ouw der sociale zekerheid voor
«eerste helft van de jaren tachtig
S3
;t er enmin op de voorpagina's vindt
n de berichten over de CAO-
^Dl en die de verschillende vakbon-
n£t n indienen bij de werkgevers in
i bedrijfstakken. Ook dit zijn
en die bepalend kunnen wor-
voor de ontwikkeling in de
Jjjj mende jaren. Meer dan voor
staan vakbondsleiders thans
de vraag in hoeverre zij zich
ë,tft «ten stellen achter aandrang
n onderop om een groter accent
n.0 leggen °P loonsverbetering,
willen de dienstenbonden FNV
e procent loonsverbetering, zo-
naamd „voor de handhaving van
JQ koopkracht". Voorzitter Brou-
van de dienstenbonden weet
iter best dat dit onzin is. Voor
ndhaving van de gemiddelde
lopkracht van inkomens tot mo
ll is waarschijnlijk een half pro
nt loonstijging voldoende en zit
)urrlen met anderhalf al gegaran-
eeo erd aan de veilige kant van de
:p.
Sectoren als het bankbedrijf, waar
in de dienstenbonden opereren,
kunnen overigens die twee procent
best betalen. Dat is het punt niet.
Maar kan men dan de werknemers
in andere sectoren, waar heel wat
zwaarder en onaangenamer werk
wordt verzet dan in de keurige
bank- en verzekeringskantoren,
maar waar de winstposities ongun
stiger zijn, kan men dan die
werknemers in redelijkheid weige
ren wat hun collega's in de banken
wordt toegestaan? En wat worden
dan de consequenties voor over
heid en sociale fondsen, wanneer
men zoals de vakbewging una
niem en fel verlangt de loon-
koppeling van sociale uitkeringen
en salarissen bij de overheid on
verkort wil handhaven? Eén pro
cent meer of minder algemene stij
ging van CAO-lonen maakt op het
overheidsbudget al gauw een mil
jard gulden uit.
Als andere bonden het slechte
voorbeeld van de dienstenbonden
gaan volgen, dreigt het CAO-over-
leg te verworden tot, wat door de
Industriebond FNV is genoemd,
„een simpele geldstrijd". Wij zijn
het van harte met deze bond van
Arie Groenevelt eens, dat er voor
vakbeweging, werknemers en uit
keringstrekkers vandaag meer, en
waarschijnlijk grotere, belangen
zijn te behartigen dan enkel het
geldbelang.
is duidelijk verband tussen de
eisen en het korten op sociale
jringen. Wanneer de lonen
ijgen, wordt het op den duur
jelijk het omvangrijke aantal
ringstrekkers volledig dezelf-
tijging te verschaffen. De na-
je koek heeft zijn grenzen, en
kunnen niet door afwenteling
loor een fors stuk nieuwe infla-
worden verruimd, wanneer de
fk zelf niet groeit.
valt best nog wel wat te „ver-
nen" met herverdeling van ho-
inkomens, met name werkne-
K ^'e bu'ten CAO's vallen en
N( nmige groepen beoefenaren van
e beroepen eq zelfstandigen,
ook binnen het totaal van de
njfswinsten overigens
hls tien procent van de natio-
koek uitmakend zijn er nog.
enkele potjes aan te wijzen die
kunnen missen. Maar erg veel
Min zal dat allemaal niet aan de
flB kunnen zetten. Zonder een
i üelijke inkomensmatiging, in
tbijzonder ook van CAO-lonen,
p It het huidige peil van de sociale
I keringen, en met name de loon-
ppeling, niet blijvend te hand-
VA ten.
•nw ar qnze mening is het Kabinet
t het wetsontwerp inzake kor-
i op uitkeringen te ver gegaan,
kabinetsbeleid heeft tot nu toe
oldoende uitgenodigd tot mati-
gvan inkomens. Wij zijn teleur-
teld in de CDA-fractie, die er
oldoende in is geslaagd het ka-
etsbeleid in deze bij te buigen
die nu de kortingen voor het
)kn |rgrote deel heeft goedgekeurd.
Bijü j menen dat eerder de opvattin-
tke i van bij voorbeeld de PvdA en
lz*l gehe,e vakbeweging over het
onlji sontwerp ondersteuning ver-
ntlB nen, juist omdat die opvattin-
Is op i meer recht doen aan christelij-
!0"« solidariteit die in de samenle-
de sterken (de werkenden,
>nder de werknemers) beho-
op te brengen met de zwakke-
i lo
oek
Het CDA-congres en de Tweede Kamer zullen achtereen
volgens vandaag en volgende week woensdag een uit
spraak doen over de principiële bereidheid van onze
regering tot modernisering van kernwapensystemen op
Europees- en dus ook op Nederlands grondgebied
over te gaan.
Weliswaar heeft Nederland het voorbehoud gemaakt
eeic! over twee jaar de feitelijke beslissing over de
plaatsing van de nieuwe raketten te zullen nemen, maar
heeft dit voorbehoud gegeven de principiële bereidheid
ook enige betekenis? Het antwoord op die vraag hangt af
van het vertrouwen dat het parlement uiteindelijk in het
kabinet stelt. Vindt men dat de ministers Scholen (defen
sie) en Van der Klaauw (buitenlandse zaken) deze week
in Brussel goed hebben gedaan, dan is er enige hoop dat
er over twee jaar een serieuze afweging mogelijk is. Vindt
men daarentegen dat het kabinet zich in Brussel heeft
laten inpakken, dan behoeft men zich over de uiteindelijke
uitslag geen enkele illusie te maken. Dan wordt er na twee
jaar gewoon geplaatst.
Uiteindelijk is het een kwestie van vertrouwen en zoveel is
wel zeker dat het kabinet dat zwaar op de proef heeft
gesteld. Wellicht te zwaar.
DEN HAAG Zowel premier Van Agt als fractievoorzitter
Lubbers heeft deze week een moment gekend van opperste
triomf. Dat was op die chaotische woensdagavond toen pre
mier Van Agt in de Tweede Kamer, na een reis om de wereld in.
tien dagen, kon verklaren, dat Nederland zich in de NAVO-
ministerraad tegen de plaatsing van nieuwe atoomraketten
op zijn grondgebied had uitgesproken en voorts dat ons land
geen enkele verantwoordelijkheid draagt voor de produktie
van 572 van deze gewelddadigde projectielen.
ren (degenen die buiten hun wil op
een uitkering zijn aangewezen.)
Wat wij echter bij de PvdA en
vooral bij een deel van de FNV
missen, is het trekken van conse
quenties uit hun opstelling. Juist
van de PvdA, die meer dan enige
andere politieke partij in Neder
land in staat is de meningsvorming
bij vakbeweging en georganiseerde
werknemers te beïnvloeden, mag
worden verwacht dat zij er op wijst
dat de solidariteit ook financieel
moet worden vertaald en dus be
taald. PvdA-woordvoerder Van
der Doef noemde in het kamerde
bat over de kortingswet „inko
mensmatiging een logisch element
in onze opvattingen," maar hij
vond het niet nodig „nu dit ver
band nader uit te werken." Wij
vinden dat echter, gezien de ont
wikkelingen aan het loonfront,
thans meer nodig dan ooit. Wan
neer de leden van de PvdA-fractie
niet van plan zijn de consequenties
te trekken uit hun opstelling en de
komende tijd leiding te geven aan
hun kiezersachterban, dan hadden
zij ons inziens niet het recht om
donderdagavond tegen het wets
ontwerp inzake de kortingen op
uitkeringen te stemmen.
Woordvoerders van CDA en D'66
wezen in het debat wel nadrukke
lijk op de consequenties. Zo stelde
De Vries (CDA) onomwonden dat
de regering het niet zover mag
laten komen dat door onvoldoende
loonmatiging de loonkoppeling
van de uitkeringen op de tocht
komt te staan.
Wij zijn het niet eens met het
eindoordeel van de CDA-fractie
over de kortingswet. Maar als het
erom gaat het gebouw van de soci
ale zekerheid in de komende jaren
te behoeden voor verdere aantas
tingen, moeten wij vaststellen dat
we voorlopig meer vertrouwen
kunnen stellen in politici als De
Vries dan als Van der Doef.
Fractievoorzitter Lubbers kon toen
uit de grond van zijn hart verklaren
dat er een loden last van zijn schou
ders was gevallen. Het was dus toch
mogelijk gebleken „nee" te kunnen
zeggen tegen het automatisme van de
bewapeningswedloop, zonder door de
overige NAVO-partners beschouwd
te worden als een besmettelijke zieke.
Zeker geen jeringe triomf voor het
CDA: de eenheid in de fractie kon
hiermee als herstld worden be
schouwd. De tien dissidenten zouden
op grond van dit resultaat weinig
behoefte meer hebben aan politieke
zelfverbranding. Succes derhalve
voor de CDA-vertrekpunten, waar
van Lubbers de meester-uitvinder
was en succes ook voor Van Agt, die
het zaakje met zijn rondreis toch
maar geklaard had. En ja, een tan
denknarsende WD, maar gemeten
aan de opluchting over de overwon
nen ellende in eigen kring kon dit als
een kleinigheidje worden beschouwd.
Wiegel zou dat vuiltje wel klaren,
zoals hij dat wel vaker had gedaan.
Luttele uren later bleek de prijs voor
deze triomf er echter niet om te lie
gen. Er was inmiddels een slotcom
muniqué van de NAVO-ministerraad
verschenen, waarin onverbloemd was
vastgelegd, dat Nederland had inge
stemd met de modernisering van het
Europese kernwapenarsenaal en
daarmee impliciet ook met de pro
duktie van 572 nieuwe raketten. Waar
blijft de door het CDA gewenste be
perking van de produktie tot 150?
Het Nederlandse voorbehoud was bo
vendien nauwelijks terug te vinden in
het communiqué zelf. Ons land werd
slechts een aarzelende voetnoot toe
gestaan in de geheime stukken. En
wel omdat, zoals minister Van der
Klaauw later zou verklaren, Neder
land anders als een derderangs land
zou worden beschouwd, dat part
noch deel zou mogen hebben aan de
onderhandelingen met de Warschau
Pact-landen. Alsof de Verenigde Sta
ten het zich zo gemakkelijk zouden
kunnen veroorleven Nederland uit te
door Willem Breedveld
sluiten. Ons land is een van de weini
ge NAVO-landen die getrouw een de
fensie-inspanning leveren van drie
procent van het nationaal inkomen.
Bovendien is Nederland door zijn
centrale ligging in strategisch opzicht
niet weg te poetsen en per slot van
rekening staan er al jaren atoomwa
pens op ons grondgebied. Voor de
aardigheid had Van der Klaauw daar
om weieens de mogelijkheid kunnen
opperen die wapens de andere kant
op te richten.
Niet uit de pas
De werkelijkheid is natuurlijk dat
Nederland in Brussel niet al te op
zichtig uit de pas heeft willen lopen.
Het voorbehoud behelsde niet meer
dan een „wachtkamerpositie", zoals
minister Scholten het trefzeker om
schreef. De triomf in de CDA-fractie
sloeg daarom al gauw om in vertwij
feling. Weliswaar poogde premier
Van Agt in een brief aan de Kamer de
zaak nog recht te breien door er op te
wijzen, dat in het NAVO-communi-
qué het Nederlandse voorbehoud wel
degelijk terug te vinden is. Bij voor
beeld in de zinsnede dat de raketten
vooralsnog geplaatst zouden worden
in een aantal geselecteerde landen.
Maar alles bij elkaar was er dit keer
toch reden voor meer opluchting in
WD-kring: de principiële bereidheid
tot modernisering was getoond. Ne
derland zou in de pas blijven lopen.
De defensiespecialist van de- WD,
Ploeg, die het resultaat eerder onaan
vaardbaar had genoemd bleek dik
tevreden te zijn. Het kan verkeren.
Wat is na de bijna komische gang van
zaken van de afgelopen dagen nog de
werkelijke betekenis van het door
Nederland gemaakte voorbehoud?
ARP-voonitter Dt Boer in gesprek met CDA-fractieleider Lubbers
na de verklaring van premier Van Agt over het regeringsstandpunt
met betrekking tot de modernisering van het kernwapensysteem.
Gegeven de aarzelingen die daarover
bestaan, is dat in laatste instantie
een vertrouwensvraag. Welk gewicht
legt het kabinet in de schaal om het
gemaakte voorbehoud inderdaad ge
loofwaardig te doen zijn. Dat zal vol
gende week tijdens het Kamerdebat
moeten blijken.
Weinig ruimte
Nu al kunnen daar echter enkele
kanttekeningen bij worden gemaakt.
De eerste is dat het kabinet zich eerst
in een zeer laat stadium sterk heeft
willen maken voor het maken van een
voorbehoud. Ruim een Jaar geleden
stond al vast, dat een ruime Kamer
meerderheid (PvdA en CDA) ernstige
bedenkingen hadden tegen de instal
latie van een compleet nieuw wapen
arsenaal op Europees grondgebied
als antwoord op de Russische drei
ging van de SS 20. De Kamermeer
derheid vond dit een te fors ant
woord. dat de bewapeningswedloop
eerder zou opvoeren in plaats van
verminderen.
Ondanks dit gevoelen van de Kamer
meerderheid stemden ambtenaren
van zowel minister Van der Klaauw
als minister Scholten in augustus van
dit jaar in met produktie en plaatsing
van 572 nieuwe raketten. OI anders
gezegd: deze instemming had bij hun
ministers geen of slechts geringe
weerstand ondervonden Toen al
stond vast dat de ruimte voor Neder
land om tot een andere opstelling te
komen bijzonder klein was geworden.
Het heeft de Kamer daarom ook de
allergrootste moeite gekost minister
Scholten zover te krijgen zich voor de
vertrekpunten van het CDA te gaan
inspannen. Een minister voelt er nu
eenmaal weinig voor terug te draaien.
Te meer niet waar minister Van der
Klaauw het WD-standpunt huldigt,
dat het dwaasheid is om als klein
landje wat anders te willen dan de
grote broers. Hoe zou Nederland de
NAVO tot andere gedachten kunnen
brengen. „Hooguit wat gesputter."
zoals de WD-fractieleidster in de
Eerste Kamer Haya van Someren
deze week opmerkte.
Tegenover deze zich bij de pakken
neerleggende filosofie van de VVD
(met als ondertoon, dat de NAVO zich
tegenover de Russen niet krachtig
genoeg kan opstellen) stond de na
drukkelijke wens van het CDA, dat
de huidige stand van zaken een
adempauze mogelijk maakt, die be
nut zou moeten worden om eerst eens
met de Russen te gaan onderhande
len. Of zoals de nagenoeg unanieme
partijraad van de ARP recentelijk
uitsprak. „Een beleid van enerzijds
onderhandelingen en anderzijds aan
schaf van nieuwe kernwapens is in
zich tweeslachtig en levert geen bij
drage aan de doorbreking van de be
wapeningsspiraal: sterker nog: De
aanschaf van nieuwe kernwapens
staat, op gespannen voet met het
CDA-programma en met eerdere in
en door het CDA ingenomen stand
punten."
Voorbehoud
De tien CDA-Kamerleden hebben om
van deze doelstelling iets overeind te
houden uiteindelijk gestemd voor
een motie van de oppositie. Het was
een uiterste poging om van de CDA-
vertrekpunten ook aankomstpunten
te maken. Die poging, zo blijkt nu uit
het slotcommuniqué van de NAVO is
slechts ten dele gelukt. Er is een
voorbehoud gemaakt, maar de bete
kenis daarvan hangt vooral af van de
houding van het kabinet.
Het kabinet heeft het afgelopen jaar
het vertrouwen van een meerderheid
van het parlement getart. Het heeft
zich eerst op het allerlaatste moment
willen voegen in het spoor van de
Kamer. Het gevolg daarvan is ge
weest dat er in Brussel niet echt re
sultaten zijn geboekt. 572 kernwa
pens zijn 572 kernwapens gebleven.
Hooguit is er enig respijt voor Neder
land om er nog eens over na te den
ken. Hoe die twee jaren gebruikt
gaan worden hangt af van dezelfde
regering. Daarvoor zal het kabinet
het geschokte vertrouwen met de Ka
mer moeten herstellen. Andermaal de
kool van de VVD en de geit van het
CDA willen sparen zou weieens fataal
kunnen wezen.
Bij zoveel aantasting van vertrouwen
is het nodig klare wijn te schenken en
zichzelf respecterend parlement zal
daarom dienen te vragen
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten (s er
een boekenbon.
EEN 'KERSTGESCHENK' UIT BRUSSEL
ftftJUKOmST
NR HET UITVALLEN
ADVERTENTIE
uitsluitend verkrijgbaar bij apotheker en drogist
1
Iran
We krijgen mooi weer van de zo
mer. Het staat in de nieuwe Enk-
huizer Almanak: „Evenals in de
maand mei zal in de maand juni
de temperatuur boven het nor
male maandgemlddelde van 16-
17,3 graden uitvallen. Na veran
derlijk weer aan het begin volgt
in de tweede decade goed zomer
weer. De maand eindigt met ver
anderlijk weer en onweer." De
tweede helft van juli waarin de
temperaturen ook boven het nor
male liggen wordt ook mooi,
augustus wordt helaas wat te
koud, maar september begint
weer met „mooi warm herfst
weer".
Heel redelijk dus vergeleken met
voorgaande zomers, maar wat zal
er van kloppen? Toch altijd wel
het leeuwendeel, menen de sa
menstellers. Een citaat uit de al
manak van 1978: „Gezegd moet
worden dat wij in 1977 weinig
gelukkig zijn geweest met onze
voorspellingen Een feit blijft
dat 78 procent van onze voorspel
lingen in de afgelopen eeuw „tref
fers" waren." We kunnen dus nét
zo'n jaartje treffen, waarin de
voorspellers „weinig gelukkig"
zijn, maar het kan voor hetzelfde
geld even goed uitvallen als in de
383ste uitgave van 1978. We heb
ben de voorspelling over decem
ber in dat jaar vergeleken met
wat weerman Hans de Jong er in
deze krant over schreef.
Eerst de korte voorspelling uit
die twee jaar oude almanak: „De
cember Temperatuurschom
melingen om het normale
maandgemiddelde van 3,9-3,5
graden C. In de eerste helft van
december lichte vorst met later
sneeuwbuien. Dan volgt in de
tweede helft van de maand stil
winterweer. Het besluit van het
jaar: onbestendig weer, sneeuw
buien."
Weerman De Jong senreef de eer
ste decemberweek-1978 zo: „vrij
koud, licht vriezend weer; regen,
ijzel, ijsregen en sneeuw; koud.
droog, lage temperaturen: min 5
tot min 7. Op de 8ste werd het
Ineens slechter, maandag de 11de
werd het zacht (in Maastricht
was het zelfs 11 graden) en die
week viel er nogal wat regen. „Na
vandaag", schreef De Jong op de
16de, „uitzicht op verhoogde
kans op sneeuw, regen en lagere
temperaturen". Niet het „stille
winterweer' dat de almanak
voorspelde dus? Toch wel. Het
ging vriezen en op de 23ste werd
er op vrij veel plaatsen ge
schaatst. „Onbestendig weer,
sneeuwbuien", zoals de almanak
schreef, daar leek het toen nog
niet op, maar met kerst verander
de het opeens. De Jong: „De trad-
tionele kerstdepressie besprong
ons als een duveltje uit een doos
je." De weerman noteerde „een
bijna niet te stuiten regenval en
voorspelde sterk wisselvallig
weer. En inderdaad: aan het eind
van het Jaar regende het en viel
er natte sneeuw.
Hij kén dus kloppen, de nieuwe
almanak, waar overigens nog wel
meer In staat dan alleen het weer:
de markten en kermissen in het
hele jaar, de korte (historische)
kroniek van 1900-1970 en apart
de kroniek van 1971 tot augustus
1978, schoonmaaktips (waaron
der „het schoonmaken van het
hertegewei", want „bij 1 op 30
families ln Nederland prijkt het
hertegewei aan de muur"), iets
over geneeskrachtige kruiden en
huismiddeltjes, en de „vlnddata
en plaatsen van het eerste kievit
sei sedert 1900" om maar eens
een paar hoofdstukjes uit de al
manak te noemen. Aan de 288
paginaatjes van twee Jaar gele
den zijn er bijna vijftig toege
voegd om zelf adressen, verjaar
dagen en uitgaven en inkomsten
te kunnen noteren. Tot slot twee
opvallende verschillen met die
van 1978: de maanden van het
jaar waren goed geschreven, met
kleine beginletters, en hebben nu
weer hoofdletters gekregen, en de
prijs is precies twee keer zo hoog
geworden. Die was 2,80, dus re
ken maar uit.
Alweer een nieuwe ayatollah?
Niets daarvan. Het is een ape-
soort uit Centraal Afrika (een
zogenaamde De Brazza-aap) en
zo te zien een ernstige doorden
ker. Deze is ondergebracht in
een dierentuin in Vancouver.
De 47-jarige ex-parlementariër
en secretaris-generaal van de So
malische democratische unie.
Yoesoef Osman Samantar. is
sinds 1976 politiek gevangene in
8omalië. Hij wordt zonder vorm
van proces voor onbepaalde tijd
gevangen gehouden. De presi
dent van het land tekent bevelen
tot inhechtenisneming en er be
staat geen stelsel dat herziening
daarvan mogelijk maakt. De heer
Samantar is de bekendste socia
listische politicus die in Somalië
gevangen gehouden wordt. HIJ
heeft ln Rome een graad in de
politieke wetenschappen be
haald en was ln de jaren vijftig en
zestig een vooraanstaand politi
cus In zijn land. Hij schreef poli
tieke artikelen ln de Arabische
pers en onderhield contacten met
de Internationale- vakbeweging
Na de machtsovername door het
militaire bewind ln 1969. waarbij
de grondwet buiten werking ge
steld werd en alle politieke partij
en verboden werden, heeft de
heer Samantar al minstens drie
keer gevangen gezeten. Bij de
nieuwe grondwet die ln augustus
van dit Jaar werd aangenomen,
werd Somalië uitgeroepen tot
een socialistische staat onder lei
ding van de enig toegestane poli
tieke partij, de Somalische revo
lutionaire socialistische partij,
waarvan president Siyad Barre
secretaris-generaal is Dat heeft
niet geleid tot de vrijlating van
de honderden politieke gevange
nen in Somalië. Samantar wordt
vastgehouden ln een afgelegen
gevangenis, waar de gedetineer
den ononderbroken in eenzame
opsluiting gehouden worden en
geen familiebezoek mogen ont
vangen. Corresponderen wordt
bij hoge uitzondering toegestaan.
Ook is gemeld, dat gevangenen
geen boeken mogen lezen, zelfs
niet de koran. Ze worden maar
heel kort gelucht en krijgen wei
nig te eten. Ze slapen op britsen
zonder matras. Medische zorg be
perkt zich tot behandeling door
een hospitaalsoldaat. In het alge
meen lijden de gevangenen aan
hoge bloeddruk, oogkwalen,
ademhalingsmoeilijkheden, on
dervoeding en aan de gevolgen
van te weinig lichaamsbeweging
Yoesoef Osman 8amantar is ge
trouwd en heeft vijf kinderen.
Wie schrijven wil. kan een ln be
leefde termen gesteld verzoek om
de onmiddellijke vrijlating van
de heer Yusuf Osman Samantar
(de spelling Is nu Engels, net
zoals de heel brief het best ge
schreven kan worden) richten
aan: Hls Excellency the Presi
dent of the Somali Democratie
Republic, Major Oeneral Siyad
Barre Mogadishu. Somalia.
„De reus van de paus" is iets heel
anders dan een reus van een
paus". Nu Is Johannes Paulus II
ook bepaald niet minnetjes maar
hem bedoelen we dus niet Wel
zijn nieuwe lijfwacht Joseph Li-
scher die deze fraaie bijnaam te
danken heeft aan zijn lengte:
ruim twee meter. De reus weegt
114 kilo en zal de paus bewaken
tijdens de vele audiënties ln het
Vaticaan. Het heeft heel wat voe
ten in de aarde gehad om de reus
in het gebruikelijke kleurige uni
form van de Zwitserse garde te
steken, want daar was wel een
extra lapje stof voor nodig. Ook
de hellebaard, het traditionele
wapen van de pauselijke lijf
wacht, moest aan de lengte van
de (twintigjarige) geweldenaar
worden aangepast; de smid
moest er een extra lange steel
aan zetten
Twaalf Jaar geleden sloop een
zeventienjarige Jongen een huls
ln de Poolse stad Slupsk binnen
en stal daar een gouden ring en
wat kleine voorwerpen. HIJ werd
nooit gepakt. Dezer dagen ont
vingen de gedupeerden een brief
vol spijtbetuigingen met het hele
verhaal, plus een bedrag van on
geveer 400 als schadevergoe
ding „Ik weet niet of de bult
zoveel waard was. want voor de
ring kreeg Ik Indertijd maar twin
tig gulden en de rest bracht geen
cent op." schrijft de voormalige
dief. „Maar tk wil tonen dat ik
geen schoft ben. Ik heb nu zelf
een gezin, en dat akkevietje zit
me nog steeds dwars. U moet het
maar als een Jeugdzonde be
schouwen."
