Gerrit Rietveld en de leer
t(
Ook een beetje een
kwestie van leeftijd
X 6 Dance Space,
genante vertoning
Universele schoonheid blijkt in praktijk niet te kloppen
Nieuwe boeke
Dieptepunt Utrechts dansfestival
M—
m
Gustav Leonhardt over Erasmusprijs
PS) FEPMS-BRftK
NOS-drama
Droogbloemen
valt tegen
Radioserie over jaren zestig en zeventig
VPRO-radio op bezoek in Iran
Israël toch niet
naar songfestival
Oostingprijs wordt
niet uitgereikt
WOENSDAG 12 DECEMBER 1979
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
door Erik Terlouw
AMERSFOORT Een strenge opvoeding In de leer. resul
teert maar al te vaak ln rancuneuze recalcltrantie. Streng
opgevoede katholieken verzetten zich tegen de moederkerk,
jong-gerelormeerden (van huis uit) worden communist, of
zoeken hun heil bij de één of andere verre goeroe. En, ik zal het
maar direct bekennen, ook ik heb last van iets uit het
verleden. Het is een onweerstaanbaar boosaardig gevoel bij
het aanschouwen van al die kunstvormen die direct verband
houden met De Stijl, een kunstenaarsbeweging die ontstond
in het jaar 1917 om het blad De Stijl.
Het waren de strenge wetten, waar ik
mij tijdens mijn opleiding voor ont
werper. aan moest onderwerpen.
Even Iets uit de losse hand op papier
zetten was er in mijn studiejaren niet
meer bij. We moesten gereinigd wor
den. al de aangeleerde onzin (opge
daan tijdens de tekenlessen van de
middelbare school) moest eerst ver
dwijnen. om ons vrij te maken voor
de primaire vormentaal. Een leerprin-
cipe dat zijn oorsprong vond ln het
Bauhaus (de hogeschool voor kunste
naars. architecten, schilders en ont
werpers uit 1919. in het Westduitse
Weimar.
In de musea liepen we in stille devotie
langs de werken van Piet Mondriaan
en Theo van Doesburg en zeker de
stoel ontworpen door Gerrit Rietveld
werd vereerd als een monument van
eenvoud. Het was tegen deze achter
grond dat ik. bij een bezoek aan de
Zonnehof, het weer even allemaal
voelde opkomen. De Zonnehof werd
twintig jaar geleden, naar een ont
werp van Gerrit Rietveld, gebouwd.
Ter ere van dit twintigjarig bestaan is
er een expositie over de architect en
meubelontwerper Rietveld ingericht.
Ze staan er weer. de primaire stoelen,
de lampen, de kasten, in de ruimte
waar ze het best tot hun recht komen,
door Rietveld zelf ontworpen. En wat
ziet alles er verantwoord uit. Ik dacht
direct weer aan de zo krachtige tekst
van de ontwerper Wim Crouwel. uit
gesproken op vrijdag 9 november van
dit Jaar. tegen de nieuwe lelijkheid in
het Amsterdamse Paradiso. waarin
hij zei dat de vormgeving altijd een
mentaliteit zichtbaar maakt Hij
weet het aan de doorgezette demo
cratiseringsbeweging van de jaren
zestig, dat ér nu een angst is waar te
nemen voor de heldere, blootleggen
de en onversierde vormgeving. Ik was
het roerend met Crouwels stellingen
eens. vooral toen hij inet zoals Riet
veld in het begin van deze eeuw be
toogde) de mensen voorhield dat alles
zichtbaar wordt in de vorm. Alleen
Crouwel voegde er nog dreigend aan
toe. dat onderschatting van de vorm
Nederland hardstikke lelijk maakt.
En daar stond ik dan met mijn ent
housiasme. oog ln oog met het werk
van de grote meester. Gerrit Riet
veld. die in zijn leven deze stelling
nooit verlaten heeft. Rietveld wilde
voor de mensen een verantwoorde
omgeving scheppen, waarbij hij de
kracht van de primaire vorm (de
blootgelegde onversierde vorm) zo
belangrijk vond. En de huivering
kwam weer in me op. want wat lk
wezenljk ervoer ln deze stille estheti
sche ruimte van de Zonnehof -in
Amersfoort, was kilte, strenge kilte,
de moderne uitgeklede kerk zonder
devotie. En gelijk besefte ik dat Riet
veld me had waar hij me hebben
wilde. Maarversterkt door een
zware storm, die die dag merkbaar
door dit zo open geconstrueerde ge
bouw woei, besefte ik dat de door
Rietveld zichtbaar gemaakte menta
liteit als abstractie prachtig was.
maar praktisch niet klopte
Kneuterigheid
De roep om klare vormgeving uit de
Jeugdfoto van Rietvald
tijd van Rietveld was een reactie op
de industriële ontwikkeling. De vraag
rijst of de uiteindelijke schoonheids
gedachte la Rietveld en consorten
niet de oorzaak is geworden van de
alom waarneembare kneuterigheid.
Het zo verfoeide kleinschaligheids
beginsel, de spiegeltjes en kralen
rond het woonerf, de natuurlijke ma
terialen of wel de miniatuur-vormen
taal, zijn geen voortvloeisels van de
zogenaamde democratiseringsbewe
ging van de jaren zestig, maar eerder
een rechtstreekse reactie op de zoge
naamde verantwoorde architectoni
sche omgeving Het was de angst
voor de grote glaswanden en de witte
muren, die het nieuwe schoonheids
gevoel van De Stijl-groep in de weg
stond. Want hoe sterieler de gebouw
de omgeving hoe heftiger de reactie
van de gebruiker.
Rietveld had het over ontstoffelij-
king, de ruimte van het interieur over
laten gaan in het exterieur, de heront
dekking van de ruimte. Een gedachte
die hij zo ver doorvoerde, dat de be
woners van de door hem ontworpen
ruimtes zich eigenlijk een bepaalde
mentaliteit zouden moeten eigen ma
ken Netheid en ordelijkheid waren
het credo, er werd van de bewoners
een „cleane" instelling verwacht.
Ondanks mijn sympathie voor een
eerlijke vormgeving is het toch steeds
deze dwangmatigheid die me zo te
genstaat in het denken van Rietveld
en zijn Stijl-groep. Het idee van de
universele schoonheid is een lucht
spiegeling Het zijn de mensen die
zelf tot schoonheid komen en zo'n
gevoel1, komt niet voort uit een omge
ving die van te voren op vormgevend
verantwoorde wijze is gecreëerd
Aan de integriteit van Rietveld wil ik
niet twijfelen. Hij was een ontwerper
die vanuit de basis (het vakman
schap) de gegeven vormproblemen
onderzocht, eerst als meubelmaker
later als architect. Hij was ln staat
om vanuit een stoel een ontwerpprin
cipe te creëren waarvan men nu nog
de Invloeden in de architectuur kan
zien. Zelf zegt hij over zijn Roodblau
we stoel: ..Ik heb toen ik dat ding
maakte helemaal nooit het idee ge
had dat het zo belangrijk zou zijn
voor mezelf en misschien ook voor
anderen, dat dat nog invloed zou heb
ben op de architectuur. Toen ik de
kans kreep om een huis te maken dat
de zelfde bedoelingen had als in die
stoel verwezenlijkt waren toen heb ik
dat natuurlijk met beide handen aan
gegrepen."
Monument van
functionalisme
Het huis wat hij hier bedoelt staat in
Utrecht, het werd gebouwd voor me
vrouw T. Schröder-Schrfider, en
wordt het Schröderhuis genoemd.
Het is nog steeds een monument van
het functionalisme in de architec
tuur. Alle ideeën die er in die periode
(1923) over het wegvallen van de be
grippen voor, achter en zijvleugel be
stonden en het doorlopen van de bin
nen- en buitenruimte werden hier ver
enigd. Ook het interieur werd volle
dig naar de ideeën van Rietveld en
mevrouw Schröder ontworpen.
Dit abstracte ruimtelijke kunstwerk,
huis geheten, is een model van bloot
leggende onversierde vormgeving. Al-
|gr<
Inside the third world, door P.
son 480 biz. 17.50. Uitg. P<
Books, geïmporteerd door Nils]
Lamm, Weesp.
AO-boekje nr 1792: Leren om te*
leven, van dr S. C. Derksen.f
Stichting IVIO, Lelystad. 20
1.75. lm«
The book of Tulips, de engelse i
ve van een in 1978 door T. Lodet
geschreven en door Sijthoff uit/ -
ve boek. 128 blz. Geen prijsopg ote
ive
Publikatie van dé Wiardi Becl jse
Stichting; Voorraadeconomie. 1
geven door Kluwer.' Deventer. 241
32.-. :m<
Gevangene van Stalin en Hitlei ge,
vrouw tussen rode en bruine tei
geschreven door M. Buber-Neun n
Uitg. De Haan. Haarlem. 308 b te
29,50
»cll
:ve
De uit 1918 daterende stoel die Rietveld zo'n grote faam bracht. Het
model, hier uitgevoerd in zwart, blauw, geel en rood, wordt nog
steeds vervaardigd.
les is erin verantwoord en tot in het
jaar tweeduizend en verder mag daar
niet zomaar aan gesleuteld worden.
Het is dit soort vormgevende idealis
me waarvan het establishment via de
kanalen van schöner-wohnen en an
dere elitaire Interieurbladen zo gretig
bezit hebben genomen. En al zullen
de fanate Stijl aanhangers zeggen dat
de uitgangspunten daar in verkeerde
handen zijn gekomen, toch ontkom
ik niet aan de gedachte dat de sociale
bedoelingen van mensen als Rietveld
uiteindelijk de taal van een elite is
geworden, en dan meestal nog onbe
grepen.
Als recalcitrante leerling van de
school moet ik uiteindelijk wel toege
ven dat de vorm alles zichtbaar
maakt, maar hoe zichtbaar die zicht
baarheid voor de leek is valt moeilijk
te analyseren.
De expositie over Gerrit Rietveld,
architect en meubelontwerper, is
nog te zien tot 27 januari 1980, in de
Zonnehof, Zonnehof 8-Amersfoort.
Openingstijden van 10-17 uur, zon-'
en feestdagen 13-17 uur. Nieuwjaars
dag gesloten, 24 en 31 december van
af 13 uur gesloten.
De Ekologische uitgeverij in Aa
dam. vertegenwoordiger van EP
□Faaii ~WM 1
de boeken. Nicaragua, het faillie
de n.v. Somoza) geschreven d<x .,r(|
Vandersijpen (EPO, 56 blz.
Vrouwen werkloosheid van H
seis en M. Haesendonck (EPQI|SS
blz. 14.-). De moeder kantati ies
B. Brecht en H. Eisler (EPO. 24 b h
2,90). Van coöperatieve klas j
institutionele pedagogiek, der*
naar zelfbeheer in de onderwijs) W
tijk, van A. Vasquez en F. Oury e g
•sareel fonds, 216 blz. 21,90 n
CVP-staat met bijdragen vai
Coenjaarts, L. de Haes, H. Geen
Germonprez, P. Goosens en P. KÉ
(EPO. 176 blz. -ƒ23,-). Architec jas
een logisch systeem door C. Noiker
Schultz (Masareel fonds 224 bi
ƒ37.50) en twee gedichtenbun 11
Leef ik dan bemin ik van J. Bol
ski (56 blz.) en van F. G. Lorca dv(
taanse romancero (64 blz.). I »cj,
boekjes van het Masareel Fi
die
Nieuwe dierenverhalen uit de^t2
dernis van C. B. Rytley. 176 bl2es
20 pagina's illustraties van R. da
Assen. De Boekerij, Amsteriif
Prijs 26.50.
be
ABC-leesboek door Mary Cartwi 's
Uitg. Free Spirit Productions, i
sen, 14,90. Prentenboek
alfabet.
Prijs per deel 14.90.
door Eefje van Schalk
UTRECHT Met dé „voorstelling" die de Engelse Jacky
Lansley en Fergus Early van de groep X 6 Dance Space met
hun „Fifty Million Robins can't be wrong" afgelopen maan
dagavond in de Blauwe Zaal te Utrecht gaven, moet het
dieptepunt van het moderne dansfestival dat daar nu gehou
den wordt, bereikt zijn.
——j-rj
if..
M!
i
Ui-
ee
Van onze kunstredactie
AMSTERDAM De Nederlandse klavecimbelspeler Gustav Leonhardt die (samen met
Oostenrijkse dirigent Nikolaus Hamoncourt) de Erasmusprijs heeft gekregen, gaf ik een k
vraaggesprek met ons zijn mening over deze toekenning.
»t
'an
IV
Jack Lansey van de Engelse '6 X Dance Space'
Nog zelden heb ik zo'n bedroevende
en tevens gêante dansavond meege
maakt. Hoewel deze Lansley en Early
volgens de programmatoelichting in
Engeland zelf op de „voorste linies
wat betreft nieuwe dansvormen en
het verzamelen van rijke ervaringen"
staan en al vanaf 1966 samenwerken
ln Balletmakers Limited. Royal Bal
let. Ballet for all. London School of
Contemporary Dance. Dance Organi
zation en sinds 1976 dit X 6 Dance
Space, blijkt deze fraaie lijst van ver
diensten geen enkele garantie te
geven.
In hobbezakkerige. niet ter zake
doende pyamabroeken en slobber-
truien dansen zij voor de pauze, zo nu
en dan door slome muziekcollages
begeleid, allebei een lange solo. Hier
in moet de ontwikkeling van een jon
ge danser tot „zichzelf" verbeeld wor
den. maar wat we voorgeschoteld
krijgen is een lange brei van gehang,
tapdance, gewriemel, gebalanceer en
spelen met een tennisbal.
Hoewel Fergus Early soms nog iets
van de sentimentele tragiek van een
beginnend dansend Jongetje in de
English Society laat doorschemeren
door zijn droog-komische gelaat, gaat
elk humoristisch effect te loor door
slapheid, langdraderigheid en gebrek
aan choreografische pointes. Of men
moet het harkerig rondhuppelen met
een tennisbal tot een belangwekken
de theatrale boodschap rekenen.
ADVERTENTIE
hij ons terecht.
frjl de F.m- B.». i«h even „nd.r.
De solo die Jacky Lansley bracht
miste evenzo elke spanning. Het ver
schijnsel van aangetrokken buikspie
ren of vastgehouden balans lijkt haar
onbekend en op den duur wordt
zoiets erg nijpend. Wanneer zij zich
ook nog door een toetert je en triangel
duf laat begeleiden, begint de maat
vol te raken.
De emmer overstroomt echter na de
pauze. Na enig herhaald balspel wor
den de ballen de zaal ingegooid, met
de vraag welke eerste herinneringen
de toeschouwers hebben, en of ze dat
maar even willen komen voordansen.
Nu zijn er altijd wel enkele ijdeltuite-
rige, semi-onnozele gekken die zich
inderdaad op het toneel willen laten
óf gaan, omdat zij sneeuwvlokken,
een rock 'n' roll star of een autopet
„danseh". Dat Lansley en Early zelf
niet kunnen dansen is al vervelend
genoeg, maar als ze ook nog onzalige
onwetenden uit het publiek hierin
meeslepen dan wordt het mij toch te
gek.
Met de nodige plaatsvervangende
schaamte heb ik gekeken naar deze
vernachelarij, die zeker niet bij een
volwaardig modern dansfestival past.
De lezers moeten me dan ook niet
kwalijk nemen dat ik samen met de
helft van het overige publiek voortij
dig de zaal verlaten heb. Het was niet
om aan te zien.
Bent u verrast door de toekenning
van de Erasmusprijs?
Uiteraard, ik wist van niets.
Vindt u de toekenning terecht?
Nou, dat kan ik zelf moeilijk beoorde
len. Ik vind dat anderen daarover
moeten beslissen naar aanleiding van
wat ze denken als ze me af en toe
horen spelen.
Zou u iemand anders weten te noe
men die dexe prijs meer verdient?
Ach, ja, kijk dat is ook een beetje een
kwestie van leeftijd. Ik behoor nog
wel niet tot de oudere, generatie, maar
toch wel tot de mensen die zich eigen
lijk van het begin af hebben ingezet
voor de herleving van de oude mu
ziek. Daarin ben ik wel een van de
eerste. Ik zou wel andere collega's
kunnen noemen maar die zijn alle
maal jonger. En daarom kan ik mij
wel voorstellen dat de commissie van
de Erasmusprijs op mij, en op Har-
noncourt is gekomen.
In de motivering van de toekenning
wordt onder meer gezegd dat uw
interpretaties van barokmuziek
door hun uitstraling een groot pu
bliek voor deze muziek hebben ge
wonnen. Vindt u dat juist gesteld?
Ja, dat kan je erg moeilijk zelf beoor
delen. Ik heb me eigenlijk nooit veel
met het publiek bemoeid en het ei
genlijk nooit een carrière willen op
bouwen. Ik heb alleen altijd zo ge
speeld dat ik dacht dat de muziek het
best tot uiting kwam. En daardoor
ng
aa
in hun harten te lezen en daaru orT
concluderen dat lk het geweest rn
zijn samen dan met Harnonc iv;
die de belangrijkste rol gesp
heeft in het bekendmakèn en i
uitstralen van deze wijze van uil
ring, ja dat durf ik niet te zegge
et
Over die interpretaties: Is het nf
dat uw opvatting van de barol
ziek de laatste jaren meer de exp
siviteit tot zijn recht Iaat kome ra;
ei
an
Gustav Leonhardt: een van
de eersten
heb ik ook veel verschillende inter
pretaties gegeven omdat de ontwik
keling bij mijzelf ook heel sterk is
geweest.
Ja dat klopt wel, al wordt dat well
ten onrechte romantisch geno«
Zelf voel lk dat ik juist veel ve
afstand neem van de romantiek,
dat de barok zoveel expressieve
De romantiek werpt zich meer opff
scheppen van een stemming en I
dat soms geweldig krachtig doeiu
tegenstelling tot de barok, die dei
drukkingskracht veel meer in de^
tails heeft, en die dan ook veel ge)
eerder is. En ik ben blij dat dat I
ook een breder publiek blijkt aa^j
spreken.
!L
Het publiek is natuurlijk wel groter
geworden, dat merk ik gewoon aan
het aantal mensen dat komt luisteren
en de reactie van het publiek waar
deer ik altijd erg. Maar om nu precies maken heeft.
Het geldbedrag van de Erasmusp a
moet voor een deel worden best en
aan een cultureel project. Hebt i Du
enig idee wat dat zou kunnen zi üei
Nee. Ik ben er uiteraard wel over
het denken, en ik heb er wel een peel
ideeën over, maar die wil ik echt 011
niet noemen. Maar de mogelijkli)0f
bestaat wel dat het naar een pro]1 1
gaat dat niet direct met muziek
Speciaal vandaag
..Geld" is het trefwoord in
het cabaretprogramma voor
en met kinderen in het NCRV-
jeugdprogratnma „Je bent niet
alleen". Schrijvers en spelers
zijn Jan Simon Minkema en
Hetty Heyting.
Ned. 1/16.25
In Kenmerk de informa
tie-rubriek van IKON com
mentaren op het NAVO-minis-
terberaad in Brussel en een
reportage uit El Salvador over
een radiostation van de oppo-
sionele bisschop Romero.
Ned. 2'19.25
Cbarlien van der Stoep
schreef en Annemarie Prins
regisseerde het televisiespel
voor de NOS: „Droogbloe
men". waarin alles draait om
tante Klazien. gespeeld door
Ank van der Moer, en een op
gewekte ouderling, gespeeld
door Jan Teulings. die haar
pad kruist.
Ned. 1/32.00
In Panoramiek een inter
view met de nieuwe lraanse
minister van buitenlandse za
ken Sadyh Gotbzadeh. Verder
toelichtingen bij de NATO-
vergadering die vandaag in
Brussel wordt gehouden.
NED. 1 23.0O-2J.J0
Van onze radio- en tv-redactie
AMSTERDAM De NOS begeeft
zich de laatste tijd niet zo veel meer
op het pad van drama Zeker dit
winterseizoen is het aanbod mager te
noemen. Vanaf januari komt daar
enigszins verandering ln. Dan begint
de NOS met het uizenden van een
serie „half-uur-dramaVanavond
kan de kijker kennis maken met het
stuk .Droogbloemen" van schrijfster
Charlien van der Stoep Zij schreef
dit stuk in opdracht van de NOS die
al eerder haar stuk Oemma op de
beeldbuis gracht. Het stuk dat onder
regie staat van Annemarie Prins gaat
over een zekere tante Klazien. ZIJ is
een wat oudere vrouw die onge
trouwd is Door haar familie wordt ze
gezien als een arme vrijster, men
heeft medelijden met haar Van echt
medeleven is echter geen sprake. De
familie handelt uit liefdadigheid
Klazien krijgt bij elk bezoek de af
dankertjes van de vrouw des huize.
Er komt een kentering in haar leven
als ze kennis maakt met een bejaarde
man die verliefd op haar wordt De
Ank van der Moer (links) en Maria de Booy.
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM De NOS-radio be
gint vanavond met de uitzending van
het eerste- programma in een serie
van drie over „De Jaren zestig en
zeventig". Volgens de samensteller.
Jan Nauta. zou uit het verzamelde
materiaal blijken, dat voor veel Ne
derlanders de Tweede Wereldoorlog
eerder een Incident Is geweest dan
een ingrijpende gebeurtenis; de ver
werking moet eigenlijk nog beginnen.
De reacties op de kwesties Aantjes.
Luns en Menten zouden wel eens
daarop kunnen wijzen.
Hoe dan ook: in 1945 gingen we in
Nederland verder, waar we in 1940
waren geëindigd De vroegere instel
lingen keerden terug en eveneens de
mentaliteit van orde en gezag. Met
z'n allen stortten de Nederlanders
zich op de wederopbouw.
In de jaren zestig werd het allemaal
anders. Nederland begon op zijn
grondvesten te trillen. Voorbeelden;
opkomst en ondergang van Provo,
protesten tegen een vorstelijk huwe
lijk, het tv-programma Zo is het toe
vallig ook nog eens een keer, de nacht
van Schmelzer, oprichting van D'66
en PPR, studentenonrust, de televi
sie als gemeengoed, loonsverhogin
gen en invoering van de vrije za
terdag.
Wat is het uiteindelijke resultaat ge
weest van deze gebeurtenis!
waardoor zijn de jaren zeventig p
mistischer dan de Jaren zestig? I
zijn enkele vragen waarover in
NOS-serie wordt gesproken metj
Hans van Mierlo, één van de op.,
ters van D'66 (vanavond om 22.4dJ
Hilversum 2), prof. dr. C. de Gal
hoogleraar in de economie (zon]
om 22.40 op Hilversum 2) en 1
Kassies, tot vóór kort directeur 1
de Theaterschool in AmsterdL
(maandag 22.40 op Hilversum 2). 1
familie tracht Klazien echter van een
huwelijk af te houden
Op het eerste gezicht een interessant
verhaal over eenzaamheid en egoïs
me Helaas is de uitwerking echter
minder indrukwekkend Hoewel Ank
van der Moer als tante Klazien haar
uiterste best doet er iets van te ma
ken blijven de overige auteurs ste
ken in het bekende huis-tuin-en keu-
ken-geacteer Ook Jan Teulings. toch
een goed acteur, komt onder de regie
van Annemarie Prins niet uit de verf.
JERUZALEM (ANPi Israël zal vol
gend jaar niet meedoen aan het Euro
visie Songfestival dat in Nederland
wordt gehouden De dag waarop het
festival wordt gehouden. 19 april,
geldt in Israel als nationale herden
kingsdag voor de gevallenen. De Is
raëlische radio en televisie ziin die
dag daarom niet in de lucht. Het
besluit niet deel te nemen is gisteren
door de Israëlische omroep bekend
gemaakt.
Aanvankelijk zou Israël, dat dit Jaar
het songfestival won, maar om finan
ciële redenen afzag van de organisa
tie volgend Jaar, wél meedoen Het
programma zou dan later in Israël
worden uitgezonden Tegen dit plan
zijn in Israël zelf bezwaren gerezen,
waarna het besluit viel, niet deel te
nemen.
Van onze radio- en tv-redactie
AMSTERDAM Het radioprogram
ma Vllla-VPRO (Hilversum I 10.45
uur) handelt vandaag geheel over de
toestand in Iran. Verslaggever Roel
van Broekhoven reisde met de Perzi
sche schrijfster Farideh Fardjam
door het Iran van Khomeiny. Wat is
er over van de vrijheid, het enthousi
asme van de eerste maanden van het
bewind van Khomeiny? Van Broek
hoven en Fardjam zagen ook kans
Koerden te ontmoeten. Fardjam fun
geerde min of meer als tolk. maar in
de eerste plaats is zij de hoofdper
soon in de documentaire. Ze heeft
acht jaar ln Nederland gewoond,
dat ze had moeten vluchten voor k,
Savak, dé geheime politie van I
sjah. flR
AMSTERDAM (ANP) De „Je1
Oosting-prijs", die ieder jaar
uitgereikt aan de beste kunste:
van de figuratieve schilderk
(tweeduizend gulden) en de aqu
leerkunst (1500 gulden) zal dit
niet worden toegekend
