Hollandse concurrentie om hulp aan Indo-China ERDAG 8 DECEMBER 1979 BINNENLAND TROUW/KWARTET 21 lis het Evangelie geen plaats kan hebben in een project, zijn wij een stuk minder geïnteresseerd. <j!en van de ergste dingen is dat de Khmers geen God hebben, dat ze alleen staan." Je moet boeddhisten niet tot object van zendingsijver maken en zeker niet als ze op hun zwakst zijn." iree meningen van mensen die hetzelfde nastreven: hulp verlenen aan een door oorlogen, honger onderdrukking geteisterd Indo-China. ïaos is er aan de Thais-Cambodjaanse grens, waar vluchtelingen, militairen, guerrillastrijders i hulpverleners over elkaar struikelen. Maar is de chaos aan het „thuisfront" niet bijna even root aan het worden? po: >r Johan ten Hove fMS erd die: por n STERDAM Ruim zeshon- rdduizend vluchtelingen van et volk van de Khmers zitten lomenteel samengepakt in in- erhaast ingerichte kampen en ampementen langs de Thais- ambodjaanse grens. Er zijn poli- eke groeperingen bij die elkaar vuur en te zwaard bestrijden. en grote, uiterst zenuwachtige Thaise germacht zit te wachten op de gevreesde ietnamese invasie. Verder stropen ban- Ietenbendes en Thaise sjacheraars het bied af om de vluchtelingen van hun iatste kostbaarheden te ontlasten. an zijn er nog de horden verslaggevers, itografen, radiomannen en televisie- oepen, die elkaar overtreffen in geavan- erde technieken en snelle berichtge- Ing, pakkende platen en schrijnende re- ortages. Daar tussen door beweegt zich ;n heel leger van al of niet professionele (ulpverschaffers. vaak gehuld in T-shirt- "s van de hulporganisatie, die elkaar rcrtreffen in goed doen en moeten op- assen dat ze elkaar niet voor de voeten pen. Dat het langs de Thais-Cambod- anse grens een chaos is zullen weinigen itkennen. >rd Joodschap die duizenden hulpverleners van waar- 0 ihijnlijk meer dan honderd verschillende lior>ganisaties hebben dan „thuis" nog eens chap maken met regionale, nationale en in- cincjrnationale ondersteunende en geld inza melende clubs. Dat kan variëren van poli- Jek-gekleurde (van uiterst links tot ui- ►rst rechts) tot „neutrale", van humanis- 3 vische tot religieus-getinte organisaties, nderverdeeld in oecumenische, funda- ntalistische en evangeliserende clubs. JSS)ant hongerende Khmers Zijn blijkbaar itbaar voor „goede boodschappen", »"ar ze dan ook vandaan mogen komen wie ze ook brengt. Tevens zijn er overal »r wereld de nodige zakenlieden die met ,et al te lang houdbare voedselvoorraden Itten en deze tegen zachte prijzen kun- n dumpen in de vergaarbak die het impengebied van Indo-China heet. Om •g maar te zwijgen van farmaceutische idernemingen die er overtollige medicij- n kwijt kunnen. En alle organisaties •bben rekening te houden met vaak ui- irmate gevoelige achterbannen die arm" gehouden moeten worden, omdat pnslotte daar het geld vandaan moet men. Waarbij er wel degelijk sprake is in op zijn zachtst gezegd enige mate van ncurrentie, om over venijn nog maar iet te spreken. tat het niet alleen langs de Thais-Cam- odjaanse grens een chaos is, zullen weini-. en durven ontkennen. iok in Nederland houden zich tal van rganisaties bezig met de hulpverlening fin de vluchtelingen in het Thaise grens- ibied en de hulpverlening aan de honge- nde Khmers in Cambodja zelf. Hieron- volgt een poging tot inventarisatie fin de verschillende organisaties en hun 'erkwijze. Een poging, en niet meer dan (at. Allicht zullen er enkele instanties, Ctiegroepen en particuliere geldinzame- >ars vergeten worden, die, als het om een blledige inventarisatie zou gaan, terecht volgende dag aan de telefoon zouden ngen. Nu niet, hoop ik. Evenmin kun- len er uit de volgorde van de organisaties Dnclusies getrokken worden over de borkeur voor bepaalde organisaties. De olgorde is gewoon alfabetisch. ;depb isL pbo alti. li samenwerking met de NEZU, de Neder- mdse Zendingsunie, stuurt de EO de mende weken twee medische teams ar Thailand om daar in een aantal nieu- 'e kampen, waarvan de namen bij de EO ig niet bekend zijn, hulp te gaan verle- aan duizenden Cambodjaanse vluch- Hingen. die daar de afgelopen weken oor het Thaise leger zijn neergezet. Vol-' j?ns EO-perschef Feike ter Velde gaat het li ieder geval om kampen die tussen de 50 n 80 kilometer van de grens liggen. arVe k; 3 Pg 1 len 5 P'fe ka leden van de teams, waarvan het eer- op 7 december is vertrokken, zijn alle- laal vrijwilligers die in Thailand in plaats an een honorarium een zakgeld zullen itvangen. Zij zullen daar samenwerken iet mensen van World Vision, een Ameri- ianiaanse zendings- en hulporganisatie, die Thailand onder Thaise leiding staat. licit i ij het team is ook een pastoraal mede- 'erker voor de geestelijke hulp aan de tufiuchtelingen. want de EO ziet in zijn pr^ulpverlening een christelijke handrei- ng in de naam van de Here Jezus. De EO iudt de hulpverlening liever in eigen t (Jand om. zoals Ter Velde meedeelt, „voor mderd procent zeker te zijn dat het geld goed terecht komt". Dat geld is bij elkaar gebracht door EO-metterdaad, die in een half uur radio- en televisieactie bijna een miljoen gulden bij elkaar kreeg. Berichten dat de medische teams in de kampen zo ongeveer over elkaar struike len, worden door Ter Velde ontkend. Een medewerker van EO-metterdaad is in Thailand geweest en kwam daar tot de conclusie dat er nog best behoefte was aan medische teams. Geruchten dat de EO zeer teleurgesteld was dat niet de EO. maar de NCRV het medische team van Eva den Hartog via de televisie mocht begeleiden en dat de EO mevrouw Dén Hartog een miljoen voor projecten ter beschikking wilde stellen als dit alsnog gewijzigd zou kunnen worden, ontkent de EO-perschef ten stelligste. „De EO heeft geen contacten gehad met Eva en wij zitten niet te springen om publici teit". De EO doet niet mee aan de hulpver lening die via de Cambodjaanse hoofd stad Phnom Penh loopt. Bij de EO kunt u uw geld kwijt op giro 300300, EO-metter daad Hilversum. Medisch Comité Het Medisch Comité Nederland-Vietnam is bekend van de noeste inzamelingsacties voor Vietnam gedurende de Indochinese oorlog. Sinds eind oktober zamelt het co mité ook geld in voor de bevolking in Cambodja. Op een persconferentie in Am sterdam maakte toen de voorzitter van het MCNV, professor Ben Polak, bekend dat het comité in het Franse artsen-comi té „Medische hulp en gezondheidszorg voor het Capibodjaanse volk" een be trouwbaar kanaal had gevonden om de hulp op de juiste plaats terecht te laten komen. Het MCNV had twee Franse artsen uitge nodigd die omstandig uitlegden dat de grootste ellende voorkwam langs de Thais-Combodjaanse grens, waar de Rode Khmer actief is, en dat de situatie in de rest van Cambodja, waar het Vietnamese leger het heft in handen heeft, een stuk beter was. Volgens de artsen was er geen sprake van een algehele hongersnood in Cambodja en was de situatie sinds de Vietnamese ingreep aanzienlijk verbe terd. Instemming van het MCNV, dat het be wind in Hanoi nog steeds een warm hart toedraagt. Waarna het comité een serie advertenties in de bladen plaatste waarin het gebeuren in Cambodja toch maar de grootste ramp sinds de Tweede Wereld oorlog werd genoemd en „er naar schat ting 2.2 miljoen mensen omkomen van honger als niet onmiddellijk hulp geboden wordt Het MCNV heeft 200.000 gulden beschikbaar gesteld aan het Franse art sencomité. Verder doen ze niet mee aan de hulpverlening langs de Thais-Cambod jaanse grens. Het gironummer is 1090400 t.n.v. Medisch Comité Nederland-Vietnam te Amsterdam. Novib Nederlandse organisatie voor ontwikke lingssamenwerking Npvib. Op 21 novem ber kondigde secretaris Sjef Theunis aan dat ook de Novib mee zou doen aan de hulpverlening in Cambodja. Tevens vond Theunis dat de hulp wel erg verbrokkeld was, en dus had de Novib het initiatief genomen om tot een bundeling van krach ten te komen. Op zichzelf geen gekke gedachte, ware het niet dat ook het Rode Kruis en Unicef Nederland daar al opgekomen waren. De Novib kondigde een vergadering aan van de belangrijkste organisaties die dezelfde week nog gehouden zou worden. Nogal voorbarig, omdat toen nog geen van de organisaties de uitnodiging had ontvan gen. Die vergadering ging niet door. Voor de tiende of de achttiende december is er een nieuwe vergadering in de pen, die echter nu door Unicef georganiseerd zal worden. De Novib werkt samen met een Westeuro pees consortium waarin onder meer de Britse hulporganisatie Oxfam en een aan tal Duitse en Zweedse organisaties zitting hebben. De Novib heeft een miljoen gul den uitgetrokken, waarvan de ene helft uit de pot „Gast aan Tafel" komt en de andere helft beschikbaar is gesteld door de Nederlandse regering in het kader van de medefinanciering. Naast de voedselhulp en de medische bij stand wil de Novib zich toeleggen op pro jecten gericht op de wederopbouw in Cambodja. Het consortium heeft toestem ming zeven rriensen in Phnom Penh neer te zetten. Vijf of zes mensen zitten er al en een van hen is een Novib-man. De Novib doet niet mee aan de hulpverlening langs de Thais-Cambodjaanse grens. Bij de No vib verwachten ze het geld op giro 100200 in Den Haag. Rode Kruis en Unicef Via het Internationale Comité van het Rode Kruis en het kinderfonds van de Verenigde Naties, Unicef, die contractueel zowel toegang hebben tot Phnom Penh als tot de gebieden langs de Thais-Cam bodjaanse grens, kanaliseren Rode Kruis en Unicef-Nederland hun hulp naar de vluchtelingen in Thailand en naar de hon gerende Khmers in Cambodja zelf. Het Rode Kruis en Unicef onderhouden een luchtbrug met een DC-10 tussen Singapo re en Phnom Penh, waar dagelijks 55 ton hulpgoedeten, voornamelijk voedsel en medicijnen, worden afgeleverd. Het toe stel dat op 23 november 'van Schiphol vertrok zal voorlopig een maand heen en weer vliegen. Dat slokt 2,8 miljoen op van de 3,8 miljoen gulden die aan Cambodja besteed werden. Het andere miljoen gaat op aan de aanschaf van hulpgoederen. Beide organisaties hebben vrachtwagens gestuurd en hopen dat nog deze maand er 300 in Cambodja aan het werk kunnen zijn. Ook worden, momenteel vliegtuigjes gebruikt om de hulp vanuit Phnom Penh te verspreiden. De Rode Kruis-Unicef combinatie heeft elf vertegenwoordigers uit Genève in Cambodja zelf, terwijl in de Thaise kam pen 180 man medisch personeel, onder de hoede van het Internationale Comité van het Rode Kruis, aan het werk is. In Cam bodja wordt momenteel samengewerkt met het Cambodjaanse Rode Kruis, dat na de terreur van het Pol Pot-bewind nieuw leven is ingeblazen. De stand op het „rampen"-nummer 777 te Den Haag is 5.4 miljoen. ZOA- Een particuliere organisatie, gevormd door personen met een rechtzinnig kerke lijke achtergrond. Volgens haar vrij harde advertenties verschaft zij christelijke hulp aan de vluchtelingen in Thailand ZOA-voorzitter Henk van der Velde legt uit dat dit zeker niet inhoudt dat men de vluchtelingen steeds maar de bijbel voor houdt. „Ons uitgangspunt is hulpverle ning aan mensen in nood vanuit een chris telijke bewongenheid. In gesprekken kun je dan best je geloofsovertuiging uit dragen. De ZOA werkt bijna vijf jaar in Thailand samen met de uit Amerika afkomstige Christian and Missionary Alliance (CAMA), die in Thailand samen het Unicef en het Rode Kruis een coördinerende rol speelt in de opvang van vluchtelingen. De ZOA zegt in haar advertenties hulpgoede reu en rijst direct vanuit Nederland naar Cambodja te vliegen, maar Van der Velde verduidelijkt dat de rijst vanuit Singapo re naar Bangkok wordt overgevlogen. Verder werkt de ZOA samen met het Tear Fund en het Leger des Heils in de uitzen ding van het medische team, waarbij de NCRV dan Eva den Hartog mocht volgen. De ZOA levert de medische uitrusting van het team. Ook is de ZOA betrokken bij de opzet van een weeshuis voor Cambojaan- se kinderen in Sakeo, dertig kilometer ten oosten van Bangkok. Daar gaat 2000 dol lar per maand heen. De ZOA, die indirect ook bijdraagt aan de hulpverlening in Cambodja zelf. heeft sinds 1 oktober 2,5 miljoen gulden bij elkaar gehaald op giro 2914600 te Gro ningen. Oecumenisch- De Stichting Oecumenische Hulp (SOH) zamelt geld in voor de projecten van de Wereldraad van Kerken, die een lange traditie heeft in het helpen van vluchtelin gen overal ter wereld. „De actie van de Raad in Cambodja is beperkt en gericht op leniging van de nood op lange termijn," zo zegt SOH-secretaris Paul van Lelyveld, die in augustus deel uitmaakte van de eerste missie van de Wereldraad naar Phnom Penh. „De Wereldraad probeert mee te helpen het voortbestaan van de Khmers als volk te verzekeren. Door de enorme logistieke problemen houdt dat kleinschalige hulp in. hulpverlening op de fiets". De Wereldraad financiert het opzetten van een farmaceutische werkplaats en het oppeppen van weeshuizen en ziekenhui zen. Daarnaast worden er via een lucht brug en per schip voedsel en medische goederen naar Phnom Penh gebracht. De Raad heeft een Waalse predikant in Phnom Penh, die 15 jaar districtzendeling is geweest in Cambodja en de taal van de Khmers vloeiend spreekt. Via de Church of Christ van Thailand doet de Wereldraad ook mee aan de hulp in Thailand, waarbij zoveel mogelijk Aziati sche christenen worden ingeschakeld. „Wij zijn huiverig voor dure buitenlandse medische teams, die over jeeps en derge lijke moeten beschikken." De Wereldraad doet niet aan evangelisatie. „Je moet boedhhisten niet tot object van zendings- Nederland helpt. Maar wel verdeeld naar politieke, religieuze of andere voorkeur. Honger in Indo-China ijver maken en zeker niet als ze op hun zwakst zijn." De SOH heeft* ongeveer een ton opgehaald op giro 5261 „SOS" Cambodja, te Utrecht. Vluchteling '76 De Stichting Vluchteling '76 is de meeste bekende en in financiële termen de meest succesvoile organisatie die zich in Neder land bezich houdt met het inzamelen van geld voor vluchtelingen overal in de we reld. De naam komt van een landelijke actie in 1976. maar ook daarvoor hield de stichting zich al geruime tijd bezig met hulp aan vluchtelingen. In de stichting zijn brede lagen van de Nederlandse sa menleving vertegenwoordigd: veel kerkgenootschappèn, het humanistisch verbond, vrouwenorganisaties, werkne mers-en werkgeversbonden. De stichting heeft in die zin betrekkingen met het Hoge Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties. UNHCR. dat mensen van UNHCR-Neder- land de stichting adviseren en een belang rijke rol spelen bij de organiatie van de acties van de stichting. Het hoofd van de afdeling van het Hoge Commissariaat, C. Brouwer, beschikt uit dien hoofde over de nodige contacten met allerhande hulpver lenende organisaties in Nederland en el ders in de wereld, en met het Hoge Com missariaat in Genève en de afdelingen in onder meer Aziatische landen. De stichting heeft geen eigen projecten in de vluchtelingenkampen, maar helpt an dere instellingen bij de financiering van hun projecten, waarbij volgens de heer Brouwer de voorkeur uitgaat naar medi sche en welzijnsprojecten. Zo is er geld beschikbaar gesteld aan organisaties (in Nederland en elders) van zeer uiteenlo pende pluimage. Veel geld. Want de voortvarende Brouwer heeft* verscheidene grote landelijke acties gevoerd. Zo bracht de „actie bootvluchte lingen" in augustus van dit jaar ruim 30 miljoen gulden op. een bedrag dat tot rond de veertig miljoen opliep toen in Thailand de honderdduizenden Cambod- janen binnenkwamen, die op de vlucht waren voor het jongste Vietnamese offen sief en de hongersnood. Uiteindelijk zal van deze veertig miljoen een derde aan vluchtelingen uit Cambodja en twee der de aan bootvluchtelingen uit Vietnam be steed worden. Stichting Vluchteling '76 haalt zijn miljoe nen binnen op giro 999. en er zijn plannen in de maak om de organisatie permanent „Vluchteling 999" te noemen stuurd en noodbiscuits naar Cambodja en Thailand. Het Tear Fund-Nederland heeft ongeveer drie ton van andere hulporganisaties ont vangen en heeft op het eigen gironummer (41400 te Doorn) ongeveer honderddui zend gulden binnen gekregen Onvolledig Het is een onvolledige opsomming, omdat organisaties als de ICCO (de protestantse ontwikkelingsorganisatie), de CEBEMO (de room^-katholieke evenknie), de Wilde Ganzen. Mensen in Nood/Caritas, Terre des Hommes enzovoorts er niet in staan. Maar deze organisaties sluizen hun hulp meestal naar Thailand en Cambodja via de andere organisaties en ze timmeren wat de vluchtelingen betreft minder aan weg. De precieze besteding van het geld en de verdeling van de hulp is een uiterst inge wikkelde zaak omdat de meeste organisa ties samenwerken met ter plaatse aanwe zige instanties die de programma's uitvoe ren. En ook tussen de organisaties wordt er met geld heen en weer geschoven. Zo is het mogelijk dat een Nederlands team van medisch personeel door Tear Fund-Neder land wordt samengesteld en formeel uit gezonden, terwijl de Stichting Vluchteling '76 de salaris-kosten, reiskosten en huis vesting dekt. de ZOA de medische uitrus ting levert, het team door de CAMA wordt opgevangen, majoor Eva den Hartog door het Leger des Heils wordt uitgeleend en door Tear Fund Engeland wordt betaald (hoewel dat ook weer niet helemaal zeker is), en de NCRV ons via de TV van de werkzaamheden op de hoogte houdt. Tear Fund Dit evangelische hulpfonds (TEAR staat voor The Evangelical Alliance Relief), ook wel omschreven als de diakonale arm van de Evangelische Zendings Alliantie in Ne derland, hecht zeer aan een evangelische inbreng bij de projecten. „Als het evange lie geen plaats kan hebben in een project, zijn wij een stuk minder geïnteresseerd", aldus Jan Van Barneveld. directeur van Tear Fund-Nederland. Wat weer niet wil zeggen dat die mensen die daar niet van gediend zijn in de steek worden gelaten „Het gaat om mensen in nood die gehol pen moeten worden Daarom hebben wij ook een goed opgeleid en ervaren medisch team gestuurd (het gaat weer om het team van Eva» Maar wij vinden dat sociale ontwikkeling samen moet gaan met gees telijke ontwikkeling. Een van de ergste dingen is dat de Khmers geen God heb ben. dat ze alleen staan Als Phnom Penh open gaat zullen wij erbij zijn." Het Tear Fund-Nederland werkt in Thai land samen met het Britse Tear Fund, de CAMA en de ZOA. en de Bntse tak heeft bijgedragen aan de voedselhulp, die Ox fam per boot van Singapore naar de Cam bodjaanse haven Kompong Som heeft overgebracht „Daar zat tweede kwali- teits-rijst bij om te voorkomen dat het bij' de Vietnamese troepen terecht komt" Verder zijn medicijnen naar Bangkok ge- Goed besteed Uiteraard zijn alle organisaties van me ning dat hun geld en hulp goed besteed worden en vinden bepaalde organisaties dat dfit bij andere organisaties wel beter zou kunnen. Datzelfde geldt voor de ma nier waarop er campagne gevoerd wordt. Vrij algemeen is men van mening dat er momenteel genoeg buitenlandse teams in Thailand aanwezig |zijn (omdat de afgelo pen dagen de toevloed van nieuwe vluch telingen meeviel), dat het sturen van nog meer teams momenteel niet erg zinvol is en dat een spoedcursus van vijf dagen „om enigszins voorbereid te zijn op de zware taak onder de ontredderde Cam bodjaanse vluchtelingen", waarmee de EO nieuwe teams het veld in stuurt, niet bijster lang is. Gevreesd moet worden dat ook het team zelf niet aan de ontreddering zal kunnen ontkomen. Vragen rijzen tevens over de zin van het vervoer van de hulp per vliegtuig De vrachtkosten zijn uitzohderlijk hoog ver geleken met het vervoer per schip vanuit Singapore en de capaciteit uitzonderlijk laag Een DC-10 neemt 55 ton goederen mee. terwijl Kompong Som bereikbaar is voor schepen met 1500 tori en Phnom Penh vla de Mekong-rivier voor schepen met ruim duizend ton. Over de mate waarin de hulp uiteindelijk op de Juiste plaats aankomt, dus bij de hongerende Khmers, of ze nu in Cambod ja of in Thailand zitten, zijn de afgelopen dagen onrustbarende berichten binnenge komen. In Phnom Penh en Kompong Som blijven grote voorraden veel te lang in de opslagplaatsen, terwijl Cambodjaanse vluchtelingen vertellen dat het Vietname se leger in ieder geval een deel van de hulp inpikt En van de Thais-Cambodjaanse grens wordt gemeld dat ook de soldaten van Pol Pot er voor zorgen dat ze niets te kort komen. Er bestaan geen rampen en geen massale hulpcampagnes waar deze dingen niet ge beuren en waar hulporganisaties honderd procent zekerheid kunnen bieden. Bovendien bestaat er in de verwarde poli tieke situatie in Zuid-Oost-Azië geen al ternatief. Stopzetting van deze noodhulp en stopzetting van de giften houdt in ieder geval voor duizenden Khmers slechts het alternatief van de dood in.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 21