Bijzonder weerzien met Moissy Kogan mOoDgids f 32f tot 1 Januari Ayckbourn tekent precies Engelse middenstanders Omroepacties blijven dreig* nu nog overzichtelijker en... veruit het goedkoopst Nieuwe serie IKON oubollig Zwart en blank met veel nuance getekend Festival over het taboe in de film Nationale vorm voor monument Wilhelmina Beelden bij „De Wieger" eigentijds en van alle tijden Proefspel voor EEG-Jeugdorke: Theater speelt Tafel van tien VARA stopt met strijdliederen Vandaag beslissend gesprek met minister van crm WOENSDAG 28 NOVEMBER 1979 KUNST/RADIO/TELEVISIE TROUW/KWARTET door G. Kruis. DEURNE Beeldhouw kunst. schreef Baudelaire eens. is een kunst der Ca raïben. omdat zij zo oud is als de wereld Hij verweet haar zelfs begrijpelijk te zijn voor eenvoudige mensen. Zó be grijpelijk als het ware. dat hij. Baudelaire, de denker, de in tellectueel met zijn egoïsti sche conflicten er eigenlijk niets meer van begreep. Misschien was het moeiteloze genieten hem vreemd ge worden. Daar dacht Ik aan toen ik het Ge meentemuseum ..De Wieger" In Deur- ne rondliep tussen de prachtig op gestelde beeldjes van de Russische beeldhouwer Moissy Kogan. die hon derd jaar geleden, in 1879 te Orglew, Bessarablë. werd geboren. In 1942 is hij een Jood in een Duits concen tratiekamp in Frankrijk omgekomen. Moissy Kogan maakte meestal kleine beeldjes, bijna allemaal er is maar één uitzondering bekend vrouwe lijke naaktjes. grafiek ook en teke ningen die misschien soms bedoeld waren als voorschetsen voor plastie ken Maar het zijn ook verfijnde kunstwerkjes, die een volkomen ei gen leven zijn gaan leiden en die wat de artistieke kwaliteiten betreft, be slist in niets onderdoen voor de beelden Ze zien er zo moeiteloos gedaan uit. alsof ze in één lange soepele lijn zijn neergezet Zó kun je deze bijzondere expositie in 1953 was Kogans werk voor het laatst in Nederland, in het Stedelijk Museum te Amsterdam te zien bekijken: zonder enige moeite, onge hinderd door problematiek, bewon derend. Genietend kijken alleen maar Begrijpen Een zien, dat geen begrip meer ver- „Meisjeskopje" terracotta reliëf. eist. geen vragen oproept, dat een bijna vanzelfsprekend aanvaarden schenkt. Dat is dan misschien zo on geveer wat bedoeld wordt als het over ..begrijpen" van kunst gaat 't Is uiteraard, iedere keer weer een puur persoonlijke zaak. Want je ver geet op dergelijke momenten dat dit door Jou zo bewonderde werk ande ren weinig of misschien zelfs wel hele maal niets te zeggen heeft En je denkt niet aan de achtergronden van die zo even gemakkelijk vastgestelde, vanzelfsprekend gesignaleerde schoonheid en niet aan de reden, de diepere oorzaak van die toch eigen lijk wel heel wonderlijke ontroering, teweeggebracht door een brokje brons of terracotta. Zó heb ik het werk van Moissy Kogan gezien: het is een kunst, die zó boeiend en direct overtuigend is, dat ze zonder meer overrompelt. Het is een kunst, die helemaal eigentijds is. maar ook van alle tijdenzo oud als de wereld Aanmoediging Moissy Kogan was in 1903 naar Mün- chen getrokken om daar chemie te studeren, maar ai gauw hield hij zich daar alleen nog maar bezig met zijn liefhebberij, de beeldouwkunst. En als je dan in zo n periode ook nog eens aangemoedigd wordt door een kunstenaar als Auguste Rodln Toen Kogan in 1911 in Parijs kwam ontmoette hij daar mensen als Cha gall. Kisling. Soutine en Modigliani. En met Kandinsky. Jawlenski. Ku- bln. Mare en Campendonck richtte hij de „Neue Künstlervereinigung" op. een groep die in feite de „Blaue Reiter" inleidde. De meeste kunstenaars met wie hij contact kreeg hadden ai min of meer hun vormideaal gevonden, het ex pressionisme. maar de expressionisti sche beeldhouwkunst ontwikkelde zich pas enkele jaren later. Kogans vroege werk heeft ook duidelijk ex pressionistische trekken: het ging hem niet helemaal alleen om het zuiver visuele, maar daarbij ook om de weergave van een innerlijk beeld, het van binnen naar buiten werken. Overigens is er in dit werk, zoals het bij de expressionisten zo dikwijls voorkomt nauwelijks sprake van ver vorming Als dat wel zo is. is het meer speelsheid. Kogans werk was trouwens ook geen afspiegeling van zijn leven. Ivan Goll schreef over hem in 1925. dat het een verdrevene was, sinds tientallen ja ren al. een mismoedige, vechtend en vertwijfeld; uit Rusland, uit Mün- chen. uit ZQrich, uit Amsterdam vluchtend voor het ondraaglijke leed; hij leed aan zichzelf. Een wilde, een verscheurde, een tedere. Eerbiedig Maar wat Je in zijn werk ervaart is een sprankelende, ongebonden geest, doorzichtig en teder-sensueel. Op het eerbiedige af. Vrouwenfiguurtjes, die soms herinneringen oproepen aan de klassieken en nog verder terug; ze zijn van een eenvoudige natuurlijk heid. geen naturalisme dat op imita tie berust, maar op het trachten steeds en steeds weer een houding, een minuscule beweging te betrap pen en vast te leggen. Ze noemden Moissy Kogan destijds „Ie maitre du négatif". de meester van het negatief: doordat hij eerder stenen had gesne den dat gebeurde met slijppoeder en een soort boortje kwam hij ertoe ook zijn beelden, in twee helften, ne- Van onze kunstredactie UTRECHT Op welke manier de film heeft bij gedragen tot het doorbre ken van taboes op gebie den als seksualiteit, ero tiek, dood, oorlog en poli tieke rebellie, is te zien tijdens bet HET TA- BOES-in-film-FESTI- VALs dat van 6 Lm 16 december in Utrecht ('t Hoogt), Amsterdam (Melkweg) en Groningen (Filmhuis) wordt ge houden. Een soortgelijke manifes tatie werd dit jaar al eer der aangekondigd voor bet Holland Festival maar kon toen niet door- gaan. Ook de organisato ren van het festival dat begin december gehouden wordt, moesten ambitieu ze plannen terugschroe ven. Het resultaat is nu een retrospectief-festival met een veertig-tal films als voorbeelden van grensverleggend werk zo wel op inhoudelijk ais op vorm-niveau. Hierbij zijn films van onder meer Mi- ehael Romm „Alledaags fascisme", Milos Forman „Liefde van een blondje", Femand Arrabal „Viva La Muerte", Andy Warhol „The Shopper", vijf films van Glauber Rocha, „Ik ben nieuwsgierig blauw/ geel" van Vilgot Sjöman en „Les carabiniers", „Le Weekend" en „Alphavil- le" van Jean-Luc Godard. Daarnaast zijn er ook nog een aantal korte films zoals de „taboedi kende Life/film-actf Moniek Toebosch el neast Frans waarmee het festiva december in 't 1, opent. De nieuwst#|£] ziektheaterproduktty „Tafelhoofdpijn" Wim T. Schippers i ïla: scha Mengelberg aar tijdens het festival i voerd en ook het coi televisie-oeuvre vai eia Schippers van I vi tot Waldolala za o den vertoond. Dit wordt omlijst met t to-expositie in alle drek theaters met werk van der Elsken. C v; ring, Pieter Boersi ,f Coen Wessing. iw ee he big „Torso" terracotta gatief dus. in gips te snijden. Dat hield in. dat iedere snede, ieder kerf je. ieder krasje onherroepelijk was. in één keer goed moest zijn; veranderen kon Kogan met dit procédé weinig. Een zeer directe vorm van uitdruk ken dus. Moissy Kogan was ook meermalen te gast in het huis van dr Hendrik Wie- gersma in Deume nu het museum. Hij was het vooral, die Wiegersma inspireerde om te gaan tekenen, schilderen en verzamelen.. Uit die verzameling is ook tijdens deze ten toonstelling een reeks hoogtepunten te zien. Tot 6 januari 1980 in Gemeentemu seum „De Wieger" te Deurne. Dins dag tot en met vrijdag van 10-12 en van 14-17 uur. Zaterdag en zondag van 14-17 uur 's Maandags gesloten. Van 20 januari 1980 tot 2 maart 1980 zal deze expositie te zien zijn in het Singer Museum te Laren. DEN HAAG (ANP) De Raad voor de Kunst heeft, om de impasse rond de totstandkoming van een nationaal monument voor koningin Wilhelmina te doorbreken, het ministerie van CRM geadviseerd een reeks van mo numenten verspreid door Nederland op te richten. Het oorspronkelijke plan van twee Haagse kunstenaars om een ruim zevenhonderd meter lang keienlint door de Haagse bin nenstad te maken, stuitte op nogal wat bezwaren bij de bevolking. De raad denkt niet alleen aan sprei ding in plaats, maar ook aan sprei ding in tijd. Zo zouden de monumen ten met tussenpozen van twee jaar tot stand moeten komen. Het eerste monument zou overigens wel in Den Haag moeten worden onthuld. De achterliggende gedachte bij dit nieuwe plan is dat het monument een meer landelijke en nationale vorm moet krijgen. De raad adviseert om per monument een bedrag te beste den dat tussen de een en de twee ton ligt. Over de vormgeving heeft de Raad voor de Kunst zich in het ad vies niet willen vastleggen. Men houdt er rekening mee dat de opvat tingen over de beeldende kunst zich de komende jaren zullen wijzigen en het advies aan de minister van CRM luidt dan ook om de omschrijving zo ruim mogelijk te formuleren. De raad wijst erop, dat er wel enige spoed is geboden bij de realisering van de kunstwerken, omdat het 31 augustus volgend jaar een eeuw gele den is dat koningin Wilhelmina werd geboren. Voor de financiering denkt de raad aan de oprichting van een fonds waarin het totale bedrag wordt gestort. AM8TERDAM Het EEG^ii kest, dat elk Jaar opnieuw mengesteld, gaat ln 1980 na e de van repetities een serie c m' in West- en Oost-Europa gev« n i ook worden geconcerteerd li jks der van de festivals in Salzbu 7 burgh en Berlijn. Claudio chef-dirigent van het Londo e,z hony Orchestra, zal de conci en den. Nederlandse Jonge musici, 'at tussen 1 Januari 1957 en 31 d en 1965 kunnen zich aanmelden proefspel dat op 4 Januari (vo en 20 januari (eindronde) in sterdamse Concertgebouw den gehouden. De aanmeldül9 voor 15 december a.s. binq (telefonisch of schriftelijk) traal Bureau Jeugd en Muzii, mer Visscherstraat 42 (tel. Amsterdam. Alleen voor vergt den met een uitgebreide ork e ring heeft het zin zich aan te We doen het self wel, suggesties voor het maken van een muziek theater stuk met kinderen van 9 tot 12 jaar, door L. en B. van Beurden. Uitg. De Toorts, Haarlem 83 blz. - 26.50 Bij uitgeverij Schwartz te Maarssen zijn uitgekomen; Wiener Architektur 1860-1930 in Zeichnungen 8 128 blz - 69 en De kleur van het verleden, 93 afbeeldingen in kleur, naar autochro- me opnamen, gekozen en gebundeld door Joêl Cuénot met een voorwoord van Rudy Kousbroek. (126 blz - 87.50, na 1 jan. 1980: 97.50 Bello, vijftig jaar railverbinding Alk- maar-Bergen-Bergen aan Zee, door door 8. Selleger. Uitg. Pirola, Schoorl. 132 pag., ƒ29,50. Fotoboek over een befaamde tram. Knaagdier, poëziebundel v ,nz Willem Overeem, 48 pag., lr achterneef van J. P. Coen in sië door Kees Simhoffer, 16,90 „Zelfreflectie met Inl1 L als décor." Beide uitg. Corrifte Maasbree (L.) Bantzinger tekent vrouwen, met een inleiding van Simon Carmiggelt. Uitg. Luyten, Amsterdam. Geen prijsopgave. Gids voor homoseksuelen door R. D. Fenwick, Uitg. Tielbosch, Amster dam, 244 pag. 28,50. Gezondheids- gids voor homoseksuelen, met een voorwoord van de arts H. J. P. Tulner, een adressenlijst en register. Oor spronkelijk in Amerika verschenen. Slapeloosheid. Ondertitel: zo er van af; door P. Goldber e Kaufman. Uitg. Zomer l IO( Ede, 255 pag., ƒ19 90. Uit| gids met o.m. praktische m tegen slapeloosheid im E slt Grote Winkler Prins, encycL achtste druk, deel IV (Bel)lc Bory). Uitg. Elsevier, Amstei Pag- |itg ADVERTENTIE door André Rutten Het initiatief er toe is uit gegaan van de eigenaar van het plaatselijk heren modemagazijn. die in een fraaigebon- den negentiende-eeuws boek het ver haal heeft gevonden van een boeren opstand uit de middeleeuwen, waar bij de graaf en zijn soldaten twaalf mannen over de kling hebben ge jaagd Niemand heeft ooit van dat feit gehoord, maar alle tien al zijn ze nooit allemaal bij elkaar vinden het een schitterend gegeven voor een historisch-foikloristische optocht ais middelpunt van het festival Maar de jonge leraar van de progres sieve school kijkt daar met andere ogen naar dan de knappe, zelfbewus te winkeliersvrouw, die hem vijandig een trotskist, of. nog erger, een marx tst vindt. Dat levert een paar keer hoog lopende conflicten op, die de anderen onhandig proberen te sus sen. Zij komen tot een bijna absurdis tische climax als dc vrouw tenslotte actieve bijval krijgt van een oud- kapitein. die even resoluut wil ingrij- Speciaal vandaag Kenmerk, de informatieve rubriek van IKON. geeft een samenvatting van het debat over de modernisering van kernwapens tussen Henk Neu- man. voorzitter van de CDA- om missie voor vrede en vei ligheid, en Mient Jan Faber van het interkerkelijk vredes beraad. Dit debat werd maan dag gehouden in de aula van de VU te Amsterdam. Ned. 2/19.24 Met Tussenbalans zendt de NOS een Poolse speelfilm van regisseur Zanus*i*uit. Marta is een Poolse vrouw van midden dertig, gelukkig getrouwd en moeder van een zoontje. Zelf heeft ze ook een baan Alles lijkt geregeld en ze lijdt een stabiel bestaan. Dan komt het moment dat haar zekerheden en het weinig emotionele be staan haar gaan deprimeren. Ze krijgt behoefte zich van al les los te maken. Ned 120.00 Studio Sport met een over zicht van de derde ronde Euro pa Cup 3 (UEFA-cupt, met Ein- tracht Frankfurt-Fevenoord. Ned. 1 "22.25 De Prix Femina ia voor dit jaar toege kend aan de Franse romanschrijver Pierre Moinot HIJ krijgt de prijs voor zijn boek Le guetteur dómbre. De Prix Medicis is toegekend aan Claude Durand voor diens boek La nuit zo- ologlque AMSTERDAM In Alan Ayckbourn's „De tafel van tien'' zijn tien middenstanders in een Engels stadje met herinne ringen aan feodale tijden en zelfs aan de Romeinen ijverig vergaderend bezig aan de voorbereidingen van een folkloris tisch festival pen als indertijd de graaf en zijn soldaten. Hij heeft daar wel een echte revolver bij. en schiet daar ook mee. maar verder moet hij zich behelpen met een paard op wieltjes en houten geweertjes, zodat het een rare chaos wordt, terwijl de dove tachtigjarige secretaresse onverdroten leuke wijs jes op de piano speelt Rëné Lobo, die dit stuk bij Theater heeft geregisseerd, is er terecht, van uit gegaan, dat Ayckbourn heel pre cies echte mensen getekend heeft, met een scherp oog voor hun eigen aardigheden, die meestal maar kleine accenten krijgen. Hij tekent een clan- netje van mensen tussen de besturen de laag en de werkende bevolking in. die ln zo n stadje nog op een andere manier tot gelding willen komen dan via hun zakendoen lukt. Zij willen gangmakers zijn en storten zich in onderneminkjes (in hun ogen culture- lei. waar zij niets van weten, zodat zij er intuïtief mee omgaan en er. meer dan zij zelf kunnen zien, hun eigen vooringenomenheden en persoonlij ke sores in bloot geven Maar het blijkt wel moeilijk Ayck- bourns Engelse precisie in het Neder lands te evenaren. Niet zozeer wat de taai (Dolf Verspoor maakte de verta ling). alswei wat de onderlinge ver houdingen betreft. Die worden in deze voorstelling niet typisch Engels, en slechts ten dele herkenbaar Neder lands. Een figuur ais Peter Aryans voortreffelijk speelt, een winkelier, die zijn huwelijk en zijn zaak naar de knoppen ziet gaan en daarom altijd soelaas zoekt bij glazen whisky, is zeer herkenbaar Ook de vergaderfa naat van Jan Verhoeven, die alle pro cedurefoutjes er uit haalt, alle kom ma's in de notulen verbetert, maar verder alleen maar een storend ele ment is. Maar de anderen worden meestal of net iets te gewoon en dan saai of net iets te overdreven Wat eigenlijk ook geldt voor het de cor van Tom Schenk, net iets te over dreven echt saai Al zou het mogelijk wel goed gewerkt hebben, als de on derlinge verhoudingen ln het spel be ter gelukt waren. Waarschijnlijk komt het hier op neer. dat de aard van sommige spelers onvoldoende paste bij de aard van de mensen die zij moesten spelen Ik geef mij op als abonnee van mikro gids voor f 32,50 tot 1 januari 1981 postcode en plaats Opsturen in gesloten envelop zonder postzegel naar Antwoordnr. 70 1000 RA Amsterdam Of bel 035 284 333 T De Djop is het Surinaams voor uitke ring en blijkt uiteindelijk te staan voor de Nederlandse droom, die veel Surinamers zich in eigen land anders hadden voorgesteld. Geen land vol levenslust maar als het meezit een bestaan van hard werken met de werkloosheid als dreigend toekomst beeld. De Djop speelt zich af in een fabriek waar drie 8urinaamse arbei ders onder leiding van een blanke chef houten poppen uit een stuk ver vaardigen De poppen zijn het sym bool voor de werknemers die iedere dag van vroeg tot laat aan de machi nes staan en zo worden gereduceerd tot de wezenloze wezens die ze zelf vervaardigen. Ruben, een van de drie arbeiders, verstoort de werkzame at mosfeer Hij praat voortdurend over thuis, haalt herinneringen op aan vroeger en discriminerende inciden ten buiten de fabriek. Zijn maten gaan soms met hem mee. maar probe ren hem ook te stoppen in zijn emo ties uit angst voor ontslag. Al gauw blijkt dat ze geen gesloten front vormen maar heen en weer wor den geslingerd tussen primaire ver langens die Ruben belichaamt en de weelde van een baan die een keuze voor de chef inhoudt Die chef blijkt uiteindelijk niet zo slecht als je wel zou vermoeden. Ook al bezigt hij wei eens discriminerende schuttingtaai. hem Ingegeven door onmacht omdat hij moet schipperen tussen eigen ide ologie vroeger was hij communist de macht als chef en de weten schap dat het bedrijf op de rand van een faillissement staat. Uiteindelijk blijkt het bestaan van alle vier op eenzelfde zijden draad te balanceren tussen werkgelegenheid en werkloos heid. Dat schept een band en gevie ren gaan ze door Cairo tekent de chef en de drie arbei ders zo genuanceerd dat hij een fi guurlijke zwart-wit-tekening voor komt. Het drama mist echter een scherpe dramatische lijn. De hande ling wordt nogal vlak omdat ze voor namelijk bestaat uit herinneringen, ruzies, en voorbeelden van discrimi natie al dan niet ln een mop verpakt. Maar al deze elementen bedoeld als omhulsel van argumenten werden niet samengesmeed tot een hechte eenheid, die in handeling en spel tot uiting had kunnen komen. En dat is jammer voor dit stuk dat als pleidooi voor solidariteit beschouwd kan wor de Niettemin werd het met veel en thousiasme gespeeld wat veel geamu seerde reacties bij het publiek uit lokte. door Jan van Galen De Djop nieuw toneelstuk van Edgar Cairo door Dirkje Houtmann ROTTERDAM De Surinaamse dichter en prozaschrijver Edgar Cairo schreef in opdracht van de toneelgroep Djompo Abra een toneelstuk. Het kreeg de titel „De Djop", werd geregisseerd door Franklin D. Lafour en ging maandagavond in het Theater Zuidplein in première als opening van het Surinaamse theaterfestival in Rotterdam. HILVERSUM De IKON is niet langer tevreden over de tv-programmering van de woensdagavond. Tot nu toe concentreerde IKON-tv zich voornamelijk op de jeugd in de leeftijd van om en na bij twaalfjarigen, in de toekomst wordt de leeftijdsgrens ver legd naar de jongelui in de pubertijd. Reden daarvoor is dat de woensdagavondpro gramma's van de IKON steeds slechter bekeken wor den. Uit kijkcijfers is geble ken dat series als Kinderen werken' ook, Een van mijn beste vrienden die de IKOn onlangs heeft uitgezonden niet goed zijn aangeslagen. De waardering lag weliswaar hoog, maar het aantal geïnte resseerden bleek nihil te zijn. Voor de leiding dus reden om eens uiterst serieus de koppen bij elkaar te steken. Uitkomst: de afdeling tv gaat zich meer toeleggen op het maken van gezinsprogramma's die handelen over „half volwassenen" en vooral ook luchtig van aanpak moeten zijn. Uit onderzoeken is ook gebleken dat men IKON-produkties vaak te zwaar op de hand vindt Het moet allemaal wat luchtiger gepresenteerd worden. Tot zover een prima gedachtegang. Maar wat gebeurt er vervolgens. De IKON laat Marjan Berk, die zichzelf cabaretière of humoriste noemt, een serie schrijven voor vernoemde doel groep. Een vierdelige gedramatiseer de tv-serie waarin op lichtvoetige wij ze onderwerpen worden aangesneden waarmee pubers geconfronteerd wor den in het dagelijks leven: werkloos heid, homofilie, ongewenste zwanger schap en emancipatie. Belerend '„De Pomp" zoals de serie heet is een' soort test-case voor het IKON beleid in de toekomende tijd. En dat is jam mer want het resultaat van Marjan Berk's inspanningen is wel bijzonder mager. De Pomp (vanavond Ned. 2 18.59) is een soort jeugdserie gewor den uit de beginjaren van de televisie, overgoten met een sausje van heden daagse problematiek. Want wat kan de jeugd eruit leren? Rij toch voor zichtig op die brommer, veroordeel niet direct iemand die anders is dan 'jij, hou Je handen thuis èn kijk uit dat je niet zwanger raakt. Even belerend dus als jeugdseries van vijf en twintig jaar geleden. En dat kan de opzet van de IKON nooit zijn. Welke vijftienjarige zal zich aangesproken voelen door een programma waarin de jeugd dd« het anders) bij elkaar klit in <j selijke snackbar, schijnbaar de hele dag op een brommer ri en naar een soort „moeder", Berk dus, vlucht voor wijze r neer er iets volledig fout gaat. bovendien nog een standje 1^- Het is temeer ook jammer IKON met mevrouw Berk li gegaan omdat dit program! zo'n grote tegenstelling staak I andere, vaak uitstekende IK|| gramma's, waarin kinderen f volwassenen Juist altijd vod werden aangezien. Intern is er bij de IKON dan -J discussie ontstaan over het f- tegen van de nieuwe ..luchtiel de komende seizoenen zal het i in totaal zeventien nieuwe g< tiseerde IKON produkten krijgen. Na afloop volgt een nabespre wordt bezien of de ingeslag vervolgd of verlaten wordt. M de hand van „De Pomp" is duidelijk dat dit alles zeer gevolgd moet worden. HILVERSUM (ANP) De VARA heeft besloten het experiment om de televisie-uitzendingen met een strijd-, lied af te sluiten niet voort te zetten. Dit experiment werd op aandringen van de verenigingsraad in oktober en begin november uitgevoerd. Daarna bleek echter bij een telefoni sche enquete door de dienst Luisteronderzoek van de N bijna de helft van de kijkers deze tijd niet meer passend vi dergelijke strijdliederen uit den. 81echts een kwart van de was voorstander. Het laatst* stond onverschillig tegenoi dergelijke dagsluiting. Van onze radio- en tv-redactie HILVERSUM De radiotechnici van de NOS zullen vanaf de nacht van zondag op m: overgaan tot acties en geen medewerking meer verlenen aan programma's van be] omroepen als deze door blijven gaan buiten de in de omroepwet vastgelegde regels om te maken van particuliere bedrijven. Dat zal betekenen dat er van die tijd af stiltes vallen in de radio-uitzendingen. De Omroepbonden hebben deze da tum als ultimatum aan de Raad van Beheer van de NOS genoemd. De radiotechnici van de NOS hebben er tegen geprotesteerd dat de verschil lende omroepen de laatste tijd om opnamen buiten de studio's te maken steeds vaker particuliere bedrijven inschakelen. De radiotechnici vinden dat op zo'n manier hun eigen positie in gevaar wordt gebracht. Ze appeleren daarbij aan naleving van artikel 25 van de omroepwet waarin staat dat iedere omroeporga nisatie verplicht is gebruik te maken van studio's, inrichtingen en overige hulpmiddelen die de stichting (NOS) ter beschikking stelt 's Nachts buiten Daar wringt nu echter de schoen, want de NOS verleent 's nachts geen diensten buiten de studio's, terwijl de uitzendingen op Hilversum 1 toch de hele nacht doorgaan en de radioma kers toch wel eens programma's bui ten de deur willen maken. Als alles volgens de letter gaat. moet als uitbesteding bij particuliere be drijven noodzakelijk is. dit door het facilitair bedrijf van de NOS worden geregeld. De afspraken worden ech ter steeds meer bulten de N08 om gemaakt en commerciële belangen van de omroepmedewerkers gaan een steeds grotere rol spelen CAO De ondernemingsraden van de NOS en die van de overige zendgemachti- gen zuilen deze week over de kwestie vergaderen, evenals de programma leiders van de omroepen. Over de resultaten van deze gesprekken zul len de bonden en de Raad van Beheer van de N08 vrijdag praten. Verder is er nog een andere die zou kunnen leiden tot king. De omroep-cao is ho november dé uiterste datum nog steeds niet rond. Van gaan de Omroepbonden d llll praten met de minister var Oorzaak van de stagnatie Is u nister Albeda van sociale z geweigerd zijn fiat te geven |1 eisen voor de cao. Zo hebben de Omroepbondei dat het personeel wordt uil met vijftig man. Ze willen z< staande stop op de arbeidsj bij de omroep doorbreken. Ve dingen de omroepbonden pi pensatie en twee extra vrtj< voor het omroeppersoneel M( gesprek met de minister van i de einduitspraak moet doen, uitlopen dan kan staking op 1 en radio worden verwacht

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 4