Wet treft vooral 'illegalen'
hoüandse garnalen
Éening van een lezer
Politiechef na oorlog gedegradeerd
Commentaar
Al honderden
ontslagen
een 'damesbeul' bestaat niet
opmars van de apotheker
Malafide werkgevers niet of nauwelijks gedupeerd
voor heerlijke gerechten ^^en gezellige snacks.
geen spijt
in ere hersteld
mannenkeuring
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
1 apotheekhoudende huisart-
j» het platteland van Friesland
■e opschudding ontstaan. De
P (de organisatie van apothe-
i Nederland) blijkt stappen
Jdernemen op een weg die
leidt, dat deze huisartsen hun
Lmng tot het houden van een
Jcek kwijtraken. De KNMP
na een gerechtelijke uit-
j hiertoe namelijk moge-
Jjen via het vestigen van apo-
i in gebieden waar deze tot
t niet bestonden.
|de huisartsen noch hun pa-
fi zijn erg gelukkig met deze
eling. De huisartsen niet,
ze met het verdwijnen van
otheek in sommige gevallen
Jet onbelangrijk deel van hun
■en kwijt raken. Dat deel is
kri jk omdat het op het platte
liet steeds mogelijk is praktij-
met veel patiënten op te
iënten zijn evenmin geluk
je v et het streven van de KNMP.
staat immers de kans dat ze
stiging van een centrale apo-
dikwijls grotere afstanden
n afleggen om hun genees-
len te verkrijgen dan daar
tp] ict geval was.
ivrede van de huisartsen en
ani iënten mag echter niet aflei-
SP an de conclusie dat de apo-
ioudende huisarts een in
fric wonderlijke constructie
t is een typisch Nederlands
ijnsel, historisch verklaar-
it een groot tekort aan apo-
in het verleden. Maar het
rlijke zit natuurlijk in het
at diegene die geneesmidde-
rschrijft dezelfde is als de-
ie ze verkoopt. Een dergelij-
istructie kan leiden tot een
jemakkelijker voorschrijfge-
uit het oogpunt van
izondheid gewenst is.
lien staat elke arts ten op-
van de pharmaceutische in
een kwetsbare positie,
irdt overstelpt door reclame,
fW dingen en nieuwe genees-
1 en en heeft tijd noch oplei-
Q ch een juist oordeel te vor-
Over de waarde van wat hem
aangeboden. Waar dit ge-
gaat met een tot in het
3 g c opgedreven stelsel van ca-
Hen relatiegeschenken is dui-
dat een apotheekhoudende
(die niet alleen inkoopt
maar ook voorschrijft) wel héél
kwetsbaar is.
Maar wie constateert dat de apo
theekhoudende huisarts een in
principe ongewenste constructie is,
behoeft de activiteit van de KNMP
nog niet hartelijk toe te juichen.
Ten eerste niet omdat duidelijk is
dat deze organisatie met weinig
ideële motieven te werk gaat. Niet
de volksgezondheid staat voorop,
maar de werkgelegenheid van de
vakbroeders. De KNMP heeft ont
dekt dat bij voortzetting van het
huidige vestigingsbeleid binnen
korte tijd voor honderden afgestu
deerden apothekers geen werk
meer te vinden zal zijn en tracht
deze ontwikkelingen te voor
komen.
Bovendien kan worden geconsta
teerd dat de KNMP op een weinig
elegante wijze te werk gaat. Of om
het wat onvriendelijker te zeggen:
bij het najagen van het belang van
de beroepsgroep gedraagt de
KNMP zich als een olifant in de
porseleinkast die pnze gezond
heidszorg nu eenmaal is. En dat de
huisartsen en patiënten daar niet
erg tevreden mee zijn, is volkomen
terecht.
Het apothekersvak bevindt zich in
een crisis, te typeren met de zin:
„de apotheker is van een bereider
van geneesmiddelen geworden tot
een academisch gevormde kruide
nier". De KNMP lijkt zich in haar
analyse van deze crisis geheel te
concentreren op de werkgelegen
heid. Dat is te betreuren, want het
zou de apothekersorganisatie sie
ren, wanneer ze zich meer van het
groepsbelang wist los te maken.
Dat zou tot meer fundamentele
gedachten kunnen voeren: over
verkleining van apotheekkrayons
bijvoorbeeld, over patiëntenvoor
lichting of over de consultatie van
artsen.
Wellicht zou de verwerkelijking
van dergelijke gedachten gepaard
gaan met vermindering van de
vaak hoge inkomens waarmee de
apothekers hun arbeidsinspanning
mogen verzoeten. Dit verlies kan
gelukkig ruimschoots goed ge
maakt worden door de veel bevre
digender taakvervulling die de
apotheker op deze manier kan her
winnen en door de gedachte dat de
volksgezondheid er alleen maar
baat bij heeft.
door Barend Mensen
DORDRECHT Malafide werkgevers met illegale buiten
landse werknemers worden door de op 1 november in werking
getreden wet „arbeid buitenlandse werknemers" niet of nau
welijks getroffen. Vaak hebben ze jarenlang van deze mensen
geprofiteerd maar nu zijn ze de eersten die hun rechteloze
slachtoffers de laan uitsturen.
Zij ontspringen de dans, terwijl werkgevers die dan wel
buitenlandse arbeidskrachten zonder verblijfs- en werkver
gunning laten werken maar hen normaal betalen en voor een
correcte afdracht van belasting en sociale premies zorgen,
met grote moeilijkheden te maken kunnen krijgen.
De op naam van oud-minister Boers-
ma staande wet stelt paal en perk aan
de toevloed van vooral Turken en
Marokkanen die zonder vergunning
de grens over komen om in ons land
van melk en honing te gaan werken.
De filosofie achter de wet is dat alleen
een eind kan worden gemaakt aan
het euvel van een wassende stroom
illegale buitenlanders als hun de kans
wordt ontnomen hier een betrekking
te vinden. Dit kan, aldus de redena
tie, als werkgevers die zulke mensen
in dienst nemen strafbaar worden
gesteld.
Welnu, de wet stelt voor het laten
werken van een buitenlander zonder
de vereiste papieren de werkgever
persoonlijk schuldig aan het bedrij
ven van een economisch delict. De
wet noemt als maximale straffen
daarvoor een half jaar gevangenis
straf of 10.000 gulden boete per geval.
Vreemdelingenpolitie en loontechni-
sche dienst zullen een gecoördineerd
opsporingsbeleid vberen. Justitieel
ligt de coördinatie in handen van de
advocaat-generaal bij het gerechts
hof in Den Haag, mr P. A. H. Bos, die
onlangs verklaarde dat het de bedoe
ling is per bedrijfstak te gaan contro
leren.
Onzekerheid
Nu puntje bij paaltje is gekomen en
de veelbesproken wet in werking is
getreden zijn onzekerheid en verwar
ring ontstaan. Op het maken van een
paar processen-verbaal in het West-
land na is weliswaar door de Justitie
en de haar ter beschikking staande
opsporingsorganen nog niet veel acti
viteit ontplooid, duidelijk is wel dat
er over niet al te lange tijd klappen
gaan vallen.
Niet bij de tuinders-, schoonmaak-,
classificeer- en uitleenbedrijven die
er uitsluitend vanwege zwart gewin
op uit zijn geweest illegalen aan te
trekken. De goede niet te na gespro
ken zouden zij de eerste moeten zijn
die op grond van de nieuwe wet wor
den aangesproken. Er vallen op het
ogenblik echter honderden ontsla
gen, hetgeen betekent dat men druk
bezit is zich te dekken.
Heel anders ligt het met de te goeder
trouw zijnde werkgevers. De welzijns-
stichtingen die zich met het lot van
de buitenlanders bezig houden en
hun overkoepelend orgaan, het in
Utrecht gevestigde Nederlands Cen
trum Buitenlanders, worden de laat
ste weken overstelpt met telefoontjes
van werkgevers die hun illegale werk
nemers dringend nodig hebben, hen
dan ook in dienst willen houden en
vragen wat zij nu moeten doen.
Oud-minister Boersma
Arbeidsbureaus
Ook de arbeidsbureaus worden op
het ogenblik zwaar op de proef ge
steld. Noch zij noch de stichtingen
kunnen hen echter helpen. De wet is
duidelijk en de wet is ook wel goed.
alleen: zij houdt geen rekening met
de werkelijkheid. Afgezien van de
menselijke tragedies die aan de bin
nenkort te verwachten acties tegen
illegalen zijn verbonden komen be
drijven erdoor in ernstige moeilijkhe
den. Er zijn veel werkgevers die be
slist geen Nederlands personeel kun
nen krijgen. Bij het wegvallen van
hun illegale werknemers zullen zij
produktieafdelingen of zelfs hun hele
bedrijf(je) moeten sluiten. Dat heeft
uiteraard ook gevolgen voor de werk
gelegenheid van hun Nederlandse
employés. Of de wet goed is of niet
de welzij nsstichtingen en de vakbe
weging hebben er altijd voor gepleit,
maar er tevens voor gewaarschuwd
het paard niet achter de wagen te
spannen er zal iets moeten gebeu
ren om het maken van brokken te
voorkomen.
25.000
Het Nederlands Centrum Buitenlan
ders heeft er geruime tijd geleden bij
het ministerie van sociale zaken op
aangedrongen wederom een soort re-
gularisatiemaatregel te treffen. Het
ministerie heeft op dat verzoek tot
dusver niet gereageerd. Wel is vanuit
het directoraat-generaal voor de ar
beidsvoorziening de tegenzin tegen
weer een ..algemeen pardon" geble
ken Nu heeft de zogenaamde regula-
risatie van 1975. een maatregel die
het mogelijk maakte buitenlanders
„legaal" te verklaren als ze konden
aantonen hier een bepaalde tijd te
hebben gewerkt, als onplezierig bij
verschijnsel gehad dat er in een paar
weken tijds enkele duizenden illega
len de grens overkwamen om óók te
proberen papieren te krijgen. Ze zijn
blijven hangen en het aantal illegalen
wordt nu al weer op 25.000 geschat
De regularisatie is mislukt doordat
niet tevens een op de werkgevers ge
richte wet van kracht was of werd.
Die wet toen nota bene al in voor
bereiding is er nu. Dat het Jaren
heeft geduurd voordat de werkgevers
konden worden aangepakt maakt het
volgens de welzijnsstichtingen nu
juist noodzakelijk een tweede regula
risatie toe te passen wil er geen spra
ke zijn van onbehoorlijk bestuur
Werkgevers die al drie, vier jaar de
zelfde illegale werknemers in dienst
hebben, aan hun verplichtingen je
gens hen en de gemeenschap hebben
voldaan en bovendien kunnen aanto
nen dat bedrijfs- en sociale belangen
in het geding zijn. moet gelegenheid
worden geboden alsnog verblijfs- en
werkvergunningen voor deze mensen
aan te vragen. Alleen dan kan de
redelijkheid van de wet „arbeid bui
tenlandse werknemers" worden er
kend en geaccepteerd.
Gemakkelijker
Er zijn in de kring van hen, die zich
met de buitenlandse werknemers be
zig houden, mensen die zich niet kun
nen onttrekken aan het idee dat de
wet zo lang is uitgebleven om de
werkgevers in zekere zin nog te be
schermen Per slot van rekening is
het nogal wat werkgevers strafbaar te
stellen. Daar moet lang op gestu-
ADVERTENTIE
Tomaten gevuld met garnalen en mayonaise
Garnalencroquetten Garnalencocktail
Gamalensla Garnalensaus bij visgerechten
Broodjes gevuld met garnalen
Doe meer met vis, omdat 't zo lekker is.
Produktschap voor Vis en Visprodukten, 's-Gravenhage
deerd worden! Met vreemdelingen is
het. aldus een bittere opmerking, veel
gemakkelijker Voor hen is door
gaans een algemene maatregel van
bestuur al voldoende.
Er is begrip voor dat er iets moet
gebeuren. Een andere vraag is hoe
het gebeurt We kunnen het ons op
het ogenblik nog moeilijk voorstel
len. maar in principe is het mogelijk
dat er een genadeloze jacht op illega
le buitenlanders zal worden geopend.
Worden ze in de kraag gepakt dan
gaan ze linea recta het land uit. Wie
niet terstond gepakt wordt loopt alle
kans een paria te worden. Hij heeft
misschien nog wat geld om het hier
nog even uit te houden, maar de
volgende fase is dat hij een tijdje
door medelijdende landgenoten in le
ven wordt gehouden en tenslotte
maar moet zien te verdwijnen naar
zijn eigen vaderland en komt hij te
rug in zijn dorp, dan wordt hij met
scheve ogen aangekeken In de ogen
van zijn eigen mensen is er iets met
hem aan de hand. want hij heeft met
de politie te maken gehad. Op zijn
minst is hij de mislukkeling die. in
tegenstelling tot de dorpsgenoten die
regelmatig geld naar huis sturen en
elk jaar met een koffer vol cadeautjes
met verlof komen, berooid is terugge
komen. Zoiets weegt bijzonder zwaar,
maar aan dergelijke gevoeligheden
heeft men hier geen boodschap Daar
komt dan bij dat illegalen, die bij
goede werkgevers in dienst geweest
zijn. kunnen fluiten naar wat voor
hen betaald is en wat zij zelf hebben
bijgedragen aan sociale premies. Het
leed van de zielige figuur die hoe je
hem ook bekijkt de illegale buiten
lander Is heel wat erger dan de pijn
van de werkgever die misschien dui
zend gulden boete krijgt. De pap zal
voor hem zo heet niet worden opge
diend
Het Nederlands Centrum Buitenlan
ders. de stichtingen en de vele andere
organisaties voor buitenlanders wil
len met het oog op dit alles een twee
de, zo nodig beperkte regularisatie
Maar dan wel uit te voeren binnen
een zeer kort tijdsbestek, bijvoor
beeld in 48 uur. Er wordt mee voorko
men dat aan twee kanten, die van het
bonafide bedrijfsleven en die van de
illegalen, scherven vallen. Daarna
staat ieder voor zijn eigen verant
woordelijkheid en kan de nieuwe wet
ook moreel „met recht" worden ge
hanteerd.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon
SINT AGT
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De Utrechtse hoofdcommissaris Van Doesburg, die naar thans blijkt
tijdens de oorlog de onder SS-toezicht staande politie-officiersopleiding in Apeldoorn heeft
gevolgd, is direct na de bevrijding gedegradeerd tot agent. In 1944 was hij bij het Utrechtse
korps gekomen als vaandrig van de staatspolitie.
kunnen behoeden en er zelfs van kun
nen terugbrengen."
Hij liet toen doorschemeren voor de
illegaliteit papleren en stempels te
hebben verschaft en vervalst.
De reden, waarom hij in rang werd
teruggezet, was dat hij ten opzichte
van andere politiemannen geen voor
deel mocht hebben van zijn opleiding
gedurende de bezetting. Een maand
na zijn degradatie op 13 juni 1945
moest hij voor een zuiveringscom
missie verschijnen, maar deze vond
het niet nodig verder maatregelen te
Tegenover de buitenwereld heeft Van
Doesburg, die naast hoofdcommissa
ris ook voorzitter is van de centrale-
poli tie-verkeers-commissie, steeds
zorgvuldig gezwegen over zijn scho
ling in Apeldoorn. Wel heeft hij meer
dere malen toegegeven zijn basis-op
leiding in Schalkhaar te hebben ge
had. zoals blijkt uit een interview met
het Utrechts Nieuwsblad op 15 no
vember vorig jaar.
Hij zei toen zich te hebben gemeld bij
het opleidingsbataljon politie in
Schalkhaar „omdat ik werd bedreigd
door de Arbeitseinsatz en voor het
politievak voelde". Hij sprak toen
echter met geen woord over de offi-
ciersschool in Apeldoorn en zei
slechts na Schalkhaar stage te heb
ben gelopen bij de Haagse gemeente
politie en toen deze was opgegaan in
de staatspolitie naar het Utrechtse
korps te zijn gegaan. Daartussen,
blijkt nu, heeft hij zijn opleiding in
Apeldoorn genoten.
Geen keus
Volgens prof. dr. Lou de Jong, direc
teur van het Rijksinstituut voor Oor
logsdocumentatie, hebben in de oor
log zeer vele Nederlandse politiemen
sen hun basisopleiding gehad in
Schalkhaar, een school die was opge
richt op initiatief van SS-generaal
Rauter.
„Wie voor het politievak koos. had
geen keus. Als je weigerde moest je
vertrekken. Het was maar een heel
gering percentage, dat die conse
quentie heeft getrokken", aldus De
Jong. „Overigens kunnen zeker niet
alle politiemensen, die wel naar
Schalkhaar gingen, in discredlet wor
den gebracht. Er zijn er velen, die
daarna in de oorlog zeer nuttig werk Onjllist
hebben gedaan, ook voor het verzet."
Of hetzelfde gezegd kan worden van
degenen, die de officiersopleiding
volgden, kon De Jong gisteravond
niet zeggen. „Ik weet op het ogenblik
niet of je tot die opleiding gedwongen
kon worden zonder uit de dienst te
worden ontslagen."
Van Doesburg zelf zegt geen enkele
reden te zien voor de publikatie over
zijn oorlogsverleden. Volgens hem is
er geen enkel maatschappelijk be
lang mee gediend. „Ik denk, dat men
het nodig vindt mij in mijn ambtelijk
en sociaal belang te treffen."
Eerder liet hij in het Utrechts Nieuws
blad weten: „Ik kan naar eer en gewe
ten zeggen, dat ik geen handeling heb
verricht, waarvoor ik me nu nog en op
welk tijdstip dan ook in mijn leven
zou behoren te schamen. Ik heb nooit
mensen opgebracht voor de Arbeits
einsatz. Integendeel. Ik heb in mijn
Utrechtse periode in een vrij groot
aantal gevallen mensen daarvoor
Burgemeester H. J. L Vonhoff van
Utrecht heeft de publikatie onjuist
genoemd „vooral gezien het feit, dat
de hoofdcommissaris sinds zijn be
noeming een zeer positieve bijdrage
heeft geleverd aan het functioneren
van het Utrechtse politiekorps"
Volgens Vonhoff is gebleken, dat al
deze zaken „te bevoegder plaatse be
kend waren of konden zijn". „Men
moet bijzonder zwaarwegende motie
ven hebben om. als een zuiveringsin
stantie op basis van bekende feiten
heeft geoordeeld, daarop na 35 Jaar
terug te komen."
Hij vindt het onwaarschijnlijk, dat
bij de benoemingen van Van Does
burg in Inspecteursrangen door de
beoordelende instanties geen kennis
is genomen van zijn personeelsdos
sier. waarvan het rapport van de zui
veringscommissie, volgens Vonhoff.
deel uitmaakt. In politiekringen te
kent men daarbij wél aan, dat het
opvallend lang heeft geduurd voor
dat hij in 1973 werd benoemd tot
hoofdcommissaris.
Al eens naar een vrouwenkapper
geweest? Vast niet. Vrouwenkap
pers bestaan niet. Die noemen
zich nog altijd dameskappers.
Komen er dan geen vrouwen bij
de kapper, alleen een bepaald
soort dat met dames aangeduid
dient te worden? We zouden het
verschil niet weten, dus die vlie
ger gaat niet op.
We komen daar op door het eer
ste van drie verhalen die Carly
Broekhuis en Fred Feddes, stu
denten aan de School voor de
Journalistiek, over „huid. haar en
lichaamsvorm" voor hun school
krant Zipitaja schrijven. Dat eer
ste gaat over kappers en hun
klanten. De directeur van een
kappersvakschool heeft het over
„zeker tweeëneenhalf miljoen da
mes" die geregeld naar de kapper
gaan Naar de dameskapper dus
Hetzelfde doet zich trouwens bij
de mannenafdeling voor: een
mannenkapper heet nog altijd
herenkapper.
Een wonderlijk verschijnsel in
onze toch al wonderlijke taal. die
stug verschil blijft maken tussen
dames en vrouwen in een tijd,
waarin steeds meer dames zich
gewoon vrouwen noemen en
steeds meer damesclubs in vrou
wenverenigingen of wat dan ook
veranderen. Voor heren gaat dat
in veel mindere mate op. Sla je de
dikke Van Dale open op dames-
en vrouwen-, dan zie je dat de rij
samengestelde woorden met
„vrouwen" er voor wel vier keer
zo lang (geworden) is als die met
„dames", terwijl de mannen- en
heren-rijtjes allebei even lang
zijn. dat wil zeggen: allebei even
kort. want beide nemen ze niet
meer ruimte in beslag dan die
dames.
De rij die voor vrouwen- vooraf
gegaan wordt, is bij voorbeeld
aangevuld met samenstellingen
als vrouwenemancipatie, vrou
wenbeweging, vrouwenkiesrecht,
vrouwengeschiedenis, vrouwen
beroep. vrouwehoverschot en
vrouwenarbeid. Er zitten ook
woorden tussen die blijkbaar
nooit op dames van toepassing
geweest zijn: vrouwengek, vrou
wenjager. vrouwenhater, vrou
wenlogica. vrouwenvlees en zelfs
vrouwenbeen. Mannen jagen niet
op dames, haten ze evenmin, en
dames hebben geen been en be
zitten geen logica volgens Van
Dale althans Een damesbeul
schijnt nooit bestaan te hebben
en een handelaar in blanke sla
vinnen houdt zich verre van da
mes, moeten we aannemen. Ook
een vrouwengevangenis schijnt
niet voor dames bestemd en vol
gens Van Dale komen grillen
slechts voor bij vrouwen. Tot
troost van al die vrouwen die
denigrerende woorden als grillen,
liglca en vrouwmens ook wel eens
op de blijkbaar nog bestaande
dames toegepast zouden willen
zien: dames hebben we halen
het nog steeds uit Van Dale
geen aard, geen hart en geen ge
stalte.
Aan de andere kant lijken de
dameshoed, de dameskapel, het
damesverband. het damestoilet
en het dameskransje zelfs door
de tand des tijds niet weg te
branden. De Nederlandse Spoor
wegen vonden onlangs nog iets
nieuws uit: de dameskaart, de
kortingkaart voor vrouwen van
zestig jaar en ouder.
Dat waren natuurlijk nog maar
een paar voorbeelden want. zoals
we al zeiden, de lijst is erg lang.
De gekste zijn trouwens nog niet
eens aan bod gekomen: vrouwen
kapsel en vrouwenhaar. Vrouwen
met zulk haar voor dames be
staat dat niet moeten er mee
naar de dameskapper. Als dat
niet gek is!
Tweemaal Liesbeth List en Ramses Shaffy hand in hand, vaak
samen (zingend) en dus vaak geportretteerd. Behalve op foto's zijn
ze nu ook in het wassenbeelden-museum van Madame Tussaud in
Amsterdam te zien. En wie zijn de echte? Juist, die twee zonder
microfoon.
Hoe moet je dat zeggen: de
Vlaamse zanger Louis Neefs is in
zijn vrije tijd gemeenteraadslid,
of: het gemeenteraadslid van Me-
chelen L M. J Neefs (milieube
scherming. betaalbare woningen,
leefbaarheid van de binnenstad)
is in zijn vrije tijd zanger? Zelf
zegt hij in Televizier: „Ik verdien
mijn brood als zanger en ben dus
artiest". Hij is al een jaar of tien
lid van de gemeenteraad in zijn
woonplaats en rijdt ondanks zijn
inspanningen voor binnenstad en
milieu in een grote, dure auto,
maar die heeft hij nodig voor zijn
zangactiviteiten, zegt hij. Neefs
geldt ais enigszins conservatief,
hoewel hij dat persoonlijk anders
omschrijft: als iemand die
het oude alleen verwerpt als het
slecht is en niet omdat het oud
is Hij is nu 42 Jaar, een leeftijd,
vindt hij, waarop je de betrekke
lijkheid van veel dingen gaat in
zien: „Ik heb van mijn carrière
geen spijt, maar als ik nu zou
moeten beginnen zou ik een an
der vak kiezen."
Zo jong nog en dan al Je voortan
den verliezen plus Je baan. dat is
diep-tragisch. Het treurige voor
val overkwam Thor, een politie
hond van pas goed twee Jaar die
tot volle tevredenheid van zijn
geüniformeerde bazen in Davie
(in de Amerikaanse staat Flori
da) zijn politietaak verrichtte,
totdat hij twee voortanden brak.
Geen gezicht voor een politie
hond natuurlijk, alle afschrik
wekkends In één klap weg en
bovendien geen lekker gevoel.
Thor wilde zelfs niet meer eten,
zodat zijn baas hem op aanraden
van de vakbond meenam naar
dierenarts dr J. Scott Owen die
al een hoop ervaring met gebit
ten van luchtmacht-honden had.
Zes weken lang liep Thor de deur
plat bij zijn tandarts, maar daar
na beschikte hij dan ook over een
paar schitterende, blinkend-me
talen kunsttanden. Hond en baas
blij naar huis. waar meteen een
domper op hun vreugde gezet
werd: zo kon Thor toch niet wer
ken. vonden een paar collega's
Als de hond deze tanden in het
vlees van een verdachte zou zet
ten. zou het resultaat wel eens
erg bloederig kunnen zijn. Oeluk-
kig kwam toen een hoog gemeen
telijk persoon tussenbeiede. Thor
lijkt nou wel een ijzervreter, zei
die. maar denk maar niet dat zijn
echte, originele tanden minder
sterk, scherp en gevaarlijk wa
ren. De nond is nu met ieders
goedvinden in ere hersteld.
De mlster-verkiezingen op het
terrein van de universiteit van
Cleveland (in de Amerikaanse
staat Ohio) waren opgezet door
Warren Farrell. schrijver van een
boek over 'de bevrijde man. vrije
mannen en hun relaties tot vrou
wen'. De zes mannen die zich
beschikbaar hadden gesteld om
In badpak voor en tussen
een stel kritische vrouwen te pa
raderen. vonden het achteraf niet
leuk: ..Nu begrijp ik pas een beet
je wat vrouwen moeten doorma
ken", zei een van hen na de 'keu
ring'
Kaaimannen Een Brazili
aans natuurinstltuut heeft ont
dekt. dat de laatste paar maan
den in het gebied ten noorden
van de Mato Groaso, in het wes
ten van Brazilië wel 26.000 kaai
mannen klandestlen afgeschoten
moeten zijn. De Jagers krijgen er
zelf niet veel voor (ƒ3.50 per
slachtoffer), maar de handelaars
die de huiden over de grens naar
Bolivia. Paraguay en de VS
smokkelen, verdienen zo'n 50
per vel, en de fabrikanten die de
hulden verwerken, uiteraard nog
veel meer.
