Menselijke kwetsbaarheid
achter realistisch vertoon
VARA-bestuur hoeft
niet op te stappen
normei
B-52's bizar en intrigerend
Twee (oud<
premières
Gebed voor mijn dochter
Groningen vóór
theaterproducties
Stilte onder
hoogspanning
Van Kemenade gaat rondetafelgesprek leider#
Breda's
schouwburg
wordt vernieuwd
Socialisme met
kritische literatuur
NOS solidair met
prikactie BRT
MAANDAG 19 NOVEMBER 1979
KUNST/RADIO/TELEVISIE
door André Rutten
DEN HAAG Een realistisch stuk, „Gebed voor mijn dochter", dat de Haagse Comedie sinds
zaterdag ln het Hot speelt, maar tegelijk ook hypergevoelig, „Realistisch" omdat twee New-
yorkse politiemannen hardhandig twee van moord verdachte junkies onder handen nemen,
hypergevoelig omdat er ieders kwetsbaarheden genuanceerd in aan den dag komen.
Het ..realistische" verhoor is niet
meer dan een. overigens intelligent,
gebruikt hulpmiddel: vier mensen uit
ogenschijnlijk twee tegenovergestel
de werelden worden met elkaar in
botsing gebracht, en daar komen, tot
op zekere hoogte, hun „waarheden"
uit voort.
Dat klinkt misschien ingewikkelder
dan nodig is.
Twee politiemannen in burger, con
ventioneel gekleed, brengen twee al
ternatief geklede mannen. Junkies, en
naar zij denken ook nog homo's, hun
kantoor binnen. Wat er zal gebeuren
lijkt voorspelbaar, ook omdat de
twee rechercheurs samen nog even
afspreken op welke manier zij die
varkentjes zullen wassen. In het rau
we jargon, dat je kunt verwachten.
Maar er zit van meet af aan ook iets
irreëels in, iets onvoorspelbaars. In
dat kantoor fraai realistisch uitge
beeld door Kees Wolf rat hangen
wat kleurige slingers, liggen slierten
serpentines en lege bierblikjes. Er is
een nationale feestdag (4 juli) ge
vierd. Maar bovendien komen de per
soonlijke sores van de politiemannen
meteen ook aan bod. nè een telefoon
gesprek van de oudste van hem met
zijn Jongste dochter. En daar begint
de rode draad van het drama. Wat
verandert er tussen kind en vader, als
het kind volwassen wordt? Wat ver
wachten zij van elkaar, hoe stellen zij
elkaar en zichzelf teleur? De politie
man-vader wordt daar via de telefoon
tijdens de verhoren telkens opnieuw
mee geconfronteerd. De drie anderen
horen wel niet. evenmin als de toe
schouwers. wat die dochter zegt.
maar ze kunnen het wel afleiden uit
wat zij van hem zien en horen. Het
beïnvloedt niet alleen de verhoren,
maar ook de onderlinge relaties tus
sen de vier, waarin ook kind-vader-
relaties zichtbaar gaan worden, en
die ook hun eigen reële kind-vader-
vrouw-relatles ln het geding brengen.
De Amerikaanse schrijver van het
stuk, Thomas Babe (38). legt subtiel
maar wel heel duidelijk, de nadruk
daar op. De relaties tussen de vier
mannen worden gaandeweg heel
menselijk, de tegenstellingen tussen
het wereldje van recht en orde en dat
van de „misdaad" lossen op. Ook
doordat de schrijvers voor de junkies
intelligent-alternatieve mannen ge
kozen heeft: een „leraar", veertiger,
en een soort pupil van 25. Die mense
lijkheid. die zich dikwijls in ongekuis
te woorden uit, wordt onder regie van
Christiaan Nortier ook heel zorgvul
dig gespeeld: Sacco van der Made als
de oudere politieman, Reinier Heide-
mann als de jongere, Wim de Haas als
de oudere junkie, Hugo Maarten als
de jonge. De vertaling van Loek
Schaareman klinkt goed.
Een boeiende voorstelling.
Hugo Maarten en Reinier Heidemann in „Gebed voor mijn dochter"
door Stan Rijven
AMSTERDAM B-52's is niet alleen de naam van een type oorlogsvliegtuig maar ook een
Amerikaans slangwoord voor een torenhoog kapsel dat zo n 15 20 jaar geleden mode is
geweest.
Daaraan ontlenen de B-52's hun
naam. aangezien twee dames van
deze Amerikaanse new-wave groep
zich hiermee tooien. Die periode Is ln
muzikaal opzicht eveneens hun inspi
ratiebron geweest getuige de Invloe
den van Supremes en Shangrilasen
het accent wat zij leggen op „fun" en
dansbaarheid. Integenstelllng tot bij
voorbeeld de Shirts, Ramoncs en Pat
ty Smith, die vanuit New York de
nieuwe Amerikaanse popmuziek van
de laatste tijd bepaalden, zijn de B-
52's uit Athens in Georgia afkomstig.
Daar ontpoptèn zij zich tot een band.
die ongecompliceerde, maar zeer in
trigerende dansmuziek wist te ma
ken. waar omheen zich een eigen cul
tus ontwikkelde. Dat imago was on
dertussen ook naar Nederland over
gewaaid Paradiso puilde zaterdag
avond uit door een extravagant uit
gedost publiek, dat er anderhalf uur
wachten vopr over had om deze ge
beurtenis te mogen meemaken.
Sensatlonee\ was het niet. maar fasci
nerend des te meer. Een bizarre ver
zameling mensen, die robotachtig en
emotieloos bewogen, terwijl je tege-
Speciaal vandaag
The Qhase. Amerikaanse
speelfilm uit 1966, geregis
seerd door Arthur Penn. Rol
verdeling: Robert Redford,
Marlon Brando en Jane Fonda.
The Chase is een keiharde film
over het leven in een klein
Amerikaans stadje.
Ned I 20.20 uor
Tele-bingo. Mies Bouwman
maakt haar come-back met de
presentatie van een spel waar
aan ledereen kan meedoen en
waarvan de opbrengst ten goe
de komt aan het Nationaal
Fonds Gehandicapten.
Ned. 2 20.27 uor
Televisies-magazine be
steedt sandacht asn de volgen
de onderwerpen: een reporta
ge ait Rbodesie met daarin een
interview met bisschop Moe-
sorewa. Vérder een gesprek
met generaal Rodgers van de
NAVO over de vervanging
van de kernwapens. Tevens
wordt de situatie van de Ne
derlandse boeren nog eens op
de korrel genomen.
Ned. 2 22.25 nar
lljkertljd werd gegrepen door hun
dwingende muziek. Drummer Keith
Strickland met zijn punk-look, gita
rist Ricky Wilson als rock roller, de
immer dansende zanger Fred Schnei
der ln discokleding, zangeres Cindy
Wilson in minirok en wapperend haar
en barbiepop Kate Pierson die houte
rig bewegend de toetsen bespeelde
waren zó weggelopen uit het kos
tuummuseum voor popmuzikanten.
Het typische B-52 geluid wordt ge
kenmerkt door monotone onverschil
lige zang, die dikwijls unisolo met het
elektronische orgel wordt gecombi
neerd.
Enkele heftige gitaarakkoorden zor
gen voor de melodielijn, te zamen
leverde dat een herkenbaar geluid op
waarin voortdurend een ingehouden
spanning aanwezig was. Het publiek
GRONINGEN (ANP) Gedeputeer
de Staten van Groningen stellen pro
vinciale staten voor een bedrag van
140.000 gulden als subsidie ter be
schikking te stellen voor vier theater-
produkties in het lopende seizoen.
De theatervoorzieningen voor het
Noorden moeten na de opheffing van
de Noorder Compagnie wel worden
voortgezet, vinden gedeputeerde sta
ten. De opdracht voor de vier produk-
ties zou gaan naar de Theater Unie in
Amsterdam. Die zou ook voor het
seizoen 1980-1981 vier theaterproduk-
ties moeten maken, heeft de werk
groep Noordelijke Toneelvoorzie
ning. op initiatief van CRM ingesteld,
geadviseerd.
Die werkgroep wil op 1 september
1981 een Integrale toneelstructuur
voor het Noorden gereed hebben.
bleef het gehele concert in beweging
terwijl al het materiaal van hun enige
lp aan bod kwam. Vooral de lange
versie van „Rock Lobster" sprong er
Uit. Nieuwe nummers zoals „Down
town" van Petula Clarck. dat in de
toegift gebracht werd, bleken alle
maal volgens dezelfde structuur ge
speeld te worden. Daarin schuilt dan
ook de zwakte van de B'52's, die nu
met een eigen gezicht en geluid in
druk weten te maken, maar waarin de
lijnen van een dood spoor al aanwezig
zijn.
Morton Feldman, net zo moeilijk
als Mozart.
Morton Feldman's muziek;
door R N. Degens
AMSTERDAM Han de
Vries, Rien de Reede en Willy
Goudswaard hebben vrijdag
avond in de kleine zaal van
het Amsterdamse Concertge
bouw een aantal werken uit
gevoerd, die hedendaagse
componisten schreven voor
de door dit drietal bespeelde
instrumenten: hobo, fluit en
slagwerk.
Het was eer één van die concerten
waarvan de geringe belanstelling
meestal beter voorspelbaar is dan het
gehalte van de muziek die je te wach
ten staat. Hoewel het voor niet geheel
oningewijden (en die waren ook deze
avond talrijk onder de aanwezigen)
geen verrassing meer zal zijn geweest
dat Bruno Madema in zijn „solo per
musette" uit 1971 zoveel lyrisch-pac-
toraal geluld in een hobo-composite
wist te verwerken, dat Enrique
Raxach in zijn „Imaginary Land
scape" (1968) voor fluit en slagwerk zo
poëtisch-verdroomd kan laten musi
ceren op een hecht geconstrueerde
onderbouw, en dat Iannis Xenakis
voornamelijk boeit door de extreem
hoge eisen die hij aan de uitvoeren
den stelt, ln dit geval in zijn „Dmaat-
hen" (1976) voor hobo en slagwerk
met onder meer adembenemend lang
aangehouden tonen, waarmee Han de
Vries overigens weinig moeite leek te
hebben. Rien de Reede liet trouwens
in „Hommage £t Schönberg voor fluit
en slagwerk (1977) ook frappante
staaltjes van adem- en vingertechnie
ken bewonderen. En de bij diverse
stukken voorgeschreven slagwerk
partij werd door Willy Goudswaard,
die bij dergelijke muziek onmisbaar
en onovertrefbaar is. uiteraard trefze
ker uitgevoerd. In de grote marimba
solo, getiteld „Mldare", die Ton de
Leeuw ln 1972 voor de Japanse slag
werkster Michiko Takahashi schreef,
heb ik vooral haar subtiele klank
kleurnuancering bewonderd.
stilte
Maar de vermissing van deze avond
was, voor mij althans, de uitvoering
van Morton Feldman's „Instruments
3". Een van zijn recenste werken
(1977) voor fluit, hobo en slagwerk,
waarin zoals bij hem gebruikelijk met
een minimum aan middelen een
maximum aan suggestieve muziek
kan worden gemaakt. Een „minimal
music" maar dan van een andere orde
dan de „minimal music" die met Ri
ley. Reich en Glass in de mode is
gekomen.
Een muziek die aan de grens van de
stilte, een voortdurend verrassende
doorbreking van die stilte is. De uiter
ste consequentie is dan: ononderbro
ken stilte. Daarin is John Cage in
1952 voorgegaan met zijn ,,4'33' een
driedelig stuk voor willekeurige be
zetting en naar believen vast te stel
len tijdsduur, dat van begin van tot
eind uit alleen maar stilte bestaat.
Een wat bizarre uitdaging, die door
een man als Feldman (geb. 1926, veer
tien jaar later dan Cage) is beant
woord met een aantal uitermate bro
ze composities voor allerlei bezettin
gen, waarin zoals ln dit Instruments 3
de langdurige stiltes onder hoogspan
ning worden gezet door de muzikale
intensiteit van de luttele klanken die
er hier en daar bijna fluisterend in
worden neergelaten. Door de open
heid en daaruit voortvloeiende
kwetsbaarheid voor de uitvoerenden
net zo moeilijk als Mozart.
Met af en toe Ingehouden adem heeft
men vrijdagavond geluisterd naar de
zeer geconcentreerde en zeer geslaag
de uitvoering van dit werk. Waarin
Feldman in alle stilte en eenvoud
onbedoeld dichter bij het doen klin
ken van het Universum is gekomen
dan Mahler in zijn luidruchtige gigan
tische Achtste Symfonie.
van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM De verenigingsraad van de VARA heeft voorzitter Kloos en de andere J't
van het dagelijks bestuur niet naar huis gestuurd tijdens de vergadering die de vrijdagai s
en de hele zaterdag heeft geduurd.
In plaats daarvan stemde de vereni
gingsraad in met het voorstel van de
ondernemingsraad en het hoofdbe
stuur dat er onder leiding van oud-
minister van onderwijs Jos van Ke
menade, een rondetafelgesprek tus
sen het hoofdbestuur, waar het dage
lijks bestuur deel van uit maakt, en
de ondernemingsraad zal worden ge
houden om te trachten het vertrou
wen tussen beide genoemde partijen
te herstellen.
De verenigingsraad sprak verder
haar afkeuring uit. zonder daar ver
dere consequenties uit te trekken,
over het beleid van het hoofdbestuur
bij de sollicitatieprocedure inzake
een tv-directeur. Het hoofdbestuur
had toegegeven aan het dreigement
van drie ledenvan het dagelijks be
stuur, Kloos, De Troye en Mulder op
te zullen stappen als Jan Haasbroek
als tv-directeur bij de VARA zou wor
den aangenomen.
Na een indringende toespraak van
omroepsecretaris Herman van Wijk,
ook lid van het dagelijks bestuur, die
veel handen op elkaar kreeg, zag het
er vrijdagavond naar uit dat de motie
van het district Noord-Brabant om
het vertrouwen in het dagelijks be
stuur op te zeggen het niet zou halen.
Het klimaat op de vergadering was
echter zo wisselend dat de spanning
er in bleef tot de stemming aan het
begin van zaterdagmiddag, na de
zuurkool met worst. De motie werd
verworpen met 84 tegen en 53 voor.
De motie van Drente met een zelfde
drastische inhoud was toen al door
indiener Pijlman zo gemillimeterd
dat er niets ernstigs meer te duchten
was.
Podiumfunctie
Van Wijk zei dat de hele operatie bij
de sollicitatie voor een tv-directeur
van begin tot eind volgens de regels
was verlopen. Hij noemde de wer
vingsprocedure ogenschijnlijk de
bron van de crisis. In zijn diagnose
sprak hij van een spanningsveld tus
sen hiërarchische bevoegdheden en
democratie als oorzaak van veel pro
blemen bij de VARA. „Zodra een par
tij afwijkt van de voorgeschreven re
gels is de andere er als de kippen bij
haar op de vingers te tikken. Maar is
de uitkomst van een procedureel ge
volgde weg voor een partij niet bevre
digend dan begint ze hevig te fulmi
neren. Wij kennen dit soort acties van
de basis tot aan de top. Wij lijden
eronder, wij beseffen dat we er ons
voor de buitenwereld belachelijk mee
maken, dat we ons krediet verspelen,
dat we in onze media aan overtui
gingskracht inboeten, dat we funda
menten van ons bestaan ondergra
ven, maar we gaan er mee door ais
een gezelschap maanzieken." Hij
noemde het een mythe dat allen bij
de VARA die progressiviteit of het
socialisme aanhangen eikaars kame
raden zijn, elkaar begrijpen, waarde
ren en vertrouwen en hij vroeg om
VARA-voorzitter Kloos en Henk Muller, voorzitter van i
vergadering (rechts) praten bij tijdens een schorsing.
verdraagzaamheid. Hij vroeg zich af
of de VARA is wat zij voorgeeft te
zijn: „een progressieve organisatie
die kritisch en onafhankelijk een po
diumfunctie voor democratisch links
wil vervullen of een arena waarin
linkse fracties verwoed om de macht
vechten of posities verdedigen en net
zo lang vechten totdat de VARA is
ondergegaan of nog een overgebleven
fractie de scepter over een c-omroep
is gaan zwaaien."
Aan het begin van de vrijdagavond
had Kloos al opgemerkt dat hij ge
handeld had in het belang van de
vereniging de VARA, dat hij taxatie
fouten had gemaakt, maar dat het
het dagelijks bestuur aan tijd had
ontbroken om de bezwaren helder te
uiten. „Maar laat de persoonlijke ver
guizing beëindigen," vroeg hij. Het
Friese VARA-lid Anne van der Meer
sprak zich scherp uit over het indie
nen van moties die dan weer worden
herschreven en over personeelsuit-
spraken die weer worden ingeslikt.
Personeel
Dat laatste sloeg op de motie van
wantrouwen tegen het dagelijks be
stuur van het VAR A-personeel, die
afgelopen week weer is ingetrokken
omdat de ondernemingsraad wel zag
aankomen dat de motie het niet zou
halen. Wat niet boven tafel kwam op
de vergadering van de verenigings
raad, ondanks herhaaldelijk verzoek
was, dat er een brief met 105 handte
keningen van VARA-personeelsleden
de aanleiding tot deze koerswijziging
is geweest. Daarin distantieerde men
zich van de zinsnede in de motie „dat
hiermee de ernstigste in de reeks van
crises is ontstaan die begon met de
komst van Kloos als voorzitter". De
ondertekenaars vinden verder dat de.
personeelsvergaderingen weinig
vol zijn en dat ze voorrang
geven aan hun normale werk.
zeer dat laatste in de knel drei
komen blijkt wel dat men op der
nigingsraadsvergadering niet is
gekomen aan een behoorlijke be
king van de programma's van VA
tv en -radio.
Het gegeven dat de inspraak va
personeel niet aan zijn trekken
gekomen bij de sollicitatieproa
bleek de verenigingsraad ook
minder aan te spreken dan de p
feui'lekwestie. Een steeds grimi
kijkende Jan Nagel, voorzitter vï
ondernemingsraad, kreeg bij zijc
leg dan ook nogal eens afkeun
opmerkingen.
Ondanks de met enthousiasme
vangen toespraak van Van
waarin hij verzocht de moties i
trekken omdat het schijnuitspr
zijn die wel over mensen maai
over beleid gaan, regende hetz
dag moties, terwijl die van No
Brabant met enige wijziging en
van Drente geheel gecoupeerd o
eind bleven. Men bleef een stok
ken om de hond te slaan en in sou
ge moties werd niet langer het d
lijks bestuur maar het hoofdbes!
als boosdoener aangewezen. De
motie die het dan ook heeft geh
sprak de afkeuring uit over het b
van het hoofdbestuur, dat geen
beslissing had durven nemen. De
tie was afkomstig van de afde
Amsterdam en werd met 67 tega
stemmen aang?r,,rr,r—Dat gebe:
na tien uur praten waaru. genera
rende opmerkingen als veruou»
crisis, oncontroleerbare angst voa
kaar. doodzieke patiënt, geen en
viteit niet van de lucht waren
precies vertelden hoe het allen
niet moet.
van onze kunstredactie
BREDA Aan de gedeeltelijke ver
nieuwing van de Bredase stads
schouwburg wordt nog deze maand
begonnen. De raad heeft er een kre
diet van 6.4 miljoen gulden voor be
schikbaar gesteld, het rijk draagt 1.2
miljoen bij. Weggegooid geld. zo
wordt gevreesd, want er komt alleen
maar een nieuwe toneeltoren met
nituwe technische uitrusting - en NOS-radiotechnici tegen geluidsbureau's
geld voor verdere vernieuwingen zal
Oostduitse schrijver
Heym wil:
AMSTERDAM „Wij moeten stre
ven naar een vorm van socialisme
waarin kritische literatuur wordt ge
tolereerd. Zolang schrijvers in de
DDR vijf jaar gevangenisstraf riske
ren wanneer zij een voor hun land
„schadelijk" boek in het westen pu
bliceren, blijft in Oost-Duitsland een
groot stilzwijgen heersen. Zulke wet
ten horen in een socialistisch land
niet thuis en het is mijn grote wens
dat ze zullen verdwijnen". Aldus de
Oostduitse schrijver Stefan Heym,
die zaterdagmiddag in Amsterdam
een lezing hield op uitnodiging van de
penclub aldaar.
Heym heeft voor zijn bezoek een uit
reisvisum voor zes dagen gekregen.
Tot veler verrassing, want hij staat
op min of meer gespannen voet met
de Oostduitse autoriteiten. Hoewel
hij een overtuigd marxist is zijn ver
schillende van zijn boeken in de DDR
verboden omdat deze het regime niet
welgevallig zijn. In mei werd hij tot
een boete veroordeeld omdat één van
deze boeken in het Westen was uitge
komen.
Heym zei niet te weten waarom de
Oostduitse autoriteiten, die hem een
Concertgebouworkest
door Jac. Kort
Stefan Heym
jaar lang elke buitenlandse reis heb
ben belet, nu plotseling een soepeler
houding hebben aangenomen. „Ver
moedelijk heeft men gemerkt dat het
tot nu toe gevolgde beleid het aan
zien van de DDR in het Westen geen
goed heeft gedaan", zei hij. „Ik durf
echter niet de conclusie te trekken
dat het politieke klimaat ten opzichte
van schrijvers in het algemeen betere
tijden tegemoet gaat. Dat zou louter
speculatie zijn".
er de eerste jaren niet zijn.
Het gebouw, al enkele maanden ge
sloten omdat het gevaarlijk werd ge
acht, sinds 1964 eigendom van de
gemeente, is al oud. Er is al jaren
niets aan onderhoud gedaan, omdat
er lange tijd plannen voor totale
nieuwbouw zijn geweest. Toen die
van de baan waren is in 1977 een
onderzoek ingesteld, waar als eerste
eis de vernieuwing van de toneeltoren
uit kwam. met toch het advies een
nieuwe schouwburg te bouwen, maar en personele faciliteiten van de NOS.
daar waren zoveel bezwaren tegen De technici zijn bevreesd voor hun
dat er voor vernieuwing werd werkgelegenheid en voor uitholling
gekozen. van de taken van het facilitair bedrijf
HILVERSUM ProgTammatechnici
van de NOS-radlo hebben in de nacht
van vrijdag op zaterdag op het punt
gestaan een VPRO radio-uitzending
te onderbreken. Zij waren in protest
vergadering bijeen om actie te onder
nemen tegen het zich steeds meer
uitbreidende verschijnsel van techni
sche realisering van radioprogram
ma's door geluidsbureaus buiten de
NOS. De omroepwet schrijft voor dat
de zendgemachtigden verplicht zijn
gebruik te maken van de technische
van de NOS, indien aan het betreffen
de artikel van de omroepwet niet de
hand wordt gehouden.
De dreiging van programma-onder
breking was niet gericht tegen de
VPRO, maar tegen het feit dat het
programma van deze omroepvereni
ging door een particulier geluidsbu
reau werd verzorgd. De spanning on
der de programmatechnici van de ra
dio was een gevolg van een escalatie
in de afgelopen maanden door uitbe
stedingen aan particuliere firma's
door verscheidene zendgemachtig
den, onder meer de VARA, VOO,
NCRV, EO en dienst radioprogram
ma's van de NOS zeil.
ADVERTENTIE
Je rug wordt perfect ondersteund door
Norma Matrassen en Boxsprings. Dat waarborgt een
weelderige nachtrust Nacht in. nacht uit.
Waag de uitgebreide kleurenbrochure aan bij Norma histbus 13 5830 AA Boxmeer MfltrdSSCn BoXSpringS Donsdekens Kussens
Van onze radio- en tv-redactie
HI VERSUM De ondernemings
raad van de NOS, de omroepbonden
FNV en de dienstenbonden hebben
zich solidair verklaard met de actie
voor het optrekken van de lagere
salarissen bij de BRT. de Vlaamse
omroep. Deze organisaties zullen
erop toezien dat er in Nederland geen
„besmet" werk verricht zal worden.
De NOS heeft laten weten zolang
geen flitsen van Belgische sporteve
nementen uit te zenden.
De stakingsactie is inmiddels omge
zet in prikacties. Sinds gisteravond
zendt de BRT het normale tv-pro-
gramma uit. Het is echter mogelijk
dat de uitzendingen voor bijvoor
beeld twee uren onderbroken worden
door een prikactie van het personeel
Dat blijft bij het standpunt dat de
lonen van de laagstbetaalden bene
den het bestaansminimum blijven.
De kijkers zullen niet van te voren op
de hoogte gesteld worden van de tijd
stippen van de acties.
AMSTERDAM Het kan
het concertleven vreemd I
gaan. Soms worden er wert
uitgevoerd, waarvan bij wi
van spreken de inkt nog m
welijks droog is, waar ech
tegenover staat, dat and
composities tientallen jai
of nog langer op hun be
moeten wachten.
Kirill Kondrasjin had voor het(
eert door het ConcertgebouwOfl
van zaterdavoi.d (herhalingen vol
a s. woensdag en donderdag)
van deze soort uit hun sluimer
wekt, waarin ze, wat Amsterdam
treft, meer dan dertig jaar hel)
gelegen: Paganiniana (1942) Div<
mento voor orkest naar muziek
Nicolo Paganini van Alfredo Can
(1883-1947) en Concert (1947) voorl
rinet en orkest van Paul Hinden
(1895-1963).
Het eerste werkje heeft nu niet
heel veel te betekenen, hetgeen 1
een divertimento echter geen
zwaar behoeft te zijn. De virtuosi!
van Paganini is door Casella ine
kleurrijk orkestraal gewaad gestol
en dat heeft best een aardig resulü
opgeleverd, mede dank zij de I
knoptheid van de vier deeltjes.
Hindemith's klarinetconcert, ev
eens vierdelig, is een doorwrocli
werkstuk, waarin veel kunstgrep
(polifone onder meer) tot één gen
hebben geleid, dat niettemin een nl
zikantesk karakter draagt, ifflj
door de kleurige, hier en daar Zfl
jazz-achtige instrumentatie. De kW
net is een mooie solopartij to«
deeld, hetgeen zowel verband ho«
met het feit, dat Hindemith zelf kil
net speelde als met de omstarw
heid, dat hij het werk heeft opgefl
gen aan de jazzklarinettist Be«
Goodman. George Pieterson. de sfl
klarinettist van het ConcertgeM
workest. blies zijn partij virtuoos!
met veel expressie, hetgeen hentl
langdurig applaus opleverde.
Na de pauze dirigeerde Kondrtfi
het orkest in de Vierde Symfonie!
Italiaanse) van Felix Mendelssoj
Bartholdy. Hij gaf van dit overbed
de werk een vertolking, die uitmunj
door grote helderheid in de stem"
ring en veel aandacht voor deti
Zodoende werd het gevaar dat I
dergelijke veel gespeelde stuklj
dreigt, namelijk het op de routf
spelen, geheel vermeden.
