'Noodwacht' krijgt taak voor vrede èn oorlog Tekening van een lezer Trouw Commentaar het monster heeft platvoeten Om de parlementaire democratie Crisis dreigt in Hengelo Na langdurige onzekerheid wordt BB gereorganiseerd: Ruim de helft heeft last van brommerlawaai Gebruik'm goed. pttpost lassie expres krielenfestijn DONDERDAG 1 NOVEMBER 1979 BINNENLAND TROUW/KWARTET 5 Een oorverdovend fluitconcert viel FNV-voorzitter Wim Kok ten deel. toen hij een paar maanden geleden in Utrecht ten overstaan van 50.0C0 demonstranten riep dat de federatie een parlementaire be slissing over de kortingen op de sociale uitkeringen zou respec teren. Verwonderlijk was die uitspraak niet, want de FNV verdedigt sinds jaar en dag het recht van de vakbe weging om binnen het parlemen taire systeem met alle democrati sche middelen te strijden voor een rechtvaardige zaak. Het gezag van overheid en volksvertegenwoordi ging wordt principieel erkend. Ook het CNV heeft er nimmer twijfel over laten bestaan dat de politieke verantwoordelijkheid van overheid en volksvertegen woordiging met klem dient te wor den verdedigd terwille van het be houd van het grote goed van de parlementaire democratie. FNV en CNV hebben dan ook na- mokkend en met tegenzin de par lementaire beslissing over de kor ting op de sociale uitkeringen ge slikt om zich vervolgens op de volgende ronde voor te bereiden. Die volgende ronde is nu in volle gang en de inzet is wederom de helaas nog steeds slinkende econo mische groei. Niemand hoeft er aan te twijfelen, dat er in de ko mende maanden nog veel verbit terde woorden zullen vallen over de koers van het kabinet. Maar ondanks de grote belangen van de vakbeweging op het sociaal- economische terrein en ondanks haar principiële stelling dat de on derhandelingsvrijheid van de vak beweging gewaarborgd dient te zijn, is er geen reden om aan te nemen dat FNV en .CNV zullen breken met de traditie dat de poli tieke verantwoordelijkheid van re- ■gering en parlement wordt erkend. Dat hoort bij de spelregels, bij het wezen van de rechtsstaat. Wij stellen dit met enige nadruk vast, omdat Henk van der Schalie als voorzitter van de Raad van overleg middelbaar en hoger per soneel heeft laten weten dat er wat hem betreft incidenteel met dit fundamentele uitgangspunt kan worden gebroken. De raad wenst de parlementaire beslissing over de aftopping van de prijscompensatie voor de inkomens boten de 50.000 gulden niet te slikkei. Indien het kabinet het verzoek \an het parle ment (om te bevorderen dat er zo'n aftopping komt) uitvoert, dan zal het middelbaar en hoger perso neel een aanvullende looneis bij de werkgevers op tafel leggen. Een looneis die net voldoende moet zijn om een eventiele wettelijk geregelde aftopping weer onge daan te maken. De raad erkent dat een dergelijke poging op gespan nen voet staat met de parlementai re democratie, geef' toe dat de burgerlijke ongehooizaamheid als strijdmiddel in de a-beidsverhou- dingen wordt geïntioduceerd en rekent er in alle operhartigheid op dat de leden, die dit beleid moeten goedkeuren, zich nie: al te gezags getrouw zullen opstellen. Op het eerst gezicht heeft het alle maal niet zoveel om het lijf. Het gaat om luttele bedragen en veel werkgevers zijn niet bereid om hun hoger personeel finarcieel in de wielen te rijden. Bovendien is de vraag of er geen betert methoden dan aftopping zijn te bedenken om deze groepen tot een extra loonof- fer te brengen. Dat neemt evenwel niet weg dat de opstelling van de Raad MHP niet alleen principieel onjuist is, maar bovendien ook nog gevaarlijk. Het zou niet voor de eerste keer zijn dat de combinatie van economi sche crisisverschijnselen, bedreig de middengroepen en anti-parle mentaire geluiden een fatale poli tieke desoriëntatie ;ot gevolg heeft. De raad beoogt een dergelijke ont wikkeling niet, maar alleen al het vooruitzicht van een stagnerende welvaartsstaat en alle maatschap pelijke spanningen die ijat zal op roepen, dwingt tot uiterste terug houdendheid waar het gaat om politieke stijl en omgangsvormen. Wie zich wil presenteren als maat schappelijke organisatie met ge voel voor verantwoordelijkheid dient elke schijn van anti-parle- mentarisme zorgvuldig te vermij den. Die zorgvuldigheid is hier met hoeveel goedbedoelde zorg de Raad MHP zijn ledei ook wil omringen niet opgebracht. Breuk PvdA-CDA? HENGELO (ANP) Het beleid van wethouder J. Bijsterbosch inzake ma- nagement-problemen bij de gemeen telijke sociale dienst heeft tot zulke grote politieke moeilijkheden geleid dat de samenwerking van PvdA en CDA in het college van B. en W. op losse schroeven staat. Dit viel op te maken uit de opmerkingen tijdens dé raadsvergadering van dinsdagavond. De politieke problemen over het be leid ten aanzien van de sociale dienst (waarvan de hele top moet verdwij nen) werden onlangs ingeleid door de aankondiging van de PPR/PSP, dat tegen wethouder Bijsterbosch een motie van wantrouwen zou worden ingediend als niet een andere porte feuille voor hem werd gevonden. Uit de reacties van de PvdA die op dit ultimatum volgden, bleek dat van deze partij steun kon worden ver wacht voor de motie. Het CDA, de partij van wethouder Bijsterbosch, merkte toen op dat deze partij daar uit consequenties zou trekken. De politieke crisis zou daarmee een feit zijn. Burgemeester Bevers zei dat B. en W. over een portefeuillewisseling geen overeenstemming hadden bereikt. De door Huib Goudriaan AMSTERDAM De kogel is eindelijk door de kerk: de Organisatie Bescherming Bevolking, kortweg BB, krijgt een andere naam „Noodwacht" en een nieuwe structuur. Na jarenlang in onzekerheid te hebben verkeerd, konden BB'ers dit onlangs met een zekere opluchting in een brief van minister Wiegel aan de Tweede Kamer lezen. Iemand uit „het veld". BB- kringhoofd D. Vink uit Haarlem verzucht: „De steeds wisselende plannen van de afgelopen vijf jaar hebben door de onzekerheid wel demotiverend gewerkt op het personeel." Het heeft lang geduurd voordat de onvrede die er bestond over het func tioneren van de BB. leidde tot een definitieve nieuwe opzet. De Wet Be scherming Bevolking van 1952 ging nadrukkelijk uit van een BB voor een oorlogssituatie. Er waren in die tijd sterk oplopende spanningen en tot in de jaren zestig zat de schrik voor een nucleair conflict in Europa er goed in. Einde jaren zestig en begin jaren ze ventig leek het gevaar van een nucle aire oorlog af te nemen en kreeg de mogelijkheid van industriële rampen (bij een chemische fabriek, met een kerncentrale of een olietanker) meer aandacht. 'Ingebed' Dit resulteerde in een wijziging van de Wet Bescherming Bevolking in 1970, die het mogelijk maakte de dienst bij „vredesrampen" in te zet ten. Hiermee was de openbare discus sie over de taak van de BB nog niet afgesloten. In 1975 kwam uit de rege ringsnota over ongevallen en rampen (van 1974) een motie voort, die werd ingediend door het Tweede-Kamerlid Aarts. Deze motie heeft als uitgang spunt gediend bij het maken van de huidige hervormingsplannen, die te gemoetkomen aan het oude verlan gen naar een BB als onderdeel van een regionale rampenbestrijding in tijd van vrede zowel als oorlog. Minister Wiegel schreef dat de BB zal -worden „ingebed" in een vredesram- penorganisatie en tevens gereed moet staan om in oorlogstijd op volle sterkte te kunnen opereren. Naast de kleine kern beroepskrachten be schikt de BB immers over een reser voir van noodwachtplichtigen, die worden opgeroepen om dienst te doen als noodwachter in plaats van als militair. Deze noodwachters kun nen in tijd van oorlog worden gemo biliseerd en ook in vredestijd deels (er zijn ook vrijwillige noodwachters) worden ingezet, bij rampenbestrij ding. De tegenwoordige kringinde- •iing zal worden herzien, teneinde de kringen groter en sterker te maken; het aantal kringen zal van 45 naar ongeveer 28 worden teruggebracht. Het aantal noodwachters wordt lan delijk eveneens verminderd van 100.000 tot 50.000. Ander beeld? Het is niet uitgesloten dat de nieuwe structuur het gezamenlijk opere ren van noodwacht met brandweer, politie en geneeskundige dienst in een regionale rampenorganisatie een betere beeldvorming voor de BB zal opleveren. Misschien zal het beeld van BB'ers als sukkels, die met mid deleeuwse brandspuiten nucleaire rampen denken te bestrijden, wel ge heel verdwijnen. De laatste vijf jaar zijn er ondertus sen nogal eens plannen gewijzigd, wat een zekere matheid en desinter esse bij het personeel veroorzaakte. Vink. die hoofd is van de BB-kring Noord-Holland D, zegt in een gesprek over de reorganisatie: „De motie- Aarts ging over de veranderingen in de regeringsnota hulpverlening bij ongevallen en rampen. Volgens de nota zou de BB een rijksorganisatie worden, maar dit veranderde weer: de BB-kringen bleven ressorteren onder de huidige provincies. Nu zal worden overgegaan tot „regionalisatie", de plaatselijke hulpverleningsorganisa ties zullen worden georganiseerd naar de nieuwe provinciegrenzen. Hoe dit te rijmen valt met een snelle totstandkoming van de nieuwe BB- kringen weet ik niet. want die nieuwe provinciegrenzen zijn er immers nog lang niet. Bij vorige reorganisatie plannen is deze aanpak verworpen, maar nu komt dit weer naar voren." Wat betekent de nieuwe structuur in de praktijk? Welke organisaties ko men in het geweer als er bij voorbeeld in een bepaalde kring een ramp ge beurt en hoe werkt de noodwacht dan? Vink: „Ik zal eerst iets vertellen over de oude en nieuwe structuur. Het is nu nog zo dat bij onze kring de opera tionele dienst bestaat uit brandweer, reddingsdienst, geneeskundige dienst. ABC (atomische, bacteriologi sche. chemische)-dienst. verbindings dienst. verzorgingsdienst en het kringcommando. In de nieuwe struc tuur kennen we geen brandweer meer (die taak wordt afgestoten naar de regionale brandweren), maar nog wel een reddingsdienst, geneeskundige dienst en uiteraard verbindings dienst. verzorgingsdienst en kring commando. De ABC-dienst. die me tingen verricht en doorgeeft bij ato mische en chemische oorlogvoering („bacteriologisch" is een zaak van volksgezondheid) en bij nucleaire of chemische rampen in vredestijd, wordt de „waarschuwings- en verken- ningsdienst". aldus Vink. Noodwachtkolonne De nieuwe noodwacht krijgt de be schikking over honderdvijftig zoge noemde noodwachtkolonnes, die elk 257 man sterk zullen zijn. Elke nieu we kring, die gemiddeld 500.000 inwo ners zal tellen, krijgt een aantal nood wachtkolonnes. Per provincie zal een gewondenstransporteenheid worden toegevoegd. De vredesrampbestrij- ding nieuwe stijl berust op vier pij lers: brandweer, politie, geneeskundi ge dienst (ambulances) en nood wachtkolonne. In de nieuwe te vor men provincies zullen bij een ramp allereerst brandweer, politie en ge neeskundige dienst uitrukken. Pas in abnormale omstandigheden kan de burgmeester ertoe besluiten de nood wachtkolonne in te zetten. Deze noodwachtkolonne heeft massale redding van mensen, medische hulp en afvoer van de gewonden als taak. Vink onderstreept dat de nieuwe pro vinciale noodwacht in de eerste plaats moet worden gezien als een aanvullende organisatie, die massale reddingsacties uitvoert als de ge meentelijke diensten die normaal bij rampen optreden, door de omvang of de duur van de ramp tekort schieten. Onder die abnormale omstandighe den worden ook oorlogssituaties ver staan. Evenals voor zeer ernstige of langdurige rampsituaties in vredes tijd zullen dan meer mensen en mate rieel nodig zijn. Minister Wiegel for muleert de taak van de regionale noodwacht in deze omstandigheden als volgt: „Massale redding en mas saal gewondenvervoer. naast taken als alarmering bij luchtaanvallen en verkenning en waarschuwing in geval van een nucleaire of chemische ramp. Dit potentieel wordt gevormd door de noodwachtkolonnes en aanvullende eenheden van de Organisatie Be scherming Bevolking, die reeds in vredestijd moeten zijn geformeerd, opgeleid en geoefend." Verkenning van en waarschuwing voor een nucleaire of chemische ramp onder oorlogs- of vredesomstandighe- den is in Nederland alleen aan de BB voorbehouden Als opvolgers van de huidige ABC-dienst. die dit werk nu doet. zal er zowel provinciaal als na tionaal een waarschuwings- en ver- kenningsdienst worden georgani seerd. Noodwachtkolonne: mas sale redding van mensen, me dische hulp en afvoer van ge wonden Al deze taken zullen merendeels door noodwachtplichtingen moeten wor den uitgevoerd. Zien de noodwach ters de zin van hun werk wel in. zijn ze voldoende gemotiveerd? Vink is het niet eens met de opvat ting. die nogal eens wordt verkon digd. dat de noodwachters de zin van hun werk niet inzien. Hij zegt: „De laatste jaren doen we de ervaring op dat zij vrij goed gemotiveerd zijn. Het is wel zo dat wij een stevige organisa tie moeten kunnen bieden en dat de taak die zij opgedragen krijgen zinvol moet zijn. Enkele laten blijken dat zij er niets van moeten hebben, maar vooral de laatste jaren vindt het grootste deel van de noodwachters de BB een goede zaak. Het is waar dat de BB in een slecht blaadje staat, maar zodra de mensen horen waarom het gaat slaat die stemming om. On bekend maakt onbemind en onze dienst houdt zich bovendien bezig met zaken, waarover het grote pu bliek liever niets wil horen." Tekeningen, bij voorkeur in liggend for maat. sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859. 1000 AW Amster dam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon. meningen over de politfeke verant woordelijkheden lagen diarvoor vol gens hem te ver uiteen. ]n de raads vergadering kwam de motie van PPR/PSP niet aan de ord;, aangezien PvdA en CDA de situatiete explosief achtten. Binnen drie weren denken beide partijen een antwoord te vin den op de vraag of het voortzetten van hun coalitie nog zin heeft. De Jong wil lessen consumentengedrag DEN HAAG Staatssecretaris De Jong (onderwijs) heeft cfe ongeveer zestienhonderd scholen ir het voort gezet onderwijs gevraagd lessen in consumentengedrag in hec lesrooster op te nemen. De bewindsman vindt dat leerlingen inzichten tn vaardig heden op dit gebied moeten meekrij gen. Gerichte aandacht ioor consu- mentenonderwijs is daarom een goe de zaak, aldus De Jong. De staatssecretaris volgt hiermee in grote lijnen het advies vtn de com missie voor consumentemangelegen- heden van de Sociaal Eionomische Raad (SER), dat twee jiar geleden aan de betrokken bevindslieden werd uitgebracht. DELFT (ANP) - Meer dan de helft van de Nederlanders er gert zich aan het lawaai van brommers. Ook auto's, moto ren en vliegtuigen blijven voor name bronnen van geluid- overlast. Deze conclusie trekt de „Nederlandse stichting ge luidhinder" in een onderzoek. Uit ruim dertigduizend reacties die na de campagne binnen kwamen werden vijfhonderd mensen „gepikt" voor het on derzoek. Men bleek het er sterk mee eens te zijn dat lawaai schoppers strenger moeten worden aangepakt. Het in el kaar laten persen door de poli tie van bromfietsen of het in beslag nemen van geluidsappa ratuur noemen de ondervraag den belangrijke maatregelen. De jeugd komt daartegen ech ter fel in verzet Voorts bleek dat een op de vijf mensen last heeft van buurtla- waai en een op de twaalf wel eens van de herrie van fabrie ken. Ruim de helft van de be volking wordt wel eens in zijn slaap gestoord door overmati ge geluiden. Hoewel steeds meer mensen lezen of praten over geluidshinder, is nog al tijd eenderde van de bevolking zich niet bewust dat aan dit euvel aandacht wordt besteed. ADVERTENTIE Alle postcodes, van Aadorp tot en met Zijl- dijk, staan in het post- codeboek. Als u er één keer de postcodes in opzoekt van familie en vrienden en daar een complete adreslijst van maakt, bent u voor altijd klaar. Een hele tijd is het stil geweest rondom het wezen dat „de ver schrikkelijke sneeuwman" ge noemd wordt en in de Himalaya zou rondzwerven. En dus is er nog altijd geen antwoord op de brandende vraag: bestaat het of bestaat het niet? Gelukkig zijn er voor de zoveel ste keer een paar mensen opge doken die de vraag willen beant woorden. Ja. zeggen ze. En die „ze" zijn niet zomaar £en paar* loslopende figuren, maar leden van een Russische expeditie, compleet niet wetenschapsmen sen en al. De hele zomer heeft de groep in Het Pamir-gebergte in de Himalaya gezocht, en nu zijn ze allemaal weer thuis, met veel verhalen plus een gipsafgietsel van een afdruk van een bijzonder grote voet. Die voet is 34 centime ter lang en volgens de onderzoe kers absoluut van het woeste bergwezen afkomstig. Het dag blad Komsomolskaja Prawda drukte hun verhaal af. geïllu streerd met foto's van twee voe ten: die van een verslaggever, schoenmaat 45. en de veel grotere uit het Pamir-gebergte. De breed te van alle vijf tenen van de ver onderstelde sneeuwman is zes tien centimeter, de zool van de voet is plat. zodat de eerlijke vin ders van de afdruk vermoeden dat het wezen platvoeten heeft. Hoe intensef de Russen ook ge zocht heblen, gezien hebben ze de sneeuwnan, het sneeuwdier of wat het oot mag wezen. niet. Niet met eigen ogen tenminste, want ze hebber wel verklaringen van dorpelingm uit het gebied opge schreven. Een van hen beweert oog in oog met het wezen gestaan te hebbei: „Ik was riet aan het snijden ei plotseling kreeg ik het kriebelige gevoel alsof er iemand achter m« stond. Toen ik me om draaide :at de verschrikkelijke sneeuwman vijftien meter verder op een rots strak naar me te kijken. Ik greep mijn geweer, deed mijl ogen dicht en schoot in zijn rich'.ing. Toen ik mijn ogen weer durfde openen was er nie mand m»er." Zo'n veihaal kun je natuurlijk moeilijk een bewijs noemen, en de expeditieleden zijn dan ook nog lanf niet tevreden. Ze den ken dat ze heel dichtbij het we zen geveest zijn. maar dat hij bewust uit de buurt bleef als er op hem gelet werd. Zo hebben de onderzoekers met nachtkijkers op waclt gestaan, maar daar be reikten ie niets mee. Alleen als ze een nacïtje niet opletten, vonden ze 's rmrgens verse voetsporen. En dan is het nog maar de vraag maar daar zijn de speurders nog niit op gekomen of het steeds roetsporen van een en het zelfde wezen waren. Het is haast niet voor te stellen dat de ver schrikkelijke sneeuwman zich op zijn grote platvoeten door het leven sleept zonder verschrikke lijke sneeuwvrouw of ander le vend wezen naast zich. Misschien kunnen de heren bergbeklim mers daar ook eens naar uitkij ken. Of misschien wordt de ver schrikkelijke sneeuwvrouw wel voor een verschrikkelijke sneeuwman aangezien. Als het goed is moeten we dat ooit nog wel eens te weten komen, want de expeditie is van plan net zo lang door te zoeken tot er onom stotelijke bewijzen van het be staan van het wezen op tafel ge legd kunnen worden. Hij is 37 jaar. heeft twee grote kinderen en wordt over niet al te lange tijd zelfs al opa. maar 26 jaar geleden was hij het eerste jongetje dat als tegenspeler van de nog altijd veelbekeken t.v.- collie „Lassie" optrad. Er zaten wel vier Lassies in één aflevering, die allemaal bepaalde kunstjes onder de knie hadden, maar er was maar één Tommy Rettig die het jongetje Jeff Miller speelde. Van z'n elfde tot zijn vijftiende jaar was hij Jeff, maar hij kijkt niet met plezier op die periode terug. Integendeel: ais hij nu kin deren in al die series op t.v. aan het werk ziet, „dan denk ik er altijd bij dat ze druk bezig zijn aan hun eigen zelfmoord binnen een jaar of tien," zegt hij niet zonder bitterheid tegen verslag gever Jan de Beer in het omroep blad Veronica. Tenslotte heeft hij aan den lijve ondervonden wat het betekent een kinderster te zijn: een paar jaar ben je be roemd, maar als je de filmbazen later nodig hebt. laten ze je val len als een baksteen. Tommy wil de een gevierd acteur worden. „Ik droomde van het grote Holly- wood-huis met zwembad, de gro te auto. een staf aan personeel, maar al wat ik heb is een gewoon huis dat ik huur met geld dat ik als fotograaf verdien." En zelfs dat baantje heeft hij met de grootste moeite gekregen. Tom my Rettig probeert nu de ouders van aspirant-filmsterretjes er van te overtuigen dat ze hun kind echt niet die kant uit moeten sturen, maar meestal helpt dat niet. „Ik heb het diepste medelij den met die kinderen. Ik heb ge merkt hoe ze je als kind gebrui ken. En als je dan denkt later als acteur je brood te kunnen verdie nen kom je er wel achter dat je niet meer in hun boeken voor komt." Rettig vindt het een grote schande dat de filmmaatschap pijen kinderen voor zulke rollen vragen. De vraag is dan natuur lijk wel: wie moeten ze dan voor een kinderrol nemen? taal zo'n vijftienhonderd krielen in veertig rassen. Behalve de le vende dieren zijn er bovendien diverse kunstwerken op pluim- veegebled te zien. worden er uite raard prijzen uitgereikt en zijn er voor aspirantekrielenhouders nog dwerghoenders te koop ook Zo wel zaterdag als zondag is Singer tussen 9 en 6 open. Hij ziet er nu nog vrolijk uit, maar dat kan wel eens héél anders uitpakken. Als het de 27-jarige Jim Purol uit Livonia (in de Amerikaanse staat Michigan) lukt veertig kilometer op handen en knieën af te leggen zal het lachen hem wel tijdelijk vergaan zijn. beseft we' da* het zelfs met alle been- en handbeschermers die hij zich heeft aangeschaft, niet makkelijk zal zijn, maar hij wil en zal het wereldrecord-kruipen verbeteren dat nu op „maar" twintig kilometer staat. Wel eens een krielenfestijn mee gemaakt? Misschien valt de vraag makkelijker te beantwoor den als we er bij vertellen, dat het Singer Museum in Laren de twin tigste dwerghoenders-show zo noemt, die daar het komende weekeinde gehouden wordt Pluimvee dus in het museum, en wat voor pluimvee: „nagenoeg alle in Nederland gefokte binnen- en buitenlandse rassen", lezen we in de aankondiging, waaronder sabelpootjes, Plymouth Rock-, krielen, brahma's. naakthalskrie len. diverse vechtkrielen en zelfs een koppeltje kipduiven, in to In Pierrelatte, in het zuidoosten van Frankrijk, is de Fransman Joseph Fallot per auto met een vaartje van 140 kilometer dwars door een stenen muur van 60 cen timeter dikte gereden. Hij deed dat niet per ongeluk: de man doet al jaren zijn uiterste best om met zijn auto wereldrecords te vestigen. Zo zegt hij er al eens een „sprong" van ruim 53 meter mee gemaakt te hebben, en een ander sterk verhaal gaat over zijn botsing-wereldrecord; hij schijnt toen met de auto voor elkaar gebakken te hebben, dat drie wa gens die elk tien meter verder stonden, in één klap op elkaar vlogen met hemzelf er bij waarschijnlijk. Aan deze presta ties heeft hij dus nu het wereldre cord-muurtje vernielen toege voegd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 5