Pais:'Ik ben ook
een realist'
Tekening van een lezer
Wetenschapper krijgt
het meest te vertellen
Commentaar
massa denkt misschien anders
'OUW
ichiedenis
«ekeme winst
louise
geroutineerd
kernenergie
INSDAG 17 OKTOBER 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
ipenhartigheid waarmee dr.
j in zijn nieuwste boek een
rie rondom de koninklijke
oplost zal bij velen even
zijn aangekomen. Zonder
zal hier en daar de vraag
gerezen of het nu werkelijk
was het zolang geheim ge-
n gevolg van een relatie van
Hendrik nu aan de openbaar-
prijs te geven. Wie kennis
van de wijze waarop dr. De
i dit geval te werk is gegaan
t het antwoord op die vraag
toveel moeite hebben.
jvend er de Nederlandse
enschap in Londen tijdens de
Wereldoorlog kon hij on-
ijk heen om de zaak Van
Over deze zaak heeft ja-
een groot aantal misver-
bestaan. De Jong had die
tn laten voortbestaan, of er
nieuwe aan kunnen toevoe-
hij nu de kennis die hij al zo
het
opheel wat politiek vernuft voor
om te begrijpen, waarom
de WD zich met hand en
:nh verzet tegen een, overigens
La nale inperking van de aftrek-
leid van rente op top-hypo-
(vier ton en meer) van
ngen. Als we vice-premier
el mogen geloven is hij zelfs
hiervoor het voortbestaan
sii het kabinet op het spel te
lang meedroeg weer had achter
gehouden.
Als geschiedschrijver kon hij het
echter niet voor zijn verantwoor
ding nemen dat de zaak-Van 't
Sant nog langer in de nevelen bleef
gehuld en hij heeft daarom gepu
bliceerd wat hij wist. Op die wijze
heeft hij de geschiedschrijving zui
ver gehouden. Bovendien heeft hij
bijgedragen aan het eerherstel van
een zeer loyaal dienaar van konin
gin Wilhelmina.
De openhartigheid waarmee de
zaak nu in de openbaarheid is
gebracht heeft het voordeel dat er
niet veel woorden meer aan hoe
ven te worden besteed. Iedereen
heeft er kennis van kunnen nemen
en kan overgaan tot de orde van de
dag. Ruimte voor gissingen en ver
onderstellingen is er niet. De ont
hulling kan verder zonder gevol
gen blijven. Het gaat hier om ge
schiedschrijving en niets anders.
gel d.
inl
dajjom eigenlijk? De VVD im-
beticht ieder kabinet van
tn|emeM diefstal, telkens wan-
wordt besloten de inflatiecor-
op loon- en inkomstenbelas-
t volledig door te voeren,
iverheid mag, aldus deze par-
gej iet profiteren van de inflatie,
a burgers echter een dergelijk
deel ten deel valt, weigert de
echter eenzelfde criterium te
voordeeltje genieten burgers
lorbeeld wanneer zij de rente
hun hypotheek volledig mogen
kken van de belasting, ook als
ente vanwege de inflatie extra
is. Dit profijt, of om in de
in van de VVD te spreken,
„stiekeme" winst is groter
:n
mate men een hogere hypo-
heeft in combinatie met een
inkomen.
zover het om de stimulering
het eigen woningbezit gaat is
rofijt nog wel te billijken: ook
ijft het vreemd natuurlijk dat
overheid de omvang daarvan
zelf bepaalt, maar het laat
ngen van de mate van inflatie.
redelijkheid heeft echter,
iten wij, zijn grenzen wel be-
ADVERTENTIE
Gegrilleerde makreel
(Haal de graat uit de gewassen en afgedroogde
makreel, maar laat de vis aan de rugzijde aan
elkaar. Leg nu de vis in mengsel van olie, zout.
peper, citroensap en gehakte ui en laat dit goed
in het visvlees trekken. Leg de vis op rooster - 8 a
10 cm van de warmtebron - met witte kant naar
boven. Ongeveer 10 min. grilleren en af en toe
bestrijken met samengesmolten boteren olie.
Doe meer met vis, omdat 't xo lekker is.
Productschap voor Vis en Visproducten s-Gravenhaae
Terwijl duizenden demonstranten in Utrecht te hoop lopen
tegen het beleid van minister Pais dat geen beleid is. zit de
minister zelf rustig te praten in zijn woning te Amsterdam-
Buitenveldert en zegt ..Als ik met een visie kom. zeggen
ze: hij heeft geen beleid; en als ik met een beleid kom.
zeggen ze: het is geen integraal beleid; kom ik met een
integraal beleid, dan verwijt men mij dat de financiële
middelen ontbreken; geef ik de middelen, dan krijg ik te
horen dat die middelen onvoldoende zijn."
Arie Pais laat zich door de kritiek niet van de wijs brengen.
Hij houdt vol dat hij in het kabinet meer geld voor onderwi|S
heeft los gekregen dan iemand anders zou hebben ge
presteerd. Niet zonder voldoening stelt hij vast dat hij tot
1981 voor vijfduizend nieuwe arbeidsplaatsen zorgt, wat
critici verder ook van zijn actieplannen tegen de werkloos
heid mogen beweren. En wie vraagt naar zijn visie, krijgt
een stortvloed van woorden over zich heen. waaruit moet
blijken dat er in het onderwijs meer gebeurt dan ooit.
Pais („behalve idealist ben ik ook realist"): „Er ligt bij
voorbeeld een voorontwerp van wet om de universitaire
studie in twee fasen op te splitsen, het wetsontwerp op het
basisonderwijs is herzien, de universitaire bestuursvorm
wordt aangepakt, nog dit jaar komt er een ontwerp voor
een kaderwet voor heel het hoger onderwijs, in 1981 wil ik
een andere toelatingsregeling invoeren voor studierichtin
gen met een studentenstop en tal van nota's zijn nog op
komst."
Deze week verschijnt het ontwikkelingsplan voor het
voorgezet onderwijs, waarin Pais en staatssecretaris De
Jong de ontwikkeling tot 1990 schetsen. Op het plan is al
heel wat kritiek geleverd. Het voorstel om een tweejarige
brugperiode tot stand te brengen zou halfslachtig zijn. De
middenschool zou op de lange baan worden geschoven
Het plan zou alleen uitvoerbaar zijn als de klassen niet
groter waren dan vijftien of twintig leerlingen. En natuurlijk
ontbrak het de regering opnieuw aan een visie op de
toekomst.
In een gesprek geeft minister Pais een toelichting op zijn
plan en gaat hij in op de her en der geleverde kritiek.
Minister laat zich door kritiek niet van de wijs brengen
door Piet Hagen en Wim Wirtz
reikt met een buitensporig hoog
profijt voor juist de hoogste inko
mensgroepen. Het is daarom uit
een oogpunt ook van een recht
vaardiger inkomensverdeling bil
lijk dat de meerderheid van de
Tweede Kamer daarvoor een stok
je heeft willen steken.
Zo niet de WD. Zij fulmineert
heftiger dan ooit en dreigt zelfs
met een kabinetscrisis. Omdat de
tweede kamer het eigen woningbe
zit onaantrekkelijker dreigt te ma
ken? Het lijkt ons een loze stelling.
Burgers die zich de luxe van een
hypotheek van vier ton kunnen
veroorloven besluiten op grond
van dit voorstel echt niet in een
flatje te gaan zitten. Hooguit be
sluiten zij zich een iets minder dure
woning aan te schaffen.
Omdat met het aanbrengen van
een grens het hek van de dam is?
Ook dit is een weinig overtuigend
argument. Het zal de WD toch
ook wel opgevallen zijn, dat zelfs
de PvdA een grens bepleitte van
drie ton. Dus erg groot is de animo
voor wilde avonturen ten koste van
de eigen woningbezitter niet.
Het ziet er daarom naar uit, dat de
WD met veel loos vertoon druk is
goede politieke sier te maken bij
de vele eigen woningbezitters, die
ons land telt. Kennelijk heeft de
WD dit nodig om haar geschon
den imago wat op te poetsen. Veel
kans van slagen geven we de WD
met deze puur partijpolitieke ma
noeuvre niet. Want ook de bezit
ters van eigen woningen zullen
toch van mening zijn, dat het nu
eenmaal niet de bedoeling kan en
mag zijn dat de overheid kastelen
van huizen „subsidieert" uitslui
tend en alleen ten gerieve van de
topinkomens.
AMSTERDAM „Ik wil geen blauwdruk op tafel leggen voor 1998. Dat is schijnzekerheid, dat
zijn schuimpjes," zegt Pais fel. „Ik kies voor een stimulerend groeimodel, waarbij je als
minister een richting aangeeft en uiteraard uitgaat van het bestaande onderwijssysteem. En
waarbij je rekening houdt met de behoefte die er leeft; daar gaat het om. Tot nu toe zijn de
onderwijskrachten veel te weinig gehoord."
Met dezelfde bevlogenheid, die nau
welijks bezwijkt onder de druk van
zijn langdurige monologen, noemt hij
als voorbeeld zijn plan om projectenn
elementair onderwijs voor 4- tot 14-
jarigen op te zetten. „Toen ik daar
mee kwam, schreven diverse „des
kundigen": dat is een afleidingsma
noeuvre, dat is onzin, daar is geen
enkele behoefte aan. Maar binnen vijf
weken hadden zich honderden scho
len voor zo'n aansluitingsproject aan
gemeld. Kijk, dan blijkt dat dit een
problematiek is die leeft."
Pais ziet de ononderbroken leerweg
voor 4-tot 14-jarigen als een belangrij
ke onderwijskundige doelstelling van
zijn beleid. Die leerweg moet selectie-
vrij zijn, vindt hij. Dus geen toetsen
meer die mede bepalen voor welke
vorm van voortgezet onderwijs de
leerling het meest geschikt is. Vervol
gens, aan het eind van die drempel-
vrije leerweg, ziet de bewindsman een
keuze periode voor zich („Hoe lang
die moet worden, weet ik nog niet"),
waarin de leerling kiest voor een be
paalde richting.
Ook tussen de verschillende stromen
in de bovenbouw van het voortgezet
onderwijs (middelbaar beroepsonder
wijs en havo/vwo) wil Pais obstakels
wegnemen, opdat leerlingen zonder
veel tijdverlies kunnen overstappen.
Een duidelijke samenhang dus, die in
de visie van de minister straks even
eens terug te vinden zal zijn bij het
hoger beroepsonderwijs, wetenschap
pelijk onderwijs en volwassenonder-
wijs.
Gelijktrekking
Is er in de voorgestelde brugperio
de wel sprake van samenhang als de
scheiding tussen beroepsonderwijs
en algemeen voortgezet onderwijs
wordt gehandhaafd? Dan blijven het
toch aparte brugklassen? Bovendien
zal het niveau van de leerkrachten
dan verschillen. Kun je niet beter het
beroepsonderwijs en algemeen voort
gezet onderwijs bij elkaar zetten?
Pais: „Als je de lessentabellen gelijk
trekt, zijn er geen verschillen meer.
Dan heeft elke brugperiode dezelfde
vakken. Dat is een onderwijskundige
ontwikkeling en daar komt het op
aan. De organisatie is niet zo belang
rijk en de schoolgebouwen evenmin.
Het gaat erom dat de leerkrachten
elkaar leren verstaan en dat hoeft
niet per se in dezelfde organisatie of
in het zelfde gebouw."
De voorzitter van het Nederlands
Genootschap van Leraren, F. Roefs,
vindt, dat je in een heterogene brug
periode (waarin kinderen met ver
schillende begaafdheden bij elkaar
zitten) met kleinere groepen moet
werken.
Pais: „Er is geen duidelijke samen
hang tussen goed onderwijs en klei
nere klassen. Kijk maar naar het
Montessori-onderwijs, waar toch ook
in grote groepen individueel onder
wijs wordt gegeven. Afgezien daar
van is het natuurlijk zo dat er in de
jaren tachtig weinig extra geld zal
zijn."
Het Kamerlid mevrouw Ginjaar-
Maas, uw partijgenote, was nogal on
der de indruk van de comprehensive
school (middenschool) in Engeland.
Pais: „Kijk, je moet je goed realiseren
dat er tussen een comprehensive
school in een Engelse arbeidersbuurt
en die in een wijk van welgestelden
een hemelsbreed verschil bestaat. Je
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
V5"A geeir woord over Qankjei
Minister Pais
kunt dus niet zeggen dat er in Enge
land één comprehensive school is."
Enthousiasme
Verdwijnt de middenschool in uw
plan achter de horizon?
Pais: „Het verwijt dat ik het experi
ment met de middenschool geen faire
kans geef. slaat nergens op Wat trof
ik aan toen ik minister werd? Zegge
en schrijve vijf experimenten. Ik heb
dat aantal op veertien gebracht. Ik
heb een paar van die scholen bezocht
en gezien dat er enthousiast en hard
wordt gewerkt. Maar ik zeg er wel bij
dat zo'n experiment een peperdure
onderneming is. die alleen ai vanwege
de kosten moeilijk overdraagbaar is
op de rest van het onderwijs. Als ik
m'n tuin vol mest gooi, is het niet
moeilijk om een goede oogst te heb
ben. Maar dat kun je niet op grote
schaal toepassen.'
Wat gaat u doen met die experi
menten?
Pais: „Omstreeks 1985 zal het parle
ment de uitkomst ervan moeten be
oordelen samen met andere ontwik
kelingen die aan de gang zijn. Dan is
er ook meer zicht op de meest wense
lijke duur van de geïntegreerde brug
periode: twee jaar of mogelijk nog
langer."
Bent u zo niet bezig de ontwikke
ling in de richting van geïntegreerd
onderwijs te vertragen?
Pais. „Integendeel, de totstandko
ming van een tweejarige brugperiode
met werkelijk selectievrij onderwijs
is een grootscheepse operatie Ik geef
toe dat die gedachte niet nieuw is.
maar dat geldt evenzeer voor de mid
denschool. Veranderingen in het on
derwijs gaan nu eenmaal langzaam
Het vorige kabinet had misschien wi l
een hoop plannen Maar het sloot iuet
aan bij de ontwikkelingen van het
onderwijs. Er ontstond zo veel onvre
de. En er is eigenlijk weinig tot stand
gekomen. Ik bouw liever voort op wat
er uit de scholen zelf komt. Ik ben me
ervan bewust dat ik niet meer ben
dan een schakel in een lange keten."
Het wetenschappelijke personeel in vaste diensten aan de
universiteiten krijgt straks in de faculteitsraden en vak
groepen het meest te vertellen De rol van de studenten
zal worden teruggedrongen. Alleen in de universiteitsra
den blijft de evenredige vertegenwoordiging van studen
ten. wetenschappelijk en niet-wetenschappelijk perso
neel in tact De colleges van bestuur krijgen echter meer
bevoegdheden; de belangrijkste rol voor de universiteits
raad komt te liggen in het vaststellen van de begroting
Dit zijn de voornaamste punten
uit een voorontwerp van wet.
waarin de bestuursstructuur van
de universiteiten en hogescholen
definitief wordt geregeld. De wet
komt in de plaats van de experi
mentele wet universitaire be-
stuurshervorming <WUBi die in
1982 afloopt Vandaag zal het
voorontwerp door minister Pais
aan de Tweede Kamer worden
aangeboden.
Volgens de bewindsman zijn de
belangrijkste uitgangspunten van
het wetsvoorstel onder handha
ving van de democratisering de
doelmatigheid van het universi
taire bestel te vergroten en de
bestuurskracht te versterken
Pais is het volledig eens met de
commissie-Polak, die vindt dat de
wetenschappelijke staf op het ni
veau van de laculteiten en vak
groepen het beste kan oordelen
over onderwijs en onderzoek. De
commissie kwam onlangs na ja
renlange studie met tal van aan
bevelingen om het gedemocrat.i
seerde bestuur van de universitei
ten te veranderen. Het merendeel
van deze aanbevelingen heeft de
minister overgenomen
Wat de samenstelling van de um
verslteiten betreft, wijkt hij echter
van de aanbevelingen van de com
missie af.
O
Je kunt best vóór emancipatie
van de vrouw zijn zonder direct
zelf achter allerlei praat- en actie
groepen aan te hollen. Mevrouw
Jo Stoovelaar uit oud-Amster
dam is er zo een. Ze is een vrouw
die zich beslist niet in een hoekje
laat drukken, maar aan de ande
re kant praat ze heel nuchter over
wat ze als vrouw bereiken ken en
wat niet. Ze heeft haar gezin en is
daarnaast „interieurverzorg
ster", wat ze zelf maar liever ge
woon werkster blijft noemen. Ze
vindt het fijn dat de tijden zo
veranderd zijn, dat ze over aller
lei dingen vrijuit kan praten, wat
vroeger vaak niet kon. „Maar dat
wil niet zeggen, dat wat ik denk
en voel, dat dat ook allemaal
maar zo moet gebeuren. En dat
denken hun van de vrouwenbe
weging wèl. Zij denken dat alles
wat in hun gedachten opkomt,
dat dat de waarheid is," zegt ze in
het feministische maandblad Op
zij waarmee ze meteen duide
lijk maakt waarom de vrouwen
beweging niks voor haar is. „De
massa denkt er misschien anders
over dan zij. De massa is groter
dan zij. Ik ben geen lid van een
beweging en ga nooit naar een
bijeenkomst, maar ik ben wel de
massa. En daar is het niet aan
getoetst."
Mevrouw Stoovelaar heeft zo
haar eigen ideeën, daar houdt ze
zich aan en daar komt ze rond
voor uit. „Het is goed dat de
cursussen er zijn. maar ze moeten
niet direct gaan gillen voor subsi
die, want „ik heb die kans vroe
ger niet gehad, ik wil dat nu". Als
je nu wilt leren, ga dan werken
om het zelf te betalen. Laten we
blij zijn dat er zoveel kansen zijn
voor de generatie die wij voortge
bracht hebben. Laten we niet
meer achterom kijken. Je kan
niet terug in jaren en ook niet in
je doen en laten."
Emancipatie is mooi. vindt ze.
maar een vrouw wordt toch nooit
een man of omgekeerd: „Ik vind
dat ze vaak vergeten, wij zijn
twee seksen, man en vrouw.
Waarom zou een vrouw zich moe
ten voordoen als een man? Wij
zijn verschillend, daar kunnen we
niet omheen. Ik vind het wel zaak
dat, als je als vrouw in de haven
wilt werken, dat de mogelijkheid
geschapen moet worden, maar je
moet ook beseffen dat dat uit
zonderingen daargelaten toch
niet kan. Dan ken je nóg zo'n
kenau wezen. Ze moeten wel het
walletje bij het schuurtje laten.
Op het ogenblik zouden ze hun
eigen helemaal om willen bou
wen tot man. Neem nou de
samenleving. Al zou ik nóg zo
graag willen, ik kan niet datgene
wat mijn man doet. Ik kan wel
zeggen wat ik graag zou willen en
wat ik prettig vind. maar hij is
toch degene die de dienst uit
maakt en ik ben toch afhankelijk
van zijn man-zijn."
„Wat ik goedvind is niet een
vrouwen-praatgroep, maar een
gemengde praatgroep. De man
heeft toch net zoveel recht als
een vrouw? De man moet er in
betrokken worden, want die
moet ook nog opgevoed worden.
En dat moet niet vla de televisie
en krant, nee. dat moet gewoon
met een onderling gesprek.
We moeten het allemaal samen
doen. en niet met geschreeuw,
want als ik boos ben op mijn man
en ik schreeuw, bereik ik ook
niets. D'r zijn natuurlijk be
paalde dingen waarover vrouwen
makkelijker onder mekaar pra
ten, maar je kunt veel meer be
spreken met een man er bij dan
je denkt. En als dan één vrouw
het wel doet, praten met een man
er bij. leer ik ook te praten waar
de man bij is. Daarom zie ik niet
zo erg het nut in van vrouwenhui
zen en vrouwencafé s uiteinde
lijk is dat discriminatie."
Nog meer verhalen van vrouwen
onder wie een aantal die hun
leven opofferden voor ouders,
broers en zusjes, ook al zien ze
het zelf soms niet zo maken dit
oktobernummer van Opzij zeer
lezenswaard.
Een paar dagen geleden zag de
2'/^jarige Mie Olsen uit Kopen
hagen er vlak na de operatie nog
zo uit, maar dat erge bloederige
zal nu wel een beetje van de
hechtingen af zijn. Een herders
hond had in een al te speelse bui
de neus van zijn vriendinnetje
afgebeten en die ook nog door
geslikt. Met een braakmiddel
wist een dierenarts de neus er
weer uit te krijgen. In ijs ver
pakt ging het lichaamsdeel mèt
het patiëntje in ijltempo naar
het ziekenhuis, waar chirurgen
de neus er zo goed mogelijk weer
aangezet hebben. Volgens hen
komt het allemaal weer goed.
want 24 uur na de operatie was
de bloedcirculatie in Mie's neus
je al vrijwel normaal.
Louise Brown een reageerbuisba
by? Louises ouders worden er zo
langzamerhand gek van. Honder
den keren sinds de geboorte van
hun nu bijna anderhalfjarig
dochtertje hebben ze al moeten
vertellen dat Louises prille begin
nooit in een reageerbuis gezeten
heeft. Moeder Lesley Brown heeft
het nu nog eens gezegd tegen het
Engelse vrouwenblad Woman
Magazine: „Het eitje waaruit la
ter Louise zou groeien, is be
vrucht in een ondiepe, glazen
schaal; direct daarop is het in
mijn lichaam ingebracht en daar
na heb ik haar gewoon negen
maanden gedragen, netzoals met
alle baby's gebeurt." In het tijd
schrift vertellen Louises ouders
verder dat de overdadige belang
stelling en de jaloezie op die be
langstelling het gezinnetje veel
narigheid bezorgd heeft, daar
door waren ze gedwongen te ver
huizen. Van de roddelpraatjes
dat het gezin rijk geworden zou
zijn ze hebben hun verhaal
exclusief aan een dagblad ver
kocht Is ook al niets waar. niet
de beweerde anderhalf miljoen
gulden, maar een kwart miljoen
heeft hun dat opgeleverd; daar
van hebben ze het buitenhuisje
gekocht, en de rest is voor Louise
vastgezet. Haar vader, een
vrachtwagenchauffeur, gaat ge
woon 's morgens om een uur of
vijf naar zijn werk .Als onze
dochter groot Is. zal ze nogal wat
geld bezitten." zeggen de ouders
„Maar we zullen er voor zorgen
dat ze niet verwend wordt. Ze
moet leren dat ze niet met geld
kan smijten."
Rijdt zondagavond bus 53 van de
Flevodienst van Lelystad naar
Amsterdam met aan het stuur
een chauffeur die de rit voor het
eerst deed. de route niet kende en
die enge, donkere dijk door de
polder blijkbaar ook niet. Zo heb
ben de ongeveer veertig passa
giers de thuisrit althans ervaren
Een van hen. de heer Van den
IJssel. vertelt dat de chauffeur
nogal over de dijk zwalkte, bij de
afslag Amsterdam maar net een
paar paaltjes wist te ontwijken
en op de snelweg opeens stopte
hij wist niet hoe hij verder moest
Toen hij het eenmaal dacht te
weten reed hij Naarden binnen in
plaats van Amsterdam, waarop
passagiers hem met de nodige
moeite naar de hoofdstad hebben
geloodst. „Ik begon al uit te kij
ken naar nooduitgangen", zegt
de heer Van den IJssel.
Nou kan zo'n chauffeur het ook
niet helpen als hij kersvers in z'n
eentje op die bus wordt gezet,
maar laat de maatschappij we)
vaker nieuwelingen zulke lastige
ritten rijden0 „Het was helemaal
geen nieuweling", zegt de heer
Van der Meer van de Flevodienst
„Hij is al zeker vijftien jaar' bij
ons in dienst, als het er geen
twintig zijn Hij doet bij wijze
van spreken niks anders dan in
donker rijden, en is wat Je noemt
een geroutineerd chauffeur De
zaak is nu in onderzoek bij zijn
chef. mijn collega van het rayon
Zwolle. Ik ben zelf ook ten zeerste
benieuwd, wat daar voor verkla
ring uitkomt"
Het NIPO heeft een landelijke
enquête gehouden waarbij
slechts tien procent van de on
dervraagden zegt kernenergie
een oplossing te vinden voor de
energietekorten in de toekomst
Veertig procent van de onder
vraagden geeft de voorkeur aan
zonne- en windenergie en vieren
dertig procent zoekt de oplossing
bij steenkool Van de onder
vraagden meent verder drieënze
ventig procent dat er op het mo
ment geen tekort aan olie is Ach
tenzestig procent zegt onvol
doende op de hoogte te zijn van
de problemen rond kernenergie
Slechts achtentwintig procent
van de ondervraagden meent vol
doende op de hoogte te zijn. Waar
blijft de brede maatschappelijke
discussie over de kernenergie0
