Belijdenis doen om een baan Tekening van een lezer rouw r mag moord wèl bij het ontbijt? 3nde fe fijf ploegendienst (1) Commentaar "Jcn- Twee cahiers van de Unie 'School en Evangelie' ijf ploegendienst (2) ïeer loon voor lagstbetaalde Animalisten Vandaag 10 jaar Hot hm»-/ «e» tlffA sYc<»c( NOU, IK DÓE TOCH NIKS?! Philips wil niet praten over CAO hoger personeel cadeautjes net echt de beatles evenement INDERDAG 11 OKTOBER 1979 BINNENLAND TROUW/KWARTET aai schien begint het toch een s E tje te dagen voor de vijf-ploe- dienst, waarover nog maar net et« rtien dagen geleden bij Shell ;n. kgevers en werknemers zo fel rot .n0ver elkaar stonden. Bij het terdamse containerbedrijf n &T is overeenstemming bereikt ooi r een gefaseerde invoering van dergelijk systeem en de reac- van de werkgeversbonden (het idïïW en het VNO) zijn zó ruim- an tig en weinig dogmatisch, dat er reden is voor een wat optimis- ïer kijk op de toekomstige ont- 'eJkelingen. 1 angrijk is dat het VNO zich ie£ ift kunnen vinden in de geleide- heid van de invoering van een he [gelijk systeem een voorzich- benadering die al eerder bij de [bonden te vinden was, maar i di arop het zicht door de emoties i. van de staking bij Shell) wat gloren is gegaan. Het lijkt ons aardige gelegenheid om deze ireenstemming over het princi- hier met voldoening vast te naar voren zijn gebracht, zijn pri mair van praktische aard. Eijke- lenburg vroeg zich in een commen taar op de overeenstemming bij ECT af of er wel voldoende men sen zijn om op 1 april 1982 een dergelijk systeem in te voeren, maar dat tast natuurlijk het begin sel en de principiële gewenstheid van de vijf ploegen niet aan. Het is namelijk maar net de vraag of er niet juist vanwege het weinig aantrekkelijke van het vier ploe- gensysteem in de continu-dienst zo moeilijk aan mensen te komen is. In deze probleemstelling zou in voering van een vijf-ploegensys- teem wel eens de best voorhanden (en bereikbare) remedie kunnen zijn om de bezwaren van NCW- voorzitter Eykelenburg weg te nemen. De hier geschetste vicieuze cirkel kan je alleen maar doorbreken door er manmoedig uit te sprin gen. Daarom loont het de moeite naar de ontwikkelingen bij ECT (en de andere bedrijven die zijn bezwaren die met name door voorgegaan of straks zullen vol- Eijkelenburg gen) met belangstelling uit te zien. Ie ier W-voorzitter m rheugend is ook de rol, die de nij [beweging heeft gespeeld bij de ro standkoming van dit akkoord. ,t is ten overvloede nog eens 5 delijk geworden, dat de vakbe- ke ging er niet alleen op uit orjleer centen voor de leden" te len, maar dat er sprake is van gt d groot verantwoordelijkheids- or-jvoel en aandacht voor wat min- concrete en wat verder van de rkende mensen af liggende doe- S!e RECHT (ANP) Een aanzienlijke hoging van de salarissen van de 1 gstbetaalde en leerling-journalis- (gemiddeld met respectievelijk en 1.100 gulden per jaar) vormt van de punten uit het nieuwe Ifa koord tussen de Nederlandse Ver- I v [ing van Journalisten en de Vere- aj Ing de Nederlandse Dagbladpers. an t akkoord is tot stand gekomen op de NVJ-leden in mei van dit het oorspronkelijke resultaat ltt n de onderhandelingen over de «0 voor dagbladjournalisten had- n verworpen. De actiecoördinato- i bij de verschillende dagbladen n gisteren op de hoogte gesteld van t nieuwe onderhandelingsresultaat ffr zaterdagmiddag zal het in de Jaar- ee4urs in Utrecht ter beoordeling aan JM5 NVJ-leden worden voorgelegd. tn ander punt waarover de onder- ndelingsdelegaties van NVJ en )P overeenstemming hebben be- kt is een verhoging van de onge- ikkentoeslag. Die gaat variëren ri d drie extra vrije dagen tot drie gen plus een toeslag van zeven lin Beent. De onderhandelaars zijn het P k eens geworden over een aan de ,ra irnalistlek aangepaste regeling n $or het arbeidsverbod" voor werk er* mers in de VUT (vervroegde uittre- of igpperiode waardoor de grondwet- zo ijke vrijheid van meningsuiting Bk irdt gewaarborgd en over instelling ieita een studiecommissie die voor 1 n« luari volgend jaar gaat bekijken of enjft noodzakelijk en mogelijk is om de sisregeling voor het werken met eldschermen toe te spitsen op het irken met beeldschermen op redac- an Vandaag is prins Constan- tijn, de derde zoon van prin ses Beatrix en prins Claus, tien jaar geworden. door Bert de Jong De honderdjarige Stichting Unie „School en Evangelie" heeft na het gedenkboek „In het honderdste jaar" twee cahiers laten uitgeven, waarin vooral wordt gewezen op het principi eel bestaansrecht van het christelijk onderwijs. In het boekje „De nieuwe meester" proberen W. E. Westerman, dr. J. H. Meesters en dr. C. A. de Leeuw een beeld te schetsen van de man en vrouw aan wie de kinderen in de christelijke school worden toevertrouwd. len. De bonden hebben zich bereid verklaard om tegenover de winst van een (aantrekkelijker) vijf ploegendienst en het daarmee sa menhangende scheppen van nieu we arbeidsplaatsen in te leveren en wel een half procent vakantietoe slag plus nog eens 28,50 gulden bruto per week. Die bereidverkla ring getuigt gezien de emoties, ook in de Rotterdamse haven van moed en vooruitziendheid. Drs. Titus M. Gilhuis schreef „Plei dooi voor een school met de bijbel. „Het werd een bewogen betoog voor het christelijk onderwijs. De Unie- voorzitter toont zich een strijdbare wachter op de muren van dit onder wijs, alle aanvallen van de „vijand" parerend. Veel meer dan in het cahier van prof. Verkuyl „Er zijn grenzen" ook in het eeuwjaar verschenen waarin stelling wordt genomen tegenover de communistische ideologie, wordt in deze laatste twee cahiers ingegaan op de wezenlijke vragen, die aan en in het christelijk onderwijs moeten wor den gesteld. Het is jammer, dat door de discussie, die rondom „Er zijn grenzen" is ont staan, deze boekjes wat in de ver drukking zijn geraakt. In „De nieuwe meester" worden opmerkingen ge maakt, die van belang zijn voor de discussie over de levensovertuiging van de man voor de klas. Volgens de laatste gegevens is nog niet meer dan de helft van het aantal afgestudeerden van de pedagogische academies zonder werk. Westerman signaleert nu dat, omdat er toch een voldoende aanbod is, van de sollici tant bij het christelijk onderwijs soms wordt verwacht, dat hij belij dend lid is van een bepaalde kerk. Hij geeft vervolgens dit commentaar: „Blijkbaar verwacht het schoolbe stuur dat dat positieve invloed zal uitoefenen op het christelijk karakter van de schooL Helaas leidt dit er soms toe, nu het voor de onderwijsge vende weer moeilijk is een benoe ming te krijgen, dat sommige jonge ren alleen daarom belijdenis doen in een kerk. Dr. J. H. Meesters, die het heeft over het leraar-zijn aan een christelijke school voor voortgezet onderwijs, wijst ook op dit gevaar en verzucht: „Soms wordt beweerd, dat studenten weer belijdenis gaan doen, omdat dat scheelt bij het krijgen van een baan. Dan zijn we wel ver van huis geraakt: het bederf van het beste. Ook de politieke keuze speelt hier en daar een rol. Met het CDA zit je goed, PPR is op de rand. PvdA kan je doen afvallen." De kerken De drie schrijvers willen voor het christelijk onderwijs steun vinden bij de kerken. Maar Westerman klaagt dat er in de kerken geen belangstel ling is voor de wijze waarop bijbel en liedboek, waarvan de zorg hun toch is toevertrouwd, bij de kinderen ge ïntroduceerd worden. En dat terwijl de kerken steeds meer meespreken over allerlei maatschappelijke ont wikkelingen. Westerman maakt dan deze opmerking: „Kinderen tellen bij de kerken blijkbaar nog niet altijd even mee als volwassenen." Gilhuis vroeg met nadruk op een werkvergadering van de Unie om lei dinggevende kerkelijke woorden over opvoeding en onderwijs. Meesters klaagt: „Tot nu toe heb ik ze niet gehoord. Het grote vraagteken kan niet blijven bestaan." Even later stelt Meesters deze diagnose: ..Kerk en school zijn in een identiteitscrisis ge raakt. Wat stellen we als christelijk onderwijs nu eigenlijk voor?" Dr. C. A. de Leeuw merkt in dit ver band op dat de kerk in discrediet is bij de leerlingen. De kerk kan niet op veel belangstelling en sympathie re kenen. „Ik geloof niet. dat we moeten trachten de Kerk schoon te wassen", vervolgt hij, „maar we moeten erken nen, dat zij in vele opzichten gefaald heeft. „Dr. De Leeuw schrijft over de bovenmenselijke taak van de docent, die verweten zou kunnen worden: „Ik heb in uw klas gezeten, en gij hebt Mij niet opgemerkt. Ik kon niet meekomen, en gij hebt Mij niet voort geholpen, Ik was eenzaam en gij hebt Mij alleen gelaten." Een duidelijk beeld van de nieuwe 'z '7////////A/7-V/ //SW ru/vv geheel andere leefpatroon juist ge zocht zou moeten worden bij het christelijk onderwijs. „De school met de Bijbel", voorspelt hij. „zou in de komende jaren wel eens een uiterst alternatieve (andere vorm) van on derwijs kunnen gaan betekenen in de Nederlandse samenleving waarin bij belse noties steeds minder geplaatst en beleefd worden." Gilhuis kiest zo stelling voor het christelijk onderwijs uit bezorgdheid. Hij is bang dat zon der het christelijk onderwijs de bij belse waarden uit onze samenleving nog sneller zullen wegvloeien dan nu al het geval is. De keus voor het christelijk onder wijs is absoluut en Gilhuis brengt in zijn pleidooi ouders, die hun kinderen om een bepaalde belangrijke reden naar een andere school laten gaan. in verlegenheid. Wel kunnen waarden, oorspronkelijk aan het evangelie ont leend, verwerkelijkt worden binnen het algemeen onderwijs. Maar het christelijk onderwijs kan alleen inte graal vanuit de omgang met de bijbel worden gegeven, aldus Gilhuis. De samenwerkingsschool wordt daar om afgewezen. Niemand heeft kun nen aantonen, dat deze school veel meer is „dan een modieuze vorm van de huidige openbare school met imeer) godsdienstonderwijs of levens beschouwelijke vorming". Moeilijk meester wordt in het cahier niet gege ven. Je kunt het als leraar bij het christelijk onderwijs niet maken, dat het je alleen is te doen om de rapport cijfers. Je moet de prestatiedrlft en Tekeningen, bij voorkeur in liggend for maat, sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859, 1000 AW Amster dam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon De duidelijke keuze van Gilhuis maakt verder een democratisering van het onderwijs moeilijk. „Het spreekt vanzelf dat bij het bijzonder onderwijs en derhalve bij de school met de bijbel als doelgemeenschap de toepassing van het begrip demo cratie zijn grenzen heeft." Ouders, die in principe afwerend staan tegenover de signatuur van de christelijke school moeten van Gilhuis verderop gaan. Ze mogen niet proberen van binnen uit de school om te turnen. De vraag blijft echter liggen hoe het dan bij voorbeeld met de ouders moet van leerlingen op een school met een nau welijks omschreven doelstelling en een grondslag, die slechts door een bepaalde gereformeerde gezindte wordt onderschreven. Wijziging van zo n grondslag is juridisch onmoge lijk. Drs. Gilhuis maakt een radicale keu ze. De school met den bijbel prijst hij nadrukkelijker aan dan ooit tevoren. Hoewel hij weet dat de christelijke school niet de pretentie heeft het bolwerk te zijn en de verwereldlijking zou kunnen tegenhouden. EINDHOVEN (ANP) Philips wil niet meer praten over de CAO voor het hoger personeel. De Unie BLHP had daarom onlangs gevraagd. De leden van deze vakorganisatie waren het namelijk niet eens met het deze zomer bereikte principe-akkoord. De unieleden willen met name dat in de CAO de bepaling wordt opgeno men dat overwerk wordt vergoed met extra vrije tijd. Philips is echter van mening dat het begrip overwerk niet past bij het karakter van de functie van het hoger personeel. De Unie BLHP zal nu een schriftelijk referen dum houden onder haar leden bij Philips. consumptiedrift afzwakken en de leerling uit de competitiesfeer halen. Meesters vraagt: „Hoe kunnen wij dan kinderen leren het anders te doen dan de vorige generatie?". En hij be kent: „Nog heb ik het eigenlijk niet gezegd. Ik cirkel om de eigenlijke vragen nog steeds heen." Meesters vindt dat deze vragen naar de doel stellingen van het onderwijs wel ge formuleerd worden. Het zijn vragen naar ons leefpatroon en naar de waar den, waarop dat is gebaseerd. Bezorgdheid Pleidooi voor een school met de bij- Uit het pleidooi van unievoorzitter bel. Drs T. M. Gilhuis. Uitgave J. H. Gilhuis valt op te maken, dat dat Kok, Kampen. De Nieuwe meester. W. E. Wester man, dr J. H. Meesters en dr C. A. de Leeuw. Uitgave J. H. Kok, Kampen. Illustraties uit „de nieuwe meester" Niet om het een of ander, maar er zijn toch echt mensen die „vieze verhalen" niet zo vies vinden. Marcel Huisman uit Sint-Jans klooster bijvoorbeeld schrijft, dat hij zich er slap om lacht, en hoopt dat er meer zo komen. „Laat je maar niet beïnvloeden door die kritiek," schrijft hij, en „ga zo door met die verrukkelijke verhalen". En mevrouw Schut uit Wolfheze vraagt zich af, „of de rest van de krant, met name moordpartijen, verkeersongeluk ken en politieke spelletjes met alle gevolgen voor de mensheid, dan wèl geoorloofd zijn bij het ontbijt?" Het enige echt onsma kelijke vindt ze de krant zelf. „maar die hoef ik gelukkig niet op te eten." Gesterkt door zulke positieve reacties durven we zo vrij te zijn het vieze verhaal van die bejaar denhelpster uit Amsterdam- Noord door te vertellen. Een mid dag per week werkt ze bij een 87- jarige man in een bejaardenflat, die ze opa mag noemen. „Opa is nog aardig vitaal, en we praten zon middag honderduit. Zo kwam het gesprek ook op eten. Ik zei dat ik zo van hachee hield, en opa kon dat heel goed klaarma ken. Hij kookte iedere dag en zou nu wel eens hachee maken die we dan gezellig samen zouden ope ten." Terwijl de helpster op de grote dag de ramen lapte en over hemden streek, was opa druk aan het koken. Er kwamen heerlijke geuren uit de keuken, de tafel werd versierd met kaarsen en het eten smaakte verrukkelijk. Na af loop was de keukenbeurt aan de bejaardenhelpster, want er moest afgewassen worden. En in die keuken gebeurde het. Opa had daar namelijk altijd twee flessen staan met „azijn" er op. In de ene zat echt azijn, in de ander een watertje waarmee hij elke dag zijn open benen moest deppen. De azijn stond nog on aangeroerd in het keukenkastje. Opa had de hele fles benenwater in de hachee leeggegooid Ook de volgende verhalen heb ben met eten te maken. In het blad „Chinese Jeugd" beklaag den studenten uit Peking zich over het eten in de mensa. Het was er toch al niks. schreven ze. want als het regende lekte het er zo erg dat ze petten moesten dra gen om een beetje droog te blij ven. Het eten was er hoogstens middelmatig te noemen, maar dat was nog tot daar aan toe. Hat werd ze te machtig, toen ze een keer hun aardappelen prakten en er stukjes rat in vonden, inclusief staart. Het betrokken ministerie heeft in dezelfde krant beloofd dat het niet weer zal gebeuren. Een reisleidster uit Amsterdam werkte de hele zomer aan de Roe- meense kust. Het was vreselijk druk en de enige manier waarop ze contact met thuis kon houden, was brieven schrijven. Elke zater dagavond laat moest ze een groep toeristen naar het vlieg veld brengen en meteen de vol gende groep mee naar de diverse hotels nemen. Eén keer zat er eventjes speling in. Als ze wilde, kon ze met een groep mee naar Amsterdam vliegen en met de volgende meteen weer terug. Ze wilde wel en regelde gauw dat ze haar kinderen even op 8chiphol kon spreken. Die hadden wat ca deautjes voor haar meegebracht, boekjes en lekkers waarvan ze wisten dat ze er van hield. Moe. maar voldaan kroop ze die nacht In haar Roemeense bed. Naast haar op het nachtkastje lag een zakje met van die stukjes marse pein met een walnoot er op. waar ze dol op was. In het donker pak te ze er een; dat het ding een tikje melig smaakte, merkte ze nauwe lijks. zo lekker was het. weer iets van thuis. Na nog een paar genut tigd te hebben viel ze tevreden in slaap. De volgende morgen had ze er verschrikkelijk spijt van zo veel marsepein gegeten te heb ben. Want wat er nog over was in het zakje, bewoog: het krioelde van de kleine, witte wormpjes die de oorzaak moesten zijn van de melige smaak, èn van het kriebe lige gevoel in haar maag. Aan de etalage van Neiman Mar cus, een grote New Yorkse win kel, gespecialiseerd in luxe ge schenken, kun je zien dat de de cembermaand in aantocht is. Voor de betere clientèle hebben ze er nu al een hele serie leuke kerstcadeautjes klaar liggen. Een beetje vroeg misschien, maar zelfs die betere klanten moeten er misschien nog even voor spa ren. want leuke cadeautjes gaan daar altijd samen met leuke prijsjes. Zo hebben ze er een handzame, bestuurbare ballon voor twee personen, waarmee je uiteraard echt de lucht in kunt. Honderdduizend gulden maar. een koopje voor de liefhebbers. Voor de lange winteravonden is er ook een aardigheidje te krij gen: een antenne die op verschil lende satellieten gericht kan wor den. waardoor de verwoede t.v - kijker uit zo'n honderd stations kan kiezen. Slechts zeventigdui zend gulden. En mocht het weer wat koud worden deze winter, geen nood. Neiman Marcus heeft een charmant nerts jasje in voor raad van eerste kwaliteit bont. Lekker warm voor maar drie ton. Goedkopere cadeautjes zijn er natuurlijk ook. maar die hoef je niet bij Marcus te zoeken. Daar staan se weer: Paul McCartney, George Harrison, Ringo Starr en John Lennon. Net echt. en dat vindt het enthousi aste publiek blijkbaar ook. Tony Kishman, James Poe, Louis Co- lucci en Mike Palaikis (van links naar rechts) lijken er in deze uitmonstering alleen maar op. Als de Amerikaanse groep Beat- lemania hebben de vier op het moment op tournee door Enge land groot succes met hun repertoire van beroemde liedjes uit de jaren zestig, ook al is „Paul McCartney" ineens niet meer linkshandig. Naar honden en katten kun je lang zoeken in een dierentuin, je mag ze er begrijpelijk trou wens niet eens aan een riempje meenemen. Alleen in Rhenen. in Ouwehands dierenpark, vind Je ze wel. Niet in de tuin. maar er gens binnenshuis en maar één keer. als daar een (regionale) hon den- en kattententoonstelling wordt gehouden. Dat is een van de evenementen op zondagoch-. tend voor de komende winter maanden. waarop behalve dieren ook musici, dansers, cabaretiers en nog anderen te zien en te ho ren zullen zijn. Het grootste eve nement maar dat valt buiten dit „evenementenplan" is een primeurtje voor de Nederlandse dierentuinen: het wlnterabonne- ment. Voor een tientje de man <of maximaal vijftig gulden per ge zin. ook als het een gezin met tien kinderen is) heeft de houder tus sen 1 november en 1 april doorlo pend toegang tot het Rhenense dierenpark, inclusief dolfijnen- show en „Monklerail", het trein tje op het terrein. Succesvolle advertentie Vla een advertentie in het dagblad Okaz vroeg een gehandicapte in woner van Saoedi-Arabië de le zers van de krant om hulp Die hulp kwam. en guller dan hij ooit gedroomd zal hebben: een onbe kend die zelfs aan de adverteer der zijn naam niet kwijt wil. heeft een Rolls Royce en een geheel Ingericht appartement aangebo den. Verder zal de invalide voor de rest van zijn leven elke maand 3500 uitbetaald krijgen Een leuk succesje op zo'n mini-adver tentie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 5