Toekomstige rechter :oekt de straat op utten wil zekerheid dat andgoed karakter behoudt Drietal verstoort uitzending VPRO jSSB p Periodiek onderzoek in verpleeghuizen bepleit 'Spoedig CAO nodig voor mensen bij het reiswezen 87 nê4i%sË t wfl Uk/ m 1' |5i%i J i f ongres over functie in samenleving Magistraat: meester of knecht? in ,uim tien jaar na dood van 'de heer van Groot Spriel' Band over Libanon vernield Op zoek naar 'mannenberoep' voor vrouwen NMB girosparen: 1% meer rente en f 7,50 spaarpremie. Coupon De NMB denkt met u mee. Kamerleden willen inzicht in steun aan Zuid-Limburg DERDAG 11 OKTOBER 1979 BINNENLAND TROUWKWARTET P 15 - RH 19 - S 17 r Leo Kleyn i jaar en dag zetelen rechters en officieren van justitie (die gezamenlijk de rechterlijke ht vormen) in ivoren torens, door henzelf en anderen aangeduid als paleizen van justitie, r de zogeheten democratiseringsgolf, die niet alleen het Maagdenhuis onder water zette, ook hen niet onberoerd gelaten. De toekomstige magistraten, die nu nog worden pleid, lijken die torens zelfs het liefst te willen slopen. ren er. steeds openlijker, blijk iet meer alleen te willen functio- als dienaren van de staat, die r machtwoorden over hun lip- Jiten rollen. Ze lijken bevangen jeen tomeloze behoefte daarbij straat op te gaan, dat wil zich niet langer verheven te n boven degenen over wie recht I gesproken. verlangen heeft de zogeheten i (een letterwoord voor rechter ambtenaren in opleiding) ertoe rven zich tijdens een tweedaags res in Noordwijkerhout te bezin- op. zoals het in een toelichting ,de functie van de magistraat in menleving". Op het congres, dat aag begint, zal worden gespro- over de eisen die aan de toekom- rechter en officieren van justitie en gesteld, en over de voorwaar- waaraan. met het oog daarop, worden voldaan. Daarnaast zal en bezien welke consequenties de opleiding daaruit kunnen en getrokken. j zogenoemde raio-opleiding da- van 1957. Deze professionele, zes durende training van toekomsti- echterlijke ambtenaren maakte einde aan een situatie waarin i van derechterlijke macht wer- geworven onder juristen met wat praktijkervaring en onder itairs. die voor een schijntje (of geheel onbezoldigd) een aantal op een griffie of een parket 1 gewerkt. Sinds 1970 zorgt last de Commissie aantrekken rechterlijke macht ervoor dat ideren dan afgèstudeerde raio's (goede kant van de) rechtszaal igen. Het gaat daarbij om er- juristen, die na een stoomcur- t podium mogen beklimmen. aio-opleiding staat open voor de- n die na een voltooide studie in chten ook nog de door een selec- ommissie en de Rijkspsychologi- dienst opgeworpen barrières >en weten te nemen. Voordat ze chillende stages gaan doorlopen, len de raio's gehuisvest in Huize de Kasteele in Zutphen, waarop ministerie van justitie een paar r geleden de hand heeft weten te Maar in datzelfde rapport werd de hoop weer goeddeels de bodem inges lagen met de angstige vraag, aan het slot gesteld, of de Nederlandse rech terlijke macht niet „enigszins elitair" wordt samengesteld. Die vraag vloei de voort uit de constatering dat een groot aantal raio's afkomstig was van de niet als vooruitstrevend te boek staande rechtenfaculteit in Leiden, en dat slechts een minderheid was voortgekomen uit een zogeheten ar- beidersmillieu. Dat was niet zo'n leuke uitkomst van het onder de raio's gehouden onder zoek, omdat de rechterlijke macht de naam heeft, en daaronder de laatste jaren ook wat gebukt lijkt te gaan, een conservatief bolwerk te vormen. Er wordt nogal over geklaagd dat juist vernleuwingsgezinden een ande re loopbaan kiezen dan in de recht spraak. Met de mond beleden voor keuren voor een „naar de samenle ving toegekeerde instelling" komen daarmee in een enigszins verdacht licht te staan. air r5 twee jaar geleden verschenen ort, „Toekomst in de rechterlijke ^£ht". schetste een beeld van de 's dat slopers van ivoren torens en arrogantie afkeringen hoopvol Cht stemmen. Een door de raio's iets profiel van een lid van de iterlijke macht toonde iemand zich onderscheidt door „maat- ippelijke en contactuele eigen- ippen" en een „open en naar de leving toegekeerde instelling" I1 Conservatief Dat conservatisme onder rechters en officieren van Justitie komt ook me nigmaal ter sprake in de bundel „De magistraat in de st(r)aat', die ter gele genheid van het congres van de raio's bij W. E. J. Tjeenk Willink in Zwolle is verschenen. In haar artikel „Hoe con servatief is de rechterlijke macht?" bijvoorbeeld stelt dr. H. Verweij-Jon- ker onomwonden vast dat er „sterke aanwijzingen" bestaan „dat de rech terlijke macht eenzijdig is samenge steld en dat die eenzijdigheid ten deert naar conservatisme." Na die constatering spreekt mevrouw Verweij, oud-lid van de SER. de con gresgangers moed in met de toe komstverwachting dat zich op den duur, gelet op de toeloop naar de universiteiten, onder de rechters en officieren „veel kleinkinderen van ar beiders" zullen bevinden. Daartoe zullen wel. voegt ze eraan toe, de selectieprocedures gedemocratiseerd moeten worden, maar „daar hoeven we niet zo somber over te zijn, want ten dele gebeurt dat al". Om het proces te bespoedigen geeft ze de selectiecommissies de raad „niet onbewust en ongewild negatief" te discrimineren. „Ze mogen bijvoor beeld niet iemand afwijzen omdat hij een accent heeft of een vrouw al bij voorbaat beoordelen met „ze zal toch wel trouwen". Ik denk. dat in het loor Jac. Lelsz 'UTTEN De gemeente Putten wenst dat het karakteristieke wegenpatroon van het logal vermaarde landgoed Groot Spriel ook in de toekomst niet wordt aangetast. Om die eden is de zaak voor de Raad van State gebracht. Putten wil dat het fraaie assenstelsel, faarbij een groot aantal lanen stervormig uitloopt op het in het midden gelegen loofdgebouw, op de lijst van beschermde monumenten wordt geplaatst. De minister van 'RM heeft dat op advies van de monumentenraad tot nu toe geweigerd. luim tien jaar geleden stierf „de leer van Groot Spriel", Johan Wil- em van Doominck. tachtig jaar ud. Hij was een merkwaardig man, 1 tijdens zijn leven een legende. )mtrent zijn oorsprong zijn er Taagtekens. al hebben sommigen Ie stoutste verklaring, die tot en net koning Willem III gaan. Van )oorninck heeft een groot deel van Ie wereld bereisd, zat in zaken en lad een passie voor paarden. Van en tante erfde hij Groot Spriel. lijn staf bestond uit drie getrou wen, een boswachter, een huis knecht en een koetsier. Iedere mor- :en om zeven uur stonden ze aan ijn bed om zijn instructies voor die lag in ontvangst te nemen. Feodaal /an Doorninck was een feodaal, enzaam, streng en aanhankelijk" nens Een vat vol tegenstrijdighe den Hij kon het personeel zo ui'kaf- eren dat de bladeren aan de bomen beefden, maar anderzijds kon hij ook de minzaamheid zelve zijn. In het landgoed trof men borden aan _j raarin gewaarschuwd werd voor r honden. loslopende stieren, voe- angels en klemmen" Aan NSB'ers ïad Van Doorninck het land Een toSB er die voor de Winterhulp liep. schold hij uit voor „lelijke landver raderen de volgende morgen zat hij in Sint Michielsgestel, waar hij dne jaar bleef Periodiek hield hij na de oorlog verkoopdag voor hout aan de boeren, en de advertentie in de plaatselijke krant vermeldde steevast „behalve aan ex-NSB'ers". Zo mysterieus Johan Willem Door- nincks afkomst was. zo ondoorgron delijk was ook zijn heengaan. Hij zou naar Boekelo, omdat „het zout" jubileerde. De taxi stond maar te wachten. Ten slotte verscheen hij aan de voordeur, lijkbleek en met een bloedend hoofd. Kort daarop was hij dood. Niemand weet precies wat er binnen is gebeurd. Misschien over een kat gestruikeld. „De heer van Groot Spriel" was niet getrouwd. Achttien neven en nich ten kregen de erfenis, wat nogal wat haken en ogen gaf. Ten slotte kwam het ongeveer drie honderd hectare grotte landgoed een miljoenen affaire in handen van Staatsbos beheer. Dat was een veilig idee, temeer om dat het deel uitmaakt van het Speulderbos en dat weer van het grote Veluwemassief. Het huls, dat van rond 1880 dateert en neo-renais- sancistische elementen bevat, werd inmiddels op de monumentenlijst geplaatst. De gemeenteraad vond dat niet genoeg, het wilde er méér op hebben, vooral ook het wegenpa troon. het assenstelsel, eveneens aangelegd tegen het einde van de vorige eeuw. Putten wenst dat op de monumentenlijst omdat. vindt men. Groot Spriel niet langer Groot Spriel zou zijn als dat fraaie sys teem van lanen, allemaal uitlopend op het hoofdgebouw, dat nu tot op zekere hoogte vanuit een grote cir kel eromheen vanaf grote afstand zichbaar is, bij voorbeeld zou dicht-, groeien door opdringend struweel. Studie Weliswaar heeft Staatsbosbeheer B en W van Putten mondeling laten weten dat het de zak op Groot Spriel zoveel mogelijk intact zal la ten. met inbegrip van het assenstel sel. Het college gelooft ook wel dat Staatsbosbeheer goede bedoelin gen heeft met Groot Spriel. Maar het was de gemeente toch liever dat ze niet alleen op beloften behoeft te vertrouwen en dat de zaken ook formeel worden geregeld. Vandaar dat de heeren K. Friso, hoofd van de afdeling algemene zaken, waaron der ook culturele aangelegenheden ressorteren, dezer dagen naar Den Haag is gereisd en voor de Raad van State de zaak-Groot Spriel heeft verdedigd. En dat komt er kort ge zegd op neer: Groot Spriel op de monumentenlijst De minister van CRM en haar advi serende monumentenraad willen dat niet. of nóg niet, omdat er op, het ogenblik een studie aan de gang is inzake alle parkachtige elemen ten in Nederland in relatie tot de monumentenlijst. Het kan nog wel een hele poos duren voordat er in dit opzicht beslissingen vallen.In die tijd kan van alles gebeuren. Om die reden mikt Putten met be trekking tot Groot Spriel liever op zekerheid. Van een onzer verslaggevers GRONINGEN „Het periodiek ondèrzoek van de Individuele patiënt in een psycho-geriatisch verpleeghuis, komt de pa tiënt, het personeel en de maatschappij ten goede". Dit stelt 'de arts J. Trommel in zijn proefschrift „Een vorm van syste matiek ln de verpleeghuis geneeskunde", waarop hij gisteren aan de rijksuniversiteit van Groningen promoveerde. verleden zulke dingen wel eens heb ben meegespeeld." Serviceverlener In een bijdrage van de Utrechtse hoogleraar mr M. J. P. Verburgh, „Rechters: magistraten of servicever leners". klinkt minder optimisme door. Hij schetst het beeld van een rechter die zich nog steeds gedraagt als een „meester" (in het Latijn: „ma gister"), die een .machtsspreuk" uit spreekt. en niet als een „knecht" die zich in dienst stelt van mensen die hem vragen hun conflict rechtvaar dig op te lossen. Verburgh vreest dat het „heel moei lijk" zal zijn om aan dat door hem gewenste type rechter te komen. „Als gekozen wordt voor de serviceverle ner en niet voor de magistraat, voor de zichzelf gevende en niet de zich achter regels verschansende, de ge wone en niet de afstandelijk deftige, de „affectieve" en niet de geaffecteer de rechter, dan is duidelijk dat er nog al wat veranderd moet worden, zowel in het functioneren van de huidige als in de selectie en opleiding van de toekomstige rechters." Dat de rechterlijke macht zo conser vatief is, zo valt wel eens te horen, is geen wonder, als wordt gelet op de ondervertegenwoordiging daarin van leden van progressieve partijen als PvdA en D'66. Dat bezwaar speelde, zij het zeer op de achtergrond, ook mee. toen de Tweede Kamer er blijk van gaf wat meer greep te willen krijgen op benoemingen van leden van de Hoge Raad. De Amsterdamse advocate mr. A. M. Goudsmit, oud- Tweede-Kamerlid voor D'66, schrijft in de bundel dat zij het „uiterst be treurenswaardig" zou vinden als dit verlangen van het parlement, wat zij denkbaar acht, ertoe zou leiden dat rechters op partij-politieke gronden worden benoemd. Zij laat zich niet uit over de vraag of een sterkere vertegenwoordiging van PvdA'ers en D'66'ers wel de door ve len gewenste koerswijziging van de rechterlijke macht tot gevolg zou hebben. De verwachtingen die som migen daaromtrent koesteren, doen nogal overspannen aan. Mr A. M. Goudsmit Voor een jurist die zich tot juristen richt, maakt hij daarmee een vreem de vergissing: de rechtbank achtte de officier van justitie niet ontvankelijk in zijn vordering tegen Menten. die op grond daarvan wel werd vrijgelaten, maar geenszins vrijgesproken. Dr H. Verweij-Jonker Langemeijer laat zich afkeurend uit over de actie die tegen dat Haagse vonnis is gevoerd Dat is een opmer kelijk geluid uit de mond van iemand die er, via interviews, niet voor terug schrok dat vonnis min of meer met de grond gelijk te maken. Zaak-Menten Het is in dat verband curieus te zien dat de oud-procureur-generaal bij de Hoge Raad mr. G. E. Langemeijer (lid van de PvdA) en de oud-raadsheer in de Hoge Raad mr. Ch. J. Enschedé (wiens sympathie naar D'66 uitgaat) zich in hun bijdragen aan de congres bundel niet als zulke fervente hervor mers van de rechterlijke m&cht laten kennen. Minder opmerkelijk is dat beide au teurs de zaak-Menten ter sprake brengen. In beide gevallen valt daar over toch wel iets te zeggen. Ensche dé heeft het over „de vrijspraak van Menten" door de Haagse rechtbank. Van een onzer verslaggevers HILVERSUM Leden van de „Joodse Defensie Liga" zijn gistermiddag kort na twaalf uur de radiostudio van de VPRO binnengedrongen en hebben daar een uitzen ding van het programma „Villa VPRO" verstoord. Eén van de mannen hield de telefoniste aan de praat door te zeggen dat hij VPRO-lid wilde worden. Twee anderen gingen de studio in, knipten de band door en trokken deze van de apparatuur. Na een korte onderbreking kon het programma worden hervat. De doorgeknipte banden, die van de spoelen zijn gelopen, zijn volgens de VPRO waardeloos geworden. De drie mannen wisten te ont komen. Het programma was een tweede in een serie over het Palestijnse vraagstuk, waarin de situatie in Libanon werd behandeld. De eer ste uitzending, vorige week woens dag, ondervond kritiek van de Is raëlische ambassade omdat het programma niet objectief zou zijn. Een eis van de ambassade om ook zendtijd bij de VPRO te krijgen werd afgewezen. Wel werd de se cretaris van de ambassade J. Ki- nar, uitgenodigd voor een radio discussie over de Palestijnse kwestie. Ook heeft de VPRO de banden van de eerste uitzending ter oriëntatie naar de ambassade verstuurd. De uitzending van gisteren heeft trouwens bij de Israëlische am bassade geen opschudding ver wekt. Volgens een woordvoerder was het programma voor Israël „duidelijk van minder belang Op het incident wilde de voorlich ting van de ambassade, die wel op de hoogte was van het gebeurde, geen commentaar geven Telefoontjes De VPRO waarschuwde direct na het Incident de politie „om geen verder risico te lopen". Na het voorval kwamen er ongeveer hon derd telefoontjes met uiteenlo pende reacties bij de VPRO bin nen. De omroep was niet van de actie op de hoogte gebracht en de redactieleden van het programma zijn ook niet persoonlijk benaderd om hun standpunten toe te lichten. Later op de dag namen leden van de „Joodse Defensie Liga" de ver antwoordelijkheid voor het voor val op zich. In een verklaring be tichtten zij de VPRO van anti semitisme en lieten ze weten dat „het na 2000 jaar achtervolging niet zinvol meer is om te praten". De 'Joodse Defensie Liga' deed eerder dit Jaar ook van zich spre ken toen na een publikatie in het weekblad De Haagse Post. waarin discriminerend geachte uitlatin gen stonden van Nederlandse sol daten in Libanon, vernielingen werden aangericht op de redactie van het weekblad. De VPRO studio's in Hilversum worden in tegenstelling tot het „omroepkwartier" niet bewaakt. De VPRO is overigens niet van plan om na het „bandincident" de studio's zwaar te gaan bewaken. „Wij doen niet mee aan deze neu rose," aldus een woordvoerder van de VPRO. De Hilversumse politie kon han gende het onderzoek gisteravond geen nadere mededelingen geven. Drs Trommel die twaalf jaar lang een huisartsenpraktijk in Den Haag heeft gehad is sinds 1971 geneesheer-direc teur van het psycho-geriatrische ver pleeghuis „Talma-Huis te Veenwou- den in Friesland. In het proefschrift wordt een systematische aanpak be schreven, die in dit verpleeghuis de laatste tien Jaar is ontwikkeld. Het verpleeghuiswezen in Nederland is de algelopen jaren sterk gegroeid. In 1961 waren er ongeveer negentig verpleeghuizen met 6400 bedden en in 1976 ruim driehonderd verpleeg huizen met zo'n 72.000 plaatsen. De taak en de plaats van het verpleeg huis binnen het geheel van de ge zondheidszorg krijgt steeds meer aandacht. In een dergelijk instituut is sprake van een langdurige zorg door mensen vanuit verschillende vakge bieden. In vergelijking met het ziekenhuis is de opname duur erg lang. In 1975 bedroeg deze in het ziekenhuis ge middeld 15 dagen, in het verpleeghuis voor lichamelijk zieken twaalf maan den en in het psycho-geriatrlsch ver pleeghuis ruim twee jaar. „Het is dui delijk dat waar zo'n grote groep men sen voorwerp is van langdurige medi sche en para-medische zorg, een sys tematische aanpak noodzakelijk is," aldus Trommel. Om een goed inzicht te krijgen in het verloop van de ge zondheidstoestand van bejaarden, opgenomen in zo'n tehuis, zijn vaste diagnostiek- en therapielijnen gewenst. dewerkers en in termen van kosten voor de maatschappij. Deze resultaten zijn zodanig dat het aanbeveling verdient als regel perio diek onderzoek te verrichten. Er kan op deze manier niet alleen worden vastgesteld of een patiënt bij voor beeld begeleiding, verzorging of ver pleging nodig heeft maar dit beleid kan dan tevens regelmatig worden bijgesteld of herzien. Bovendien werkt een dergelijke aanpak kosten besparend ten aanzien van het ge- neesmlddelengebruik. zo wordt aan getoond. Dit is mogelijk dank zij de aanwezigheid van een goed admini stratief controle systeem en een con servatief voorschrijf gedrag van de artsen. Overzichtelijk De gegevens moeten zo geregistreerd worden, dat evaluatie op een over zichtelijke manier mogelijk is. Voor een goede beoordeling van gegevens is uitbreiding van de kennis van „wat normaal is" in deze leeftijdsklasse noodzakelijk. De onderzoekmetho den moeten zonder risico of ongemak voor de patiënt zijn en met het be schikbare personeel kunnen worden uitgevoerd. Het rendement van een systematische aanpak van de ver- pleeghuis-geneeskunde is uit te druk ken in termen van lichamelijke ge zondheid. welzijn en welbevinden van de patiënt, in termen van deskundig heid en gemotiveerdheid van de me- UTRECHT (ANP) Bij het gewestelijk arbeidsbureau ln Utrecht zal van 1 januari af een bemiddelaar zich speciaal be zighouden met de knelpunten voor vrouwen op de arbeids markt. Hij gaat bij wijze van experiment gedurende één jaar pogingen doen om vrouwen ge plaatst te krijgen in de traditio nele „mannenberoepen". Het GAB is nu ook al bezig om vrouwen aan de slag te helpen in mannenbanen. Buitenlanders en (ex)rijksge- noten komen ln Utrecht nog steeds moeilijk aan de slag. Het ministerie van sociale za-' ken heeft toegezegd dat het de scholingscentra, van de ge meente en een stichting voor ex-rijksgenoten zal gaan subsi diëren, op voorwaarde dat deze centra een bredere basis krij gen. Het is de bedoeling dat ook oudere kinderen van bui tenlandse werknemers er in de toekomst terecht kunnen om onder meer de Nederlandse taal te leren. Internationaal congres Van onze soc. econ. redactie AMSTERDAM „Er moet spoedig een einde komen aan de rechteloosheid van de vijf tienduizend mensen die werk- zaam zijn in het reiswezen. Er moet zo gauw mogelijk een CAO voor deze groep werkne mers komen, zodat zij niet langer afhankelijk zijn van de goede luim van hun werkge ver of de fooien van de vakan tiegasten. Dit zei voorzitter Jan Brouwer in Am- ADVERTENTIE Wie spaart die heeft wat. We girospaart heeft meer. p» M aajr - M gt-i Een makkelijke manier van sparen waarbij uw geld niet vast staat en waarvoor u nooit per soonlijk naar de bank hoeft. Op een NMB girospaarrekening krijgt u 1% meer rente dan op de gewone spaarreke ningen. En bovendien geeft de NMB u t/m 12 oktober een spaarpremie van f 7,50 wanneer u een NMB girospaarrekening opent met een eerste inleg van ten minste f 50,-* •Alleen uidens deze aktie is de minimum utleg van f250,- op de girospaarrekening verlaagd naar f 50,- Stuur mij meer informatie over girosparen bi| de NMB □Open voor mii een NMB girospaanckcning. Ik heb een betaalrekening ja/nee rekeningnummer I I I I I I I I I I Naam: Adres: I'oslcodc:Woonplaats aankruisen wal gewenst is datum:— lifi NEOtRLANOSCMt MtD0€NSTANDS6AN* Coupon in een envelop ronder postzegel zenden NMB. Antwoordnummer IJU000 PA Amsterdam. sterdam bij de opening van een twee daags congres van de Internationale Federatie van Transportwerknemers, dat als onderwerp het wel en wee ln het reiswezen heeft. Er komen ln de reiswereld veel asoci ale toestanden voor, aldus Brouwer. Dat kan gevolgen hebben voor de prijzen van vakantiereizen, want goedkope, zeer concurrerende aan biedingen van reizen zijn prima, maar dit mag niet ten koste van de werkne mers gaart Velen van de werknemers in het reis wezen hebben geen arbeidscontract, waardoor het minimumloon niet hoeft te worden betaald. Het werk zelf heeft ook de nodige haken en ogen; men wordt naar het buitenland gezonden, zonder goede logiesverzor- ging, zonder afspraken over dienst tijd. Er zijn geen voorzieningen voor het geval dat hostess en reisleider het relsbegeleldend personeel zelf, met calamiteiten worden geconfronteerd, aldus voorzitter Brouwer. De dienstenbonden hebben samen met de vervoersbonden van de FNV een mode-CAO opgesteld voor het personeel van reisorganisaties en reisbureauss. Hierover willen zij bin nenkort gaat praten met de ANVR. de werkgeversorganisatie in het reis wezen. Bedoeling is dan tot algemene CAO-afspraken voor het hele relsbe- drijfstak te komen. Mocht dit niet lukken, dan zullen er per reisorgani satie CAO-gesprekken worden aange gaan. Op het congres ln Amsterdam zullen de aanwezige vakbonden uit verschil lende landen, praten over richtlijnen voor een Internationale model-CAO. Ook ln Westeuropees verband, de EEG. zal getracht worden te komen tot een basispakket sociale regels waaraan reisorganisaties ln de EEG- landen zich moeten houden. DEN HAAO (ANP) De WD-Ka- merleden Van Erp, Geurtsen en Por- thelne willen weten of het waar ls dat vijftig miljoen gulden bedrijfssteun ln de risicodragende sfeer onbenut is blijven liggen bij gebrek aan zinvolle projecten in Limburg. In vragen hebben zij staatssecretaris Hazekamp van economische zaken gewezen op uitlatingen van die strek king van de directeur van het Lim burgse lnvesterings- en ontwikke lingsfonds. Als dit geld nu wordt gebruikt voor de bouw van gemeenschapshuizen en dergelijke is dat niet in overeenstem ming met het beleid zoals dat onder andere ln de perspectlevennota Zuid- Limburg is verwoord, vinden deze Kamerleden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 19