rekening van een lezer drs p.'s geheim van 't bestaan rouw commentaar spirerend onderzoekje (1) Aspirerend onderzoekje (2) 'Wie fopt wie (1) Wie fopt wie (2) Stervende zwaantjes WD-plan: vierstromenschool Veertien motoren in beslag genomen zoenoffer krokodil in braille sorry super rechts ISDAG 9 OKTOBER 1979 TROUW/KWARTET beleteen doen". Dat is de eerste reactie die naar j|J%en komt bij kennisneming van het onderzoekje ïoi ir verschillen in salaris aan de Vrije Universiteit, bei ners, uit een opiniepeiling bleek dat ruim drie- kj art van het personeel verkleining van de verschil- gj wenste, en uit een vervolgens uitgevoerde bere- iai ling rolt dat bij een verhouding van een op drie lij sen laagste en hoogste salaris aan de universiteit, de doende geld zou vrijkomen om het personeelsbe- nd uit te breiden met bijna acht procent. Gemeten i de landelijke werkloosheid van 5,5 procent is dat i prachtig resultaat. Dei i horen echter al de mitsen en maren, een achter- gang met 450 of 500 per maand hakt er fors in, ook in< gaat het af van netto inkomens van 4500 5000 5el Iden per maand. Zouden de betrokken functiona- n sen nog zo enthousiast blijven wanneer het om nn ze cijfers zou gaan? Bovendien zou, in de reken- urn m van het VU-onderzoek, ook de modale man nog ^re moeten leveren, terwijl bij vakbeweging en politici I minstens op peil houden van de koopkracht van inkomens tot modaal nog lang niet is losgelaten als Hg ff] Oil eri inspirerende van het onderzoekje aan de VU is |n] ter dat het voor een beperkte, voor elke betrok- lel e herkenbare groep, aangeeft met welke offers, lr» ke resultaten mogelijk worden. Iedereen is het er fzamerhand over eens dat matiging van inkomens offers naar draagkracht inderdaad de ideale it ieg biedt uit de economische problemen en de 11 kloosheid. Wat zowel Den Uyl als de tegenstan- s van zijn plan gemeen hebben, is dat geen van ef i zekerheid heeft hoe groot de bereidheid tot rhi tiging en nivellering daadwerkelijk is. Het meeste daarover de berde wordt gebracht, berust op te vingers en koffiedik kijken. derzoekjes als dat aan de VU zouden veel meer sc eten worden verricht. Daarbij moet worden ge- w igd te weten te komen in hoeverre de mensen ïa nen hun bedrijf of instelling zijn te motiveren tot tiging in hun persoonlijke inkomen, door daar eet bij aan te geven welke resultaten dat zal töen. De bereidheid tot matiging zou dan waar- - ijnlijk veel groter blijken dan nu veelal wordt digenomen. dit verband vinden wij dan ook de houding van de nden van overheidspersoneel verstandig, wanneer Tekeningen, bij voorkeur in liggend for maat, sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859, 1000 AW Amster dam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon. PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTE Redactie: Hans Goslinga bijdrage: Ferry Mingelen doelstelling. Ook zal wel worden tegengeworpen dat een verhouding van een op drie tussen bodem en top aan de krappe kant zou zijn, zeker als deze verhou ding ook voor het bedrijfsleven tot norm zou worden verheven. Tenslotte ligt het gemiddelde salaris van het VU-personeel 45.000 gulden op een niveau waarop het niet zo moeilijk moet zijn bereidheid tot enige teruggang te tonen. Met dit soort argumenten houdt men echter in ons land wat al te lang de overtuiging staande dat „de mensen" alleen maar uit zijn op hoger inkomen en zelfs onder lichte dwang slechts mondjesmaat zullen willen „inleveren", ook al gaat het om nog zulke nobele doelen als bestrijding van werkloosheid en handhaving van goede collectieve voorzieningen. Toen oppositieleider Den Uyl kwam met zijn plan om de economische gezondmaking te leiden langs de weg van een fors nivellerende matiging van inkomens in plaats van ingrijpende bezuinigingen op de collec tieve voorzieningen, werd zijn plan door regering en regeringspartijen als niet realistisch terzijde ge schoven. zij aan de salariskortingen ingevolge Bestek '81 voor werknemers in gezondheidszorg en gesubsidieerde instellingen (de „trendvolgers") de voorwaarde ver binden dat de opbrengst wordt gebruikt voor de wenselijke personeelsuitbreiding in dezelfde secto ren. Op deze wijze kan het verband tussen „offer" en resultaat voor de betrokkenen in hun eigen werksitu atie zichtbaar worden gemaakt. Natuurlijk ligt dit voor instellingen die drijven op overheidsgelden en te maken hebben met nog veel onvervulde maatschappelijke behoeften, gemakkelij ker dan voor bedrijven. Die hebben tevens te maken met de vraag of er voldoende afzet zal zijn voor hun produkten, of ze internationaal niet van de markt worden gedrukt door nieuwe, goedkoper produce rende concurrenten, en of ze aan voldoende vakbe kwaam personeel zullen kunnen komen wanneer daar, bij voorbeeld als gevolg van loonmatiging, de financiële ruimte voor zou komen. Toch menen wij dat ook in het bedrijfsleven naarstig moet worden gezocht naar mogelijkheden om een zo direct moge lijke relatie te leggen tussen enerzijds inkomensoffers en anderzijds de resultaten in de vorm van werkgele genheid en goede collectieve voorzieningen. De PvdA-oud-mlnister van buiten landse zaken mr M. van der Stoel moet zich, afgelopen zondag, toch wel aardig gefopt gevoeld hebben. HIJ was net teruggekeerd uit Mos kou. In het Kremlin langdurig met de Russische partijleider Brezjnew en andere hoge pieten gepraat over beperking van de nieuwe Russische atoomraketten voor de middellange afstand, de SS-20's. Omstandig uit gelegd dat het westen zich zeer door deze wapens bedreigd voelt en nu zelf ook dit soort raketten wil Invoe ren, Indien de Rus zichzelf niet In houdt. Daarop geen enkele positie ve reactie gekregen, geen hlntje van begrip. Keert somber terug op Schiphol en laat zich ln de pers opvallend pessi mistisch uit over de mogelijkheden om door een goed gesprek met de Rus de dreigende nucleaire wapen wedloop ln Europa alsnog te voor komen. Dat was opvallend omdat Van der Stoels PvdA met de andere linkse fracties alsmede het CDA grote waarde hecht aan zulke be sprekingen, en, anders dan de NAVO, in afwachting van enig re sultaat liever nog geen eigen nieuwe raketten wil aankopen. Van der Stoel heeft zijn koffers nog maar net uitgepakt, of diezelfde Breznjew spreekt ln Oost-Berlijn en legt daar een prachtig pakket wa- penbeperkende maatregelen op ta fel: duizend tanks weg uit Oost- Duitsland alsmede 20.000 man schappen en daar bovenop nog de bereidheid tot vermindering van die middellange-afstandsraketten, In dien de NAVO dan zelf afziet van de nieuwe atoomwapens. Van der Stoel daar ln het Kremlin dus gewoon te kakken gezet, drie dagen voor Jan Doedel, praten te gen sombere gezichten, terwijl al die tijd het feestpakket ln de boven ste lade van Breznjews bureau lag? Van der Stoel: „Het ls natuurlijk niet uitgesloten dat Breznjew zijn goede nieuws niet aan mij wilde vertellen en het bewust bewaard heeft voor Oost-Berlijn. Maar eer lijk gezegd ben ik er nog niet van overtuigd dat het echt zulk goed nieuws ls." „In Moskou heerst de arrogantie van de macht. Van enige bereidheid tot zelfbeperking bleek niets. De Russen willen dat de NAVO geen nieuwe atoomraketten Invoert, zo lang over deze wapens wordt onder handeld. Ik heb hem voorgesteld om als tegengebaar dan ook de In voering van nieuwe SS-20 lanceer- installatles te stoppen. Voor die ge dachte bleek geen enkele belang stelling te bestaan. Je kreeg alleen het bekende argument dat de Invoe ring van de SS-20 raketten alleen maar vervanging ls van de verou derde SS-4 en SS-5-raketten. Over het feit dat deze nieuwe SS-20 veel nauwkeuriger en daardoor gevaar lijker is en ook veel moeilijker uit te schakelen, hoor Je niets." Gezien die sfeer, moet lk nog zien wat Breznjews voorstel werkelijk Inhoudt. Het valt op dat hij de SS- 20 als zodanig niet noemt als hij over vermindering praat. Wellicht bedoelt hij alleen maar verminde ring van de SS-4 en SS-5-raketten, of een wat minder aantal SS-20 ra ketten als opvolgers van die SS-4 en SS-5. Dan zijn we nog geen stap verder, want terwijl de Russen dan toch moderniseren, zou de NAVO de hele modernisering van de eigen wapens achterwege moeten laten," aldus Van der Stoel. afgelopen vrijdag ln Amsterdam, de laatste theatrale stuiptrekking van de stervende zwaan te hebben her kend. Anderen daarentegen leggen dit optreden uit als een eerste teken van nieuw leven. Twijfels dus en reden voor een korte analyse. Het was de eerste keer dat Aantjes sinds zijn aftreden vorig Jaar no vember weer in het openbaar over politiek sprak. Het betoog dat hij ln de Waalse kerk voor VU-studenten afstak, was opmerkelijk, niet alleen naar de inhoud, maar ook, en vooral naar de aard. Het was geen algemeen, filosofe rend verhaal van een bezadigde waarnemer op de achtergrond. Wie hier, afgaande op het thema „vra gen van leven en dood ln de poli tiek", op gerekend had, werd snel uit de droom geholpen. Aantjes sprak als was hij nog de fractielei der van de machtigste regerings partij. Met de kernbewapening en de abor tus, twee politiek uiterst gevoelige en actuele zaken bij de kop ne mend, schetste hij geroutineerd de spanningsvelden, tekende hij de po sitie van het CDA daarin, deelde hij vermaningen en waarschuwingen uit, leverde hij kritiek en gaf hij, met beroepen op en oproepen aan, de wegen aan voor oplossingen. De vraag wie nu eigenlijk wordt gefopt, houdt uiteraard ook de NA- VO-deskundigen ln Den Haag be zig. Hun reacties op de rede van Breznjew zijn naar buiten toe zo'n beetje beperkt gebleven tot „inte ressant, moet zeker bestudeerd worden." Deze voorzichtigheid ls begrijpelijk. In de harde Internationale machts verhoudingen komt het ene land het andere nooit voor de lol tege moet. Bieden, in dit geval de Rus sen. dus iets aan, dan moet terdege worden nagegaan of het werkelijk wat voorstelt, dan wel of men op een handige manier het schip ln wordt geholpen. De NAVO-staarders zijn zeer ach terdochtig. Men geeft toe dat Brez njews voorstellen zeker interessan te kanten hebben. Het is bekend dat de Russische partijleider graag ziet, dat het 8ALT-akkoord (over beperking van strategische atoom wapens) door de Amerikaanse Se naat wordt goedgekeurd. Breznjew heeft daar kennelijk wel wat voor over, want zelfs voor de Russische partijleider ls het niet gemakkelijk zijn generaals eventjes duizend tanks te ontfutselen. Maar aan de andere kant vreest men toch dat de Rus op handige manier de politieke tegenstellingen binnen de NAVO op het punt van de kernwapens uitbuit. „Iedereen wist dat dit zou gebeuren, dat de Russen een publicitair offensief zouden in zetten voordat de NAVO ln decem ber over de nieuwe atoomwapens gaat beslissen. Wat was nu een bete re gelegenheid dan de dertigste ver- Jaardag van de DDR. Men wekt nu de indruk tot heel wat bereid te zijn, en zo wordt dus de positie versterkt van de mensen die toch al niet de noodzaak van nieuwe NAVO-raket- ten zien zitten en de beslissing uit willen stellen. Als mogelijk doelwit van deze pu blicitaire truc, zien de NAVO-des- kundigen ln Nederland uiteraard met name de fractie van het CDA, die met de linkse fracties in de Tweede Kamer een meerderheid kan vormen tegen het door minister Scholten gesteunde NAVO-beleid. Dat de reacties ln die hoek niet onverdeeld positief zijn, blijkt al uit de gereserveerde opstelling van mr. Van der Stoel. Diens PvdA-fractie is overigens hoe dan ook zeer verdeeld over de zaak. Maar ook de woord voerders van het CDA, Frinking en De Boer, lopen momenteel niet Ineens Juichend door de wandelgan gen van het Binnenhof. Zij zijn al tijd al voor uitstel van de NAVO- besllsslng en eerst praten met de Russen geweest en, uiteraard,1 de rede van Brezjnew ligt zeker ln de zelfde richting. „Het ls goed dat Brezjnew de bal weer eens een schop heeft gegeven, de NAVO moet daar natuurlijk op reageren, nagaan wat de Russen werkelijk voorstellen. Dat brengt de hele zaak ln beweging. Maar het laatste wat we willen ls hier de indruk wekken dat Brezjnew ons een beetje te hulp gekomen is, dat moet eerst nog maar eens blijken." aldus het CDA-Kamerlld De Boer. Kortom, meer de rede van een scha- duwfractielelder dan van een „amb teloos burger". Welk motief, kan men zich afvragen, kan Aantjes hebben gehad om met zo'n verhaal naar buiten te treden? HIJ heeft dat heus niet zomaar gedaan; de eerste politicus die iets doet zonder (bij-) bedoelingen moet nog worden geboren. Antl-revolutlonalren die een voor aanstaande rol ln de politiek heb ben gespeeld, verdwijnen zelden stilletjes uit het centrum van de aandacht. Alvorens in de coulissen terug te treden, voeren zij met veel spektakel een stervende zwaan op. Niet zonder luid geklapwiek en dra matisch gesnorkel buigt het beest, dat de ene keer Hannle van Leeu wen heet en dan weer Jaap Boers- ma, voor het laatst de sierlijke hals. Sommige politieke waarnemers me nen ln het publieke optreden van de gewezen CDA-fractielelder Aantjes, Er ls dus meer, dat voelt men ln CDA-kring in Den Haag ook wel aan. De eerste conclusie die men trekt ls, dat Aantjes aan regering en CDA-top een signaal heeft willen geven, een boodschap te verstaan als: „Ik ben er nog, ik ben volledig warm gedraald, lk kan zo weer in vallen." Waarom zou hij zoiets doen? „Omdat hij wat wil." Wat wil hij dan? „Twee mogelijkheden: ofwel echt terugkeren in het parlement, ofwel, dreigend met een terugkeer, rege ring en CDA-top een aardig baantje afdwingen." Had Aantjes, anders gezegd, in Am sterdam een algemeen, afstandelijk verhaal gehouden, hoe eenvoudig hadden de christen-democratische bonzen hem dan voorgoed kunnen afschrijven. Nu moet men, zoveel heeft hij duidelijk gemaakt, nog ter dege rekening met hem houden. Zich kennelijk bewust van dit oog merk heeft Lubbers zich niet geër gerd aan diens betoog. Normaal ge sproken. had hij dit kunnen ervaren als een hinderlijke inmenging in zijn zaken. Het tegendeel ls echter het geval. Lubbers beschouwt, wijst navraag uit, met name Aantjes' op merkingen over de abortuskwestie als een welkome steun bij zijn po gingen om de fractie op één lijn te krijgen. Aantjes' optreden in Amsterdam kan, zo bezien, zeker niet worden uitgelegd als dat van een zwaan in stervensnood. PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTE Van onze onderwijsredactle 'DEN HAAG Het eindexamenni veau van de vakken scheikunde, na tuurkunde, wiskunde en biologie ligt. vooral op het atheneum veel te hoog. Mocht er worden besloten om te gaan experimenteren met het WD-idee van de vierstromenschool dan zullen deze vakken moeten gaan inleveren, aldus mevrouw N. Ginjaar-Maas bij de presentatie van het vlerstromen- schoolplan, gisteren ln Den Haag. De landelijke onderwijscommissie van de WD wil met de invoering van de vierstromenschool een einde ma ken aan een aantal tekortkomingen van het huidige onderwijssysteem. ZIJ wil het aantal vakken waarin eindexamen moet worden gedaan uitbreiden tot acht tien om een brede basis te garanderen. Verder wil zij de keuzemogelijkheid voor leerlin gen op de MAVO, HAVO en VWO beperken tot vier richtingen: een na tuurwetenschappelijke, een sociaal- economische, een talen- en een artis tieke richting. In alle richtingen zijn de drie moderne talen opgenomen. BIJ de talenrichting wordt een vak algemene natuurwetenschappen in gevoerd, zodat de leerlingen ook eni ge kennis op dit terrein opdoen. Door al deze maatregelen komt er een bete re aansluiting met het vervolg onder wijs, aldus dë commissie. Het invoeren van alle talen in de natuurwetenschappelijke stroming kan een grote verzwaring voor de leerlingen betekenen. Volgens me vrouw Ginjaar kan dat worden voor komen door de eisen van de exacte vakken te verlagen. Ondanks het te rugbrengen van de schoolweek van 38 tot 30 uur zijn de eisen voor de exacte vakken dezelfde gebleven, wat neer komt op een verzwaring. UTRECHT (ANP) De politie heeft tijdens een controle veertien motoren met technische gebreken in beslag genomen. In totaal werden 65 motor rijders voor die controle staande ge houden. De politie besloot ertoe naar aanleiding van een toenemend aprntal klachten over door motoren veroor zaakte geluidsoverlast Behalve tech nische gebreken, met name aan de uitlaat, constateerde de politie over tredingen zoals het rijden zonder rij bewijs, zonder oefenvergunning en zonder valhelm. HiS jJllÜil Bijna een uur lang is le gister avond op de t.v. te zien en te horen geweest: drs. P., de woord kunstenaar die zijn eigen bijzon dere en soms bizarre teksten met zijn eigen wonderlijke stemge luid ten gehore brengt. De lief hebbers van het genre zullen het Jammer gevonden hebben dat die vijftig minuten zo gauw om wa ren, maar er is een troost voor hen: het P-Comlté heeft weer een (beperkt) aantal sets beschikbaar met de twee Lp.'s plus een geïllu streerd tekstboek, die twee jaar geleden verschenen onder de titel „Het geheim van het bestaan". 'De eerste l.p. (De stille Odyssee) bevat acht nummers die oor spronkelijk voor privédoeleinden in 1955 en 1957 in Djakarta, New York en Baarn zijn opgenomen, een tijd waarin drs. P. nog maar weinig bekend was. Op de andere kant houdt de drs. een voor dracht over rijm en rijmsche ma's. met tussendoor als illustra tie werk uit zijn repertoire. De tweede l.p. (De wilde orchidee) bevat ruim vijftig minuten live opnamen uit 1976 en 1977. In het bijbehorende boek 64 pagina's dik en even groot als de platen zijn de teksten van bekende en minder bekende nummers afge drukt, met een toelichting van de auteur over het ontstaan, en ver De econoom drs. H. H. Polier, alias drs. P. der foto's, met de hand (en met potlood) geschreven liederen en andere illustraties. De platen zijn nooit in de platen- handel te koop geweest en dat zal ook nu niet gebeuren. Een aantal nummers wel, maar wie op ,Het geheim van het bestaan' bijvoor beeld Café-chantant of De meis jes van de suikerwerkfabriek be luistert, krijgt er de allereerste uitvoering van te horen. Het gaat hier om een particuliere produk- tie, net als twee Jaar geleden uit sluitend te bestellen bij Het P- Comlté, Amsterdam. De set kan voor 30 worden afgehaald bij het Shaffy-theater, Keizers gracht 324, wie 'm wil laten op sturen moet daar 5 bij tellen. In dat geval wordt het dus 35 op giro 3742469 ten name van pen ningmeester Het P-Comité, Am sterdam. Zou onverhoopt de voorraad op zijn, dan wordt het geld onverwijld teruggestort, en zijn platen en tekstboek altijd nog te leen bij de openbare bi bliotheken; het tekstboek alleen (een uitgave van C. J. Aarts) ls trouwens wèl ln de boekhandel te krijgen. Omdat drs. P. en alle andere betrokkenen belangeloos aan het album hebben meege werkt, kon een groot deel van de opbrengst naar Amnesty Inter national en het PEN-fonds voor schrijvers ln nood worden over gemaakt. wat ook nu weer zal gebeuren. In geen enkel lied en met geen enkel woord springt drs. P. voluit Heinz Hermann Polzer, econoom uit de band. HIJ kan dat rilet eens, zoals hij ln de om- roepglds 8tudlo vaststelt: „Ik bleef immers de baas over mij zelf. Dat is niet uit een angstig soort puritanisme laat 6taan dat het een calvinistische karak tertrek is het is de absoluut ingebouwde behoefte om greep op de wereld om mij heen te behouden. Ik kan mijzelf abso luut niet laten gaan. Daarvoor zou ik misschien naar de heroïne moeten grijpen, maar zelfs dan betwijfel ik nog of ik niet de controle over mijzelf bleef behou den. De enige mogelijkheid zou ik moeten zoeken ln krankzinnig heid. Lijkt mij. Ik geniet van waarneming. Zien. En voor waarneming is een bepaalde staat van bewustzijn nodig. Be wust zijn. En dat kan Je alleen maar door de greep op de wereld om je heen te behouden. Objecti verend en afstandelijk. Onder gaan van de wereld, willoos en, passief, ls geen genot. Genot is een zelfgekozen keurslijf; daarin ligt de grootste vrijheid". en zag ze hem in de bek van een krokodil spartelen. Binnen een paar seconden verdween het dier met zijn prooi onder water. Het lichaam is later op de oever van een kleine inham teruggevonden, met alleen wat lichte verwondin gen. De politie zegt, dat de kroko dil zijn prooi vermoedelijk heeft verdronken en toen weggelegd om hem pas later op te eten. kwam dan ook direct een veront ruste conductrice aansnellen. „Sorry, hoor", zei de man, stapte uit en liet zich op zijn zitvlak van de spoordijk glijden, gevolgd door vijftien anderen. Een woord voerder van de Britse spoorwe gen zei verontwaardigd dat er wel doden hadden kunnen vallen, omdat de sneltreinen op dat tra ject vaak een vaart van 200 kilo meter hebben. Terwijl zijn vrouw machteloos vanaf het strand toekeek, werd een 28-Jarige man door een kro kodil gegrepen en onder water getrokken. Het gebeurde een paar honderd kilometer ten oos ten van de Noordaustralische stad Darwin, waar de man met een vriend een eindje van het strand af aan het snorkelen was. Het was bekend dat daar wel wat krokodillen zitten, maar nog nooit heeft er één een mens aan gevallen. De vrouw van het slachtoffer vertelde de politie dat niets er op wees dat er een kroko dil ln de buurt was. Plotseling hoorde ze haar man schreeuwen Een rechter in West-BerliJn heeft een koopman die neo-nazistische propaganda verspreid had, ver oordeeld tot het betalen van een kleine 350 aan een verzoenings fonds, dat geld naar Israël stuurt Een zoenoffer dus, voorzover ƒ350 voor een handelsman een offer is. Een 34-Jarige en een 71- Jarige man kregen voor soortge lijke overtredingen zeseneenhal- ve maand gevangenisstraf res pectievelijk 900 boete. De stoptrein van Londen naar de voorsteden reed niet, omdat een deel van het spoorwegpersoneel staakte. Een keurige Engelsman, compleet met bolhoed, aktetas en paraplu, wilde toch gewoon naar huis, stapte ln de sneltrein en trok ter hoogte van zijn halte aan de noodrem. De trein reed toen 140 kilometer per uur en er Sinds zijn promotie mag de 48- Jarige acupuncturist Nagao uit Tokio zich de eerste blinde doc tor in de medicijnen van Japan noemen. Hij schreef zijn proef schrift in braille en zijn vrouw zette het in gewoon schrift over. Steeds weer, want Nagao heeft het wel tien keer moeten her schrijven. Zodoende had zijn vrouw nauwelijks meer tijd voor de huishouding, maar dat heb ben hun kinderen goed opgevan gen. Dr. Nagao hoopt door zijn voorbeeld andere blinde studen ten een steuntje in de rug te hebben gegeven „Het vak van cabaretier ls een super rechts vak, het laat geen inspraak toe. AU lk een tekst, schrijf en Jan zegt. ik zou dat en dat stukje er maar niet ln doen en een ander zegt weer Iets anders, dan zou lk niet eens wat overhou den." (Henk Elslnk in de Vara- gids). Oudste Hoewel met zijn vijf tig jaren nog lang niet oud, is de Westduitse advocaat dr. Gerhard Schmatz uit Ulm toch de oudste van alle bergbeklimmers die ooit 's werelds hoogste bergtop, de Mount Everest, bedwongen heb ben. Schmatz maakte deel uit van een Westduitse expeditie die in 31 dagen de top bereikt heeft, een nieuw record voor de Everest. Wonder op wielen In New York is de Rolls Royce van de overleden Noorse koning Haakon geveild, een in 1935 gebouwde auto die nu een ton heeft opge bracht. Volgens de veilingmees ter is het een wonder op wielen, want Je kunt alles ln de tank gooien, en dan nog loopt le 1 op 15. Whisky kan bij voorbeeld, maar een goedkopere soort alco hol mag ook.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 5