rekening van een lezer
drs p.'s geheim van 't bestaan
rouw
commentaar
spirerend onderzoekje (1)
Aspirerend onderzoekje (2)
'Wie fopt wie (1)
Wie fopt wie (2)
Stervende
zwaantjes
WD-plan: vierstromenschool
Veertien motoren
in beslag genomen
zoenoffer
krokodil
in braille
sorry
super rechts
ISDAG 9 OKTOBER 1979
TROUW/KWARTET
beleteen doen". Dat is de eerste reactie die naar
j|J%en komt bij kennisneming van het onderzoekje
ïoi ir verschillen in salaris aan de Vrije Universiteit,
bei ners, uit een opiniepeiling bleek dat ruim drie-
kj art van het personeel verkleining van de verschil-
gj wenste, en uit een vervolgens uitgevoerde bere-
iai ling rolt dat bij een verhouding van een op drie
lij sen laagste en hoogste salaris aan de universiteit,
de doende geld zou vrijkomen om het personeelsbe-
nd uit te breiden met bijna acht procent. Gemeten
i de landelijke werkloosheid van 5,5 procent is dat
i prachtig resultaat.
Dei
i horen echter al de mitsen en maren, een achter-
gang met 450 of 500 per maand hakt er fors in, ook
in< gaat het af van netto inkomens van 4500 5000
5el Iden per maand. Zouden de betrokken functiona-
n sen nog zo enthousiast blijven wanneer het om
nn ze cijfers zou gaan? Bovendien zou, in de reken-
urn m van het VU-onderzoek, ook de modale man nog
^re moeten leveren, terwijl bij vakbeweging en politici
I minstens op peil houden van de koopkracht van
inkomens tot modaal nog lang niet is losgelaten als
Hg
ff]
Oil
eri inspirerende van het onderzoekje aan de VU is
|n] ter dat het voor een beperkte, voor elke betrok-
lel e herkenbare groep, aangeeft met welke offers,
lr» ke resultaten mogelijk worden. Iedereen is het er
fzamerhand over eens dat matiging van inkomens
offers naar draagkracht inderdaad de ideale
it ieg biedt uit de economische problemen en de
11 kloosheid. Wat zowel Den Uyl als de tegenstan-
s van zijn plan gemeen hebben, is dat geen van
ef i zekerheid heeft hoe groot de bereidheid tot
rhi tiging en nivellering daadwerkelijk is. Het meeste
daarover de berde wordt gebracht, berust op
te vingers en koffiedik kijken.
derzoekjes als dat aan de VU zouden veel meer
sc eten worden verricht. Daarbij moet worden ge-
w igd te weten te komen in hoeverre de mensen
ïa nen hun bedrijf of instelling zijn te motiveren tot
tiging in hun persoonlijke inkomen, door daar
eet bij aan te geven welke resultaten dat zal
töen. De bereidheid tot matiging zou dan waar-
- ijnlijk veel groter blijken dan nu veelal wordt
digenomen.
dit verband vinden wij dan ook de houding van de
nden van overheidspersoneel verstandig, wanneer
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTE
Redactie: Hans Goslinga bijdrage: Ferry Mingelen
doelstelling. Ook zal wel worden tegengeworpen dat
een verhouding van een op drie tussen bodem en top
aan de krappe kant zou zijn, zeker als deze verhou
ding ook voor het bedrijfsleven tot norm zou worden
verheven. Tenslotte ligt het gemiddelde salaris van
het VU-personeel 45.000 gulden op een niveau
waarop het niet zo moeilijk moet zijn bereidheid tot
enige teruggang te tonen.
Met dit soort argumenten houdt men echter in ons
land wat al te lang de overtuiging staande dat „de
mensen" alleen maar uit zijn op hoger inkomen en
zelfs onder lichte dwang slechts mondjesmaat zullen
willen „inleveren", ook al gaat het om nog zulke
nobele doelen als bestrijding van werkloosheid en
handhaving van goede collectieve voorzieningen.
Toen oppositieleider Den Uyl kwam met zijn plan
om de economische gezondmaking te leiden langs de
weg van een fors nivellerende matiging van inkomens
in plaats van ingrijpende bezuinigingen op de collec
tieve voorzieningen, werd zijn plan door regering en
regeringspartijen als niet realistisch terzijde ge
schoven.
zij aan de salariskortingen ingevolge Bestek '81 voor
werknemers in gezondheidszorg en gesubsidieerde
instellingen (de „trendvolgers") de voorwaarde ver
binden dat de opbrengst wordt gebruikt voor de
wenselijke personeelsuitbreiding in dezelfde secto
ren. Op deze wijze kan het verband tussen „offer" en
resultaat voor de betrokkenen in hun eigen werksitu
atie zichtbaar worden gemaakt.
Natuurlijk ligt dit voor instellingen die drijven op
overheidsgelden en te maken hebben met nog veel
onvervulde maatschappelijke behoeften, gemakkelij
ker dan voor bedrijven. Die hebben tevens te maken
met de vraag of er voldoende afzet zal zijn voor hun
produkten, of ze internationaal niet van de markt
worden gedrukt door nieuwe, goedkoper produce
rende concurrenten, en of ze aan voldoende vakbe
kwaam personeel zullen kunnen komen wanneer
daar, bij voorbeeld als gevolg van loonmatiging, de
financiële ruimte voor zou komen. Toch menen wij
dat ook in het bedrijfsleven naarstig moet worden
gezocht naar mogelijkheden om een zo direct moge
lijke relatie te leggen tussen enerzijds inkomensoffers
en anderzijds de resultaten in de vorm van werkgele
genheid en goede collectieve voorzieningen.
De PvdA-oud-mlnister van buiten
landse zaken mr M. van der Stoel
moet zich, afgelopen zondag, toch
wel aardig gefopt gevoeld hebben.
HIJ was net teruggekeerd uit Mos
kou. In het Kremlin langdurig met
de Russische partijleider Brezjnew
en andere hoge pieten gepraat over
beperking van de nieuwe Russische
atoomraketten voor de middellange
afstand, de SS-20's. Omstandig uit
gelegd dat het westen zich zeer door
deze wapens bedreigd voelt en nu
zelf ook dit soort raketten wil Invoe
ren, Indien de Rus zichzelf niet In
houdt. Daarop geen enkele positie
ve reactie gekregen, geen hlntje van
begrip.
Keert somber terug op Schiphol en
laat zich ln de pers opvallend pessi
mistisch uit over de mogelijkheden
om door een goed gesprek met de
Rus de dreigende nucleaire wapen
wedloop ln Europa alsnog te voor
komen. Dat was opvallend omdat
Van der Stoels PvdA met de andere
linkse fracties alsmede het CDA
grote waarde hecht aan zulke be
sprekingen, en, anders dan de
NAVO, in afwachting van enig re
sultaat liever nog geen eigen nieuwe
raketten wil aankopen.
Van der Stoel heeft zijn koffers nog
maar net uitgepakt, of diezelfde
Breznjew spreekt ln Oost-Berlijn en
legt daar een prachtig pakket wa-
penbeperkende maatregelen op ta
fel: duizend tanks weg uit Oost-
Duitsland alsmede 20.000 man
schappen en daar bovenop nog de
bereidheid tot vermindering van die
middellange-afstandsraketten, In
dien de NAVO dan zelf afziet van de
nieuwe atoomwapens.
Van der Stoel daar ln het Kremlin
dus gewoon te kakken gezet, drie
dagen voor Jan Doedel, praten te
gen sombere gezichten, terwijl al
die tijd het feestpakket ln de boven
ste lade van Breznjews bureau lag?
Van der Stoel: „Het ls natuurlijk
niet uitgesloten dat Breznjew zijn
goede nieuws niet aan mij wilde
vertellen en het bewust bewaard
heeft voor Oost-Berlijn. Maar eer
lijk gezegd ben ik er nog niet van
overtuigd dat het echt zulk goed
nieuws ls."
„In Moskou heerst de arrogantie
van de macht. Van enige bereidheid
tot zelfbeperking bleek niets. De
Russen willen dat de NAVO geen
nieuwe atoomraketten Invoert, zo
lang over deze wapens wordt onder
handeld. Ik heb hem voorgesteld
om als tegengebaar dan ook de In
voering van nieuwe SS-20 lanceer-
installatles te stoppen. Voor die ge
dachte bleek geen enkele belang
stelling te bestaan. Je kreeg alleen
het bekende argument dat de Invoe
ring van de SS-20 raketten alleen
maar vervanging ls van de verou
derde SS-4 en SS-5-raketten. Over
het feit dat deze nieuwe SS-20 veel
nauwkeuriger en daardoor gevaar
lijker is en ook veel moeilijker uit te
schakelen, hoor Je niets."
Gezien die sfeer, moet lk nog zien
wat Breznjews voorstel werkelijk
Inhoudt. Het valt op dat hij de SS-
20 als zodanig niet noemt als hij
over vermindering praat. Wellicht
bedoelt hij alleen maar verminde
ring van de SS-4 en SS-5-raketten,
of een wat minder aantal SS-20 ra
ketten als opvolgers van die SS-4 en
SS-5. Dan zijn we nog geen stap
verder, want terwijl de Russen dan
toch moderniseren, zou de NAVO
de hele modernisering van de eigen
wapens achterwege moeten laten,"
aldus Van der Stoel.
afgelopen vrijdag ln Amsterdam, de
laatste theatrale stuiptrekking van
de stervende zwaan te hebben her
kend. Anderen daarentegen leggen
dit optreden uit als een eerste teken
van nieuw leven. Twijfels dus en
reden voor een korte analyse.
Het was de eerste keer dat Aantjes
sinds zijn aftreden vorig Jaar no
vember weer in het openbaar over
politiek sprak. Het betoog dat hij ln
de Waalse kerk voor VU-studenten
afstak, was opmerkelijk, niet alleen
naar de inhoud, maar ook, en vooral
naar de aard.
Het was geen algemeen, filosofe
rend verhaal van een bezadigde
waarnemer op de achtergrond. Wie
hier, afgaande op het thema „vra
gen van leven en dood ln de poli
tiek", op gerekend had, werd snel
uit de droom geholpen. Aantjes
sprak als was hij nog de fractielei
der van de machtigste regerings
partij.
Met de kernbewapening en de abor
tus, twee politiek uiterst gevoelige
en actuele zaken bij de kop ne
mend, schetste hij geroutineerd de
spanningsvelden, tekende hij de po
sitie van het CDA daarin, deelde hij
vermaningen en waarschuwingen
uit, leverde hij kritiek en gaf hij,
met beroepen op en oproepen aan,
de wegen aan voor oplossingen.
De vraag wie nu eigenlijk wordt
gefopt, houdt uiteraard ook de NA-
VO-deskundigen ln Den Haag be
zig. Hun reacties op de rede van
Breznjew zijn naar buiten toe zo'n
beetje beperkt gebleven tot „inte
ressant, moet zeker bestudeerd
worden."
Deze voorzichtigheid ls begrijpelijk.
In de harde Internationale machts
verhoudingen komt het ene land
het andere nooit voor de lol tege
moet. Bieden, in dit geval de Rus
sen. dus iets aan, dan moet terdege
worden nagegaan of het werkelijk
wat voorstelt, dan wel of men op
een handige manier het schip ln
wordt geholpen.
De NAVO-staarders zijn zeer ach
terdochtig. Men geeft toe dat Brez
njews voorstellen zeker interessan
te kanten hebben. Het is bekend
dat de Russische partijleider graag
ziet, dat het 8ALT-akkoord (over
beperking van strategische atoom
wapens) door de Amerikaanse Se
naat wordt goedgekeurd. Breznjew
heeft daar kennelijk wel wat voor
over, want zelfs voor de Russische
partijleider ls het niet gemakkelijk
zijn generaals eventjes duizend
tanks te ontfutselen.
Maar aan de andere kant vreest
men toch dat de Rus op handige
manier de politieke tegenstellingen
binnen de NAVO op het punt van de
kernwapens uitbuit. „Iedereen wist
dat dit zou gebeuren, dat de Russen
een publicitair offensief zouden in
zetten voordat de NAVO ln decem
ber over de nieuwe atoomwapens
gaat beslissen. Wat was nu een bete
re gelegenheid dan de dertigste ver-
Jaardag van de DDR. Men wekt nu
de indruk tot heel wat bereid te zijn,
en zo wordt dus de positie versterkt
van de mensen die toch al niet de
noodzaak van nieuwe NAVO-raket-
ten zien zitten en de beslissing uit
willen stellen.
Als mogelijk doelwit van deze pu
blicitaire truc, zien de NAVO-des-
kundigen ln Nederland uiteraard
met name de fractie van het CDA,
die met de linkse fracties in de
Tweede Kamer een meerderheid
kan vormen tegen het door minister
Scholten gesteunde NAVO-beleid.
Dat de reacties ln die hoek niet
onverdeeld positief zijn, blijkt al uit
de gereserveerde opstelling van mr.
Van der Stoel. Diens PvdA-fractie is
overigens hoe dan ook zeer verdeeld
over de zaak. Maar ook de woord
voerders van het CDA, Frinking en
De Boer, lopen momenteel niet
Ineens Juichend door de wandelgan
gen van het Binnenhof. Zij zijn al
tijd al voor uitstel van de NAVO-
besllsslng en eerst praten met de
Russen geweest en, uiteraard,1 de
rede van Brezjnew ligt zeker ln de
zelfde richting.
„Het ls goed dat Brezjnew de bal
weer eens een schop heeft gegeven,
de NAVO moet daar natuurlijk op
reageren, nagaan wat de Russen
werkelijk voorstellen. Dat brengt de
hele zaak ln beweging. Maar het
laatste wat we willen ls hier de
indruk wekken dat Brezjnew ons
een beetje te hulp gekomen is, dat
moet eerst nog maar eens blijken."
aldus het CDA-Kamerlld De Boer.
Kortom, meer de rede van een scha-
duwfractielelder dan van een „amb
teloos burger". Welk motief, kan
men zich afvragen, kan Aantjes
hebben gehad om met zo'n verhaal
naar buiten te treden? HIJ heeft dat
heus niet zomaar gedaan; de eerste
politicus die iets doet zonder (bij-)
bedoelingen moet nog worden
geboren.
Antl-revolutlonalren die een voor
aanstaande rol ln de politiek heb
ben gespeeld, verdwijnen zelden
stilletjes uit het centrum van de
aandacht. Alvorens in de coulissen
terug te treden, voeren zij met veel
spektakel een stervende zwaan op.
Niet zonder luid geklapwiek en dra
matisch gesnorkel buigt het beest,
dat de ene keer Hannle van Leeu
wen heet en dan weer Jaap Boers-
ma, voor het laatst de sierlijke hals.
Sommige politieke waarnemers me
nen ln het publieke optreden van de
gewezen CDA-fractielelder Aantjes,
Er ls dus meer, dat voelt men ln
CDA-kring in Den Haag ook wel
aan. De eerste conclusie die men
trekt ls, dat Aantjes aan regering en
CDA-top een signaal heeft willen
geven, een boodschap te verstaan
als: „Ik ben er nog, ik ben volledig
warm gedraald, lk kan zo weer in
vallen."
Waarom zou hij zoiets doen?
„Omdat hij wat wil."
Wat wil hij dan?
„Twee mogelijkheden: ofwel echt
terugkeren in het parlement, ofwel,
dreigend met een terugkeer, rege
ring en CDA-top een aardig baantje
afdwingen."
Had Aantjes, anders gezegd, in Am
sterdam een algemeen, afstandelijk
verhaal gehouden, hoe eenvoudig
hadden de christen-democratische
bonzen hem dan voorgoed kunnen
afschrijven. Nu moet men, zoveel
heeft hij duidelijk gemaakt, nog ter
dege rekening met hem houden.
Zich kennelijk bewust van dit oog
merk heeft Lubbers zich niet geër
gerd aan diens betoog. Normaal ge
sproken. had hij dit kunnen ervaren
als een hinderlijke inmenging in
zijn zaken. Het tegendeel ls echter
het geval. Lubbers beschouwt, wijst
navraag uit, met name Aantjes' op
merkingen over de abortuskwestie
als een welkome steun bij zijn po
gingen om de fractie op één lijn te
krijgen.
Aantjes' optreden in Amsterdam
kan, zo bezien, zeker niet worden
uitgelegd als dat van een zwaan in
stervensnood.
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTE
Van onze onderwijsredactle
'DEN HAAG Het eindexamenni
veau van de vakken scheikunde, na
tuurkunde, wiskunde en biologie ligt.
vooral op het atheneum veel te hoog.
Mocht er worden besloten om te gaan
experimenteren met het WD-idee
van de vierstromenschool dan zullen
deze vakken moeten gaan inleveren,
aldus mevrouw N. Ginjaar-Maas bij
de presentatie van het vlerstromen-
schoolplan, gisteren ln Den Haag.
De landelijke onderwijscommissie
van de WD wil met de invoering van
de vierstromenschool een einde ma
ken aan een aantal tekortkomingen
van het huidige onderwijssysteem.
ZIJ wil het aantal vakken waarin
eindexamen moet worden gedaan
uitbreiden tot acht tien om een
brede basis te garanderen. Verder wil
zij de keuzemogelijkheid voor leerlin
gen op de MAVO, HAVO en VWO
beperken tot vier richtingen: een na
tuurwetenschappelijke, een sociaal-
economische, een talen- en een artis
tieke richting. In alle richtingen zijn
de drie moderne talen opgenomen.
BIJ de talenrichting wordt een vak
algemene natuurwetenschappen in
gevoerd, zodat de leerlingen ook eni
ge kennis op dit terrein opdoen. Door
al deze maatregelen komt er een bete
re aansluiting met het vervolg onder
wijs, aldus dë commissie.
Het invoeren van alle talen in de
natuurwetenschappelijke stroming
kan een grote verzwaring voor de
leerlingen betekenen. Volgens me
vrouw Ginjaar kan dat worden voor
komen door de eisen van de exacte
vakken te verlagen. Ondanks het te
rugbrengen van de schoolweek van 38
tot 30 uur zijn de eisen voor de exacte
vakken dezelfde gebleven, wat neer
komt op een verzwaring.
UTRECHT (ANP) De politie heeft
tijdens een controle veertien motoren
met technische gebreken in beslag
genomen. In totaal werden 65 motor
rijders voor die controle staande ge
houden. De politie besloot ertoe naar
aanleiding van een toenemend aprntal
klachten over door motoren veroor
zaakte geluidsoverlast
Behalve tech
nische gebreken, met name aan de
uitlaat, constateerde de politie over
tredingen zoals het rijden zonder rij
bewijs, zonder oefenvergunning en
zonder valhelm.
HiS
jJllÜil
Bijna een uur lang is le gister
avond op de t.v. te zien en te
horen geweest: drs. P., de woord
kunstenaar die zijn eigen bijzon
dere en soms bizarre teksten met
zijn eigen wonderlijke stemge
luid ten gehore brengt. De lief
hebbers van het genre zullen het
Jammer gevonden hebben dat die
vijftig minuten zo gauw om wa
ren, maar er is een troost voor
hen: het P-Comlté heeft weer een
(beperkt) aantal sets beschikbaar
met de twee Lp.'s plus een geïllu
streerd tekstboek, die twee jaar
geleden verschenen onder de titel
„Het geheim van het bestaan".
'De eerste l.p. (De stille Odyssee)
bevat acht nummers die oor
spronkelijk voor privédoeleinden
in 1955 en 1957 in Djakarta, New
York en Baarn zijn opgenomen,
een tijd waarin drs. P. nog maar
weinig bekend was. Op de andere
kant houdt de drs. een voor
dracht over rijm en rijmsche
ma's. met tussendoor als illustra
tie werk uit zijn repertoire. De
tweede l.p. (De wilde orchidee)
bevat ruim vijftig minuten live
opnamen uit 1976 en 1977. In het
bijbehorende boek 64 pagina's
dik en even groot als de platen
zijn de teksten van bekende en
minder bekende nummers afge
drukt, met een toelichting van de
auteur over het ontstaan, en ver
De econoom drs. H. H. Polier,
alias drs. P.
der foto's, met de hand (en met
potlood) geschreven liederen en
andere illustraties.
De platen zijn nooit in de platen-
handel te koop geweest en dat zal
ook nu niet gebeuren. Een aantal
nummers wel, maar wie op ,Het
geheim van het bestaan' bijvoor
beeld Café-chantant of De meis
jes van de suikerwerkfabriek be
luistert, krijgt er de allereerste
uitvoering van te horen. Het gaat
hier om een particuliere produk-
tie, net als twee Jaar geleden uit
sluitend te bestellen bij Het P-
Comlté, Amsterdam. De set kan
voor 30 worden afgehaald bij
het Shaffy-theater, Keizers
gracht 324, wie 'm wil laten op
sturen moet daar 5 bij tellen. In
dat geval wordt het dus 35 op
giro 3742469 ten name van pen
ningmeester Het P-Comité, Am
sterdam. Zou onverhoopt de
voorraad op zijn, dan wordt het
geld onverwijld teruggestort, en
zijn platen en tekstboek altijd
nog te leen bij de openbare bi
bliotheken; het tekstboek alleen
(een uitgave van C. J. Aarts) ls
trouwens wèl ln de boekhandel te
krijgen. Omdat drs. P. en alle
andere betrokkenen belangeloos
aan het album hebben meege
werkt, kon een groot deel van de
opbrengst naar Amnesty Inter
national en het PEN-fonds voor
schrijvers ln nood worden over
gemaakt. wat ook nu weer zal
gebeuren.
In geen enkel lied en met geen
enkel woord springt drs. P.
voluit Heinz Hermann Polzer,
econoom uit de band. HIJ kan
dat rilet eens, zoals hij ln de om-
roepglds 8tudlo vaststelt: „Ik
bleef immers de baas over mij
zelf. Dat is niet uit een angstig
soort puritanisme laat 6taan
dat het een calvinistische karak
tertrek is het is de absoluut
ingebouwde behoefte om greep
op de wereld om mij heen te
behouden. Ik kan mijzelf abso
luut niet laten gaan. Daarvoor
zou ik misschien naar de heroïne
moeten grijpen, maar zelfs dan
betwijfel ik nog of ik niet de
controle over mijzelf bleef behou
den. De enige mogelijkheid zou
ik moeten zoeken ln krankzinnig
heid. Lijkt mij. Ik geniet
van waarneming. Zien. En voor
waarneming is een bepaalde
staat van bewustzijn nodig. Be
wust zijn. En dat kan Je alleen
maar door de greep op de wereld
om je heen te behouden. Objecti
verend en afstandelijk. Onder
gaan van de wereld, willoos en,
passief, ls geen genot. Genot is
een zelfgekozen keurslijf; daarin
ligt de grootste vrijheid".
en zag ze hem in de bek van een
krokodil spartelen. Binnen een
paar seconden verdween het dier
met zijn prooi onder water. Het
lichaam is later op de oever van
een kleine inham teruggevonden,
met alleen wat lichte verwondin
gen. De politie zegt, dat de kroko
dil zijn prooi vermoedelijk heeft
verdronken en toen weggelegd
om hem pas later op te eten.
kwam dan ook direct een veront
ruste conductrice aansnellen.
„Sorry, hoor", zei de man, stapte
uit en liet zich op zijn zitvlak van
de spoordijk glijden, gevolgd
door vijftien anderen. Een woord
voerder van de Britse spoorwe
gen zei verontwaardigd dat er wel
doden hadden kunnen vallen,
omdat de sneltreinen op dat tra
ject vaak een vaart van 200 kilo
meter hebben.
Terwijl zijn vrouw machteloos
vanaf het strand toekeek, werd
een 28-Jarige man door een kro
kodil gegrepen en onder water
getrokken. Het gebeurde een
paar honderd kilometer ten oos
ten van de Noordaustralische
stad Darwin, waar de man met
een vriend een eindje van het
strand af aan het snorkelen was.
Het was bekend dat daar wel
wat krokodillen zitten, maar nog
nooit heeft er één een mens aan
gevallen. De vrouw van het
slachtoffer vertelde de politie dat
niets er op wees dat er een kroko
dil ln de buurt was. Plotseling
hoorde ze haar man schreeuwen
Een rechter in West-BerliJn heeft
een koopman die neo-nazistische
propaganda verspreid had, ver
oordeeld tot het betalen van een
kleine 350 aan een verzoenings
fonds, dat geld naar Israël stuurt
Een zoenoffer dus, voorzover
ƒ350 voor een handelsman een
offer is. Een 34-Jarige en een 71-
Jarige man kregen voor soortge
lijke overtredingen zeseneenhal-
ve maand gevangenisstraf res
pectievelijk 900 boete.
De stoptrein van Londen naar de
voorsteden reed niet, omdat een
deel van het spoorwegpersoneel
staakte. Een keurige Engelsman,
compleet met bolhoed, aktetas
en paraplu, wilde toch gewoon
naar huis, stapte ln de sneltrein
en trok ter hoogte van zijn halte
aan de noodrem. De trein reed
toen 140 kilometer per uur en er
Sinds zijn promotie mag de 48-
Jarige acupuncturist Nagao uit
Tokio zich de eerste blinde doc
tor in de medicijnen van Japan
noemen. Hij schreef zijn proef
schrift in braille en zijn vrouw
zette het in gewoon schrift over.
Steeds weer, want Nagao heeft
het wel tien keer moeten her
schrijven. Zodoende had zijn
vrouw nauwelijks meer tijd voor
de huishouding, maar dat heb
ben hun kinderen goed opgevan
gen. Dr. Nagao hoopt door zijn
voorbeeld andere blinde studen
ten een steuntje in de rug te
hebben gegeven
„Het vak van cabaretier ls een
super rechts vak, het laat geen
inspraak toe. AU lk een tekst,
schrijf en Jan zegt. ik zou dat en
dat stukje er maar niet ln doen en
een ander zegt weer Iets anders,
dan zou lk niet eens wat overhou
den." (Henk Elslnk in de Vara-
gids).
Oudste Hoewel met zijn vijf
tig jaren nog lang niet oud, is de
Westduitse advocaat dr. Gerhard
Schmatz uit Ulm toch de oudste
van alle bergbeklimmers die ooit
's werelds hoogste bergtop, de
Mount Everest, bedwongen heb
ben. Schmatz maakte deel uit
van een Westduitse expeditie die
in 31 dagen de top bereikt heeft,
een nieuw record voor de Everest.
Wonder op wielen In New
York is de Rolls Royce van de
overleden Noorse koning Haakon
geveild, een in 1935 gebouwde
auto die nu een ton heeft opge
bracht. Volgens de veilingmees
ter is het een wonder op wielen,
want Je kunt alles ln de tank
gooien, en dan nog loopt le 1 op
15. Whisky kan bij voorbeeld,
maar een goedkopere soort alco
hol mag ook.